- Tytuł:
-
Ostracodes and foraminifera from the ?Middle Miocene of the western coast of the Gulf of Suez, Egypt
Małżoraczki i otwornice ze środkowego miocenu zachodniego brzegu Zatoki Suezkiej - Autorzy:
-
Szczechura, J.
Abd-Elshafy, E. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/23307.pdf
- Data publikacji:
- 1988
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
- Opis:
-
The microfauna described here come from the marine sediments of the Miocene Hommath Formation, from the west coast of the Gulf of Suez. Fifty five ostracod species have been distinguished including five new ones. The co-occurring foraminifera served as stratigraphical 'and ecological indicators. The age of the fauna has been determined as Middle Miocene though with hesitation. A similar assemblage of microfauna, especially ostracodes has been found in Miocene sediments from the Sirte Basin of Central Libya.
Przedmiotem pracy są małżoraczki z osadów mioceńskich występujących na zachód Zatoki Suezkiej (Egipt). Dla określenia ich wieku i środowiska wykorzystano towarzyszące im otwornice. Do celów porównawczych użyto też mikrofauny ze zbiorów pierwszej autorki częściowo przez nią już opisanej (Bismuth et al. 1978, Szczechura 1980). Fauna ta pochodzi z mioceńskiej Formacji Marada z Basenu Syrty (Libia) (fig. 1). Próbki z Egiptu pochodzą z dwóch odsłonięć (x₁ i x₂) z rejonu Gabal Akheider (fig. 2, 3, 4), z osadów uchodzących za południowo-zachodnie przedłużenie Formacji Hommath. Formację tę zaliczano do środkowego bądź górnego miocenu. Opisano 56 taksonów małżoraczków (Tabela 1, pls. 1—12), w tym 4 nowe gatunki: Cytherelloidea sissinghi, Neomonoceratina ruggierii, N. keiji i Hemicyprideis aegyptiaca. Małżoraczki nie pozwalają jednoznacznie określić wieku osadów. Jednakże spotykana tu Pokornyella minor, znana dotąd z oligocenu i dolnego miocenu i Loculicytheretta libyca obecna jedynie w osadach dolnego i środkowego miocenu, obok gatunków występujących wyłącznie w osadach dolnego i środkowego miocenu i/albo pliocenu tj. Cytherella libyaensis, Chrysocythere cataphracta cataphracta, Keijella africana i Falsocythere maccagnoi, pozwalają sądzić, że reprezentowany jest tu środkowy miocen. Także otwornice sugerują środkowomioceński wiek osadów; Mississippina neagui znana jest dotąd tylko z tego poziomu, a Borelis melo przekracza jego dolną i górną granicę, prawdopodobnie bardzo nieznacznie. Wśród małżoraczków równowiekowych osadów z miocenu Libii obecna jest Ruggieria micheliniana (Bosquet), charakterystyczna dla dolnego miocenu Europy i Azji (Turcji) i Paleocosta ocellata Ciampo opisana ze środkowego miocenu Europy. Gatunki te dodatkowo przemawiają za przynależnością badanych tutaj osadów do raczej starszego niż młodszego miocenu. Bardziej jednoznacznie, zarówno małżoraczki jak i otwornice, zdają się określać warunki środowiska; wskazują one na wody normalnie zasolone, tropikalne, płytkie (litoralne) i raczej niespokojne, będące być może pod wpływem upwellingów. Jest jednak bardzo prawdopodobne, że posiadane próbki mikrofaunistyczne są dalece zmodyfikowane w stosunku do biocenozy, a tym samym z rezerwą należy przyjmować sugerowaną przez nie interpretację środowiska. Z rozprzestrzenienia opracowanych małżoraczków wynika, że znaczna większość gatunków ograniczona jest do obszaru śródziemnomorskiego, a tylko nieliczne rodzaje (Cistacythereis, Chrysocythere, Keijella, Falsocythere, Paijenborchellina i Loculicytheretta) ograniczone są do tego obszaru, bądź przekraczają go w kierunku południowo-wschodnim i południowo-zachodnim, Te ostatnie zdają się wywodzić w większości z Afryki północnej, a następnie migrować do Europy południowej przypuszczalnie przez Bliski Wschód. Na uwagę zasługuje znaczne podobieństwo mikrofauny miocenu Egiptu i Libii; ponad 70% wspólnych gatunków małżoraczków sugeruje zarówno podobne środowisko jak i podobny wiek osadów. - Źródło:
-
Acta Palaeontologica Polonica; 1988, 33, 4
0567-7920 - Pojawia się w:
- Acta Palaeontologica Polonica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł