Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "zeznania" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 102
Tytuł:
Dziecko zeznaje – różne kraje, różne ujęcia
The child as a witness - different countries, different regulations
Autorzy:
Bachera, Ewelina
Chmielewska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953873.pdf
Data publikacji:
2016-03-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dobro dziecka
zeznania
uregulowania w różnych krajach
: best interest of the child
testimony
regulations in different countries
Opis:
Z dozą przekonania należy wskazać, iż dobro dziecko powinno być priorytetem we wszystkich ustawodawstwach. Z tego względu wszystkie państwa świata powinny zapewnić, by ich ustawodawstwo było skonstruowane w sposób, który chroni bezbronne podmioty ochrony, czyli dzieci. Stres u dziecka może być spowodowany wieloma czynnikami. Do jednych z nich zaliczyć można sytuację, w której dziecko jest świadkiem w sądzie. Niektóre dzieci dobrze sobie radzą z tą nową sytuacją, niektóre z kolei mogą odczuwać dyskomfort. Dlatego kwestia ochrony dziecka (w skład której wchodzą różne aspekty), powinna być priorytetem. Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie regulacji dotyczących tych kwestii w wybranych państwach z poszczególnych kontynentów. Artykuł prezentuje ustawodawstwo takich krajów, jak: Polska, Japonia, Malezja, RPA, Kenia, Nowa Zelandia, Jamajka, Tuvalu, Stany Zjednoczone, w zakresie problematyki dotyczącej zeznań dziecka. Bez wątpienia stwierdzić należy, iż w ustawodawstwie poszczególnych krajów odnaleźć można zarówno wiele punktów zbieżnych, jak i różnic.
All countries need to ensure that their laws are regulated in a way that promotes the interests of the child, because the welfare of the child must always take priority. There is no doubts that being a witness can be stressful – some children can find it stressful. The aim of this article is  to present the regulations in different countries: Poland, Japan, Malaysia, RSA, Kenya, New Zealand, Jamaica, Tuvalu, United States of America. What is important, legislators should look at this issue in a sensitive and proper manner.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2016, 1; 143-159
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 maja 2016 r., II FSK 3354/15. Oświadczenie pod rygorem odpowiedzialności karnej w deklaracjach podatkowych
A commentary on the judgment of the Supreme Administrative Court 5th May 2016, II FSK 3354/15. A statement under penalty of perjury in tax returns
Autorzy:
Bernat, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/685867.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
odpowiedzialność karna
informacja podatkowa
fałszywe oświadczenia (zeznania)
odpowiedzialność karnoskarbowa
prokurator
criminal liability
tax information
false statements (testimony)
penal-fiscal responsibility
prosecutor
Opis:
In this case, the court expressed its support for the introduction of the statement under penalty of perjury by the Municipal Council in the tax return without legal grounds for such a clause. According to the commentator, the analysed judgment contains no logical justification and the introduction of a statement of this content is contrary to the principle of the rule of law implemented in the procedure of tax. As a result of the research it was assumed that penal-fiscal re-sponsibility comes under the law in relation to certain documents and the introduction of a statement as groundless does not constitute “awkwardness” body but a deliberate action aimed at obtaining relevant information from the taxpayer that would not be willing to submit it if not penalty of perjury or penal-fiscal responsibility.
W omawianej sprawie sąd wypowiedział się pozytywnie o możliwości wprowadzenia przez Radę Gminy w deklaracji podatkowej oświadczenia pod rygorem odpowiedzialności karnej, bez podstawy prawnej takiej klauzuli. W ocenie glosatora analizowane orzeczenie nie zawiera logicznego uzasadnienia, a wprowadzenie oświadczenia tej treści stoi w sprzeczności z zasadą praworządności realizowanej w ramach procedury podatkowej. W wyniku przeprowadzonych badań przyjęto, że odpowiedzialność karnoskarbowa wynika z mocy prawa w stosunku do niektórych dokumentów, a wprowadzenie oświadczenia w sposób niezasadny nie stanowi „niezręczności” organu, lecz celowe działanie skutkujące pozyskaniem odpowiednich informacji od podatników, których nie podaliby bez rygoru odpowiedzialności karnej lub karnoskarbowej.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2017, 79
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o przestępstwie z art. 233 k.k. (składanie fałszywych zeznań) po nowelizacji z 11 marca 2016 r.
Autorzy:
Budyn-Kulik, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609421.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
false testimony
expert testimonies
negligence
criminal code
fałszywe zeznania
opinie biegłych
nieumyślność
kodeks karny
Opis:
The Act of 11th March 2016 changed the Art.233 C.C. A new mitigated type of false testimony was introduced (when a wrong doer does his/her act because od threat of criminal responsibility) and involuntary type of false expert testimony. The punishment for the basic type was raised. The article presents critical view about the change. It deals also with some comparatistic aspects.
Ustawą z dnia 11 marca 2016 r. zostały wprowadzone zmiany do art. 233 k.k. Dodano typ uprzywilejowany przestępstwa składania fałszywych zeznań, gdy sprawca czyni to z obawy przed grożącą mu odpowiedzialnością karną, oraz typ nieumyślnego sporządzenia fałszywej opinii przez biegłego, eksperta lub tłumacza. Podniesiono również karę za typ podstawowy. Artykuł przedstawia stanowisko krytyczne wobec tych zmian. Prezentuje również uwagi o charakterze prawnoporównawczym.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2016, 63, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SPORY W LITERATURZE NIEMIECKIEJ O NIEZGODNE Z PRAWDĄ ZEZNANIA OSKARŻONEGO O POPEŁNIENIE PRZESTĘPSTWA
DISPUTES IN GERMAN LITERATURE REGARDING THE UNTRUE EVIDENCE PROVIDED BY A PERSON ACCUSED OF AN ALLEGED CRIME
Autorzy:
Byczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693726.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
penal law
criminal law
criminal procedure
accused
the right to lie
justification
German law
law comparatistics
history of law
penal process
exception to the prohibition of committing offences
criminal procedure and the constitution
prawo karne
postępowanie karne
oskarżony
prawo do kłamstwa
kontratyp
prawo niemieckie
komparystyka prawna
historia prawa
proces karny
kontratypy pozaustawowe
gwarancje procesowe
Opis:
An attempt is being made to outline the historical evolution of the debate in the German doctrine concerning the right of the accused to lie. The considerations begin with a claim that this issue was not solved during the codification work carried out in the nineteenth century, and had consequently given rise to an ample discussion among German lawyers, that resulted in the formulation of three major positions. According to the first one, the accused in the penal process should be obliged to confess the truth. The opposite view stressed that the accused could resort to lying as long as he did not infringe the rights of others. And only recently (R. Torka) has originated a conception that under certain circumstances, namely when infringing the rights of the others is the sine que non condition for the escaping of criminal responsibility, a so-called right to lie of the accused has to be taken into account. The arguments brought to life by German lawyers may also considerably enrich the debate over the same issue in Poland.
Autor stara się przedstawić ewolucję debaty na temat prawa oskarżonego do kłamstwa w doktrynie niemieckiej. Punktem wyjścia rozważań autora jest stwierdzenie, że problem ten nie został rozstrzygnięty w trakcie prac kodyfikacyjnych w XIX w. Dało to asumpt do szerszej debaty prawników niemieckich. Wykształciły się zasadniczo trzy główne stanowiska. Wedle pierwszego z nich oskarżony w procesie karnym powinien być zobligowany do wyjaśniania zgodnie z prawdą. Pogląd przeciwstawny przyznawał mu w tej materii pełną swobodę, ograniczoną jedynie prawami osób trzecich. Dopiero niedawno pojawiła się koncepcja (R. Torka), że w pewnych okolicznościach, a więc wtedy, gdy naruszenie praw innych osób ma być warunkiem sine qua non uniknięcia odpowiedzialności karnej, przyjąć należy tak zwany kontratyp prawa do kłamstwa. Argumenty podnoszone przez jurystów niemieckich mogą również wzbogacić debatę na ten temat prowadzoną w Polsce.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 1; 133-143
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Immediacy principle in the Roman criminal procedure
Zasada bezpośredniości w rzymskim procesie karnym
Autorzy:
Chmiel, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2006914.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
Roman criminal procedure
immediacy principle
evidentiary proceedings
witness
defendant
testimony
explanations
interrogation report
rzymski proces karny
zasada bezpośredniości
postępowanie dowodowe
świadek
oskarżony
zeznania
wyjaśnienia
protokół przesłuchania
Opis:
In analysing the historical development of the Roman criminal procedure it should be observed that it followed the immediacy principle from the earliest times until the Justinian period. Adherence to this rule is best confirmed by the manner in which particular evidence was taken in the Roman criminal procedure, as well as by its judicial evaluation. The significance attached by Romans to the principle in question is corroborated primarily by an example of evidence obtained from a witness’s testimony. Already in the Republic period, testimony given personally by a witness before the court was preferred to testimony in the form of a document. Adherence to the immediacy principle in the Roman criminal procedure was manifested by the fact of preparing reports, initially comprising only certain decisions, e.g. judgements, and later all procedural actions. In the Empire period, the Roman criminal procedure was also ominated by the immediacy principle. The fact that the principle was adhered to is explicitly confirmed by the rescripts issued by Emperor Hadrian, expressing the demand that direct evidence be taken before the court, the reform of the irenarchae’s office implemented by Antoninus Pius, as well as a ban on legal assistance in criminal cases, confirmed by Justinian. Certain exceptions to the immediacy principle were allowed, such as submitting at a trial written laudationes prepared out of court and reports on interrogation of witnesses compiled during the proceedings, as well as admissibility of circumstantial evidence.
Analizując historyczny rozwój rzymskiego procesu karnego, należy stwierdzić, iż zasada bezpośredniości towarzyszyła mu niemalże od najdawniejszych czasów, aż do Justyniana. Fakt przestrzegania tej zasady najlepiej potwierdza zarówno sposób przeprowadzania określonych dowodów w rzymskim procesie karnym, jak również ich sądowa ocena. O tym, jak dużą wagę przywiązywali Rzymianie do omawianej zasady, może świadczyć przede wszystkim przykład dowodu z zeznań świadka. Zeznania składane osobiście przez świadka przed sądem były już w czasach republiki przedkładane ponad zeznanie złożone w postaci dokumentu. Wyrazem przestrzegania zasady bezpośredniości w rzymskim procesie karnym był fakt sporządzania protokołów, początkowo jedynie z określonych rozstrzygnięć np. wyroków, a w późniejszym okresie już z wszystkich czynności procesowych. Także w okresie cesarstwa rzymski proces karny był zdominowany przez zasadę bezpośredniości. Fakt przestrzegania tejże zasady w wyraźny sposób potwierdzają zarówno reskrypty wydane przez cesarza Hadriana, wyrażające postulat bezpośredniego przeprowadzania dowodów przed sądem, reforma urzędu irenarchae dokonana przez Antoninusa Piusa, jak również potwierdzony przez Justyniana zakaz pomocy sądowej w sprawach karnych. Dopuszczalne były pewne wyjątki od zasady bezpośredniości, zwłaszcza przedstawianie podczas rozprawy przygotowanych poza procesem pisemnych laudationes oraz sporządzonych w trakcie postępowania protokołów przesłuchań świadków, jak również możliwość wykorzystywania dowodów poszlakowych.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2016, 8, 2; 2-16
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Psychologia sądowa w ocenie zeznań stron i świadków
Forensic psychology in the evaluation of the testimony of parties and witnesses
Autorzy:
Czujek, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663199.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
psychologia sądowa
zeznania
świadek
ocena
forensic psychology
evaluation
testimony
witness
Opis:
The analysis of the evidence, particularly the testimony of parties and witnesses is the essence of each process. Particularly important is the appropriate to assign the credibility of the presented theses. Human memory is sometimes unreliable and often on the basis of the analyzed court records raises the question: we remember what happened, or what we want to remember? Analysis of the mechanisms associated with the perception of the facts, their storage in memory and reconstruction and skillful interpretation of what was said “between the lines” can be very helpful.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2016, 27, 4; 95-122
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność świadka składającego fałszywe zeznania w obawie przed grożącą mu odpowiedzialnością karną – glosa do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 9 listopada 2021 r., sygn. akt I KZP 5/21
Liability of a witness giving false testimony in fear of criminal responsibility – commentary on the I KZP 5/21 resolution of the Supreme Court
Autorzy:
Dołęgowski, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409328.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
false testimony given by a witness
right to defense
false statements given by a defendant
Opis:
The commentary pertains to the problem of witnesses giving false testimony in fear of criminal responsibility, which was the subject of the Supreme Court resolution pronounced by 7 Supreme Court judges on 9.11.2021, bearing the signature I KZP 5/21. Due to the fact that it is given the force of a legal principle, the resolution will be of utmost importance for both defense attorneys and prosecutors. The Supreme Court issued the aforementioned resolution in order to normalize its case law regarding Article 233 § 1a of the Polish Penal Code and in doing so the Supreme Courts supports verdict I KZP 19/10. Side notes on the commentary contain a discussion on false testimony, false explanation and the right to defense and the scope of these, in addition to a review of the legal doctrine in this scope. In the commentary, the author attempts to clarify and interpret Article 233 § 1a of Polish Penal Code, due to this point having been omitted in the resolution. The commentary approves the Supreme Court’s stance, mainly because of convincing arguments and conclusions drawn from interpreting the aforementioned article, especially the fact that the article does not extend the range of subjects expressed in Article 233 § 1 of the Polish Penal Code. The resolution in question contradicts the interpretation of the aforementioned provisions as advocated by the National Prosecutor’s Office, yet giving it the force of a legal principle should clarify the interpretative doubts of Article 233 § 1a of the Criminal Code.
Źródło:
Studia Prawa Publicznego; 2023, 3 (43); 193-206
2300-3936
Pojawia się w:
Studia Prawa Publicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przesłuchanie świadków w postępowaniach związanych z wypadkiem lotniczym
Interviewing witnesses in proceedings related to an aircraft accident
Autorzy:
Frątczak, Dariusz
Konieczka, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2065897.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji
Tematy:
przesłuchanie
składanie zeznania
oświadczenie
zdarzenie lotnicze
szkic sytuacyjny miejsca zdarzenia
postępowanie przygotowawcze
PKBWL
interview
giving evidence
statement
aircraft-related event
situation sketch of incident scene
preparatory proceedings
State Commission on Aircraft Accidents Investigation (SCAAI)
Opis:
W artykule przedstawiono specyfikę przesłuchań osób będących świadkami wypadku lotniczego oraz pozyskiwania od nich informacji przez członków komisji badających wypadek oraz funkcjonariuszy prowadzących postępowania przygotowawcze. W celu zilustrowania roli i znaczenia przesłuchań w tekście zaprezentowano kilka przykładów wykorzystania zeznań świadków do odtworzenia przebiegu lotu, podczas którego doszło do wypadku, oraz określenia przyczyn i okoliczności jego zaistnienia.
The article presents the characteristics of interviewing persons who witnessed an aircraft accident, as well as procedures of obtaining information from them by members of Commissions investigating the accident, and officials conducting preparatory proceedings. In order to illustrate the role and significance of the interviews, the Authors include examples of employing witnesses’ testimonies in the reconstruction of the course of flight during which an accident took place, and determination of causes and circumstances of its occurrence.
Źródło:
Problemy Kryminalistyki; 2018, 300; 24-32
0552-2153
Pojawia się w:
Problemy Kryminalistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Europeanisation of National Legal Goods? Comments on the Margin of Supreme Court’s Judgment of 29 March 2011 (III KK 365/10)
Autorzy:
Górski, Adam
Falkiewicz, Ariel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618471.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
false statements
crimes committed abroad
national legal goods
fałszywe zeznania
przestępstwa popełnione za granicą
dobra prawne o charakterze krajowym
Opis:
The issue of crimes with (prima facie) strictly national character is one of the most controversial in the relevant literature. It can be dealt with on two levels: procedural (international cooperation in criminal matters) and substantive (jurisdictional). This second level was touched upon in the case of the judgment of the Supreme Court of 29 March 2011 (III KK 365/10), in which it was recognised that the so-called internationalisation of criminal law enforcement must be connected to universalisation of legal goods. The authors argue both with the judgment itself and with the arguments that justify such a universal approach in the opinion of the Supreme Court.
Problematyka przestępstw o charakterze (prima facie) jedynie krajowym należy do jednej z najbardziej kontrowersyjnych w literaturze przedmiotu. Może być ona rozpatrywana w dwu płaszczyznach: procesowej (międzynarodowa współpraca w sprawach karnych) oraz materialnoprawnej (jurysdykcyjnej). Tej drugiej płaszczyzny dotyka wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 marca 2011 r. (III KK 365/10), w którym m.in. uznano, że tzw. internacjonalizacja ścigania musi się wiązać również z uniwersalizacją dóbr prawnych. Autorzy polemizują zarówno z samym rozstrzygnięciem, jak i argumentami, które w ocenie Sądu Najwyższego uzasadniają tak uniwersalistyczne podejście.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2017, 26, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieznana relacja o Polskim Państwie Podziemnym. Zeznania Leopolda Rutkowskiego
Autorzy:
Grabowski, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477182.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Polish Underground State
Leopold Rutkowski's testimony
report
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2002, 2; 245-261
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieznana relacja o Polskim Państwie Podziemnym; zeznania Leopolda Rutkowskiego
Autorzy:
Grabowski, Waldemar (1957- ).
Powiązania:
Pamięć i Sprawiedliwość 2002, nr 2, s. 245-261
Data publikacji:
2002
Tematy:
Rutkowski, Leopold
Rutkowski Leopold E. (1887-1949) biografia
Delegatura Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Kraj 1940-1945 r. źródła
Instytut Pamięci Narodowej. Archiwum IPN zbiory
Polskie Państwo Podziemne (1939-1945) źródła
Opis:
W tekście życiorys i "Protokół zeznań L. Rutkowskiego".
Schem.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Korekta rocznego zeznania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych – wybrane zagadnienia
Correction of the annual tax return relating to personal income tax – selected issues
Autorzy:
Gródecka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028652.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
deklaracja podatkowa
korekta deklaracji
samoobliczenie podatku
nadpłata w podatku dochodowym od osób fizycznych
tax return
correction of tax return
self-calculation of tax
overpayment of personal income tax
Opis:
Konstrukcja podatku dochodowego od osób fizycznych oparta jest na tzw. samoobliczeniu, a więc złożeniu przez podatnika stosownej deklaracji podatkowej. Obowiązkowi złożenia przez podatnika rocznego zeznania podatkowego towarzyszy możliwość korygowania tego rodzaju deklaracji, w szczególności z uwagi na błędy formalne (np. w zakresie danych identyfikujących składającego) lub rachunkowe. Korekta deklaracji może wiązać się zarówno ze zmniejszeniem kwoty do zapłaty (nadpłata), jak i z koniecznością zwiększenia kwoty zobowiązania. W przypadku wykazania zobowiązania podatkowego w kwocie wyższej niż wskazana w poprzedniej deklaracji podatnik ma obowiązek obliczenia i uiszczenia nie tylko kwoty zaległości, ale również odsetek od tej zaległości. Korygowanie zeznania rocznego w podatku dochodowym od osób fizycznych co do zasady stanowi uprawnienie podatnika, choć – w przypadku spełnienia przesłanek z art. 274 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa – organ podatkowy może zwrócić się do składającego deklarację o jej skorygowanie bądź dokonać stosownej korekty z urzędu. Skorygowanie deklaracji powoduje, że deklaracja pierwotna traci „byt prawny” i obowiązuje wersja skorygowana.1 Niniejszy artykuł przybliża problematykę dopuszczalności i skutków złożenia korekty rocznego zeznania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Mając na względzie to, że nieograniczony obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy osób fizycznych mających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, postulować należy zwiększenie przejrzystości analizowanych przepisów.
Personal income tax is constructed on the basis of the so-called self-calculation, i.e. the filing of a relevant tax return by a taxpayer. Taxpayer’s obligation to submit an annual tax return is associated with the possibility of correcting this type of return, in particular in respect of formal errors (e.g. with regard to the identification data of the return filing person) or accounting errors. Tax return correction may involve both a decrease in the amount to be paid (overpayment) and the need to increase the amount of liability. If the tax liability is disclosed in an amount higher than stated in the previous tax return, the taxpayer is obliged to calculate and pay not only the amount of arrears, but also interest on such arrears. Correction of the annual personal income tax return is considered, as a rule, the taxpayer’s right, although, if the prerequisites specified in Article 274 of the Tax Code are met, the tax authority may require the return filing person to correct it or it may make a relevant correction ex officio. Correction of the return results in the original return losing its “legal existence” and the corrected version becoming binding. This article presents issues related to the admissibility and effects of filing a correction to the annual tax return relating to personal income tax. Taking into account the fact that natural persons residing in the territory of the Republic of Poland are subject to unlimited tax liability in respect of personal income tax, work on increased transparency of the analyzed regulations should be urged.
Źródło:
Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2021, 4; 21-36
1509-877X
Pojawia się w:
Kwartalnik Prawa Podatkowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 102

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies