Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ştefan, Sebastian" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Microservice-Oriented Workload Prediction Using Deep Learning
Autorzy:
Ştefan, Sebastian
Niculescu, Virginia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2060924.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
microservice
web service
workload prediction
performance modeling
microservice-applications
microservice scaler
Opis:
Background: Service oriented architectures are becoming increasingly popular due to their flexibility and scalability which makes them a good fit for cloud deployments. Aim: This research aims to study how an efficient workload prediction mechanism for a practical proactive scaler, could be provided. Such a prediction mechanism is necessary since in order to fully take advantage of on-demand resources and reduce manual tuning, an auto-scaling, preferable predictive, approach is required, which means increasing or decreasing the number of deployed services according to the incoming workloads. Method: In order to achieve the goal, a workload prediction methodology that takes into account microservice concerns is proposed. Since, this should be based on a performant model for prediction, several deep learning algorithms were chosen to be analysed against the classical approaches from the recent research. Experiments have been conducted in order to identify the most appropriate prediction model. Results: The analysis emphasises very good results obtained using the MLP (MultiLayer Perceptron) model, which are better than those obtained with classical time series approaches, with a reduction of the mean error prediction of 49%, when using as data, two Wikipedia traces for 12 days and with two different time windows: 10 and 15min. Conclusion: The tests and the comparison analysis lead to the conclusion that considering the accuracy, but also the computational overhead and the time duration for prediction, MLP model qualifies as a reliable foundation for the development of proactive microservice scaler applications.
Źródło:
e-Informatica Software Engineering Journal; 2022, 16, 1; art. no. 220107
1897-7979
Pojawia się w:
e-Informatica Software Engineering Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Advantages of implantation of acellular porcine-derived mesh in the treatment of human rectocele - case report
Autorzy:
Kościński, Tomasz
Szubert, Sebastian
Sajdak, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/987141.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
rectocele
surgical mesh
pelvic organ prolapse
swine
Opis:
Introduction. A rectocele is a hernation of the rectum into the vaginal lumen developing as a consequence of weakness of the rectovaginal septum. It affects about 18% of women after childbearing age. Symptoms associated with a rectocele include constipation, vaginal fullness or heaviness, feeling of a bulging mass within vagina, incomplete stool evacuation and dyspareunia. Current methods of surgical treatment of a rectocele often require implantation of a mesh graft. In most of cases, synthetic and non-absorbable meshes are used. Although implantation of a synthetic and non-absorbable mesh is effective in the treatment of rectocele, a high rate of mesh erosion has been reported. Case report. This study presents a surgical technique and case report for the treatment of a rectocele in a 46-year-old women by implantation of a porcine-derived absorbable collagen mesh (Pelvicol®) by transvaginal approach, with six year follow-up. A review of the literature concerning implantation of Pelvicol® for the treatment of rectocele was also undertaken. Conclusions. The clinical experience and review of the literature by the authors suggest that a porcine-derived acellular mesh is non-cytotoxic, pyrogenic or allergenic, and the application of a biomesh in the management of rectocele is effective and safe, and the risk of mesh erosion is very low.
Źródło:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2016, 23, 4
1232-1966
Pojawia się w:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Monoclonal gammopathy of renal significance - diagnostic and therapeutic problems
Gammapatia monoklonalna o znaczeniu nerkowym – trudności diagnostyczne i terapeutyczne
Autorzy:
Kade, Grzegorz
Spaleniak, Sebastian
Hałka, Janusz
Antosiewicz, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2033684.pdf
Data publikacji:
2021-01-30
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
monoclonal gammopathy of renal significance
monoclonal gammopathy of undetermined significance
kidney disease
gammapatia monoklonalna o znaczeniu nerkowym
gammapatia monoklonalna o nieokreślonym znaczeniu
choroba nerek
Opis:
The term monoclonal gammopathy of renal significance mGrS means a group of renal diseases re-sulting from the presence of the monoclonal protein produced by plasmatic cells or other clones of B cells. The patients with MGRS do not fulfill the diagnostics criteria both of multiple myeloma and other neoplasm originating from B cells. The involvement of different renal structures in the course of mGrS results the dysfunction of kidneys. The monoclonal protein may injure the glomerular struc-tures (including vascular) as well as tubular structures (interstitial in more wide sense). The early di-agnosis of mGrS is difficult and the late detection of the disease is connected with high risk of irre-versible renal damage. Therefore, the multidisciplinary cooperation – including general practitioners, nephrologists, hematologists and nephro-pathologists – is particularly important for the diagnostics and treatment of mGrS cases. This new hemato-nephrological meta-disease entity is connected with relatively high morbidity and mortality as well as relapses in transplanted kidney. The decision of the treatment initiation against the toxic clone in mGrS cases results mainly from the nephrological rea-sons. The article presents current diagnostic and therapeutic possibilities that may be used in mGrS patients. The main purpose of this article was to present the current state of knowledge regarding the diagnostics and treatment of MGRS.
Termin gammapatia monoklonalna o znaczeniu nerkowym (MGRS, monoclonal gammopathy of renal significance) dotyczy grupy chorób nerek będącej skutkiem obecności białka monoklonalnego wydzielanego przez komórki plazmatyczne bądź inne klony komórek B. Chorzy, u których rozpoznaje się MGRS, nie spełniają kryteriów diagnostycznych szpiczaka plazmocytowego, a także innych nowotworów wywodzących się z komórek B. Dysfunkcja nerek związana z MGRS wynika z zajęcia różnych ich struktur. Białko monoklonalne może uszkadzać zarówno struktury kłębuszka nerkowego (także naczynia), jak i cewek nerkowych (szerzej – śródmiąższ). Wczesne rozpoznanie MGRS sprawia trudności diagnostyczne, natomiast późne wykrycie jest obarczone dużym ryzykiem nieodwracalnego uszkodzenia nerek. Ta nowa metajednostka hematonefrologiczna wiąże się z relatywnie wysoką zachorowalnością i śmiertelnością, w tym z nawrotami w przeszczepionej nerce. Z tego względu istotne znaczenie w poprawie skuteczności diagnostyki i leczenia chorych z MGRS ma współpraca wielospecjalistyczna – szczególnie obejmująca lekarzy rodzinnych oraz nefrologów, hematologów i nefropatologów. W przypadku MGRS podjęcie decyzji o leczeniu przeciwko toksycznemu klonowi wynika głównie z przesłanek nefrologicznych. W artykule przedstawiono aktualne możliwości zarówno diagnostyczne, jak i terapeutyczne u chorych z MGRS. Praca ma na celu przedstawienie aktualnego stanu wiedzy dotyczącego możliwości w zakresie diagnostyki i leczenia MGRS.
Źródło:
OncoReview; 2020, 10, 4; 139-144
2450-6125
Pojawia się w:
OncoReview
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Płaskonabłonkowy rak pochwy u pacjentki z całkowitym wypadaniem narządów płciowych – opis przypadku
Squamous cell vaginal cancer in a patient with complete pelvic organ prolapse – case report
Autorzy:
Moszyński, Rafał
Kościński, Tomasz
Burchardt, Bartosz
Szubert, Sebastian
Sajdak, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031583.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
rak płaskonabłonkowy pochwy
enterocoele
u-kształtna siatka polipropylenowa
podwieszenie kikuta
pochwy
wznowa
virginal squamous-cell cancer
enterocele
u-shaped polypropylene mesh
vaginal stub suspension
cancer
recurrence
Opis:
Vaginal cancer is one of the least common reproductive tumors in women; in Poland it constitutes only 1–4% of them. It is found primarily in elderly patients with the mean age at diagnosis of approximately 70 years. Because of a similar clinical presentation and histological structure, vaginal cancer can be mistaken in its early stages for infiltrating cervical cancer. The incidence of vaginal cancer has been increasing at an alarming pace in recent years, due to the aging of the surveyed populations. In this article we analyzed the comorbidity of squamous cell vaginal cancer and complete pelvic organ prolapse. In order to employ proper cancer treatment, we had to restore the normal anatomy of the reproductive organs prior to brachytherapy. Following unsuccessful attempts to reduce the prolapse using a conservative approach, a two-stage surgical treatment was performed to enable brachytherapy. Initially, we excised the uterus with its adnexa and removed (with a rim of healthy tissue) the tumor in the pouch of Douglas. Subsequently, in collaboration with a surgical team, we reconstructed the vaginal ligaments with the use of a U-shaped polypropylene mesh, which was fixed to the sacral bone. Simultaneously, we reconstructed the rectovaginal septum. In connection with this case report we reviewed the current methods of surgical and systemic treatment of vaginal cancer.
Rak pochwy to jeden z najrzadszych nowotworów kobiecych narządów płciowych; w Polsce stanowi jedynie 1–4% przypadków nowotworów z tej grupy. Dotyczy przede wszystkim pacjentek w wieku podeszłym: średnia wieku w chwili rozpoznania to około 70 lat. W początkowych stadiach choroba może być mylona z naciekającym pochwę rakiem szyki macicy – ze względu na podobną symptomatologię i wygląd histopatologiczny. W ostatnich latach zaobserwowano niepokojącą tendencję wzrostową występowania raka pochwy, co ma związek ze starzeniem się społeczeństwa. Praca porusza problem współwystępowania dwóch patologii w obrębie miednicy mniejszej: raka płaskonabłonkowego pochwy i całkowitego wypadania narządów płciowych. Aby umożliwić prawidłowe leczenie przeciwnowotworowe, przed rozpoczęciem brachyterapii należało przywrócić prawidłowe stosunki anatomiczne narządów płciowych. Po nieudanych próbach zachowawczego odprowadzenia wynicowanych narządów płciowych zdecydowano się na leczenie operacyjne, przeprowadzone dwuetapowo, co pozwoliło na wdrożenie brachyterapii. Po usunięciu – w pierwszym etapie – macicy z przydatkami oraz resekcji (w granicach zdrowych tkanek) guza zlokalizowanego w zatoce Douglasa we współpracy z zespołem chirurgicznym wykonano rekonstrukcję aparatu więzadłowego pochwy za pomocą U-kształtnej siatki polipropylenowej, ufiksowanej do kości krzyżowej, z jednoczesnym odtworzeniem przegrody odbytniczo-pochwowej. Na podstawie opisu przypadku przedstawiono i przeanalizowano współczesne metody zabiegowego i systemowego leczenia raka pochwy.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 3; 233-238
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Salinomycyna – przełom w leczeniu raka jajnika?
Salinomycin – a breakthrough in the treatment of ovarian cancer?
Autorzy:
Huczyński, Adam
Markowska, Janina
Ramlau, Rodryg
Sajdak, Stefan
Szubert, Sebastian
Stencel, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030100.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cancer stem cells
ovarian cancer
salinomycin
komórki macierzyste raka
rak jajnika
salinomycyna
Opis:
It is believed that cancer stem cells are the primary cause of cancer chemotherapy resistance, metastasis and relapse. The cancer stem cells form a small population of cells present in the tumor (accounting for less than 2% of the tumor mass) and have properties which enable them to survive chemo- and radiotherapy. These cells have the ability to self-renew, do not undergo apoptosis, display overexpression of the ALDH1A1 enzyme and ABC genes which encode transport proteins, and furthermore make use of various signaling pathways (Wnt, Notch, Hedgehog). Cancer stem cells may be identified and isolated from the tumor based on the characteristic biomarkers (CD44+, CD133+, CD117+, BMi1, Oct-4, nestin). It has been demonstrated that salinomycin, an antibiotic obtained from Streptomyces albus, eliminates cancer stem cells, which are resistant to treatment with cytostatics. Salinomycin causes apoptosis of these cells through a number of mechanisms, including the disruption of the Na+/K+ ion balance in biological membranes, inhibition of the Wnt pathway and resistance to transporters, increase in the activity of caspases, activation of the MAPKp38 pathway and inhibition of the nuclear transcription factor NF-κB. Salinomycin has an effect on many types of cancer. It may turn out to be a breakthrough in the therapy of chemotherapy-resistant cancers.
Uważa się, że główną przyczyną chemiooporności, przerzutów i nawrotów raka jajnika są komórki macierzyste raka. Jest to obecna w guzie mała populacja komórek (stanowiąca mniej niż 2% jego masy), których właściwości pozwalają im przetrwać chemio- i radioterapię. Komórki te mają zdolność do samoodnowy, nie podlegają apoptozie, wykazują nadekspresję genów ABC kodujących białka transportowe, enzymu ALDH1A1 i korzystają z różnych szlaków sygnałowania (Wnt, Notch, Hedgehog). Komórki macierzyste raka można zidentyfikować oraz izolować z guza na podstawie charakterystycznych biomarkerów (CD44+, CD133+, CD117+, BMi1, Oct-4, nestyna). Wykazano, że salinomycyna, antybiotyk uzyskany ze Streptomyces albus, eliminuje komórki macierzyste raka, które są oporne na leczenie cytostatykami. Salinomycyna powoduje apoptozę tych komórek poprzez wiele mechanizmów, w tym poprzez zakłócenie jonowego bilansu Na+/K+ w błonach biologicznych, hamowanie szlaku Wnt i oporności na działanie transporterów, wzrost aktywności kaspaz, aktywację szlaku MAPKp38 oraz hamowanie jądrowego czynnika transkrypcyjnego NF-κB. Salinomycyna jest aktywna w wielu rodzajach nowotworów. Może okazać się przełomem w terapii nowotworów chemioopornych.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 3; 156-161
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena stężenia bFGF w surowicy krwi kobiet z guzami złośliwymi i niezłośliwymi jajnika
Analysis of serum bFGF concentration in women with malignant and benign ovarian tumors
Autorzy:
Moszyński, Rafał
Szpurek, Dariusz
Michalak, Sławomir
Szubert, Sebastian
Krygowska, Joanna
Sajdak, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030163.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
CA-125
bFGF
diagnosis
ovarian cancer
ovarian tumor
diagnostyka
guzy jajnika
rak jajnika
Opis:
Aim of paper: The purpose of this paper was to assess serum bFGF level on women with malignant and benign ovarian cancer. Material and methods: The study encompassed 62 patients treated at the Department of Surgical Gynaecology of the Medical University in Poznań since 2006 thru 2009. The patients were subdivided into two groups: those harboring ovarian cancer (group 1; n=17) and those affected with a benign tumor (group 2; n=45). Serum bFGF level was assessed in both groups in relation to several features of the disease. Results: Median serum bFGF level in group 1 was 40.10 pg/ml (95% CI: 29.17-113.89), while in group 2 – 20.60 pg/ml (95% CI: 16.33-36.59). The difference was close to statistical significance (p=0.068). Prognostic value of bFGF in ovarian cancer in terms of sensitivity and specificity was 47% and 93%, respectively. Its positive predictive value (PPV) was 73%, negative predictive value (NPV) – 82%, and AU-ROC (area under curve) – 0.647. Analysis of AU-ROC for bFGF and CA-125 revealed superior predictive value of the latter in ovarian cancer (p=0.011). Median serum bFGF level in women with ovarian cancer at FIGO stage III and IV was 99.60 pg/ml (95% CI: 37.59-185.04) and was significantly higher than at FIGO stage I and II (16.29 pg/ml; 95% CI: 4.57-37.78; p=0,025). In clear-cell- and non-differentiated cancers, higher serum bFGF level was noticed (p=0.0037). No correlations have been noticed between bFGF and histological malignancy grade (p=0.56) or tumor size (group 1: p=0.56; group 2: p=0.87). Conclusions: In women affected with ovarian cancer, serum bFGF level is higher than in those harboring benign tumors and the difference is close to statistical significance. In women with ovarian cancer, serum bFGF level is significantly higher in those at more advanced clinical stage of the disease. bFGF may be a valuable adjunct in preoperative diagnostic work-up of ovarian tumors.
Cel: Celem pracy była ocena surowiczego stężenia bFGF u kobiet ze złośliwym i niezłośliwym guzem jajnika. Materiał i metody: Badaniami objęto 62 pacjentki leczone w Klinice Ginekologii Operacyjnej UM w Poznaniu w latach 2006-2009. Pacjentki podzielono na dwie grupy: chore z rakiem jajnika (grupa 1.; n=17) i kobiety z guzem niezłośliwym (grupa 2.; n=45). Stężenie bFGF analizowano w poszczególnych grupach w zależności od różnych cech choroby. Wyniki: Mediana stężenia bFGF w grupie 1. wynosiła 40,10 pg/ml (95% CI: 29,17-113,89), natomiast w grupie 2. – 20,60 pg/ml (95% CI: 16,33-36,59). Różnica ta była bliska istotności statystycznej (p=0,068). W prognozowaniu raka jajnika bFGF uzyskał czułość równą 47%, swoistość – 93%, PPV – 73%, NPV – 82% przy polu pod krzywą ROC (AU-ROC) równym 0,647. Analiza AU-ROC dla bFGF i CA-125 wykazała wyższość CA-125 w predykcji raka jajnika (p=0,011). Mediana stężeń bFGF u kobiet z rakiem jajnika w III i IV stopniu według FIGO wynosiła 99,60 pg/ml (95% CI: 37,59-185,04) i była istotnie statystycznie wyższa niż w I i II stopniu FIGO (16,29 pg/ml, 95% CI: 4,57-37,78; p=0,025). W rakach jasnokomórkowych i niezróżnicowanych występowały wyższe stężenia bFGF (p=0,0037). Nie zaobserwowano korelacji między bFGF a stopniem złośliwości histologicznej (p=0,56) ani wielkością guza (grupa 1.: p=0,56; grupa 2.: p=0,87). Wnioski: U kobiet z rakiem jajnika stężenia bFGF są wyższe niż u kobiet z guzami niezłośliwymi, a różnice te są bliskie istotności statystycznej. U kobiet z rakiem jajnika stężenie bFGF jest istotnie wyższe w zaawansowanych stadiach choroby. bFGF może być cennym uzupełnieniem diagnostyki przedoperacyjnej guzów jajnika.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2009, 7, 3; 199-205
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies