Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "writing function" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Ustalenie wzorców grafomotorycznych u dzieci 3–6,5-letnich w ujęciu badań własnych
    Determination of Graphomotor Patterns in Children of 3–6.5 Years Old, as a Result of Independent Research
    Autorzy:
    Rosa, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/892863.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-27
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Logopedyczne
    Tematy:
    grafomotoryka
    kontrola posturalna
    wzorzec grafomotoryczny
    chwyt pisarski
    funkcja pisania
    rozwój funkcji dystalnych
    graphomotor
    postural control
    graphomotive pattern
    pencil grip
    writing function
    development of distal functions
    Opis:
    W niniejszym opracowaniu przedstawiono wyniki badań mających na celu ustalenie wzorca grafomotorycznego u dzieci w wieku od 3. do 6,5 roku życia, określenie następstw motorycznych niezbędnych do uzyskania dojrzałego wzorca grafomotorycznego oraz odniesienie uzyskanych wyników do Skali Rozwojowej Programu InSite. Zastosowano metodę obserwacji według przyjętych kryteriów analizy funkcjonalno-motorycznej zarówno kończyny górnej pełniącej funkcję pisania oraz drugiej-pomocniczej, jak również zależności posturalno-dystalnych. Zauważono, że dotychczasowo przyjęty wskaźnik określający normę w posługiwaniu się chwytem pisarskim, związany z wiekiem dziecka, jest niewystarczający i należałoby go uzupełnić o obserwację następstw motorycznych, które są podstawą do uzyskania prawidłowego wzorca grafomotorycznego, a które w obecnym postrzeganiu chwytu pisarskiego nie były brane pod uwagę.
    This study presents the results of research aimed at determining the graphomotor pattern in children 3 to 6.5 years of age, determining the motor sequences necessary to obtain a mature graphomotor pattern and referencing the obtained results with the InSite Program’s Developmental Scale. The observation method was applied according to accepted criteria of functional and motor analysis of the upper limb performing both the primary function of writing and a secondary function of assistance, as well as postural-distal dependency. It was noticed that the currently adopted index defining the handling norm of the writer’s grip, as related to a child’s age, is insufficient and should be supplemented with observation of motor sequencing, which are the basis for correct graphomotor pattern development, and which in the current perception of the pencil grip were not taken into account.
    Źródło:
    Logopedia; 2018, 47, 2; 217-240
    0459-6935
    Pojawia się w:
    Logopedia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The ethopoietic function of writing: how to write to master one’s own identity. On the basis of the late works by Michel Foucault
    Autorzy:
    Kłos, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/18719202.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Opis:
    The ethopoietic function of writing is a term used to describe the possibility launched by the process of writing to transform theoretical truths into ethos — the rule that governs our vita activa. In his writings Foucault presents the concise, yet detailed, methods of governing and mastering the Self. Seneca’s hupomnēmata are an example of how to integrate theoretical knowledge into the very “body” of the Self. Introducing words into the virtual space between present consciousness and future unconsciousness increases the distance between “I” and death; hence, Foucault concludes that “we write so as not to die.” “Essential affinity between death, endless striving and the self-representation of language” is, in this sense, the condition for the creation of an identity. I would like to present the ways in which Foucault assimilates all these paths to make the aesthetics and ethics of our existence coherent and complete.
    Źródło:
    Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2014, 26, 3; 32-45
    1689-4286
    Pojawia się w:
    Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo w służbie humanizacji życia
    Law in The Service of Humanization of Life
    Autorzy:
    Stasiak, Ks. Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046655.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    proces humanizacji
    godność człowieka
    jednakowa i niezbywalna godność osoby
    wyzwalająca funkcja prawa
    demokratyczny system
    zasady wolności i równości
    regulator życia społecznego
    wypisywanie recept
    świat bardziej sprawiedliwy
    humanization process
    human dignity
    equal and inalienable dignity of the person
    liberating function of law
    democratic system
    principles of freedom and equality
    social life regulator
    writing prescriptions
    a more just world
    Opis:
    Artykuł zamierza wykazać wpływ prawa na procesy humanizacji życia w wymiarze osobowym i społecznym. Prawo to powszechne doświadczenie wszystkich ludzi, jest tworzone przez człowieka i dla człowieka: „cum igitur hominum causa omne ius constitutum sit”. Fundament prawa opiera się na jednakowej i niezbywalnej godności osoby ludzkiej. Człowiek posługuje się prawem w wysiłku realizacji swego człowieczeństwa i lepszej przyszłości. Prawo to także kluczowy regulator życia społecznego, prawo konsoliduje więzi społeczne, wzmacnia struktury państwa, tworzy wspólnotę narodów. Humanizację prawa objawia jego wyzwalająca funkcja. Prawo stanowi oparcie dla słabszych, człowiek swojej pozycji nie musi bronić siłą, jego miejsce w społeczeństwie gwarantuje mu prawo. Dzięki prawu w sytuacjach konfliktowych został wygaszony dźwięk broni. Człowiekowi w poszukiwaniu procedur organizacji życia przyświeca idea zawarta w twierdzeniu Anaksymandera z Miletu, iż człowiek pragnie być sobą, człowiek zabiega o kształt swego losu. Prawo dąży do realizacji sprawiedliwości, chce oddać każdemu to, co mu się należy. Prawo nie utożsamia się z moralnością – to jednak nie może uznać za słuszne tego, co jest złem z punktu widzenia moralnego. Prawo odwołuje się do prawdy, choć prawdy nie dekretuje, to jednak prawo oparte na kłamstwie byłoby destrukcją samego prawa. W demokratycznym państwie o tym, co jest prawem, stanowi większość obywateli. Większość głosów nie orzeka o prawdzie, nie stanowi o tym, co dobre, a co złe etycznie. Decyzja większości stanowi o tym, co jest legalne. System demokracji opiera się na zasadach wolności i równości wszystkich obywateli. Dzięki tym zasadom respektuje się zarazem zdania tych, którzy są w mniejszości. Tworzenie prawa jest sztuką „ars legesferendi”. Prawo nie jest fotografią społeczeństwa, prawo nie mówi, jak jest, lecz jak być powinno; stąd „lex respicit futura”. Prawo liczy na szansę przemiany człowieka, na budowę świata o bardziej ludzkim wizerunku. Prawnika można porównać z powołaniem lekarza. Lekarz staje nad chorym, aby go leczyć, a nie zajmować się wypisywaniem recept, choć proces leczenia następuje poprzez wypisywanie recept. Podobnie prawnik nie może ograniczać swojej uwagi do świata norm, lecz poprzez normy i ich aplikację czynić świat bardziej sprawiedliwym i godnym człowieka.
    The article intends to demonstrate the impact of law on humanization processes of life in the personal and social dimension. The law, this universal experience of all people, is created by man and for man: „cum igitur hominum causa omne ius constitutum sit”. The foundation of law is based on the equal and inalienable dignity of the human person. Man uses the law in the effort to realize his humanity and a better future. The law is also a key regulator of social life, the law consolidates social bonds, strengthens the structures of the state, creates a community of nations. Humanization of the law is revealed by its liberating function. The law can be the support for the weak, a man does not have to defend his position, his place in society guarantees him the law. Thanks to the law, the weapon’s sound was muted in conflict situations. Man in search of procedures for organizing life is guided by the idea contained in the theorem of Anaximander of Miletus that man desires to be himself, man strives to shape his fate. The law strives for justice and wants to give everyone its due. The law does not identify with morality – but this cannot be considered as right what is evil from a moral point of view. The law refers to the truth, although it does not decree the truth, but the law based on lies would be the destruction of the law itself. In a democratic state, what is the law is up for the decision the majority of citizens. Most voices do not rule in accordance with the truth, they do not determine what is good and what is ethically wrong. The majority’s decision is what is legal. The democracy system is based on the principles of freedom and equality of all citizens. Thanks to these principles, the opinions of those who are in the minority are respected. Creating the law is the art of “ars legesferendi”. The law is not a reflection of society, the law does not say how it is, but how it should be; hence the “lex respicit futura”. The law counts on the chance of human transformation and building a world with a more human image. A lawyer’s mission can be compared to vocation of a doctor. The doctor stands over the patient to treat him and not deal with writing prescriptions, although the treatment process is done by writing prescriptions. The comparison with the role of the doctor emphasizes this idea: the doctor writes a prescription, but it is not the prescription that heals, but the drug. Similarly, in a legal norm, it is not about the letter, the spirit of the law. The Scriptures say that the letter kills and the spirit gives life. Hence we are talking about the spirit of the law.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2020, 2; 333-357
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies