Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Biernat, M." wg kryterium: Autor


Tytuł:
Podwyższenie efektywności procesu wytwarzania kalki ceramicznej przez wprowadzenie mediów fotoutwardzalnych
Increasing of efficiency of ceramic transfer paper manufacturing process by means of addition of UV hardening media
Autorzy:
Biernat, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/392472.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
kalka ceramiczna
proces wytwarzania
efektywność procesu
fotopolimeryzacja
utwardzanie UV
ceramic transfer paper
manufacturing precess
process efficiency
photopolymerisation
UV radiation hardening
Opis:
Omówiono badania realizowane w celu podwyższenia efektywności procesu wytwarzania kalki ceramicznej za pomocą wprowadzenia medium reagującego na promieniowanie UV. Szczególną uwagę poświęcono zagadnieniom wytwarzania past oraz laków błonotwórczych na bazie mieszanin zawierających dodatek mediów fotoutwardzalnych. Opisano problemy występujące w czasie utwardzania powłok farbowych i lakowych metodą fotopolimeryzacji oraz scharakteryzowano otrzymane kalki i gotowe dekoracje po procesie wypalania.
Research conducted in order to increase of the efficiency of manufacturing process of ceramic transfer paper by means of adding UV medium were discussed. The special attention to manufacturing of pasts and transfer wax on the basis of mixtures with addition of photohardening media was payed. Problems occurring in the photohardening of paint coating and transfer wax coating were described and the obtained transfer papers as well as finished decors after burning were characterized.
Źródło:
Prace Instytutu Szkła, Ceramiki, Materiałów Ogniotrwałych i Budowlanych; 2009, R. 2, nr 3, 3; 47-63
1899-3230
Pojawia się w:
Prace Instytutu Szkła, Ceramiki, Materiałów Ogniotrwałych i Budowlanych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie wpływu dodatku kwasu jabłkowego na właściwości cementu szkło-jonomerowego
Investigation of the effect of malic acid addition on the glass-ionomer cement properties
Autorzy:
Biernat, M.
Ciołek, L.
Jaegermann, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/169039.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
cementy szkło-jonomerowe
czas wiązania
wytrzymałość na ściskanie
kwas jabłkowy
Glass-ionomer cements
setting time
compressive strength
malic acid
Opis:
Kwas jabłkowy to naturalny metabolit uczestniczący w cyklu kwasów trójkarboksylowych, występujący powszechnie w przyrodzie i stosowany np. w przemyśle spożywczym i farmaceutycznym. Należy on do grupy hydroksykwasów karboksylowych, które w stomatologii znajdują zastosowanie jako dodatki do kompozycji szkło-jonomerowych. W niniejszej pracy przedstawiono wyniki badań, dotyczących wpływu dodatku kwasu jabłkowego na właściwości kompozycji szkło-jonomerowych uzyskiwanych przez zmieszanie płynów wiążących z komponentem proszkowym. Na potrzeby badań płyny wiążące otrzymywano na podstawie syntezowanego roztworu kopolimeru kwasu akrylowego i itakonowego, wody oraz wybranych hydroksykwasów karboksylowych: winowego, cytrynowego i jabłkowego. Ocenę właściwości uzyskanych płynów przeprowadzano przez określenie ich lepkości, gęstości i współczynnika załamania światła. Właściwości otrzymanych kompozycji szkło-jonomerowych określano przez pomiar czasu wiązania oraz wytrzymałości na ściskanie. Wyniki badań pokazują, że dodatek kwasu jabłkowego powoduje zmniejszenie lepkości płynu wiążącego i wydłużenie czasu wiązania kompozycji szkło-jonomerowej w większym stopniu aniżeli kwas winowy i cytrynowy oraz zwiększa wytrzymałość cementu na ściskanie. Informacje te mogą stanowić podstawę do podjęcia dalszych badań w celu opracowania materiałów do nowych zastosowań.
Malic acid is a natural metabolite that is a part of the tricarboxylic acid cycle, which is common in nature and is used for example, in food and pharmaceutical industry. Malic acid belongs to a group of carboxylic hydroxyacids which are also used in stomatology as additives to glass-ionomer compositions. This paper presents the results of the research on the influence of addition of malic acid on properties of glass-ionomer compositions, which were obtained through mixing of glass-ionomer setting liquid with glass-ionomer powder component. For the research needs, glass-ionomer setting liquid was obtained based on synthesized copolymer solution of acrylic and itaconic acid, water and selected carboxylic hydroxyacids: tartaric acid, citric acid and malic acid. The evaluation of properties of obtained liquids was performed by determination of their viscosity, density and refraction index. Properties of the obtained glassionomer compositions were determined by measuring of their setting time and compressive strength. The results of the research show that addition of malic acid causes a decrease of viscosity of glass-ionomer setting liquid and an increase of setting time of glass-ionomer composition, in much higher degree than in case of addition of tartaric or citric acid, and it increases a compressive strength of cement. This information can be a basis for taking on further research on developing materials for new applications.
Źródło:
Szkło i Ceramika; 2016, R. 67, nr 1, 1; 7-9
0039-8144
Pojawia się w:
Szkło i Ceramika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ sposobu wprowadzania nanokrzemionki na wybrane właściwości mechaniczne kompozytów ceramiczno-polimerowych stosowanych na wypełnienia stomatologiczne
The influence of nanosilica introducing method on selected mechanical properties of ceramic-polymer composites intended for dental fillings
Autorzy:
Siejka-Kulczyk, J.
Biernat, M.
Lewandowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285718.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
kompozyty stomatologiczne
wypełnienia stomatologiczne
dental composites
dental fillings
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2007, 10, no. 69-72; 64-66
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kompozyty ceramika-polimer do zastosowań stomatologicznych
Ceramic-polymer composites for dental application
Autorzy:
Cwalińska, A.
Szafran, M.
Rokicki, G.
Biernat, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285734.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
kompozyty stomatologiczne
kompozyty ceramiczno-polimerowe
żywica uretanowo-metakrylowa
skurcz polimeryzacyjny
dental composites
ceramic-polymer composites
urethane-methacrylic resin
polymerization shrinkage
Opis:
W artykule przedstawiono wyniki badań nad otrzymaniem nowych materiałów kompozytowych do zastosowań stomatologicznych. Jednym ze składników fazy organicznej był nowy, rozgałęziony monomer uretanowo-metakrylowy UM1. Charakteryzuje się on ponad cztery razy mniejszym skurczem polimeryzacyjnym w porównaniu do powszechnie stosowanej w stomatologii żywicy opartej na monomerze Bis-GMA. Wypełniacz stanowiły ceramiczne proszki krzemionkowe, których udział był stały i wynosił 60% obj. kompozytu, w tym 10% obj. nanokrzemionki. Proszki wprowadzano do kompozycji żywic, w których zmieniano stosunek wagowy mieszaniny Bis-GMA/TEGDMA do żywicy UM1. Badania wykazały, że dodatek żywicy UM1 pozwala na uzyskanie kompozytów o większej twardości i większej wytrzymałości na zginanie w porównaniu do kompozytów opartych na Bis-GMA.
This paper presents results of research on obtaining new composite materials for dental application. One of the components of organic phase is new, branched UM1 urethane-methacrylic monomer. The monomer shows over four times lower polymerization shrinkage in comparison to commonly used in dentistry Bis-GMA - based resin. Applied inorganic fillers consisted of silica powders, which total content was kept constant and amounted up to 60 vol.% of composite, while nanofiller amount was 10 vol.%. Ceramic powders were added to mixture of resins, in which weight ratio of Bis-GMA/TEGDMA composition to UM1 resin varied. Results prove that UM1 resin additive allows obtaining composites distinguished by increased hardness and flexural strength in comparison to those based on Bis-GMA monomer.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2007, 10, no. 69-72; 69-73
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania nad syntezą i właściwościami wielofunkcyjnych monomerów uretanowo-metakrylowych do kompozycji dentystycznych
Research on the synthesis and properties of multifunctional urethane-methacrylic monomers for dental compositions
Autorzy:
Biernat, M.
Rokicki, G.
Szafran, M.
Cwalińska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284315.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
monomery uretanowo-metakrylowe
urethane-methacrylic monomers
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2007, 10, no. 67-68; 9-11
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ dodatku kwasów karboksylowych na czas wiązania i wytrzymałość na ściskanie cementów szkło-jonomerowych
Effects of carboxylic acid addition on the setting time and compressive strength of glass-ionomer cements
Autorzy:
Biernat, M.
Ciołek, L.
Jaegermann, Z.
Pęczkowski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285846.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
cementy szkło-jonomerowe
czas wiązania
wytrzymałość na ściskanie
glass-ionomer cements
setting time
compressive strength
Opis:
Cementy szkło-jonomerowe powstają w czasie utwardzania kompozycji złożonych z dwóch składników: szklanego proszku i płynu wiążącego będącego wodnym roztworem polikwasów alkenowych. Wiązanie cementu polega na reakcji kwasowo-zasadowej, gdy jony pierwiastków metalicznych uwalniane z powierzchni szkła wiążą się z polianionami pochodzącymi z polikwasu. Z uwagi na szybki przebieg tej reakcji do płynu wiążącego dodawane są różne związki, które wydłużają czas wiązania kompozycji. Są to najczęściej hydroksykwasy karboksylowe zdolne do kompleksowania jonów uwalnianych ze szkła. W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczące wpływu dodatku wybranych hydroksykwasów karboksylowych (winowego, cytrynowego i jabłkowego) oraz kwasu szczawiowego na właściwości kompozycji szkło-jonomerowych. Na potrzeby badań płyny wiążące otrzymywano na podstawie syntezowanego w ICiMB roztworu kopolimeru kwasu akrylowego i itakonowego, wody oraz ww. kwasów karboksylowych. Właściwości kompozycji szkło-jonomerowych otrzymanych na podstawie uzyskanych płynów wiążących określano poprzez pomiar czasu wiązania, a właściwości utwardzonych cementów na podstawie wytrzymałości na ściskanie. Wyniki badań wskazują, że dodatek hydroksykwasów karboksylowych, a zwłaszcza kwasu jabłkowego, powoduje zmniejszenie lepkości płynu wiążącego, wydłużenie czasu wiązania kompozycji szkło- -jonomerowej, a także ułatwia zarabianie cementu. Niestety dodatek ten wpływa niekorzystnie na właściwości wytrzymałościowe otrzymywanych cementów, zmniejszając ich wytrzymałość na ściskanie. Dodatek do płynu wiążącego kwasu szczawiowego może powodować zmianę przebiegu procesu wiązania kompozycji szkło-jonomerowej. W zależności od rodzaju stosowanych dodatków i ich zawartości procentowej w płynie wiążącym czas wiązania kompozycji może zostać skrócony lub wydłużony nie zmieniając przy tym właściwości wytrzymałościowych cementów. Uzyskane wyniki badań wykazują, że na przebieg procesu wiązania kompozycji szkło-jonomerowych może mieć wpływ kilka czynników równocześnie, co może być istotne przy projektowaniu materiałów do nowych zastosowań.
Glass-ionomer cements are created through the curing process of compositions made of two components: glass powder and a bonding liquid - an aqueous solution of polyalkenoic acids. Cement setting is based on an acid-base reaction; when ions of metal elements released from the glass surface bond with polyanions derived from the polyacid. Since the reaction is very fast, various compounds are added to the bonding liquids to extend the composition setting time. These are most often carboxylic hydroxyacids capable of complexing ions released from the glass. The work presents test results regarding the effects of the addition of selected carboxylic hydroxyacids (tartaric, citric, and malic acid) and oxalic acid on the glass-ionomer composition properties. For the purposes of the study, bonding liquids were obtained on the basis of the solution of acrylic acid-itaconic acid copolymer synthesised in the Institute of Ceramics and Building Materials (ICiMB), water and the above listed carboxylic acids. Properties of the glass-ionomer compositions obtained with the bonding liquids were determined through the setting time measurement, while the properties of the cured cements were determined on the basis of compressive strength. Test results indicate that addition of carboxylic hydroxyacids, especially malic acid, reduces the bonding liquid viscosity, extends the glass-ionomer composition setting time, and facilitates cement mixing. Unfortunately, this additive has negative influence on the strength of the cements obtained, reducing their compressive strength. The addition of oxalic acid to the bonding liquid may modify the setting process of glass-ionomer composition. Depending on the type of additives and their percentage content in the bonding liquid, the composition setting time may be reduced or extended, without changing the strength properties of the cements. Test results indicate that there may be several factors that simultaneously affect the glass-ionomer composition setting process, which may be of significance in developing materials for new applications.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2016, 19, 136; 2-10
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effects of carboxylic acid addition on the setting time and compressive strength of glass-ionomer cements
Autorzy:
Biernat, M.
Ciołek, L.
Jaegermann, Z.
Pęczkowski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285854.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
glass-ionomer cements
carboxylic acids
components
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2016, 19, 138; 60
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polepszenie właściwości kompozytów krótkie włókna Ca-P/polilaktyd poprzez modyfikację powierzchni włókien kwasem laurylowym
Improvement of short Ca-P whiskers/polylactide composites by surface modification with lauric acid
Autorzy:
Biernat, M.
Jaegermann, Z.
Tymowicz-Grzyb, P.
Wiśniewski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285744.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
kompozyty
kwas laurylowy
modyfikacja powierzchni
composites
calcium-phosphate whiskers
lauric acid
surface modification
Opis:
Kompozyty polimerowo-ceramiczne są powszechnie stosowane w medycynie regeneracyjnej, zwłaszcza w ortopedii, gdyż istnieje wiele metod modyfikowania ich właściwości w zależności od przewidywanego zastosowania. Jedną z nich jest wypełnianie matrycy polimerowej wypełniaczami, które nadają kompozytom pożądane właściwości mechaniczne. Bardzo ważny jest wówczas dobór rodzaju i ilości wypełniacza, a także środka poprawiającego adhezję pomiędzy wypełniaczem a polimerem. Wypełniaczem poprawiającym wytrzymałość mechaniczną mogą być krótkie włókna (whiskersy) apatytowe (Ca-P). Jako środki proadhezyjne do materiałów implantacyjnych dobiera się natomiast związki nietoksyczne, wzmacniające połączenie polimer-wypełniacz. Przy wyborze bierze się również pod uwagę inne cechy, korzystne dla kompozytu, np. właściwości przeciwbakteryjne. W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczące wpływu modyfikacji powierzchni włókien Ca-P kwasem laurylowym (LA) na właściwości kompozytów, uzyskanych metodą prasowania na gorąco. Kwas laurylowy zastosowano w celu poprawy chemicznej kompatybilności pomiędzy włóknami a matrycą polimerową, a wytypowano go ze względu na jego nietoksyczność i właściwości przeciwbakteryjne. W celu przygotowania kompozytów zmieszano polilaktyd PLA - RESOMER® LR 706 S (Evonik) i zsyntezowane trójfazowe włókna Ca-P (niezmodyfikowane i zmodyfikowane LA). Właściwości otrzymanych kompozytów określano poprzez pomiar wytrzymałości na rozciąganie oraz pomiar kąta zwilżania. Analizowano również obrazy mikroskopowe przełamów. Uzyskane wyniki badań wykazują, że modyfikacja powierzchni włókien Ca-P kwasem laurylowym pozwala na uzyskanie lepszego połączenia międzyfazowego pomiędzy tymi włóknami a matrycą z polilaktydu. W rezultacie daje to lepszą wytrzymałość na rozciąganie niż w przypadku kompozytów z udziałem włókien niezmodyfikowanych. Istotne jest również, że zastosowanie kwasu laurylowego jako modyfikatora powierzchni włókien pozwala uzyskać kompozyty o zwiększonej hydrofilowości, co ma znaczenie dla przyłączania i wzrostu komórek.
Polymer-ceramic composites are widely used in regenerative medicine, especially in orthopedics, as there are many methods of modifying their properties depending on the intended use. One of them is filling the polymer matrix with fillers, giving the composite adequate mechanical strength. It is very important then to choose the type and amount of the filler, as well as the agent improving the adhesion between filler and polymer. Short apatite whiskers (Ca-P) are interesting fillers improving mechanical strength. As the proadhesive agents for implant materials, non-toxic compounds which strengthen the polymer-filler connection are chosen. Other features that are beneficial to the composite, e.g. antibacterial properties, are also contemplated in the selection. The paper presents results of research on the effect of Ca-P whiskers surface modification with lauric acid (LA) on the properties of composites obtained by hot pressing. Lauric acid was used to improve the chemical compatibility between whiskers and polymer matrix, and it was selected due to antibacterial properties and non-toxicity. The polylactide PLA - RESOMER® LR 706 S (Evonik) and the synthesized triphasic Ca-P whiskers (unmodified and LA modified) were mixed to prepare the composites. The properties of the obtained composites were determined by measuring the tensile strength and the contact angle. Microscopic images of fractures were also analyzed. The obtained tests results show that modification of the Ca-P whiskers surface with lauric acid allows to obtaining a better interfacial connection between these whiskers and the polylactide matrix. It results in better tensile strength than in the case of composites with unmodified whiskers. It is also important that the use of lauric acid as a surface modifier of the whiskers allows to obtain composites with increased hydrophilicity, which is important for the attachment and growth of cells.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2018, 21, 145; 20-29
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania in vitro aktywności przeciwbakteryjnej bioszkieł zawierających Mg, Sr i Au wytworzonych metodą zol-żel
In vitro studies of antibacterial activity of sol-gel bioglasses containing Mg, Sr and Au
Autorzy:
Ciołek, L.
Olszyna, A.
Zaczyńska, E.
Czarny, A.
Biernat, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285361.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
bioszkło
metoda zol-żel
cytotoksyczność
aktywność przeciwbakteryjna
bioglass
sol-gel method
cytotoxicity
antibacterial activity
Opis:
Celem prowadzonych badań było określenie aktywności przeciwbakteryjnej in vitro bioaktywnych szkieł dotowanych Mg, Sr i Au. Przedstawiono badania zmodyfikowanych bioszkieł zawierających wybrane pierwiastki wprowadzone dla podwyższenia bioaktywności, które mogą wspomagać przebieg procesów fizjologicznych kościotworzenia i wykazywać działanie przeciwbakteryjne. Obecność magnezu w składzie biomateriału zwiększa jego bioaktywność. Stront wpływa na lepszą proliferację komórek kostnych. Złoto należy do grupy „ultraelementów” działających przeciwbakteryjnie oraz aktywuje procesy metaboliczne poprzez oddziaływanie na enzymy. Silany użyte podczas syntezy bioszkieł metodą zol-żel, także mogą zwiększać ich bioaktywność. Materiał odniesienia stanowiło bioszkło P5-VS zawierające 70% mas. SiO2, 5% mas. P2O5 oraz 25% mas. CaO. Bioszkła P5-VS-1_Mg i P5-VS-1_Sr, o takim samym składzie jak P5-VS wytworzono zastępując 1% mas. CaO odpowiednio MgO lub SrO. W przypadku bioszkieł P5-VS-Au_r-r i P5-VS-Au_nzk nanocząsteczki złota były dodane w ilości 0,00065% mas. i 0,002% mas. odpowiednio jako: roztwór koloidalny lub niejonowe złoto koloidalne. Właściwości fizykochemiczne wytworzonych bioszkieł obejmujące morfologię powierzchni, a także ich bioaktywność po kontakcie z roztworem symulującym osocze oraz wyniki cytotoksyczności zostały przedstawione w innym artykule. Stwierdzono, że bioszkła w kontakcie z płynem symulującym osocze (SBF) są bioaktywne oraz nie oddziałują cytotoksycznie na komórki L929. Wyniki badań in vitro aktywności przeciwbakteryjnej wytworzonych bioszkieł wykazały ich wyższą aktywność w stosunku do szczepu Staphylococcus aureus niż Pseudomonas aeruginosa. Wzrost mikroorganizmów najbardziej hamowało bioszkło P5-VS-1_Sr. Bioszkło P5-VS bez udziału Mg, Sr lub Au wykazywało najsłabsze działanie przeciwbakteryjne.
The aim of this study was to determine in vitro antibacterial activity of bioactive glasses doped with Mg, Sr and Au. Authors showed tests of modified bioglasses containing selected elements incorporated to the composition in order to increase bioactivity, which could contribute to physiological processes of osteogenesis and exhibit bactericidal activity. The presence of magnesium in the composition of the biomaterial enhances its bioactivity. Strontium improves the proliferation of bone cells. Gold belongs to the group of “ultra-elements” which show antibacterial activity and activate metabolism by acting on enzymes. The silane used for the synthesis of sol-gel bioglasses may also increase bioactivity. Bioglass P5-VS containing 70 wt% of SiO2 and 25 wt% of CaO and 5 wt% of P2O5 was a reference material. Bioglasses P5-VS-1_Mg and P5-VS-1_Sr with the same composition as P5-VS were obtained by substituting 1 wt% of CaO by MgO or SrO respectively. In the case of bioglasses P5-VS-Au_r-r and P5-VS- -Au_nzk nanoparticles of Au were added in the amount of 0.00065 wt% and 0.002 wt% as colloidal solution or nonionic colloidal gold respectively. Physical and chemical properties of sol-gel bioactive glasses including grain morphology and bioactivity in simulated body fluid and the results of cytotoxicity were presented in a previous publication. It was found that bioglasses were bioactive in contact with simulated body fluid (SBF) and were not toxic on L929 cells in vitro. The results of in vitro antibacterial activity studies of obtained bioglasses showed higher activity against strain of Staphylococcus aureus than Pseudomonas aeruginosa. The growth of microorganisms was inhibited in the most effective way by the bioglass P5-VS-1_Sr. The P5-VS bioglass without Mg, Sr or Au shows the weakest bactericidal effect.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2016, 19, 134; 25-30
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An evaluation of the usefulness of invasive and non-invasive methods used to diagnose Helicobacter spp. infections in dogs
Autorzy:
Kubiak, K.
Jankowski, M.
Spużak, J.
Glińska-Suchocka, K.
Biernat, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087888.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Źródło:
Polish Journal of Veterinary Sciences; 2017, 3; 491-499
1505-1773
Pojawia się w:
Polish Journal of Veterinary Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Detection of Helicobacter spp. in the saliva of dogs with gastritis
Autorzy:
Jankowski, M.
Spuzak, J.
Kubiak, K.
Glinska-Suchocka, K.
Biernat, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32000.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Opis:
The aim of this study was to identify the species and determine the prevalence of gastric Helicobacter in the saliva of dogs with gastritis. The study was carried out on 30 dogs of different breeds, genders and ages, which were diagnosed with gastritis. The nested-PCR method was used to detect Helicobacter spp. in saliva. Helicobacter bacteria were found in the saliva samples of 23 (76.6%) dogs. Helicobacter heilmannii was the most commonly detected species of gastric Helicobacter spp. in canine saliva, and was found in 22 (73.3%) cases. The results indicate that gastric Helicobacter spp. occurs relatively frequently in dogs with gastritis. Moreover, the saliva of dogs with gastritis may be a source of Helicobacter spp. infection for humans and other animals. However, further studies are needed to confirm this finding as the PCR method does not distinguish active from inactive infections.
Źródło:
Polish Journal of Veterinary Sciences; 2016, 19, 1
1505-1773
Pojawia się w:
Polish Journal of Veterinary Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Detection of gastric Helicobacter spp. in stool samples of dogs with gastritis
Autorzy:
Jankowski, M.
Spuzak, J.
Kubiak, K.
Glinska-Suchocka, K.
Biernat, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30957.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Opis:
The aim of this study was to determine the prevalence and identify the species of gastric Helicobacter in the stool of dogs with gastritis. The study was carried out on thirty dogs of different breeds, of both genders and of various ages, diagnosed with gastritis. Helicobacter spp. was detected in stool samples using the nested-PCR method. Helicobacter bacteria were identified in stool samples from seven (23.3%) dogs. Helicobacter heilmannii was found to be the most common species of gastric Helicobacter. Helicobacter salomonis was identified much less frequently, while Helicobacter felis, Helicobacter pylori and Helicobacter bizzozeronii were not detected in any of the samples.
Źródło:
Polish Journal of Veterinary Sciences; 2016, 19, 2
1505-1773
Pojawia się w:
Polish Journal of Veterinary Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie możliwości przygotowania past do drukowania przestrzennego (3D) z wybranych biomateriałów ceramicznych
Preliminary study on pastes of selected ceramic biomaterials for use in 3D printing
Autorzy:
Wiśniewski, Z.
Jaegermann, Z.
Tymowicz-Grzyb, P.
Biernat, M.
Pęczkowski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/168175.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
biomateriały ceramiczne
kalcyt
aragonit
hydroksyapatyt
β-TCP
drukowanie 3D
ceramic biomaterials
calcite
aragonite
hydroxyapatite
3D printing
Opis:
Celem niniejszej pracy było przygotowanie past do drukowania przestrzennego z wybranych biomateriałów oraz wykonanie próby wyciskania past przez ustnik o średnicy wewnętrznej 0,45 mm. W ramach pracy wytypowano proszki biomateriałów i przeprowadzono badanie ich uziarnienia i morfologii. Wykonano zestawy past o różnych zawartościach substancji uplastyczniających z czterech rodzajów biomateriałów stosowanych w chirurgii kości: z kalcytu, aragonitu, hydroksyapatytu i trójfosforanu wapnia – β-TCP. Z użyciem specjalistycznej przystawki do maszyny wytrzymałościowej testowano sposób wyciskania past z jednoczesnym pomiarem siły potrzebnej do formowania pasma. Ocenę jakości uzyskanych pasm (jednorodności masy, morfologii powierzchni pasma, zdolności do wzajemnego zespolenia pasm pomiędzy sobą oraz podatności na odkształcenie) prowadzono metodą obserwacji obrazów w mikroskopie stereoskopowym i skaningowym. Następnie wytypowano receptury past, które po dopracowaniu szczegółów technologicznych będą mogły być zastosowane w docelowym urządzeniu drukującym. Doświadczenia wynikłe z realizacji pracy będą wykorzystywane przy opracowaniu receptur past i formowaniu ceramicznych struktur przestrzennych w drukarkach 3D.
The aim of this work was to prepare pastes for 3D printing made of selected biomaterials and to attempt an extrusion of pastes through the nozzle with an inside diameter of 0,45 mm. For the aim of the study powders of biomaterials were selected, their particle size was measured and powders’ morphology was observed. Pastes with different contents of plasticizing substances made of four types of biomaterials used in bone surgery: the calcite, aragonite, hydroxyapatite and tricalcium phosphate – β-TCP were prepared. The method of pastes extrusion process with simultaneous measurement of the force needed to form the bands was determined using a special adapter for testing machine. Evaluation of the quality of the bands (microstructure uniformity, surface morphology of bands, capacity to form a junction between bands and the deformability) was performed by observations in the stereomicroscope and scanning electron microscope. Then the most suitable pastes recipes were selected. Technological details of their preparation have to be optimized for their application in selected printing device. The experience resulting from this work will be used in designing ceramic pastes systems for application in 3D printers.
Źródło:
Szkło i Ceramika; 2016, R. 67, nr 4, 4; 10-15
0039-8144
Pojawia się w:
Szkło i Ceramika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opracowanie i charakterystyka biokompozytu z chitozanu i bioszkła dotowanego ZnO
Preparation and characterization of chitosan/ZnO-doped bioglass biocomposite
Autorzy:
Ciołek, L.
Biernat, M.
Jaegermann, Z.
Tymowicz-Grzyb, P.
Jastrzębska, A.
Olszyna, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/169028.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
biomateriał
biokompozyt
bioszkło
analiza SEM-EDS
bioaktywność
biomaterial
biocomposite
bioglass
SEM-EDS analysis
bioactivity
Opis:
W pracy przedstawiono oczekiwania i wymagania stawiane podczas projektowania biomateriałów stosowanych jako wypełnienia ubytków tkanki kostnej. Jako przykład złożoności procesu opracowywania wykorzystano wyniki badań, których celem było wytworzenie i wstępna ocena właściwości fizykochemicznych porowatych biokompozytów na bazie roztworów chitozanu oraz bioszkła z układu CaO-SiO2-P2O5 dotowanego ZnO. Wytworzone biokompozyty mają odpowiednio dobrany skład chemiczny i optymalny do osteointegracji, średni wymiar porów. Wyniki badań SEM-EDS po inkubacji w SBF potwierdzają zdolność do bioaktywności. Jednak, aby opracowane biokompozyty mogły być rozważane jako materiały do wypełniania ubytków tkanki kostnej wymagają one dalszych badań, zalecanych w normie ISO 10993-1.
The paper presents the expectations and requirements for designing of biomaterials used for filling bone tissue defects. Results of the research on preparation and preliminary assessment of physicochemical properties of porous biocomposites based on chitosan solutions and bioglass from the ZnO-doped CaO-SiO2-P2O5 system were used as an example of the complexity of the design process. The obtained biocomposites have a properly prepared chemical composition and an average pore size, optimal for osteointegration. The results of SEM-EDS studies after incubation in SBF confirm the ability to bioactivity. However, for considering the developed biocomposites as materials for filling bone defects, further research in accordance with ISO 10993-1 is required.
Źródło:
Szkło i Ceramika; 2018, R. 69, nr 6, 6; 17-20
0039-8144
Pojawia się w:
Szkło i Ceramika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Microstructure of chitosan-based, ZnO-doped antibacterial composite
Autorzy:
Ciołek, L.
Biernat, M.
Jaegermann, Z.
Zaczyńska, E.
Czarny, A.
Jastrzębska, A.
Olszyna, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284490.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
composites
regenerative medicine
bone tissue engineering
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2017, 20, no. 143 spec. iss.; 18
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies