Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "wrath" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 34
Tytuł:
Klęski militarne jako wyraz gniewu Boga w "Dialogu przeciwko Żydowi" Sergiusza Stylity
Military Defeat as an Expression of the Wrath of God, Based on Sergius the Stylite’s "Dialogue Against a Jew"
Autorzy:
Żelazny, Jan Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044644.pdf
Data publikacji:
2018-03-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Sergiusz Stylita
Żydzi
polemika antyżydowska
Sergius Stylit
Josephus Flavius
punishment of God
history
Jews
Judaizantes
Orient
Opis:
W artykule poddano analizie tekst Sergiusza Stylity, "Dialog przeciwko Żydowi", pochodzący prawdopodobnie z VII wieku. Jednym z kluczowych argumentów użytych w polemice była kwestia kary, jaką zdaniem Sergiusza wymierzył Bóg Izraelitom za ich brak wiary i odrzucenie Jezusa. Autor traktatu interpretuje bowiem niepowodzenia doczesne, jakie dotknęły naród wybrany, jako znak, poprzez który Bóg wyraził swój brak aprobaty dla działań Żydów. W tekście pojawiają się cytaty z Wojny żydowskiej Józefa Flawiusza traktowane jako historyczne potwierdzenie boskiego wyroku. Sama argumentacja ukazująca brak możliwości sprawowania kultu i klęski, jakie dotknęły naród, jako dowód na przeminięcie Starego Przymierza i jego przeniesienie na chrześcijan, wpisuje się w polemikę antyżydowską późnego antyku, gdzie dowodem na przeminięcie żydowskiej politei był los Jerozolimy i jej mieszkańców.
The text of Sergius the Stylite’s "Dialogue Against a Jew", probably dating from the 8th century, is analysed in this article. One of the key arguments used in the polemic was the matter of punishment, which, according to Sergius, God imposed on the Israelites for their lack of faith and rejection of Jesus. The author of the tract interprets the chosen people’s earthly misfortunes as a sign by which God expressed His disapproval of the Jews’ deeds. Within the text are citations from "The Wars of the Jews" by Flavius Josephus, which Sergius treats as the historical confirmation of God’s plan. The whole argumentation – presenting the impossibility of carrying out acts of worship, together with the misfortunes of the Jewish people, as proof that the Old Covenant has faded away and been passed to Christians – is in line with other anti-Jewish propaganda of Late Antiquity in which the fate of Jerusalem and its citizens is offered as proof that Jewish politeia had faded away.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 33; 365-383
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motyw Dnia Pańskiego w Księdze Sofoniasza na tle mesjańskiej radości w So 3,14-17
The Motif of the Day of the Lord in the Book of Zephaniah in the Background of the Messianic Joy in Ze. 3,14-17
Autorzy:
Zawadzki, Arnold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035670.pdf
Data publikacji:
2018-07-23
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Sofoniasz
Księga Sofoniasza
Dzień Pański
radość mesjańska
hamartiologia
wyrocznia sądu
wyrocznia zbawienia
Reszta Izraela
sprawiedliwy
gniew Pana
Zephaniah
Book of Zephaniah
Day of the Lord
messianic joy
hamartiology
oracle of judgment
oracle of salvation
the Remnant of Israel
righteous
wrath of the Lord
Opis:
The article seeks to highlight the problem of the theological complexityof the Book of Zephaniah, that would be intriguing to the general reader,and in which the categorical divine oracle of judgment collides with a stronginvitation to the messianic joy (Ze. 3:14-17). By starting from the border verse(Ze. 3:9), where the oracle of judgment rapidly turns into an oracle of salvation,the author tries to examine the internal dynamics of this theologicalturning point. The main purpose of this analysis is to attempt to understandthe nature of the day of the Lord which, in the book of Zephaniah, turns outto be at the same time the day of judgment and the day of salvation. Basedon the classic Aristotelian doctrine of the four causes, the author puts inorder disparate material on the day of the Lord in the book of Zephaniah andsees in it a number of references to the Jahwistic version of the account ofthe sin concerning the sons of God (Gn. 6:1-4) and the flood (Gn. 6:5-8,22;9.1-17). The article may become a contribution to the understanding of theimpact of the Pentateuchal sources on the prophetic tradition.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2017, 87, 4; 75-90
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Gniew Boga" według św. Tomasza z Akwinu
God’s “Wrath” according to St. Thomas Aquinas
Autorzy:
Zarzycki, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044647.pdf
Data publikacji:
2018-03-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
poznanie Boga
gniew Chrystusa
Boży gniew
Boża dobroć
spełnienie
knowing God
the wrath of Christ
God’s “wrath”
God’s goodness
satisfaction
Opis:
Autor wychodzi od pytania: Czy Bóg może się gniewać na człowieka?, i zmierza do odpowiedzi na kwestie „gniewu” Boga, wychodząc od zagadnienia poznania Boga. Bytowa odmienność Boga od człowieka są przyczyną tego, że o uczuciowości Boga, w tym o gniewie nie można mówić w sensie właściwym ale jedynie analogicznym do gniewu człowieka. Eksplikacja „gniewu” Boga domaga się zatem syntetycznego ukazania gniewu człowieka,  jego motywów, rodzajów i funkcji. W drugiej części artykuł ukazuje pojęcie „gniewu” Boga w sensie metaforycznym, przybliża jego przedmiot  i cel.  Objaśnia na czym polegał „gniew” Boga wobec pogan opierających się na mądrości ludzkiej, a następnie wobec Żydów pokładających ufność w wartości uczynków Prawa Mojżeszowego. Gniew Chrystusa zostaje ukazany w ramach tajemnicy wcielenia i realności człowieczeństwa Chrystusowego. W końcowej części artykuł przedstawia w jaki sposób św. Tomasz objaśniał „uśmierzenie”  „gniewu” Bożego przez akt zadośćuczynienia za grzechy ludzkości dokonany przez Chrystusa w Jego Mece i Ofierze i porównuje tę wykładnię „gniewu” Bożego ze stanowiskiem innych teologów.
The article starts with the question: Can God be angry with man? in attempting to explore the issue of God’s wrath. The problem of knowing God is taken as the point of departure. The existential “otherness” between God and man is one reason why God’s emotionality, including anger, cannot be discussed in isolation but only by analogy to man’s anger. Therefore, the explication of God’s “wrath” demands first of all a synthetic presentation of man’s anger, including its origins, types and functions. In the second half of the article, the author presents the notion of God’s wrath in a metaphorical sense, shedding some light upon its object and purpose. He explains the nature of God’s wrath toward pagans, who relied on human wisdom, and then toward Jews, who placed their trust in the value of the Law of Moses. The wrath of Christ is shown within the framework of the mystery of incarnation, the reality of the humanity of Christ, and His attitude toward certain categories of people. In its conclusion, the article first presents the way of “mitigating” God’s wrath, according to Aquinus, through the satisfaction for the sins of humanity performed by Christ in His passion and the sacrifice of the cross, and then compares this interpretation of overcoming God’s “wrath” with the viewpoints of other theologians. 
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 33; 385-421
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motywy Bożego gniewu wobec Izraela i jego wrogów w targumach
Motifs of God’s wrath against Israel and his Enemies in the Targum
Autorzy:
Wróbel, Mirosław S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676678.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
God’s wrath
targums
God’s justice and mercy
Boży gniew
targumy
sprawiedliwość i miłosierdzie Boże
Opis:
The present article shows the theme of God’s wrath against Israel and his enemies in the targums – the most ancient Aramaic translations and commentaries of the Hebrew Bible. The author places this topic in a wider context of God’s justice and God’s mercy stressing three aspects: 1. God’s wrath against the sinners; 2. God as the Judge acting withe the justice; 3. God’s wrath in the context of God’s mercy. In the article the author shows the specific of Aramaic translations regarding God’s wrath giving textual examples. He concludes that the targums functioning as the bridge between the Torah and the Gospel show that God’s mercy is stronger than God’s wrath. The interpretation of God’s wrath in the targums prepares the teaching of Jesus about the God’s justice in the context of God’s mercy.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2022, 31, 1; 115-126
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Gniew człowieka przyniesie Ci chwałę” (Ps 76,11)
„Human wrath will bring you praise” (Ps 76:11)
Autorzy:
Węgrzyniak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044565.pdf
Data publikacji:
2018-12-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
gniew Boga
gniew
krytyka tekstu
przekład
psalmy
Ps 76
anger
anger of God
textual citicism
translation
psalms
Opis:
Celem artykułu jest analiza egzegetyczna Ps 76,11, jednego z trudniejszych fragmentów Biblii. Studium składa się z pięciu etapów: (1) analizy manuskryptów hebrajskich, (2) wersji antycznych, (3) opinii egzegetów, (4) propozycji współczesnych tłumaczeń, (5) próby syntezy, która zawiera propozycję trzech interpretacji wersetu bez konieczności zmiany tekstu hebrajskiego.
The aim of this article is to analyze Ps 76:11, one of the most difficult verses in the Bible. First, the author analyzes (1) the Hebrew manuscripts and (2) the various ancient versions of this text. He then presents (3) the opinions of different biblical scholars and also (4) the rendering of the verse in selected modern Bible translations. In the conclusion, (5) the author offers three possible interpretations without resorting to emendation of the Masoretic Text.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 34; 67-85
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metafory gniewu Bożego w Janowej Apokalipsie
The Metaphors of God’s Wrath in the Revelation of John
Autorzy:
Urbanek, Beata Sabina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044634.pdf
Data publikacji:
2018-03-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Apokalipsa
gniew Boży
metafora
wino
kielich
tłocznia
czasza
wrath of God
metaphor
wine
cup
wine press
bowl
Book of Revelation
Opis:
Gniew (thymos i orgē) Boży jest wątkiem wyraźnie obecnym w Janowej Apokalipsie. Został on ukazany przede wszystkim poprzez obecne w rozdziałach 14-19 metafory kielicha (potērion) z winem (oinos), tłoczni (lēnos) winogron i czar (phialē) z plagami. Autor księgi wykorzystał w sposób twórczy obrazy starotestamentalne i dodał własny, nowy. Zastosowanie przenośni pozwoliło na wieloaspektowe opisanie trudnego problemu Bożego oburzenia. Zwiększyło także siłę perswazji tekstu biblijnego. Czasze gniewu można rozumieć jako katastrofy dziejące się w historii i dające jeszcze szansę nawrócenia. Sąd końcowy, wyrażony w przenośniach kielicha i tłoczni wina, to definitywne zniszczenie nieprawości. Metafory gniewu ukazują z jednej strony odpowiedzialność człowieka za swoje decyzje, a z drugiej – Boga jako Pana historii. Gniew Boży okazuje się być adekwatną karą za grzechy, co podkreśla przenośne określenie grzechu jako wina pożądliwości nierządu. W końcu, wino, kielich, tłocznia i czasza gniewu są antytezami błogosławieństwa Bożego wyrażonego w Jego darach – owocach ziemi i łaskach płynących z kultu.
The wrath (thymos and orgē) of God is a very distinctive motif in the Revelation of John, especially in Chapters 14–19. There the motif is presented mainly through the metaphors of a cup (potērion) of wine (oinos), a wine-press (lēnos), and bowls (phialē) full of plagues.  The book’s author creatively used Old Testament images and added a new one, the bowls. This figure of speech allowed the  writer to explain the difficult question of God’s anger from different angles, and it made the biblical text more compelling. The bowls of wrath can be understood as disasters taking place in history but still allowing the opportunity to repent. The last judgment, depicted in metaphors of a cup of wine and a wine-press, is the definitive destruction of iniquity. On the one hand, the metaphors of God’s wrath show human responsibility for one’s decisions, and on the other hand they assert God as the Lord of history. The wrath of God turns out to be an adequate punishment for sins, which is underlined by the picture of the wine of the passion of her fornication. Lastly, wine, a cup, a wine-press and a bowl of wrath are all the antithesis of God’s blessing, present in his gifts: the fruit of the earth and grace issuing from the cult.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 33; 251-276
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motyw gniewu Bożego w teologii Kronikarza
Motif of the Wrath of God in Chronicles
Autorzy:
Tronina, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044606.pdf
Data publikacji:
2018-03-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kronikarz
gniew Boga
odpłata
Chronicles
wrath of God
retribution
Opis:
Kronikarz przedstawia dzieje dynastii Dawida jako pasmo niewierności królów judzkich względem przymierza z Jahwe. Ostatni etap tych dziejów wiąże się z licznymi napomnieniami prorockimi, które zapowiadają nadchodzący gniew Boży. Jednak zakończenie księgi przytacza słowa dekretu Cyrusa, zezwalającego na powrót deportowanych z wygnania. Autor pokazuje w ten sposób, że miłosierdzie Boże jest większe od Jego gniewu.
The Chronicler presents the history of David’s dynasty as a series of disloyal acts contrary to the covenant with God. The final stage of this history is marked by strong admonitions indicating the approaching wrath of God. However, the final sentence of the book, a quote from the decree of Cyrus, conveys the truth that God’s mercy is stronger than His wrath.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 33; 45-58
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gniewne oblicze Pana. Hermeneutyka kilku biblijnych kolokacji
The Wrathful Face of the Lord. The Hermeneutics of Selected Biblical Collocations
Autorzy:
Szymik, Stefan Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044562.pdf
Data publikacji:
2018-12-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
oblicze
pānîm
oblicze Pana
gniew Boży
kolokacje biblijne
face
face [sight] of the Lord
wrath of God
biblical collocations
Opis:
Autor omawia wybrane kolokacje biblijne, za pomocą których autorzy natchnieni Starego Testamentu przedstawiali niełaskę i gniew Boga, także Jego nieobecność w ludzie Bożym. Istotnym, specjalnym składnikiem tych wypowiedzi jest antropomorfizm „oblicze Pana” wskazujący na Boga uzupełniony o wybrane czasowniki hebrajskie. Pierwsza fraza („zwrócę me oblicze przeciw” – נתן את־פני ב) występuje w Starym Testamencie tylko kilka razy. Idiom opisuje stanowcze działanie Boga skierowane przeciw jednostce lub społeczności Izraela łamiących postanowienia Prawa i zawarte przymierze. Kolejne wyrażenie („ukryć swe oblicze przed” – סתר פני מן) spotykane jest w Starym Testamencie dużo częściej, głównie w dwóch kontekstach: lamentacji jednostki oraz w wołaniach całego ludu. Ukrycie się Bożego oblicza oznacza chwilową lub trwałą nieobecność Boga w życiu jednostki i całego narodu, czasem doświadczenie Bożego gniewu. W trzeciej części omówione zostały dwie inne kolokacje: „odrzucić od mego oblicza” (hebr. שלך מעל פני) oraz „odtrącić od mego oblicza” (מעל פני סור). Obydwa wyrażenia opisują zerwanie relacji między Bogiem a narodem wybranym, czego zewnętrznym znakiem były deportacje, kolejno Izraela i Judy (722 i 586 przed Chrystusem). Ostatecznie jednak odwrócenie, ukrycie się i nieobecność Boga, a nawet jego gniew nie mają charakteru trwałego i nieodwracalnego, zwyciężają bowiem Boża łaskawość i miłosierdzie.
The author analyses biblical collocations used by writers of the Old Testament to describe God’s disapproval, anger and wrath, or even his absence. The essential specific component of these statements is the biblical anthropomorphism “the face of the Lord”, which points to God himself via certain Hebrew verbs. The first idiom, with YHWH as the subject (“I will set My face against” – נתן את־פני ב), occurs several times in the Old Testament and describes a violent action of God against a sinner or whole nation not observing his commandments, or breaking the Covenant. The next expression (“to hide Thy [your] face from” – סתר פני מן) occurs much more frequently in the Old Testament, principally in two contexts. The collocation plays a significant role in the Psalms, especially laments, and also in collective lamentations over Israel. The hiding of God’s face, from an individual or the people of Israel, means the experience of the temporary or permanent absence of God, and sometimes his anger and punishment for infidelity. In the final part, the author discusses some other collocations, among them “to cast out of My sight” (שלך מעל פני), and similarly “to remove from My sight” (מעל פני סור). Both expressions indicate a disruption of Israel’s relationship with God, the outer signs being the historical deportations of Israel (722 BC) and Judah (586 BC). Ultimately, however, the rejection of Israel and the absence of God, and likewise his anger, are not permanent and irreversible, since the Lord’s grace and mercy prevail.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 34; 15-36
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O irytacji bez irytacji
About irritation without irritation
Autorzy:
Szorc, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962457.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
Tematy:
irritation
anger
wrath
mechanisms of anger appearance
social functions of anger
irytacja
złość
gniew
mechanizmy powstawania złości
społeczne
funkcje złości
Opis:
Emocje o różnych znakach – pozytywnych i negatywnych – nie są wcale czymś dziwnym czy nieprawidłowym, wręcz przeciwnie – są ważne i potrzebne w naszym życiu. Co więcej, każdego dnia doświadczamy emocji, pod wpływem których podejmujemy takie czy inne decyzje, postępujemy w taki czy inny sposób. W artykule podjęto próbę analizy kategorii „irytacja”. Irytacja jest emocją o wyjątkowym znaczeniu społecznym, stąd rozważania przedstawione w tekście odwołują się do dorobku nauk społecznych (psychologicznych, socjologicznych).Prezentowany tekst ma charakter przeglądowy. Przedstawiono podstawowe ujęcia klasyfikacji emocji funkcjonujące w literaturze, a na tym tle usytuowano emocję irytacji (częściej określaną jako złość lub gniew). Ukazano też przyczyny oraz mechanizmy powstawania irytacji. Zwrócono również uwagę na przebieg tej emocji oraz jej społeczne funkcje.
Emotions of different signs—both positive and negative—are not at all something strange or abnormal, on the contrary—they are important and necessary in our lives. What is more, every day we experience emotions, under which we make decisions, we act in one way or another. The author of the article tries to analyze the category of “irritation”. Annoyance is an emotion of exceptional public importance, hence the considerations presented in the text refer to the achievements of the social sciences (psychology, sociology). The text has a review character. The basic classifications of emotions, functioning in the literature, have been presented in the text, and on this background, the emotion of annoyance (often referred to as anger or wrath) has been located. The paper presents also the causes and mechanisms of irritation appearance. The attention has been also drawn to the course of this emotion and its social functions.
Źródło:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2016, 2
2353-7914
Pojawia się w:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kielich YHWH jako metafora gniewu Bożego w księgach prorockich Starego Testamentu
The Cup of YHWH as a Metaphor for God’s Wrath in the Old Testament Prophets
Autorzy:
Szmajdziński, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044569.pdf
Data publikacji:
2018-11-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
gniew Boży
Jerozolima
kara
kielich JHWH
narody obce
prorocy ST
wrath of God
Jerusalem
punishment
cup of YHWH
foregin nations
prophets of the OT
Opis:
Jedną z metafor używaną przez proroków na ukazanie kary jest kielich YHWH (kôs YHWH). Trzynaście prorockich wyroczni – bezpośrednio lub pośrednio – przywołuje tę metaforę. Skutkiem picia z kielicha YHWH jest upicie się, chwianie się, zataczanie się, hańba i zawstydzenie z powodu nagości i nieobrzezania, wymioty, samookaleczenie i zniszczenie. Ten, kto musiał wypić z boskiego kielicha, upokarzał się w oczach swoich sąsiadów i wrogów. Skazani na tę karę byli Jerozolima i obce narody. Ta kara stanowiła ostateczny cios dla nich i dlatego prowadziła ku śmierci, tak jak alkohol wypity w nadmiarze. Jednak Bóg, kierując się swoim miłosierdziem, oddalał ten kielich i okazywał zbawienie, ale dotyczyło to tylko Jerozolimy.
One of the many metaphors used by the Prophets is that of the cup of YHWH (kôs YHWH). Thirteen prophetic oracles, either directly or indirectly, employ this metaphor. The result of drinking the cup of YHWH is drunkenness, staggering, reeling, dishonour and shame, the result of being made naked and being uncircumcised, vomiting, self-mutilation and desolation. The one who has to drink the cup is humiliated in front of his neighbours and enemies. Those entities condemned to drink God’s cup, as the metaphor is applied, include Jerusalem as well as foreign nations. This punishment is a final blow for them and so deals death to them, just as alcohol when it is drunk in excess. However, God, when He comes to show compassion, removes the cup and gives salvation, though this outcome pertains only to Jerusalem and not to foreign enemies.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 34; 129-168
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Terminologia gniewu w Septuagincie
The Terminology of Anger in the Septuagint
Autorzy:
Strzałkowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044570.pdf
Data publikacji:
2018-11-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
zagniewanie
terminologia grecka
LXX
grecka literatura klasyczna
θυμός
ὀργή
gniew
Septuaginta
anger
wrath
Greek terminology
Septuagint
classical Greek literature
Opis:
Niniejszy artykuł omawia wybrane aspekty terminologii dotyczącej gniewu w Biblii Greckiej. Septuaginta używa zasadniczo dwóch terminów określających gniew: θυμός i ὀργή (bardzo rzadko innych). Oba używane są w LXX zamiennie i, jak się wydaje, bez żadnego klucza zarówno na określenie gniewu Boga, jak i ludzi oraz zwierząt. Artykuł omawia oba terminy wraz z ich etymologią i występowaniem w klasycznej literaturze greckiej, ukazując, że słownictwo LXX nawiązuje zarówno do klasycznej filozofii i literatury (gdzie temat gniewu jest podejmowany niejednokrotnie, już w najstarszych pismach), jak i do tradycji żydowskiej (używając w przekładzie hebraizmów i charakterystycznych dla Biblii Hebrajskiej zwrotów). Artykuł ukazuje zarazem, że na poziomie terminologicznym i pojęciowym terminologia LXX dotycząca gniewu wywarła wpływ także na Nowy Testament.
The article discusses selected aspects of “anger” terminology in the Greek Bible. The Septuagint basically uses two terms to express anger, θυμός and ὀργή, and rarely any others. The two words are used in the LXX interchangeably, it seems to express both the wrath of God and the wrath of people and animals. The article discusses both of these key terms, along with their etymology and occurrence within classical Greek literature, recognizing that the terminology of the LXX is based both upon those classical texts – which often refer to the theme of “anger”, starting with the oldest known Greek texts – as well as on the Jewish tradition, incorporating many so-called “Hebraisms” and expressions characteristic of the Hebrew Bible. In addition, the article shows that the LXX terminology regarding anger also had an influence on the New Testament, on both a terminological and conceptual level.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 34; 169-189
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gniew Boga a hermeneutyka krzyżokształtna. Gregora A. Boyda apologetyczna lektura starotestamentalnych tekstów o przemocy nakazanej przez Boga
The Wrath of God and the Cruciform Hermeneutic. Gregory A. Boyd’s Reading of Old Testament Texts Depicting Violence Commanded by God
Autorzy:
Stefański, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044589.pdf
Data publikacji:
2018-11-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
gniew Boga
przemoc w Starym Testamencie
Krzyż
Chrystologia
„herem”
otwarty teizm
wrath of God
violence in the Old Testament
cross
christology
herem
open theism
Opis:
Problem przemocy nakazanej przez Boga w Starym Testamencie został już podjęty przez liczne publikacje. Spośród nich opracowanie G.A. Boyda jest nowatorskie, ponieważ wyodrębnia doświadczenie Chrystusowego krzyża jako punkt odniesienia, w świetle którego należy odczytać wszystkie nawiązania do Bożego nakazu przemocy w Starym Testamencie. Boyd dostrzega w Chrystusowym przyzwoleniu na ukrzyżowanie dowód na Bożą uległość, która w podobny sposób staje się przyzwoleniem na zniekształcony obraz Boga przedstawiony przez natchnionych autorów Starego Testamentu. Boyd zwraca uwagę, że każdy starotestamentowy opis relacjonujący nakaz przemocy przez Boga należy ocenić pod względem zgodności z uległością Syna Bożego na krzyżu. Jeżeli dany starotestamentowy opis odzwierciedla tę samą uległość, to znaczy – według Boyda – że jest właściwym obrazem Boga. Jeżeli nie, to znaczy, że obraz został wypaczony w wyniku grzeszności natchnionego autora i wpływu kultury, w której był osadzony. Teza Boyda jest jednak dyskusyjna, bo prowadzi do pytania, czy krzyż powinien być jedynym kryterium hermeneutycznym dla uwiarygodnienia starotestamentowego obrazu Boga nakazującego przemoc. Ponadto problematycznym założeniem Boyda jest przekonanie, że zamysł objawiającego się Stworzyciela może być sprzeczny ze zrozumieniem tego zamysłu przez natchnionego autora. Boyd patrzy na starotestamentowe zapisy działania Boga przez pryzmat myślenia człowieka XXI wieku, nie biorąc pod uwagę ludzkiej odpowiedzialności za grzech oraz wiecznych konsekwencji grzesznego czynu. Gdy do tego dochodzą niektóre spekulacje Boyda, które nie zawsze mają swoje potwierdzenie w tekście biblijnym, jego teza znacznie się osłabia.
G.A. Boyd proposes an innovative way of looking at divinely sanctioned violence in the Old Testament, viewing it as part of a divine accommodation that can only be understood in light of the Cross. Boyd suggests that just as God allows mankind to “act toward” His Son by crucifying Him and making Him bear the ugliness of sin, so are human beings allowed to act against the Creator by portraying Him in a distorted manner through images of divinely sanctioned violence. Boyd emphasizes that every depiction of God must be examined in light of God’s stooping toward mankind’s sinfulness through the Cross. If a given Old Testament image of God is in line with the divine acquiescence on the Cross, then the image is to be deemed authentic. If not, it must be deemed a divine accommodation, in the sense that it is not an authentic depiction of God but rather a divinely permitted projection of the inspired authors, who could only portray God within the limits of their sinfulness and of the culture in which they were immersed. Boyd’s thesis becomes problematic, though, because it is questionable whether the Cross can constitute the sole hermeneutical litmus test for the authenticity of a given Old Testament image of God. Even more arguable is Boyd’s contention that God’s intention in having inspired the composition of certain Biblical texts could be at cross-purposes with the intentions of their divinely inspired authors. Boyd’s Old Testament exegesis is engaged from a 21st century perspective and does not pay enough attention to the culpability and eternal consequences of human actions. His thesis is further weakened by a biblical exegesis too often steered by speculation and not always rooted in the biblical text itself.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 34; 465-491
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukrzyżowanie Syna Bożego uśmierzające gniew Boga Ojca. Szkic z historii myśli teologicznej
The Crucifixion of the Son of God as Appeasement of the Wrath of God the Father. A Sketch from the History of Theological Thought
Autorzy:
Składanowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044584.pdf
Data publikacji:
2018-11-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ukrzyżowanie
odkupienie
zadośćuczynienie
gniew Boży
historia teologii
crucifixion
redemption
satisfaction
wrath of God
history of theology
Opis:
Zbawcze znaczenie śmierci Chrystusa oraz gniew jako nienawiść Boga względem grzechu przeplatały się w dziejach teologii. W pewnych ujęciach próbowano nawet powiązać krzyżową śmierć Chrystusa z gniewem Bożym w taki sposób, jak gdyby Jego śmierć miałaby ten gniew uśmierzać. Artykuł zarysowuje główne fazy takiej syntezy teologicznej, dążąc do prześledzenia zależności między wiarą w zbawczą wartość śmierci Chrystusa a interpretacjami gniewu Bożego. Najpierw przedstawiany jest rozwój interpretacji śmierci Jezusa w teologii patrystycznej i scholastycznej. Na drugim etapie omawiany jest moment kulminacyjny związku teologii krzyża z teorią gniewu Bożego wyrażający się w reformacyjnej koncepcji zastępstwa karnego i w przejawach jej kontestacji. Z kolei trzeci etap prezentuje współczesne próby ukazania relacji pomiędzy zbawczą wartością krzyża a ideą Bożego gniewu.
The salvific meaning of the death of Christ and the problem of God’s wrath, understood as God’s hatred of sin, have long been intertwined in the history of theology. In some soteriological formulations, we can observe attempts to directly link the death of Christ with God’s wrath, that is, that the chief meaning of Christ’s passion lies in providing appeasement. The article outlines the main historical phases of this kind of theological synthesis. It seeks to trace the relationship between the salvific dimension of the cross of Jesus and theological interpretations of God’s wrath. The article has been divided into three parts. The first presents the development of the interpretation of the death of Christ in Patristic and Scholastic theology. The second part discusses the culmination stage of the theological link between the death of Christ and God’s wrath, beginning with the Reformation concept of “penal substitution” and then following this idea's contestation over time. The article's third part explores contemporary attempts at understanding this relationship, i.e. the death of Christ viewed within the context of God’s wrath.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 34; 393-419
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fotografia, szok i oburzenie: ramy wojny
Photography, shock and wrath: frames of war
Autorzy:
Sendyka, Roma
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969622.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
war
war photographs
Wirginia Woolf
Susan Sontag
Judith Butler
wojna
fotografia wojenna
Opis:
Modern military conflicts seem to involve more and more ardently the tools of visual discourse. Machine-made pictures, as modern acheiropoeta, provide the mass spectatorship with countless images of wars in Iraq, Afghanistan, or the Balkans. However, the “war of images,” so often diagnosed by contemporary scholars of visual culture, seem to have an interesting feature, which so far has not been pronounced sufficiently enough in current discourse. Namely, the classical mode of pictorial representation of war concentrated predominantly on the Fronterlebnis: the First World War drawings or photographs showed soldiers in immediate combat; the contemporary mode of representation seems to prefer the pre- or post-combat situations: missiles before hitting the target, towns after the bombing etc. Therefore, the main position of the observer shifts from the one of the field soldier to the one of an observer, of a passive by-stander. Traditionally, this position was occupied by women and for that reason it is important to investigate their accounts of “looking at the war atrocities.” The article follows a discussion built up over the years by the books of Virginia Woolf (Three Guineas, 1936) and Susan Sontag (Regarding the Pain of Others, 2003), and a recent publication by Judith Butler (Frames of War, 2009).
Źródło:
Wielogłos; 2012, 2, 12; 93-104
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interpretacje gniewu we współczesnej refleksji o duchowości
Interpretations of Anger in the Contemporary Reflection on Spirituality
Autorzy:
Rybicki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044585.pdf
Data publikacji:
2018-11-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
gniew
duchowość
teologia duchowości
anger
wrath
spirituality
theology of spirituality
Opis:
Artykuł zwraca uwagę na wybrane aspekty gniewu we współczesnej refleksji nad życiem duchowym. Poruszone są kwestie terminologiczne, problem natury gniewu oraz znaczenie gniewu dla chrześcijańskiego życia duchowego. Gniew jako siła destrukcyjna budzi pytanie o sposoby mądrej, zgodnej z duchowością chrześcijańską strategii lub wypracowania środków zaradczych mających na celu obniżenie jego destrukcyjnej siły. Z kolei w interpretacji pozytywnej („gniew słuszny/święty”) ważne są warunki pozwalające doprecyzować, kiedy rzeczywiście można mówić o pozytywnej roli gniewu w duchowości chrześcijańskiej.
This article draws attention to the most important aspects of the theme of anger as found in contemporary reflections on the spiritual life. The issues discussed are questions of terminology, the problem of the nature of anger, and the importance of anger within Christian spiritual life. The reality of anger as a destructive force raises the question of how to counter it: What is a wise strategy for reducing its destructive power? What possible correctives or remedies are also in accordance with genuine Christian spirituality? In contrast, when anger is given a positive interpretation (“righteous/holy anger”), the article presents certain conditions or criteria that can help clarify when it is possible to talk about the positive role of anger in Christian spirituality.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 34; 421-435
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 34

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies