Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Żebrowska, Ewa" wg kryterium: Autor


Tytuł:
Problemy kliniczne występujące u pacjentów leczonych metodą ESWL z powodu kamicy układu moczowego
Clinical difficulties of ESWL treatment in children with urolithiasis – own experiences
Autorzy:
Bochniewska, Violetta
Straż-Żebrowska, Ewa
Jurkiewicz, Beata
Jung, Anna
Lichosik, Marianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031073.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ESWL
children
lithotripsy
litotrypsja
treatment
urolithiasis
kamica moczowa
eswl
leczenie
dzieci
Opis:
Increase of interest among physicians of variable specialty in urolithiasis problem is a result of frequent recognition of that disease in children as well as in adults over the last few years. Urolithiasis is a recurrent and familial disease. Until recently, open stone surgery was the treatment of choice and the only opportunity to conventional therapy. Actually surgical indications are extremely limited. At present there are less invasive treatments recommended, like: ESWL (extracorporeal shock wave lithotripsy), PCNL (percoutaneous nephro lithotripsy) and URSL (ureteroscopic lithotripsy). The choice of urolithiasis treatment depends mostly on size and localizations of the stone, anatomical circumstances, accessibility of treatments methods, clinical experience of the operator. Lithotripsy methods (ESWL) use high energetic extracorporeal shock waves, which are produced by litothriptor in order to disintegrate the stone. Calculi are qualified to the ESWL when are over the 5 mm but smaller than 2 cm. Preferred localizations are: ureteropelvic junction, upper ureter, renal pelvic, upper and medium renal calyx. The ESWL is also helpful in therapy of multiple and staghorn calculi, however usually requires several sessions. Contraindications to the ESWL are: pregnancy, coagulation disorders, anatomical obstruction under the calculi and active infection of urinary tract. Typical ESWL adverse effects are: coetaneous lesions, oedema of kidney parenchyma, haematomas, erythrocyturia, proteinuria, dilated pyelocalyceal systems, urinary retention, hydronephrosis. Therefore clinically we can observe: hematuria, renal colic, fever and hypertension. The aim of ESWL therapy is disintegration of the stone. Thus measure of ESWL’s efficacy is complete excretion of the stone. This procedure is carried out under control of renal ultrasound or X-ray. In this paper authors present variable clinical problems that may occur in patients treated by lithotripsy. Entire diagnostic and therapeutic processes were taking into account. Reported complications are supported by clinical cases. Summation: 1) Effectiveness of ESWL in children with urolithiasis depends mostly on careful selection of patients to the lithotripsy. 2) Good cooperation between nephrologist and urologist allows using combination of variable treatment methods due to current needs and determines effectiveness and safety of therapy as well. 3) Clinical complications are possible and may come out in each stage of urolithiasis treatment, that’s why individual control during whole therapeutic process is recommended.
Wzrost zainteresowania lekarzy wielu specjalności problemem kamicy układu moczowego wynika z częstszego w ostatnich latach rozpoznawania tej choroby, zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Kamica jest chorobą o charakterze nawrotowym i rodzinnym. Do niedawna alternatywą dla postępowania zachowawczego był zabieg operacyjny. Obecnie bezwzględne wskazania do zabiegu operacyjnego są ograniczone. Aktualnie stosuje się zabiegi mniej inwazyjne, takie jak: ESWL (extracorporealshock wave lithotripsy), PCNL (percutaneous nephrolithotripsy) i URSL (ureteroscopic lithotripsy). Na wybór metody leczenia kamicy moczowej wpływają: wielkość i położenie złogu, warunki anatomiczne dróg moczowych, dostępność do poszczególnych sposobów leczenia oraz doświadczenie lekarza wykonującego zabieg. Zabiegi litotrypsji (ESWL) wykorzystują do rozkruszania złogu wysokoenergetyczne fale uderzeniowe, które są wytwarzane poza ustrojem chorego w urządzeniach zwanych litotryptorami. Do zabiegu ESWL na ogół kwalifikowane są złogi powyżej 5 mm i nieprzekraczające 2 cm. Najlepsza lokalizacja to: połączenie miedniczkowo-moczowodowe, górny odcinek moczowodu, miedniczka nerkowa, górny i środkowy kielich nerkowy. ESWL można stosować również w leczeniu kamicy mnogiej i odlewowej, jednak przebiega ono wieloetapowo. Przeciwwskazaniem do wykonania ESWL są: ciąża, zaburzenia krzepnięcia, obecność anatomicznej przeszkody poniżej złogu i aktualne objawowe zakażenie układu moczowego. Do najczęstszych powikłań ESWL należą: zmiany skórne, obrzęk miąższu nerki, krwiaki, krwinkomocz, białkomocz, poszerzenia układów kielichowo-miedniczkowych, zastój moczu, wodonercze. Objawy kliniczne powikłań to: krwiomocz, kolka nerkowa, gorączka oraz nadciśnienie tętnicze. Celem zabiegu ESWL jest dezintegracja złogu, a miarą skuteczności zabiegu jest jego wydalenie. ESWL odbywa się pod kontrolą USG lub RTG. W niniejszej pracy autorzy przedstawiają problemy kliniczne pacjentów leczonych z powodu kamicy metodą ESWL - dotyczą one całego procesu diagnostyczno-terapeutycznego. Przedstawione problemy poparte są opisami przypadków. Podsumowanie: 1) Skuteczność zabiegów ESWL w leczeniu kamicy układu moczowego u dzieci zależy w dużej mierze od prawidłowej kwalifikacji pacjentów do tej formy leczenia. 2) Dobra współpraca nefrologa i urologa, pozwalająca na stosowanie różnych metod leczenia kamicy w zależności od aktualnych potrzeb, zwiększa powodzenie i bezpieczeństwo terapii. 3) Możliwość pojawienia się różnych problemów klinicznych na wszystkich etapach leczenia kamicy układu moczowego nakazuje monitorowanie pacjenta w ciągu całego procesu terapeutycznego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2008, 4, 3; 205-210
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne możliwości leczenia kamicy układu moczowego u dzieci
Current options of medical treatment of paediatric urolithiasis
Autorzy:
Bochniewska, Violetta
Jung, Anna
Jurkiewicz, Beata
Straż-Żebrowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031550.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
children
citrate
conservative treatment
potassium
surgical treatment
urolithiasis
kamica układu moczowego
cytrynian potasu
leczenie zachowawcze
leczenie zabiegowe
dzieci
Opis:
Successful pharmacological treatment in patients with urolithiasis is currently possible. It is estimated that 80% of stones are passing urinary tract spontaneously. The essential management strategies in all type of urolithiasis is to sterilize the urinary tract, ensure proper diuresis and reduce salt intake. Low urine citrate levels is observed in 5-10% of the patients with the first episode of kidney stones. Potassium as well as sodium citrate are being used in medical practice. Surgical therapy should be considered when the stone dimension is increasing and at the same time recurrent episodes of renal colic or urinary tract infections are observed. Indications for surgical treatment of urolithiasis, regardless of the stone size, are: urinary tract infection coexisting with the high risk of pylonephritis or kidney abscess, difficulties in urine outflow with risk of worsening renal function, chronic pain, urolithiasis diagnosed in the single or transplanted kidney, bilateral block of the urine outflow from kidneys. The patients selection to ESWL depends on the present indications and contraindications. In recent years the view on the treatment of staghorn kidney stones has changed. In the past staghorn stones were qualified to open surgery. Nowadays ESWL and PCNL are recommended. The first-line treatment for ureteral stones is endoscopic treatment. Invasive treatment of urolithiasis has been changing lately, there is less open surgery in favour of endoscopic management.
Obecnie wielu pacjentów z kamicą nerkową może być z powodzeniem leczonych zachowawczo. Ocenia się, że 80% złogów rokuje na samoistne wydalenie. Utrzymanie jałowości dróg moczowych, zapewnienie prawidłowej diurezy, ograniczenie podaży soli stanowią podstawę terapii wszystkich typów kamicy. U 5-10% chorych z pierwszym incydentem kamicy moczowej obserwuje się zmniejszone wydalanie cytrynianów z moczem. W praktyce klinicznej cytryniany stosowane są w postaci soli sodowych i potasowych. W przypadku zwiększenia wymiarów konkrementów, zwłaszcza przy częstych nawrotach kolek nerkowych i zakażeń układu moczowego, należy rozważyć postępowanie zabiegowe. Wskazaniami do zabiegu usunięcia złogu, niezależnie od jego wielkości, są: współistnienie zakażenia układu moczowego z ryzykiem rozwoju odmiedniczkowego zapalenia nerek lub roponercza, znaczne utrudnienie odpływu moczu z dróg moczowych z zagrożeniem pogorszenia funkcji nerki, przewlekły ból, kamica jedynej lub przeszczepionej nerki, obustronny blok odpływu z nerek. W kwalifikacji do ESWL należy uwzględnić obowiązujące aktualnie wskazania i przeciwwskazania. W ostatnich latach zmienił się pogląd na temat leczenia złogów odlewowych. Dawniej kamica odlewowa była wskazaniem do postępowania operacyjnego. Obecnie zaleca się stosowanie ESWL i/lub PCNL. W leczeniu kamicy moczowodowej podstawową metodę stanowią zabiegi endoskopowe. Obecnie w zabiegowym leczeniu kamicy układu moczowego obserwuje się zmniejszenie liczby zabiegów otwartych na korzyść endoskopowych metod usuwania złogów.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 4; 304-308
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudności w diagnostyce i leczeniu pacjenta z odlewową kamicą układu moczowego w przebiegu cystynurii – opis przypadku
Diagnostic and clinical difficulties in the patient with staghorn urolithiasis in the course of cystinuria – case report
Autorzy:
Jobs, Katarzyna
Straż-Żebrowska, Ewa
Jung, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031854.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ESWL
cystynuria
diagnosis
staghorn urolithiasis
treatment
kamica odlewowa
diagnostyka
leczenie
eswl
Opis:
Cystinuria is a metabolic disorder leading to urine excretion of large amounts of cystine. Autosomal recessive genetic disorder is characterised by an impaired transport of cystine located in the proximal renal tubule and gastrointestinal tract. Cystine reaches high concentration within the urine and is insoluble enough to form stones. For diagnosis important are positive family history, the cyanide-nitroprusside positive test result and determination of cystine excretion in 24-h urine collection. Diagnosis can be confirmed by microscopic urine examination, which reveals typical hexagonal cystine crystals. Genetic tests can also be performed, but they are not necessary to plan treatment. Stone analysis should be performed, but we should keep in mind that all patients may form stones of compositions other than cystine. Treatment should be performed throughout patients life. Nevertheless recurrence rate is up to 60%. Recommended is low salt diet, urine alkalinization to pH values at least 7.5, application of chelating agents if the cystine excretion exceeds 3 mmol/day. Most cystinuria patients require multiple urological interventions with minimal invasive methods. We present here diagnostic and therapeutic difficulties in patient with cystinuria.
Cystynuria to dziedziczna choroba metaboliczna charakteryzująca się wydalaniem z moczem zwiększonych ilości cystyny. Wrodzony, dziedziczony w sposób autosomalny recesywny, defekt dotyczy zaburzenia układu transportowego w kanalikach proksymalnych nerki i w przewodzie pokarmowym. W nerce zaburzenie reabsorbcji cystyny prowadzi do wysokiego stężenia tej substancji w moczu i tworzenia kryształów, a w moczu ostatecznym – kamieni cystynowych. Dla ustalenia rozpoznania istotne znaczenie mają: dodatni wywiad rodzinny, przesiewowe badanie wydalania aminokwasów w próbce moczu (próba kolorymetryczna cyjankowo- nitroprusydkowa, tzw. próba Meyera), badanie wydalania dobowego cystyny i aminokwasów dwuzasadowych. Za patognomoniczne uważa się stwierdzenie heksagonalnych kryształów w badaniu mikroskopowym moczu. Można także prowadzić badania genetyczne, ale nie są one niezbędne dla oceny rokowania i planowania leczenia. Z kolei badanie składu wydalonych złogów może niekiedy okazać się mylące. Leczenie musi trwać przez całe życie pacjenta. Pomimo stosowanego wielokierunkowego leczenia nawroty choroby spotyka się w ponad 60% przypadków. W leczeniu dietetycznym stosuje się dietę z ograniczeniem soli. Jednocześnie powinno się prowadzić alkalizację moczu tak, aby utrzymywać jego pH co najmniej powyżej 7,5. Leki, które zmieniają, za pomocą chelatowania, rozpuszczalność cystyny, należy wprowadzić, gdy jej wydalanie przekracza 3 mmol/dzień. Wobec niepowodzenia zahamowania tworzenia nowych złogów leczeniem niezwykle istotnym jest postępowanie zabiegowe z użyciem jak najmniej inwazyjnych metod. W pracy przedstawiamy trudności w diagnostyce i leczeniu pacjenta z cystynurią.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 3; 253-256
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Markery nowotworowe w raku żołądka – podział i charakterystyka
Tumor markers in gastric cancer – classification and characteristics
Autorzy:
Krygier, Adrian
Żebrowska, Marta
Balcerczak, Ewa
Szmajda, Dagmara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032612.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
rak żołądka
marker nowotworowy
marker biochemiczny
marker genetyczny
wartość diagnostyczna
gastric cancer
tumor marker
biochemical marker
genetic marker
diagnostic value
Opis:
Gastric cancer is a malignant neoplasm. It is one of the major causes of premature death due to cancer in the world. Carcinogenesis process can take up to 30 years, therefore, stomach cancer develops primarily over the age of 50. However, the disease can occur at any age. The etiology of this disease is very complex, for example, environmental factors, persistent infection with Helicobacter pylori and smoking may be mentioned. However, it is estimated that about 20% of cases have been associated with a family occurrence. Symptoms, that may indicate the ongoing process of cancer, are non–specific. Because of the non–specific symptoms, gastric cancer is usually diagnosed at an advanced stage, when the only effective treatment is the complete resection of the affected organ, and the percentage of the 5–year survival rate is poor. For this reason, researchers are constantly looking for new diagnostic methods, including tumor markers which can accelerate diagnosis. The determination of tumor markers level could be also useful in the evaluation of remissions, monitoring recurrences and metastases. Investigations also provide novel therapeutic targets related, for example, to the molecular type of tumor, which would reduce the invasiveness and improve the quality of patient's life. This article presents and characterizes previously known and useful tumor markers associated with gastric cancer.
Rak żołądka jest powszechnie występującym nowotworem złośliwym. Stanowi jedną z głównych przyczyn przedwczesnego zgonu z powodu chorób nowotworowych na świecie. Proces kancerogenezy może trwać nawet 30 lat, dlatego rak żołądka rozwija się przede wszystkim po 50. roku życia, jednakże zachorowania zdarzają się w każdej grupie wiekowej. Etiologia tej choroby jest bardzo złożona, składają się na nią m.in. czynniki środowiskowe, przetrwałe zakażenie bakterią Helicobacter pylori oraz palenie tytoniu. Szacuje się, że około 20% zachorowań jest związanych z występowaniem rodzinnym. Objawy, które mogą świadczyć o toczącym się procesie nowotworowym są nieswoiste. Ze względu na mało specyficzne objawy, rak żołądka jest zazwyczaj rozpoznawany w zaawansowanym stadium, kiedy jedynym skutecznym sposobem leczenia jest całkowita resekcja zajętego narządu, a odsetek 5–letnich przeżyć jest niski. Z tego względu, badacze wciąż poszukują nowych metod diagnostycznych, w tym markerów nowotworowych, które przyśpieszyłyby proces rozpoznania choroby. Oznaczanie stężenia markerów nowotworowych może być także przydatne w ocenie remisji, monitorowaniu wznowy oraz przerzutów. Badane są też nowe cele terapeutyczne, związane np. z typem molekularnym nowotworu, które pozwoliłyby ograniczyć inwazyjne zabiegi i polepszyć komfort życia pacjenta. W niniejszym artykule przedstawiono i scharakteryzowano dotychczas poznane oraz użyteczne markery nowo– tworowe dla raka żołądka.
Źródło:
Folia Medica Lodziensia; 2015, 42, 1; 5-18
0071-6731
Pojawia się w:
Folia Medica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczne aspekty wdrażania systemów jakości – studium przypadku
Social aspects of quality systems implementation – case study
Autorzy:
Rosak, Mirosław
Żebrowska-Rosak, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164908.pdf
Data publikacji:
2013-12-15
Wydawca:
Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
społeczne aspekty jakości
bezpieczeństwo żywności
zarządzanie
procesami
jakość w praktyce przedsiębiorstwa
social aspects of quality
food safety
process management
quality
in enterprise practice
Opis:
Jakość produktów oraz bezpieczeństwo żywności należy rozpatrywać także w wymiarze społecznym. Niski poziom wiedzy społeczeństwa na temat zagadnień jakości, może mieć negatywne odzwierciedlenie w procesach wytwarzania. Przeprowadzone badania dowiodły, że społeczne aspekty wdrażania systemów zarządzania jakością w sektorze przetwórstwa rolno-spożywczego, skupiają się nie tylko na bezpieczeństwie i zdrowiu konsumentów, ale mają odzwierciedlenie także w innych obszarach. Wdrażanie SZJ stwarza możliwość poszerzania wiedzy przez zespoły pracownicze i menadżerów, powodując wzrost świadomości społecznej. Wpływa to na poprawę wizerunku przedsiębiorstwa oraz wzrost świadomości pracowników, a przez to postrzeganie firmy na rynku.
Quality of products and food safety should be considered intrinsically also in social issue. Low level of knowledge about quality among the community may have negative reflection in production process. Carried out researches proved that social aspects of quality management system of food – agricultural processing do not focus on consumers’ safety and health. They have a reflection in other sections as well. Implementation of QMS allows to improve managers’ and working groups’ knowledge. It has an influence on enterprise’s image and it increases employees’ awareness which is followed by change of perception on the market.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2013, Zeszyt, XXVII; 102-113
0860-9608
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chest pain in an elite master ultra-marathon runner: a case report with a follow-up on his subsequent athletic activity
Autorzy:
Sadowska-Krępa, Ewa
Kłapcińska, Barbara
Gerasimuk, Dagmara
Rzetecki, Adam
Waśkiewicz, Zbigniew
Gąsior, Zbigniew
Żebrowska, Aleksandra
Rosemann, Thomas
Nikolaidis, Pantelis T.
Knechtle, Beat
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116586.pdf
Data publikacji:
2020-06-16
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
running
drop-out
health outcomes
metabolic changes
ultra-marathon race
physical ability
Opis:
Ultra-marathon running has enjoyed increasing popularity, with the number of master ultra-marathon runners growing annually. This study presents a case of a 51-year-old highly experienced long-distance runner (body mass: 65.1 kg, body height: 168 cm), who took part in a 48-h ultra-marathon race held in 2010, but dropped out of the competition due to acute cardiac problems manifested after 16 h of running and having completed a distance of 129 km. Two weeks following the race, intense cardiac examination was performed to explain the drop-out due to chest pain. A 12‑lead electrocardiogram, a 2D transthoracic echocardiography in 3 apical projections of the left ventricle, a computed tomography of the chest, an invasive coronary angiography and a maximal oxygen uptake (VO2max) test were performed. The 12-lead ECG revealed a negative T wave in III and aVF without morphological abnormalities. The echocardiographic examinations presented a normal size and function of the heart chambers, and a normal valvar structure and function (only trivial mitral and tricuspid regurgitation was observed). The invasive coronary arteriography – due to an increased calcium score in the CT scan – showed only a non-significant systolic dynamic narrowing in the eighth segment of the left anterior descending artery due to a muscle bridge. The physical performance characteristics of the athlete and a follow-up history of his athletic activity showed that the cardiac problems he had experienced during the ultra-marathon race did not prevent him from being active in sport.
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2020, 33, 4; 523-534
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwości leczenia kamicy moczowodowej u dzieci
Possibilities of urolithiasis treatment among children
Autorzy:
Straż-Żebrowska, Ewa
Jung, Anna
Jurkiewicz, Beata
Bochniewska, Violetta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030372.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
urolithiasis
children
treatment
eswl
urls
kamica moczowodowa
dzieci
leczenie
ursl
Opis:
Urolithiasis is a disorder, in which deposits are formed either in kidneys or urinary tracts. Currently we can observe a rise of urolithiasis occurrence. The statistics show that approximately 0.5-5% adults and 0.1-5% of children suffer from this disease. To detect the presence of deposits is a significant problem when it comes to children and infants. Considering a rise of occurrence, relapses and complications of urolithiasis it is important to create treatment schemes, which will be both effective and safe, even if a necessity of repeating them arise. Non-operative procedures are effective in 80% as far as deposits to 4 mm size are concerned. The most common way to heal urolithiasis until the 80’s of 20th century was an open surgery. The aim of this surgery was to make an incision of the kidney pulp. Nowadays in most cases operation has been replaced by less invasive procedures such as: ESWL, PCNL, URSL. This report show the case of female patient, who suffer from urolithiasis and was treated by ESWL method several times, ineffectively. After this, URSL procedure was performed, because of the presence of deposits in the ureter. One of the complications of the ESWL procedure is a ”stone way”. After ESWL procedure, patient needs monitoring by USG, which can: quickly show the complication of ”stone way” and introduce additional treatment, which allow deposits to be expelled. ”Stone way” can cause difficulty in urine flow, which may lead to pain and dilatation of ureters and calyx-pelvis systems. In such situations often urgent surgery is the only solution. During last twenty years, a lot has changed when it comes to the methods of urolithiasis treatment in Poland. Today most common procedures are: ESWL, URSL. In comparison: setting up Zeiss loop or Dormia basket and open surgeries are rarely performed in order to remove deposits from the urinary system.
Kamicą układu moczowego nazywamy schorzenie, w którym wytwarzane są złogi w obrębie nerek lub dróg moczowych. Obecnie obserwuje się wzrost częstości występowania kamicy. Szacuje się, iż częstość występowania kamicy układu moczowego wynosi 0,5-5% w grupie dorosłych i 0,1-5% u dzieci. Istotnym problemem jest wykrywanie złogów u małych dzieci, również u niemowląt. Biorąc pod uwagę coraz częstsze wykrywanie kamicy układu moczowego, jej nawrotowość i powikłania, ważne jest wypracowanie schematów leczniczych skutecznych i jednocześnie bezpiecznych, nawet przy konieczności ich kilkukrotnego powtarzania. Postępowanie zachowawcze jest skuteczne w 80%, w przypadkach złogów o wielkości do 4 mm. Powszechnie stosowane do lat 80. XX wieku leczenie operacyjne związane z nacięciem miąższu nerki obecnie w większości przypadków zastępowane jest metodami mniej inwazyjnymi, takimi jak ESWL, PCNL, URSL, a wskazania do leczenia chirurgicznego kamicy zostały znacznie ograniczone. W niniejszej pracy przedstawiono przypadek pacjentki z kamicą układu moczowego leczonej kilkakrotnie metodą ESWL bez efektu, a następnie z uwagi na obecność złogów w moczowodzie za pomocą URSL. Jednym z powikłań po zabiegu ESWL może być „droga kamieni”. Po wykonaniu zabiegu ESWL pacjent wymaga monitorowania poprzez wykonywanie badań USG, co pozwala na szybkie uwidocznienie powikłania w postaci „drogi kamieni” i wdrożenie dodatkowego postępowania ułatwiającego wydalenie złogów. „Droga kamieni” może spowodować utrudnienie odpływu moczu, co może być przyczyną dolegliwości bólowych oraz różnego stopnia poszerzeń moczowodów i układów kielichowo-miedniczkowych. Często wymaga interwencji zabiegowej w trybie pilnym. W ciągu ostatnich dwudziestu lat nastąpiły w Polsce znaczne zmiany w sposobach leczenia kamicy moczowodowej. Rutynowo stosuje się URSL i ESWL, do rzadkości natomiast należy zakładanie pętli Zeissa, koszyczka Dormia, rzadko też przeprowadza się otwarte operacje w celu usunięcia złogów z układu moczowego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 2; 141-145
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena czynności nerek u dzieci leczonych metodą ESWL – doniesienie wstępne
Renal function assessment at children treated with ESWL (extracorporeal shock wave lithotripsy) method – preliminary report
Autorzy:
Straż-Żebrowska, Ewa
Jung, Anna
Jobs, Katarzyna
Bochniewska, Violetta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031491.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
children
cystatin C
lithotripsy
litotrypsja
microalbuminuria
nephrolithiasis
kamica układu moczowego
dzieci
cystatyna c
mikroalbuminuiia
Opis:
Urolithiasis is the condition where calculi are formed in the urinary tract in case of impaired balance between concentration of inhibitors and promoters of crystallization. Actually, there is observed growing incidence of nephrolithiasis in the societies of highly industrialized countries also in the paediatric population. It applies even up to 5% of this population, and growing group are children in infancy. There are conservative and surgical methods of treatment. Suitable for conservative treatment are usually stones up to 5 mm in diameter, larger deposits require invasive procedures. Among surgical methods there can be distinguished relatively less invasive such as: ESWL (extracorporeal shock wave lithotripsy), PCNL (percutaneous nephrolithotomy), URSL (ureteroscopic lithotripsy). Surgical treatment is nowadays much less common. ESWL procedure by the action of shock wave leads to calculi disintegration. Aim: Method safety assessment in the aspect of renal function at children with urolithiasis treated with ESWL method. Material and methods: Survey covered 16 children (7 male and 9 female) aged 2.5 to 17.5 years (mean age 9.5). Forty-eight hours before performing ESWL procedure, there were blood cell count, markers of inflammation, serum renal parameters concentration (creatinine, urea, cystatin C) and coagulogram determined. Creatinine and cystatin C clearance was calculated. Arterial blood pressure was measured. Reassessment compiled on the basis of the same parameters were made after the period of 1 to 5 months (mean time 2.8 months) after the ESWL treatment. Results: Mean concentration of cystatin C, creatinine, urea and values of creatinine clearance, cystatin C clearance, systolic and diastolic blood pressure before and after ESWL procedure showed no statistically significant differences. Statistically significant reduction of microalbuminuria was found. Conclusions: On the basis of testing carried out, the ESWL procedure was preliminarily found as an effective and safe method of urolithiasis treatment.
Kamica układu moczowego jest chorobą polegającą na tworzeniu się złogów w drogach moczowych w momencie zaburzenia równowagi pomiędzy promotorami i inhibitorami krystalizacji. Obecnie obserwuje się narastanie częstości występowania kamicy w społeczeństwach krajów wysoko uprzemysłowionych, w tym również w populacji dziecięcej. Problem ten dotyczy nawet 5% tej populacji, a coraz większą grupę stanowią dzieci w okresie niemowlęcym. Wśród metod leczenia wyróżniamy postępowanie zachowawcze lub zabiegowe. Leczeniu zachowawczemu najczęściej poddaje się złogi o średnicy do 5 mm, większe wymagają zastosowania metod inwazyjnych. Wśród metod zabiegowych wyróżniamy metody stosunkowo mało inwazyjne, takie jak: ESWL (kruszenie złogów falą generowaną pozaustrojowo), PCNL (przezskórna nefrolitotrypsja), URSL (endoskopowa litotrypsja). Obecnie znacznie rzadziej stosowane jest leczenie operacyjne. Zabieg ESWL poprzez działanie fali uderzeniowej powoduje dezintegrację złogu. Cel: Ocena bezpieczeństwa metody w aspekcie funkcji nerek u dzieci leczonych z powodu kamicy układu moczowego metodą ESWL. Materiał i metody: Badaniem objęto 16 dzieci (7 chłopców i 9 dziewczynek) w wieku od 2,5 do 17,5 roku (średni wiek 9,5 roku). W ciągu 48 godzin przed wykonaniem zabiegu ESWL oznaczano morfologię krwi, wykładniki stanu zapalnego, stężenie parametrów nerkowych w surowicy (kreatynina, mocznik, cystatyna C), koagulogram. Wyliczano klirensy dla kreatyniny oraz cystatyny C. Mierzono wartości ciśnienia tętniczego. Ponownej oceny czynności nerek w oparciu o te same parametry dokonano w okresie od 1 do 5 miesięcy (średni czas 2,8 miesiąca) po zabiegu. Wyniki: Średnie stężenia cystatyny C i kreatyniny oraz wartości klirensów kreatyniny i cystatyny C, mocznika, wartości ciśnienia skurczowego i rozkurczowego nie wykazały istotnych statystycznie różnic przed i po zabiegu ESWL. Stwierdzono statystycznie znamienne zmniejszenie mikroalbuminurii. Wnioski: Na podstawie oceny wykonanych badań stwierdzono wstępnie, że metoda ESWL jest skutecznym i bezpiecznym sposobem leczenia kamicy układu moczowego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 1; 48-53
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzadsze przyczyny kamicy układu moczowego na przykładzie pacjentów z nadczynnością przytarczyc i podejrzeniem hiperkalciurii samoistnej
Rare causes of urolithiasis exampled by patients with hyperparathyroidism and suspected of Williams’ syndrome
Autorzy:
Straż-Żebrowska, Ewa
Jung, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031180.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Williams’ syndrome
hypercalciuria
hyperparathyroidism
rolithiasis
kamica układu moczowego
hiperkalciuria
hiperkalcemia
nadczynność przytarczyc
hiperkalcemia samoistna
Opis:
Urolithiasis is a significant and a common health problem in children’s nephrology and urology. Taking into account the consequences, such as colic renal pain, recurrent urinary tract infection and renal failure, fast diagnosis and treatment of urolithiasis is needed. Hypercalciuria is the most common metabolic abnormality in patients with calcium kidney stones. Hypercalciuria may be caused by increased intestinal calcium absorption, decreased renal calcium reabsorption or hyperparathyroidism. A serum calcium level is steady and is regulated by the actions of parathyroid hormone, vitamin D3 and the opposing effect of calcitonin. We describe two clinical cases that demonstrate uncommon aetiology of urolithiasis: the male patient with recurrent urolithiasis caused by hyperparathyroidism due to parathyroid gland hyperplasia and the female patient with hypercalcaemia accompanied by urolithiasis and Williams syndrome suspicion. Hyperparathyroidism is characterised by high serum calcium level, hypercalciuria, elevated PTH and renal metabolite of vitamin D3 concentration. The clinical manifestation of Williams’ syndrome include distinct facial appearance associated with cardiovascular anomalies, intermittent hypercalcaemia and hypercalciuria, neurodevelopmental and gastrointestinal tract abnormalities. A characteristic behavioural profile, in children with Williams’ syndrome, is observed and called “cocktail party”.
Kamica układu moczowego stanowi istotny i częsty problem zdrowotny w nefrologii i urologii dziecięcej. Z uwagi na konsekwencje tej choroby, takie jak dolegliwości bólowe, nawroty zakażeń układu moczowego, a nawet niewydolność nerek, wskazane jest szybkie rozpoznanie i leczenie kamicy układu moczowego. Najczęstszą przyczyną metaboliczną tego schorzenia jest hiperkalciuria. Może ona występować jako hiperkalciuria absorpcyjna, nerkowa lub związana z nadczynnością przytarczyc. W prawidłowych warunkach stężenie wapnia w surowicy jest stałe i podlega regulacji hormonalnej poprzez działanie parathormonu, witaminy D3 oraz przeciwstawnie działającej kalcytoniny. W pracy przedstawiono dwie prezentacje kliniczne będące przykładem rzadszych przyczyn kamicy układu moczowego: pacjenta z nawrotową kamicą układu moczowego, której przyczyną była nadczynność przytarczyc spowodowana hiperplazją przytarczyc, oraz dziewczynkę z podejrzeniem genetycznego podłoża kamicy, jakim jest hiperkalcemia samoistna. Dla nadczynności przytarczyc właściwe są podwyższone stężenia wapnia w surowicy, hiperkalciuria, podwyższone wartości parathormonu i nerkowego metabolitu witaminy D3. Na zespół Williamsa (hiperkalcemia samoistna) składają się: charakterystyczna dysmorfia twarzy, której mogą towarzyszyć wady serca, przejściowa hiperkalcemia oraz hiperkalciuria, objawy ze strony układu nerwowego i pokarmowego. Dzieci cierpiące na to schorzenie są obdarzone specyficzną osobowością, tzw. cocktail party.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 2; 126-130
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wieloletnia obserwacja pacjenta po przebytym w okresie noworodkowym pęknięciu nerki z powodu zastawki cewki tylnej
The case of kidney rupture caused by posteriori urethral valve and diagnosed in neonatal period – many years of the patient observation
Autorzy:
Straż-Żebrowska, Ewa
Lichosik, Marianna
Jung, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031085.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
hydronephrosis
imaging methods
kidney injuries
posterior urethral valve
urinary tract defects
urazy nerek
zastawka cewki tylnej
wady układu moczowego
badania obrazowe
wodonercze
Opis:
Urinary tract defects are one of the most common congenital anomalies. As a result of progress in the medical imaging methods and chirurgical procedures with development of endoscopic facilities, early diagnosis and fast management is possible. Therefore we can avoid many complications caused by congenital defects. Congenital hydronephrosis may be due to a variety of causes: an obstruction in ureteropelvic junction, ureterostenosis, kidney duplication, vesicoureteral reflux, posterior urethral valve, prune belly syndrome. Posterior urethral valve is the most common reason for abnormal bladder emptying and occurs in approximately 1 in 5000 live male births. The clinical presentation of posterior urethral valve is variable. As a result of występumechanical obstruction, we can observe bladder hypertrophy, detrusor sphincter dysfunction, vesical diverticula, distension and elongation of the ureters, kidney dysplasia. The mild obstructive syndrome, like voiding disorder or nocturnal enuresis, is caused by “mini valve” type of posterior urethral valve that is characterized by limited functional impairment and upper urinary tract changes. In severely cases pulmonary hypoplasia and oligohydramnios may exhibit as a result of intrauterine renal dysfunction, therefore high perinatal mortality is observed. We describe the case of kidney rupture of the patient with posterior urethral valve, who was diagnosed in neonatal period and underwent chirurgical intervention. During following 17 years, the patient has been under regular control in Department of Pediatrics, Nephrology and Allergology in Military Medical Institute. Blood test and urinary test were constantly controlled and did not revealed any abnormalities, however imaging methods showed smaller injured kidney. Actually injured kidney present irregular echogenicity in ultrasonography, as well as irregular perfusion and accumulation of radiotracer within renal parenchyma, however with the function proportional to its mass in renoscyntygraphy. At the early childhood the boy suffered from nocturnal enuresis but after pharmacological treatment a gradual improvement was observed. Actually the boy is 17 years old and arterial hypertension has been recently diagnosed. Infant’s kidney with the lack of correlation between its mass and child’s weight and with weak protective structure is extremely exposed to injury factors. Depending on the degree of kidney’s injury conservatively or rarely chirurgical treatment is administrated.
Wady układu moczowego należą do najczęstszych wad wrodzonych. W dobie szybkiego rozwoju medycznych technik obrazowych oraz metod operacyjnych, szczególnie w zakresie możliwości endoskopowych, wczesne wykrycie wad pozwala na szybką interwencję w celu niedopuszczenia do rozwoju powikłań przez nie wywołanych. Do najczęstszych wad wodonerczowych należą: wodonercze spowodowane przeszkodą w połączeniu miedniczkowo-moczowodowym, obwodowe zwężenie moczowodu, zdwojenie nerki, wsteczne odpływy pęcherzowo-moczowodowe, zastawki cewki tylnej, zespół śliwkowatego brzucha. Najczęstszą przyczynę utrudnionego odpływu moczu u chłopców stanowią zastawki cewki tylnej występujące z częstotliwością 1:5000 noworodków. Ich obecność doprowadza w drogach moczowych do przerostu mięśniówki pęcherza moczowego, dysfunkcji mięśnia wypieracza, tworzenia się uchyłków w obrębie ściany pęcherza, poszerzenia i wydłużenia moczowodów, dysplazji nerek. Zastawki cewki tylnej mogą być również przyczyną nieprawidłowego oddawania moczu, np. moczenia nocnego. Najczęściej dotyczy to zastawek o typie mini valve, niepowodujących zmian w górnych drogach moczowych. Do najcięższych konsekwencji wywoływanych przez zastawki cewki tylnej należą małowodzie i niedorozwój układu oddechowego obarczone dużym stopniem śmiertelności. U przedstawionego pacjenta zastawki cewki tylnej były przyczyną pęknięcia lewej nerki w okresie noworodkowym, które wymagało pilnego zaopatrzenia chirurgicznego. Przez kolejne 17 lat chłopiec pozostawał pod okresową opieką naszej Kliniki. W wykonywanych badaniach laboratoryjnych surowicy i moczu nie stwierdzano nieprawidłowości, natomiast w badaniach obrazowych nerka po urazie jest mniejsza, aktualnie z nieprawidłową echogenicznością, scyntygraficznie o niezbyt równomiernym ukrwieniu i miąższowym gromadzeniu znacznika, ale z funkcją zachowaną proporcjonalnie do masy tej nerki. U chłopca przez kilka lat występował problem moczenia nocnego, który ustąpił po leczeniu farmakologicznym. W 17. roku życia stwierdzono nadciśnienie tętnicze. Nerka dziecięca z uwagi na dużą masę w stosunku do wielkości dziecka i słabe struktury ochronne jest podatna na czynniki urazowe. W zależności od stopnia uszkodzenia nerki po urazie pacjent wymaga leczenia zachowawczego, rzadziej operacyjnego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2008, 4, 3; 200-204
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena ekspresji genu ABCC1 kodującego białko MRP1 u osób chorych na depresję
Evaluation of ABCC1 gene expression, encoding MRP1, in patients with depression
Autorzy:
Świechowski, Rafał
Balcerczak, Ewa
Żebrowska, Marta
Jeleń, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032567.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
depresja
abcc1
mrp1
farmakogenetyka
ekspresja genu
major depression
abcc1 gene
pharmacogenetics
gene
expression
Opis:
Introduction: According to the World Health Organization, depression is the most common mental disorder. Over 350 million people suffer from this disease, making it the fourth most important health problem in the world. Multidrug resistance protein 1 (MRP1), encoded by ABCC1 gene is co–creating the blood– brain barrier and blood–cerebrospinal fluid barrier. Changes in the expression of ABCC1 can influence the bioavailability of antidepressants, and thereby, determine the efficacy of the treatment. The aim of the study was to evaluate ABCC1 gene expression in patients with depression. Material and methods: We analyzed 32 samples of RNA isolated from the leukocytes of peripheral blood, derived from Babinski Hospital patients suffering from recurrent depressive episodes. The investigated gene expression was assessed using the technique of Real–time PCR. Results: On the basis of qualitative analysis, ABCC1 gene expression has been shown in 30 samples, and the GAPDH gene expression in 32 samples. All 32 samples were quantitatively analyzed. The level of ABCC1 gene expression relative to GAPDH gene was variable among all 32 cases. An average, positive and significant correlation (r = 0.3988) between age of the patients and the relative expression level of ABCC1 has been shown. Conclusions: The relative level of gene expression increases with the age of the patients with depression. The obtained results require confirmation in a larger group of patients.
Wstęp: Według Światowej Organizacji Zdrowia depresja jest najczęściej występującym zaburzeniem psychicznym. Ponad 350 milionów ludzi na całym świecie cierpi na tę chorobę, co czyni ją czwartym z najważniejszych obecnie problemów zdrowotnych. Białko oporności wielolekowej 1 (MRP1), kodowane przez gen ABCC1, jest elementem współtworzącym barierę krew–mózg oraz krew–płyn mózgowo–rdzeniowy. Zmiana ekspresji genu ABCC1 może wpłynąć na biodostępność leków antydepresyjnych, a tym samym na skuteczność farmakoterapii. Celem pracy była ocena ekspresji genu ABCC1 u pacjentów chorych na depresję. Materiał i metody: Badaniu poddano 32 próby RNA wyizolowane z leukocytów krwi obwodowej pacjentów chorych na depresję, leczonych w szpitalu im. Babińskiego w Łodzi. Ekspresja badanego genu została oceniona przy użyciu techniki Real–time PCR. Wyniki: Na podstawie analizy jakościowej wykazano ekspresję genu ABCC1 w 30 próbach, a genu referencyjnego GAPDH w 32 próbach. Wszystkie 32 próby poddano analizie ilościowej. Poziom ekspresji genu ABCC1 względem genu GAPDH we wszystkich 32 przypadkach był wysoce zróżnicowany. Wykazano przeciętną, dodatnią, istotną statystycznie korelację (r = 0,398 pomiędzy wiekiem pacjentów, a względnym poziom ekspresji genu ABCC1. Wnioski: Względny poziom ekspresji genu ABCC1 jest tym wyższy, im wyższy jest wiek pacjentów w grupie badanej. Uzyskane w pracy wyniki badań wymagają potwierdzenia na większej grupie pacjentów.
Źródło:
Folia Medica Lodziensia; 2015, 42, 2; 107-122
0071-6731
Pojawia się w:
Folia Medica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstępna ocena polimorfizmu T-129C w regionie promotorowym genu ABCB1 u pacjentów z rakiem żołądka
Preliminary evaluation of T-129C polymorphism in the promoter region of the ABCB1 gene in patients with gastric adenocarcinoma
Autorzy:
Szmajda, Dagmara
Krygier, Adrian
Balcerczak, Ewa
Żebrowska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032613.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
rak żołądka
polimorfizm
region promotorowy
t–129c
abcb1
gastric cancer
polymorphism
promoter region
Opis:
Introduction: Gastric cancer is one of the most common tumors in the world. The pathogenesis of this cancer is not fully known. Among the risk factors for the disease there are: Helicobacter pylori infection, diet, alcohol consumption and smoking. On the other hand, it is assumed that the pathogenesis of the development is related to interdependence between risk factors and patient's genetic susceptibility. One of the genes involved in carcinogenesis can be ABCB1, whose protein product, P–glycoprotein, plays a protective function by removing xenobiotics from the cell into the extracellular environment. Polymorphisms of this gene can alter the protein product, leading to the loss of protective function and the increased risk of diseases development. Polymorphism T–129C can influence the formation of mRNA and thus, lead to changes in the quantity/activity of P–glycoprotein. The aim of this study was to evaluate the polymorphism at position T–129C in promoter region of ABCB1 gene in the group of patients with gastric adenocarcinoma. Material and methods: The material for the study consisted of 19 samples of the tissue taken from patients with gastric adenocarcinoma and 68 samples of peripheral blood taken from healthy donors. Genotyping of the T–129C was performed by using restriction fragments polymorphism method. Results: No statistically significant differences between the group of patients with gastric cancer and the healthy individuals were found. Conclusions: The polymorphism on position T–129C in promoter region of ABCB1 gene did not affect the risk of the development of gastric cancer. The obtained results require confirmation by investigating a large cohort of patients.
Wstęp: Rak żołądka jest jedną z najczęstszych chorób nowotworowych na świecie. Patogeneza tego nowotworu nie została w pełni poznana. Wśród czynników ryzyka rozwoju choroby wymienia się: zakażenie Helicobacter pylori, niewłaściwą dietę, spożywanie alkoholu czy palenie tytoniu. Z drugiej strony, zakłada się, iż patogeneza rozwoju tego raka jest związana ze współzależnością pomiędzy czynnikami ryzyka a predyspozycją genetyczną samego pacjenta. Jednym z genów zaangażowanych w proces kancerogenezy może być ABCB1, którego produkt białkowy – glikoproteina P, poprzez usuwanie ksenobiotyków z komórki do środowiska pozakomórkowego, spełnia funkcję ochronną. Polimorfizmy tego genu mogą zmieniać jego produkt białkowy prowadząc do utraty funkcji ochronnej i zwiększonego ryzyka rozwoju chorób. Polimorfizm w pozycji T–129C może wpływać na powstawanie mRNA, a tym samym prowadzić do zmiany ilości/aktywności glikoproteiny P. Celem pracy była ocena polimorfizmu w regionie promotorowym genu ABCB1 w pozycji T–129C u pacjentów z gruczolakorakiem żołądka. Materiał i metody: Materiał do badania stanowiło 19 skrawków tkankowych pobranych od pacjentów z gruczolakorakiem żołądka oraz 68 prób krwi obwodowej pobranych od zdrowych krwiodawców. Genotypowanie w pozycji T–129C przeprowadzono za pomocą techniki polimorfizmu długości fragmentów restrykcyjnych. Wyniki: Nie wykazano istotnych statystycznie różnic pomiędzy grupą pacjentów z rakiem żołądka a grupą osób zdrowych. Wnioski: Polimorfizm w pozycji T–129C regionu promotorowego genu ABCB1 nie ma związku z rozwojem raka żołądka. Uzyskane w pracy wyniki badań wymagają potwierdzenia na większej grupie pacjentów.
Źródło:
Folia Medica Lodziensia; 2015, 42, 1; 19-32
0071-6731
Pojawia się w:
Folia Medica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza częstości występowania polimorfizmu C421A genu ABCG2 w przypadkach raków żołądka w regionie łódzkim
Analysis of the incidence of ABCG2 gene C421A polymorphism in cases of gastric cancer in the Łódź region
Autorzy:
Wosiak, Agnieszka
Sałagacka, Aleksandra
Balcerczak, Ewa
Żebrowska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032542.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
ABCG2
BCRP
C421A
gastric cancer
gene
polymorphism
abcg2
bcrp
c421a
gen
polimorfizm
rak żołądka
Opis:
Introduction: In the present thesis the association between the variants of C421A polymorphism of ABCG2 gene and the risk of gastric cancer development were searched. The occurrence of polymorphic variant 421 C > A leads to the weakening of the activity of BCRP protein which is encoded by the ABCG2 gene. Due to the presence of BCRP protein in the gastrointestinal tract and its protective role the reduction of the amount of BCRP protein which is the result of the tested polymorphism may lead to the increased predisposition to cancer development. The main aim of this study was to compare the frequency of C421A polymorphism genotypes between the examined and the control groups. Material and methods: The material for the research consisted of DNA isolated from 19 scraps of the tumor tissue taken from patients with gastric cancer and 44 samples of peripheral blood collected from healthy individuals. DNA was extracted from the tested materials by microcolumn-method. Then the obtained samples of DNA were subjected to polymerase chain reaction (PCR) to amplify the ABCG2 gene fragment. To determine C421A polymorphism genotypes ABCG2 gene fragments amplified by PCR the were analyzed by RFLP method using an digestive enzyme MseI. Results: All the examined patients irrespectively of gender, age and clinical stage showed the presence of genotype C/C, which is homozygous wild for C421A polymorphism. All 44 persons from the control group also showed the presence of genotype C/C. Conclusions: No differences in the occurrence of C421A genotypes between the study group and the control group were found. In both the groups 100% of the results for the C/C genotype were obtained. Due to the presence of only one genotype (C/C) for the C421A polymorphism in all the patients no relationship between the occurrence of C421A genotypes and tumor stage, age and gender of the examined patients was evaluated. Although no correlation between the C421A polymorphism and the susceptibility to the development of gastric cancer was found the exclusion of the participation of BCRP protein in the pathogenesis of this disease is possible only after the increase of the number of analyses on larger groups of respondents.
Wstęp: W niniejszej pracy poszukiwano związku między występowaniem wariantów dla polimorfizmu C421A w obrębie genu ABCG2, a zwiększonym ryzykiem rozwoju raka żołądka. Występowanie wariantu polimorficznego 421 C>A prowadzi do zmniejszonej aktywności białka BCRP, kodowanego przez gen ABCG2. Ze względu na obecność białka BCRP w obrębie przewodu pokarmowego i związaną z tym rolę ochronną, zmniejszenie ilości białka BCRP będące efektem badanego polimorfizmu może zwiększać predyspozycję do rozwoju raka. Głównym celem pracy było porównanie częstości występowania genotypów dla polimorfizmu C421A pomiędzy grupą badaną a kontrolną. Materiał i metody: Materiał do badań stanowiło DNA wyizolowane z 19 mrożonych skrawków tkankowych pobranych od pacjentów z rakiem żołądka i z 44 prób krwi obwodowej pobranych od osób zdrowych. Izolację DNA z badanych materiałów biologicznych przeprowadzono wykorzystując metodę kolumienkową. Następnie, uzyskane próby DNA poddawano reakcji łańcuchowej polimerazy, by powielić badany fragmentu genu ABCG2. Celem określenia genotypów dla polimorfizmu C421A na mnożony w reakcji PCR fragment genu ABCG2 poddawano analizie metodą RFLP z użyciem enzymu MseI. Wyniki: U wszystkich badanych, bez względu na płeć, wiek oraz stopień zaawansowania klinicznego raka żołądka, wykazano obecność genotypu C/C, czyli homozygoty dzikiej dla polimorfizmu C421A. Wśród 44 osób z grupy kontrolnej również u wszystkich stwierdzono genotyp C/C. Wnioski: Nie wykazano różnic w częstości występowania genotypów dla polimorfizmu C421A między grupą badaną i kontrolną. W obydwu grupach zaobserwowano tylko jeden z możliwych genotypów dla badanego polimorfizmu - genotyp C/C. Z uwagi na stwierdzenie u wszystkich badanych osób z obu grup tylko genotypu C/C dla polimorfizmu C421A nie oceniano zależności między występowaniem genotypów C421A a stopniem zaawansowania nowotworu, wiekiem i płcią badanych osób. Mimo, że nie wykazano korelacji między polimorfizmem C421A a podatnością na rozwój raka żołądka, jednoznaczne wykluczenie udziału białka BCRP w patogenezie tej jednostki chorobowej jest możliwe dopiero po przeprowadzeniu większej ilości analiz na większych grupach badanych.
Źródło:
Folia Medica Lodziensia; 2014, 41, 1; 33-45
0071-6731
Pojawia się w:
Folia Medica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies