Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Al-Amawi, Tariq" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Przydatność oznaczania D-dimeru w rozpoznawaniu i przewidywaniu wystąpienia żylnej choroby zakrzepowozatorowej u osób z nowotworem w obrębie jamy brzusznej
    Autorzy:
    Kwietniak, Marcin
    Al-Amawi, Tariq
    Błaszkowski, Tomasz
    Sulżyc-Bielicka, Violetta
    Kładny, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393704.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    D-dimer
    żylna choroba zakrzepowo-zatorowa
    nowotwór
    Opis:
    Celem pracy była ocena przydatności oznaczenia D-dimeru w rozpoznawaniu i przewidywaniu zakrzepicy żylnej kończyn dolnych u chorych operowanych z powodu nowotworu w obrębie jamy brzusznej w zależności od punktu odcięcia tego parametru. Materiał i metodyka: Grupę badaną stanowiło 150 osób operowanych z powodu nowotworów w obrębie jamy brzusznej w Klinice Chirurgii Ogólnej i Onkologicznej PUM w Szczecinie w okresie od października 2014 do czerwca 2016 roku. U chorych tych oznaczano wartość D-dimeru, przeprowadzano wywiad i badanie fizykalne, a w celu potwierdzenia/wykluczenia ŻChZZ trzykrotnie wykonywano badania USG żył kończyn dolnych. Wyniki: Przy zastosowaniu punktu odcięcia na wysokości ogólnie przyjętej normy (500 ng/ml) aż u 46% chorych z nowotworami stwierdzono podwyższoną wartość D-dimeru pomimo braku ŻChZZ, nie wykryto natomiast wpływu stopnia zaawansowania choroby nowotworowej na wartość D-dimeru. Zastosowanie dla tej grupy chorych proponowanego w piśmiennictwie punktu odcięcia na poziomie 1440 mg/ml sprawia natomiast, że fałszywie dodatnia podwyższona wartość tego parametru dotyczy już tylko 14% chorych. Podwyższenie górnej granicy normy D-dimeru pozwala również na ujawnienie wpływu stopnia zaawansowania nowotworu na wartość tego parametru. Wnioski: Stężenie D-dimeru często bywa podwyższone u osób z czynną chorobą nowotworową, co nie pozwala na stosowanie jego oznaczenia jako jedynego kryterium rozpoznawania ŻChZZ w tej grupie chorych. Stężenie D-dimeru przed zabiegiem operacyjnym nie pozwala na określenie ryzyka pooperacyjnych powikłań zakrzepowo-zatorowych. Ma to niewątpliwie związek z rozpowszechnieniem skutecznej profilaktyki przeciwzakrzepowej. Jak wynika z dostępnego piśmiennictwa, optymalną metodę rozpoznawania ŻChZZ u chorych leczonych chirurgicznie z powodu czynnej choroby nowotworowej stanowi ultrasonografia. Wpływ stopnia zaawansowania choroby nowotworowej na wartość D-dimeru ujawnia się dopiero wtedy, gdy jako punkt odcięcia w tej grupie chorych przyjmuje się 1440 ng/ml, a nie – jak czyni się to dla ogólnej populacji – 500 ng/ml.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 3; 27-30
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The usefulness of D-dimer in diagnosis and prediction of venous thromboembolism in patients with abdominal malignancy
    Autorzy:
    Kwietniak, Marcin
    Al-Amawi, Tariq
    Błaszkowski, Tomasz
    Sulżyc-Bielicka, Violetta
    Kładny, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393589.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    D-dimer
    venous thromboembolic disease
    cancer
    Opis:
    The aim: of the study was to evaluate the usefulness of D-dimer evaluation in the diagnosis and prediction of venous thromboembolism (VTE) of lower extremities in patients operated on for abdominal tumors depending on the chosen cut-off point for this parameter. Material and methods: We included 150 patients operated on for abdominal cancer in our department between October 2014 and June 2016. In these patients, concentration of D-dimer was determined, medical histories were taken, and physical examinations were performed. Ultrasound exams of the veins of the lower limbs were performed three times in every patient in order to confirm or exclude VTE. Results: When a standard cut-off point (500 ng/ml) was used, in 46% of cancer patients D-dimer values were elevated despite the lack of VTE. We did not detect any influence of cancer stage on the value of D-dimer. However, if cut-off point was 1440 ng/ml, which has been suggested in the literature, only 14% of patients were false positive. When the upper cut-off value for D-dimer was raised, the effect of cancer stage on the value of this parameter could be seen. Conclusion: The concentration of D-dimer is often elevated in patients with active cancer, but is not a sufficient criterion for diagnosis of VTE. The concentration of D-dimer before surgery does not determine the risk of postoperative thromboembolic complications. This is undoubtedly related to the widespread use of effective thromboprophylaxis. According to the literature, ultrasound is the optimum method for detection of VTE in surgically treated cancer patients. The effect of cancer stage on the value of D-dimer is revealed only when the cut-off point in this group is 1440 ng/ml, instead of 500 ng/ml which is used for the general population.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 3; 27-30
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Factors determining the quality of life in patients undergoing radical surgery due to malignant tumors of the rectum
    Autorzy:
    Błaszkowski, Tomasz
    Kładny, Józef
    Al-Amawi, Tariq
    Kaczmarek, Krystian
    Kwietniak, Marcin
    Wojtasik, Piotr
    Halczak, Mirosław
    Michalak, Tomasz
    Jezierski, Karol
    Chmialak, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391544.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    Rectal cancer
    Quality of life
    Colostomy
    Radiotherapy
    Opis:
    Introduction: Rectal cancer is one of the most common malignancies in developed countries. However, despite the increasingly better preoperative diagnostics, adaptation of surgical techniques to the location and advancement of the tumor, the combination of surgical treatment with neoadjuvant therapy and adjuvant treatment, standardized control tests, Poland still has not obtained satisfactory results regarding long-term survival. In addition, the effects of the therapy often differ significantly from those expected by patients and the doctors treating them. Aim of the study: To evaluate the effects of rectal cancer treatment among patients of the General and Oncological Surgery Clinic of the Pomeranian Medical University in Szczecin. The impact of numerous factors on postoperative quality of life was analyzed. Material and methods: Between 2007 - 2015, 263 radical resection procedures were performed in patients with diagnosed rectal cancer. Retrospectively, based on medical records, a database was created covering a range of clinical data. Information about death dates of some patients was obtained at the Registry Office in Szczecin. A survey supplementing clinical data and standardized quality of life assessment forms (EORTC QLQ - C30 and CR29) were sent to 120 living patients. A telephone conversation was carried out with some patients who did not respond to the surveys. Finally, data from 90 people was collected, which represents 75% of the patients enrolled in the study. Patients quality of life was assessed using EORTC questionnaire evaluation guides. Results: The patients quality of life worsened the most as a result of anorectal dysfunction. Incontinence of gases and stool, urgency and difficulty in defecation were demonstrated primarily in patients undergoing low rectal resection and irradiation. Patients undergoing radiotherapy, as a result of persistent low anterior resection syndrome, were forced to partially or completely withdraw from professional activity and to limit the pursuit of their interests. Their contacts with family, friends and acquaintances have also deteriorated. The presence of the intestinal stoma significantly affected the deterioration of the reception of the body's own image. However, no relation was found between the existence of the fistula and other aspects of the patients everyday life, including functioning in life and social roles. Conclusions: Due to the acceptable postoperative quality of life of patients with fistula and numerous imperfections of sphincter preserving techniques, operations resulting in terminal ostomy should not be considered as an extremity, and in the case of tumors of the lower rectum with unaffected sphincters, they should be considered as alternative methods for low anterior resection.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 3; 1-9
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czynniki determinujące jakość życia u pacjentów poddanych radykalnym zabiegom operacyjnym z powodu nowotworów złośliwych odbytnicy
    Autorzy:
    Błaszkowski, Tomasz
    Kładny, Józef
    Al-Amawi, Tariq
    Kaczmarek, Krystian
    Kwietniak, Marcin
    Wojtasik, Piotr
    Halczak, Mirosław
    Michalak, Tomasz
    Jezierski, Karol
    Chmialak, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391547.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    jakość życia
    kolostomia
    radioterapia
    rak odbytnicy
    Opis:
    Wprowadzenie: Rak odbytnicy jest jednym z najczęściej występujących nowotworów złośliwych w krajach wysoko rozwiniętych. Jednak, pomimo coraz lepszej diagnostyki przedoperacyjnej, dostosowywania technik chirurgicznych do położenia i zaawansowania nowotworu, skojarzenia leczenia operacyjnego z terapią neoadjuwantową oraz leczeniem uzupełniającym, wystandaryzowanych badań kontrolnych, nadal nie uzyskano w Polsce satysfakcjonujących wyników dotyczących odległych przeżyć. Ponadto, efekty zastosowanej terapii niejednokrotnie znacznie odbiegają od tych oczekiwanych przez pacjentów oraz prowadzących ich lekarzy. Cel: Celem niniejszej pracy jest ocena efektów leczenia nowotworów odbytnicy wśród pacjentów Kliniki Chirurgii Ogólnej i Onkologicznej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie. Analizie poddany został wpływ licznych czynników na pooperacyjną jakość życia. Materiał i metody: W latach 2007–2015 w ramach Kliniki Chirurgii Ogólnej i Onkologicznej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie wykonano 263 radykalne zabiegi resekcyjne u pacjentów z rozpoznanym nowotworem złośliwym odbytnicy. Retrospektywnie, na podstawie historii chorób, utworzono bazę danych obejmującą szereg danych klinicznych. W Urzędzie Stanu Cywilnego uzyskano informację o datach zgonów części chorych. Do 120 żyjących osób wysłano ankietę uzupełniającą dane kliniczne oraz standaryzowane formularze oceny jakości życia (EORTC QLQ – C30 oraz CR29). Z częścią pacjentów, którzy nie odpowiedzieli na ankiety, przeprowadzono rozmowę telefoniczną. Ostatecznie zebrano dane od 90 osób, co stanowi 75% pacjentów włączonych do badania. Jakość życia pacjentów oszacowano, wykorzystując przewodniki oceny kwestionariuszy EORTC. Wyniki: Jakość życia chorych w największym stopniu uległa pogorszeniu w wyniku dysfunkcji anorektalnej. Nietrzymanie gazów i stolca, parcia naglące oraz trudności z wypróżnieniami wykazano przede wszystkim u pacjentów poddanych niskiej resekcji odbytnicy oraz naświetlaniu. Osoby poddane radioterapii, na skutek przetrwałego zespołu niskiej resekcji odbytnicy, zmuszone były do częściowego lub całkowitego wycofania się z aktywności zawodowej oraz ograniczenia realizacji swoich zainteresowań. Pogorszeniu uległy również ich kontakty z rodziną, przyjaciółmi i znajomymi. Obecność stomii jelitowej w istotny sposób wpłynęła na pogorszenie odbioru obrazu własnego ciała. Nie stwierdzono jednak związku pomiędzy istnieniem przetoki a innymi aspektami codziennego życia pacjentów, łącznie z funkcjonowaniem w rolach życiowych i społecznych. Wnioski: Z uwagi na akceptowalną pooperacyjną jakość życia pacjentów z przetoką oraz liczne niedoskonałości technik prowadzących do zaoszczędzenia aparatu zwieraczowego, operacje skutkujące wyłonieniem stomii nie powinny być traktowane jako ostateczność, a w przypadku guzów dolnej części odbytnicy z niezajętymi zwieraczami, należałoby rozważać je jako metody alternatywne do przedniej niskiej resekcji.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 3; 1-9
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies