Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Babiński, L." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Możliwości przemysłowego wykorzystania ditlenku węgla - badania nad zastosowaniem CO2 w procesie otrzymywania gazu syntezowego
Possibilities of carbon dioxide industrial utilization- research on CO2 application in synthesis gas production
Autorzy:
Więcław-Solny, L.
Łabojko, G.
Babiński, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/282849.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Tematy:
redukcja emisja CO2
gaz syntezowy
reforming parą wodną
autotermiczny reforming
reforming metanu ditlenkiem węgla
katalizatory tlenkowe zol-żel
reduction of CO2 emission
synthesis gas
steam reforming
autothermal reforming
carbon dioxide reforming of methane
sol-gel oxide catalyst
Opis:
Konieczność obniżania emisji ditlenku węgla z sektora energetycznego - zgodnie z polityką klimatyczną UE - wymagać będzie w najbliższych latach wskazania metod jego utylizacji lub zagospodarowania. O ile metody wydzielania ditlenku węgla wydają się znane i opanowane (wymagają jednak dostosowania skali przerobu takich instalacji), to metody jego dalszego zagospodarowania otwierają ścieżkę poszukiwań dla wielu ośrodków badawczych. W przypadku krajowych uwarunkowań geologicznych i zagospodarowania terenu, składowanie wydzielonego ditlenku węgla może być problematyczne. Wynika stąd potrzeba zaproponowania konkretnych rozwiązań jego przemysłowego zastosowania. W artykule dokonano przeglądu możliwych zastosowań ditlenku węgla (przemysł chemiczny, spożywczy). Dokonano charakterystyki katalizatora zol-żel, stosowanego w badaniach reformingu metanu ditlenkiem węgla. Prezentacja wyników badań suchego reformingu gazu ziemnego ditlenkiem węgla obejmuje wyniki uzyskane dla dwóch katalizatorów niklowych: przemysłowego (INS Puławy - katalizator G-0117-7H) i otrzymanego metodą zol-żel. Określono współczynniki konwersji, uzyskane w procesie suchego reformingu w reaktorze przepływowym dla różnych stosunków substratów na wejściu CO2/CH4. Omówiono podstawowe problemy procesowe, związane z zastosowaniem ditlenku węgla w procesie reformingu metanu - tworzenie depozytów węglowych.
The European Union has steadily strengthened and multiplied its actions to achieving maximum CO2 emission reduction from the energy sector. A wide range of separation and capture of CO2 from gas streams technologies currently exist. Carbon capture and storage is one of the potential method of controlling greenhouse gas emissions, but to solve the CO2 emission problem we need to develop new industrial CO2 recycle method. So, this paper focused on possibilities of CO2 industrial utilization. Recently, carbon dioxide reforming of methane becomes more attractive way to utilize carbon dioxide. It has been demonstrated that carbon dioxide reforming of methane produces synthesis gas (H2/CO =1), which is useful for the synthesis of acetic acid, dimethyl ether, hydrocarbons and oxo-alcohols. Carbon deposition over catalysts surface is the main problem for carbon dioxide reforming with methane. Therefore, the better activity and stability of catalysts are necessary to be improved. In this work, the carbon dioxide reforming of methane on commercial (INS Puławy G-0117-7H) and new sol-gel Ni-based catalyst was investigated. The carbon dioxide reforming of methane operated under molar ratio of CH4:CO2 = 1:1; 1:2; 2;1 at two different temperatures, 600 and 700?C. Results of the carbon dioxide reforming of methane showed activity with promising low carbonaceous deposition. The methane conversion increased with temperature growth, the molar ratio of obtained synthesis H2/CO was about 1 for CH4:CO2 = 1:1.
Źródło:
Polityka Energetyczna; 2009, T. 12, z. 2/2; 633-643
1429-6675
Pojawia się w:
Polityka Energetyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of Anoxic Condition on the Composition of Microorganisms Colonized a Contemporary Wood Samples in Archaeological Site in Biskupin
Wpływ warunków beztlenowych na skład mikroorganizmów zasiedlających współczesne drewno na stanowisku archeologicznym w Biskupinie
Autorzy:
Gajewska, J.
Jacak, P.
Babiński, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388224.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
bakterie
grzyby mikroskopowe
kolonizacja drewna
parametry fizykochemiczne
Biskupin
bacteria
microscopic fungi
wood colonization
physical and chemical parameters
Opis:
From 2003 year a research project was initiated in Biskupin with monitoring of physical, chemical and microbiological parameters of deposed archaeological wood in wet peat soil on sp1 and sp4 sites. In this paper colonization by microorganisms of a temporary oak wood (Quercus sp.) and pine wood (Pinus sylvestris L.) deposed during four years in the similar anoxic conditions in flooded sites were observed. The results of the performed investigations showed on an interesting microbial community as colonizators of wood samples, outside and inside them, including a lignocellulotic bacteria and microscopic fungi, responsible for wood decomposition, and pathogenic, toxinogenic microorganisms, eg: Pseudomonas aeruginosa, Aeromonas hydrophila / caviae, Clostridium perfringens bacteria and Aspergillus fumigatus, Penicillium spp., and Candida spp. fungi.
Od wielu lat na stanowiskach archeologicznych obronnego osiedla kultury łużyckiej z VIII w. p.n.e. w Biskupinie prowadzone są badania fizykochemiczne, mikrobiologiczne i konserwatorskie zabytkowego drewna archeologicznego. W celu rozpoznania zagrożeń mikrobiologicznych, na jakie wciąż narażone jest to zabytkowe drewno, badania mikrobiologiczne rozszerzono o współczesne drewno dębu (Quercus sp.) i sosny (Pinus sylvestris L.), przechowywane przez 4 lata w warunkach anoksji w glebie torfowej na stanowiskach sp1 i sp4. Stwierdzono różnorodność glebowych względnie i bezwzględnie beztlenowych kolonizatorów, np. celulolitycznych bakterii i grzybów mikroskopowych, zdolnych do rozkładu drewna, a także patogenów, np. Pseudomonas aeruginosa, Aeromonas hydrophila/caviae, Clostridium perfringens oraz grzybów Aspergillus fumigatus, Penicillium spp. i Candida spp.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2011, 18, 2; 183-190
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Research on dimensional stability in waterlogged archaeological wood dried in a non-cooled vacuum chamber connected to a laboratory freeze-dryer
Badanie stabilności wymiarów drewna archeologicznego suszonego w niechłodzonej komorze próżniowej połączonej z liofilizatorem laboratoryjnym
Autorzy:
Babinski, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52644.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Technologii Drewna
Tematy:
waterlogged wood
archaeological wood
dried wood
oak wood
pine wood
shrinkage
conservation
vacuum freeze drying
dimensional stabilization
poly[ethylene glycol] 300
PEG 300 zob.poly[ethylene glycol] 300
Opis:
The article presents changes in the dimensions of well-preserved, waterlogged archaeological oak and pine wood, untreated and treated with PEG 300, after drying in the air and in vacuum conditions. The effectiveness of wood conservation was evaluated on the basis of wood shrinkages in tangential and radial directions, cross-section shrinkages and anti-shrink efficiencies (ASE). The changes in the dimensions of the oak wood samples treated with a 25% solution of PEG 300 and dried in vacuum conditions were distinctly lower than the results obtained after the drying of the wood in the air. The shrinkage in the treated and vacuum-dried pine wood was lower than the shrinkage in the oak wood, but it did not differ much from the results obtained in the case of the treated wood, dried in the air.
W wielu ośrodkach konserwatorskich przyjmuje się, że drewno archeologiczne impregnowane poliglikolami etylenowymi (PEG) i suszone liofilizacyjnie wymaga nie tylko odpowiedniego wchłonięcia impregnatu, ale także stałego utrzymywania niskiej temperatury zamrożonego obiektu. Wiąże się to z koniecznością stosowania instalacji z chłodzoną komorą suszenia, zaprojektowaną do konserwacji materiałów nasyconych poliglikolami. Celem przeprowadzonych badań było porównanie stabilności wymiarów nieimpregnowanego i impregnowanego dobrze zachowanego drewna archeologicznego, które poddano suszeniu w warunkach próżni w niechłodzonej komorze połączonej z liofilizatorem i w chłodzonej komorze liofilizatora oraz zmian wymiarów drewna, niezamrożonego, suszonego w próżni i w powietrzu. Badania wykonywano na próbkach mokrego drewna archeologicznego o wymiarach 50 × 50 × 10 mm (T × R × L) wycinanych z twardzieli dębu (Quercus sp.) i twardzieli sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris L.). W pracy określano zmiany wymiarów drewna nieimpregnowanego suszonego w powietrzu i w warunkach próżni, drewna impregnowanego 25% wodnym roztworem PEG 300 i suszonego w powietrzu i w próżni oraz drewna impregnowanego 45% roztworem PEG 300 i suszonego w powietrzu według wariantów impregnacji i suszenia podanych w tabeli 1. Próbki suszone w próżni zamrażano (poza wariantem 4) w temperaturze –27°C. Suszenie przeprowadzano w niechłodzonej komorze połączonej z liofilizatorem Alpha 1–4 (Christ) i dwustopniową pompą próżniową Duo 020 (Pfeiffer). Próbki wysuszone w powietrzu i w próżni sezonowano do wilgotności równowagowej przy względnej wilgotności powietrza 50% i temperaturze 18°C. Zmiany wymiarów drewna przedstawiono jako częściowy skurcz styczny, promieniowy i przekroju poprzecznego od stanu maksymalnego nasycenia wodą do stanu bezpośrednio po suszeniu w próżni i do stanu po sezonowaniu próbek w powietrzu. Porównanie skurczów sezonowanego drewna w stosunku do skurczów nieimpregnowanych próbek kontrolnych suszonych w powietrzu przeprowadzono przy pomocy odpowiednich wskaźników stabilizacji wymiarowej ASE. Podstawowe cechy makroskopowe i właściwości fizyczne badanego drewna podano w tabeli 2. Po impregnacji próbek wchłonięcie PEG 300 do drewna poddawanego suszeniu w próżni wynosiło od 29,0 do 30,9% (dąb) oraz od 40,5 do 42,3% (sosna) s.m. drewna. Zawartość wody w drewnie dębowym zmniejszyła się do 73–77%, a w drewnie sosnowym do 95–101%. Po suszeniu drewna w próżni zawartość wody w próbkach była niższa niż równowagowa wilgotność drewna nieimpregnowanego i impregnowanego, suszonego w próżni a następnie sezonowanego (tabela 3). Znaczny stopień wysuszenia próbek w próżni łączył się z większym skurczem drewna (tabela 4) niż wartości uzyskane po sezonowaniu wysuszonego drewna (tabela 5 i 6). W przypadku próbek dębowych skurcze drewna nieimpregnowanego i suszonego w próżni oraz skurcze drewna nasyconego 25% PEG 300 i suszonego w powietrzu były po etapie sezonowania o około połowę mniejsze w porównaniu ze skurczami próbek kontrolnych (nieimpregnowanych i suszonych w powietrzu). Wskaźniki zmniejszenia skurczu ASE w kierunku stycznym i skurczu przekroju poprzecznego wynosiły wówczas około 50%, a w kierunku promieniowym poniżej 30% (wariant 2 i 3) lub ponad 70% (wariant 8). Zdecydowanie mniejsze zmiany początkowych wymiarów mokrego drewna odnotowano dla wszystkich próbek nasyconych 25% PEG 300 i suszonych w próżni. Dotyczyło to w równym stopniu drewna suszonego liofilizacyjnie w sposób ciągły i przerywany, jak i próbek niezamrożonych (wariant 4). Oznaczane w badaniach skurcze były wówczas około 10-krotnie mniejsze niż skurcze nieimpregnowanych próbek kontrolnych wysuszonych w powietrzu. Zmiany wymiarów próbek sosnowych impregnowanych poliglikolem i suszonych w próżni były bardzo niewielkie w obydwu badanych kierunkach anatomicznych. W większości przypadków odnotowano nieznaczne spęcznienie drewna w stosunku do jego wymiarów w stanie mokrym (wartości ujemne w tabeli 6). Zmiany wymiarów próbek zawierały się głównie w przedziale od 0,1 do –0,1%. Drewno impregnowane 25% PEG 300 i suszone w powietrzu nie wykazywało także większych odkształceń wilgotnościowych. Porównanie wyników uzyskanych dla drewna impregnowanego 25% PEG 300 i suszonego w próżni lub w powietrzu wskazuje na podobny poziom stabilizacji badanego materiału – niezależnie od warunków jego suszenia. Przeprowadzone badania wykazały, że wysoka stabilność wymiarów dobrze zachowanego drewna archeologicznego zależy głównie od optymalnej ilości wprowadzonego środka modyfikującego, a w mniejszym stopniu od temperatury drewna suszonego w próżni. Porównywalną stabilność wymiarów jak w przypadku drewna modyfikowanego 25% PEG 300 i suszonego w próżni można uzyskać po jego wysuszeniu w powietrzu przy takim samym wchłonięciu poliglikolu do drewna sosny i około dwukrotnie większym wchłonięciu do drewna dębu. Zestawy składające się z liofilizatora i niechłodzonej komory suszenia mogą być wykorzystywane do konserwacji małych dobrze zachowanych archeologicznych obiektów drewnianych impregnowanych poliglikolami.
Źródło:
Drewno. Prace Naukowe. Doniesienia. Komunikaty; 2012, 55, 187
1644-3985
Pojawia się w:
Drewno. Prace Naukowe. Doniesienia. Komunikaty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hydrostatic-Pressure Deep Level Transient Spectroscopy Study of the Heteroantisite Antimony Level in GaAs
Autorzy:
Babiński, A.
Przybytek, J.
Baj, M.
Omling, P.
Samuelson, L.
Słupiński, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1923855.pdf
Data publikacji:
1992-11
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Fizyki PAN
Tematy:
71.55.Eq
62.50.-p
Opis:
We present some preliminary results of the first hydrostatic-pressure study of the electronic level related to the Sb-heteroantisite defect in GaAs. We studied two kinds of n-type GaAs samples doped with antimony: bulk samples grown by liquid encapsulated Czochralski method and thin layers grown by metalorganic chemical vapour deposition technique. We found strongly nonlinear pressure dependence of the activation energy of the emission rate for the level. Moreover, the results obtained for the bulk material were fairly different from those obtained for thin metalorganic chemical vapour deposition layers. The possible explanation of this difference is presented.
Źródło:
Acta Physica Polonica A; 1992, 82, 5; 841-844
0587-4246
1898-794X
Pojawia się w:
Acta Physica Polonica A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies