Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "współczesne dobra kultury" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Rola „Karty ewidencji obiektu nieruchomego” w systemie ochrony konserwatorskiej dziedzictwa architektonicznego 2 połowy XX wieku
The role of the “Records card of immovable propertis” in the protection and conservation of architectural heritage 2nd half of the 20th century
Autorzy:
Włodarczyk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/113885.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
record cards of immovable properties
historic preservation
architecture of the second half of the 20th century
contemporary cultural properties
karty ewidencyjne nieruchomości
zachowanie historyczne
architektura drugiej połowy XX w.
współczesne dobra kultury
Opis:
„Record cards of immovable properties” may be used for holding information about specific assets. This tool is of utmost importance for protecting and preserving architectural heritage assets built after the second World War in the second half of the 20th century. It allows for recognising a property in advance, defining the scope of protection (whether the entire property should be protected or only its particular elements), and specifying types of works which can be carried out to the property in question. This tool turns out to be particularly important in the event of changing ownership, carrying out renovation works or any other works pertaining to redevelopment, development, adaptation, etc. Additionally, it may be used for developing historic preservation guidelines for architectural designs and the areas they affect and, at the same time, preserving their initial form. Moreover, the tool in question allows historic preservation services to carry out such works to historic monuments and sites that will not only respect their cultural values but also „give them a new lease of life.” Furthermore, it may be used not only in scientific or academic works but also in works aimed at general public. In the current body of law, there are two types of „record cards of immovable properties.” The first one contains information on assets listed in the national register of historic monuments and sites. The second one provides data on assets not listed in this register - in this case, specific merit-related and graphical information is required. Its broader use by historic preservation service may result in increased effectiveness in preserving architectural heritage of the second half of the 20th century.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2016, 1; 129-133
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak młody może być zabytek? Przesłanki normatywne do stwierdzania „dawności” zabytków nieruchomych
How young can a monument be? The normative premises of stating the "validity" of immovable monuments
Autorzy:
Świdrak, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/113967.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
współczesne dobra kultury
praktyka konserwatorów zabytków w Polsce
polska ustawa o ochronie zabytków
minimalny wiek zabytku
proces wpisu zabytków do rejestru
historic monuments register listing process
minimum age of a historic monument
polish historic monuments preservation act
historic monuments officers’ practice in Poland
contemporary cultural goods
Opis:
Celem artykułu jest odpowiedź na problem określenia charakteru prawnego wymogu czasowego dla potencjalnych Zabytków Historycznych. Większość artykułów, które odnosiły się do tego zagadnienia, postulowała określenie stylowej / technicznej aktualności obiektu opartej na "dowodzeniu historii", podczas gdy inne sugerowały brak podstaw do oddzielenia horyzontu czasowego od potencjalnego zabytku. Wychodząc poza te zagadnienia, niniejszy artykuł przedstawia analizę prawnej definicji Zabytków w połączeniu z definicją współczesnych dóbr kultury podaną w Ustawie o zagospodarowaniu przestrzennym. Analiza porównawcza tych definicji prawnych prowadzi do założenia, że ustawodawca podał alternatywną, bardziej jednoznaczną podstawę do oceny, czy przedmiot jest wystarczająco stary, aby można go było umieścić w rejestrze zabytków.
The aim of the article is to answer the problem of determining the nature of the legal requirement of temporal remoteness put upon potential Historic Monuments. Most of the papers that referred to the issue offered an understanding relying on determining stylistic/technical topicality of a property relying on the phrase „an evidence of a past period”, whereas some others suggested that there is no basis for expecting a temporal remoteness from a potential Historic Monument. Going beyond those commentaries this paper presents an analysis of the legal definition of Historic Monuments in conjuction with the definition of Contemporary Cultural Goods given in the Land-use Planning Act. A comparative analysis of those legal definitions leads to assuption that the legislator gave an alternative and more unequivocal basis for appraising whether a property is old enough to be listed on the Historic Monuments Register, which is to investigate whether the property is an achievement of a late generation.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2017, 3; 87-94
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobra kultury współczesnej. Zarys problemu ochrony
Assets of modern culture: An outline of conservation issues
Autorzy:
Białkiewicz, Andrzej
Stelmach, Bolesław
Żychowska, Maria J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1841661.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
architektura
ochrona
dziedzictwo współczesne
architecture
protection
heritage modern
Opis:
Ochrona dóbr kultury współczesnej, zwłaszcza obiektów architektonicznych, zespołów urbanistycznych, elementów krajobrazowych, które powstały w Polsce po roku 1960 i są częścią Narodowego Dziedzictwa Kultury, należy do zadań społecznych, które powinny być realizowane przez administrację rządową i samorządową oraz organizacje pozarządowe. Powołanie w roku 2017 przez ministra kultury, wicepremiera prof. Piotra Glińskiego Narodowego Instytutu Architektury i Urbanistyki stworzyło systemowe przesłanki do uregulowania tej kwestii. Zamierzeniem jest podejmowanie działań na rzecz ochrony dóbr kultury współczesnej, w tym wymiany poglądów i doświadczeń zawodowych konserwatorów, architektów i urbanistów.
The protection of the assets of modern culture, and in particular the works of architecture, urban complexes, and landscape elements that were created in Poland after 1960 and are part of National Cultural Heritage, is a social task that should be carried out by governmental and local administration and non-governmental organizations. The National Institute of Architecture and Town Planning established by Deputy Prime Minister and the Minister of Culture Professor Piotr Gliński in 2017, created systemic conditions for regulating this issue. The intention is to undertake a series of measures to conserve Modern Cultural Heritage, including the exchange of views and professional experience of conservators, architects and town planners.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2020, 63; 152-162
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies