- Tytuł:
-
Abschließende Grabungsuntersuchungen an der Fundstelle 8 in Mokra, Gde. Miedźno, Kr. Kłobuck, Woiw. Śląskie
Końcowe badania wykopaliskowe na stanowisku 8 w Mokrej, gm. Miedźno, pow. Kłobuck, woj. śląskie - Autorzy:
- Biborski, Marcin
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/442409.pdf
- Data publikacji:
- 2009
- Wydawca:
- Uniwersytet Jagielloński. Instytut Archeologii
- Opis:
- W roku 2004 zostały zakończone dziesięcioletnie badania cmentarzyska w Mokrej. W ostatnim sezonie odkryto 3 zniszczone groby, dwa w części północnej i jeden na południowym skraju stanowiska. Łącznie na badanym stanowisku wyeksplorowano 476 obiektów sepulkralnych oraz 3 obiekty, które prawdopodobnie należy uznać za miejsca ciałopalenia. W oparciu o planigrafię cmentarzyska można wyróżnić dwie koncentracje grobów: północną z przewagą grobów datowanych na fazę C1 i południową, datowaną na fazy C2–D. Zwraca tu uwagę wyraźna luka pomiędzy obiema strefami pochówków, w przybliżeniu o szerokości od około 5 do ponad 10 m, przebiegająca na linii południowy zachód – północny wschód. Południowa strefa pochówków rozciąga się na osi wschód – zachód na przestrzeni ok. 110 m, z widoczną koncentracją grobów w części środkowej. Od niej odchodzi odgałęzienie w kierunku północno-wschodnim. Zaznacza się prawie liniowo biegnąca południowa granica występowania grobów, wyznaczająca być może istniejące wcześniej w tym miejscu bliżej nieznane ogrodzenie. Cmentarzysko w Mokrej wyróżnia się dużą różnorodnością w zakresie praktykowanych zwy- czajów sepulkralnych. Wśród ponad stu pochówków popielnicowych przeważały czyste groby, bez śladów jamy grobowej, a tylko kilka było obsypanych resztkami stosu. Większy odsetek stanowiły pochówki jamowe, wśród których także tylko niewielki odsetek był obsypany resztkami stosu. Przy zachodnim krańcu strefy południowej odkryty został obiekt 439 typu rowkowego, datowany na okres wędrówek ludów. Ponadto natrafiono na pozostałości po pochówkach warstwowych, podobnych do typu dobrodzieńskiego. Zwyczaj ten, jak można sądzić, pojawił się na cmentarzysku w Mokrej już w ramach fazy C2. Interesującym odkryciem był grób popielnicowy 35, w obstawie kamiennej, w którym złożono wojownika wyposażonego m.in. w miecz typu „Folkeslunda-Zaspy” i elementy tarczy. Badania w Mokrej potwierdziły obserwowane na terenie kultury przeworskiej ogólne tendencje nie tylko do uboższego wyposażania zmarłych począwszy od młodszej fazy późnego okresu rzymskiego, ale i stopniowe rozpowszechnianie się różnych form pochówków ciałopalnych bezpopielnicowych. Przy czym występuje w Mokrej pewna lokalna odmienność przejawiającą się w dłuższym niż na in- nych terenach przeżywaniu się starszych tradycji sepulkralnych w postaci występowania relatywnie dużej liczby grobów popielnicowych. Urny były jednak zazwyczaj niewielkich rozmiarów, niekiedy toczone na kole. Zdarzały się też pochówki, w których rolę popielnicy odgrywało kilka małych naczyń. Planigrafia odkrytych obiektów i zestawy inwentarzy grobowych, zwłaszcza wyposażonych w broń, pozwalają na wstępne wyróżnienie 5 faz chronologicznych użytkowania cmentarzyska w Mokrej, podobnie jak na sąsiedniej nekropoli w Opatowie. Obejmują one czasy od początku fazy C1a do fazy D1 włącznie, a być może sięgając nawet do początku fazy D2.
- Źródło:
-
Recherches Archéologiques Nouvelle Serie; 2009, 1; 321-326
0137-3285 - Pojawia się w:
- Recherches Archéologiques Nouvelle Serie
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł