Wszystkie pola: vatican council - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Apostolate from the Point of View of the II Vatican Council
Autorzy:: Balter, Lucjan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2098354.pdf
Data publikacji:: 2020-12-31
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: Theology
Concil
Opis:: e panorama of the Council’s thinking about the universal apostolate, sketchedout in brief, is increasingly becoming the property of the people of God: it permeatesthe minds and hearts, is reflected in the practice of daily life, in the initiativesand apostolic undertakings taken, in the way of thinking and acting. It wouldbe difficult to say, of course, what the actual state of current apostolic activityin the Church is, if we had separate sociological studies. Nevertheless, it shouldbe stated and strongly emphasised that the pioneering suggestions of VincenzoPalottis, enriched by the experience and reflections of future generations, thecontributions of Newman, Perrone and others, deepened and adapted accordingto the demands of the times by the Second Vatican Council, have already becomea lasting heritage and property of the whole people of God, who are becomingincreasingly more aware that they are by their very nature, and therefore mustbe in practice, a people who are eminently apostolic.
Źródło:: Studia Theologica Varsaviensia; 2019; 553-570
0585-5594
Pojawia się w:: Studia Theologica Varsaviensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Lecumenismo nel Concilio Vaticano II
Ecumenism at the Second Vatican Council
Autorzy:: Perzyński, Andrzej P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/503235.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:: ecumenismo
Concilio Vaticano II
chiesa
l’unità dei cristiani
Giovanni XXIII
Paolo VI
riforma
dialogo
ecclesiologia
ecumenism
Second Vatican Council
Catholic Church
unity of Christians
John XXIII
Paul VI
reform
dialogue
ecclesiology
Opis:: The article consists of the following parts: new Catholic ecumenism, the Council reform, the contribution of John XXIII, the contribution of Paul VI, theological foundation of the Council ecumenism, conclusions. The author focuses on the great personal contribution of the popes John XXIII and Paul VI in the renewal of the Church (including ecumenical dialogue) which took place fifty years ago during the Second Vatican Council. John XXIII connected strongly the idea of the Church reform aggiornamento with the unity of Christians. The Catholic doctrine in the area of ecumenical issues was most fully expressed in the Dogmatic Constitution on Church (Lumen gentium) and Decree on Ecumenism (Unitatis redintegratio). Its onset is the conviction about the unity of the Christ Church. The Council stressed that the foundation of the unity of Christians is the dogma of the Trinity (Unitatis redintegratio 12). Removing obstacles by leading a dialogue which allows us to understand existing doctrinal differences, eliminating prejudice in word and deed restore the unity (UR 4). The Decree on Ecumenism is a solemn involvement of the Catholic Church in the cause of Christian unity and the response of the Church to God’s call which is addressed to all contemporary Christians, encouraging them to earnestly desire, search and attain unity in Christ. The unity of Christians is a grace and gift which can be only expected from God and which should be asked for in prayer. In this spirit following Paul VI’s words, the Church in the Decree on Ecumenism asks God and separated brethren for forgiveness for the faults committed against unity and is also ready to forgive inflicted harm. Apart from prayer theological work is necessary for the unity and the Council repeatedly returns to it.
Źródło:: Łódzkie Studia Teologiczne; 2014, 23, 4; 21-31
1231-1634
Pojawia się w:: Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Main Revival Movements in the Catholic Church Before the Second Vatican Council
Autorzy:: Białkowski, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/519357.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:: the Catholic Church
the Second Vatican Council
rebirth of Biblical studies
Liturgical Movement
Ecumenism
Nouvelle Théologie
Opis:: From the middle of the 19th century until convocation of the Second Vatican Council (1962–1965), several spiritual and intellectual revival movements were visible in the Catholic Church. They had one overarching objective – return to the origins (French: ressourcement). The revival of Biblical Studies, as the first of these movements, was implemented mainly at two specialist universities: the School of Practical Biblical Studies (French: École pratique d’études bibliques) of Father Marie-Joseph Lagrange OP and at the Pontifical Biblical Institute (Pontificium Institutum Biblicum) founded by Pope Saint Pius X. The Movement of Liturgical renewal, on the other hand, began at the Benedictine abbeys in Belgium, France and Germany, and was later popularised by Father Prosper Guéranger OSB, Father Lambert Beauduin OSB and Father Odo Casel OSB. Similarly as in the case of the Biblical revival, the teaching of successive Popes – and of Pius XII in particular – had a significant influence on changes in the Catholic liturgy. In contrast, the Ecumenical Movement was characterised by its bottom-up nature, and its beginnings were associated initially with Protestant missionary circles. An important contribution to this transformative movement were meetings between the Catholic and the Anglican Church, known as the Malines Conversations (French: Conversations des Malines), as well as the Una Sancta ecumenical movement developing robustly in Germany. Finally, the last crucial phenomenon – ain particular from the perspective of genesis of the Second Vatican Council – was the rise of Nouvelle Théologie, a new school of thought in Catholic theology. Its representatives include leading theologians of the 20th century: Father Henri de Lubac SJ, Father Karl Rahner SJ, Father Yves Congar OP, Father Marie-Dominique Chenu OP, as well as Father Joseph Ratzinger (Pope Benedict XVI) and Father Hans Küng. It should be emphasised all the above Catholic renewal movements had a decisive influence on development of dominant tendencies at the Second Vatican Council, and the consequent conceptual framework used in the Council documents.
Źródło:: Historia i Polityka; 2018, 24 (31); 73-86
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:: Historia i Polityka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Integrism towards contemporary Christian religious education and teaching of the Second Vatican Council
Autorzy:: FIGIEL, DOMINIK
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/628711.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:: religious education, Second Vatican Council, integrism, intercultural educa-tion, ecumenism, modernism, religious freedom, dialogue, Fraternity of Saint Pius X, pluralism
Opis:: Intercultural education as a result of social changes has allowed expansion of dialogue boundaries. As a result, a new approach to religious education has been formed. First of all, it was the emergence of streams and processes affecting the perception, meaning and place of Christian religion in the contemporary world. This was connected with the Second Vatican Council and the effects of the decisions concerning religion. The new slogans propagated by a modernist environment such as religious freedom or ecumenism, led to the opposition in traditionalist circles. The most radical attitude was presented by The Saint Pius X Fraternity and its founder Marcel Lefebvre. All views, attitudes and actions directed towards the objec-tion to modernist changes are called integrism, and its representatives are integrists.
Źródło:: Journal of Education Culture and Society; 2013, 4, 2; 16-28
2081-1640
Pojawia się w:: Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Pope John XXIII and The Second Vatican Council
Papież Jan XXIII a II Sobór Watykański
Autorzy:: Kubiś, Adam
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/695547.pdf
Data publikacji:: 2018-12-30
Wydawca:: Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Opis:: Pope John XXIII not only announced, but also prepared and inaugurated the Second Vatican Council. Summoning Vaticanum II was announced by John XXIII on 25th of January 1959. Few months after the announcement, the Pope set up (17.05.1959) the Ante-preparatory Commission. Commission’s tasks was to establish contacts with the Catholic Episcopates of different countries, the Dicasteries of the Roman Curia and the Catholic Universities, in order to consult and receive some suggestions regarding the Council. The head of the Ante-preparatory Commission was card. D. Tardini, then the Secretary of State. Mons. P. Felici, the auditor of the Roman Rota was a secretary. Gathering the materials took the Ante-preparatory Commission one year. On 5. June 1960, Pope John XXIII established ten Preparatory Commissions and two secretariats. The basic objectives of these organs was to study the Council’s topics indicated by the Pope. The results of these activities were published. Only the works of the Central Preparatory Commission, which sometimes included up to 150 members and contained the presidents of the other Preparatory Commissions and the secretariats were fully reconstructed. The works of the Commissions and secretariats preparing substantial issues of The Second Vatican Council are published in 76 schemas (texts). During the pontificate of John XXIII the first session of The Second Vatican Council took place (11. October to 8. December 1962). A special consideration should be given to Council’s discussion on the schema of the sources of the Revelation. After many days of a vigorous discussion there was a vote. Almost 2/3 of the participants voted against the continuation of discussing this text. However, it was not the required majority. In this situation, John XXIII personally decided to remove this schema form the agenda and established a special, mixed commission, composed of the representatives of the opposed fractions. The aim of this commission was to develop a new schema in this issue. It allowed the council to avoid the impasse. The most discussed schemas were on liturgy and on the means of social communication. The last schema was decided by vote, but only “in its essence”. The discussion on the schema on the Church, closing the first session, turned out to be the most important. It indicated the Council to present the Church in its nature, its mission and various relations with the world. The Adagia of John XXIII, which was a quintessence of the Council’s program is enclosed in a word aggiornamento (it.) or accomodata renovatio (lat.). Pope John XXIII gave his life for the Council. The author of this paper encloses a speech of the Pope John XXIII to the polish bishops, granted on 8th October 1962.
Źródło:: Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2018, 21, 2
2544-6460
Pojawia się w:: Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Pojęcie misji przed Soborem Watykańskim II
The concept of mission before the 2nd Vatican Council
Autorzy:: Kowalak, Władysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480754.pdf
Data publikacji:: 2016-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: misje chrześcijańskie
misjologia
historia Kościoła
Sobór Watykański II
Kościoły lokalne
inkulturacja
Christian missions
Missiology
history of the Church
2nd Vatican Council
local Churches
inculturation
Opis:: Właściwe zrozumienie terminu „misje" wiąże się z poznaniem kontekstu teologicznego, kulturowego, a także dziejowego, w którym słowo to się pojawiło. Od czasów Karola I Wielkiego misje coraz częściej stawały się narzędziem ekspansji politycznej władców chrześcijańskich. Szczytem tego zjawiska był tzw. patronat królów Portugalii oraz wikariat królów Hiszpanii. Misje ujmowano w tym okresie jako działalność zmierzającą do szerzenia wiary przez ustanowienie instytucji Kościoła hierarchicznego na terytoriach odkrytych w XVI i XVII wieku lub na tych, które jeszcze pozostały do odkrycia. Jednakże z czasem uświadomiono sobie niewystarczalność takiego pojęcia misji. Niewystarczające okazało się też pojęcie misji, jakie wypracował protestancki teolog G. Warneck, a jakie przyjęli później wielcy misjolodzy katoliccy (np. J. Schmidlin, P. Charles). Pełniejsze określenie misji, jakie wypracowano przed Soborem Watykańskim II, wskazywało, iż są one równoczesnym przepowiadaniem Ewangelii oraz zakładaniem Kościoła.
The proper understanding of the term "mission" depends on the way we get to know the theological, cultural and historical context in which the term appeared. From the times of Charlemagne on missions often came to be a tool of political expansion as performed by Christian rulers. The peak of that phenomenon was the so-called patronage of Portuguese kings and the vicariate of Spanish kings. Missions were conceived at that time as an activity aimed at spreading faith through establishing official Church institutions on the territories which had been discovered earlier in the 16th and 17th centuries, or on those which were still to be discovered. However, as the time had passed, an awareness grew that such an understanding is far from satisfactory. The concept of the mission that had been worked out by the Protestant theologian G. Warneck, and which had been taken over by the outstanding Catholic theologians (e.g. J. Schmidlin, P. Charles), appeared to be unsatisfactory, as well. A more comprehensive concept of the missions worked out before the 2nd Vatican Council pointed out to them as a modern proclamation of the Gospel and establishing of the Church.
Źródło:: Nurt SVD; 2016, 2; 8-25
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Personalizm chrześcijański kluczem Soboru Watykańskiego II
Christian Personalism as a Key to the Second Vatican Council
Autorzy:: Gacka, Bogumił
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1600468.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Opis:: W czasie obrad Soboru Watykańskiego II bp karol Wojtyła podkreślał, że personalizm chrześcijański (personalismus christianus) stanowi klucz dla doktryny dogmatycznej, moralnej i społecznej Kościoła. Osoba ludzka jest bowiem podmiotem w relacji do Boga i bliźnich. Bp karol Wojtyła domagał się na Soborze Watykańskim II odzyskania katechumenatu kościoła dla formacji wiary, jasnej zasady personalizmu w rozstrzygnięciach dogmatycznych, moralnych i społecznych oraz podjęcia personalizmu chrześcijańskiego jako relacji Kościoła do współczesnego świata. Sobór Watykański II widziany od wewnątrz – zdaniem Jana Pawła II – był przede wszystkim „Soborem personalistycznym”.
Dr. Robert Skrzypczak published a book entitled Karol Wojtyła na Soborze Watykańskim II (Karol Wojtyła During the Second Vatican Council). It is a compendium of the 24 interventions proclaimed by Bishop Karol Wojtyła during the Second Vatican Council (1962–1965). According to Bishop Wojtyła christian personalism is a key to the council. It means a clear principle of personalism in dogmatic, moral and social teaching of the church, catechumenate of the Church and christian personalism in the relation of the Church to the modern world (atheism, apostolate and family). Our Lady is Mother of God (Mater Dei) and Mother of the Church (Mater Ecclesiae).
Źródło:: Teologia w Polsce; 2012, 6, 1; 63-75
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Sobór Watykański II w piśmiennictwie łotewskim
A Reflection of the Second Vatican Council in the Latvian Press
Autorzy:: Tolstovs, Ilmars
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2038085.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Sobór Watykański II
Kościół katolicki na Łotwie
chrystianizacja Łotwy
komuniści
ZSSR
ekumenizm
prasa świecka
prasa katolicka
Jan Paweł II
Katechizm Kościoła Katolickiego
Kościół
eklezjologia
dokumenty Soboru Watykańskiego II
Second Vatican Council
Catholic Church in Latvia
Christianization of the Latvia
communists
USSR
ecumenism
secular press
Catholic press
John Paul II
Catechism of the Catholic Church
Church
Ecclesiology
documents of the Second Vatican Council
Opis:: W pierwszej części artykułu została krótko przedstawiona sytuacja historyczna od XIII w., kiedy to na terytorium Łotwy przybyli chrześcijańscy misjonarze, aż do 1962 r., kiedy to rozpoczął się Sobór Watykański II. Pozostałe dwie części artykułu stanowi prasowy przekaz od Soboru Watykańskiego II w czasach imperium radzieckiego oraz w niepodległej Łotwie. Kiedy rozpoczął się Sobór Watykański II, terytorium Łotwy znajdowało się pod okupacją radziecką. Z tego powodu przebieg soboru, a także idee zawarte w jego dokumentach, które powinny być wprowadzane także w życie Kościoła na Łotwie, pozostawały albo w ogóle nieznane, albo dostęp do nich był utrudniony. Jednak – pomimo trudności – w czwartej i piątej sesji soborowej brał udział ks. Julians Vaivods, który w owym czasie został też konsekrowany na jedynego biskupa na terytorium Łotwy. Analizując radziecką prasę z tego czasu, należy stwierdzić, że dla komunistycznych ideologów interesującą wydała się otwartość ówczesnego Kościoła na świat i prezentowana przez niego myśl społeczna. Według nich Kościół próbował w ten sposób modernizować się i rozwijać swój chrześcijański socjalizm. Po odzyskaniu niepodległości w 1991 r. Kościół na Łotwie stopniowo zaczął rozwijać się. Pojawiły się istotne publikacje dotyczące soboru, które dotykały najistotniejszych zagadnień. Praca w tej dziedzinie nadal jest na Łotwie kontynuowana. Dokumenty Soboru Watykańskiego II w języku łotewskim jeszcze oczekują na pełne wydanie, co stanowi trudność dla wiernych w zapoznaniu się z tymi tekstami i w pełnym zrozumieniu ducha soborowego, a także we wprowadzeniu ich w życie.
The report briefly examines the historical situation of the period extending from the 13th century, when Christian missionaries arrived in Latvia and a planned evangelization of the population was organized, up to 1962, when the Second Vatican Council started. As the territory of Latvia was under the rule of different powers and different religious views dominated during different historical periods, there were periods when the ruling power favoured evangelization, but there were also such periods when this process was completely paralysed. The territory of Latvia was under the Soviet occupation regime also when the Second Vatican Council started, thus the progress of Second Vatican Council, as well as realization of ideas and thoughts expressed in the documents of the Council were either hindered or impossible in the Church in Latvia. Notwithstanding the difficulties, Latvia was represented by prelate Julians Vaivods in the fourth and fifth session of the Second Vatican Council. During the Council, J. Vaivods was also consecrated as the only bishop in the territory of Latvia. It should be stressed that there were bishops only in Latvia and Lithuania throughout the whole USSR, and bishop J. Vaivods was responsible for pastoral care of Catholic believers of all the USSR, except Lithuania. Research of articles on the Second Vatican Council published in the soviet press allows to conclude that soviet ideologists sympathized with the openness of the Church to the world and social ideas, because, in their opinion, in such a way the Church tried to modernize religion and develop as if its own Christian socialism. After regaining independence in 1991, the Church in Latvia gradually started to develop; more significant publications about the Council tackling the most necessary issues appeared in the press. However, taking into consideration the previous situation of the Church in Latvia, the work is still being continued. Documents of the Second Vatican Council have not yet been published in Latvian, thus they are not easily available for believers and it hinders them to become aware of the spirit of the Council and implement it in life.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 9; 111-124
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Kościoły przedsoborowe częstochowskiego okręgu duszpasterskiego
Churches of Czestochowa’s pastoral district built before the Second Vatican Council
Autorzy:: Repelewicz, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2068380.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Politechnika Częstochowska
Tematy:: architektura sakralna
powojenne budownictwo sakralne
sacral architecture
postwar sacral buildings
Opis:: W pracy zaprezentowane zostało przedsoborowe budownictwo sakralne częstochowskiego okręgu duszpasterskiego archidiecezji częstochowskiej. Opisano sześć budynków kościołów, uwzględniając charakterystykę architektoniczną i budowlaną każdego obiektu. Zaprezentowano rzuty i przekroje oraz zdjęcia każdej ze świątyń.
Contemporary sacral buildings, built before the Second Vatican Council in Czestochowa’s pastoral district of archdiocese of Czestochowa are presented in the paper. There are descriptions of six postwar objects, including their history and some details about their style, architecture and construction. Drawings and photographs of the churches are presented.
Źródło:: Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo; 2015, 21 (171); 282--297
0860-7214
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Formacja liturgiczna alumnów po Soborze Watykańskim II
The Liturgical Formation of Clerics after the Second Vatican Council
Autorzy:: Mieczkowski, Janusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29430908.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: liturgia
formacja liturgiczna
studium liturgii
praktyczne wprowadzenie w liturgię
życie liturgiczne w seminarium
liturgy
liturgical formation
liturgical study
practical introduction to liturgy
liturgical life in the seminary
Opis:: Celem formacji liturgicznej jest zrozumienie, w jaki sposób celebruje się i wyraża misterium zbawienia. Fundamentem formacji liturgicznej jest zbawcze dzieło Jezusa oraz udział człowieka w jest misterium paschalnym Chrystusa poprzez wiarę i sakramenty. Formacja ta ma być mistagogiczną, więc ma obejmować przede wszystkim uczestnictwo w liturgii, która sama ma moc oddziaływania na jej uczestników. Dlatego na pierwszym miejscu dokumenty zawsze stawiają uczestnictwo w liturgii, a dopiero potem naukę i praktyczne wtajemniczenie w obrzędy. Jeśli chodzi o życie liturgiczne w seminarium ma ono koncentrować się na codziennym uczestnictwie w Eucharystii. Obok niej pojawia się także troska o częste sprawowanie Liturgii godzin, sakrament pokuty i pojednania i właściwe przeżywanie roku liturgicznego. Ważne są także przyjmowane w odpowiednim czasie posługi lektora i akolity. W Nowym Ratio studiorum dla Polski nauka liturgii wpisana została w nowy podział całej formacji seminaryjnej, czyli „etap propedeutyczny”, „etap stawania się uczniem Jezusa”, „etap upodabniania się do Chrystusa” oraz etap pastoralny. Ratio studiorum dla Polski przewiduje w czasie studiów tylko 120 godzin zajęć liturgicznych (85 godzin wykładów i 35 godzin ćwiczeń), do których dochodzi jeszcze przedmiot „Liturgiczna posługa prezbitera” na etapie pastoralnym.
The aim of liturgical formation is to understand how the mystery of salvation is celebrated and expressed. The foundation of liturgical formation is the saving work of Jesus and human participation in the Paschal mystery of Christ through faith and the sacraments. This formation is to be mystagogical, so it is to include primarily participation in the liturgy, which itself has the power to influence its participants. That is why the documents always prioritize participation in the liturgy as in the work of Christ’s salvation, and only science and practical initiation into the rites. Therefore, the documents always put participation in the liturgy in the first place, and only then study and practical initiation into the rites. As for the liturgical life in the seminary, it is to focus on daily participation in the Eucharist. Next to her, there is also concern for frequent celebration of the Liturgy of the Hours, the Sacrament of Penance and Reconciliation, and the proper experience of the liturgical year. Also important are the timely received lecturers and acolytes. In the New Ratio studiorum for Poland, the teaching of the liturgy was inscribed in a new division of the entire seminary formation, i.e., the “introductory stage”, “the stage of becoming a disciple of Jesus,” “the stage of becoming conformed to Christ” and the pastoral stage. The ratio studiorum for Poland provides for only 120 hours of liturgy during studies (85 hours of lectures and 35 hours of practice), and the subject “Liturgical Service of the Presbyter” at the pastoral stage (15 hours of practice).
Źródło:: Polonia Sacra; 2023, 27, 2; 163-190
1428-5673
Pojawia się w:: Polonia Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "vatican council" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język