Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Biłyk, A." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Występowanie dioksyn i furanów w środowisku
    Dioxines and furanes in the environment
    Autorzy:
    Biłyk, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237045.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    środowisko przyrodnicze
    dioksyny
    furany
    właściwości toksyczne
    skażenie organizmów żywych
    Opis:
    Polychlorinated p-dibenzodioxines and polychhrinated dibenzofuranes (PCDD/F) belong to a widespread group of longlived chlorinated polycyclic aromatic compounds which are hazardous to the environment because of their toxic, mutagenic and carcinogenic character. Under natural conditions, PCDD/F originate during volcano eruption, forest fire and non-industrial low-temperature combustion. But these proces-ses contribute only slightly to the presence of PCDD/F in the natural environment. The main source of their origin is in the side reactions concomitant with the manufacture of chlorinated organic compounds. The largest portions of PCDD/F come from coal and liquid fuel combustion, from solid waste disposal and high-temperature industrial processes (metallurgy, cement manufacture, incineration of chemical wastes). PCDD/F enter the environment together with flue gases or solid wastes. In the 1940s, PCDD/F concentrations were low, but they increased rapidly in the next decades to reach a maximum in the 1980s. PCDD/F content in vegetation measured in 1980 was 7 to 8 times as high as in 1900. In rough estimates, the overall CDD/F deposition on land and oceans today amounts to 12,500 kg/a and 610 kg/a, respectively. Their lipophilic properties make PCDD/F accumulate in the adispose tissue. In the 1980, PCDD/F concentration in humans averaged 53.2 mgI-TEQ/kg. The largest PCDD/F portions (99.3%) are taken in by digestion (milk, 65.8%; meat, 26.1%; leaf-vegetables, 7.4%). The half life of PCDD/F in human organisms varies from 7 to 11 years. It has been anticipated that a harmless PCDD/F dose to humans ranges between 0.01 and 0.1 mgI-TEQ/kg day, the daily intake averaging 150pgI-TEQ/body.The carcinogenic index was found to be 1.5x10[5] ngI-TEQ/kg day. Modem solid waste incinerators meet the allowable PCDD/F concentration in the flue gas, which is below 0.1 ngI-TEQ/m3. Under such conditions, the carcinogenosis risk approaches 5x10[-8] incidents in a population with very high exposure to PCDD/F.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2000, 2; 9-13
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badania skuteczności fotokatalitycznego oczyszczania ścieków farbiarskich
    Photocatalytic treatment of dye effluents
    Autorzy:
    Biłyk, A.
    Wolska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236400.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    barwnik
    reakcja fotokatalityczna
    dwutlenek tytanu
    sensybilizacja
    dyestuff
    photocatalysis reaction
    titanium dioxide
    sensibilization
    Opis:
    W artykule przedstawiono wyniki badań nad fotokatalitycznym rozkładem barwników i ścieków farbiarskich, wykorzystując do tego celu dwutlenek tytanu jako sensybilizator. Barwniki wykazują niewielką podatność na fotolizę, a ubytek OWO rośnie wraz ze wzrostem stężenia roztworu. Stwierdzono, że rozkład barwników farbiarskich (czerń bezpośrednia, żółć tytanowa, indygocarmin) pod wpływem promieniowania UV zachodził z małą wydajnością, a ubytek OWO nie przekroczył 30%. Naświetlanie roztworów barwników promieniami UV w obecności dwutlenku tytanu i nadtlenku wodoru zwiększyło skuteczność rozkładu barwników. Obniżenie OWO wynosiło około 80%, przy czym szybkość jego ubytku rosła wraz ze wzrostem stężenia początkowego barwnika i zależała od jego rodzaju. Wykazano, że ścieki farbiarskie były podatne na fotokatalityczny rozkład. Po dwugodzinnym naświetlaniu promieniami UV uzyskano 60-90% ubytek OWO.
    Dyes and spent dyebaths were degraded by photocatalysis, using titanium dioxide as the sensitizing agent. The investigated dyes (direct black, titanium yellow, indygocarmin) showed a low sensitivity to photolysis, and TOC reduction was found to increase with the increasing concentration of the solution. UV radiation yielded a low efficiency of degradation, with a TOC reduction of 30% or under. The exposure of the dye solution to UV radiation in the presence of titanium dioxide and hydrogen peroxide enhanced the extent of dye degradation. The reduction in TOC then approached 80%. The rate of TOC reduction depended on the kind of the dye used and rose with the increase in the initial dye concentration. The dye effluents were sensitive to photocatalytic degradation. After two hours of exposure, the extent of TOC reduction ranged between 60 and 90%.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2004, R. 26, nr 2, 2; 31-34
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie żywicy anionowymiennej MIEX do oczyszczania wód o dużej intensywności barwy
    Use of anion-exchange MIEX® resin in the treatment of natural water with high colored matter content
    Autorzy:
    Mołczan, M.
    Biłyk, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236524.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    oczyszczanie wody
    usuwanie substancji organicznych
    barwa
    wymiana jonowa
    żywica anionowymienna
    MIEX®
    water treatment
    organics removal
    color reduction
    ion exchange
    Opis:
    Intensywność barwy wód naturalnych zależy od zawartych w nich rozpuszczonych substancji organicznych. Znacząca część tych substancji występuje w postaci rozpuszczonych, anionowych reszt kwasów humusowych, powstałych z dysocjacji grup karboksylowych i fenolowych, co umożliwia ich usuwanie na żywicach anionowymiennych. W wypadku wody powierzchniowej o barwie 74 gPt/m3, potencjalną skuteczność metody oczyszczania wody na żywicy anionowymiennej MIEX® oszacowano na poziomie 98%. W praktyce należy dążyć do dotrzymania dopuszczalnej wartości barwy wody (<15 gPt/m3), niż maksymalizacji efektów pracy żywicy anionowymiennej. Stwierdzony w badaniach obszar zalecanych krotności wymiany żywicy (BV) wynosi 1000÷2000. W pracy wykazano, że metoda wymiany jonowej jest selektywna w stosunku do usuwania z wody barwnych frakcji rozpuszczonego węgla organicznego. Znajduje to wyraz w zmianie wartości stosunku intensywności barwy wody do RWO od 4,8 gPt/gC, w wypadku wody surowej, do 0,5 gPt/gC w wodzie oczyszczonej tą techniką. Stwierdzono, że rozwiązanie to powinno być zalecane w szczególności wszędzie tam, gdzie wysoka intensywność barwy jest jednym z głównych problemów oczyszczania wody.
    The color of natural water depends on the content of dissolved organic substances. A major part of these substances occurs in the form of dissolved anionic humic acid radicals from the dissociation of carboxyl and fenol groups, and this enables their removal on an anion-exchange resin. As for surface water of a 74 gPt/m3 color, the potential efficiency of the water treatment method involving MIEX® anion-exchange resin was estimated at the level of 98%. It is essential to aim at maintaining the admissible color value (<15 gPt/m3) rather than maximizing the performance of the anion-exchange resin. The range of recommended bed volume for resin exchange falls between 1000 and 2000. The ion-exchange method was found to be selective with respect to colored dissolved organic carbon (DOC) fractions. This manifested in the change of the color/DOC ratio from 4.8 gPt/gC to 0.5 gPt/gC for raw water and treated water, respectively. The method described has much to be recommended, especially where color is a major problem faced during water treatment.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2006, R. 28, nr 2, 2; 23-26
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zanieczyszczenie środowiska związkami powodującymi zakłócenie funkcji endokrynologicznych organizmu
    Environmental Pollution by Chemical Compounds Disturbing the Endocrinological Functions of Living Organisms
    Autorzy:
    Biłyk, A.
    Nowak-Piechota, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236358.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    zanieczyszczenie środowiska
    endokrynologia
    gruczoły dokrewne
    hormony
    environmental pollution
    endocrinology
    endocrine glands
    hormones
    Opis:
    Antropogeniczne substancje chemiczne powodują potencjalną możliwość wystąpienia niekorzystnych skutków zdrowotnych w organizmach w następstwie zmian w funkcjonowaniu gruczołów dokrewnych (EDs - Endocrine Disrupters). Niektóre związki chemiczne mogą naśladować działanie naturalnych hormonów poprzez łączenie się z receptorami hormonów, co powoduje podobną odpowiedź komórki. Substancje chemiczne mogą wiązać z receptorami hormonów blokując je i uniemożliwiając ich działanie, mogą zmieniać liczbę receptorów hormonalnych oraz wywierać wpływ na metabolizm hormonów. Narażenie na substancje zakłócające działanie gruczołów dokrewnych może wystąpić w wyniku bezpośredniego kontaktu z chemikaliami, bądź przez przyjmowanie zanieczyszczonej żywności, wody, czy też wdychanie zanieczyszczonego powietrza. Omówiono wpływ na organizmy grupy związków szczególnie aktywnych, do których należą należą polichlorowane związki organiczne, pestycydy, środki antyporostowe, alkilofenole, steroidy syntetyczne, izoflawony, ligazy itp. Wykazano, że do najbardziej czułych skutków działania tych substancji należą endometrioza, neurobehawioralne defekty rozwojowe, obniżenie płodności, a także osłabienie systemu obronnego organizmu oraz wywoływanie choroby nowotworowej u wielu gatunków zwierząt doświadczalnych. Istnieją również poszlaki odnoszące się do człowieka, sugerujące powiązania z ekspozycją na substancje zakłócające prawidłowe funkcjonowanie gruczołów dokrewnych. Mnogość wprowadzonych do środowiska coraz bardziej skomplikowanych substancji chemicznych, mogących zakłócać działanie gruczołów dokrewnych, stanowić będzie narastający problem epidemiologiczny. Opisane zagrożenia wskazują na ich potencjalną ogromną skalę.
    Anthropogenic chemical substances entering the environment create favorable conditions for potential health hazards to living organisms as a result of changes in the functioning of endocrine glands. Some of the chemical compounds are capable of imitating the functions of natural hormones by forming bonds with hormone receptors, thus inducing a similar response of the cells. Chemicals may bond to the receptors and change the number of hormone receptors, thus affecting the metabolism of the hormone. Exposure to substances that disturb the functions of endocrine glands can result from the direct contact with chemicals, from ingestion of contaminated food or water, and from inhalation of polluted air. In the present study, the impact of high-activity groups of compounds (polychlorinated organics, pesticides, anti-lichen agents, alkylphenols, synthetic steroides, isoflavones, ligases, etc.) on living organisms was examined. The most sensitive effects of the exposure to those substances were found to be endometriosis, neurobehavioral developmental defects, decreased fertility, suppressed immune system and increased incidence of cancer diseases, which had been observed in many experimental animal species. There are indications suggesting that also human organisms are exposed to substances disturbing the normal functioning of the endocrine glands. The multitude of chemical substances with increasingly complicated formulas that enter the environment every day and are very likely to disturb the functioning of endocrine glands will become a serious problem to cope with in near future. The scale of the problem must not be overlooked.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2004, R. 26, nr 3, 3; 24-35
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Usuwanie substancji organicznych z wody na makroporowatych namagnetyzowanych żywicach anionowych MIEXŽ
    Removal of organic substances from water onto macroporous anion exchange MIEXŽ resins with magnetic components
    Autorzy:
    Slunjski, M.
    Biłyk, A.
    Celer, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236414.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    żywica anionowa
    MIEXŽ
    ogólny węgiel organiczny
    rozpuszczony węgiel organiczny
    oczyszczanie wody
    anion-exchange resin
    total organic carbon (TOC)
    dissolved organic carbon
    water treatment
    Opis:
    Nowym rozwiązaniem, pozwalającym na usuwanie z wody związków węgla organicznego (OWO, RWO), jest zastosowanie silnie zasadowych żywic anionowych, do których należy żywica MIEXŽ. Namagnetyzowane cząstki tej żywicy dodane w postaci suspensji do wody zawierającej ujemnie naładowane jony RWO wymieniają je na jony chlorkowe, znajdujące się w miejscach aktywnych, w wyniku czego obniżeniu ulega poziom RWO w wodzie i następuje nieznaczny przyrost stężenia chlorków. Wyczerpaną żywię poddaje się procesowi regeneracji roztworem solanki. Żywica preferencyjnie usuwa związki organiczne o masach cząsteczkowych do 10000 Da, zaś koagulacja siarczanem glinu usuwa cząstki o masach powyżej 3000 Da. Proces MIEXŽDOC może być stosowany do oczyszczania wody surowej przed innymi procesami uzdatniania, bądź też jako proces doczyszczający po nich. W pracy przedstawiono porównanie wyników badań procesu MIEXŽDOC z konwencjonalną koagulacją siarczanem glinu. Wykazano, że proces MIEXŽDOC wymagał o 45% koagulantu mniej, obniżał RWO o ponad 24%, zapotrzebowanie wody na chlor o 18%, a także zawartość THM o 56% skuteczniej niż klasyczna koagulacja. Gdy proces ten stosuje się po koagulacji, wówczas przedłuża cykle filtracyjne, zmniejsza blokowanie powierzchni membran (fouling) oraz ogranicza zawartość ubocznych produktów dezynfekcji. Zastosowany do uzdatniania wód miękkich o wysokiej intensywności barwy i dużej zawartości OWO powoduje obniżenie tych wskaźników o 80÷90%, bez konieczności kłopotliwej w tych warunkach konieczności podwyższania zasadowości i koagulacji. Na niskie koszty eksploatacyjne procesu składają się koszty ubytku żywicy, chemikaliów do jej regeneracji, zagospodarowania ścieków poregeneracyjnych oraz koszty energii.
    A recent approach to the problem of organic carbon (TOC, DOC) removal from aqueous solutions involves strong-base anion-exchange resins, the MIEXŽ resin being one of those. The magnetic components of the MIEXŽ - when added in suspended form into solutions containing negatively charged DOC ions - exchange them for the chloride ions present in the active sites. As a result, the DOC level in the water decreases, and the concentration of chlorides slightly increases. The exhausted resin is regenerated in a brine solution. The MIEXŽDOC process can be included into the treatment train as a prior step to other treatment processes, or as a final step for the polishing of conventionally treated water. The objective of the study reported on in this paper was to compare the treatment effects obtained with the MIEXŽDOC process and conventional alum coagulation. Hence, with MIEXŽDOC the coagulant dose was by 45% lower, the reduction in DOC was by over 24% more effective, the reduction in the chlorine demand of the water was by 18% higher, and the removal of THM was more efficient by as much as 56%. When the MIEXŽDOC process follows coagulation, this is concomitant with the extension of the filtration cycles, a reduction in membrane fouling, and a limited content of disinfection by-products. When applied to the treatment of high-colour and high-TOC soft water, the MIEXŽDOC process yields an 80 to 90% reduction of both the pollutants without increasing the alkalinity level or including coagulation into the treatment train.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2004, R. 26, nr 2, 2; 11-14
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie absorbancji właściwej w nadfiolecie (SUVA) w ocenie jakości wody
    Water quality assessment in terms of specific UV absorbance
    Autorzy:
    Mołczan, M.
    Szlachta, M.
    Karpińska, A.
    Biłyk, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237125.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    absorbancja w UV
    substancje organiczne
    węgiel organiczny
    oczyszczanie wody
    koagulacja
    ultraviolet absorbance (UVA)
    organics removal
    disinfection by-product (DBP)
    total organic carbon (TOC)
    dissolved organic carbon (DOC)
    reactivity
    water treatment
    coagulation
    Opis:
    W pracy przeanalizowano zastosowanie absorbancji właściwej w nadfiolecie - SUVA254 (Specific UV Absorbance), jako wskaźnika jakościowego charakteryzującego substancje organiczne naturalnie występujące w wodach (tzw. naturalne związki organiczne - NZO). Zastosowania te dotyczą opisu właściwości rozpuszczonych substancji organicznych, oceny reaktywności rozpuszczonego węgla organicznego (RWO) i ryzyka tworzenia ubocznych produktów utleniania lub dezynfekcji (UPU/UPD), a także oceny podatności RWO na usuwanie techniką koagulacji. Wartości SUVA254 są też stopniowo wprowadzane jako element uregulowań formalnoprawnych związanych z regułami stosowania metod oczyszczania wody. Stwierdzono, że wody naturalne o dużych wartościach SUVA254 cechuje wysoka zawartość hydrofobowych, aromatycznych i wielkocząsteczkowych frakcji RWO, podczas gdy wody o małych wartościach współczynnika absorbancji zawierają przeważnie substancje niehumusowe, hydrofilowe, o niskich masach cząsteczkowych. Wykazano, że związek SUVA254 z tworzeniem UPU/UPD - choć istnieje - nie ma charakteru uniwersalnego, lecz jest specyficzny w wypadku danego źródła wody. Stwierdzono, że wartość absorbancji właściwej w UV wskazuje na podatność RWO na usuwanie w procesie koagulacji - im jest ona wyższa tym proces jest skuteczniejszy.
    The use of Specific UV Absorbance (SUVA254) as a quality indicator characterizing natural organic matter (NOM) was made subject to analysis. The uses where SUVA254 is applicable include the description of the properties of dissolved organic substances, the assessment of the reactivity of dissolved organic carbon (DOC), the assessment of the potential for the formation of oxidation and/or disinfection by-products (UPU/UPD), and the determination of the susceptibility of DOC to removal by coagulation. SUVA254 values are being incorporated into legal regulations pertaining to the use of particular water treatment methods. It has been found that natural water of high SUVA254 values features a high content of hydrophobic, aromatic and macromolecular DOC fractions while that of low SUVA254 values contains predominantly non-humus, hydrophilic substances of low molecular weight. The study has also revealed that although there is a relation between the SUVA254 value and UPU/UPD formation, the nature of the relation is, admittedly, far from being a general one; it is specific to each individual water source. The SUVA254 value indicates the susceptibility of DOC to removal by coagulation: the higher the value, the more efficient the process.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2006, R. 28, nr 4, 4; 11-16
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie testów naczyniowych do oceny skuteczności usuwania substancji organicznych z wody w procesie MIEX®DOC
    Application of jar tests to estimating the efficiency of organic substances removal in the MIEX®DOC water treatment process
    Autorzy:
    Mołczan, M.
    Biłyk, A.
    Slunjski, M.
    Celer, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236804.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    oczyszczanie wody
    substancje organiczne
    żywica MIEX
    wymiana jonowa
    water treatment
    organics removal
    MIEX® resin
    ion exchange
    Opis:
    Usunięcie związków organicznych do jak niższego poziomu z wody przeznaczonej do spożycia staje się coraz pilniejszym zadaniem technologicznym, głównie z uwagi na tworzenie ubocznych produktów dezynfekcji. Obok klasycznych procesów jednostkowych oczyszczania wody, bardzo obiecująca jest nowa technologia MIEX®DOC, zaproponowana przez firmę Orica Watercare, polegająca na zastosowaniu namagnetyzowanych żywic anionowymiennych do usuwania substancji organicznych z wody. W pracy przedstawiono wyniki standardowych testów oczyszczania wody, tj. kinetycznego, symulacyjnego oraz koagulacji, na przykładzie wody powierzchniowej (Oława), ujmowanej na potrzeby Zakładu Produkcji Wody "Mokry Dwór" we Wrocławiu. Uzyskane wyniki pozwoliły na wstępną ocenę przydatności nowej metody do oczyszczania badanej wody, a także na zaplanowanie badań pilotowych, w tym ustalenie zakresów czasu kontaktu, stężenia oraz krotności wymian objętości żywicy. Stwierdzono, że proces MIEX®DOC jest skuteczniejszy w usuwaniu organicznych domieszek wody niż koagulacja. Jego zastosowanie pozwoli na obniżenie dawki koagulantu do minimum wynikającego z potrzeby klarowania wody. Zoptymalizowanie współdziałania procesów wymiany jonowej oraz koagulacji pozwoli na obniżenie oraz ustabilizowanie poziomu zanieczyszczenia organicznego badanej wody, co korzystnie wpłynie na pracę złóż sorpcyjnych, tworząc warunki do wydłużenia cyklu ich pracy.
    The need of reducing the organic matter content in potable water to the lowest possible level has taken on a sense of urgency in technological terms, mainly due to the formation of disinfection by-products. The magnetized anion exchange resin (MIEX®) developed by Orica Watercare shows great promise for the removal of organic matter from water, when compared to classical water treatment processes. This paper shows the results of standard MIEX®DOC laboratory tests, such as kinetic, simulation and coagulation tests performed on the river water taken in for the Water Treatment Plant of Wrocław (Mokry Dwór). With the results obtained it was possible to estimate the main parameters of the overall MIEX®DOC process, such as contact time, resin concentration, and resin bed volume. On average, the MIEX®DOC process yielded a much higher DOC removal, and much lower UV absorption, as compared to standard coagulation with PAX-18. Another series of experiments was carried out to study a sequence MIEX®DOC followed by coagulation. It was found that this setup allowed the coagulant dose to be lowered to the level typical of standard turbidity removal, since the MIEX®DOC process did not remove turbidity from the tested water.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2005, R. 27, nr 2, 2; 3-7
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ zasadowości koagulantów glinowych i pH wody na usuwanie zanieczyszczeń organicznych
    Effect of the basicity of aluminium coagulants and the pH of the water on the removal of organic pollutants
    Autorzy:
    Świderska-Bróż, M
    Rak, M.
    Mołczan, M.
    Biłyk, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237630.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    koagulacja
    siarczan glinu
    chlorek poliglinu
    koagulant wysokozasadowy
    węgiel organiczny
    coagulation
    aluminium sulfate
    polyaluminium chlorides
    coagulant
    organic carbon
    Opis:
    W pracy omówiono wpływ wybranych właściwości oczyszczanej wody oraz rodzaju koagulantu na skuteczność usuwania substancji organicznych. Stwierdzono, że poza wartością pH oczyszczanej wody, skuteczność usuwania substancji organicznych zależała również od udziału frakcji rozpuszczonej ogólnego węgla organicznego (RWO/OWO) i była tym większa im mniejszy był udział RWO. Z porównania różnych koagulantów stosowanych w badaniach wynika, że chlorki poliglinu cechują się większą skutecznością usuwania substancji organicznych z wody niż siarczan glinu. Wykazano, że skuteczność koagulacji domieszek wody chlorkami poliglinu wzrastała wraz z ich rosnącą zasadowością. Zwiększenie zawartości jonów H+ w wodzie przed koagulacją poprawiało skuteczność usuwania substancji organicznych, a rezultat był tym lepszy im mniejsza była zasadowość koagulantu. Wynikiem zastąpienia siarczanu glinu chlorkami poliglinu, szczególnie wysokozasadowymi, była poprawa usuwania z wody zanieczyszczeń organicznych, głównie RWO, jak również zmniejszenie wymaganej dawki koagulantu.
    The paper addresses the problem of how some parameters of the water being treated and the type of the coagulant being used affect the efficiency of organic matter removal. It was found that apart from the pH of the water, the removal efficiency depended on the proportion of the dissolved fraction to the total organic carbon (DOC/TOC), and that the extent of removal increased as the proportion of DOC decreased. The comparison of the coagulants used in this study made it clear that polyaluminium chlorides provided a higher removal of organic substances than did aluminium sulfate. The study has produced the following findings. The extent of coagulation involving polyaluminium chlorides increases with the increase in their basicity. The increase of the H+ concentration in the water prior to coagulation enhances the efficiency of organic matter removal, and the extent of removal is the higher, the lower is the basicity of the coagulant used. The substitution of aluminium sulfate with polyaluminium chlorides, especially with those of a high basicity, not only upgrades the removal of organic matter in general, and that of DOC in particular, but also reduces the coagulant dose required for the process.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2008, 30, 4; 29-33
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badania pilotowe skuteczności oczyszczania wody w procesie MIEX®DOC
    Pilot Investigations into the MIEX®DOC Process
    Autorzy:
    Mołczan, M.
    Biłyk, A.
    Slunjski, M.
    Siciński, T.
    Stróż, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237215.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    oczyszczanie wody
    usuwanie substancji organicznych
    wymiana jonowa
    żywica MIEX
    water treatment
    organics removalion exchange
    MIEX® resin
    Opis:
    Usunięcie związków organicznych z wody przeznaczonej do spożycia do jak najniższego poziomu staje się coraz pilniejszym zadaniem technologicznym, głównie z uwagi na tworzenie ubocznych produktów dezynfekcji. Obok klasycznych procesów jednostkowych, duże nadzieje stwarza nowa technologia MIEX®DOC, oparta na procesie wymiany jonowej na namagnetyzowanych żywicach anionowymiennych. Ocena przydatności tej metody wymaga w pierwszej kolejności wykonania badań technologicznych w postaci testów naczyniowych, a następnie badań pilotowych procesu. W pracy zaprezentowano wyniki badań pilotowych przeprowadzonych w marcu 2005 r. w oparciu o wodę powierzchniową z rzeki Oławy, ujmowaną na potrzeby zakładu oczyszczania wody "Mokry Dwór" we Wrocławiu. Zwrócono szczególną uwagę na zasadnicze reguły prowadzenia takich badań oraz na podstawowe parametry procesowe, jak czas kontaktu, zawartość żywicy w układzie oraz krotność wymiany objętości żywicy. Umiejętne operowanie wartościami tych parametrów pozwoliło na kształtowanie poziomu zanieczyszczenia organicznego wody oczyszczonej. Badania potwierdziły uzyskane wcześniej w testach naczyniowych dane o efektach usuwania domieszek organicznych z wody w procesie MIEX®DOC, lokując je na poziomie 50-60% usunięcia dla takich wskaźników jak barwy i absorbancja w UV oraz 40% dla rozpuszczonego węgla organicznego. Badania nie potwierdziły natomiast wniosków dotyczących nieskuteczności koagulacji w usuwaniu substancji organicznych z wody poddanej procesowi MIEX®DOC. Koagulacja, jako proces samodzielny, była zdecydowanie mniej skuteczna w usuwaniu zanieczyszczeń organicznych, niemniej w połączeniu z wymianą jonową umożliwia zwiększenie stopnia usunięcia rozpuszczonego węgla organicznego z 40% nawet do około 60%. Wykazano, że nie wyczerpuje to puli związków organicznych podatnych na usuwanie w innych procesach, jak np. sorpcji na węglu aktywnym.
    From the technological viewpoint, the removal of organic compounds to the lowest possible level from water treated for drinking purposes has taken on a sense of urgency, mainly due to the formation of disinfection by-products. Apart from the conventional unit processes, the new MIEX®DOC technology, which is based on the process of ion exchange on magnetized anion-exchange resins, seems to be very promising. To assess the applicability of this method to the purpose of interest, it is necessary to perform technological investigations using jar tests, followed by pilot investigations of the process. This paper includes the results of a pilot study carried out in March 2005 with samples of surface water (from the river Oława) taken in by the Waterworks Mokry Dwór of Wrocław. Particular consideration was given to the specific rules governing this type of study, as well as to the basic process parameters of the process (contact time, resin content in the system, bed volumes). Owing to a reasonable adoption of the parameter values, it is possible to control the levels of organic pollutants in the treated water. The pilot study has substantiated the jar-test data on the efficiency of organic matter removal from water by the MIEX®DOC process, setting it at the level of 50 to 60% for such pollutants as color and UV absorbance, and at the level of 40% for dissolved organic carbon (DOC). The study has not confirmed the conclusion that coagulation fails to be efficient in removing organic substances from water treated by the MIEX®DOC mode. Coagulation alone was found to be remarkably less efficient in removing organic pollutants. However, combined with ion exchange, the coagulation process accounted for a rise in the extent of DOC removal from 40% to about 60%. It was shown that this did not mean a decline in the amount of organic compounds easy to remove via other processes, e.g. sorption on activated carbon.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2005, R. 27, nr 4, 4; 19-26
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies