Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Bałdyga, Marcin" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Wykluczenie bonum prolis w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku i Kodeksie Kanonów Kościołów Wschodnich
Exclusion of bonum prolis in the 1983 Code of Canon Law and in the Code of Canons of the Eastern Churches
Autorzy:
Bałdyga, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2008110.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dobro potomstwa
exclusio boni prolis
bonum prolis
in vitro a dobro potomstwa
godna prokreacja
metody wykluczenia bonum prolis
good of the offspring
in vitro and good of the offspring
a worthy procreation
methods of exclusion of bonum prolis
Opis:
Problematyka dotycząca zrodzenia i wychowania potomstwa zawsze stanowiła przedmiot szczególnej troski Kościoła. Przejawiało się to m.in. w prawnej regulacji tego zagadnienia. Uprawnienie-obowiązek zrodzenia i wychowania potomstwa łączyło się nieodzownie z ogólną wizją małżeństwa, jego celami i przedmiotem małżeńskiej zgody, stąd też wraz z ewolucją rozumienia samego małżeństwa w historii kanonistyki, zmieniało się także rozumienie terminu bonum prolis (dobro potomstwa). Normy zawarte w kodeksach Jana Pawła II (KPK/83 i KKKW) dotyczące zagadnienia wykluczenia dobra potomstwa, o których była mowa we wstępie niniejszego artykułu, w swojej treści są identyczne. Jedynie treść kan. 776 § 1 KKKW, stanowi swoiste dopełnienie treści kan. 1055 § 1 KPK/83, w którym mowa o strukturze małżeństwa. Z kolei kan. 1061 § 1 KPK/83, będący swoistą definicją małżeństwa dopełnionego i ważnie zawartego, nie znajduje swojego odpowiednika w KKKW. Zrodzenie i wychowanie potomstwa jest naturalnym celem i uwieńczeniem małżeństwa. Akty małżeńskie, powinny być ukierunkowane na prokreację i dokonywane w sposób ludzki i naturalny. Stąd też wykluczenie aktów małżeńskiego współżycia, otwartych na zrodzenie potomstwa, podjęte pozytywnym aktem woli skutkuje nieważnością samego małżeństwa.
The issue of procreation and education of offspring has always been the object of special concern for the Church. It appears, among others in legal regulation of this problem. The right and the duty to procreate and educate offspring was inevitably connected with general vision of marriage, it is purposes and property of matrimonial consent. Therefore, with the evolution of understanding of marriage itself in the history of canon law, the term of bonum prolis (good of the offspring) was also changed. Legal norms regarding the issue of exclusion of the good of the offspring contained in the 1983 Code of Canon Law (CIC/83) and in the 1990 Code of Canons of the Eastern Churches (CCEO), which was mentioned in the introduction of this article, are identical in their bodies. Only can. 776 § 1 CCEO is a kind of complement of can. 1055 § 1 CIC/83, which speaks about structure of marriage. In turn, can. 1061 § 1 CIC/83, which is a specific definition of consummated and valid marriage, has no equivalent in CCEO. The procreation and education of offspring is the natural purpose and the culmination of marriage. Marital acts should be directed towards procreation and must be performed in a natural and human fashion. Hence, the exclusion of acts of conjugal living which are open to procreation of offspring, taken with a positive act of the will results in the invalidity of the marriage itself.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2018, 7, 1; 181-200
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rekursy administracyjne w systemie sprawiedliwości administracyjnej w Kościele
Autorzy:
Bałdyga, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669119.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
administrative justice
the Church
administrative appeals
principle of legality
sprawiedliwość administracyjna
Kościół
rekursy administracyjne
zasada legalności
Opis:
Administrative justice in the Church is overall legislative measures thanks to which the faithful may request actions from the administrative authority of the Church in accordance with the law and in a broad sense of justice. It reflects the fundamental rights of defence that have all the faithful and which flows from their dignity and a specific position in the Church.Through the principle of legality of the church legislature indicates that the Church executive authorities are responsible for issuing decisions and regulating specific administrative acts in accordance with standards of canon law that should be understood as set of rules situated in laws and other legal acts respectively classified both of a purely human and divine origin.In the system of ecclesiastical administrative law the faithful have a wide range of legal means to protect the rights owed to them. By way of starting with reconciliation measures, aim of which is to take measures to avoid the administrative dispute, the forms which have their justification by the way of dispute, enabling investigation of one’s own rights in court or administrative forum.
Sprawiedliwość administracyjna w Kościele to całokształt środków prawnych, dzięki którym wierni mogą domagać się od władzy administracyjnej Kościoła działania zgodnego z przepisami prawa i szeroko rozumianą sprawiedliwością. Jest ona odzwierciedleniem podstawowego prawa do obrony, które przysługuje wszystkim wiernym, a które wynika z ich godności i konkretnej pozycji w Kościele.Poprzez zasadę legalności ustawodawca kościelny wskazuje, że kościelne organy władzy wykonawczej mają obowiązek wydawania decyzji oraz stanowienia konkretnych aktów administracyjnych z zachowaniem norm prawa kanonicznego, które należy rozumieć jako zespół norm usytułowanych w ustawach i innych aktach prawnych, odpowiednio usystematyzowanych, zarówno pochodzenia czysto ludzkiego, jak i Bożego.W systemie kościelnego prawa administracyjnego wierni mają szeroki wachlarz środków prawnych, służących ochronie należnych im praw podmiotowych: od środków pojednawczych, których celem jest podjęcie działań zmierzających do uniknięcia sporu administracyjnego, po środki odwoławcze, umożliwiające dochodzenie własnych praw na sali sądowej czy forum administracyjnym.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2017, 36, 1
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies