Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Borowicz, Sebastian" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
“God-box” – the figure of intoxicated, mad old hag in the writings of St John Chrysostom
Autorzy:
Borowicz, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44768635.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
St John Chrysostom
old hag
drunkenness
madness
paganism
trickster
Opis:
The article deals with the meaning and function of the figure of an old, drunken, and foolish woman in the writings of St. John Chrysostom. The issue is discussed historical, social, cultural, theological, and rhetorical levels. My point of departure is the figure of old, drunken hag making amulets and performing healings. Subsequently, I move to the analysis of wine and madness significance, as well as their theological dimension in early Christian authors. This consequently enables me to reconstruct the rhetorical function of the figure of anus ebria et delirans in the homilies of St John Chrysostom, including its role as the antithesis of Christ and personification of the pagan world.
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2023, 2/288; 65-80
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Post)archaiczność obrazu
The (Post)Archaicity of the Image
Autorzy:
Borowicz, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038682.pdf
Data publikacji:
2020-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Greece
archaicity
image
postmodernity
Opis:
The proximity of the late archaic Greek philosophical breakthrough and postmodernity relies on the analogy of a media and intellectual revolution that takes place in both periods. Greek culture of the 6th and early 5th century BCE gradually moves from orality to literacy, from performativity and affection towards an intellectual view of the world and reflective being, from a world that is shared with non-human beings to the world of human monody. Modernity, however, seems to reverse these trends. Nevertheless, we do not go into the past but reach a higher level of archaicity. From this point of view, postmodernity becomes postarchaicity; this is a chance that in the moment of historical contiguity, vivisection of our culture will reveal still active common places, allowing us to explore images before the metaphysical era. The starting point of the analysis is the question“What is the image?” posed by Maurice Blanchot and his extremely insightful answer to this question.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2020, 33; 149-167
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teoria artefaktu. W stronę krytyki ikoniczności dawnych Greków
Artifact Theory: Towards a Critique of the Iconicity of the Ancient Greeks
Autorzy:
Borowicz, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056574.pdf
Data publikacji:
2022-04-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
artefakt
obraz
ikoniczność
wizualność
kultura chōros
kultura diakrisis
nastawienie krytyczne
artifact
image
iconicity
visuality
chōros culture
diakrisis culture
critical approach
Opis:
Teoria artefaktu jest rozwinięciem projektu krytyki ikoniczności autora zaprezentowanej w książce Reliefy rozmazane. Rzeczy i obrazy w kulturze dawnej Grecji (2020). Jej celem jest przemodelowanie zastanego myślenia o wytworach kultury greckiej okresu archaicznego i klasycznego w perspektywie kategorii obrazu uwikłanej w dyskurs filozoficzny, mającej tym samym niejasny i zmienny historycznie status. Proponowana w miejsce obrazu kategoria artefaktu obejmuje wszelkie wytwory plastyczne oraz zespolone z nimi działania, praktyki i gry społeczne oraz ich światopoglądowe motywacje. Artefakt jest więc rodzajem osadzonego społecznie dynamicznego bytu ikonicznego. Zapis z częściową kursywą ma pojęcie to odróżniać od artefaktu archeologicznego, rzeczy w jej czysto materialnym, fizycznym wymiarze. Kategoria artefaktu podkreśla również procesualny charakter percepcji rzeczy w kulturach dawnych, np. stawanie zamiast bycia. W myśl prezentowanej teorii naczynie, posąg czy malowidło ma nie tyle wymiar wizualny, ile performatywny i sprawczy; jest formą ingerencji w świat. Dynamika oglądu rzeczy była także uzależniona od otoczenia, co ujawnia się m.in. w odmiennym sposobie postrzegania artefaktów przez Homerowego Telemacha w pałacu Menelaosa i w pałacu Nestora. Różnice tę autor ujmuje w ramach dwu wyróżnionych typów kultury – chōros (χῶρος) oraz diakrisis (διάκρισις). W drugiej części artykułu w ramach nastawienia krytycznego, poddany zostaje redefinicji status ikoniczności w kulturze archaicznej. Jest to strategia poznawcza mająca na celu ujawnienie oraz charakterystykę gier i praktyk społecznych stojących za właściwymi kulturze greckiej formami plastycznego zadysponowania. Ikoniczność w perspektywie krytycznej jest nie tyle efektem końcowym, rezultatem czegoś służącym celom estetycznym, ile jednym z działań składających się na to, czym jest dany posąg czy malowidło jako stan rzeczy (niem. Sachverhalt).
The artifact theory is part of the author’s project of iconicity criticism presented in his book Reliefy rozmazane. Rzeczy i obrazy w kulturze dawnej Grecji [Smeared Reliefs: Things and Images in Ancient Greek Culture] (2020). It aims to remodel foxed thinking about products of Greek culture from the archaic and classical periods in the perspective from the category of the image entangled in philosophical discourse, and thus having an unclear and historically variable status. The category of artifact, proposed in place of the image encompasses all artistic products and social activities, practices, and the games associated with them, as well as their worldview motivations. The artifact is thus a kind of socially embedded dynamic iconic entity. The notation in partial italics is meant to distinguish this concept from the archaeological artifact, the thing in its purely material physical dimension. The artifact category also emphasises the processual character of the perception of things in ancient cultures, e.g. the becoming instead of the being. According to the theory presented, a vessel, a statue, or a painting has not as much a visual dimension as a performative and agentive one; it is a form of interference in the world. The dynamics of looking at things was, moreover, dependent on the environment, which is revealed, for example, in the different way in which Homer’s Telemachus looked at artifacts in the palace of Menelaus and in that of Nestor. This difference is presented by the author within the framework of two distinguished types of culture chōros (χῶρος) and diakrisis (διάκρισις). In the second part of the article, the status of iconicity in archaic culture is redefined using a critical approach. It is a cognitive strategy aimed at revealing and characterizing the games and social practices behind the forms of artistic disposition inherent in Greek culture. Iconicity in the critical perspective is not so much the result, or outcome of something serving aesthetic purposes, but rather one of the activities that make up what a given statue or painting is as a state of affairs (Sachverhalt).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 3; 7-26
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Cypriot economic system in the Late Classical and Early Hellenistic Periods. An analysis based on the ceramic evidence
Autorzy:
Borowicz, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/442437.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Instytut Archeologii
Tematy:
Cypriot economics
Late Classical/Early Hellenistic Periods
pottery
Opis:
The turn of the 4th and 3rd century B.C. is the time of great political and economical change in Cyprus. The extensive analysis of various literary and historical sources supplemented by the ceramic data allows us to present the economic system of Cyprus as characterized by the following features at the turn of the Classical and Hellenistic periods: (1) the primary role of port cities; (2) a significant role of cabotage trade; (3) the division of the island into the "rich" coast, which participated in the Mediterranean "life" and the “poor” interior reduced to the role of the raw material base; (4) the existence of two parallel economic cycles: closed, internal cycle associated with what we might call "household economy", and the open cycle, connected with regular urban markets; (5) the limited movement of resources between port cites and inland settlements; (6) the basic role of Cypriot sanctuaries, which functioned as local centres of economic life (e.g. "industrial" production); (7) the autarkic nature of these Cypriot kingdoms which had direct access to the sea; (10) the “life” of the economic system of Cyprus was defined by the half-year cycle. Furthermore, in terms of transformation of the system, we might conclude that: (1) at the turn of the 4th and 3rd century B.C. there is no visible significant break in the development of the economic structure of Cyprus. It appears that the economic transformation was not a drastic process; (2) the changes that occurred in the economic structure of Cyprus influenced mostly the large coastal cities that were the local centres of the system; (3) in the sphere of internal relations, the final division of Cyprus into the western isolated part and economically well-developed eastern part vanished. From the methodological point of view the collected observations allowed to conclude that every economic system can be studied in view of its structure – the relationship between and the configuration of its items. One can also focus attention on the (self)development of the system, or on the phenomenon of coordination (in time and space) of behaviour of individual/groups of variables. Nevertheless, in this research, particular emphasis was placed on the process of development of the system and the problem of its discontinuation in relation to the evolution of variables relevant for its structure. The author focused on the processes of transformation and dynamic nature immanent to all systems. This is due to the author’s general conviction about the artificiality of divisions in the post-Droysen world, which marks sharp boundaries between "Classical" and "Hellenistic" periods.
Źródło:
Recherches Archéologiques Nouvelle Serie; 2010, 2; 33-41
0137-3285
Pojawia się w:
Recherches Archéologiques Nouvelle Serie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies