- Tytuł:
-
Misterium „wejścia do Kościoła” i przygotowanie do sakramentów w tradycji prawosławnej
The mystery of the access to the Church and preparing for sacraments in the Orthodox tradition
Das Mysterium des „Eintritts in die Kirche“ und die Vorbereitung auf die Sakramente in der orthodoxen Tradition
Тайна «вступления в Церковь» и подготовка к таинствам в православной традиции - Autorzy:
- Baczyński, ks. Adnrzej
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/494407.pdf
- Data publikacji:
- 2013
- Wydawca:
- Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
- Tematy:
-
Church
sacrament
catechumenate
Kościół
sakrament
katechumenat - Opis:
-
The Orthodox tradition accents the need for the sacramental life in the life of every member of the Church. The sacramental life is possible only in the Church, which is the mystical Body of Christ and human and divine organism, that is the life of life of God in man and man in God. The Church is a mystery which can be known by faith and participation in its life. Father Sergei Bulgakov stated, “come and see”, because one comes to know what the Church is by the experience of faith.
Making the gifts of redemption one’s own is accomplished in the Christ’s Church. By administering the sacraments, and in particular, the Holy Eucharist, the Church becomes the place in which man is transformed. St. Cyril of Jerusalem states that participants in the Holy Eucharist are united with the Body and Blood of Christ. St. Nicholas Cabasilas claims that the Eucharist is a point of cumulation and that it is not possible to go beyond this point or to imagine anything more holy. We can only learn how to preserve this Treasure after receiving the Eucharist.
In order to become a participant in the Holy Mysteries, one must properly prepare oneself by being born “of water and Spirit” and “entering into the Church.”
In the first centuries of Christianity, mainly adults became members of the church in baptism after personally accepting the truth of the faith. The sacrament of “entering into the Church” was proceeded by the catechumenate process. Catechumens were gradually led into the life of the Church by means of special rites, such as exorcisms, participation in prayers and instruction in the spirit of the Holy Scriptures. This was a very intensive period of preparation to experience the mystery of Christ’s Resurrection. This preparation also was connected with the Holy Liturgy.
Preparation in the Orthodox tradition has deep significance. It is an inseparable element of every service and every activity of the Church. The task of preparation is to incorporate members in such a way that their whole lives are transformed and are led to the fullness of the Kingdom of God. The task of the Church is to prepare us to experience a foretaste of the Kingdom of God in this life by the act of salvation accomplished by Jesus Christ.
The Orthodox Church cares for each of its members while realizing its mission of salvation beginning with the first day of life. In the rite of the first day, the Church asks for God’s blessing for the mother and child and that the first day of his life would be the beginning of salvation. In the rite of the eighth day, the prayers are focused on the child. Here, the Church prays for the seal of the light of God on the newborn and protection against the forces of evil by the power of the Cross of Christ. Naming the child accents the child’s individuality and uniqueness.
Next follows the act of the catechumenate, in which the rite of casting out of evil spirits (exorcism) takes place. This is not a relic of the past as some would like to think. The Church, having awareness and experience which confirms the activity of the dark powers of evil, which desire to harm humankind, emphasizes the essence and necessity of this ritual. In it, one renounces Satan, cuts himself off from evil and casts it out in the Name of God. After these acts, the candidate is baptized. In the Name of the Holy Trinity, the catechumen is baptized by immersion three times. The font symbolizes the tomb and rising from the baptismal waters, the Resurrection. In the baptismal waters, one dies to sin and rises the new life. Clothed in Christ immediately after baptism, one experiences a “personal Pentecost” in the Sacrament of Chrismation when “sealed with the Holy Spirit”. Next, in accordance with the practice of the Church of the first centuries, one receives the Holy Eucharist, which is the fulfillment of the process.
“Entering the Church” is above all new life, but not just a better life, more moral or devout, but an ontologically new life in comparison with the former. This is the new life that St. Paul describes as “Now if we died with Christ, we believe that we will also live with Him’ (Romans 6:8).
W tradycji prawosławnej bardzo mocno akcentuje się potrzebę życia sakramentalnego każdego członka Kościoła. Życie sakramentalne możliwe jest tylko i wyłącznie w Kościele, który jest mistycznym Ciałem Chrystusa i Bogoludzkim Organizmem, tj. życiem Boga w Człowieku i człowieka w Bogu. Kościół jest tajemnicą poznawalną dzięki wierze i dzięki uczestnictwu w jego życiu. „Przyjdź i zobacz” - stwierdza o. Sergiusz Bułgakow, gdyż dzięki doświadczeniu w wierze człowiek najbardziej poznaje, czym jest Kościół. Przyswojenie darów odkupienia dokonuje się za pośrednictwem Kościoła Chrystusowego. Dzięki św. Sakramentom, a w sposób szczególny dzięki św. Eucharystii Kościół – Kościół jawi się miejscem przemiany człowieka. Św. Cyryl Jerozolimski stwierdza, iż uczestnicy św. Eucharystii stają się jednością z Ciałem i Krwią Chrystusa, zaś św. Mikołaj Kabasilas stwierdza, iż Eucharystia jest momentem kulminacyjnym i dalej już nie można pójść i niczego bardziej świętego sobie wyobrazić, tylko po przyjęciu Eucharystii powinniśmy nauczyć zachowywać ten Skarb. Aby jednak stać się uczestnikiem Bożych Tajemnic człowiek musi odpowiednio przygotować się, narodzić się „z wody i Ducha” i „wejść do Kościoła”. W pierwszych wiekach chrześcijaństwa członkami Kościoła stawali się w większości ludzie dorośli, którzy przyjmowali chrzest wówczas, kiedy przyswoili sobie prawdy wiary. Sakrament „wejścia do Kościoła” poprzedzał tzw. katechumenat. Katechumeni stopniowo byli wprowadzani w życie Kościoła za pośrednictwem specjalnych obrzędów tj. egzorcyzmów, udziału w modlitwach oraz nauczaniu w duchu Pisma Świętego. Był to okres bardzo intensywnego przygotowania do przeżywania misterium Paschy Chrystusowej. To przygotowanie miało w większości miało związek ze św. Liturgią. Przygotowanie w tradycji prawosławnej, również w obecnym czasie ma bardzo wielkie znaczenie. Jest ono nierozłącznym elementem każdego nabożeństwa i każdej służby Kościoła. Zadaniem tego przygotowania jest włączenie każdego członka w ten sposób, aby przemienić całe nasze życie i doprowadzić do wypełnienia w Królestwie Bożym. Zadaniem Kościoła jest przygotować do przeżywania przedsmaku Królestwa Bożego już tu i teraz na mocy aktu zbawczego dokonanego przez Jezusa Chrystusa. Kościół prawosławny realizując swą zbawczą misję troszczy się o każdego członka, poczynając od pierwszego dnia od jego narodzin. W obrzędzie pierwszego dnia Kościół prosi o błogosławieństwo dla matki i dziecka, aby pierwszy dzień życia stał się początkiem zbawienia. W obrzędzie dnia ósmego modlitwy skupione są na dziecku. Tu Kościół modli się prosząc o pieczęć światłości Bożej na nowonarodzonym i zachowanie od napaści złego mocą krzyża Chrystusowego. Nadanie zaś imienia dziecku podkreśla jego indywidualność i niepowtarzalności. Kolejno następuje akt katechumenatu, w którym mieści się obrzęd wypędzenia złych duchów (egzorcyzm). I nie jest to „przeżytek”, jak chcieliby niektórzy stwierdzić. Kościół mając świadomość i doświadczenie potwierdzające działanie ciemnych mocy demonicznych, chcących wyrządzić krzywdę człowiekowi, podkreśla istotę i konieczność tego obrzędu. W nim człowiek poprzez wyrzeczenie się odcina się i wypędza szatana Imieniem Bożym. Po tych aktach człowiek przystępuje do sakramentu chrztu. W Imię Św. Trójcy przy trzykrotnym zanurzeniu katechumen jest chrzczony. Chrzcielnica symbolizuje grób, zaś wynurzenie z wód chrzcielnych jest zmartwychwstanie. W wodach chrzcielnych człowiek umiera dla grzechu, rodząc się do życia świętego. Obleczony w Chrystusa bezpośrednio po chrzcie doświadcza „osobistej Pięćdziesiątnicy” w sakramencie bierzmowania „Pieczęć Ducha Świętego”. Następnie zgodnie z praktyką Kościoła pierwszych wieków jest prowadzony do Św. Eucharystii, która jest wypełnieniem. „Wejście do Kościoła” to przede wszystkim nowe życie, ale nie zwyczajnie lepsze życie, bardziej moralne lub pobożne, lecz zupełnie inne ontologicznie w porównaniu do poprzedniego. To nowe życie w Chrystusie, o którym mówi ap. Paweł: „Jeżeli umarliśmy z Chrystusem to wierzymy, że z Nim żyć będziemy”. (Rz 6,8) - Źródło:
-
Rocznik Teologiczny; 2013, 55, 1-2; 101-118
0239-2550 - Pojawia się w:
- Rocznik Teologiczny
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł