Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ayşen Kaim, Agnieszka" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    In-between Calvinism and Islam: Ali Beys Transcultural Translation of the Bible into Turkish in the Time of Confessionalization
    Autorzy:
    Ayşen Kaim, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20679101.pdf
    Data publikacji:
    2023-07-11
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    confessionalization
    Calvino-Turcism
    equivalent
    transcultural agent
    Turkish Bible
    Opis:
    Albertus Bobovius/Ali Ufkî Bey was a typical go-between of his time, a learned translator and convert who benefited from his double religious sensitivity. As a consequence, he was able to create a transcultural translation of the Bible in the 17th century. This paper brings context to these aspects of his life. Ali Ufkî Bey created his works on religion during a time of intensive confessionalization, when Istanbul was a hub for many political interests with various religious and cultural options intersecting in the Ottoman capital. The project of translating the Bible to the national languages of Islam was carried out according to the vision of an alliance between Islam and reformed Christian groups, supporting the thesis of Calvino-Turkism, promoted by John Amos Comenius. As oriental scholars were lacking sufficient command of Turkish, they had to commission highly qualified go-betweens. There were two competing plans: Dutch Calvinist and Anglican. Bobovius was a part of the Dutch plan, along with Yahya Bin Ishak, a Jewish dragoman. The strategies of translation chosen by Bobovius were very modern according to the present knowledge of the art of translation, but in his era, there were difficulties in choosing the right language register and the right religious imagery to find proper equivalents. Underestimated by his contemporaries, Bobovius was rehabilitated by today’s linguists, and his “Turkish Bible” is still in use today. The text does not contest the religious identity of the author of this translation of the Bible but presents the hybridity of this figure against the background of the wider historical and confessional context of 17th-century Istanbul. It also provides examples of Bobovius’s translation choices and an initial interpretation of his methodology of timeless transcultural translation, from the perspective of contemporary translation theories. In the light of contemporary transcultural studies, present-day scholarship may treat Ali Ufkî as a transcultural agent and a gifted go-between.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2023, 13, 3; 439-461
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Konstanty Borzęcki – przypadkowy bohater w mikrohistorycznym studium dwukulturowości
    Konstanty Borzęcki – Accidental Hero in the Microhistorical Study of Biculturality
    Autorzy:
    Kaim, Agnieszka Ayşen
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/579610.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    TURO-ARYJSKOŚĆ
    POSTAĆ „POMIĘDZY”
    RENEGAT
    POTURCZENIEC
    „SŁABE WIĘZI”
    PODWÓJNA IZOLACJA
    TOŻSAMOŚĆ WIELOWARSTWOWA
    TURO-ARIANISM,
    GO BETWEEN,
    „RENEGADE”
    TURNING TURK
    WEAK TIES
    DOUBLE ISOLATION
    LID MODEL OF IDENTITY
    Opis:
    Tekst jest opracowaniem studium przypadku dwukulturowości (polsko-chrześcijańskiej i osmańskomuzułmańskiej) Konstantego Borzęckiego (1826–1876), polskiego powstańca emigranta z XIX w., który przeszedł na islam i przyjął imię Mustafa Dżelaleddin Pasza (tur. Mustafa Celâlettin Paşa). Do historii kultury Turcji przeszedł dzięki nośności jego teorii o europejskim pochodzeniu Turków. Można uznać, że na jego formację ideologiczną i życiową jako polskiego bohatera tureckiej wizji narodu wpłynął splot wielu okoliczności, jak: doświadczenie życia w polskiej ziemiańskiej rodzinie, seminarium, rozczarowanie powstańcze, opuszczenie kraju i konwersja na islam, czynna służba w armii osmańskiej, praca publicysty-ideologa nowo tworzącej się państwowości tureckiej. Myśl Borzęckiego ewoluowała, w działalności jego potomków i innych inspirujących się jego pracą Les Turcs Anciens et Modernes (Turcy dawni i nowi, Konstantynopol, 1869). Teoria turo-aryjskości zarysowana przez Borzęckiego stała się podstawą reform kulturowych, zwłaszcza zmiany alfabetu (z arabskiego na łaciński) za czasów Republiki Turcji (1928). Teskt proponuje zerwanie z anachroniczną terminologią jak „poturczeniec”, a w zamian, promuje zapożyczony z zachodnioeuropejskiej literatury naukowej: termin postać „pomiędzy”, („go between”), i pośrednika kulturowego („cultural broker”). Analiza sięga też do delikatnej strony podwójności, jaką są słabe więzi z dawnym środowiskiem chrześcijańskim przed apostazją i z nowym muzułmańskim, a nawet podwójnym wykluczeniu ze strony obu środowisk, w świetle socjologicznej teorii Marka Granovettera.
    This paper presents the case of biculturality (Polish – Christian and Ottoman – Muslim) of Konstanty Borzęcki (1826–1876), a Polish emigrant who fled to Europe after the Greater Poland Uprising in 1848,and who converted to Islam and changed his name to Mustapha Djelaleddin Pasha ( Tur. Mustafa Celâlettin Paşa). He passed to the history of Turkish culture through his theory on the European origins of Turks. His ideological and personal formation of a Polish hero creating Turkish vision of the nation had been influenced by the accumulation of such circumstances as: experience of life in a Polish yeoman agricultural family, theological seminary, disappointment due to the failure of the uprising, leaving the country, conversion to Islam, active role in the Ottoman Army, activities as a journalist and writer on the ideology of the awaking of the Turkish nation. His idea evolved in the activities of his descendants and other activists who were inspired by his work Les Turcs Anciens et Modernes (1869). His theory of Turo-arianism became the fundaments of cultural reforms, especially the change of the alphabet (from Arabic into Latin) of the new Turkish Republic (1928). This research also proposes to break with anachronic terminology like “turning Turk”, in exchange for a term borrowed from Western European publications like “go between” or “cultural broker”. The text also touches the sensitive side of bicultural formation like “weak ties” with the Christian community before his apostasy and with the new Muslim one. Borzecki is presented as a person struggling with double exclusion, in line with the sociological theory of Mark Granovetter defined as weak ties.
    Źródło:
    Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny; 2020, 46, 2 (176); 281-306
    2081-4488
    2544-4972
    Pojawia się w:
    Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kręte drogi sufich. Turecko-bałkańskie wątki sufickiej koncepcji „drogi” we współczesnej odsłonie (na wybranych przykładach literackich)
    Autorzy:
    Kaim, Agnieszka Aysen
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/677392.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Sufism
    tarika
    path
    dervish
    tauhid
    Opis:
    The twisting paths of the sufis – the Turkic-Balkan motifs in the sufi ‘tariqa’ concept in selected examples of contemporary literary works The first part of this paper summarises how Sufi brotherhoods formed in the Balkans with some references to their Turkic-Ottoman sources. Islamic mystical movements constituted part of the Islamisation initiatives in the territories occupied by the Ottoman Empire: mystical teaching was apparently more successful among the local people than conservative Islam. Crypto-Christianism was a typical phenomenon among converted Slavs. Orders using the language of symbolic tales (like the Bektashi) involved some Christian rites. The orders which proved most popular were the Mevlevi, Naqshbandi, Chalwati and Bektashi, which are still active in some parts of the Balkans. Their role also reconciled the national thought of newly forming national identities in the Balkans. In the novels Death and the Dervish by Meša Selimović and Konak by Ćamil Sijarić, the mystical idea of the Arab tariqa (tarika), i.e. „path,” meets the modern literary concepts of fate and the search for truth and sense of life. The paper constitutes an attempt to present how these two aesthetics have been unwoven into modern literary texts. Kręte drogi sufich. Turecko-bałkańskie wątki sufickiej koncepcji „drogi” we współczesnej odsłonie (na wybranych przykładach literackich) Tekst jest próbą przybliżenia mistycznej koncepcji drogi tarika i jej realizacji przez różne bractwa sufickie (m.in. bektaszytów, mewlewitów, malamitów, chalwetytów, nakszbandytów), które z Anatolii rozprzestrzeniły się na Bałkany. Praca odwołuje się do znanych postaci derwiszy, zarówno tych z epoki literatury świętych podbojów islamu, jak i tych wykreowanych postaci zasłużonych derwiszy noszących cechy chrześcijańskich „świętych”. W części analitycznej tekst podejmuje interpretację współczesnych literackich kreacji ascetów i mistyków oraz realizowania przez nich koncepcji „drogi”. Służy temu analiza poszczególnych wątków z powieści Mešy Selimovicia Derwisz i śmierć i Sijaricia Ćamila Ja, eunuch. Całość jest próbą przyjrzenia się na wybranych przykładach, jak i czy współczesna literatura południowosłowiańska splata koncepcję literacką z filozofią mistycyzmu bałkańskiego, tworząc oryginalne, autorskie odsłony.
    Źródło:
    Slavia Meridionalis; 2017, 17
    1233-6173
    2392-2400
    Pojawia się w:
    Slavia Meridionalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hodża Nasreddin – antybohater w służbie kultury
    Hodja Nasreddin as an Anti-Hero in the Service of Culture
    Autorzy:
    Ayşen-Kaim, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/509022.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Akademia Finansów i Biznesu Vistula
    Tematy:
    trickster
    bohater tradycyjny i kulturowy
    anegdota
    satyra
    nomad
    traditional and cultural hero
    anecdote
    satire
    Opis:
    Niniejszy artykuł ma charakter badawczy, jego celem jest przedstawienie ustnej tradycji anegdotycznej, żywej zarówno w Azji, jak i na Bliskim Wschodzie, która skupia się wokół postaci mądrego głupca. Występuje on w różnych trawestacjach o imieniu Hodża Nasreddin i łączy ludowe poczucie humoru z autoironiczną krytyką społeczną. Po rozpoznaniu specyficznych warunków społeczno-kulturowych, zmiany trybu życia z koczowniczego na osiadły i trudności adaptacyjnych tego procesu, przedstawiono zasięg ich oddziaływania i specyfikę w zależności od lokalnych tendencji. Następnie, po zarysowaniu studium postaci bliskowschodniego żartownisia pod kątem antropologicznym i turkologicznym, przywołane zostały analogiczne postacie bohaterów plebejskich i antybohaterów z kultury anatolijskiej. Jako przedstawiciel tradycji zachodnioeuropejskiej dla celów porównawczych przedstawiony został Dyl Sowizdrzał (niem. Till Eulenspiegel, ang. Owlglass). W pracy wykorzystano przykłady anegdot Hodży Nasreddina, towarzyszące po dziś dzień codziennemu życiu na Bliskim Wschodzie. W studium przypadku wykorzystano prace tureckich folklorystów i antropologów jak Ilhan Başgöz i Mary Douglas.
    The article is of the research nature; its aim is to present the spoken anecdotal tradition, vivid both in Asia and in the Middle East, which focuses around the figure of a wise fool. He appears in various travesties under the name of Hodja Nasreddin and combines the folk sense of humour with a selfironic social criticism. Having recognised the specific sociocultural conditions, the change of the lifestyle from the nomadic to the settled one, and the adaptive difficulties of this process, the author presented the scope of their impact and the specificity depending on the local tendencies. Next, having outlined the study of the figure of the Middle East joker from the anthropological and turkological angle, she the referred to similar figures of plebeian heroes and anti-heroes from the Anatolian culture. As the representative of the West European tradition, for the comparative purposes, there is presented Dyl Sowizdrzał (Germ. Till Eulenspiegel, Eng. Owlglass). In her study, the author used examples of the Hodja Nasreddin’s anecdotes, accompanying to this day the everyday life in the Middle East. In the case study, there were used works of Turkish folklorists and anthropologists such as Ilhan Başgöz and Mary Douglas.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2015, 39/2015 Filologia IV; 36-47
    2353-2688
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tureccy i bałkańscy „singers of tales” – „jarzmo” inspiracji czy epicka dwubiegunowość?
    Autorzy:
    Ayşen Kaim, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/677831.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Balkan epics
    folk singer
    Turkish folk culture
    Opis:
    Turkish and Balkan “singers of tales” – a yoke of inspiration or epic independence?The research material is mostly based on the works of Albert Lord and Milman Parry, Karl Reichl, Ilhan Basgoz, Pertev Boratav. Epic singers played a significant part in spreading national spirit, be it Turkish or Slavic. The Balkan artists called guslar used a one-string instrument called gusle while a Turkish minstrel ozan and ashik usually used a two-stringed instrument called kopuz or saz. The typical stage for their activities were coffeehouses. Oral epics were transmitted by word of mouth from one singer to another, sometimes by way of formal training based on the transmission of repertoire and technique from master to apprentice. Representative of both traditions was the use of metrics and formulaic style. The song was orally composed in performance, with the audience’s participation. The musical aspect facilitated memorisation. The text to be learned by heart was a story in a song. Although the Turkish and Balkan epic traditions developed independently of each other, the effect of Turkish conquest on the Balkan epic tradition is evident, especially in the style of those singers who perform in borderland (in Kosovo and northern Albania). The Turkish occupation itself became the subject of many epics, reinforcing the national identity of the local population. However, oriental influences also emerged in some formal characteristics, such as the length of the songs, the ornamentation and stylised oriental images and the transformation of separate ballads and short narratives into epic cycles. In both cases for performers themselves this artistic activity became “a way of life”.
    Źródło:
    Slavia Meridionalis; 2011, 11
    1233-6173
    2392-2400
    Pojawia się w:
    Slavia Meridionalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies