Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Bakalarz, Jakub" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Wpływ wielkości współczynnika k na właściwości betonu zawierającego w swym składzie zmielony granulowany żużel wielkopiecowy
    Effect of the k-factor on the properties of concrete containing in its composition ground granulated blast furnace slag
    Autorzy:
    Janic, Arkadiusz
    Bakalarz, Jakub
    Giergiczny, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2202725.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa
    Tematy:
    beton
    dodatek do betonu
    skład betonu
    żużel wielkopiecowy granulowany
    współczynnik k
    trwałość betonu
    właściwości betonu
    wyniki badań
    concrete
    concrete additive
    concrete composition
    granulated blast furnace slag
    k-value
    concrete durability
    concrete properties
    test results
    Opis:
    Celem artykułu jest przedstawienie wpływu wielkości współczynnika k (0,6; 0,8; 1,0) na właściwości betonu zawierającego w swym składzie zmielony granulowany żużel wielkopiecowy jako dodatek typu II. Betony o przyjętych wielkościach współczynnika k wynoszących odpowiednio: 0,6 i 0,8 cechowały się optymalnymi właściwościami z punktu widzenia wytrzymałości na ściskanie i trwałości betonu. Uwzględniając, aspekty aplikacyjne oraz politykę zrównoważonego rozwoju wielkość współczynnika k równa 0,8 jest wielkością rekomendowaną.
    The aim of the article is to present the effect of the k-factor (0,6; 0,8; 1,0) on the properties of concrete containing ground granulated blast furnace slag as a type II additive. Concrete with the adopted k-factor values, respectively: 0,6 and 0,8, characterized by optimal properties in terms of compressive strength and durability of concrete. Considering the application aspects as the sustainable development policy, the value of the k-factor equals to 0,8 is the recommended value.
    Źródło:
    Przegląd Budowlany; 2022, 93, 9-10; 141--145
    0033-2038
    Pojawia się w:
    Przegląd Budowlany
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stosowanie cementów wieloskładnikowych w budownictwie
    Autorzy:
    Batog, Maciej
    Bakalarz, Jakub
    Synowiec, Katarzyna
    Dziuk, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342500.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Producentów Cementu
    Tematy:
    cement wieloskładnikowy
    żużel wielkopiecowy granulowany
    popiół lotny krzemionkowy
    CEM
    właściwości
    emisja
    budownictwo zrównoważone
    Opis:
    Produkcja cementu odpowiada za ok. 5% światowej antropogenicznej emisji dwutlenku węgla do atmosfery [1÷2]. Szacuje się, że produkcja tony klinkieru powoduje emisję do atmosfery około 800÷850 kg CO2 [1]. Emisja pochodzi głównie z rozkładu węglanu wapnia (CaCO3) - ok. 60% oraz ze spalania paliw w trakcie wypalania (syntezy) klinkieru portlandzkiego - ok. 40%. Ograniczenie tej emisji staje się coraz bardzie istotne w kontekście ocieplania się klimatu. W Polsce przemysł cementowy dzięki sukcesywnie prowadzonym od 1990 roku modernizacjom ograniczył emisję CO2 na tonę cementu o ok. 40% [1]. Było to możliwe dzięki modernizacji procesu wypału klinkieru, wprowadzeniu do stosowania paliw alternatywnych w miejsce węgla oraz upowszechnieniu stosowania cementów portlandzkich wieloskładnikowych CEM II/A, B oraz cementów hutniczych CEM III/A w miejsce cementu CEM I. Cementy wieloskładnikowe charakteryzują się tym, że zawierają oprócz klinkieru i regulatora czasu wiązania, tylko jeden nieklinkierowy składnik główny, którym przeważnie był popiół lotny krzemionkowy (V), granulowany żużel wielkopiecowy (S), a także w mniejszych ilościach wapień (L, LL).
    Cement production accounts for about 5% of global anthropogenic carbon dioxide emissions to the atmosphere [1÷2]. It is estimated that the production of a ton of clinker emits about 800÷850 kg of CO2 [1]. The emissions come mainly from the decomposition of calcium carbonate (CaCO3) - about 60%, and from the combustion of fuels during the burning of Portland clinker - about 40%. Reducing these emissions is becoming increasingly important in the context of climate changing. In Poland, the cement industry, thanks to successive modernizations since 1990, has reduced CO2 emissions per ton of cement by about 40% [1]. This was possible due to the modernization of the clinker burning process, the introduction of alternative fuels in place of coal, and the widespread use of cements with non-clinker main components instead of CEM I Portland cements. Mainly these were CEM II/A, B multi-component Portland cements and CEM III/A metallurgical cements. They were characterized by the fact that they contained, in addition to the clinker and the setting time regulator, only one non-clinker main ingredient, which was mostly silica fly ash (V), granulated blast furnace slag (S), and in smaller amounts of limestone (L, LL).
    Źródło:
    Budownictwo, Technologie, Architektura; 2022, 3; 66-73
    1644-745X
    Pojawia się w:
    Budownictwo, Technologie, Architektura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cementy wieloskładnikowe CEM II/A, B jako kierunek w drodze do ograniczenia śladu węglowego w prefabrykacji cz. 2
    Autorzy:
    Batog, Maciej
    Bakalarz, Jakub
    Zapała, Michał
    Zychowicz, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342505.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Producentów Cementu
    Tematy:
    cement wieloskładnikowy
    ślad węglowy
    prefabrykacja
    domieszka
    trwałość
    multicomponent cement
    carbon footprint
    prefabrication
    admixture
    durability
    Opis:
    Niniejszy artykuł stanowi uzupełnienie części 1 artykułu, który ukazał się w nr. 3/2023 kwartalnika BTA [1], o wyniki badań trwałościowych betonów do produkcji sprężonych elementów mostowych. Przeprowadzone badania wykazały, że betony wykonane z cementu portlandzkiego wapiennego CEM II/A-LL 52,5R i portlandzkiego wieloskładnikowego CEM II/A-M (S-LL) 52,5N charakteryzują się bardzo dobrą szczelnością (niska głębokość penetracji wody pod ciśnieniem), odpornością na karbonatyzację oraz mrozoodornością. Właściwości trwałościowe tych betonów są porównywalne lub lepsze niż betony wykonane z cementu portlandzkiego CEM I 52,5R (cement referencyjny) przy jednocześnie mniejszym śladzie węglowym. Cementy CEM II/A-LL 52,5R i CEM II/A-M (S-LL) 52,5N mogłyby być z powodzeniem stosowane w betonowych elementach sprężanych w drogowym obiekcie inżynierskim, co przy obecnych zapisach specyfikacji GDDKiA „Beton konstrukcyjny w drogowych obiektach inżynierskich” [2] nie jest możliwe.
    This article complements Part 1 of the article that was published in no. 3/2023 of the BTA Quarterly [1] with the results of durability tests on concretes for prestressed bridge elements. The tests carried out showed that concretes made of Portland limestone cement CEM II/A-LL 52,5R and Portland composite cement CEM II/A-M (S-LL) 52,5N are characterised by very good tightness (low depth of water penetration under pressure), resistance to carbonation and frost-thaw resistance. The durability properties of these concretes are comparable or better than concretes made with Portland cement CEM I 52,5R (reference cement) with a lower carbon footprint. CEM II/A-LL 52,5R and CEM II/A-M (S-LL) 52.5N cements could be successfully used in prestressed concrete elements in a road engineering structure, which is not possible with the current provisions of the GDDKiA specification „Structural concrete in road engineering structures” [2].
    Źródło:
    Budownictwo, Technologie, Architektura; 2024, 1; 56-59
    1644-745X
    Pojawia się w:
    Budownictwo, Technologie, Architektura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ stosowania cementów niskoemisyjnych na właściwości betonu oraz trwałość drobnowymiarowych dwuwarstwowych elementów wibroprasowanych
    Autorzy:
    Oleksik, Michał
    Ignerowicz, Arkadiusz
    Fornal, Arkadiusz
    Batog, Maciej
    Bakalarz, Jakub
    Wojtkiewicz, Wioletta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342490.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Producentów Cementu
    Tematy:
    cement niskoemisyjny
    element wibroprasowany
    beton
    trwałość
    badanie laboratoryjne
    Opis:
    Elementy wykonane z betonu wibroprasowanego stanowią istotną część rynku wyrobów prefabrykowanych. Zastosowanie tych wyrobów na powierzchniach poziomych narażonych na cykliczne zamrażanie/rozmrażanie narzuca producentom wysokie wymagania jakościowe. Producenci tych wyrobów stoją przed wyzwaniem stosowania cementów niskoemisyjnych przy zapewnieniu wszystkich parametrów trwałościowych gotowych elementów. Program badań zakładał badanie wpływu zastosowania cementów niskoemisyjnych w kompozycji z i bez popiołu lotnego krzemionkowego na właściwości betonu oraz trwałość gotowych drobnowymiarowych dwuwarstwowych elementów wibroprasowanych. Do badań wykorzystano cementy CEM I 42,5R, CEM II/B-V 42,5 R, CEM II/A-LL 52,5R, CEM II/B-M(V-LL) 42,5N oraz popiół lotny krzemionkowy. Badania właściwości mieszanki realizowane były w laboratorium z użyciem prasy żyratorowej, z której zaformowane próbki zostały poddane badaniom wytrzymałości na rozciąganie przy rozłupywaniu oraz nasiąkliwości. Uzyskane wyniki pozwoliły na wytypowanie najkorzystniejszych rozwiązań, które zostały zrealizowane w skali przemysłowej w zakładzie produkcyjnym. Wpływ zastosowanych cementów niskoemisyjnych określono, badając dla dwuwarstwowych kostek brukowych wytrzymałość na rozciąganie przy rozłupywaniu, odporność na działanie soli odladzających oraz nasiąkliwość.
    Vibro-pressed concrete elements form an important part of the precast market. The use of these products on horizontal surfaces exposed to cyclic freezing/thawing imposes high quality requirements on manufacturers. Manufacturers of these products face the challenge of using low-emission cements while ensuring all durability parameters of the finished elements. The research programme involved investigating the effects of using low-emission cements in compositions with and without silica fly ash on the properties of the concrete used in production and the durability of the finished small-sized two-layer vibro-pressed elements. The cements used in the study were CEM I 42.5R, CEM II/B-V 42.5 R, CEM II/A-LL 52.5R, CEM II/B-M(V-LL) 42.5N and silica fly ash. Testing of the properties of the mix was carried out in the laboratory using a gyratory press, from which the moulded specimens were tested for split tensile strength and absorbability. The results obtained made it possible to select the most favourable solutions, which were implemented on an industrial scale in a production plant. The impact of the use of low-emission cements was determined by examining the split tensile strength, resistance to de-icing salts and absorbability.
    Źródło:
    Budownictwo, Technologie, Architektura; 2023, 4; 62-68
    1644-745X
    Pojawia się w:
    Budownictwo, Technologie, Architektura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The use of rifaximin in pre-operative period of patients with tumors of the gastrointestinal tract – a retrospective study (2013-2016)
    Autorzy:
    Moroz, Nina
    Sitarz, Robert
    Mruk, Andrzej
    Bakalarz, Robert
    Maciąg, Ewa
    Litwiński, Jakub
    Wierzbicki, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392526.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    colorectal cancer
    rifaksymina
    preparation for surgery
    Opis:
    Introduction: One of the most important goals of preparing a patient for elective gastrointestinal cancer surgery is to prevent postoperative complications. The literature presents many ways to prepare for surgery, but only few sources suggest that preoperative use of rifaximin provides benefits in the form of fewer perioperative complications and reduced severity of pain during this period. Objective: The presented project is a retrospective analysis of the effectiveness of rifaximin in the prevention of perioperative complications in patients treated at the Department of General Surgery with Orthopedics and Trauma Division and Urology Division of the Ministry of Interior and Administration Hospital in Lublin, and a review of international literature in this subject. Materials and methods: A retrospective analysis of the results of preoperative use of rifaximin was performed in patients scheduled for rectal and colorectal cancer surgeries at the Department of General Surgery with Orthopedics and Trauma Division and Urology Division of the Ministry of Interior and Administration Hospital in Lublin in the period between 2013 and 2016. Patients undergoing emergency surgeries were excluded from the study. Patients were divided into 2 groups, as follows: The first group consisted of 139 patients operated on for rectal and colorectal cancer in years 2013-2015, in whom rifaximin was not used in the preoperative period. The second group consisted of 42 patients operated on in 2016, in whom rifaximin was used in the preoperative period at the dose of 2 x 2 tablets (400 mg) per day at 12-hour intervals, for 7 days before the scheduled surgery. Additionally, a probiotic was administered for 7 days. Drugs were ordained at the Oncological Outpatient Clinic as part of pre-hospitalization checks. Results: The use of rifaximin in the preoperative period in patients with colorectal cancer shortened the time of postoperative hospitalization and reduced postsurgical pain in comparison with the control group. The analysis revealed no differences in the numbers and the intensity of surgical complications in both groups. Conclusions: No large studies have been published to date on the influence of rifaximin on the development of colorectal cancer. Suggestions that rifaximin has a positive effect on the perioperative period of patients treated for colorectal cancer had been presented in isolated reports; these observations are confirmed by our retrospective analysis.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 1; 35-40
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie rifaksyminy w przygotowaniu chorych do operacji nowotworów przewodu pokarmowego – badanie retrospektywne (2013–2016)
    Autorzy:
    Moroz, Nina
    Sitarz, Robert
    Mruk, Andrzej
    Bakalarz, Robert
    Maciąg, Ewa
    Litwiński, Jakub
    Wierzbicki, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392581.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    nowotwory jelita grubego
    rifaksymina
    przygotowanie do operacji
    Opis:
    Rak jelita grubego (w tym odbytnicy ) jest jednym z najczęściej występujących nowotworów pod względem umieralności i w Polsce,
i na świecie [1]. Każdego roku rozpoznaje się prawie 16 000 nowych przypadków. Zmiany demograficzne, tj. przyrost odsetka osób
w wieku starszym, wzrost przeciętnej długości życia oraz rosnące trendy zapadalności na nowotwory powodują, że epidemiolodzy prognozują dalszy wzrost zachorowań w Polsce na poziomie
25 000 nowych przypadków w 2025 [2]. Zdecydowana większość zgonów z powodu nowotworów złośliwych jelita grubego występuje po 50. roku życia (ponad 80%). Ryzyko zgonu wzrasta z wiekiem, a o skuteczności leczenia decyduje stadium zaawansowania choroby oraz efektywność zastosowanych metod leczenia, z których najważniejsze jest leczenie chirurgiczne. Jest ono jednak obciążone znacznym ryzykiem powikłań, zwłaszcza u osób starszych. Jednym z najważniejszych celów przygotowania chorego do operacji raka przewodu pokarmowego jest profilaktyka powikłań
w okresie pooperacyjnym. Istnieje wiele prac oceniających różne sposoby takiego postępowania. Uważa się, że mechaniczne przygotowanie jelita przed operacją jest jednym z ważniejszych czynników zmniejszających ryzyko zakażeń – zmniejsza liczebność jelitowej flory bakteryjnej, pozwala usunąć twarde kawałki stolca, które stanowią mechaniczne zagrożenie dla zespolenia, oraz skraca czas operacji [3]. Brakuje jednak dowodów jednoznacznie potwierdzających skuteczność takiego postępowania [4]. Rifaksymina (ryfaksymina, ang. rifaximin, łac. rifaximinum) to organiczny związek chemiczny, antybiotyk należący do grupy rifamycyn. Jako antybiotyk stosowany doustnie, wchłaniający się
w nikłym stopniu z przewodu pokarmowego, wpływający w bezpośredni sposób na rozrost flory bakteryjnej, może w istotny sposób wpłynąć na liczebność powikłań w okresie pooperacyjnym. Pojedyncze szczepy są metabolicznie upośledzone i w szybkim czasie ulegają eliminacji. Nie powstaje również oporność krzyżowa na rifaksyminę. Jest ona antybiotykiem o szerokim spektrum, obejmującym bakterie Gram-ujemne i Gram-dodatnie, zarówno tlenowe, jak
i beztlenowe [5], można ją skutecznie stosować cyklicznie. Rifaksymina jest obecnie badana i stosowana na świecie w wielu wskazaniach: w terapii biegunki podróżnych (od ponad 30 lat) [6], encefalopatii wątrobowej [7], chorobie uchyłkowej jelita grubego [8–10], zespole jelita nadwrażliwego [11], rozroście flory bakteryjnej jelita cienkiego SIBO [12–14], profilaktyce antybakteryjnej okołooperacyjnej [15]. W literaturze spotyka się doniesienia, z których wynika, że rifaksymina hamuje uwalnianie mediatorów proangiogennych w komórkach raka jelita grubego zależnego poprzez receptor pregnanu X (PXR), co jest dodatkowym korzystnym czynnikiem, który uzasadnia stosowanie rifaksyminy w okresie okołooperacyjnym [16]. Przedstawiana praca jest retrospektywną analizą własnych doświadczeń okołooperacyjnego stosowania rifaksyminy w profilaktyce powikłań okołooperacyjnych, jak również analizą dostępnej literatury z tego obszaru.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 1; 35-40
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies