Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Benisz, Henryk" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Agon bosko-ludzki. Korzystanie z (nie)ziemskiej mocy i światła (boskiej) wiedzy podczas wznoszenia ku niebu obiektów architektonicznych
Autorzy:
Benisz, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44898010.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
agon
power
mathematics
architecture
menhir
cromlech
obelisk
skyscraper
gothic cathedral
Opis:
People try with great determination to overcome the border between heaven and earth by erecting various objects. In antiquity, these objects were typically megaliths and temple towers, in the Middle Ages, gothic cathedrals, and in modern times, skyscrapers that almost defy the laws of gravity. This idea centers around vertical development, the act of surpassing physical boundaries and venturing into the supernatural realm in a symbolic sense. This concept is deeply ingrained in the relationship between man and divinity and serves to represent the constant tension between these two worlds.
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2024, 1(291); 39-53
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O stawaniu się (o)sobą na drodze przezwyciężania samego siebie. Projekt radykalnej antropologii (neo)coachingowej
Becoming yourself on the path of self-overcoming. A project of radical anthropology in the (neo)coaching
Autorzy:
Benisz, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1070424.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
coaching
antropologia filozoficzna
Nietzsche
nadczłowiek
wieczny powrót
samoprzezwyciężenie
wolność
philosophical anthropology
overman
eternal return
self-overcoming
freedom
Opis:
Współczesny coaching dość dobrze sprawdza się w praktyce wychowawczej i terapeutycznej, ale brakuje mu solidnego fundamentu antropologicznego, to znaczy takiej koncepcji człowieka, która mogłaby stać się podstawą konstruktywnego (samo)rozwoju w duchu autentycznej wolności. Wydaje się, że w teorii coachingowej warto posłużyć się stworzoną przez Fryderyka Nietzschego koncepcją nadczłowieka. Oczekiwany przez Zaratustrę-Nietzschego nadczłowiek jest człowiekiem, który przezwyciężył własne słabości i potrafi twórczo działać w świecie, kierując się poczuciem odpowiedzialności za Ziemię. Korzystając z tej koncepcji (nad)człowieka, coach mógłby skutecznie pomagać swym podopiecznym i wychowywać ich „ku wolności”, zarazem nie uzależniając ich od żadnej doktryny psychologicznej, społecznej czy etycznej.
Contemporary coaching works quite well in educational and therapeutic practice, but it lacks a solid anthropological foundation, i.e. an adequate concept of man that could become the basis for constructive (self)development in the spirit of authentic freedom. It seems that Friedrich Nietzsche’s concept of overman could be usefully employed in coaching theory. The overman awaited by Zarathustra is a man who overcomes his own weaknesses and is able to act creatively in the world, guided by a sense of responsibility for the Earth. By using this concept of (over)man, the coach could effectively help his mentees and raise them „towards freedom”, without making them dependent on any psychological, social or ethical doctrine.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2020, 56, 2; 39-73
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ontologia piękna i wzniosłości w architekturze. Inspiracje heideggerowskie
Autorzy:
Benisz, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/961516.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Architektur
Kanon
Ontologie
Heidegger
Schöne
Erhabene
architecture
beautifu
, sublime
canon
ontology
architektura
piękno
wzniosłość
kanon
ontologia
Opis:
Nach der griechischen Auffassung von Kunst als Technik (techne) ist Architektur eine Baukunst, die festen Regeln des Kunstschaffens unterliegt. Die Idee der Schönheit geht jedoch über einen starren Rahmen des Kanons hinaus, da kalón nicht nur einen ästhetischen, sondern auch einen ethischen und religiösen Charakter hat. Religiöse Objekte sind offen für die Welt und andere Menschen (horizontale Dimension) und für das Jenseits und Götter oder Gott (vertikale Dimension). Die Fundamentalontologie von Heidegger führt uns zur wahren Natur der Schönheit, die die Beziehungen zwischen Erde und Himmel, zwischen den Göttlichen und Sterblichen erneuert. Sie lehrt uns, dass Bauen, Wohnen und Denken im Wesentlichen die gleiche Quelle haben. Um dem Bedürfnis nach Schönheit und Benutzerfreundlichkeit gerecht zu werden, müssen beim Entwerfen nicht nur Maße und Proportionen, sondern auch diese Beziehungen berücksichtigt werden. Auf diese Weise werden das Haus des Seins und die Behausung des Menschenwesens gehütet.
According to the Greek approach to art as techne, architecture is the art of construction and is subject to the established rules of art creation. The idea of beauty, however, exceeds the rigid frame of the canon since kalón not only has an aesthetic character, but also an ethical and religious one. Religious buildings are open to the world and other people (the horizontal dimension) and to the afterworld and gods or God (the vertical dimension). The fundamental ontology of Heidegger guides us to the true nature of beauty, one which renews relationships between earth and sky, between divinities and mortals. It teaches us that building, dwelling and thinking share the same source. When designing, it is necessary not only to keep measure and proportions in mind in order to meet the need for beauty and usability, but also to take into account these relationships. In this way, the house of being and the home of man’s essence are protected.
Zgodnie z greckim ujęciem sztuki jako techne, architektura jest sztuką konstrukcyjną podlegającą ustalonym regułom tworzenia. Idea piękna przekracza jednak sztywne ramy kanonu, gdyż kalón ma nie tylko estetyczny, ale także etyczny i religijny charakter. Obiekty sakralne są otwarte na świat i innych ludzi (wymiar horyzontalny) oraz na zaświaty i bogów lub Boga (wymiar wertykalny). Ku prawdzie piękna prowadzi nas ontologia fundamentalna Heideggera, która odnawia związki między Ziemią i Niebem, Istotami Boskimi i Śmiertelnymi. Uczy ona, że budowanie, mieszkanie i myślenie są źródłowo tożsame. Podczas projektowania należy nie tylko zachowywać miarę i proporcje, aby sprostać potrzebie piękna i użyteczności, ale też uwzględniać owe związki. W ten sposób strzeże się domu bycia i domostwa istoty człowieka.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2020, 29
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka cierpienia w dramacie życia według Nietzschego. Preludium dionizyjskie
Die Kunst des Leidens im Drama des Lebens laut Nietzsche. Dionysisches Vorspiel
Autorzy:
Benisz, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941315.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
In der Zeit als die brüchige Existenz Nietzsches sich dem Ende neigte, entscheidet er sich für eine Retrospektion seines Lebens. Obwohl es ein endloses Ringen mit der Krankheit und Leiden war, Nietzsche bewertet es positiv, ja sogar drückt dafür seine Dankbarkeit aus, daß er sich besser kennenlernte und sein Potential vervollkommen konnte. Empfundenes Leid solidarisiert ihn mit Dionysos, der Schmerz der Zergliederung erfahren hat, aber auch Freude an vielmaliger Geburt zu neuem Leben. Dieselbe Freude ewigen Daseins sieht er beim Christus nicht und Christentum ist für ihn nur ein Ausdruck des Widespruchs gegenüber der Grundlage des Lebens. Nietzsches antichristliche Philosophie zeigt im Symbol des Dionysos eine unbedingte Liebe zum Leben mit allem, was es mit sich bringt. Formel amor fati ist ein Ausdruck schöpferischen Selbstverständnises eines Menschen, dank welchem die einzelne Existenz seinen eigentlichen Sinn aufnimmt.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2007, 19-20; 5-28
0208-6107
2353-9631
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Złudna idea de(kon)strukcji architektury
The Illusory Idea of a De(con)struction of Architecture
Autorzy:
Benisz, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/952097.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
architektura
dekonstrukcja
Peter Eisenman
Bernard Tschumi
Jacques Derrida
Cezary Wąs
architecture
deconstruction
Opis:
architektura, dekonstrukcja, Peter Eisenman, Bernard Tschumi, Jacques Derrida, Cezary Wąs
architecture, deconstruction, Peter Eisenman, Bernard Tschumi, Jacques Derrida, Cezary Wąs
Źródło:
Humanistyka i Przyrodoznawstwo; 2017, 23; 107-129
1234-4087
Pojawia się w:
Humanistyka i Przyrodoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies