Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Abrasowicz, Gabriela" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Granice nowego dramatu serbskiego — płynne i stale wytyczane na nowo. Perspektywa lokalna i recepcja w Polsce
The Borders of the New Serbian Drama — Fluid and Constantly Redefined: The Local Perspective and Reception in Poland
Granice nove srpske drame — fluidne i stalno redefinisane Lokalna perspektiva i recepcija u Poljskoj
Autorzy:
Abrasowicz, Gabriela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373552.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Serbian drama and theatre
translation of the dramatic text
performative/ stage readings
promotion system
Serbian drama in Poland
Opis:
Since the turn of the millennium, Serbian drama has been increasingly valued and recognized in the post-Yugoslav region and in Europe. In recent years, the process of globalization has become progressively stronger, with an improved infrastructure for promotion that has made possible the crossing of material and symbolic boundaries. This in turn has led to transformations in artistic expression, as well as increasing opportunities for mobility, co-productions, and translations. The status of the drama has been somewhat problematic because of its situation between literature and theatre. Its heterogeneous nature has required the development of an appropriate method of presentation. The performative/stage reading has emerged as a compelling answer.
Na prelazu između milenijuma srpska drama postala je cenjena i prepoznata u postjugoslovenskom regionu i Evropi. Poslednjih godina proces globalizacije je sve snažniji, infrastruktura i sistem promocije su se poboljšali, što omogućava prekoračivanje materijalnih i simboličkih granica (transformacija umetničkog izražaja, kulturna mobilnost, koprodukcije, prevodi). Treba napomenuti da je početak 20. veka (naročito njegova druga decenija) doneo ozbiljnije interesovanje u zemlji i inostranstvu za dramsku i scensku produkciju. Objavljene su antologije savremene srpske drame: Nova srpska drama, Biseri iz upravničkih fioka, koje popularišu dramske tekstove i uvode ih u književni i pozorišni krug, poboljšavajući tako njihovu recepciju. Na taj se način širi svest o ovom stvaralaštvu i povećavaju se šanse autora i autorki da kroz scenske produkcije ili scenska čitanja uđu u glavne umetničke tokove. Poljski prevodioci takođe postepeno postaju sveviše zainteresovani za dramatičare iz Srbije. Status drame može biti problematičan jer se ona nalazi između književnosti i pozorišta. Njena heterogena priroda zahteva pravilan način realizacije. Pozorišni komad treba da se vidi, čuje i govori, a ne da se samo tiho čita. Ipak, postoji scensko čitanje kao pojednostavljeni oblik pozorišta gde glumci performativno čitaju scenario pred publikom. Ovo podrazumeva istraživanje pozorišta kad produkcija nije u potpunosti ostvarena i kad je naglasak stavljen na slušanje teksta, ne na gledanje izvođenja.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2020, 10, 2; 175-202
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O scenicznym ożywianiu i potencjałach autobiograficznego archiwum na przykładzie wybranych chorwackich spektakli teatralnych
About Enlivening on Stage and Potentials of the Autobiographical Archive Illustrated by Selected Croatian Theatrical Performances
Autorzy:
Abrasowicz, Gabriela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1068070.pdf
Data publikacji:
2021-02-23
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
autobiography
performativity
Croatian theatre
interaction
documentary
Opis:
Autobiographism has been noticeably conquering the Croatian theatre which results in specific artistic projects, mainly falling into the category of theatre of the real. This material calls for a description of strategies, functions and potentials. The most important here is the freedom to (re)construct identity – performativity – communication and interaction. The styling of an autobiographical archive and its extension into action allows adopting a new view and interpreting historical events and current social problems differently. This phenomenon is manifested in selected performances which involve staging a dramatic text, adapting prose or journalistic text, compiling and processing various cultural texts, incorporating the performers’ confessions and observations, and developing documentary material. Descriptions of the latest performances confirm reactivity of the theatre, its power to concertize and subjectivize, as well as to model the audience’s attitudes.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2020, 19; 253-271
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola ciała w poszukiwaniu (utraconej) tożsamości
THE ROLE OF THE BODY IN SEARCH OF (LOST) IDENTITY (ARCHETYPE MEDEA – A MONOLOGUE FOR A WOMAN WHO SOMETIMES SPEAKS BY IVANA SAJKO)
Autorzy:
Abrasowicz, Gabriela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705078.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
body
identity
Ivana Sajko
Opis:
This paper is devoted to a detailed analysis of body images, its functions and roles that it plays in the process of searching for identity in the drama Archetype Medea – a Monologue for a Woman Who Sometimes Speaks (2000) by Ivana Sajko. In the current “postmodern climate,” traditional ideas about the human subject — such as the idea of the autonomous and pre-social subject as the source of truth, rationality and identity — have come under heavy pressure. In postmodern discourse the human subject no longer figures as a point from which the universe can be moved. Postmodernism and postdramatic theatre shows us the human subject as a position, as materialized and dynamic construct produced at the intersection of Nature and Culture, in a whole range of discursive practices the meanings of which are a constant site of struggle over power. The attractive literary strategies in Sajko`s play show main directives in the emotional, biological, cultural and social constructions and representations of the embodied female subject that feels, speaks and shows, confirms its tendency towards the (self-)realisation.
Źródło:
Pamiętnik Słowiański; 2011, 61, 1; 23-46
0078-866X
Pojawia się w:
Pamiętnik Słowiański
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadbudowa matrycy mitów i ich transformacje na przykładzie najnowszej twórczości chorwackich, czarnogórskich i kosowskich dramatopisarzy oraz realizatorów scenicznych
The Superstructure of Myths’ Matrices and Their Transformations Based on the Latest Works of Croatian, Montenegrin, and Kosovan Playwrights and Stage Producers
Autorzy:
Abrasowicz, Gabriela Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467705.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
dramatopisarstwo, teatr, transfer, transgresja, region postjugosłowiański
playwriting, theatre, transfer, transgression, post-Yugoslav region
Opis:
Myths evolve continuously and they are influenced by transfer; in this way they cross the boundary between ages, geocultural areas, and art genres. This dynamic system of symbols, archetypes, images, and schemes has been integrated by culture and stimulates the artistic activity of the 21st century. This also happens when it comes to the playwrights and stage producers of the post-Yugoslav countries. One should point to the extraordinary transformations of myths by Ivana Sajko (Croatia), Ljubomir Ðurković (Montenegro), and Jeton Neziraj (Kosovo). As a result of such strategies as e.g. prefiguration, transposition, and reinterpretation, ancient and modern contents overlap and create new quality. The theatrical plays which are based on such texts are other examples of transfer and transformation depending on the performative circumstances of the exposition. Moreover, these productions are transcultural and transgressive.
Mity stale ewoluują i podlegają transferowi, w ten sposób przekraczają linię podziału między epokami, obszarami geokulturowymi i gatunkami sztuki. Ten dynamiczny system symboli, archetypów, obrazów i schematów został zintegrowany przez kulturę i stymuluje twórczość artystyczną w XXI wieku. Ma to miejsce także w przypadku dramatopisarzy i realizatorów scenicznych aktywnych w krajach byłej Jugosławii. Na uwagę zasługują przykłady szczególnego przetworzenia mitów autorstwa Ivany Sajko (Chorwacja), Ljubomira Ðurkovicia (Czarnogóra) i Jetona Neziraja (Kosowo). W wyniku strategii takich jak m.in. prefiguracja, transpozycja i reinterpretacja dochodzi do konfrontacji treści antycznych i nowoczesnych oraz do wytworzenia się nowej jakości. Spektakle teatralne, które powstają na podstawie tych tekstów są kolejnym przykładem transferu i transformacji w zależności od okoliczności performatywnej ekspozycji. Ponadto, realizacje te mają charakter transgresyjny i wymiar transkulturowy.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2019, 39; 39-58
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies