Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Łakota-Micker, Małgorzata" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Problematyka małego państwa na drodze do Unii Europejskiej Przykład Czarnogóry
    The issues of a small country heading towards joining the European Union. Montenegro example
    Autorzy:
    Łakota-Micker, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/469194.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uczelnia Jana Wyżykowskiego
    Tematy:
    Czarnogóra
    Bałkany Zachodnie
    Unia Europejska
    integracja
    korupcja
    przestępczość zorganizowana
    wolność mediów
    Montenegro
    Western Balkans
    European Union
    integration
    corruption
    organized crime
    freedom of media
    Opis:
    Czarnogóra to stosunkowo młode, ale i aktywne państwo regionu Bałkanów Zachodnich, jakim dała się poznać od chwili uzyskania swej niezależności w 2006 roku. Prowadzona przez władze Podgoricy polityka zagraniczna od samego początku skupiona jest na zacieśnianiu więzi z NATO, Unią Europejską, jak i kształtowaniu pozytywnych relacji w regionie. Na tle pozostałych państw Bałkanów Zachodnich, Czarnogóra wypada bardzo korzystnie jeśli pod uwagę wziąć postępy i stopień realizacji stawianych przez organizacje wytycznych na rzecz akcesji. Czarnogóra to kraj o wciąż nieodkrytych możliwościach. Przyciągająca zagranicznych turystów, jak i inwestorów, stara się dorównać sąsiedniej Chorwacji. Wśród największych problemów z jakimi musi zmagać się państwo wymienia się przede wszystkim korupcję, przestępczość zorganizowaną, brak wolności mediów, czy brak poszanowania odmienności grup o innej orientacji seksualnej, dyskryminację Romów, osób niepełnosprawnych.
    Montenegro is a relatively young but also very active country in the region of the western Balkans. It can be distinguished by these features since it regained its independence in 2006. The foreign politics run by the Podgorica authorities, from the very beginning, has been focused on strengthening the relations with NATO, European Union and creating the positive relations inside the region. Montenegro can be perceived in more advantageous way as compared to the other western Balkan countries when one considers the progress and the level of implementation of the guidelines issued by the organization working for the accession procedure. Montenegro is the country of the undiscovered potential. As a very attractive country for both tourists and investors, it tries to match the neighboring Croatia. Among the main problems, Montenegro must face, the following: organized crime, lack of media freedom, lack of respect for otherness of different sexual orientation groups, discrimination of Romani people and the disabled.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Dolnośląskiej Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Techniki w Polkowicach. Studia z nauk społecznych; 2015, 8; 29-56
    2082-7547
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Dolnośląskiej Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Techniki w Polkowicach. Studia z nauk społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chorwacka droga do NATO
    Croatian road to NATO
    Autorzy:
    Łakota-Micker, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2141105.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-27
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    NATO
    Sojusz Północnoatlantycki
    Chorwacja
    Opis:
    W niniejszym artykule Autorka omawia proces akcesji Republiki Chorwackiej do Sojuszu Północnoatlantyckiego. Dokonując opisu jego przebiegu wskazuje na najważniejsze jego etapy, konfrontując je z przeobrażeniami politycznymi w regionie oraz ewolucją poglądów państw europejskich na kwestię członkostwa Chorwacji w Pakcie. W konkluzjach wskazuje na możliwości kreowania polityki regionalnej, jakie uzyskał Zagrzeb. W jej ocenie za najważniejsze uznać należy współuczestnictwo w kreowaniu polityki euroatlantyckiej, ułatwienia w procesie akcesji do Unii Europejskiej oraz postępujący proces stabilizacji sytuacji w regionie, oparty w dużej mierze na wspólnych inicjatywach regionalnych i działaniach wskazanych przez Sojusz Północnoatlantycki.
    In this article the writer discusses the process of the access of Croatia to the North Atlantic Treaty. The description includes its most important stages confronted with political transformations in the region and the evolution of the views of European countries on the issue of the Croatian membership in the Pact. In the conclusion the writer indicates the possibilities of creating a regional policy by Zagreb. According to her evaluation what is the most important is the coparticipation in the creation of the Euro-Atlantic policy, facilitations in the process of accessing the European Union and the ongoing process of stabilizing the situation in the region, based largely on joint regional initiatives and actions indicated by the North Atlantic Alliance.
    Źródło:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2012, 6; 187-198
    1896-8848
    2450-3436
    Pojawia się w:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Media w Czarnogórze
    Media in Montenegro
    Autorzy:
    Łakota-Micker, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/469246.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uczelnia Jana Wyżykowskiego
    Tematy:
    Czarnogóra
    Wolność mediów
    Bałkany Zachodnie
    Montenegro
    Freedom of media
    Western Balkans
    Opis:
    Media stanowią istotny środek przekazu informacji. Kształtują świadomość obywateli i pozwalają docierać do szerokiego spectrum informacji. Nazywane nie bez znaczenia czwartą władzą poza funkcją informacyjną w wielu przypadkach odgrywają również rolę cenzorów. W Czarnogórze aspirującej do członkostwa w Unii Europejskiej, prowadzącej negocjacje akcesyjne, wydawać by się mogło, iż spełnione są wszelkie standardy w zakresie praw medialnych. Państwo przyjęło najważniejsze regulacje prawne w tej materii. Wnikliwsza analiza stanu wolności mediów czarnogórskich pokazuje jednak, że sytuacja nie jest tak przejrzysta. Media pozostają zależne od układów politycznych, źródeł finansowania. Środowisko opiniotwórcze jest skorumpowane, a sytuacja samych dziennikarzy trudna. Ci z nich, którzy podejmują się pisania o polityce, ujawniania nieczystych interesów, przewinień ze strony władz, organów wymiaru sprawiedliwości, narażeni są wielokrotnie na ataki, tak werbalne, jak i akty przemocy fizycznej. Artykuł ukazuje współczesną sytuację mediów w demokratycznym państwie, jakim jest Czarnogóra.
    Media constitute an important means of information transfer. They shape the citizens awareness and make it possible to reach a wide range of information. Being called the fourth estate, besides the information function, in many cases media become censors. In Montenegro, which aspires to become the member of the European Union and carries out the accession negotiations, it might seem that all standards as to the media law are kept. The country passed all the most important legal regulations in that matter. Yet, the deeper analysis of the freedom of Montenegro media shows that the situation is not so transparent. Media remain dependent on the political relations, sources of financing. The opinion-forming environment is corrupted, and the journalists’ situation is difficult. Those who attempt to write about politics, reveal underhanded business, abusive activity from the side of the authorities, judicial authorities, are often placed at risk of violence both verbal and physical. The article shows the current situation of media in the democratic country, which is Montenegro.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Dolnośląskiej Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Techniki w Polkowicach. Studia z nauk społecznych; 2015, 8; 11-28
    2082-7547
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Dolnośląskiej Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Techniki w Polkowicach. Studia z nauk społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Republika Czarnogóry na drodze do NATO
    Montenegro on its Road to NATO
    Autorzy:
    Łakota-Micker, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/469349.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Uczelnia Jana Wyżykowskiego
    Opis:
    W wyniku referendum przeprowadzonego 21 maja 2006 r. doszło do rozłamu między Serbią a Czarnogórą. W tym samym miesiącu Republikę Czarnogóry uznały Unia Europejska, Stany Zjednoczone, Albania, Bośnia, Bułgaria. 28 czerwca 2006 r. państwo zostało 192 członkiem Organizacji Narodów Zjednoczonych. Rok później (11 maja 2007 r.) dołączyło do Rady Europy. Dzięki podejmowanym wysiłkom i aktywnie prowadzonej polityce zagranicznej, dziś Republika Czarnogóry postrzegana jest jako jeden z aktywniejszych i silniej zaangażowanych pretendentów do pełnoprawnego członkostwa w NATO. W ciągu ostatnich kilku lat uczestniczyła w realizacji następujących mechanizmów: Indywidualnym Programie Partnerstwa (IPP), Procesie Planowania i Oceny (PARP), Indywidualnym Programie (IPAP) czy Zintensyfikowanym Dialogu. Poprzez realizację zadań wynikających z powyższych programów tworzone są możliwości dalszej współpracy w ramach Planu Działań na Rzecz Członkostwa (MAP) - w którym Czarnogóra uczestniczy od grudnia 2009 r.
    Montenegro is one of the newest countries in South-Eastern Europe. In contrast to the former republics of Yugoslavia that fought wars to reach sovereignty, Montenegro achieved its independence democratically. After the independence on 3th May 2006 a new process of building Montenegrin society began. The country undertaken a wide- ranging programme of structural and institutional reforms. Good neighbourly relations and cooperation with international organizations and other countries in the region of Western Balkans are given as a key of its success. Montenegro realized the furst contractual relation with NATO by signing the Framework document of Partnership for Peace (PfP) in 2006. After development of the Presentation Document and signing the Security Information Agreement, Mission to NATO in Brussels was opened. Podgorica agreed its first Individual Partnership Programme (IPP) with NATO in January 2008. Cooperation was deepened in July 2008, when its first Individual Partnership Action Plan (IPAP) was agreed. Montenegro completed its participation in the IPAP process in the summer of 2010, beginning its first MAP cycle in the autumn of 2010 with the submission of its first Annual National Programme (ANP).
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Dolnośląskiej Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Techniki w Polkowicach. Studia z nauk społecznych; 2010, 3; 103-118
    2082-7547
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Dolnośląskiej Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Techniki w Polkowicach. Studia z nauk społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stosunki dwustronne pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Republiką Chorwacji
    Bilateral Relations Between Poland And Croatia
    Autorzy:
    Łakota-Micker, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/523012.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Ośrodek Analiz Politologicznych
    Tematy:
    Republika Chorwacji
    Rzeczpospolita Polska
    stosunki dwustronne
    ustrój
    dyplomacja
    Opis:
    Polsko-chorwackie stosunki dwustronne określane są, jako bardzo życzliwe. Polska uznała niepodległość Chorwacji 15 stycznia 1992 roku. W kwietniu tego samego roku została ustanowiona Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Za-grzebiu. Od połowy 1993 roku w stolicach obu państw swoje urzędy zaczęli sprawować najwyżsi przedstawiciele dyplomatyczni. Baza traktatowa polsko-chorwacka jest w zasadzie kompletna. Większość umów, sięgających swoimi korzeniami jeszcze do byłej Jugosławii, została uaktualniona w oparciu o Poro-zumienie o sukcesji umów z kwietnia 1995 roku. Poza współpracą polityczną, gospodarczą i turystyczną Chorwację łączą z Polską postanowienia umowy o współpracy w dziedzinie kultury i edukacji. Kraj zawdzięcza stronie polskiej nie tylko wsparcie w okresie przedakcesyjnym, ale i pomoc ekspercką, na jaką mógł liczyć w zakresie pozyskiwania i wdrażania funduszy unijnych. Dla Polski Chorwacja to nie tylko „mały kraj na wielkie wakacje”, ale także obiecujący partner handlowy, członek Unii Europejskiej, z którym warto rozwijać dalszą współpracę.
    Bilateral relations between Poland and Croatia are defined as very benevolent. On January 15, 1992. Poland recognized the independence of Croatia. In April of the same year, Polish Embassy was established in Zagreb. Since mid-1993, in the capitals of both countries highest diplomatic representatives began their service. The base of the Polish-Croatian treaty is basically complete. Most of the contracts, whose roots are dating back to the former Yugoslavia, have been updated in April 1995 on the basis of the Agreement on succession agreements. Besides political, economic and tourist cooperation, Croatia and Poland are linked by the agreement on cooperation in the cultural and educational field. The country owes the Polish support not only in the pre-access period, but also expert assistance in obtaining and implementing EU funds. For Poland Croatia is not only "a small country for great holidays" but also a promising partner, a member of the European Union, with whom it is worth cooperating further.
    Źródło:
    Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"; 2014, 11; 136-171
    2084-5294
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chorwacja we współczesnych stosunkach międzynarodowych z państwami Korytarza Środkowoeuropejskiego
    Croatia in modern international relations with the states of Central European Transport Corridor
    Autorzy:
    Łakota-Micker, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1202478.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uczelnia Jana Wyżykowskiego
    Tematy:
    Republika Chorwacji
    Korytarz Środkowoeuropejski Inicjatywa CETC-Route 65
    The Republic of Croatia
    The Central European Transport Corridor
    Initiative CETC-ROUTE 65
    Opis:
    Artykuł omawia jedno z ważniejszych przedsięwzięć, w których Chorwacja uczestniczy aktywnie od kilku lat. Inicjatywa utworzenia Środkowoeuropejskiego Korytarza Transportowego CETC-ROUTE 65 zrodziła się z potrzeby ściślejszej współpracy pomiędzy samorządami państw europejskich. Zgodnie z założeniem, powstanie pasma rozwojowego CETC-ROUTE 65 wpływać ma na zwiększenie konkurencyjności regionów położonych w jego obrębie, wzmocnienie obszarów słabych strukturalnie, a tym samym na zmniejszenie bezrobocia, rozwój turystyki i gospodarek regionalnych. Porozumienie, które początkowo obejmowało zaledwie dwa regiony, przez ostatnie lata zyskało na zainteresowaniu. W kwietniu 2004 roku podpisano Międzyregionalną umowę na rzecz utworzenia Środkowoeuropejskiego Korytarza Transportowego, w ramach której rozwija się współpraca skupiająca 17 regionów i powiatów w 6 krajach: Szwecji, Polsce, Czechach, Słowacji, na Węgrzech i Chorwacji. Republika Chorwacji jest obecnie doskonałym przykładem kraju, który może konkurować z innymi państwami szeroko rozumianego Zachodu. Przemiany o charakterze politycznym, ekonomicznym, ale i militarnym, do jakich doszło w Chorwacji przez ostatnie lata, stawiają państwo na równi z innymi krajami. Tym samym, kładą kres negatywnym skojarzeniom przypisywanym państwom byłej Jugosławii, przez pryzmat których także i Zagrzeb postrzegany był przez ostatnie dwadzieścia lat.
    The article Croatia in modern international relations with the states of Central European Transport Corridor discusses one of the most crucial events through which the Croatia has participated actively for few years. The initiative of creating the Central European Transport Corridor CETC-ROUTE 65 came into being from the need for close cooperation between the local self-governments of the European states. According to its assumption, the setting up of the developing zone CETC-ROUTE 65 is to influence the competitiveness of the regions located within its area, strengthening the areas that are underdeveloped structurally, inter alia decreasing the unemployment rate, developing the tourism and local economies. The agreement, that initially included two regions, has gained a lot of interest for the past few years. In April 2004, the Inter-Regional Agreement aiming at creating the Central European Transport Corridor was signed, within the framework of which the cooperation of 17 regions and districts in 6 countries has been being developed: in Sweden, Poland, the Czech Republic, Slovakia, and Hungary and Croatia. The Republic of Croatia is a great modern example of a state that is able to compete with other in the broad sense western countries. The political, economic, and military transformations that have occurred over the past few years, place the country at the equal level with others. Thus ceasing the negative associations that the states of former Yugoslavia and Zagreb have been perceived with for the past twenty years.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Dolnośląskiej Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Techniki w Polkowicach. Studia z nauk społecznych; 2014, 7; 25-38
    2082-7547
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Dolnośląskiej Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Techniki w Polkowicach. Studia z nauk społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Szara Eminencja czarnogórskiej sceny politycznej – Milo Djukanović (cz. II)
    The Gray Eminence of the Montenegrin political scene – Milo Djukanović“ (Part 2)
    Autorzy:
    Łakota-Micker, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2231635.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-11
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Milo Djukanowić
    Czarnogóra
    kariera
    władza
    polityka
    korupcja
    przestępczość zorganizowana
    Mio Djukanović
    Montenegro
    power
    phenomenon
    biography
    politics
    Opis:
    CEL NAUKOWY: Artykuł stanowi drugi z cyklu, poświęcony karierze i działalności politycznej Milo Djukanovića. O ile w pierwszej części opisane zostały lata młodości polityka, jego dojście do władzy i realizacja celu, jakim było doprowadzenie Czarnogóry do niezależności państwowej od Serbii, tak kolejna część odsłania kulisy sławy polityka, jego powiązania biznesowe i nie zawsze przychylnie odbieraną działalność na rzecz państwa. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Przełomowym momentem w karierze Milo Djukanovića był rok 1997. Śmiałość, na jaką wówczas się zdobył, sprzeciwiając Miloševićovi, pokazała, że nie ma sobie równych. Djukanović, architekt Czarnogóry poprowadził ją ku wolności, politycznie i gospodarczo dystansując od Serbii. PROCES WYWODU: Milo Djukanović, wielokrotny premier, prezydent Czarnogóry znany z ciętej riposty, skrupulatny, inteligentny, zyskał przydomek ”Milošević w garniturze od Armaniego”. Stawiający granice w relacjach z Rosją, nie dopuszczający do ingerencji Serbii w sprawy państwa, dopilnował by Czarnogóra, w 2017 roku znalazła się w NATO i weszła na drogę zaawansowanych negocjacji akcesyjnych z UE. Oskarżany przez opozycję o oszustwa wyborcze, autorytarne rządy, wywieranie nacisków, mafijne powiązania, nazywany faszystą, przeciwnikiem Cerkwii sprawować będzie funkcje głowy państwa do 2023 roku. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Bez względu na to, co zarzuca się Djukanovićovi, jego wcześniejsze zasługi położone dla narodu i państwowości Czarnogóry, przysłaniają obraz skorumpowanego polityka. Fakt, że Djukanović i jego partia (DPS), w trakcie ostatnich wyborów parlamentarnych, po raz pierwszy od trzydziestu lat ponieśli klęskę, nie oznacza, że skończyła się „Era Djukanovića”. Nastał czas starcia, w którym do głosu, tym razem doszło kolejne już, młodsze pokolenie, w osobach m.in. Aleksy Bečića, czy Dritana Abazovića. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Polityczne trzęsienie ziemi, nowe „zbliżenie z Serbią”, zawrotne tempo zmian personalnych, nieporównywalne do żadnego z państw, które przeszły transformację polityczną i gospodarczą po upadku komunizmu w Europie Środkowo-Wschodniej nie wróżą niczego dobrego. Mogą negatywnie odbić się na bezpieczeństwie wewnętrznym państwa, negocjacjach z UE i walce z pandemią koronawirusa.
    RESEARCH OBJECTIVE: The article is the second in the series devoted to the career and political activity of Milo Djukanović. While the first part describes the politician's youth, his rise to power and the implementation of the goal of bringing Montenegro to state independence from Serbia, the next part reveals the backstage of the politician's fame, his business ties and not always favorably received activities for the state. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The turning point in Djukanović's career was the year 1997. The boldness he achieved in opposing Milošević at that time showed that he has no equal. Djukanović, the architect of Montenegro, led her to freedom, distancing her politically and economically from Serbia. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Multiple prime minister, president of Montenegro. By setting limits in relations with Russia, preventing Serbia from interfering with the country's affairs, he would ensure that Montenegro joined NATO in 2017 and entered the path of advanced negotiations with the EU. Accused by the opposition of electoral fraud, authoritarian governments, exerting pressure, mafia connections, called an opponent of the Church will be the president until 2023. RESEARCH RESULTS: Regardless of what Djukanović is accused of, his previous contributions to the Montenegrin nation and state obscure the image of a corrupt politician. The fact that Djukanović and his party (DPS) failed for the first time in the last parliamentary elections does not mean that the Era of Djukanovic is over. The time of a clash has come in which another, younger generation has come, including Alexa Bečić or Dritan Abazović. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: The political earthquake, new rapprochement with Serbia, the dizzying pace of personnel changes do not bode well. They can have a negative impact on the country's internal security, negotiations with the EU and the fight against the coronavirus pandemic.
    Źródło:
    Horyzonty Polityki; 2021, 12, 39; 157-177
    2082-5897
    Pojawia się w:
    Horyzonty Polityki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Milo Djukanović – droga na szczyt
    Milo Djukanović – the way to the top
    Autorzy:
    Łakota-Micker, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2231819.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-04
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Milo Djukanović
    Czarnogóra
    kariera
    władza
    polityka
    Montenegro
    career
    power
    politics
    Opis:
    CEL NAUKOWY: Niniejszy artykuł, opisujący lata młodości i dojście do władzy kluczowego polityka czarnogórskiego – Milo Djukanovića, jest pierwszym z cyklu, który ma za cel prześledzenie wpływu różnych czynników zewnętrznych na jego polityczne decyzje i podejmowane działania. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Lata młodości i środowisko, w jakim dorastał polityk, wywarły ogromny wpływ na przyjęty przez niego kierunek. Ukształtowały jego polityczną świadomość. Wychowywany pod okiem ojca – sędziego i członka Sojuszu Komunistów Czarnogóry – zainteresowanie polityką przejawiał od najmłodszych lat. Szybko piął się po szczeblach kariery, nabywając obycia i pewności siebie. Zapał, trafne spostrzeżenia, celne wypowiedzi sprawiły, że został zauważony przez Slobodana Miloševića. Lekcja życia, jaką zdobył u boku jugosłowiańskiego i serbskiego przywódcy politycznego, otworzyła mu drzwi do kariery. W artykule postawione zostały pytania o fenomen Djukanovića. W czym tkwi mistrzostwo jego taktyki politycznej? Co sprawia, że nie ma sobie równych? PROCES WYWODU: Śledząc losy i karierę polityczną Milo Djukanovića trudno nie zwrócić uwagi na postawę polityka. Fakt, że miał on silne oparcie w rodzinie, dorastał w otoczeniu o poglądach rewolucyjnych, umiał marzyć, dał mu siłę, aby walczyć o niepodległość Czarnogóry. Człowiek z charyzmą, kulturą osobistą, szczery i otwarty. Dżentelmen i buntownik nie bojący się mówić, co myśli. Od trzech dekad najpopularniejszy polityk Czarnogóry. Kochany przez tłumy, ale i przez nie nienawidzony. Oskarżany o korupcję, powiązania ze światem przestępczym, mistrz taktyki politycznej, ale i jej cichy zakładnik. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Milo Djukanović nie ma sobie równych. Jego zawrotna kariera oraz popularność wyniosły go na szczyt polityki, umożliwiając nawiązanie licznych znajomości i wciągając w układy z najbardziej prominentnymi osobistościami. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: W małym państwie, jakim jest Czarnogóra, cienka jest linia oddzielająca to, co przyzwoite i dozwolone, od tego, co niepoprawne politycznie i nielegalne. W swej karierze Djukanović nieraz balansował między tym, co poprawne politycznie, a niedozwolone prawem i niemoralne.
    RESEARCH OBJECTIVE: This article is the first in a series describing the years of youth and the rise to power of a key Montenegrin politician – Milo Djukanović. The aim of this article is to trace the influence of various external factors on his political decisions and actions. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The years of youth and the environment in which the politician grew up had a huge impact on the direction he adopted. Brought up under the watchful eye of his father – a judge and member of the Communist Alliance of Montenegro, he was interested in politics from an early age. He quickly climbed the career ladder. Enthusiasm, accurate observations, and accurate statements made him noticed by Slobodan Milošević. The article poses questions about the Djukanović phenomenon. What is the mastery of his political tactics? THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Following the fate and political career of Djukanović, it is difficult not to pay attention to the politician’s attitude. The fact that he had a strong family support, grew up in an environment with revolutionary views, had the audacity to dream, gave him the strength to fight for Montenegro’s independence. Loved by crowds, but also hated by them. Accused of corruption, links with the criminal world, a master of political tactics, but also its silent hostage. RESEARCH RESULTS: Milo Djukanović is second to none. His dizzying career and popularity elevated him to the pinnacle of politics, enabling him to establish numerous friendships and getting involved with the most prominent personalities. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: In a small country like Montenegro, there is a thin line that separates what is decent and allowed from what is politically incorrect and illegal. In his career, Djukanović has often balanced between what is politically correct and what is illegal and immoral.
    Źródło:
    Horyzonty Polityki; 2021, 12, 38; 49-67
    2082-5897
    Pojawia się w:
    Horyzonty Polityki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Społeczno-ekonomiczne przesłanki integracji Czarnogóry z Unią Europejską
    Autorzy:
    Małgorzata, Łakota-Micker,
    Beniamin, Noga,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/894803.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-08
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Czarnogóra
    integracja
    UE
    inkorporacja
    kraj kandydujący
    państwo federacyjne
    Montenegro
    integration
    EU
    incorporation
    candidate country
    federal state
    Opis:
    The subject of the analysis conducted in the article is the current social and economic situation of Montenegro – one of the candidate countries for the membership of the European Union. The research problem -is important due to the fact, that the Balkan countries are an enclave surrounded on all sides by the EU Member States. On the other hand, EU Member States have awareness of the increasingly visible influence of Russia, China or Turkey in this region, which in the future may threaten the EU’s policy of stabilisation and democratisation of the region, as well as reduce the sense of security in European societies. The article aims to determine the premises that will indicate the opportunities and threats to further socio-economic development of Montenegro and its proper economic prosperity, which can lead to accession in 2025. The future of accession to the EU depends on the fulfillment of socio-economic criteria, which were partly achieved as a result of the first stage of the country’s transformation process. Montenegro can also use the experience of the past – gained as a federal state – in this process, however, on the other hand, the quality of integration with Serbia will not be a valuable experience for entering the structures of the community with great economic, social and organisational potential. Przedmiotem analizy w artykule jest aktualna sytuacja społeczna i gospodarcza Czarnogóry – jednego z państw kandydujących do członkostwa w Unii Europejskiej. Aktualność problematyki wynika, z jednej strony, z faktu, że kraje bałkańskie stanowią enklawę otoczoną ze wszystkich stron krajami członkowskimi UE. Z drugiej strony, państwa członkowskie UE są świadome coraz bardziej widocznych wpływów Rosji, Chin czy Turcji w tym regionie, które w przyszłości mogą zagrozić prowadzonej przez UE polityce stabilizacji i demokratyzacji regionu, a także obniżają poczucie bezpieczeństwa w społeczeństwach europejskich. Artykuł ma na celu określenie przesłanek, które pozwolą wskazać szanse i zagrożenia dla dalszego rozwoju społeczno-gospodarczego Czarnogóry i uzyskania przez nią odpowiedniej koniunktury. Powinno to doprowadzić do uzyskania akcesji w 2025 roku. Przyszłość akcesji do UE uwarunkowana jest spełnieniem kryteriów społeczno-ekonomicznych, które częściowo zostały osiągnięte w wyniku przeprowadzonego pierwszego etapu procesu transformacji kraju. Czarnogóra może w tym procesie wykorzystać także doświadczenia z przeszłości, które zdobyła jako państwo federacyjne, jednak z drugiej strony jakość integracji z Serbią nie będzie tutaj wartościowym doświadczeniem dla wchodzenia do struktur wspólnoty o wielkim potencjale gospodarczym, społecznym i organizacyjnym.
    Źródło:
    Przegląd Europejski; 2020, 2; 119-135
    1641-2478
    Pojawia się w:
    Przegląd Europejski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewolucja subprocesu transformacji Czarnogóry
    Autorzy:
    Małgorzata, Łakota-Micker,
    Beniamin, Noga,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/894928.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Czarnogóra
    transformacja
    integracja europejska
    akcesja
    reformy
    współpraca regionalna
    Montenegro
    transformation
    European integration
    accession
    reforms
    regional cooperation
    Opis:
    The article shows the phenomenon of evolution of the Montenegro transformation subprocess in terms of progress in the implementation of EU law, Montenegro stands out from the other countries of the former Yugoslavia seeking to join the EU or Euro-Atlantic structures. Over the next ten years we will be able to talk about the intensified transition process, taking place in Montenegro. Six years from the beginning of accession negotiations, despite the actions taken and the implementation of new solutions, the reality shows that the inhabitants of the state still do not see any progress in its functioning. The change requires above all political will, which in the long-term will allow the implementation of well-established reforms and ensure their lasting results. In this case, regional cooperation will also have a great significance in Montenegro. Artykuł ukazuje zjawisko ewolucji subprocesu transformacji Czarnogóry, która wyróżnia się na tle pozostałych krajów byłej Jugosławii zabiegających o akcesję do Unii Europejskiej w zakresie implementacji unijnego aquis. Przez najbliższe dziesięć lat będzie można mówić o wzmożonym procesie tranzycji zachodzącym w Czarnogórze. Kilka lat od momentu rozpoczęcia negocjacji akcesyjnych, pomimo podejmowanych działań i wdrażania nowych rozwiązań, realia pokazują, że mieszkańcy państwa w dalszym ciągu nie widzą postępów w jego funkcjonowaniu. Do zmian potrzeba przede wszystkim wewnętrznej woli politycznej, która w długoterminowym okresie pozwoli na wdrożenie ugruntowanych reform i zapewni ich trwałe rezultaty. Duże znaczenie w tym przypadku będzie miała dla Czarnogóry także współpraca regionalna
    Źródło:
    Przegląd Europejski; 2020, 1; 161-177
    1641-2478
    Pojawia się w:
    Przegląd Europejski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies