Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Bloch-Trojnar, Maria" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Potential Forms in the Lexicon of Modern Irish
Autorzy:
Bloch-Trojnar, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933642.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
leksykon
słowa potencjalne
rzeczownik odsłowny w języku irlandzkim
lexicon
potential words
verbal noun in Irish
Opis:
Artykuł składa się z części teoretycznej, przedstawiającej oraz ilustrującej zagadnienie form potencjalnych w analizie morfologicznej, oraz analitycznej, w której formy potencjalne postulowane są w analizie wybranych rzeczowników odczasownikowych w języku irlandzkim. Analiza przeprowadzona jest w ramach morfologii leksykalnej, której celem jest konstrukcja modelu kompetencji językowej w zakresie słowotwórstwa, tj. systemu reguł umożliwiających tworzenie leksemów pochodnych. Przedmiotem badań są zarówno wyrazy aktualne, jak i potencjalne. Leksykon rozumiany jest jako dwie współzależne jednostki: leksykon trwały, który odpowiada tradycyjnemu pojęciu słownika, gdyż zawiera jednostki o nieprzewidywalnych cechach językowych, oraz leksykon warunkowy, będący zbiorem wszystkich morfologicznie złożonych jednostek językowych o znaczeniu strukturalnym, przewidywalnym na podstawie znajomości reguł słowotwórczych. Procesy słowotwórcze w odróżnieniu od fleksyjnych charakteryzują się różnym stopniem produktywności, jednak analizy oparte wyłącznie na słownictwie aktualnym tworzą obraz pełen wyjątków, nieprzewidywalnych i nieuzasadnionych nieregularności o charakterze semantycznym oraz formalnym. Dopuszczenie form potencjalnych, które ma miejsce w ściśle określonych warunkach, przyczynia się znacząco do ich redukcji. Model ten z powodzeniem znajduje zastosowanie w wyjaśnianiu pozornego braku czasowników motywujących dla określonej grupy nominalizacji dewerbalnych w języku irlandzkim zakończonych na -áil oraz na ‑(e)acht/íocht.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 5; 39-53
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Phonology Out of Work – the -igh ~ -í Alternation in Modern Irish
Fonologia nieproduktywna – alternacja -igh ~ -í we współczesnym języku irlandzkim
Autorzy:
Bloch-Trojnar, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945199.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
morfofonologia
alternacja
rzeczownik odsłowny w języku irlandzkim
morphophonology
alternation
verbal nouns in Irish
Opis:
Rzeczownik odsłowny stanowi jedną z centralnych kategorii gramatyki irlandzkiej ze względu na wielość pełnionych funkcji, jak i skomplikowany proces jego tworzenia, w którym wyróżnić można około 20 wykładników morfofonologicznych. Celem artykułu jest określenie charakteru alternacji między krótką samogłoską rdzenia czasowników jednosylabowych zakończonych na ‑igh a długą samogłoską występującą w formie rzeczownika odsłownego, np. nigh ‘myć’ – ní. Jeśli rzeczownik odsłowny tworzony jest w sposób regularny, w więc przez dodanie neutralnej samogłoski do rdzenia czasownikowego, alternacja może być uwarunkowana fonologicznie, co oznacza, że długa samogłoska powstaje w wyniku elizji poprzedzającej ją spółgłoski, tj. Vg′ + W ® VV (nigh + W ® ní). Dokładna analiza alternacji w systemie koniugacyjnym czasownika oraz w systemie deklinacji rzeczowników i przymiotników wskazuje, że mamy do czynienia z nieaktywną synchronicznie regularnością, rzeczowniki odsłowne zaś, o których mowa, są typem nieproduktywnym, czyli grupą wyjątków, które należy umieścić w leksykonie z informacją o towarzyszącej im alternacji.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 5; 63-74
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Linguistic Contact and the Complementation of Regular Action Nominals in Irish
Autorzy:
Bloch-Trojnar, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2020865.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
Tematy:
Complex Event Nominals
Neo-Irish
Traditional Irish
language contact
Opis:
The paper discusses the range of complementation patterns available to regular action nominalizations in Irish and raises the issue of possible interference of English. Cross-linguistically, verbal nominalizations exhibit the process–result dichotomy, which is closely connected with the co-occurrence of NP and PP modifiers corresponding to event participants. In syntax-oriented accounts, such as Grimshaw (1990), Alexiadou (2001), Alexiadou and Grimshaw (2008), a distinction is made between Complex Event Nominals with an associated argument structure and Simple Event or Result Nominals which lack it. The basis for this classification is, among others, their ability to take obligatory arguments, license event-related PPs and the ability to pluralize. Doyle formulates a hypothesis that there may be some constraint in Irish “to the effect that nominalizations do not inherit the subcategorization frames of their verbal bases” (Doyle 2002: 101). In Grimshaw’s terms, this would amount to there being no Complex Event Nominals in Irish. This statement is argued to be too strong. However, it has to be conceded that verbal nominals characterized by a greater affinity to their source verbs are hard to come by, though not impossible, in Traditional Late Modern Irish and that they are more readily attested in Non-Traditional Late Modern Irish, i.e. in a variety influenced by English and L2 speakers of Irish (Ó Béarra 2007)
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2016, 5; 17-30
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In Search of a Model for the Derivation of Dispositional and Passive Potential Adjectives Based on Participles in Irish
Autorzy:
Bloch-Trojnar, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1753686.pdf
Data publikacji:
2021-07-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
fleksja inherentna
przymiotnik odimiesłowowy
przymiotnik skłonnościowy
przymiotnik potencjalny
LMBM
Morfologia Rozproszona
język irlandzki
inherent inflection
departicipial adjective
dispositional adjective
passive potential adjective
Distributed Morphology
Irish
Opis:
This paper tests the explanatory potential of two competing separationist models, a lexicalist LMBM model and a constructionist DM model, in the analysis of overtly marked dispositional and passive potential adjectives based on participles in Irish. In LMBM, which upholds a strict division between lexical and morphosyntactic phenomena, Irish adjectives must be derived directly from the verbal root or a special allomorphic variant of the verbal root which is used in the context of adjectivising morphology. The first solution involves the multiplication of formal markers, the latter misses the formal and semantic relationship between the supposedly “special” verbal stem and the participle. DM fares better since there is no theoretical ban on the use of participles as bases for adjectives and the presence of participles in the structure of Irish adjectives is corroborated by distributional facts. The proposed structures form a continuum from verbal participles via adjectivised participles to deverbal adjectives.
W poszukiwaniu modelu derywacji odimiesłowowych przymiotników skłonnościowych oraz potencjalnych w języku irlandzkim Artykuł bada potencjał wyjaśniający dwóch separacyjnych modeli opisu językowego, tj. leksykalistycznego modelu LMBM (Lexeme Morpheme Base Morphology) oraz modelu DM (Morfologii Rozproszonej – Distributed Morphology), na podstawie analizy odimiesłowowych przymiotników skłonnościowych i potencjalnych w języku irlandzkim, które tworzy się za pomocą niezerowych wykładników morfologicznych. W modelu LMBM, w którym zjawiska leksykalne i morfo-syntaktyczne są rozdzielone, irlandzkie przymiotniki muszą być derywowane bezpośrednio od rdzenia czasownikowego lub specjalnego allomorfu rdzeniowego używanego w kontekście adjektywizacji. Pierwsze rozwiązanie pociąga za sobą zwiększenie ilości wykładników formalnych, drugie nie jest w stanie uchwycić formalnego i semantycznego związku pomiędzy ‘specjalnym’ allomorfem rdzeniowym a imiesłowem. Morfologia Rozproszona wypada lepiej, gdyż teoria ta nie nakłada ograniczeń na występowanie form fleksyjnych w strukturach przymiotnikowych. Ponadto obecność imiesłowów w strukturach przymiotnikowych znajduje potwierdzenie w testach dystrybucyjnych. Struktury te tworzą kontinuum: imiesłów – przymiotnik odimiesłowowy – przymiotnik odczasownikowy.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 11 Zeszyt specjalny; 29-62
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Derivatives based on participles in Irish and Polish and the inflection–derivation distinction
Autorzy:
Bloch-Trojnar, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040171.pdf
Data publikacji:
2015-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
inherent inflection
inflection feeding derivation
Irish
participle
Opis:
Greenberg’s Universal 28 says that ‘if both the derivation and inflection follow the root, or they both precede the root, the derivation is always between the root and the inflection’ (Greenberg 1966: 93). Booij (1994: 27) undermines this by allowing inherent inflection to feed derivation. There is abundant literature showing that inherent inflection can feed derivation in Germanic, Romance and Slavic languages (Booij 1994, 1996, Chapman 1996, Rainer 1996, Cetnarowska 1999). The aim of this paper is to describe and compare derivational categories related to participle forms in Irish and Polish. These include among others agent nouns, adjectives of tendency/inclination, resultative passive adjectives and facilitative adjectives. Stump (2005: 52) points out that the terms present and past participle are, in fact, misnomers since participles are uninflected for tense, and they should be regarded as stems conveying aspect information plus the lexical information of the root. The existence of derivatives based on inflected forms is usually taken as evidence against the inflection-derivation dichotomy, and in favour of a tripartition into contextual inflection, inherent inflection and derivation. The paper addresses the theoretical ramifications of the existence of such derivatives for inferential-realisational approaches (Stump 2001), such as for example Beard’s (1995) Lexeme-Morpheme Base Morphology, which separates the operations on the grammatical (morpholexical and morphosyntactic) features and operations responsible for the morphophonological modification of the root/stem.
Źródło:
Linguistics Beyond and Within; 2015, 1; 25-42
2450-5188
Pojawia się w:
Linguistics Beyond and Within
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies