Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Bartnik, C." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Saprotrofy - rola w ekosystemie lesnym oraz mozliwosc ich wykorzystania w gospodarce lesnej
    Saprotrofic fungi - its role in forest ecosystem and possibilies to utilise in forestry
    Autorzy:
    Bartnik, C
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/880511.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Leśny Zakład Doświadczalny. Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej w Rogowie
    Tematy:
    grzyby
    ekosystemy lesne
    wykorzystanie
    znaczenie ekologiczne
    melioracje biologiczne
    lesnictwo
    grzyby saprotroficzne
    Opis:
    Grzyby saprotroficzne są niezbędnym ogniwem w ekosystemie leśnym. Jako reducenci rozkładają martwą materię organiczną (w tym martwe pnie, gałęzie, liście), dzięki czemu umożliwiają innym organizmom (roślinom i zwierzętom) zajmowanie odpowiednich siedlisk. Jedną z istotnych ról, wciąż niedocenianą w leśnictwie, jest wpływ tych grzybów na wzrost żyzności siedliska oraz na zwiększenie odorności na niekorzystne czynniki biotyczne i abiotyczne. Możemy uzyskać te pozytywne efekty poprzez wykorzystanie saprotrofów do tzw. melioracji biologicznej. Szczególnie korzystny wpływ tych grzybów może mieć miejsce na siedliskach boru suchego i zalesianych gruntach porolnych. W celu zwiększenia różnorodności gatunkowej saprotrofów w lasach gospodarczych niezbędne jest podjęcie adekwatnych działań zmierzających do wprowadzenia tych grzybów do drzewostanów, w których wcześniej usuwano rygorystycznie drewno, oraz zapewnienie im warunków bytowania.
    Saprotrofic fungi are crucial link in ecosystem of forest. As reducents, they decompose dead organic substance (including dead trunks, branches, leaves), and thus enable other organisms (plant and animals) to occupy relevant habitats. One of its sygnificant roles, still understimated in forestry, is the influence of the fungi on both increase in fertility of on an habitat and in immunity against disadvantageous biotic and abiotic factors. These positive effects can be produced by the use of saprotrofics to, so called, biological melioration. The particularly advantagoeus influence of it may take place on habitats dry forest and afforested agricultural areas. In oder to increase diversity of species of saprotrofics in economic forests, it is indispensable to take steps that world lead to putting these fungi into stand, having removed rigorous wood from it before, but also to ensure proper conditions of existence to them.
    Źródło:
    Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej; 2007, 09, 2-3[16] cz.2
    1509-1414
    Pojawia się w:
    Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wplyw hydrozelu na przezywalnosc siewek i sadzonek sosny pospolitej w warunkach suszy
    The influence of hydrogel on the survival rate of seedlings and the plants of Pinus sylvestris L. during drought
    Autorzy:
    Bartnik, C
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/881001.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Leśny Zakład Doświadczalny. Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej w Rogowie
    Tematy:
    szkolkarstwo lesne
    gleby lesne
    dodatki do gleb
    hydrozele
    drzewa lesne
    sosna zwyczajna
    Pinus sylvestris
    siewki
    sadzonki
    przezywalnosc
    Opis:
    Jednym ze sposobów chociażby częściowego zmniejszenia deficytu wody, szczególnie na glebach lekkich może być zastosowanie dodatków doglebowych, powodujących zwiększenie retencji wodnej, jednocześnie poprawiających strukturę gleby i przeciwdziałających erozji wodnej i wietrznej. Do grupy takich produktów należą polimerowe dodatki doglebowe. Hydrożele (superabsorbenty) są substancjami syntetycznymi, które są w stanie wchłonąć nawet do 1000 razy więcej wody niż same ważą. Mają one szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach gospodarki. Na podstawie badań przeprowadzonych z hydroabsorbentem AQUATERRA stwierdzono, że pojemność wodna gleby zwiększała się o 100% przy zastosowaniu 5 g hydrożelu/1 kg gleby leśnej. Po dodaniu hydroabsorbentu do gleby (4–5 g/1 kg gleby) w warunkach suszy okres przeżywalności siewek sosny wydłużył się o 50% w porównaniu do siewek bez hydrożelu w glebie. Natomiast przeżywalność sadzonek sosny pospolitej (1/0) otoczkowanej w hydrożelu i wysadzanej po 1 do 12 dniach przechowywania w warunkach suszy była średnio o 30% wyższa w porównaniu z partią kontrolną.
    One of the way to partial reduction of water deficit, especially on light soils, can be application of soil additives causing the enlargement of water retention, simultaneously adjusting the structure of soil and counteracting the wind and water erosion. Polymers of soil additives belong to the group of such products. Hydrogels (superabsorbents) are the synthetic substances, which are able to absorb even to 1000 times more water than they weigh alone. They have the wide use in different fields of economy. Based on conducted investigations with hydroabsorbent AQUATERRA, it was confirmed, that the water capacity of soil enlarged by 100%, when use of 5 g the hydrogel/1 kg of forest soil was performed. After addition of hydroabsorbent to soil (4–5 g/1 kg soil) in conditions of drought period of the survivability seedlings of Pinus sylvestris L. extended by about 50% in comparison to seedlings without hydrogel in soil. Whereas the survivability of the plants Pinus sylvestris L. (1/0) hydrogel covered and planted after 1 to 12 days of the storage in conditions of drought was by about 30% higher in comparison to control lot.
    Źródło:
    Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej; 2008, 10, 2[18]; 329-338
    1509-1414
    Pojawia się w:
    Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Morphologial variation in colonies of Chalara fraxinea isolated from ash (Fraxinus excelsior L.) stems with symptoms of dieback and effects of temperature on colony growth and structure
    Zróżnicowanie morfologiczne kolonii Chalara fraxinea wyizolowanych z jesionów (Fraxinus excelsior L.) z objawami zamierania oraz wpływ temperatury na ich wzrost i strukturę
    Autorzy:
    Kowalski, T.
    Bartnik, C.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28411.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    morphological variation
    colony
    Chalara fraxinea
    isolation
    ash
    Fraxinus excelsior
    stem
    dieback symptom
    temperature effect
    colony growth
    colony structure
    Opis:
    The present paper presents the results of long-term observations of differences in growth and morphology of colonies of C. fraxinea isolated from ash stems with symptoms of dieback and the results of studies on effects of temperature on growth and morphology of colonies in vitro. Thirty randomly chosen C. fraxinea cultures, originating from six Forest Districts in southern and northern Poland, viz. Andrychów, Gryfice, Kańczuga, Lębork, Miechów and Mircze, were included in the temperature assay. Colony growth and morphology were evaluated in vitro, on malt extract agar. Two replicates of each isolate were incubated at 5, 10, 15, 20, 25 and 30oC in darkness. Colonies of C. fraxinea isolated from necrotic stem tissues of diseased ash trees differed greatly in colour, structure, growth rate, presence of sectors and stromata as well as the intensity of conidial sporulation. Colony characters were often lost in further sub-cultures grown on the same medium. Colonies of C. fraxinea grew at 5-25oC in vitro. Three isolates still grew, though slowly, at 30oC. The optimum temperature for growth was 20oC. Among 30 isolates tested, five grew most quickly at 25oC and four at 15oC. Differences among colony diameters recorded at 5, 10, 15, 20 and 30oC were statistically significant, while differences at 15 and 25oC were not. At some temperatures, statistically significant differences in growth rate were related to the origin of the isolates. There were three main colony colour types. Temperature was the main factor affecting colony morphology in vitro. The formation of sectors was observed in 36% of colonies, pseudoparenchymatous stromata in 10.4% of colonies, and white crystalline substances in 53.3% of colonies. The results of in vitro observations were used for discussion of the effects of temperature on growth and activity of C. fraxinea in vivo.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2010, 63, 1
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cristulariella depraedans as causal agent of leaf spots of a maple and other trees and shrubs
    Cristulariella depraedans jako sprawca plamistości liści klonów oraz innych drzew i krzewów
    Autorzy:
    Kowalski, T.
    Bartnik, C.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/67225.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    Results of the first studies in Poland on Cristulariella depraedans, the causal agent of necroses on tree and shrub leaves, are presented. The fungus was recorded on Acer platanoides, A. pseudoplatanus and eight other species of trees and shrubs, including Corylus avellana, Fagus sylvatica, Lonicera xylosteum and Padus avium that were not previously known as hosts of the fungus. The disease symptoms, which depend on the host plant species, the size and number of necrotic lesions on leaves, and the morphological features of the fungal propagules were characterized.
    Badania prowadzono w okresie 1996-2006 na terenie Ojcowskiego PN, Tatrzańskiego PN, Nadl. Świerklaniec i w Lesie Wolskim koło Krakowa (Tab. 1). W okresie od lipca do października, z 30 powstałych zwykle w wyniku samosiewu młodych drzew oraz dolnych partii koron drzew starszych Acer pseudoplatanus i A. platanoides pobierano 1 – 3-krotnie 30 do 60 liści wykazujących różne objawy chorobowe oraz po 3 do 6 liści z objawami chorobowymi dwudziestu innych gatunków drzew i krzewów rosnących w sąsiedztwie badanych klonów (Tab. 2). W laboratorium dokonywano analizy nekroz i oznak etiologicznych C. depraedans. C. depraedans stwierdzony został we wszystkich czterech rejonach, gdzie pobierano materiał do badań, przy czym na terenie Nadleśnictwa Świerklaniec C. depraedans występował tylko sporadycznie. Na terenie Tatrzańskiego PN, Nadl. Świerklaniec i w Lesie Wolskim C. depraedans stwierdzono tylko na liściach Acer pseudoplatanus, natomiast w Ojcowskim PN na obu badanych gatunkach klonów oraz na 8 innych gatunkach drzew i krzewów: Carpinus betulus, Cornus sanguinea, Corylus avellana, Fagus sylvatica, Lonicera xylosteum, Padus avium, Quercus robur i Tilia cordata. Na 12 innych gatunkach drzew i krzewów rosnących w sąsiedztwie porażonych klonów nie stwierdzono objawów porażenia przez C. depraedans (Tab. 2). Występowały pewne różnice w objawach porażenia zarówno pomiędzy A. pseudoplatanus i A. platanoides, jak i pomiędzy pozostałymi gatunkami roślin. Na jednym liściu A. pseudoplatanus występowało od 9 do 438 nekroz. Osiągały one do 22 mm średnicy (Tab. 3). Pojedyncze nekrotyczne plamy były prawie okrągłe, w części środkowej szarobiałe, w części przyobwodowej ciemnoszare (Tab. 2; Figs 1, 2). Na jednym liściu A. platanoides występowało do 338 lokalnych nekroz (Tab. 3). Oprócz nekroz małych 1 do 5 mm średnicy, obecne były nekrozy do 33 mm średnicy (Tab. 3; Fig. 3). Nekrotyczne plamy miały barwę jasnoszarą do jasnobrunatnej w części centralnej, oraz ciemnoszarą lub brunatnoszarą w strefie graniczącej z tkankami żywymi. Liście pozostałych gatunków roślin porażone były przez C. depraedans w różnym stopniu. Najwięcej nekrotycznych plam stwierdzono na liściach Cornus sanguinea i Quercus robur, odpowiednio do 582 i do 286 plam (Figs 7, 9). Średnica nekrotycznych plam u roślin spoza rodzaju Acer wahała się w granicach od 1 do 6 mm (Tab. 3). U wszystkich gatunków roślin nekrotyczne tkanki wykazywały mniej lub bardziej wyraźne różnice w zabarwieniu pomiędzy częścią środkową i przyobwodową (Tab. 3). Propagule miały postać kulistej lub lekko spłaszczonej względnie nieco wydłużonej, wielokomórkowej główki o ś ś rednicy 60 do 140 μm osadzonej na septowanym, hyalinowym trzonku o długości 120–180 μm i grubości 10–15 μm.
    Źródło:
    Acta Mycologica; 2008, 43, 1
    0001-625X
    2353-074X
    Pojawia się w:
    Acta Mycologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Grzyby wielkoowocnikowe w lesie gospodarczym i chronionym
    Macrofungi in a manager and protected forest
    Autorzy:
    Bartnik, C.
    Wilczek, A.M.
    Szczybylo, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/881029.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Leśny Zakład Doświadczalny. Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej w Rogowie
    Tematy:
    lasy
    grzyby wielkoowocnikowe
    roznorodnosc gatunkowa
    lasy gospodarcze
    rezerwaty lesne
    lezanina
    pniaki
    monitoring fitopatologiczny
    zmiennosc sezonowa
    Źródło:
    Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej; 2015, 17, 3[44]
    1509-1414
    Pojawia się w:
    Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Imaging and Patterning on Nanometer Scale Using Coherent EUV Light
    Autorzy:
    Wachulak, P.
    Marconi, M.
    Menoni, C.
    Rocca, J.
    Fiedorowicz, H.
    Bartnik, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1539095.pdf
    Data publikacji:
    2010-02
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Fizyki PAN
    Tematy:
    42.25.Hz
    42.40.Ht
    42.40.-i
    42.55.Vc
    Opis:
    Extreme ultraviolet (EUV) covers wavelength range from about 5 nm to 50 nm. That is why EUV is especially applicable for imaging and patterning on nanometer scale length. In the paper periodic nanopatterning realized by interference lithography and high resolution holographic nanoimaging performed in a Gabor in-line scheme are presented. In the experiments a compact table top EUV laser was used. Preliminary studies on using a laser plasma EUV source for nanoimaging are presented as well.
    Źródło:
    Acta Physica Polonica A; 2010, 117, 2; 403-407
    0587-4246
    1898-794X
    Pojawia się w:
    Acta Physica Polonica A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Modification of Polymer Substrates with Extreme Ultraviolet - Potential Application in Cancer Cell Identification
    Autorzy:
    Ahad, I.
    Pabijan, J.
    Pogoda, K.
    Hughes, C.
    Bartnik, A.
    Fiedorowicz, H.
    Lekka, M.
    Brabazon, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030640.pdf
    Data publikacji:
    2018-02
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Fizyki PAN
    Tematy:
    81.05.Lg
    81.40.Wx
    81.16.Rf
    81.65.-b
    Opis:
    During the last two decades, the development of laboratory scale extreme ultraviolet sources has been intensified due to growing interest in use of extreme ultraviolet photons for various applications in science and technology. In this study, we present a potential application of extreme ultraviolet sources for surface modification of polymers to be used as substrates for cancer cell identification. The surface modification of polytetrafluoroethylene (PTFE) polymer samples was performed by a lab scale compact laser-plasma extreme ultraviolet source based on a double-stream gas-puff target. The gas target was irradiated with a 3 ns/0.8 J Nd:YAG laser pulse at 10 Hz. Reference HCV29 non-malignant transitional epithelium and T24 bladder cancer cells adhesion and proliferation studies on pure and extreme ultraviolet sources modified PTFE surfaces were performed. The extreme ultraviolet modified surfaces demonstrated regular increase in cancer cell proliferation comparing to pristine sample. Initial results indicate that extreme ultraviolet treated substrates can facilitate the identification of cancer cells.
    Źródło:
    Acta Physica Polonica A; 2018, 133, 2; 283-285
    0587-4246
    1898-794X
    Pojawia się w:
    Acta Physica Polonica A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies