Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Świątkowski, Marcin." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Wartość dowodowa wyjaśnień tzw. „małego świadka koronnego”
The value of evidence in testimony of the so-called “key witness in sua causa”
Autorzy:
Świątkowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/136902.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Szkoła Główna Służby Pożarniczej
Tematy:
mały świadek koronny
prawdziwe wyjaśnienia
nadzwyczajne złagodzenie kary
key witness in sua causa
true explanations
extraordinary mitigation of penalty
Opis:
Opracowanie dotyczy oceny wartości dowodowej wyjaśnień tzw. „małego świadka koronnego” – instytucji wprowadzonej do polskiego prawa karnego w kodeksie karnym z 1997 r., a następnie w kodeksie karnym skarbowym z 1999 r., która od początku aż do chwili obecnej nieprzerwanie budzi kontrowersje i stwarza niemałe problemy interpretacyjne. Dowody osobowe nadal odgrywają kluczową rolę w procesie karnym, i z tego powodu wydaje się, że zasadne jest dokonanie analizy istniejących rozwiązań prawnych, z uwzględnieniem dorobku doktryny i judykatury, pod kątem próby oceny wartości dowodowej wyjaśnień tzw. „małego świadka koronnego”. Skoro mamy do czynienia z bezpośrednim uczestnikiem przestępstwa (współsprawcą), to przy jego szczerej współpracy, w zamian za – obligatoryjne w ujęciu art. 60 § 3 k.k. oraz art. 36 § 3 k.k.s. lub fakultatywne w ujęciu art. 60 § 4 k.k. – nadzwyczajne złagodzenie kary, składane wyjaśnienia mogą być wartościowym dowodem. W systemie polskiego prawa karnego obowiązuje swobodna ocena dowodów wyrażona w art. 7 k.p.k., i wyjaśnienia tzw. „małego świadka koronnego” mogą być wystarczającym dowodem oskarżenia, niemniej jednak, o ile to możliwe, należy weryfikować ujawniane przez sprawcę informacje przy pomocy innych dowodów. W realizacji oceny wartości dowodowej takich wyjaśnień zalecana jest wyjątkowa ostrożność.
The study focuses on the assessment of the evidential value of the testimony of the socalled “key witness in sua causa” in the Polish criminal law. Since its introduction into the Penal Code of 1997, and subsequently into the Fiscal Penal Code of 1999, the institution of the “key witness in sua causa” have continually raised controversies and created considerable interpretational problems. As personal evidence still plays a key role in the criminal trial, it seems reasonable to analyse existing legal solutions, including the achievements of doctrine and judiciary, in attempt to assess the evidential value of the testimony of the so-called “key witness in sua causa”. Since we are dealing with a direct participant in crime, the accomplice’s sincere cooperation and submitted testimony can be a valuable evidence in return for the extraordinary mitigation of penalty which is obligatory in terms of the Articles 60 § 3 and 36 § 3 of the Penal Code or optional in terms of Article 60 § 4 of the Penal Code. Free evaluation of the evidence expressed in Article 7 of the Penal Code, and explanation of the “key witness in sua causa” may be sufficient evidence for the prosecution, however, if possible, the information disclosed by the perpetrator should be verified by means of other evidence. In the assessment of the evidential value of such testimony, extreme caution is advised.
Źródło:
Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej; 2019, 2, 70; 133-155
0239-5223
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karta Praw Społecznych Rady Europy jako szansa ustanowienia jednolitej koncepcji obywatelstwa Unii Europejskiej
European citizenship, European Social Charter, the right to housing, right to health, the right to social assistance, the right to education
Autorzy:
Świątkowski, Andrzej Marian
Wujczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443396.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
obywatelstwo europejskie Europejska karta społeczna
prawo do mieszkania
prawo do ochrony zdrowia
prawo do pomocy społecznej
prawo do edukacji
The Union citizenship
European Social Charter
the right to health care
the right to social assistance
the right to housing
the right to education
Opis:
Artykuł analizuje możliwość potraktowania postanowień Karty Praw Społecznych Rady Europy jako standardu określającego minimalny poziom ochrony uprawnień socjalnych w skali kontynentu europejskiego. Uprawnienia te są analizowane jako element obywatelstwa europejskiego. Brak jednolitej koncepcji obywatelstwa UE sprawia, że poszczególne państwa członkowskie EU nie realizują wspólnego modelu przestrzegania praw socjalnych. Taka sytuacja sprzyja interwencji unijnych i krajowych organów wymiaru sprawiedliwości, albowiem stosowanie w praktyce trzech różnych standardów ochrony praw społecznych a limine uzasadnia wątpliwość równego traktowania i nasuwa podejrzenie o naruszeniu przepisu o zakazie dyskryminacji obywateli Unii Europejskiej ze względu na przynależność państwową. W artykule przeanalizowano następujące prawa regulowane postanowieniami Europejskiej karty społecznej: prawo do ochrony zdrowia, pomocy społecznej, mieszkania i edukacji.
The article analyzes the possibility of treatment of the Charter of Social Rights of the Council of Europe as a standard specifying the minimum level of protection of social rights in the scale of the European continent. These rights are analyzed as part of European citizenship. Because of the absence of a uniform concept of the Union citizenship, the individual Member States of the European Union do not apply the common model of compliance with the social rights. The effect of this is the intervention of the Union and domestic judicial authorities, since the practical application of the three standards of protection of social rights a limine puts in doubt the equal treatment and gives rise to the suspicion that the provision prohibiting discrimination of the Union citizens on grounds of nationality is violated (article 18(1) TFEU). Claims for social benefits regulated by the European laws are no longer treated by the EU judiciary as privileges which may be satisfied at the sole discretion of the competent public authorities. The article analyzes the following rights regulated in the provisions of the European Social Charter: the right to health care, social assistance, housing and education.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2016, 16/2; 409-436
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Labour law in the face of economic crisis
Prawo pracy w obliczu kryzysu ekonomicznego
Autorzy:
Świątkowski, Andrzej Marian
Wujczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/476653.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
economic standstill
fixed term contract
liberalization of overprotective employment relationships
Polska
przestój gospodarczy
umowa na czas określony
liberalizacja nadopiekuńczych stosunków pracy
Polska
Opis:
In order to cope with the economic crisis, the Polish Anti-Crisis Labour Act of 2009, temporarily relaxed the rigid labour statutes, introduced over thirty years ago by the Labour Code. The Anti-Crisis Labour Act introduced a new concept of the economic standstill. It allowed employers to temporarily suspend employment contracts without terminating them. The new Act also enabled employers to enter into temporary employment contracts regardless of the former law established by Art. 25 of the Labour Code. This law required employers, as a matter of principle, to mostly enter into nonfixed employment contracts with their employees. Despite the last economic crisis had little impact on the Polish economy, the Polish Anti-Crisis Labour Act gave for the first time a real chance for the Labour Code to have its over-protective regulations liberalized. By facing a seeming economic crisis, the Polish labour law has become more flexible.
Aby poradzić sobie z ostatnim kryzysem gospodarczym, polska ustawa z dnia 1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców tymczasowo złagodziła sztywne przepisy dotyczące prawa pracy, wprowadzone ponad trzydzieści lat temu przez kodeks pracy. Ustawa antykryzysowa wprowadziła nową koncepcję przestoju ekonomicznego i umożliwiła pracodawcom tymczasowe zawieszenie umów o pracę bez ich wypowiedzenia. Nowa ustawa umożliwiła również pracodawcom zawieranie umów na czas określony bez względu na wcześniejsze przepisy ustanowione w art. 25 kodeksu pracy, który wymagał od pracodawców zasadniczo zawarcia z pracownikami umów na czas nieokreślony. Mimo że kryzys ekonomiczny miał niewielki wpływ na polską gospodarkę, polska ustawa o przeciwdziałaniu kryzysowi stanowiła po raz pierwszy realną szansę na liberalizację przepisów w zakresie nadmiernej ochrony pracowników. Stojąc w obliczu pozornego kryzysu gospodarczego, polskie prawo pracy stało się bardziej elastyczne.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2017, 2 (21); 175-187
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies