Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Żelazny, Jan Witold" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Klęski militarne jako wyraz gniewu Boga w "Dialogu przeciwko Żydowi" Sergiusza Stylity
Military Defeat as an Expression of the Wrath of God, Based on Sergius the Stylite’s "Dialogue Against a Jew"
Autorzy:
Żelazny, Jan Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044644.pdf
Data publikacji:
2018-03-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Sergiusz Stylita
Żydzi
polemika antyżydowska
Sergius Stylit
Josephus Flavius
punishment of God
history
Jews
Judaizantes
Orient
Opis:
W artykule poddano analizie tekst Sergiusza Stylity, "Dialog przeciwko Żydowi", pochodzący prawdopodobnie z VII wieku. Jednym z kluczowych argumentów użytych w polemice była kwestia kary, jaką zdaniem Sergiusza wymierzył Bóg Izraelitom za ich brak wiary i odrzucenie Jezusa. Autor traktatu interpretuje bowiem niepowodzenia doczesne, jakie dotknęły naród wybrany, jako znak, poprzez który Bóg wyraził swój brak aprobaty dla działań Żydów. W tekście pojawiają się cytaty z Wojny żydowskiej Józefa Flawiusza traktowane jako historyczne potwierdzenie boskiego wyroku. Sama argumentacja ukazująca brak możliwości sprawowania kultu i klęski, jakie dotknęły naród, jako dowód na przeminięcie Starego Przymierza i jego przeniesienie na chrześcijan, wpisuje się w polemikę antyżydowską późnego antyku, gdzie dowodem na przeminięcie żydowskiej politei był los Jerozolimy i jej mieszkańców.
The text of Sergius the Stylite’s "Dialogue Against a Jew", probably dating from the 8th century, is analysed in this article. One of the key arguments used in the polemic was the matter of punishment, which, according to Sergius, God imposed on the Israelites for their lack of faith and rejection of Jesus. The author of the tract interprets the chosen people’s earthly misfortunes as a sign by which God expressed His disapproval of the Jews’ deeds. Within the text are citations from "The Wars of the Jews" by Flavius Josephus, which Sergius treats as the historical confirmation of God’s plan. The whole argumentation – presenting the impossibility of carrying out acts of worship, together with the misfortunes of the Jewish people, as proof that the Old Covenant has faded away and been passed to Christians – is in line with other anti-Jewish propaganda of Late Antiquity in which the fate of Jerusalem and its citizens is offered as proof that Jewish politeia had faded away.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 33; 365-383
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cyprian u Tymoteusza. Odwołania do decyzji synodalnych Cypriana z Kartaginy w polemice w Kościele Orientalnym w VIII wieku
Cyprian at Timothy I. Appeals to the Decision of the Synod of Cyprian of Carthage in Controversy in the Oriental Church in the Eighth Century
Autorzy:
Żelazny, Jan Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614243.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Tymoteusz I
Cyprian
Synod Kartagiński
Kartagina
Synod w Laodycei
chrzest
Timothy I
Carthage
synod of Laodicea
Baptism
synod of Carthage
Opis:
The analysed texts taken from Lettersof Timothy I the Patriarch of Baghdad on his dispute with Solomon, Bishop of Hedata – a dispute over recognition of baptism given in communities outside the Assyrian Church of the East (Severians and Melkites, or Monophysites and Orthodoxy followers in older terminology) – do not give the basis for claiming there was any kind of close contact between the Oriental Christians and Christians in Africa. Being aware of the controversies and struggles of Africans and the letters written in this context in Africa Proconsularis, in the Middle East and Middle Asia gives no grounds for forming categorical judgments either. A reference to specific judgments originating from Carthage is a fact. The quotes, however, may as well come from collections of legal documents consisting of the synod's decisions (without the context of their origin). This type of collection was common at that time and we know that both adversaries had access to them. Nevertheless, one thing is certain: for both debaters, Timothy and Solomon living in Mesopotamia in the 8th century, the heritage of African Synods from the 3rdcentury is their own heritage, and the decisions taken there applied to them. Being aware of the common tradition and communication is an axiom both in the dispute and the reasoning.
Analizowane teksty zaczerpnięte z Listów Tymoteusza I, patriarchy Bagdadu dotyczące jego sporu z Salomonem, biskupem Hedaty, sporu o uznanie ważności chrztu udzielonego we wspólnotach nie pozostających w łączności z Asyryjskim Kościołem Wschodu (Sewerianie i melkici, to jest w starszej terminologii, monofizyci i ortodoksi), nie dają podstaw do mówienia o bliskich kontaktach chrześcijan orientalnych z chrześcijanami w Afryce. Znajomość kontrowersji, z którymi borykali się Afrykańczycy jak i pism powstałych w tym kontekście w Afryce prokonsularnej na Bliskim i Środkowym Wschodzie też nie daje podstaw do formułowania kategorycznych sądów. Jest faktem odwołanie do konkretnych orzeczeń pochodzących z Kartaginy. Prezentowane cytaty mogą jednak pochodzić, równie dobrze, z kolekcji  prawnych, w których zbierano orzeczenia synodów bez wnikania w kontekst ich powstania. Ten rodzaj zbiorów był rozpowszechniony w tym czasie i wiemy, że obaj adwersarze mieli do nich dostęp. Tym niemniej jedno jest pewne. Dla obu dyskutantów, Tymoteusza i Salomona, mieszkających na terenie Mezopotamii w VIII wieku, dziedzictwo synodów afrykańskich z III wieku jest ich dziedzictwem, a rozstrzygnięcia tam podjęte obowiązują także ich. Świadomość wspólnej tradycji i łączności jest aksjomatem w toczonym sporze jak i używanej argumentacji.
Źródło:
Vox Patrum; 2019, 72; 121-130
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mary in the Annunciation as a Type of Baptism
Maryja w zwiastowaniu typem chrztu
Autorzy:
Żelazny, Jan Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158052.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Duch Święty
Zwiastowanie
chrzest
liturgia
namaszczenie
Syria
Holy Spirit
Annunciation
Baptism
Liturgy
Anointing
Siria
Opis:
The study shows that there is a full parallel between Mary in the Annunciation and the baptism of believers. In the Oriental interpretation, the two-stage approach observed in the Annunciation scene: the Holy Spirit who cleanses and the Son who incarnates have their counterpart in the birth of a new man – a Christian who receives the Holy Spirit through the anointing with oil, and becomes a member of Christ in the waters of baptism. So we have a Mariology which is soteriologically oriented and inseparably connected with the person of Christ. This approach, biblical and in line with tradition, seems to be particularly interesting because it allows us to see the not always empha sized dimension of our Marian devotion.
W tradycji orientalnej pomiędzy sceną zwiastowania opisaną przez Łukasza a liturgią chrztu istnieje pełna symetria. Wynika to z jednej strony z odmiennych konotacji filologicznych w kręgu języka aramejskiego, z drugiej z innego teologicznego podejścia do samego chrztu. Temat narzucił strukturę artykułu. Wychodząc od analizy pojęcia ruḥā i ḥailā w ich filologicznym syryjskim znaczeniu, omówiono działania Ducha Świętego i Słowa w zwiastowaniu i chrzcie świętym. To pozwoliło na ukazanie koncepcji oczyszczenia i włączenia do ludu Bożego nowoochrzczonych, ukazując inny wymiar namaszczenia w czasie liturgii, jednocześnie wskazując na dalsze paralele. Ukazana została jedność dzieła odkupienia, w którym wszystkie elementy są ze sobą powiązane, a mariologia jest nierozerwanie związana ze zbawczym dziełem Chrystusa. Opierając się na dostępnych tłumaczeniach tekstów Ojców Syryjskich i współczesnych opracowań chrztu w liturgii orientalnej, artykuł ukazuje nieznany wymiar egzegezy sceny zwiastowania, jak i mariologii syryjskiej.
Źródło:
Vox Patrum; 2021, 80; 211-220
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja czasu w chrześcijaństwie orientalnym
The Concept of Time in Oriental Christendom
Autorzy:
Żelazny, Jan Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044525.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Bardesanes
Afrahat
Efrem
wolność
zbawienie
czas
Bardaisan
Aphrahat
freedom
salvation
fairness
time
Ephrem
Opis:
Koncepcja teologii orientalna często utożsamiana jest z tradycją małoazjatycką, choć wydaje się być to dużym uproszczeniem. Charakteryzuje się ona dużym naciskiem na materialny wymiar zbawienia, na realną, materialną odpłatę za dobro i zło. Czas dla semity jest realnie istniejący, choć jego bieg może być różny. Bóg wymyka się kategorii czasu (Efrem), choć ludzie tu i w eschatologicznej przyszłości podlegają jego prawom. Historia ma dla chrześcijan orientalnych walor zapisu odpowiedzi Boga na ludzkie wybory, a jej  obserwacja pozwala zrozumieć, które nasze interpretacje były słuszne, a które nie. Zachowanie pokoju z Bogiem, życie w zgodzie z jego przykazaniami ma swoje potwierdzenie, prędzej czy później, w naszych dziejach w wymiarze tego świata. Ta zasada sprawiedliwości zostanie przeniesiona na rzeczywistość zbawionych. Stąd nacisk na historię i interpretację wydarzeń w kategoriach konfirmacji pax deorum w życiu wspólnot chrześcijańskich. W artykule, poprzez kolejnych autorów, podjęto próbę ukazania, jak taka postawa wobec czasu manifestowała się w literaturze chrześcijańskiej kręgu języka syryjskiego. 
The concept of oriental theology is often identified with the traditions of Asia Minor, although this is really a huge oversimplification. What primarily characterizes it is a significant emphasis on the material aspect of salvation, the real, material retribution for good and evil. Time, to the Semitic mind, exists in reality, although its course may vary. God transcends the category of time (Ephrem) even though people, both here-and-now and in the eschatological future, are subject to His laws. To oriental Christians, history constitutes the record of God’s responses to people’s choices, and this observation allows us to understand which interpretations of ours were right and which were not. Maintaining peace with God – that is, life in accordance with His Commandments – finds its confirmation, sooner or later, in our history in this world. This principle of fairness will be transferred onto the reality of those who were saved. Here is where the emphasis on history and the occurrence’s interpretation in the pax deorum confirmation category derives from in the life of Christian communities. In the article, drawing on several authors, an effort has been made to show how such an attitude toward time manifested in Christian literature in the Syrian language.
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 35; 419-433
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies