Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "zawód filmowy" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Zawód: reporter. Filmowy dyskurs o dziennikarstwie na lekcjach języka polskiego
    Profession: reporter. Film discourse on journalism during Polish language lessons
    Autorzy:
    Bobiński, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2050924.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    independent journalism
    independent media
    media ethics
    ethics of journalism
    liberal democracy
    liberal equality
    political drama
    film education
    film analisys
    secondary humanities
    wolne media
    niezależne dziennikarstwo
    etos dziennikarski
    parlamentaryzm
    demokracja liberalna
    analiza filmu
    dramat polityczny
    edukacja filmowa
    edukacja humanistyczna
    Opis:
    Artykuł dotyczy dydaktycznego wykorzystania filmów fabularnych związanych z problematyką niezależnego dziennikarstwa i etosu dziennikarskiego. We wstępnej części tekstu autor przybliża wspomnianą problematykę, odwołując się do współczesnych filozofów, klasyków myśli liberalnej i orędowników porządku demokratycznego wspartego na wartościach równości i wolności (Habermas, Rawls). Komponentem tak pojmowanego systemu demokracji parlamentarnej, i jednym z jej filarów, są wolne media, które umożliwiają funkcjonowanie niezależnego, a przy tym zaangażowanego w życie publiczne, dziennikarstwa. Problematyka ta znalazła odzwierciedlenie w niektórych filmach fabularnych zaliczanych do gatunku określanego jako dramat polityczny czy dramat społeczny. W artykule omówiono wybrane pozycje tego gatunku z ostatnich 45 lat, poczynając od Wszystkich ludzi prezydenta Alana Pakuli. Autor proponuje dydaktyczne wykorzystanie filmów, spoglądając na nie z trzech perspektyw: fabuły (świata przedstawionego), formy (języka filmu) i tzw. „wielkiej metafory”. Propozycje adresowane są nie tylko do polonistów, lecz także do innych nauczycieli, których działania lokują się w obszarze szkolnego kształcenia humanistycznego.
    The article discusses media and journalism ethics portrayed in the movies from the 1970’s onwards. First the text examines the role of media and journalism in Western democracies established on the values of freedom and equality. Media – according to works of John Rawls and Jurgen Habermas – constitutes the fourth pillar of democracy (the others are: legislature, executive and judiciary). Media independence has been an ever-present issue in cinematography. The article offers didactic tools to analyze five political dramas (All the President’s Men, Wag the Dog, Spotlight, The Post, Mr Jones) and one psychological drama/thriller (The Passenger). Three different perspectives (plot analysis, formal analysis, „great metaphore”) can be used in secondary schools to highlight the role of media and independent journalism.
    Źródło:
    Polonistyka. Innowacje; 2020, 12; 71-92
    2450-6435
    Pojawia się w:
    Polonistyka. Innowacje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Status i prestiż zawodu scenarzysty w systemie produkcji audiowizualnej
    Status and Prestige of the Screenwriting Profession in the Dynamics of Audio-Visual Production
    Autorzy:
    Szostak, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25806664.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    screenwriter
    production culture
    work culture
    film profession
    self-reflective discourse
    scenarzysta
    kultura produkcji
    kultura pracy
    zawód filmowy
    dyskurs autorefleksyjny
    Opis:
    Widzowie i badacze rzadko mają dostęp do kulis produkcji medialnych oraz szczegółów ich procesów realizacyjnych. W efekcie historycznie wiedza na temat codziennych realiów pracy przedstawicieli zawodów filmowych jest niewielka. Dopiero zainteresowanie angloamerykańskiej akademii kulturą produkcji z perspektywy tworzących ją praktyków powoli odsłania dotychczas niewidoczne aspekty działania branży audiowizualnej. Autorka, w duchu zainicjowanych przez Johna Thorntona Caldwella studiów nad kulturą produkcji, bada realia pracy scenarzysty przez analizę autorefleksyjnego dyskursu przedstawicieli tego zawodu. Krytyczna analiza wypowiedzi scenarzystów pozwala bowiem na lepsze zrozumienie niuansów produkcji audiowizualnej, jej kontekstu społecznego i statusu tego fachu w polskiej branży audiowizualnej. Synteza wniosków tworzy zaś obraz zawodu scenarzysty jako rzemieślnika filmowego o względnie niskim prestiżu, zależnego od przedstawicieli innych zawodów branży i zmagającego się z instytucjonalnym niezrozumieniem jego kluczowych atrybutów.
    Audiences, as well as media researchers, have rarely gained access to behind-the-scenes reality of media production. As a result, historically, there has been little knowledge of the day-to-day realities of film professionals. The recent interest of the Anglo-American academy in the perspective of media practitioners is uncovering previously hidden dynamics of the audio-visual industries. Inspired by John Thornton Caldwell’s production culture methodology, the author investigates the profession of a screenwriter by critically analysing the practitioners’ self-reflexive discourse. Such narratives reveal many of the nuances involved in audio-visual production, its social context and the status of the screenwriter in the Polish audio-visual industry. The author draws a rather grim portrait of the screenwriting profession as a film craft with a relatively low status, entangled in a network of dependencies and struggling with institutional misunderstanding of its key attributes.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2022, 120; 116-142
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „¿Es bonito, verdad?”. „Zawód: reporter” jako transcendencja pozioma
    “¿Es bonito, verdad?”: “The Passenger” (“Professione: Reporter”) as a Horizontal Transcendence
    Autorzy:
    Masłoń, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341623.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Michelangelo Antonioni
    przemoc
    transcendencja
    violence
    transcendence
    Opis:
    Wbrew typowym egzystencjalistycznym i formalistycznym interpretacjom filmu Zawód: reporter autor argumentuje, że jądrem tego dzieła jest scena ukazująca czystą przemoc polityczną, która jest nierozerwalnie związana ze słynnym przedostatnim ujęciem. Celem Antonioniego w przedostatnim ujęciu było osiągnięcie takiego poziomu intensywności wizualnej, która dorównałaby „najokropniejszej” sekwencji filmu, egzekucji. Bezpośredni związek między najohydniejszym i najpiękniejszym momentem w filmie ustanawia konieczną stereoskopię – istnienie cierpienia w świecie jest niezaprzeczalne, jednak tylko intensywność widzenia pozwala spojrzeć na brzydotę z odpowiedniej perspektywy, ponieważ umożliwia zaangażowanie w świat dla niego samego, a nie dla narcystycznych celów. Wizualne doświadczenie, które przeżywamy w dwóch ostatnich ujęciach, uczy nas, że jedyną prawdziwą transcendencją nie jest transcendencja pionowa (apoteoza), lecz poziome wyjście z siebie w zintensyfikowane, niemal wizyjne doświadczenie świata.
    Contrary to the typical existentialist and formalistic interpretations of the film The Passenger, the author argues that the core of this work lies in the scene showing pure political violence, which is inextricably linked with the famous penultimate shot. Antonioni’s aim in the penultimate shot is the achievement of such a level of visual intensity, that would be equal to the most horrid sequence of the film, that is the execution. A direct relationship between the most horrible and the most beautiful moments in the film establishes the necessary stereoscopy. The existence of suffering in the world is undeniable, however, only the intensity of the gaze permits one to see the ugliness from the right perspective, because it permits engagement into the world for its own sake, and not for narcissistic aims. Visual experience, which we are experiencing in the last two shots, teaches us that the one true transcendence is not vertical (apotheosis), but it is a horizontal leaving of oneself, into an intensified, vision like experience of the world.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2016, 96; 176-188
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies