Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zaćma" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Jaskra a zaćma – wpływ zabiegu fakoemulsyfikacji zaćmy oraz zabiegów łączonych na obniżenie ciśnienia wewnątrzgałkowego
Glaucoma and cataract: the effect of the phacoemulsification procedures and the combined procedures on the intraocular pressure
Autorzy:
Misiuk-Hojło, Marta
Zimmer, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1927541.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
ciśnienie wewnątrzgałkowe
fakoemulsyfikacja
jaskra
postępowanie okołozabiegowe
zaćma
Opis:
Jaskra, według danych WHO, jest drugą co do częstości przyczyną ślepoty na świecie, zaraz po zaćmie. Te dwie choroby bardzo często występują razem oraz wzajemnie na siebie wpływają. Postępowanie, od odpowiedniej kwalifikacji przez przeprowadzenie samego zabiegu oraz opieki pooperacyjnej, jest różne w zależności od stopnia zaawansowania, wcześniejszego przebiegu oraz lecze-nia każdej z tych chorób. Obecnie w społeczeństwie zdecydowanie rośnie liczba pacjentów z jaskrą potrzebujących również usunięcia zaćmy. Najczęstszą me-todą jej usunięcia jest teraz zabieg fakoemulsyfikacji zaćmy ze wszczepieniem implantu sztucznej soczewki. Badania sugerują spadek ciśnienia wewnątrz-gałkowego po takim zabiegu, co daje korzystny efekt, szczególnie u pacjentów leczonych z powodu jaskry. Nie jest on jednak długotrwały, dlatego też często stosowane są procedury łączące fakoemulsyfikację z zabiegiem przeciwjaskro-wym, wywołujące dłużej trwające obniżenie ciśnienia wewnątrzgałkowego. Re-zultat zależy oczywiście od wielu czynników, m.in. typu jaskry oraz wybranego zabiegu przeciwjaskrowego. W literaturze widnieje wiele doniesień z badań porównujących różne postępowania terapeutyczne w przypadku współistnie-nia tych dwóch głównych chorób okulistycznych.
Glaucoma, according to the WHO, is the second most common cause of blind-ness after cataract. These two diseases: however, often occur together and greatly affect each other. The procedure, including the appropriate qualifica-tion, the surgery itself and post-operative care, varies depending on the disease severity, the earlier medical history and the treatment of each of these diseases. In the current society, the number of patients suffering from glaucoma and at the same time in need of the cataract surgery is increasing. Currently, the most common method of cataract removal is phacoemulsification procedure with the implantation of artificial lens. Research suggests a decrease in intraocular pressure after such surgery, which has a beneficial effect especially in patients treated for glaucoma. This effect: however, is not long-lasting, which is why the procedures combining phacoemulsification with the anti-glaucoma treatment are often used, causing a longer lasting reduction of intraocular pressure. Cer-tainly, the final result depends on many factors, including the type of glaucoma and the selected anti-glaucoma treatment. There are many studies comparing various therapeutic approaches in the case of the coexistence of these two lead-ing ophthalmic diseases.
Źródło:
OphthaTherapy; 2019, 6, 3; 172-176
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patient with cataract - observations after 2 years of the pandemic and future prospects
Pacjent z zaćmą – obserwacje po 2 latach pandemii i perspektywy na przyszłość
Autorzy:
Misiuk-Hojło, Marta
Dołowiec-Kwapisz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2159020.pdf
Data publikacji:
2022-05-11
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
cataract
pandemic
intraocular lenses
EDOF
multifocal lenses
zaćma
pandemia
soczewki wewnątrzgałkowe
soczewki wieloogniskowe
Opis:
Cataract is a disease in which the natural lens becomes completely or partially cloudy. During the pandemic, there was a significant decrease in the number of cataract surgeries performed compared to previous years, due to fear of the disease and the safety of the procedures performed. Cataract surgery should be performed in patients whose visual acuity deterioration has an impact on the performance of life or work activities. Due to the pandemic, some patients report to a more advanced stage of cataract, which leads to a reduction in their quality of life. Such surgery can be associated with a higher risk of surgical complications and longer recovery time. The development of new intraocular lens technologies, increased life expectancy, as well as changing lifestyles and increased activity of the elderly contribute to the increasing choice of premium intraocular lenses by patients. These lenses enable patients to achieve satis-factory uncorrected visual acuity not only for distance, but also for near and intermediate distances.
Zaćma to choroba polegająca na całkowitym lub częściowym zmętnieniu naturalnej soczewki. W okresie pandemii obserwowano znaczny spadek liczby wykonywanych operacji usunięcia zaćmy w stosunku do lat wcześniejszych, wynikający z obawy przed zachorowaniem i o bezpieczeństwo wykonywanych zabiegów. Usunięcie zaćmy powinno być przeprowadzone u pacjentów, u których pogorszenie ostrości widzenia ma wpływ na wykonywanie czynności życiowych lub zawodowych. Okres pandemii spowodował, że część pacjentów zgłasza się w bardziej zaawansowanym stadium zaćmy, co prowadzi do obniżenia komfortu ich życia. Taki zabieg obarczony jest większym ryzykiem powikłań operacyjnych i dłuższą rekonwalescencją. Rozwój nowych technologii soczewek wewnątrzgałkowych, wydłużenie średniej długości życia, a także zmiana stylu życia oraz większa aktywność zawodowa osób w starszym wieku przyczyniają się do coraz częstszego wyboru przez pacjentów soczewek wewnątrzgałkowych z grupy premium. Soczewki te pozwalają osiągnąć satysfakcjonującą nieskorygowaną ostrość widzenia nie tylko do dali, ale także do bliży oraz odległości pośredniej.
Źródło:
OphthaTherapy; 2022, 9, 2; 134-141
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwój zaćmy jako powikłanie witrektomii
Cataract formation as a complication of vitrectomy
Autorzy:
Kanclerz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1927663.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
fakoemulsyfikacja zaćmy
fakowitrektomia
witrektomia
zaćma
Opis:
Przyczyną rozwoju zaćmy po operacji witrektomii jest zmniejszona dyfuzja środków odżywczych wpływających na prawidłowy metabolizm soczewki oraz nasilenie stresu oksydacyjnego. Rozległe wycięcie ciała szklistego podczas witrektomii oraz zastosowanie tamponady gazowej lub olejowej dodatkowo zwiększa ryzyko wystąpienia lub progresji zaćmy. Operacja zaćmy w oku po witrektomii jest obarczona podwyższonym ryzykiem powikłań, które mogą być związane z osłabieniem włókienek obwódki rzęskowej, śródoperacyjnym zwężeniem źrenicy lub niestabilnością komory przedniej. Fakowitrektomia umożliwia szybszą rekonwalescencję wzrokową, przeprowadzenie bardziej rozległej witrektomii, a także znakomitą wizualizację ciała szklistego i siatkówki. Wadami fakowitrektomii są: dłuższy czas zabiegu, większa trudność jego wykonania oraz możliwość wystąpienia obrzęku rogówki lub fałdów błony Descemeta, co utrudnia wizualizację ciała szklistego i dna oka. W większości krajów świata odsetek operacji łączonych z roku na rok systematycznie rośnie
Cataract development after vitrectomy is common due to decreased diffusion of nutrients which are necessary for proper lens metabolism and increased oxidative stress. Extended vitrectomy and the use of a tamponade agent (either gas or silicone oil) additionally accelerates cataract development. Moreover, cataract surgery in a vitrectomized eye poses a risk of complications due to zonular dehiscence, intraoperative miosis or instability of the anterior chamber. Phacovitrectomy allows faster visual rehabilitation time, excellent intraoperative visualization of the vitreous body and retina, and enables to perform a more extended vitrectomy. However, combined surgery is more difficult technically, lasts longer, and potentially might be complicated with corneal edema or Descemet membrane striae (hampering visualization of the posterior segment). A rapid adoption of combined phacovitrectomy is observed internationally.
Źródło:
OphthaTherapy; 2018, 5, 4; 255-258
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne możliwości korekcji prezbiopii pooperacyjnej metodami implantacji soczewek wewnątrzgałkowych u pacjentów z zaćmą
Postoperative presbyopia correction with intraocular lenses implantation in cataract patients – current trends
Autorzy:
Spyra, Mariusz
Cisek, Ewelina
Cisek, Agnieszka
Orkisz, Stanisław
Klonowski, Paweł
Chorągiewicz, Tomasz
Nowakowska, Dominika
Rejdak, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929139.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
soczewki o wydłużonej ogniskowej
soczewki wieloogniskowe
starczowzroczność
zaćma
Opis:
Obecnie najbardziej popularną metodą korekcji starczowzroczności podczas operacji zaćmy jest wszczepienie wewnątrzgałkowej soczewki wieloogniskowej. Pozwalają one na uzyskanie dobrego widzenia na różne odległości, ale nie są pozbawione wad, które powodują ich niewielki udział w rynku soczewek wewnątrzgałkowych – wynosi on mniej niż 5%. Największe wady soczewek wieloogniskowych to: możliwość występowania uciążliwych zjawisk świetlnych w nocy, obniżenie kontrastu i wysoki koszt. Obecnie głównym celem rozwoju technologii soczewek wewnątrzgałkowych jest uzyskanie równowagi między dużą niezależnością od okularów i dobrą ostrością widzenia na różne odległości a występowaniem i tolerancją niekorzystnych zjawisk świetlnych i obniżonego kontrastu. Duże zapotrzebowanie na zapewnienie widzenia pośredniego i bliskiego (40–80 cm) spowodowało największy rozwój i postęp technologii soczewek trójogniskowych i soczewek o wydłużonej ogniskowej. Równocześnie nowe rozwiązania optyki dyfrakcyjnej umożliwiają znaczną transmisję światła przy jego małej utracie dzięki konstrukcji dyfrakcyjnej. Bardzo dobry kontrast w warunkach zmierzchowych zapewnia korekcja aberracji chromatycznych. Uzyskanie wydłużonego ogniska dzięki dyfrakcyjnej konstrukcji echelette prowadzi do pozbycia się znacznej części uciążliwych nocnych zjawisk świetlnych. Wysoka jakość widzenia na różne odległości (dal, pośrednia, bliż) przy niskiej częstotliwości i natężeniu niekorzystnych efektów ubocznych pozwala na coraz szersze i bezpieczniejsze stosowanie tych rozwiązań u coraz większej liczby pacjentów operowanych z powodu zaćmy.
The most popular method of presbyopia correction during cataract surgery involves multifocal intraocular lens implantation. The MIOLs (multifocal intraocular lenses) constitute less than 5% of the intraocular lens market. With MIOLs patients can achieve very good distance, intermediate, and near vision, but very often accompanied by negative side effects. The most bothersome drawbacks of MIOLs include the night-light phenomena and low contrast sensitivity, mainly in low-light conditions. The main trends in MIOL technology developments involve achieving proper balance between good vision at all distances and spectacle independence, and lower contrast sensitivity and presence of negative light phenomena. Over the recent years, due to the changes to our lifestyle, intermediate vision (60–80 cm) has become very important, as has the development of trifocal and EDOF (extended depth of focus) lenses. New designs of diffractive lenses enable higher transmittance of light energy through the optics and the possibility of correcting the chromatic aberration which influences contrast sensitivity, especially in low light conditions. The echelette design makes it possible to eliminate the very disturbing night light phenomena thanks to the elongated focus. Nowadays, modern multifocal intraocular lenses allow patients to achieve very good vision at all distances after cataract surgery without troublesome side effects. And for that reason, multifocals can be used in a wider population of cataract patients, offering them high levels of satisfaction and spectacle independence.
Źródło:
OphthaTherapy; 2016, 3, 4; 270-278
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Objawy oczne choroby Fabry’ego
Ocular manifestations of Fabry disease
Autorzy:
Szuścik, Iwona
Bazan-Socha, Stanisława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929184.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
choroba Fabry’ego
naczynia siatkówki
rogówka
spojówka
zaćma
Opis:
Choroba Fabry’ego jest sprzężonym z chromosomem X lizosomalnym schorzeniem spichrzeniowym. Cel: Celem pracy jest przedstawienie zmian ocznych w przebiegu choroby Fabry’ego. Materiał i metody: Badaniem objęto 12 chorych w wieku 14–63 lata (średnia wieku 50,2), z czego połowę stanowili mężczyźni. U każdego chorego wykonano pełne badanie okulistyczne. Wyniki: Stwierdzono prawidłowe ciśnienie wewnątrzgałkowe i ostrość wzroku. Zmiany w naczyniach spojówki miało 4 mężczyzn (66,7%) i 2 kobiety (33,3%). Keratopatia wirowata pojawiła się u 10 chorych (83%): u 5 mężczyzn (83%) i u 5 kobiet (83%). U 4 mężczyzn rozpoznano zaćmę podtorebkową tylną. Typowe zmiany naczyń siatkówki stwierdzono u wszystkich mężczyzn i u połowy badanych kobiet. Wnioski: Keratopatia wirowata była najczęstszym objawem ocznym choroby Fabry’ego. Bardziej zaawansowane zmiany występowały u mężczyzn.
Fabry disease is a X-linked lysosomal storage disorder. Aim of the study: The aim was to document the ophthalmological manifestations of Fabry disease. Material and methods: The study was conducted in a group of 12 patients (50% of male subjects); aged 14–63 years (mean 50.2). All patients underwent complete ophthalmologic examination. Results: All patients reported normal intraocular pressure, and visual acuity. Changes in vessels of the conjunctiva were present in 4 males (66.7%) and 2 females (33.3%). Cornea verticillata appeared in 10 patients (83%): 5 men (83%) and 5 women (83%). Four males were diagnosed with posterior subcapsular cataract. Typical retinal changes were documented in all men and half of women. Conclusions: Cornea verticillata was the most common symptom of ocular manifestation. More severe changes occurred in men.
Źródło:
OphthaTherapy; 2015, 2, 2; 130-135
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies