Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Amernik, Katarzyna" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
A rare tumor of external auditory canal originated from ceruminous glands: A case raport
Autorzy:
Amernik, Katarzyna
Kłodawska, Aleksandra
Jaworowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399800.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
ceruminous adenocarcinoma
external auditory canal
Opis:
External auditory canal neoplasms comprise less than 1 percent of all head and neck tumors. They are ceruminous gland-originated tumors in 2.4 percent of cases. In the past, all these tumors were called ceruminomas. In 1972 Wetli et al. classified these neoplasms into four groups: ceruminous adenomas, ceruminous carcinoma, adenoid cystic carcinomas, and pleomorphic adenomas. Ceruminous adenocarcinoma is very rare. It has no specific symptoms, therefore, an appropriate, quick diagnosis is difficult; it is very aggressive. Treatment should be based on tumor resection and followed by radiotherapy. We presented a case of a 56-year-old female with a lump in the external ear canal, who underwent diagnostic surgical excision of the tumor in the external auditory canal. The postoperative histopathological diagnosis was ceruminous adenocarcinoma (complete excision) and the patient received radiation therapy. Follow-up CT and MR – performed one year after surgery - showed a possible local recurrence of pathology. The patient underwent maximal surgical resection with subtotal petrosectomy but postoperative histological examination showed no malignant cells. Treatment of external auditory canal neoplasms should be based on radical surgical resection. Diagnostic imaging is very important in follow up examination but it can have limited value in terms of its specificity.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 3; 22-26
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzadki nowotwór przewodu słuchowego wywodzący się z gruczołów woskowinowych – opis przypadku
Autorzy:
Amernik, Katarzyna
Kłodawska, Aleksandra
Jaworowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399885.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
ceruminous adenocarcinoma
przewód słuchowy zewnętrzny
Opis:
Nowotwory przewodu słuchowego zewnętrznego stanowią <1% nowotworów złośliwych regionu głowy i szyi. 2,4% wszystkich nowotworów występujących w tej lokalizacji to nowotwory wywodzące się z gruczołów woskowinowych. W przeszłości określano je wspólną nazwą „ceruminoma”. W 1972 roku Wetli i wsp. na podstawie różnic histologicznych opracowali szczegółową klasyfikację, w której wyróżnili 4 kategorie: ceruminous adenomas, ceruminous carcinoma, adenoid cystic carcinomas i pleomorphic adenomas. Autorzy przedstawiają przypadek 58-letniej pacjentki z guzem przewodu słuchowego zewnętrznego, u której w celach diagnostycznych usunięto guzek przewodu słuchowego zewnętrznego ucha lewego. W pooperacyjnym badaniu histopatologicznym stwierdzono nowotwór ceruminous adenocarcinoma (zmiana usunięta z marginesem zdrowych tkanek). Chorą skierowano na uzupełniającą radioterapię. W kontrolnych badaniach MR i TK wykonanych po roku od zabiegu wysunięto podejrzenie wznowy procesu nowotworowego. Pacjentkę ponownie operowano, wykonano petrosektomię boczną, jednak w pooperacyjnym badaniu histopatologicznym wykluczono wznowę procesu nowotworowego. Leczenie nowotworów przewodu słuchowego wywodzących się z gruczołów woskowinowych powinno opierać się na radykalnym leczeniu chirurgicznym. Badania obrazowe mają znaczenie w kontroli pooperacyjnej, jednak w niektórych przypadkach ich specyficzność jest ograniczona.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 3; 22-26
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The use of petrosectomy in cochlear implant surgery
Autorzy:
Amernik, Katarzyna
Niemczyk, Kazimierz
Twardowska, Renata
Jaworowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399062.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
cholesteatoma
chronic otitis
cochlear implant
hearing loss
petrosectomy
Opis:
Introduction: The treatment and rehabilitation of hypoacusis with the use of cochlear implants is a safe and reliable method suitable for both children and adults. In people affected by chronic otitis media cholesteatomatosa or such who have previously undergone open repair of the ear, we use a special surgical technique known as lateral/subtotal petrosectomy. Material and methods: The study group consisted of patients with profound bilateral sensorineural hearing loss, in which otitis media with and without cholesteatoma has been diagnosed or after open repair of the middle ear. A retrospective analysis of patient data, as well as radiological and audiological results, was conducted. Results: In the Clinic of Otolaryngology and Laryngological Oncology of the Pomeranian Medical University in the years 2008–2018 we performed 90 cochlear implant surgeries, including a petrosectomy in 1 child with cholesteatoma (5 years) and in 2 adults after open repair (62 and 73 years). In all cases the procedure was done in a single stage. Healing proceeded correctly in all patients undergoing petrosectomy. The observation period ranges from 26 to 32 months, computed tomography examinations revealed no indirect characteristics of recurrent cholesteatoma. The patients remain under constant ENT supervision. The child has risk factors for autism and mental retardation, he displays good auditory responses and speech understanding; he has not developed active speech. As regarding free field pure tone audiometry, in adults hearing in the cochlear implant remains at 35 and 40 dB, and speech understanding at 80%. Discussion: Patients with chronic otitis media can be treated efficiently and safely with a cochlear implant using lateral petrosectomy. Lateral/subtotal petrosectomy is the access of choice when deep sensorimotor hearing loss coexists with chronic inflammation in the middle ear.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 2; 1-6
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie petrosektomii w chirurgii implantów ślimakowych
Autorzy:
Amernik, Katarzyna
Niemczyk, Kazimierz
Twardowska, Renata
Jaworowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399111.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
implant ślimakowy
niedosłuch
perlak
petrosektomia
przewlekłe zapalenie ucha
Opis:
Wstęp: Leczenie i rehabilitacja głębokich niedosłuchów przy pomocy implantów ślimakowych jest bezpieczną i efektywną metodą, którą można stosować zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. U chorych z perlakowym zapaleniem ucha lub u tych, którzy przebyli w przeszłości operację ucha techniką otwartą, stosuje się szczególną technikę chirurgiczną – petrosektomię boczną/subtotalną. Materiał i metody: Do badania włączono pacjentów z głębokim obustronnym niedosłuchem czuciowo-nerwowym, u których stwierdzono zapalenie ucha środkowego z perlakiem, bez perlaka lub po przebytym leczeniu operacyjnym ucha środkowego techniką otwartą. Przeprowadzono retrospektywną analizę danych pacjentów, wyników badań radiologicznych oraz audiologicznych. Wyniki: W Klinice Otolaryngologii Dorosłych i Dzieci i Onkologii Laryngologicznej PUM w latach 2008–2018 przeprowadzono 90 operacji wszczepienia implantu ślimakowego, w tym petrosektomię wykonano u 1 dziecka z perlakiem (5 lat) oraz u 2 dorosłych po przebytych operacjach techniką otwartą (62 i 73 lata). We wszystkich przypadkach zabieg był jednoetapowy. U chorych poddanych petrosektomii gojenie przebiegało prawidłowo. Okres obserwacji wynosił od 26 do 32 miesięcy. W kontrolnych badaniach tomografii komputerowej nie stwierdzono pośrednich cech wznowy perlaka. Chorzy pozostają pod stałą opieką laryngologiczną. Dziecko jest obciążone autyzmem i upośledzeniem umysłowym, obserwuje się u niego dobre reakcje słuchowe oraz rozumienie mowy, nie wykształciło mowy czynnej. U osób dorosłych w audiometrii wolnego pola słuch w implancie ślimakowym pozostaje na poziomie 35 i 40 dB, rozumienie mowy zaś na poziomie 80%. Dyskusja: Pacjenci z przewlekłym zapaleniem ucha środkowego mogą być skutecznie i bezpiecznie leczeni metodą implantu ślimakowego przy zastosowaniu techniki petrosektomii bocznej. Petrosekomia boczna/subtotalna jest dostępem z wyboru, gdy głęboki niedosłuch czuciowo-nerwowy współistnieje z przewlekłymi zmianami zapalnymi ucha środkowego.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 2; 1-6
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inner ear malformations – overview, current classifications, challenges in management
Autorzy:
Haber, Karolina
Konopka, Wiesław
Amernik, Katarzyna
Mierzwiński, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399247.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
brainstem implant
cochlear implant
imaging tests
inner ear malformations
Opis:
Introduction: Some patients with profound sensorineural hearing loss have inner ear malformations. Initially, those were believed to be a contradiction to cochlear implantation. However, with the advance of cochlear implant surgery and technology, it has become possible to treat this group of patients. However, cochlear implantation in the case of inner ear malformations can be associated with numerous surgical difficulties and possible complications. Purpose: The paper aims to present: (1) modern classification of inner ear malformations, (2) surgical and clinical challenges related to all types of malformations, and (3) cases of inner ear malformations identified in the authors’ centers. Material and methods: Of 111 children enrolled for cochlear implantation in three clinical centers, a group of patients with malformations of the inner ear was selected. We analyzed: preoperative imaging studies of patients performed prior to cochlear implantation, hearing tests, surgical protocols of cochlear implantation, results of intraoperative measurements and intraoperative imaging studies. We discuss what is currently believed to be the leading classification of inner ear malformations. Results: In 19/111 (17%) children, we diagnosed severe inner ear malformations in 35 ears. In 13/19 (68%) patients the malfor mations were bilateral and symmetrical, while 6/19 (32%) patients had different malformations in the right and left ear or one-sided malformation. All inner ear malformations described in the classification were found, except for rudimentary oto cyst. The most common are: cochlear hypoplasia, incomplete partition, and enlarged vestibular aqueduct. Discussion: Severe inner ear malformations are a major diagnostic and clinical challenge in children qualified for cochlear implantation. They can preclude or considerably complicate cochlear implantation and postoperative care. Inner ear malformations are found in imaging studies even in 20 to 30% of patients with profound hearing loss.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 3; 1-11
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wady wrodzone ucha wewnętrznego – klasyfikacja, przegląd, problemy kliniczne
Autorzy:
Haber, Karolina
Konopka, Wiesław
Amernik, Katarzyna
Mierzwiński, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399259.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
badania obrazowe
implant pniowy
implant ślimakowy
wady ucha wewnętrznego
Opis:
Wprowadzenie: U części pacjentów z głębokim niedosłuchem odbiorczym stwierdzane są wady ucha wewnętrznego. Początkowo uważano je za przeciwskazanie do wszczepienia implantu ślimakowego. Jednakże wraz z rozwojem chirurgii i technologii implantów ślimakowych możliwe stało się leczenie również tej grupy pacjentów. Wszczepienie implantu w przypadku wad ucha wewnętrznego może jednak wiązać się z wieloma trudnościami chirurgicznymi i możliwymi komplikacjami. Cel: Celem pracy jest przedstawienie: (1) współczesnej klasyfikacji wad ucha wewnętrznego, (2) problemów chirurgicznych i klinicznych związanych z poszczególnymi wadami, a także (3) przypadków wad ucha wewnętrznego stwierdzonych w ośrodkach autorów. Materiał i metody: Ze 111 dzieci kwalifikowanych do wszczepienia implantu ślimakowego w trzech ośrodkach klinicznych wyłoniono grupę pacjentów, u których stwierdzono wady ucha wewnętrznego. Przeanalizowano: badania obrazowe pacjentów wykonane przed założeniem implantu, badania słuchu, protokoły operacyjne ze wszczepienia implantu ślimakowego, wyniki pomiarów śródoperacyjnych oraz śródoperacyjne badania obrazowe. Omówiono klasyfikację wad ucha wewnętrznego uznawaną obecnie za wiodącą. Wyniki: U 19/111 (17%) dzieci stwierdzono duże wady ucha wewnętrznego w 35 uszach. U 13/19 (68%) pacjentów wada była obustronna i symetryczna, u 6/19 (32%) pacjentów zaobserwowano inne wady w uchu prawym i lewym lub wadę jednostronną. Stwierdzono wszystkie z głównych wad wyróżnionych w klasyfikacji, poza resztkową otocystą. Najczęstsze z nich to: hipoplazja ślimaka, niepełny podział ślimaka i poszerzony wodociąg przedsionka. Dyskusja: Duże wady wrodzone ucha wewnętrznego są istotnym problemem diagnostycznym i klinicznym u dzieci kwalifikowanych do wszczepienia implantu ślimakowego. Mogą one uniemożliwiać bądź znacząco utrudniać wszczepienie implantu ślimakowego i opiekę pooperacyjną. Duże wady stwierdzane są w badaniach obrazowych nawet u od 20 do 30% pacjentów z głębokim niedosłuchem.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 3; 1-11
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Subperiosteal abscess of the temporal area - rare complication of malignant external otitis
Autorzy:
Amernik, Katarzyna
Paradowska-Opałka, Beata
Kawczyński, Maciej
Jaworowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401526.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
malignant external otitis
complication
external otitis
Opis:
The aim of this study was to present a case study of 59 years old men with external otitis complicated by subperiostal abscess with destruction of squamosus part of temporal bone. 61 years old men was admitted to the Clinic of Otolaryngology PUM because of severe pain of temporal region on the left side and for few days he was treated for external otitis. The patient complained of severe ear pain, hearing loss and fever 38°C. For a week he was receiving ciprofloxacin orally and as ear drops but symptoms worsened. On the day of addmition edema and pain in temporal region on the left side, trismus and severe edema in left external ear were stated, tympanic membrane was red, thick and there was no perforation in it. Pure tone audiometry showed air bone gap 50-60dB. In computer tomography an abscess in soft tissue of temporal region was stated with destruction of the squamosus part of temporal bone 18x10mm. Surgery was performed – incision of abscess and mastoidectomy. During surgery the place of destruction in the postero – superior part of external auditory canal was identified and it communicated with abscess. The bony destruction and dura were covered with cartilage. In the postoperative period fast general and local recovery appeared. The bacteriological specimen was negative. The patient was diagnosed for diabetes or others immunological impairment but results were negative. In the control pure tone audiometry there was complete closure of air bone gap. The patient was discharged in good general and local condition. In the follow up there was no other ear infections.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 4; 45-49
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ropień podokostnowy okolicy skroniowej - rzadkie powikłanie złośliwego zapalenia ucha zewnętrznego
Autorzy:
Amernik, Katarzyna
Paradowska-Opałka, Beata
Kawczyński, Maciej
Jaworowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401641.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego
powikłanie
zapalenie ucha zewnętrznego
Opis:
Celem niniejszego badania było przedstawienie przypadku 59-letniego mężczyzny z zapaleniem ucha zewnętrznego powikłanego ropniem podokostnowym z destrukcją części łuskowej kości skroniowej. Mężczyzna lat 61, leczony od kilku dni z powodu zapalenia ucha zewnętrznego, został przyjęty do Kliniki Otolaryngologii Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego z powodu nasilonych dolegliwości bólowych okolicy skroniowej po stronie lewej. Pacjent skarżył się na silny ból ucha, upośledzenie słuchu oraz gorączkę wynoszącą 38°C. Przez okres tygodnia chory był leczony ciprofloksacyną doustnie oraz miejscowo, ale objawy uległy nasileniu. W dniu przyjęcia do szpitala stwierdzono obrzęk i tkliwość okolicy skroniowej po stronie lewej, szczękościsk oraz masywny obrzęk skóry przewodu słuchowego zewnętrznego lewego, z pogrubieniem i przekrwieniem błony bębenkowej, bez cech perforacji. Audiometria tonalna wykazała niedosłuch przewodzeniowy z rezerwą ślimakową wynoszącą 50-60 dB. W tomografii komputerowej uwidoczniono ropień tkanek miękkich okolicy skroniowej, z destrukcją części łuskowej kości skroniowej wielkości 18x10 mm. Wykonano zabieg chirurgiczny - nacięcie ropnia z mastoidektomią. Podczas operacji stwierdzono uszkodzenie tylno-górnej ściany przewodu słuchowego zewnętrznego, która komunikowała się z jamą ropnia. Ubytek kości oraz oponę pokryto fragmentem chrząstki. W okresie pooperacyjnym uzyskano szybką poprawę stanu ogólnego i miejscowego. Wyniki badań bakteriologicznych były ujemne. Pacjent był diagnozowany w kierunku cukrzycy lub innego rodzaju niedoborów odporności, ale odchyleń nie stwierdzono. W kontrolnej audiometrii tonalnej uzyskano całkowite zamknięcie rezerwy ślimakowej. Pacjent został wypisany ze szpitala w stanie ogólnym i miejscowym dobrym. W toku obserwacji nie stwierdzono żadnych stanów zapalnych ucha.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 4; 45-48
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies