Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Błesznowski, Bartłomiej" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Strukturalizm i historia
    Structuralism and History
    Autorzy:
    Błesznowski, Bartłomiej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1012819.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Opis:
    A short introduction of the issue of the Theoretical Practice Journal.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2016, 22, 4; 8-15
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dyskurs jako praxis. Archeologia wiedzy jako teoria materializmu performatywnego
    Discourse as praxis. Archaeology of knowledge as a theory of performative materialism.
    Autorzy:
    Błesznowski, Bartłomiej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1012873.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    archaeology of knowledge
    discourse
    psychoanalysis
    subject
    materialism
    Lacan
    Foucault
    archeologia wiedzy
    dyskurs
    psychoanaliza
    podmiot
    materializm
    Opis:
    Główną stawką artykułu jest ontologiczny status pojęciowości związanej z archeologią wiedzy Michela Foucaulta w kontekście „aporetycznego” źródła jego inspiracji, jakim były niewątpliwie strukturalizm i psychoanaliza lacanowska. Jeśli naczelne pojęcie Foucaulta – dyskurs – zasadza się na społeczno-historycznej trwałości wypowiedzi odniesionych do tych samych reguł formacyjnych, formacja dyskursu zaś stanowi pole, w ramach którego wypowiedzi powiązane są ze sobą i ustabilizowane w swym rozproszeniu, pytaniem, które winniśmy zadać, jest kwestia „materialności” tychże wypowiedzi, a co za tym idzie materialny mechanizm transformacji nie tyle dyskursu, ile reguł jego wyłaniania, konstytutywna zasada nieciągłości. Jak pisał Gilles Deleuze: „teraźniejszość jest rzutem, kośćmi […] za jednym zamachem rzucane są kości i reguły”. Dyskurs jest więc nie tyle zbiorem mniej lub bardziej ustrukturyzowanych reguł, ile raczej zbiorem praktyk, dzięki którym dokonuje się akt performatywny; podmioty (indywidualne czy zbiorowe) nie mają więc stałej, ustrukturyzowanej tożsamości w ramach dyskursu, ale stanowią bezustannie ponawianą kwestię, wynik praktyk upodmiotowienia, które do tego same mają własną historię. Reprodukcja dyskursu stanowi sedno metody Foucaulta (także po okresie „archeologicznym”), ta zaś prowadzić nas może w kierunku sformułowania koncepcji swoistej „polityki ekstradyskursywnej”.
    The principal theme of the article is the ontological status of Michel Foucault's archaeology of knowledge, with reference to “aporetic” source of its inspiration, which was undoubtedly structuralism and lacanian psychoanalysis. If Foucault's main notion – discourse, is based on the socio-historical permanence of statements related to the same formation rules, discourse formation is the field where the statements are linked and stabilized in their division. The major issue is the materiality of these statements, and consequently the material transformation rules of discourse emergence, the constitutive principle of discontinuity. As Gilles Deleuze wrote: “The present is a roll the dice [...] in one go, bones and rules are rolling”. The discourse is not just a collection of more or less structured rules, but rather a set of practices that perform an act; subjects (individual or collective) therefore do not have a permanent, structured identity within the discourse, but rather represent a constant change and the result of empowerment practices which have their own history. Reproduction of discourse is at the core of Foucault’s method (also after the “archaeological” period), which could lead us to formulate a concept of “extradiscursive politics”.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2016, 22, 4; 45-87
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biography and the 20th Century Tony Judt’s Project of a Political Death
    Autorzy:
    Błesznowski, Bartłomiej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22858135.pdf
    Data publikacji:
    2014-07-07
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Socjologiczne
    Tematy:
    intellectual biography
    political biography
    history of the 20th century
    politics
    social memory
    death
    Opis:
    The aim of this article is to analyse the political and mnemonic programme to be found in the last books of the British historian and thinker Tony Judt. The author of this article assumes that the final period of Judt’s writing, in which he produced Ill Fares the Land, The Memory Chalet, and the posthumously published discussion with Timothy Snyder entitled Thinking the Twentieth Century, is dependent on a kind of ‘art of memory’. For Judt, being terminally ill with amyotrophic lateral sclerosis and thus condemned to immobility, this method became not so much—as in the case of its classic varieties—a technology of remembering, as a manner of recognizing and analyzing the contemporary world by turning to his own biography. The purpose was to construct a ’political testament’ for the Western world in a time of crisis whose roots, according to Judt, can be found in the supremacy that ‘economic’ thinking has achieved over traditional political thought. In a gesture reminiscent of the Stoic ‘techniques of the self’ described by Michel Foucault, Judt, by exploiting his own no less complicated biography and identity, tries to throw light on the complicated history of the 20th century, containing the sources of ‘our contemporary ills’. Biography and history thus meet here in a ’work of memory’ whose horizon and catalyzer is the perspective of death, and whose stake is the idea of a political community experiencing, according to Judt, a period of inertia.
    Źródło:
    Polish Sociological Review; 2014, 186, 2; 195-212
    1231-1413
    2657-4276
    Pojawia się w:
    Polish Sociological Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    In Defence of the Political The Crisis of Democracy and the Return of the People from the Perspective of Foucault and Rancière
    Autorzy:
    Błesznowski, Bartłomiej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929973.pdf
    Data publikacji:
    2012-10-01
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Socjologiczne
    Tematy:
    democracy
    Foucault
    people
    politics
    the political
    Rancière
    Opis:
    Taking as his point of departure the London Tottenham riots, a product of a mob lacking political consciousness and postulates, the author strives to identify the fundamental deadlock (aporia) confronting western parliamentary democracy.Nowadays, collective phenomena are analyzed within a moral-economic frameworkwhich reduces the perspective on society to a sumof individuals. This contradiction is responsible for the reductionism which is leading the latest theories of social and political philosophy to the conclusion that we have reached “the end of politics” and are venturing into the “postpolitical era.” According to this author, rather than describing the essence of the problem, these terms are merely skimming the discursive problem. If, as Foucault would have it, discourse is always a specific practice, the aforementioned reductionism can also be approached as a political strategy. Therefore, in order to grasp the “political” as a feature of the situation in which the people are participants, rather than in substantial terms, the author discusses the theory of development of the modern political subject within the framework of Michel Foucault’s liberal “government” paradigm and Jacques Rancière’s theory of democracy as a proper political element. Drawing upon these two thinkers, he sketches the genealogy of contemporary liberal democracy, stigmatized by the increasing rift between the people’s political activity and the managerial class’s apolitical reproduction.
    Źródło:
    Polish Sociological Review; 2012, 179, 3; 331-348
    1231-1413
    2657-4276
    Pojawia się w:
    Polish Sociological Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polityka edukacyjna jako polityka prawdy w społeczeństwie ponowoczesnym
    Education policy as a truth policy in the post-modern society
    Autorzy:
    Błesznowski, Bartłomiej
    Bujalski, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1194953.pdf
    Data publikacji:
    2010-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    power/knowledge
    self-fulfilment discourse
    individualisation
    liberal education policy
    post modern society
    władza-wiedza
    dyskurs samorealizacji
    indywidualizacja
    liberalna polityka edukacji
    społeczeństwo ponowoczesne
    Opis:
    Główną inspiracją do napisania niniejszego artykułu była koncepcja władzy-wiedzy Michela Foucaulta, teoria reprodukcji Pierre’a Bourdieu oraz koncepcja modernizacji refleksyjnej Ulricha Becka. Celem autorów jest analiza podstawowych pojęć oraz idei związanych z liberalnym dyskursem dotyczącym edukacji oraz reprodukcji wiedzy w społeczeństwie ponowoczesnym, odznaczającym się globalizacją wiedzy, a zarazem prywatyzacją mechanizmów poznawczych. Autorzy stawiają tezę, że wyżej wymienione procesy wiążą się w ramach odgórnego i wszechogarniającego imperatywu samorealizacji i racjonalności jednostkowej, który pozwala na przenikanie logiki zarządzania rynkiem na poziom mikromechanizmów reprodukcji podmiotowości. Rezultatem tego procesu są zmiany zachodzące we współczesnych programach edukacyjnych Unii Europejskiej i OECD. Tym samym współczesna polityka edukacyjna staje się narzędziem swoistej liberalnej polityki poznania opartej na idei rational actor, zaś system edukacji reprodukuje strukturalne urynkowienie społeczeństwa.
    The main inspiration for for this paper came from Michel Foucaulfs concept of power/knowledge, Pierre Bourdieu’s theory of reproduction and the Ulrich Beck’s concept of reflexive modernisation. Authors aim to analyse the basie notions and ideas associated with the liberał discourse on education and knowledge reproduction in the post-modern society, characterised by globalisation of knowledge and privatisation of cognitive mechanisms. The authors posit that those processes are interrelated within the top-down, omnipresent imperative of individual self-fulfilment and rationality, which allows the market- oriented governance logie to permeate the micromechanisms of the reproduction of selfhood. As a result, we witness changes in contemporary educational curricula in the EU and OECD. Therefore, the modern education policy becomes a tool of a liberał cognition policy based on the idea of a rational actor, whereas the education system reproduces the structural marketisation of the society,
    Źródło:
    Nauka i Szkolnictwo Wyższe; 2010, 1-2, 35-36; 160-171
    1231-0298
    Pojawia się w:
    Nauka i Szkolnictwo Wyższe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Principles of the Common: Towards a Political Philosophy of Polish Cooperativism
    Autorzy:
    Błesznowski, Bartłomiej
    Ratajczak, Mikołaj
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1009358.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-10
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    cooperativism
    the common
    altermodernity
    Abramowski
    Społem
    Opis:
    The aim of the article is twofold. First, it is to interpret the main philosophical ideas of the Polish cooperative movement from the first part of the twentieth century and how they were applied in practice, by using the conceptual vocabulary of post-structuralist and post-Operaist political philosophy; and, second, to further develop the notion of ―institutions of the common‖ that Michael Hardt and Antonio Negri introduced — during debates about alternatives to both capitalism and the state-form — with their formulation of ―principles of the common‖, which is to say, general principles for creating democratic and popular institutions around the ideas of inclusion and solidarity, an ethos of mutual help and democratic governance over production and exchange of material wealth.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2018, 27, 1; 98-130
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies