Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Błotnicka-Mazur, Elżbieta" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    The taming of space in recovered territories. the participatory aspects of biennale of spatial forms in Elbląg and visual arts symposium Wrocław 70
    Oswajanie przestrzeni ziem odzyskanych. Aspekty partycypacyjne biennale form przestrzennych w Elblągu i sympozjum plastycznego Wrocław 70
    Autorzy:
    Błotnicka-Mazur, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/593937.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    partycypacja w sztuce
    sztuka w przestrzeni publicznej
    Biennale Form Przestrzennych w Elblągu
    Sympozjum Wrocław '70
    sztuka Ziem Zachodnich i Północnych
    participation in art
    art in public space
    Biennale of Spatial Forms in Elbląg
    Visual Arts Symposium Wrocław '70
    art of Western and Northern Territories
    Opis:
    This article will cover a number of issues concerning artistic events indicated in the title with emphaisis on the activities or projects of the artists actively involved ‘ordinary citizens,’ the inhabitants of Poland’s Western and Northern Territories, where Poles were resettled after 1945, in the process of co-creation/reception of their artistic work. An attempt will be made to answer the following questions: To what extent did the en plein air events and symposia de facto realize the ideas propagated by the communist authorities in Poland? Perhaps these artworks, originally intended by their creators to enliven the public space, are now perceived from the contemporary perspective and have finally triumphed over empty communist dialectics, creating artistic value that Pierre Bourdieu could include within the scope of objectified forms of cultural capital? Did they really contribute to the cultural ‘domestication’ of the northern and western territories, where the dicussed events were organized? Also, last but not least: the question concerning the nature of the aforementioned participation – what was the nature of the contribution from the individual participants to the co-creation and realization of the projects?
    W niniejszym artykule przeanalizowano kilka wątków dotyczących tytułowych wydarzeń artystycznych, ze szczególnym uwzględnieniem działań lub projektów artystów włączających aktywnie zwykłych ludzi – mieszkańców zasiedlonych po 1945 roku Ziem Zachodnich i Północnych – w proces współtworzenia / odbioru dzieła. Została podjęta próba odpowiedzi na następujące pytania: na ile omawiane plenery i sympozja w rzeczywisty sposób realizowały idee propagowane przez władzę ludową? A może odczytywane z dzisiejszej perspektywy dzieła, świadomie w zamyśle autorów ingerujące w przestrzeń publiczną, ostatecznie „wygrały” z pustą dialektyką komunistyczną, tworząc dobra, które Pierre Bourdieu włączyłby w zakres uprzedmiotowionej formy kapitału kulturowego? Czy rzeczywiście przyczyniły się do „oswojenia” terenów północnych i zachodnich, na których zorganizowano omawiane imprezy? Ponadto last but not least: pytanie o naturę owej partycypacyjności – jaki charakter miał udział poszczególnych uczestników przy współtworzeniu projektów i realizacji?
    Źródło:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2018, 20; 133-157
    1641-9278
    Pojawia się w:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rethinking Polish assemblages of the 1960s: The (re)turn to things
    Autorzy:
    Błotnicka-Mazur, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806875.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    polskie asamblaże; zwrot materialny; przedmioty w sztuce; polska sztuka lat 60. XX wieku
    Polish assemblages; material turn; objects in art; Polish art of the 1960s
    Opis:
    Przemyśleć na nowo polskie asamblaże z lat 60. XX wieku: powrót do rzeczy Celem artykułu jest analiza statusu obiektu w praktykach neoawangardowych wybranych polskich artystów w latach 60. XX wieku, z perspektywy „zwrotu materialnego”, zainicjowanego przez kryzys reprezentacji postrukturalizmu w naukach społecznych i humanistycznych. Chęć wyjścia poza tradycyjne dzieło malarskie, pojmowane w kategoriach płaskiej, dwuwymiarowej powierzchni, sprawiła, że artyści zaczęli wprowadzać do sztuki przedmioty z prawdziwego życia, dzięki czemu dzieło zyskiwało nowe życie i „osobowość”. Artykuł koncentruje się na pracach czterech wybitnych polskich artystów neoawangardowych: Erny Rosenstein, Włodzimierza Borowskiego, Tadeusza Kantora i Aliny Szapocznikow. Biorąc pod uwagę różnice między ich postawami artystycznymi i osobistymi doświadczeniami, można zaobserwować wspólne zainteresowanie materialnością świata, które zaowocowało różnorodnymi interpretacjami przedmiotów (Rosenstein, Borowski, Kantor), a także reifikacją ciała (Szapocznikow). Odniesienie do teorii aktora-sieci Latoura tworzy także nową perspektywę dla badań nad rolą obiektów w dziełach sztuki (Kantor).
    The article aims to analyse the status of the object in the neo-avantgarde practice of selected Polish artists in 1960s assemblages, from the perspective of the ‘material turn’, initiated by postructuralism’s crisis of representation in the social sciences and humanities. Trespassing on the intellectual ground associated with traditional painting, which was conceived as a flat two-dimensional surface, led the artists to introducing objects from real life into their art, this gave the artwork containing objects new life and ‘personality’. The paper focuses on the works by four prominent modernist Polish artists: Erna Rosenstein, Włodzimierz Borowski, Tadeusz Kantor and Alina Szapocznikow. Taking into account the differences between their artistic attitudes and personal experiences, one may observe a common interest in the materiality of the world that resulted in a variety of object interpretations (Rosenstein, Borowski, Kantor) as well as the reification the body (Szapocznikow). Reference to Latour’s Actor-Network-Theory also creates a new perspective for research on the objects in works of art (Kantor).
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 4; 131-150
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problemy drewnianej architektury sakralnej na Lubelszczyźnie z okresu dwudziestolecia międzywojennego
    Problems of Wooden Sacred Architecture in the Lublin Region Coming from the Period Between Two World Wars
    Autorzy:
    Błotnicka-Mazur, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887741.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    dwudziestolecie międzywojenne
    drewniana architektura sakralna
    Bohdan Kelles-Krauze
    Tadeusz Witkowski
    Franciszek Kopkowicz
    interwar period
    wooden sacred architecture
    Opis:
    Architektura drewniana od kilku stuleci jest nieodłącznym elementem polskiego krajobrazu. Szczególną rolę odgrywają w nim kościoły, które powoli znikają z architektonicznego pejzażu. Budowle powstałe w okresie dwudziestolecia międzywojennego stanowią odrębną grupę. Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości pojawił się problem wyboru odpowiedniej formy architektonicznej dla nowych świątyń. Zastosowana konstrukcja, układy planistyczne i rozwiązania przestrzenne w połączeniu z preferencjami inwestorów zadecydowały o dominacji tradycyjnych form architektonicznych, odwołujących się do nurtu „swojskiego” i stylów historycznych. Poszukiwania „swojskości”, rozumianej jako nawiązywanie do wzorów przeszłości, przebiegały od popularnego pod koniec XIX wieku stylu zakopiańskiego po typ kościoła charakterystyczny dla ziem górskich, z dominującą wieżą na fasadzie. Przegląd form przedwojennych kościołów drewnianych Lubelszczyzny pozwala uznać je za typowe na tle drewnianej architektury sakralnej, powstającej w omawianym okresie na terenie całego kraju. Na Lubelszczyźnie powstało około czterdziestu drewnianych kościołów, z których blisko połowa już nie istnieje lub przestała pełnić swoją pierwotną funkcję. Do najciekawszych realizacji należą projekty wykonane przez dyplomowanych architektów, związanych z administracją państwową. Bohdan Kelles-Krauze był autorem trzech kościołów drewnianych na Lubelszczyźnie: w Leszkowicach, Kłodnicy Dolnej i Olbięcinie. Tadeusz Witkowski zaprojektował kościół dla dzielnicy Dziesiąta w Lublinie, przeniesiony do Pilaszkowic w latach 80. XX wieku. Interesujący projekt kościoła w Białej Ordynackiej z malowniczymi sobotami i charakterystycznym zakopiańskim dachem, wykonany przez Franciszka Kopkowicza nie doczekał się realizacji. Poważnym problemem jest powolne „umieranie” drewnianych kościołów, powstałych w dwudziestoleciu międzywojennym, które są stosunkowo młodymi zabytkami. Często zbyt ciasne dla potrzeb parafii, nie wytrzymują konkurencji bardziej okazałych, nowych, murowanych budowli. Nawet wpis obiektu do rejestru zabytków nie zawsze stanowi jego skuteczną ochronę.
    Wooden architecture has been a typical element of the Polish landscape for a few centuries. A special role is played by churches that at present are slowly disappearing from the architectural landscape. Ones that were built in the period between the two World Wars are a separate group. After the end of World War I and after Poland regained independence the problem appeared with choosing a proper architectural form for new churches. The structure, planning arrangements, and spatial solutions that were used, combined with the investors’ preferences, decided that traditional architectural forms dominated; they referred to the “familiar” current and historical styles. A search for “familiarity” understood as referring to the patterns from the past, ranged from the Zakopane Style architecture that was popular at the end of the 19th century, to the type of church characteristic of the Polish highlands, with a dominating spire over the façade. A review of the forms of the wooden churches built before the Second World War in the Lublin region allows stating that they are typical against the background of wooden sacred architecture of the whole country. In the Lublin region about forty wooden churches were built; and nearly half of them do not exist at the moment, or they ceased to perform their original function. The most interesting ones include the projects carried out by professional architects, bound up with the state administration. Bohdan Kelles-Krauze was the author of three wooden churches in the region: in Leszkowice, Kłodnica Dolna and Olbiecin. Tadeusz Witkowski designed the church for the Dziesiąta Quarter in Lublin, transferred to Pilaszkowice in the 1980s. An interesting project of a church in Biała Ordynacka with picturesque “sobotas” and a characteristic roof in the Zakopane Style by Franciszek Kopkowicz finally was not carried out. A serious problem is posed by the slow “dying” of wooden churches built in the interwar period that are relatively new monuments of the past. Often they are too small for their parishes and they cannot win a competition with more impressive, new brick or concrete structures. Even if they are entered in the list of vintage buildings, it does not always protect them efficiently.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 4; 111-129
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miejsce pamięci jako przestrzeń zaangażowania. Koncepcja ideowo-artystyczna muzeum i miejsca pamięci w Sobiborze
    Autorzy:
    Błotnicka-Mazur, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27323895.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-24
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    Muzeum i Miejsce Pamięci w Sobiborze
    „przestrzeń zaangażowania”
    pomnik
    koncepcja kontr-pomnika (counter-monument)
    Opis:
    Artykuł dotyczy realizacji nowej koncepcji ideowo-artystycznej Muzeum i Miejsca Pamięci w Sobiborze na terenie byłego niemieckiego nazistowskiego obozu zagłady, wyłonionej w konkursie z 2013 roku. Autorka analizuje zwycięski projekt obejmujący oprócz opracowania przestrzennego terenów poobozowych także budowę obiektu muzealnego – ten etap został już zrealizowany, budynek udostępniono w 2020 roku. Autorka proponuje używanie pojęcia „przestrzeń zaangażowania”, jako najlepiej charakteryzującego miejsca pamięci powstające na terenach dawnych nazistowskich obozów koncentracyjnych i obozów zagłady ludności pochodzenia żydowskiego. Jako punkt wyjścia przywołane zostają wcześniejsze przykłady upamiętniania takich miejsc, począwszy od pierwszych pomników z lat 40. XX w., poprzez niezwykle istotny w procesie redefinicji pomnika konkurs na Międzynarodowy Pomnik Ofiar Obozu w Birkenau z 1957 roku. Nagrodzony – choć niezrealizowany z powodu protestów byłych więźniów Auschwitz – projekt Pomnika-Drogi Oskara Hansena i zespołu stał się odtąd punktem odniesienia dla kolejnych koncepcji. W relacji do pojęcia kontr-pomnika (counter-monument) Jamesa E. Younga zostaje także wspomniane założenie memorialne na terenie byłego obozu zagłady w Bełżcu z 2004 roku. Głównym przedmiotem analiz artykułu jest jednak refleksja nad środkami, dzięki którym aktualnie organizowane Muzeum i Miejsce Pamięci w Sobiborze – w tym stała ekspozycja w nowo wybudowanym obiekcie muzealnym – stają się „przestrzenią zaangażowania” dla współczesnych odbiorców na różnych poziomach percepcji ich wielozmysłowej aktywności nieodzownej w procesie pamiętania.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2021, 62; 140-150
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Memorial site as space of engagement. Ideological and artistic concept of the museum and memorial in Sobibór
    Miejsce pamięci jako przestrzeń zaangażowania. Koncepcja ideowo-artystyczna muzeum i miejsca pamięci w Sobiborze
    Autorzy:
    Błotnicka-Mazur, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1932662.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-24
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    Museum and Memorial in Sobibór
    'space of engagement'
    monument
    counter-monument concept
    Muzeum i Miejsce Pamięci w Sobiborze
    „przestrzeń zaangażowania”
    pomnik
    koncepcja kontr-pomnika (counter-monument)
    Opis:
    The implementation of the new ideological and artistic concept of the Museum and Memorial in Sobibór on the site of the former Nazi German death camp selected in the 2013 competition is discussed. The winning design is analysed; apart from the arranging of the area of the former camp, it also envisaged raising of a museum, the latter stage already completed with the building opened to the public in 2020. The concept of 'space of engagement' is proposed by the Author as best characterising a memorial site created on the premises of the former Nazi concentration camps and death camps for the people of Jewish descent. As a departure point, earlier examples of commemorating similar sites are recalled, beginning with the early monuments from the 1940s, through the 1957 competition for the International Monument to the Victims of the Auschwitz-Birkenau Camp, the latter of major impact on the process of the redefinition of monuments. The then awarded design of the The Road Monument by Oskar Hansen and his team, however unimplemented owing to the protest of former Auschwitz prisoners, became from that time onwards a benchmark for subsequent concepts. Also the mentioned memorial design on the area of the former Belzec extermination camp from 2004 is related to James E. Young’s concept of a counter-monument. The main subject of the paper’s analysis is, however, the reflection on means thanks to which the currently mounted Museum and Memorial in Sobibór, including the permanent display at the newly-raised Museum, become 'space of engagement' for contemporary public on different perception levels of their multi-sensual activity essential in the process of remembrance.
    Artykuł dotyczy realizacji nowej koncepcji ideowo-artystycznej Muzeum i Miejsca Pamięci w Sobiborze na terenie byłego niemieckiego nazistowskiego obozu zagłady, wyłonionej w konkursie z 2013 roku. Autorka analizuje zwycięski projekt obejmujący oprócz opracowania przestrzennego terenów poobozowych także budowę obiektu muzealnego – ten etap został już zrealizowany, budynek udostępniono w 2020 roku. Autorka proponuje używanie pojęcia „przestrzeń zaangażowania”, jako najlepiej charakteryzującego miejsca pamięci powstające na terenach dawnych nazistowskich obozów koncentracyjnych i obozów zagłady ludności pochodzenia żydowskiego. Jako punkt wyjścia przywołane zostają wcześniejsze przykłady upamiętniania takich miejsc, począwszy od pierwszych pomników z lat 40. XX w., poprzez niezwykle istotny w procesie redefinicji pomnika konkurs na Międzynarodowy Pomnik Ofiar Obozu w Birkenau z 1957 roku. Nagrodzony – choć niezrealizowany z powodu protestów byłych więźniów Auschwitz – projekt Pomnika-Drogi Oskara Hansena i zespołu stał się odtąd punktem odniesienia dla kolejnych koncepcji. W relacji do pojęcia kontr-pomnika (counter-monument) Jamesa E. Younga zostaje także wspomniane założenie memorialne na terenie byłego obozu zagłady w Bełżcu z 2004 roku. Głównym przedmiotem analiz artykułu jest jednak refleksja nad środkami, dzięki którym aktualnie organizowane Muzeum i Miejsce Pamięci w Sobiborze – w tym stała ekspozycja w nowo wybudowanym obiekcie muzealnym – stają się „przestrzenią zaangażowania” dla współczesnych odbiorców na różnych poziomach percepcji ich wielozmysłowej aktywności nieodzownej w procesie pamiętania.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2021, 62; 73-83
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kilka uwag o życiu i twórczości malarskiej Bohdana Kelles-Krauzego
    Some Remarks on the Life and Painting of Bohdan Kelles-Krauze
    Autorzy:
    Błotnicka-Mazur, Elzbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1945489.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    sztuka Lublina i Lubelszczyzny
    malarstwo okresu międzywojnia
    architektura – modernizm
    architektura – funkcjonalizm
    the art of Lublin and the Lublin region
    painting of the inter-war period
    architecture – modernism
    architecture – functionalism
    Opis:
    Bohdan Kelles-Krauze (1885-1945) was an architect by profession, but a painter by avocation and that from his early age onward. This artist was an extremely important figure in the artistic milieu of Lublin in the inter-war period. He settled in Lublin together with his family in 1921. Today he is forgotten undeservedly and his name is well-known only to a small group of scholars. He graduated from Lviv Polytechnic in 1910, and then went on artistic journeys to Munich and Paris. Several times he changed his jobs until he finally permanently settled in Lublin. There he was employed at the Regional Administration of Public Works at the post of regional architect, where he stayed until his premature death in 1945. He was an author of several dozen buildings in Lublin and in the Lublin region. They are different with regard to style and function. Then his designs gradually passed from national forms to functionalism. Krauze's passion outside his job was painting. Many of his works have been preserved to date. They are composed of various paintings, and at the same time they are coherent in term of their workshop. Despite concrete transformations with regard to their form, especially with regard to colour and texture, subtle references to the works of home painters and those from the circle of French post-Impressionism, his style is clear. Against the backdrop of Lublin painters who advocated traditional stylistics he appeared as a modern artist. In his works he combined two apparently incongruent elements: the sensitive painter Krauze always maintained the clear logic of Krauze architect with solid drawing and real form built with an elaborated colour.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2007, 55, 4; 245-277
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Colour as a ready-made: notes on the margins of the works of Adam Marczyński
    Autorzy:
    Błotnicka-Mazur, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2106617.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-10
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Adam Marczyński
    Refleksy zmienne
    kolor w sztuce współczesnej
    farby fluorescencyjne
    sztuka lat 60. i 70. XX wieku
    Variable Reflections
    colour in contemporary art
    fluorescent paints
    the art of the 1960s and 1970s.
    Opis:
    The article deals with the issue of colour and its perception in selected works by Adam Marczyński (1908-1985), which are part of the Variable Reflections series from the 1960s and 1970s. The starting point for our considerations is colour treated as a ready-made, a colour swatch annexed to the painting arts by artists aware of the fact that colour can be a commercial product. The subject of the analysis are Marczyński’s works filled with square or rectangular coffers covered with movable flaps hinged on an axis. The artist covered the interior of the coffers with intense colour, usually achieved through the use of fluorescent paints. Their vivid colour was to be transmitted through reflections of light bouncing off of the silvery surface of flaps, and changing depending on the angle of inclination.
    Artykuł podejmuje zagadnienie koloru i jego percepcji w wybranych dziełach Adama Marczyńskiego (1908-1985) z cyklu Refleksy zmienne z lat 60 i 70. XX wieku. Punktem wyjścia do rozważań jest kolor traktowany jako ready-made, karta kolorów zaanektowana w przestrzeń malarską przez artystów świadomych faktu, że kolor może być komercyjnym produktem. Przedmiotem analizy są prace Marczyńskiego wypełnione kwadratowymi lub prostokątnymi kasetonami zamykanymi ruchomymi na osi, uchylnymi klapkami. Wnętrza kasetonów artysta pokrywał intensywnym kolorem, najczęściej z użyciem farb fluorescencyjnych, a ich soczysta barwa miała być transmitowana w formie odbić, refleksów powstających na srebrzystych klapkach, zmieniających się w zależności od kąta nachylenia.
    Źródło:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2021, Wydanie specjalne, 28; 176-186
    1232-1575
    Pojawia się w:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Art and Artists in City Space. Political and Economic Conditions of Art-based Revitalisation/Gentrification in Poland in both the Communist and Neo-liberal Reality: Elbląg Biennale of Spatial Forms and Gdańsk Shipyard Case Studies
    Autorzy:
    Błotnicka-Mazur, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1787945.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-10
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    przestrzeń publiczna
    gentryfikacja
    rewitalizacja
    Biennale Form Przestrzennych w Elblągu
    Stocznia Gdańska
    public space
    gentrification
    revitalisation
    Biennale of Spatial Forms in Elbląg
    Gdańsk Shipyard
    Opis:
    Sztuka i artyści w przestrzeni miasta. Polityczne i ekonomiczne uwarunkowania rewitalizacji / gentryfikacji w Polsce komunistycznej i wolnorynkowej. Przypadek biennale form przestrzennych w Elblągu i Stoczni Gdańskiej Artykuł w sposób komparatystyczny podejmuje zagadnienie wprowadzenia nowych form sztuki, w funkcji rewitalizacyjnej bądź gentryfikacyjnej, w przestrzeń miasta w dwóch różnych realiach polityczno-ekonomicznych: w komunistycznej i wolnorynkowej Polsce. Przeanalizowano zjawisko biennale, organizowanych szczególnie często w dekadzie lat 60., na przykładzie I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu z 1965 r., jak również współczesne procesy rewitalizacyjne przestrzeni miasta poprzez aktywność artystów – przypadek Stoczni Gdańskiej. Wymienione zjawiska natury artystycznej zostały osadzone w realiach polityczno-ekonomicznych odpowiednio Polski komunistycznej dekady lat 60., balansującej pomiędzy wolnością artystyczną a politycznymi ograniczeniami, oraz Polski współczesnej, po transformacji 1989 r., w której uwarunkowane ekonomicznie działania artystów na rzecz rewitalizacji dawnych terenów postoczniowych ścierają się z twardymi prawami wolnego rynku.
    This paper addresses and compares the issue of introducing new art forms into the city space in order to revitalise or gentrify it, in two different political and economic realities: that of Poland under Communism and in the era of the free market. The phenomenon of the biennales, which were most frequently organised in the 1960s, is analysed, based mainly on the First Elbląg Biennale of Spatial Forms in 1965, as is one contemporary revitalisation process which has been achieved thanks to artistic activity, namely, the case of the Gdańsk Shipyard. These artistic phenomena are presented against the backdrop of the political and economic realities of Communist Poland in the 1960s, where they had to find a balance between artistic freedom and political limitations, as well as contemporary post-1989 Poland, where economically-conditioned artistic activities (intended to revitalise the post-shipyard space) clash with the hard rules of the free-market economy.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4; 425-445
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Pan Bóg stworzył wieś, a człowiek miasto”, czyli Adama Marczyńskiego „powroty do natury”
    “God Created the Countryside, and Man Created the City”: Adam Marczyński’s “Returns to Nature”
    Autorzy:
    Błotnicka-Mazur, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26850522.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Akademia Zamojska
    Tematy:
    Adam Marczyński
    art colony
    Polish art of the 1940s and 1950s
    countryside
    city
    kolonia artystyczna
    sztuka polska lat 40. i 50. XX wieku
    wieś
    miasto
    Opis:
    Znaczenie zagranicznych wojaży artystów dla ich dalszej formacji jest bezsprzeczne. W niniejszym artykule autorka dowartościowuje podróże bliskie, wywodzące się z potrzeby ucieczki artystów z miasta na wieś w celu szukania inspiracji w otoczeniu natury. Ich bezpośrednim następstwem były licznie powstające kolonie artystyczne, zwłaszcza w pierwszej połowie XX wieku. Tytułowe „powroty do natury” ukazano, opierając się na kazusie Adama Marczyńskiego (1908-1985) z Grupy Krakowskiej. Polski malarz znany jest przede wszystkim z kompozycji abstrakcyjnych, półplastycznych obrazów-obiektów wypełnianych drewnianymi kasetonami z ruchomymi klapkami. Równolegle do poszukiwań w obrębie sztuki niefiguratywnej tworzył liczne szkice z natury, a także wysmakowane kolorystycznie portrety i widoki. Artysta nigdy nie zrezygnował z tego rodzaju twórczości, dając upust zamiłowaniu do obserwacji natury wyznaczającej rytm jego życiu i sztuce – naturalny i wolniejszy poza miejskim gwarem.
    The significance of foreign travel for the development of artists is undeniable. In this article, the author emphasises the value of short trips, which reflect artists’ need to escape from the city to the countryside to seek inspiration in nature. One direct consequence of such trips was the creation of numerous artistic colonies, especially in the first half of the 20th century. The eponymous “returns to nature” are exemplified by the case of Adam Marczyński (1908-1985) from the Kraków Group. The Polish painter is primarily known for his abstract, semi-sculptural paintings filled with wooden panels with movable flaps. Alongside his exploration of non-figurative art, he created numerous sketches from nature, as well as beautifully coloured portraits and landscapes. Marczyński never abandoned this kind of artistic expression, giving vent to his passion for observing nature, which set the rhythm of his life and art – natural and slow, away from the hubbub of city life.
    Źródło:
    Facta Simonidis; 2023, 16, 1; 253-264
    1899-3109
    Pojawia się w:
    Facta Simonidis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies