Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Boros, E." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Wplyw niklu na wzrost drobnoustrojow na podlozach stalych
    Influence of nickel on the growth of microorganisms in solid media
    Autorzy:
    Boros, E
    Wyszkowska, J.
    Kucharski, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/15352.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Tematy:
    mikroorganizmy
    bakterie
    wzrost mikroorganizmow
    rozwoj mikroorganizmow
    promieniowce
    grzyby
    podloza hodowlane
    podloza stale
    nikiel
    Opis:
    W doświadczeniu laboratoryjnym testowano wpływ niklu na wzrost i rozwój w hodowlach stałych bakterii: Azotobacter spp., Arthobact.er spp., Bradyrhizobium sp. (lupini) i Rhizobium leguminosarum bv. viciae, promieniowców. Streptomyces intermedius, Streptomyces fumosus, Streptomyces longisporoflavus, Streptomyces odoriver i grzybów. Fusarium spp., Aspergillus spp., Penicillum spp., Rhizopus spp. Badania każdego gatunku wykonano na 10 izolatach, w trzech powtórzeniach. W doświadczeniu wykorzystano dwa rodzaje podłóż mikrobiologicznych: standardowe oraz wzbogacone w dodatkowe źródło węgla. Nikiel zastosowano w postaci dwóch związków. NiCl2·6H2O i NiSO4·7H2O w następujących dawkach. 2, 10, 50, 100, 250 mg Ni2+· krążek-1. W badaniach jednoznacznie wykazano, że bakterie były bardziej wrażliwe na wprowadzany do podłoża nikiel niż promieniowce i grzyby. Spośród badanych bakterii największą wrażliwością na nikiel charakteryzowały się Azotobacter spp. i Rhizobium leguminosarum bv. viciae, a następnie Arthobacter spp. i Bradyrhizobium sp. (lupini). Spośród promieniowców najbardziej negatywnie na nikiel dyfundujący z krążka do podłoża reagował Streptomyces odoriver. Pod względem negatywnej reakcji na nikiel grzyby można uszeregować następująco. Rhizopus spp. < Penicillium spp. < Fusarium spp. < Aspergillus spp.
    In laboratory experiments, the influence of nickel on the growth and development of cultures in solid media was tested. The experiments were carried out on bacteria: Azotobacter spp., Arthobacter spp., Bradyrhizobium sp. (lupini) and Rhizobium leguminosarum bv. viciae, actinomyces: Streptomyces intermedius, Streptomyces fumosus, Streptomyces longisporoflavus, Streptomyces odoriver, and fungi: Fusarium spp., Aspergillus spp., Penicillum spp., Rhizopus spp. The experiments were conducted on ten isolates of each species in three replications. Two types of microbiological media were used: standard and enriched with an additional carbon source. Nickel was applied in the form of two compounds: NiCl2·6H2O i NiSO4·7H2O, in the following doses: 2, 10, 50, 100, 250 mg Ni2+· disc-1. The results of the experiment explicitly indicate that the bacteria proved to be more sensitive to nickel applied to the media than the actinomyces and fungi. Among the tested bacteria Azotobacter spp. and Rhizobium leguminosarum bv. viciae were the most vulnerable to nickel. Following them were Arthobacter spp. and Bradyrhizobium sp. (lupini). Among the actinomyces, Streptomyces odoriver showed the most negative reaction to nickel diffusing from the disc into the substrate. As regards negative reaction to nickel, fungi can be put in the following order: Rhizopus spp. < Penicillium spp. < Fusarium spp. < Aspergillus spp.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2007, 12, 3; 167-180
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Enzymatic activity of nickel-contaminated soil
    Aktywnosc enzymatyczna gleby zanieczyszczonej niklem
    Autorzy:
    Wyszkowska, J
    Boros, E.
    Kucharski, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/15300.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Tematy:
    nickel
    enzyme activity
    soil contamination
    yellow lupin
    soil property
    physicochemical property
    dehydrogenase
    Opis:
    A pot experiment was performed to determine the effect of soil contamination with nickel, applied at a dose of 100, 200, 300 and 400 mg kg-1, on the activity of dehydrogenases, urease, acid phosphatase and alkaline phosphatase. The impact of nickel on the enzymatic activity of soil was studied on samples of heavy loamy sand and light silty loam. The experiment was conducted in two series: in the first one soil was cropped to yellow lupine, and in the second one it was left uncropped. Soil samples were analyzed on day 14, 28, 42 and 56. It was found that soil contamination with nickel reduced the activity of all the enzymes. This negative influence was most noticeable in the case of dehydrogenase. The activity of urease and alkaline phosphatase was higher in light silty loam, while the activity of dehydrogenases and acid phosphatase was higher in heavy loamy sand. The activity of dehydrogenases and urease was higher in soil cropped to yellow lupine, whereas the activity of acid phosphatase and alkaline phosphatase was higher in uncropped soil. Yellow lupine was sensitive to excessive amounts of nickel in the soil, and partly alleviated the adverse impact of this heavy metal on urease activity, but did not reduce its inhibitory effect on the other enzymes.
    W doświadczeniu wazonowym określono wpływ zanieczyszczenia gleby niklem w dawkach 100, 200, 300 i 400 mg kg-1 na aktywność dehydrogenaz, ureazy, fosfatazy kwaśnej oraz fosfatazy alkalicznej. Wpływ niklu na aktywność enzymatyczną badano w dwóch gatunkach gleb: piasku gliniastym mocnym oraz glinie lekkiej pylastej. Badania przeprowadzono w dwóch seriach, tj. na glebie obsianej łubinem żółtym i nie obsianej. Próbki glebowe analizowano: w 14., 28., 42. i 56. dniu. Stwierdzono, że zanieczyszczenie gleby niklem spowodowało zmniejszenie aktywności wszystkich badanych enzymów. Najbardziej niekorzystnie nikiel wpływał na aktywność dehydrogenaz. Wyższą aktywność ureazy i fosfatazy alkalicznej stwierdzono w glinie lekkiej pylastej niż w piasku gliniastym mocnym, natomiast dehydrogenaz i fosfatazy kwaśnej - w piasku gliniastym mocnym. Wyższą aktywność dehydrogenaz i ureazy odnotowano w glebie obsianej łubinem żółtym, natomiast fosfatazy kwaśnej i fosfatazy alkalicznej - w glebie nie obsianej. Łubin żółty okazał się wrażliwy na nadmiar niklu w glebie. Jego uprawa częściowo łagodziła niekorzystny wpływ niklu na ureazę, lecz nie zmniejszała hamującego oddziaływania tego pierwiastka na pozostałe enzymy.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2008, 13, 1
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Response of bacteria to soil contamination with heavy metals
    Reakcja bakterii na zanieczyszczenie gleby metalami ciezkimi
    Autorzy:
    Wyszkowska, J
    Kucharski, J.
    Borowik, A.
    Boros, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/13797.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Tematy:
    Arthrobacter
    bacteria
    Pseudomonas
    cadmium
    zinc
    lead
    nitrogen immobilizing bacteria
    copiotrophic bacteria
    ammonifying bacteria
    copper
    soil
    contamination
    cellulolytic bacteria
    heavy metal
    Opis:
    The effect of contamination of loamy sand with single heavy metals (Cd2+, Cu2+, Zn2+, Pb2+) and with their mixtures on the number of copiotrophic, ammonifying, nitrogen immobilising, cellulolytic bacteria and bacteria of the Arthrobacter and Pseudomonas genera was examined in a pot experiment. The research was performed in two series: with soil sown with oat and unsown soil. It was found that the sensitivity of bacteria to Cd2+, Cu2+, Zn2+ and Pb2+ is a specific characteristic related to the content of these metals in soil and to the method of soil use. The development of the bacteria of Arthrobacter and Pseudomonas was most strongly inhibited in the soil sown with oat, while ammonifying, nitrogen immobilising, and cellulolytic bacteria were most inhibited in the unsown soil. Copiotrophic, cellulolytic, nitrogen immobilising and ammonifying bacteria proved to be more resistant to this contamination than bacteria of Arthrobacter and Pseudomonas genera. Increasing the number of heavy metals simultaneously contaminating the soil to two (Cd2+ and Cu2+; Cd2+ and Zn2+; Cd2+ and Pb2+) and to three (Cd2+, Cu2+ and Zn2+; Cd2+, Cu2+, and Pb2+; Cd2+, Pb2+ and Zn2+) generally did not increase the intensity of their effect on the examined bacteria. Changes brought about by these mixtures were usually similar to changes caused by individual heavy metals.
    W doświadczeniu wazonowym badano wpływ zanieczyszczenia piasku gliniastego pojedynczymi metalami ciężkimi (Cd2+, Cu2+, Zn2+, Pb2+) i ich mieszaninami na liczebność bakterii kopiotroficznych, amonifikacyjnych, immobilizujących azot, celulolitycznych oraz bakterii z rodzaju Arthrobacter i Pseudomonas. Badania wykonano w dwóch seriach: z glebą obsianą owsem i nieobsianą. Stwierdzono, że wrażliwość bakterii na Cd2+, Cu2+, Zn2+ i Pb2+ jest cechą specyficzną związaną z zawartością tych metali w glebie oraz sposobem jej użytkowania. Rozwój bakterii z rodzaju Arthrobacter oraz Pseudomonas był intensywniej hamowany w glebie obsianej owsem, natomiast bakterii amonifikacyjnych, immobilizujących azot oraz celulolitycznych – w glebie nieobsianej. Bardziej odporne na te zanieczyszczenia okazały się bakterie kopiotroficzne, celulolityczne, immobilizujace azot i amonifikacyjne niż bakterie z rodzaju Arthrobacter i Pseudomonas. Zwiększenie liczby metali ciężkich jednocześnie zanieczyszczających glebę do dwóch (Cd2+ i Cu2+; Cd2+ i Zn2+; Cd2+ i Pb2+) i trzech (Cd2+, Cu2+ i Zn2+; Cd2+, Cu2+ i Pb2+, Cd2+, Pb2+ i Zn2+) z reguły nie zwiększało intensywności ich oddziaływania na badane bakterie. Zmiany wywołane przez te mieszaniny były zazwyczaj zbliżone do zmian powodowanych przez pojedyncze metale ciężkie.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2008, 13, 3
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nitrification Process as an Indicator of Soil Contamination with Heavy Metals
    Proces nitryfikacji wskaźnikiem zanieczyszczenia gleb metalami ciężkimi
    Autorzy:
    Kucharski, J.
    Wyrwał, A.
    Boros, E.
    Wyszkowska, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/389644.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    metale ciężkie
    gleba
    nitryfikacja
    nikiel
    miedź
    cynk
    heavy metals
    soil
    nitrification
    nickel
    coppeer
    zinc
    Opis:
    The effect of soil contamination with heavy metals on the nitrification process was determined in a laboratory experiment. The study involved samples of typical brown soil with a granulometric composition of loamy sand, collected from the arable and humus horizon. The experiment was performed in three replications. Soil samples were contaminated with the following amounts of nickel chloride, copper chloride and zinc chloride: O, 100, 300, 600 mg Me kg-1 soil. Nitrogen was supplied in the form of ammonium sulfate at a dose of O, 250 mg N kg-1 soil. The pollutants were thoroughly mixed with the samples, and soil moisture content was brought to 50 % capillary water capacity. Samples were incubated in a thermostat at a temperature of 25 °C for 42 days. N-NH4+ and N-NO3- levels in the soil were determined on experimental days l, 14, 28 and 42. Soil contamination with heavy metals (Ni2+, Cu2*, Zn2+) significantly reduced the rate of nitrification. On the 42 day of the experiment, the tested metals inhibited nitrification by l % to 15 % when the administered dose was 100 mg kg-1 soil, and by 14 % to 40 % when the pollutant dose reached 300 mg kg-1 soil. The highest level of contamination at 600 mg kg-1 inhibited nitrification by 70 % to 72 %. The process was most adversely affected by nickel, it was less influenced by copper, while zinc had the least effect on nitrification. A close correlation between the nitrification process and the degree and type of soil pollution with heavy metals renders nitrification rate a highly objective parameter in the evaluation of soil contamination.
    W doświadczeniu laboratoryjnym określono wpływ zanieczyszczenia gleby metalami ciężkimi na przebieg procesu nitryfikacji. W badaniach wykorzystano próbki gleby pobrane z poziomu ornopróchnicznego. W stanie naturalnym była to gleba brunatna właściwa o składzie granulometrycznym piasku gliniastego. Doświadczenie wykonano w trzech powtórzeniach. Próbki glebowe zanieczyszczono chlorkiem niklu, chlorkiem miedzi i chlorkiem cynku w następujących dawkach: 0, 100, 300, 600 mg Me kg-1 gleby. Azot wprowadzono w ilości: 0, 250 mg N kg-1 gleby w postaci siarczanu amonu. Następnie po dokładnym wymieszaniu, doprowadzono wilgotność gleby do 50 % kapilarnej pojemności wodnej. Tak przygotowaną glebę inkubowano w cieplarce w temperaturze 25°C przez 42 dni. W dniu założenia doświadczenia oraz w 14, 28 i 42 dniu w glebie oznaczono zawartość N-NH4+ i N-NO3-. Stwierdzono, że zanieczyszczenie gleby metalami ciężkimi (Ni2+, Cu2+, Zn2+) przyczyniło się do znacznego zmniejszenia intensywności nitryfikacji. Testowane metale w 42 dniu trwania doświadczenia hamowały nitryfikację w zakresie od l do 15 %, gdy były stosowane w dawce 100 mg kg-1 gleby i od 14 % do 40 %, gdy dodano je do gleby w ilości 300 mg kg-1 gleby. Zanieczyszczenie największe - 600 mg Me kg-1 gleby hamowało nitryfikację w zakresie od 70 do 72 %. Najbardziej niekorzystnie na proces nitryfikacji wpływał nikiel, nieco słabiej - miedź i najsłabiej - cynk. Ścisła zależność intensywności nitryfikacji od stopnia i rodzaju zanieczyszczenia gleby metalami ciężkimi czyni pomiar intensywności nitryfikacji obiektywnym parametrem oceny stanu zanieczyszczenia gleb metalami ciężkimi.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2009, 16, 8; 953-961
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The effect of soil contamination with diesel oil and petrol on the nitrification process
    Proces nitryfikacji w glebie zanieczyszczonej olejem napedowym i benzyna
    Autorzy:
    Kucharski, J
    Tomkiel, M.
    Boros, E.
    Wyszkowska, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/14441.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Tematy:
    soil contamination
    petrol
    nitrification process
    diesel fuel
    nitrogen fertilizer
    immobilization
    Opis:
    The effect of soil contamination with diesel oil and petrol on the nitrification process was investigated in a laboratory experiment. Samples of typical brown soil developed from loamy sand, of pH of 6.6 in 1M KCl, Hh -11.38 mmol+ kg-1 soil, S — 77.67 mmol+ kg-1 soil and Corg - 8.50 g kg-1 were analyzed. The experiment was performed in three replications, and for each test 100 g air-dry soil sample was placed in 150 cm3 beakers. Soil samples were contaminated with diesel oil and petrol with the addition of rapeseed oil and ethanol. The source of nitrogen was ammonium sulfate in the amount of 0 and 250 mg N per kg-1 soil. The content of N-NO3- and N-NH4+ was determined on experimental days 14, 28 and 42. Soil moisture was kept constant at 50% capillary water capacity throughout the experiment. Fertilizer nitrogen was subject to strong immobilization in soil contaminated with diesel oil and petrol. Both pollutants strongly inhibited the nitrification process. Diesel oil had a much stronger inhibitory effect on nitrification than petrol. Rapeseed oil also proved to be a powerful inhibiting factor. On experimental day 42, diesel oil reduced ammonium cation oxidation by 99%, and petrol - by 88%.
    W doświadczeniu laboratoryjnym badano wpływ zanieczyszczenia gleby olejem napędowym i benzyną na przebieg procesu nitryfikacji. Do badań wykorzystano próbki gleby brunatnej właściwej wytworzonej z piasku gliniastego o pH w 1M KCl 6,6, Hh — 11,38 mmol+ kg-1 gleby, S — 77,67 mmol+ kg-1 gleby, Corg — 8,50 g kg-1. Badania wykonano w trzech powtórzeniach, umieszczając w zlewkach o pojemności 150 cm3 po 100 g powietrznie suchej gleby. Próbki glebowe zanieczyszczono olejem napędowym, benzyną i domieszką oleju rzepakowego i etanolu. Jako źródło azotu zastosowano siarczan amonu w ilości 0 i 250 mg N kg-1 gleby. Zawartość N-NO3- i N-NH4+ oznaczono w 14., 28. i 42. dniu założenia doświadczenia. Przez cały okres trwania badań utrzymywano stałą wilgotność gleby na poziomie 50% kapilarnej pojemności wodnej. Stwierdzono, że w glebie zanieczyszczonej olejem napędowym i benzyną zachodziła silna immobilizacja azotu nawozowego. Obydwa zanieczyszczenia silnie hamowały proces nitryfikacji. Zdecydowanie większe zakłócenia w przebiegu procesu nitryfikacji powodował olej napędowy niż benzyna. Również silnym inhibitorem nitryfikacji okazał się olej rzepakowy. W 42. dniu trwania doświadczenia olej napędowy zmniejszał utlenianie kationu amonowego o 99%, a benzyna o 88%.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2010, 15, 1; 111-118
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Potential association between coxialla burnetti seroprevalence and selected risk factors among veterinary students in Slovakia
    Autorzy:
    Dorko, E.
    Rimarova, K.
    Kecerova, A.
    Pilipcinec, E.
    Dudrikova, E.
    Lovayova, V.
    Petrovicova, J.
    Boros, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/49635.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Wsi
    Źródło:
    Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2011, 18, 1
    1232-1966
    Pojawia się w:
    Annals of Agricultural and Environmental Medicine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sensitivity of soil enzymes to excessive zinc concentrations
    Oporność enzymów glebowych na nadmierne ilości cynku
    Autorzy:
    Borowik, A.
    Wyszkowska, J.
    Kucharski, J.
    Bacmaga, M.
    Boros-Lajszner, E.
    Tomkiel, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/14850.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Tematy:
    sensitivity
    soil enzyme
    zinc
    zinc concentration
    soil resistance
    soil contamination
    Opis:
    The sensitivity of soil enzymes to soil contamination with zinc was analyzed. A laboratory experiment was performed on sandy loam at pH 7.0, sampled from arable land at a depth of 0 to 20 cm. Soil samples were passed through a sieve with 2 mm mesh size and contaminated with the following zinc doses: 0, 300, 600, 1200 and 2400 mg Zn2+ kg-1 soil. Zinc was applied in the form of aqueous solution of ZnCl2. Soil was mixed thoroughly with zinc, and its moisture content was brought to 50% capillary water capacity. The samples were incubated at 25°C. Beakers with soil samples were weighed once a week to replenish evaporated water. The activity of soil enzymes: dehydrogenases, urease, acid phosphatase, alkaline phosphatase, catalase, arylsulfatase and b-glucosidase, was determined after 15, 30, 60 and 120 days of the experiment. The results were used to calculate soil resistance (RS), ED20 and ED50 values. The results of the study indicate that soil enzymes are characterized by varied sensitivity to excessive zinc concentrations, and that the RS index is a reliable measure of enzymatic responses to zinc pollution. The analyzed enzymes were classified in the following decreasing order in terms of their resistance to zinc: b-glucosidase> acid phosphatase > urease >arylsulfatase = alkaline phosphatase> catalase > dehydrogenases. Zinc continued to exert a negative effect on soil enzymes throughout the experiment (120 days). ED20 values for the analyzed enzymes in mg Zn2+ kg-1 DM soil were determined at: 103 for dehydrogenases, 184 for alkaline phosphatase, 233 for urease, 247 for arylsulfatase, 416 for acid phosphatase, 419 for catalase and 1373 for b-glucosidase.
    Celem badań było określenie wrażliwości enzymów na zanieczyszczenie gleby cynkiem. Doświadczenie przeprowadzono w warunkach laboratoryjnych na glinie piaszczystej o pH 7,0, pobranej z użytku rolnego z warstwy od 0 do 20 cm. Przed rozpoczęciem badań glebę przesiano przez sito o oczkach 2 mm i zanieczyszczono następującymi dawkami cynku: 0, 300, 600, 1200, 2400 mg Zn2+ kg-1 gleby. Cynk stosowano w postaci wodnego roztworu ZnCl2. Następnie po dokładnym wymieszaniu gleby jej wilgotność doprowadzono do 50% kapilarnej pojemności wodnej i poddano inkubacji w cieplarce w temp. 25°C. Jeden raz w tygodniu zlewki przeważano w celu uzupełnienia ewentualnych ubytków wody. Po 15, 30, 60 i 120 dniach inkubacji część zlewek likwidowano i oznaczono aktywność enzymów glebowych: dehydrogenaz, ureazy, fosfatazy kwaśnej, fosfatazy alkalicznej, katalazy, arylosulfatazy i b-glukozydazy. Na podstawie wyników obliczono indeks oporności enzymów (RS) oraz wskaźniki ED20 i ED50. Stwierdzono, że enzymy glebowe mają zróżnicowaną oporność na nadmiar cynku w glebie, a wskaźnik oporności RS jest dobrą miarą ich reakcji na zanieczyszczenie tym metalem. Pod względem zmniejszającej się oporności można je uszeregować następująco: b-glukozydaza> fosfataza kwaśna > ureaza >arylosulfataza = fosfataza kwaśna > katalaza > dehydrogenazy. Negatywne działanie cynku na enzymy glebowe utrzymywało się przez cały okres badań (120 dni).Wartość ED20 dla poszczególnych enzymów w mg Zn2+ kg-1s.m. gleby wynosiła: dehydrogenazy – 103, fosfataza alkaliczna – 184, ureaza – 233, arylosulfataza – 247, fosfataza kwaśna – 416, katalaza – 419, b-glukozydaza – 1373.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2014, 19, 3
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Changes in the microbiological and biochemical properties of soil contaminated with zinc
    Autorzy:
    Wyszkowska, J.
    Boros-Lajszner, E.
    Borowik, A.
    Kucharski, J.
    Baćmaga, M.
    Tomkiel, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/962865.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Opis:
    Zinc is an essential element for all living organisms, but overexposure to this element can have strongly toxic effects. A pot experiment was carried out to evaluate the influence of different zinc concentrations (0, 100, 300, 600, 1200, 2400, 4800 mg Zn2+ kg-1 of soil) on the soil biological activity by analyzing changes in soil stability over time and by determining the resistance (RS) of microorganisms and soil enzyme activity. The influence of Zn2+ on the growth and development of oat and white mustard was evaluated. Overexposure to zinc inhibited the growth of soil microorganisms, the activity of soil enzymes, and the growth and development of plants. Excessive zinc doses cause lower microbial biodiversity and enzyme activity. Bacteria of the genus Azotobacter were most sensitive and spore-forming oligotrophic bacteria were least sensitive to excessive zinc doses. β-glucosidase was most resistant and arylsulfatase was least resistant to the analyzed element. The resistance of the tested microorganisms and enzymes decreased with an increase in zinc accumulation in the soil environment. White mustard was more sensitive to zinc contamination than oat and zinc doses of 2400 and 4800 mg Zn2+ kg-1 led to the death of white mustard plants. The results of this study indicate that soil contamination with zinc poses a threat for living organisms. In areas with a higher risk of zinc deposition, the content of this element in soils should be monitored more frequently than prescribed by environmental protection regulations.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2017, 22, 2
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Changes in the microbiological and biochemical properties of soil contaminated with zinc
    Autorzy:
    Wyszkowska, J.
    Boros-Lajszner, E.
    Borowik, A.
    Kucharski, J.
    Baćmaga, M.
    Tomkiel, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1190211.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Tematy:
    zinc
    soil enzymes
    microbes resistance
    plants resistance
    Opis:
    Zinc is an essential element for all living organisms, but overexposure to this element can have strongly toxic effects. A pot experiment was carried out to evaluate the influence of different zinc concentrations (0, 100, 300, 600, 1200, 2400, 4800 mg Zn2+ kg-1 of soil) on the soil biological activity by analyzing changes in soil stability over time and by determining the resistance (RS) of microorganisms and soil enzyme activity. The influence of Zn2+ on the growth and development of oat and white mustard was evaluated. Overexposure to zinc inhibited the growth of soil microorganisms, the activity of soil enzymes, and the growth and development of plants. Excessive zinc doses cause lower microbial biodiversity and enzyme activity. Bacteria of the genus Azotobacter were most sensitive and spore-forming oligotrophic bacteria were least sensitive to excessive zinc doses. β-glucosidase was most resistant and arylsulfatase was least resistant to the analyzed element. The resistance of the tested microorganisms and enzymes decreased with an increase in zinc accumulation in the soil environment. White mustard was more sensitive to zinc contamination than oat and zinc doses of 2400 and 4800 mg Zn2+ kg-1 led to the death of white mustard plants. The results of this study indicate that soil contamination with zinc poses a threat for living organisms. In areas with a higher risk of zinc deposition, the content of this element in soils should be monitored more frequently than prescribed by environmental protection regulations.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2017, 22, 2; 437-451
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies