Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Bańko, Mirosław" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Geszeft i landara: o przyczynach pejoratywizacji zapożyczeń
    Geszeft and landara: on the causes of giving pejorative meaning to loanwords
    Autorzy:
    Bańko, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2109362.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-08
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    lexical borrowings
    historical evolution of the Polish language
    pejorative influence on word meaning
    Opis:
    In evolution of a language, words, occasionally, are affected by a more pejorative or ameliorated effect on their meaning, i.e. deterioration or improvement of their content. The mechanism of these phenomena is not completely clear, and their causes have not been explained in sufficient detail. This article focuses on several words whose meaning has become significantly more pejorative under the influence of factors which were both external or internal with respect to the language. Among the latter ones attention was predominantly paid to the effect of words of similar structure carrying negative features.
    Źródło:
    Białostockie Archiwum Językowe; 2020, 20; 33-43
    1641-6961
    Pojawia się w:
    Białostockie Archiwum Językowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ikoniczne walory cech prozodycznych Lokomotywy Tuwima w recytacji Piotra Fronczewskiego
    Iconic qualities of prosodic features in the poem Lokomotywa (Locomotive) by Julian Tuwim recited by Piotr Fronczewski
    Autorzy:
    Bańko, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2152148.pdf
    Data publikacji:
    2022-06
    Wydawca:
    Towarzystwo Kultury Języka
    Tematy:
    iconicity
    sound instrumentation
    prosody
    actor’s interpretation of a poem
    Opis:
    This paper discusses the sound-imitating qualities of Julian Tuwim’s Lokomotywa (Locomotive), one of the most famous Polish poems for children. The focus, however, is not so much on the instrumentational potential of the text (which was described multiple times before) as on its use in the acting interpretation by Piotr Fronczewski. Selected prosodic features, such as in particular: speech rate, rhythm, pitch, and – to a lesser extent – sound intensity, are examined from the perspective of the iconic functions of language, i.e. as a way of reflecting the content and emotional feeling of the text. The research was conducted using the Praat program, which includes tools for acoustic analysis of sound.
    Źródło:
    Poradnik Językowy; 2022, 795, 6; 39-51
    0551-5343
    Pojawia się w:
    Poradnik Językowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aktorska i amatorska: dwie interpretacje głosowe tego samego wiersza
    Professional and amateur: two vocal interpretations of the same poem
    Autorzy:
    Bańko, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28765351.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Towarzystwo Kultury Języka
    Tematy:
    ikoniczność
    instrumentacja dźwiękowa
    prozodia
    aktorska interpretacja wiersza
    iconicity
    sound instrumentation
    prosody
    actor’s interpretation of a poem
    Opis:
    Artykuł dotyczy dwóch interpretacji głosowych wiersza Dwa wiatry Tuwima: jedna pochodzi od aktora, druga od amatorki publikującej materiały edukacyjne w internecie. Celem jest wyjaśnienie, dlaczego aktorska interpretacja wydaje się bardziej sugestywna od amatorskiej. Przedmiotem badania są cechy prozodyczne obu wykonań utworu (tempo, intensywność dźwięku i zmiany tonu), traktowane jako ikoniczny wykładnik jego treści i zawartości emocjonalnej. Artykuł jest kontynuacją wcześniejszej publikacji, w której w podobny sposób badano Lokomotywę Tuwima. W obu pracach do badań wykorzystano program Praat, służący do analizy akustycznej dźwięku.
    This article concerns two vocal interpretations of the poem Dwa wiatry (Two Winds) by Julian Tuwim: one comes from an actor, the other from an amateur publishing educational materials on the Internet. The aim is to explain why the actor’s interpretation seems more suggestive than the amateur one. The subject of the study is the prosodic features of both performances of the poem (tempo, sound intensity, and tone changes), treated as an iconic indicator of its cognitive and emotional content. This article is a continuation of an earlier publication in which Tuwim’s Lokomotywa (Locomotive) was examined in a similar way. In both studies, the Praat programme for acoustic analysis of sound was used for research.
    Źródło:
    Poradnik Językowy; 2023, 808, 9; 16-30
    0551-5343
    Pojawia się w:
    Poradnik Językowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nie całkiem obce. Zapożyczenia wyrazowe w języku polskim i czeskim
    Not Completely Foreign. Loanwords in Polish and Czech
    Autorzy:
    Bańko, Mirosław
    Svobodová, Diana
    Rączaszek-Leonardi, Joanna
    Tatjewski, Marcin
    Balowski, Mieczysław
    Witaszek-Samborska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/books/30145385.pdf
    Data publikacji:
    2017-02-07
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Opis:
    Wyrazy zapożyczone uchodzą za zło konieczne, uważa się, że należy ich używać tylko wtedy, gdy nie jest dostępny rodzimy odpowiednik. Szczegółowe analizy pokazują jednak, że obce słowo w zasadzie nigdy nie jest równoważne swoim rodzimym synonimom, a jego swoiste cechy wynikają wprost z jego obcej formy, która ma inny potencjał znaczeniowy niż forma rodzima lub dawno przyswojona. Autorzy tej książki ujawniają swoistość wyrazów obcych na materiale zapożyczeń w języku polskim i czeskim, używając metod językoznawstwa kulturowego, językoznawstwa korpusowego i psycholingwistyki. Porównują też formalną adaptację zapożyczeń w obu językach, czyli stopień ich integracji. Swoje obserwacje osadzają na szerszym tle, obejmującym m.in. typologię zapożyczeń, mechanizmy zapożyczania i historię zapożyczeń w języku polskim i czeskim. Dzięki temu książka nie tylko informuje o najnowszych badaniach w zakresie adaptacji, percepcji i społecznej recepcji wyrazów zapożyczonych, ale też może stanowić wprowadzenie do badań nad zapożyczeniami i kontaktami językowymi. Książka traktuje o wyrazach zapożyczonych, dowodzących istnienia kontaktów kulturowych ponad granicami krajów i języków, czyli takich, które nie zostały odziedziczone przez dany język po jego ewolucyjnym przodku – np. przez język polski po prasłowiańskim – lecz zostały przejęte z innych języków w trakcie jego historycznego rozwoju. Analizuje zatem wyrazy, których obcy rodowód jest jeszcze widoczny dla niespecjalisty, nie zaś takie, jak burak, praca i zupa, które wskutek wielowiekowego użycia zatraciły cechy obcości i których obcego pochodzenia – odpowiednio: z łaciny, czeskiego i niemieckiego – przeciętny użytkownik polszczyzny sobie nie uświadamia. Książka łączy podejście językoznawcze z psycholingwistycznym, dzięki czemu dostarcza nowych odpowiedzi na stare pytania i nowych argumentów w dyskusji nad percepcją i adaptacją zapożyczeń. Wśród pytań tych są następujące: Jakie są powody zapożyczania wyrazów z języków obcych i jakie czynniki kształtują sposób przyswajania takich wyrazów? Dlaczego liczne zapożyczenia utrzymują się w języku mimo krytyki, z jaką się spotykają? Czy istnieją zapożyczenia niepotrzebne? Czy obce słowo zawsze można zastąpić jego rodzimym synonimem i czy pisownia takiego słowa jest obojętna dla jego znaczenia? Jak mierzyć podobieństwo semantyczne wyrazów obcych i ich rodzimych odpowiedników? Czy należy zwalczać zapożyczenia w trosce o czystość języka? Odpowiedzi, których udzielają autorzy, są oparte na wynikach projektu badawczego z lat 2012–2016, sfinansowanego przez Narodowe Centrum Nauki (nr DEC-2011/03/B/HS2/02279). W projekcie tym – noszącym akronimiczną, ale znaczącą nazwę APPROVAL (od Adaptation, Perception and Reception of Verbal Loans) – badacze zajmowali się adaptacją wyrazów obcych w języku polskim i czeskim.
    The publication is the result of the research project APPROVAL (Adaptation, Perception and Reception of Verbal Loans) on the adaptation of foreign words in Polish and Czech. It analyses loanwords proving that cultural contacts across the borders and languages existed and the languages took over words during their historical development and did not inherit them from their protolanguage. The book combines a linguistics and psycholinguistics approach and has two versions: Polish and Czech.
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Książka
    Tytuł:
    Nie całkiem obce. Zapożyczenia wyrazowe w języku polskim i czeskim
    Not Completely Foreign. Loanwords in Polish and Czech
    Autorzy:
    Bańko, Mirosław
    Svobodová, Diana
    Ràczaszek-Leonardi, Joanna
    Tatjewski, Marcin
    Balowski, Mieczysław
    Witaszek-Samborska, Małgorzata
    Szewczyk, Maria
    Stankiewicz, Anna
    Matuszak, Ruta
    Data publikacji:
    2016-06-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Opis:
    The publication is the result of the research project APPROVAL (Adaptation, Perception and Reception of Verbal Loans) on the adaptation of foreign words in Polish and Czech. It analyses loanwords proving that cultural contacts across the borders and languages existed and the languages took over words during their historical development and did not inherit them from their protolanguage. The book combines a linguistics and psycholinguistics approach and has two versions: Polish and Czech.
    Wyrazy zapożyczone uchodzą za zło konieczne, uważa się, że należy ich używać tylko wtedy, gdy nie jest dostępny rodzimy odpowiednik. Szczegółowe analizy pokazują jednak, że obce słowo w zasadzie nigdy nie jest równoważne swoim rodzimym synonimom, a jego swoiste cechy wynikają wprost z jego obcej formy, która ma inny potencjał znaczeniowy niż forma rodzima lub dawno przyswojona. Autorzy tej książki ujawniają swoistość wyrazów obcych na materiale zapożyczeń w języku polskim i czeskim, używając metod językoznawstwa kulturowego, językoznawstwa korpusowego i psycholingwistyki. Porównują też formalną adaptację zapożyczeń w obu językach, czyli stopień ich integracji. Swoje obserwacje osadzają na szerszym tle, obejmującym m.in. typologię zapożyczeń, mechanizmy zapożyczania i historię zapożyczeń w języku polskim i czeskim. Dzięki temu książka nie tylko informuje o najnowszych badaniach w zakresie adaptacji, percepcji i społecznej recepcji wyrazów zapożyczonych, ale też może stanowić wprowadzenie do badań nad zapożyczeniami i kontaktami językowymi. Książka traktuje o wyrazach zapożyczonych, dowodzących istnienia kontaktów kulturowych ponad granicami krajów i języków, czyli takich, które nie zostały odziedziczone przez dany język po jego ewolucyjnym przodku – np. przez język polski po prasłowiańskim – lecz zostały przejęte z innych języków w trakcie jego historycznego rozwoju. Analizuje zatem wyrazy, których obcy rodowód jest jeszcze widoczny dla niespecjalisty, nie zaś takie, jak burak, praca i zupa, które wskutek wielowiekowego użycia zatraciły cechy obcości i których obcego pochodzenia – odpowiednio: z łaciny, czeskiego i niemieckiego – przeciętny użytkownik polszczyzny sobie nie uświadamia. Książka łączy podejście językoznawcze z psycholingwistycznym, dzięki czemu dostarcza nowych odpowiedzi na stare pytania i nowych argumentów w dyskusji nad percepcją i adaptacją zapożyczeń. Wśród pytań tych są następujące: Jakie są powody zapożyczania wyrazów z języków obcych i jakie czynniki kształtują sposób przyswajania takich wyrazów? Dlaczego liczne zapożyczenia utrzymują się w języku mimo krytyki, z jaką się spotykają? Czy istnieją zapożyczenia niepotrzebne? Czy obce słowo zawsze można zastąpić jego rodzimym synonimem i czy pisownia takiego słowa jest obojętna dla jego znaczenia? Jak mierzyć podobieństwo semantyczne wyrazów obcych i ich rodzimych odpowiedników? Czy należy zwalczać zapożyczenia w trosce o czystość języka? Odpowiedzi, których udzielają autorzy, są oparte na wynikach projektu badawczego z lat 2012–2016, sfinansowanego przez Narodowe Centrum Nauki (nr DEC-2011/03/B/HS2/02279). W projekcie tym – noszącym akronimiczną, ale znaczącą nazwę APPROVAL (od Adaptation, Perception and Reception of Verbal Loans) – badacze zajmowali się adaptacją wyrazów obcych w języku polskim i czeskim.
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Książka
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies