Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Affelt, Waldemar J." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Problemy zarządzania miejscem światowego dziedzictwa UNESCO na przykładzie planu zarządzania dla kościołów pokoju w Jaworze i Świdnicy
    Management Plans for the Churches of Peace in Jawor and Swidnica as an Example of Management Problems with UNESCO World Heritage Site
    Autorzy:
    Affelt, Waldemar J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/114010.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
    Tematy:
    światowe dziedzictwo UNESCO
    zarządzanie światowym dziedzictwem
    kościoły luterańskie
    drewniane ramy
    UNESCO world heritage
    cultural heritage management
    Lutheran churches
    wooden framed buildings
    Opis:
    A research and educational project “The Churches of Peace in Jawor and Swidnica. World Heritage Site. Management Plan” was carried out between 2012–2014 as part of Polish – German collaboration. It was based upon a textbook published by German Commission for UNESCO. This article presents the principles thereof as well as discusses the results and conclusions coming from the project. Other reference publications dealing with cultural heritage issued after 2014 have been included as well.
    Źródło:
    Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2017, 4; 105-120
    2543-6422
    Pojawia się w:
    Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    DZIEDZICTWO TECHNIKI JAKO CZĄSTKA KULTURY Część II. W stronę dziedzictwa zrównoważonego
    THE HERITAgE Of TECHNOLOgY AS A PARTICLE Of CULTURE Part II. Towards Sustainable Heritage
    Autorzy:
    Affelt, Waldemar J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/537372.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    dziedzictwo techniki
    dziedzictwo historyczne Europy
    tożsamość europejska
    zrównoważone zarządzanie dziedzictwem
    niematerialne dziedzictwo techniki
    dziedzictwo przemysłu
    wartościowanie dóbr kultury
    wartości dziedzictwa kultury
    wartości kulturalne (retrospektywne)
    wartości społeczno-ekonomiczne (prospektywne)
    korzyści ochrony dziedzictwa techniki
    idea zrównoważonego rozwoju
    wskaźniki zrównoważenia projektów konserwatorskich
    stopień zrównoważenia projektu konserwatorskiego
    cele strategiczne Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO
    Opis:
    The article is a continuation of the author’s Dziedzictwo techniki jako cząstka kultury. Część I. W nurcie rozwoju zrównoważonego (The Heritage of Technology as a Particle of Culture. Part I. Within the Sustainable Development Current, ”Ochrona Zabytków”, no. 4/2008, pp. 60-84). Mention is made of the transformation inaugurated in Poland at the beginning of the 1990s and resulting in the emergence of useless post-industrial resources, the liquidation of state agricultural enterprises (PGR) as well as the appearance of vacant buildings due to the restructuralisation of the Armed Forces of the Polish Republic and the Polish State Rail, often encompassing monuments and sites listed in the register of historical monuments. The prime part of the article is a presentation of a monument-related analysis assessing historical monuments of technology, especially the immovable variant, based on a canon of 12 defined values comprising a set of cultural values (social identity, authenticity, integrity, uniqueness, historical and artistic value) pertaining to the past of the given heritage resource, and a collection of socioeconomic values (social usefulness, functional sustainability, economical, educational, aesthetic and political value) expressing contemporary reality as well as anticipating the requirements of future generations. Special attention has been devoted to questions that up to now have been appearing incidentally in the Polish valorisation of technological culture, such as the assorted aspects of social identity, aesthetics and politics. Moreover, the author proposed an additional value of special importance (e.g. the world of creative ingenuity; an illustration of important transformations in the development of technology, industry and engineering; exceptional evidence of technical artisan tradition, existing in present-day or past socioeconomic formations; an outstanding instance of a complex of technical objects or an industrial landscape, illustrating a meaningful stage in local or regional economic history; an essential component of the cultural diversity of a location or a landscape; a special example of the utilisation of natural resources, typical for a given site threatened with irreversible changes), in this way guaranteeing the open character of the proposed methods in contrast to a certain limited arbitrariness of specialist assessments, based on only three values mentioned in the Polish statute on the protection of historical monuments, i.e. historical, artistic and scientific. The article contains numerous interpretation examples from the Polish resources of historical buildings and complexes. The author introduced the concept of the stakeholders of technological heritage and discussed their potential interest in conservation as part of projects for revitalisation, renovation and revalorisation. While doing so, he indicated the crucial factors of impact upon attitudes or views concerning heritage resources, such as the perception of the values of cultural property, pertinent knowledge, a willingness to become acquainted with them or, on the contrary, a dislike of the past and a tendency to ignore its various issues. Mention has been made of fundamental international documents concerning stands in relation to the preservation of the technological heritage. An interpretation of the values of such heritage resources has been referred to the so-called three pillars of sustainable development, adding a fourth one, namely, culture. The author also suggested a list of twenty indicators of the evaluation of a sustainable conservation project. Upon the basis of the strategic targets of the UNESCO World Heritage Committee (the so-called ”5Cs” conception) the article ends with the formulation of five postulates for rendering the Polish system of the protection of technological monuments more efficient.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2009, 1; 53-82
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    DZIEDZICTWO TECHNIKI JAKO CZĄSTKA KULTURY Część I. W nurcie rozwoju zrównoważonego
    THE HERITAGE OF TECHNOLOGY AS A PARTICLE OF CULTURE Part I. Within the Sustainable Development Current
    Autorzy:
    Affelt, Waldemar J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/538276.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    CANON OF 12 IDENTIFIED VALUES
    CONSERVATION
    VALORISATION - NEW METHODS
    zrównoważony rozwój
    zabytki techniki
    deindustrializacja
    heritologia
    zarządzanie zasobami dziedzictwa kultury
    ICOMOS
    TICCIH
    krajobraz kulturowy
    tożsamość kulturalna
    Opis:
    The protection of cultural heritage in the twenty first century is determined by a number of factors (de-industrialisation, progress in information and communication technology, insufficiencies of cultural education, virtualisation of reality and experiences, assumption of many state tasks by selfgovernments, and limited state funds for the conservation of historical monuments). All these processes are more or less concurrent with the principles of sustainable development, proclaimed in 1987, referred to in the Constitution of the Republic of Poland in 1997 and defined in the Statute of 27 April 2001 on the protection of the natural environment. This idea is also taken into account by many international documents enacted in the past twenty years by UNESCO, the Council of Europe, ICOMOS and TICCIH. The key problem consists of a reference of the principles of sustainable development to culture and, in particular, to the protection of cultural heritage resources. A new approach is required by the analysis applied both in relation to non-material phenomena and assorted artefacts. Conservation calls for new methods of valorisation, sufficiently universal to encompass all cultural goods and suitably simple and detailed to be applied in daily research-scientific praxis. Upon the basis of an analysis of international documents and foreign publications the article proposes a methodical valorisation of historical objects, founded on a canon of 12 identified values comprising, respectively, a collection of cultural values relating to the past of a given heritage resource (social identity, authenticity, integrity, uniqueness, historical value and artistic value) as well as a collection of socio-economic values expressing contemporary reality and anticipating the needs of the future generations (social usefulness, functional sustainability, economical value, educational value, aesthetic value and political value). The method should be universal, and the process of rendering precise the analysis arguments and the assessment criteria should depend on the type of resource, i.e. whether it is material or non-material, movable or non-movable, a single monument or a complex, a historical site or a cultural landscape. True, a work of art, monumental architecture and a monument of technology differ, but the names of their potential values should remain identical, expressing the holistic paradigm of culture. Such an interpretation takes into account the strategic target of contemporary conservation-restoration as well as all sorts of revitalizations (regeneration, rehabilitation) of the historical substance, which should invariably comprise a balanced retention of all the values of assorted cultural heritage resources for the future generations, This is a dynamic and complicated social process, taking place in changing economic and political conditions, which frequently involves parties pursuing equally different goals. The protection of historical monuments calls for lively negotiations for the sake of their survival, processes that should be consistently accompanied by a vision of the present-day and future beneficiaries of the values in question.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2008, 4; 60-84
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dziedzictwo nowoczesności w Japonii – kategorie wartościowania i przykłady obiektów
    Legacy of modernity in Japan - categories of valuation and examples
    Autorzy:
    Affelt, Waldemar J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/113908.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
    Tematy:
    dziedzictwo technologiczne
    kulturalne dziedzictwo Japonii
    restauracja Meiji
    heritage of technology
    cultural heritage in Japan
    Meiji Restoration
    Opis:
    Autor przedstawia spostrzeżenia i informacje zebrane podczas wizyty studyjnej w Japonii w lutym 2016 r. Przedstawiona została Ustawa z 30 maja 1950 r. o ochronie dóbr kulturalnych , a także formalne kategorie pomników. W ośmiu studiach przypadku omówiono waloryzację zabytków w oparciu o interpretację kontekstualną oraz jej znaczenie społeczne i narodowe. Opisano pozaeuropejski system datowania, w którym oś czasu jest podzielona nie na wieki, ale na okresy historyczne o różnej rocznej długości, zgodnie z panowaniem cesarza. Szczególną uwagę zwraca się na wpis japońskiego obiektu na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 2015 r., ponieważ reprezentuje on zasoby dziedzictwa przemysłowego z Restauracji Meiji jako przedpole nowoczesności. W ramach wniosków autor apeluje o lepszą edukację konserwatorów, którzy powinni być zaznajomieni z humanistycznym wymiarem swojego zawodu, wyrażonym nie tylko przez badania przedmiotów namacalnych, ale także osób związanych z miejscem chronionym.
    The author presents observations and information gathered during his study visit to Japan in February 2016. The Law of 30 May 1950 for the Protection of Cultural Property is outlined and formal categories of monuments are accordingly provided. The eight case studies discuss valorization of monuments based on contextual interpretation and along with their social and national significance. A non-European system of dating where timeline is divided not on centuries but by historical periods of different yearly length according to the emperor’s reign is mentioned. Special attention is given to the entry of Japanese site on the UNESCO World Heritage List in 2015, because it represents the resources of the industrial heritage from the Meiji Restoration – an eve of Modernity. Within conclusions author calls for better education of preservationists who should be familiar with humanistic dimension of their profession expressed by research not only a tangible objects but the important individuals related to the given protected site, as well.
    Źródło:
    Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2017, 3; 161-178
    2543-6422
    Pojawia się w:
    Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zabytkowy most na Wiśle w Tczewie, czyli pamięć i niepamięć
    The historical bridge over the Vistula River in Tczew, or memory and oblivion
    Autorzy:
    Affelt, Waldemar J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20874576.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    zabytkowy Most Tczewski
    ochrona dziedzictwa techniki
    pamięć społeczna i kulturowa
    historical Tczew Bridge
    protection of technical heritage
    social and cultural memory
    Opis:
    W artykule omówiono dzieje mostu drogowego w Tczewie, którego najstarsza żelazna część powstała w latach 1852-1858 jako budowla sześcioprzęsłowa – stanowiąca układ trzech belek zespolonych – wówczas nowatorska na kontynencie europejskim. Szczególną uwagę poświęcono wysadzeniu mostu przez polskich saperów 1 września 1939 roku oraz czasom jego odbudowy po 1945 roku. W skład mostu weszło pięć różnych typów przęseł, w tym dwa nawodne, złożone według polskiego projektu konstrukcyjnego z brytyjskich elementów wojskowego mostu składanego zwanego ESTB, produkcji Dorman Long Middlesbrough. Rozwikłanie tego skrótu prowadzi do pełnej nazwy Everall Sectional Truss Railway Bridge, czyli Segmentowy Kratowy Most Kolejowy, który zaprojektował angielski konstruktor, wówczas podpułkownik, William Teague Everall (1880-1968), Elementy te trafiły do Polski w ramach działalności United Nations Relief and Rehabilitation Administration (UNRRA). Stan techniczny mostu w XXI wieku zaczął budzić obawy i po doraźnych remontach postanowiono zamknąć go całkowicie dla ruchu pieszego i kołowego. Starostwo Powiatowe w Tczewie, zarządca mostu, rozpoczęło starania o przywrócenie użyteczności tego obiektu, wynikiem czego, w 2019 roku, stało się przystąpienie do rozbiórki przęseł ESTB metodą cięcia palnikiem gazowym, bez względu na fakt wpisania całej budowli do rejestru zabytków. Autor interpretuje to przedsięwzięcie w kontekście ochrony zabytków oraz nauk o pamięci, gdyż podjęcie odbudowy mostu dla przywrócenia mu wizerunku z czasów Królestwa Prus stanowi zatarcie śladów tragedii z początków II wojny światowej.
    The article discusses the history of the road bridge in Tczew, whose the last iron part was made in 1852-1858 as a six-span construction – forming a layout of three welded beams – innovative on the European continent at that time. Special attention has been devoted to the blowing up of the bridge by Polish sappers on 1 September 1939 and the time of its rebuilding after 1945. The bridge comprised five different types of spans, including two surface spans, assembled according to a Polish constructional design from British elements of a military folding bridge called ESTB, made by Dorman Long Middlesbrough. Unravelling of this abbreviation leads to the full name of the Everall Sectional Truss Railway Bridge, which was designed by the English constructor, then lieutenant colonel, William Teague Everall (1880-1968), These elements were brought to Poland within the activity of the United Nations Relief and Rehabilitation Administration (UNRRA). The technical state of the bridge in the 21st century raised concern, and the bridge was closed completely for the pedestrian and vehicular traffic after interim renovations. The Starostwo Office (district authority) in Tczew, the administrator of the bridge, undertook efforts to restore usability of this object. As a result, in 2019, the ESTB spans were demolished by a method of gas ring cutting, regardless of adding of the whole structure to the register of historical monuments. The author interprets this operation in the context of the protection of historical monuments and sciences concerning memory, as rebuilding of the bridge for restoring its image from the times of the Kingdom of Prussia blurs the traces of the tragedy from the beginnings of World War II.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2022, 1; 45-74
    0029-8247
    2956-6606
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies