Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "trial parties" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Pojęcie strony w procesach świeckich i kanonicznych
    The Notion of a Litigant in Civil and Canonical Proceedings
    Autorzy:
    Banasik, Daria Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38711214.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    proces karny
    podejrzany
    pokrzywdzony
    strony procesowe
    trial
    suspect
    wronged
    trial parties
    Opis:
    In the article the author describes the notion of the litigant in secular and canonical proceedings. In secular law this term is described by the author in civil, penal and administrative law. She makes a division for a plaintiff and a defendant taking into special account canonical proceedings. The author describes a capacity to be a party in a case and capacity to sue. She stresses more the notion of parties and their rights in the canonical case on nullity of marriage. Generally it might be said that litigants are there persons who have a dispute, persons taking part in the proceedings, in case of canonical proceedings − before the church tribunal.
    Źródło:
    Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2005, 1, 1; 367-376
    1896-6365
    Pojawia się w:
    Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Opinia biegłego z zakresu badań genetycznych w świetle badań ankietowych. Preferencje i oczekiwania organów procesu karnego oraz stron postępowania karnego
    The opinion of forensic expert in the field of DNA analysis in the light of a survey. Preferences and expectations of bodies of the criminal trial and the parties of criminal procedure
    Autorzy:
    Achrem, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1373926.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji
    Tematy:
    opinia biegłego
    postępowanie karne
    badania genetyczne
    badania ankietowe
    analiza statystyczna
    decyzje procesowe
    cechy uciążliwe opinii biegłego genetyka
    forensic DNA expert opinion
    criminal procedure
    DNA analysis
    surveys
    statistical analysis,
    trial decisions
    nuisance features of forensic DNA expert opinion
    Opis:
    W artykule przedstawiono rezultaty badań ankietowych przeprowadzonych pośród sędziów sądów rejonowych i okręgowych oraz stron postępowania karnego. Zamieszczone rozważania dotyczą następujących aspektów środka dowodowego opartego na polimorfizmie genetycznym: preferencji organów procesowych oraz stron postępowania karnego w odniesieniu do dyskusji statystycznej wyników badania genetycznego, skłonności do podjęcia decyzji procesowej bądź wybraniu taktyki obrony na podstawie wniosków opinii biegłego z badań genetycznych, zdefiniowania czynników uciążliwych opinii genetycznej dla stron postępowania karnego, istotności cech naukowego środka dowodowego dla organu procesowego. W wyniku analizy rezultatów badań stwierdzono, iż zarówno składy orzekające, jak i strony procesowe oczekują przedstawienia ostatecznych wyników analizy statystycznej. Najbardziej przydatnym sposobem wnioskowania jest testowanie prawdopodobieństwa hipotez alternatywnych opartych na ilorazie wiarygodności. Według respondentów informacje uzyskane z opinii genetycznej mają istotne znaczenie w podejmowaniu decyzji procesowych niezależnie od wymowy pozostałych środków dowodowych. Z analizy badań wyłania się także pogląd o racjonalnym traktowaniu rezultatów badań i korelowaniu ich z danymi uzyskanymi z innych środków dowodowych. Najbardziej uciążliwą cechą naukowego środka dowodowego jest długi czas, który mija od chwili wydania postanowienia o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego do chwili otrzymania opinii. Natomiast stosowanie zróżnicowanych procedur badawczych przez laboratoria oraz konieczność dyskusji statystycznej nie są postrzegane jako czynniki uciążliwe. Według respondentów najbardziej istotną cechą opinii opartej na polimorfizmie DNA jest możliwość identyfikacji osoby nawet w przypadku pokrewieństwa.
    The article presents the results of surveys conducted among court judges and public prosecutors and attorneys. The deliberations concern the following aspects of the evidence based on genetic polymorphism: preferences respondents in relation to the statistical discussion of the results genetic testing, the tendency to make the trial decision or the tactics of defense based on the conclusions of a genetic expert opinion and definition of disruptive factors the genetic evidence. After analysis results of the research it has been found that the judges, prosecutors and attorneys await the final results of the statistical analysis. The most useful way of inference is to test the probability of alternative hypotheses based on the likelihood ratio. According to respondents, the information derived from genetic opinion are important for the decision-making process regardless of information in other evidences. An analysis of research emerges as the notion of a rational treatment of the results of research and correlate them with data obtained from other types of evidence. The most troublesome feature of a scientific proof is a long time between when the order to admit expert evidence to the receipt of the opinion. In contrast, the use of different testing procedures in the laboratory and the need for statistical discussion are not perceived as a nuisance factors. The most important feature of the opinion based on DNA polymorphism is the ability to identify a person in case of close kinship.
    Źródło:
    Problemy Kryminalistyki; 2014, 285
    0552-2153
    Pojawia się w:
    Problemy Kryminalistyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Institution of Crown Witness in the Light of Selected Rules of Polish Criminal Procedure
    Instytucja świadka koronnego w świetle wybranych zasad polskiej procedury karnej
    Autorzy:
    Bajda, Karol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2129890.pdf
    Data publikacji:
    2022-04-22
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    świadek koronny
    zasady polskiej procedury karnej
    zasada legalizmu
    zasada równouprawnienia stron procesowych
    zasada swobodnej oceny dowodów
    zasada obiektywizmu
    crown witness
    principles underlying Polish criminal procedure
    legalism principle
    principle of equal rights for parties to criminal trial
    principle of free evaluation of evidence
    objectivity principle
    Opis:
    The trial institution of crown witness is an effective instrument in combating organized crime. It is one of the controversial institutions because it violates the leading principles of the Polish criminal procedure. In the article, the author confronts the institution of crown witness with selected principles of the Polish criminal trial. With the legality principle, the principle of equal rights for the parties to the criminal trial, the principle of free assessment of evidence, the objectivity principle and the fair trial principle. The aim of the article is to indicate the threats that the crown witness institution poses for the proper course of criminal proceedings. The perpetrator who appears in a criminal trial as a witness is an opportunistic exception in an extraordinary situation. It must be approached with utmost care and caution to ensure that the criminal trial is carried out in accordance with the law, remembering that it is a kind of compromise between the fairness of the trial and the institution’s purpose—to combat organized crime.
    Instytucja procesowa świadka koronnego stanowi skuteczny instrument zwalczania przestępczości zorganizowanej. Należy ona do instytucji kontrowersyjnych ponieważ godzi w naczelne zasady polskiej procedury karnej. Autor w artykule konfrontuje instytucję świadka koronnego z wybranymi zasadami polskiego procesu karnego. Z zasadą legalizmu, zasadą równouprawnienia stron procesowych, zasadą swobodnej oceny dowodów, zasadą obiektywizmu i zasadą uczciwego procesu. Celem artykułu jest wskazanie zagrożeń jakie niesie instytucja świadka koronnego dla prawidłowego przebiegu procesu karnego. Osoba sprawcy, który pojawia się w procesie karnym w charakterze świadka jako oportunistyczny wyjątek stanowi sytuację ekstraordynaryjną. Należy podchodzić do niej z najwyższą starannością i ostrożnością by zagwarantować zgodny z prawem przebieg procesu karnego. Pamiętając jednocześnie, że stanowi ona swego rodzaju kompromis między rzetelnością procesu a celem instytucji – zwalczaniem przestępczości zorganizowanej.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2021, 50, 1; 67-79
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obowiązek zawiadamiania stron o kontynuacji rozprawy w aspekcie gwarancji procesowych oraz zasady koncentracji procesu
    Obligation to notify parties of the continuation of a hearing in the aspect of proceedings securities and the principle of process concentration
    Autorzy:
    Rogoziński, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693105.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    hearing
    proceedings securities
    principle of the continuity of the proceedings
    notification of the parties
    adjournment
    postponement of a trial
    suspension of the proceedings
    rozprawa
    gwarancje procesowe
    zasada koncentracji (ciągłości) procesu
    zawiadamianie stron
    przerwa
    odroczenie
    zawieszenie postępowania
    Opis:
    The paper refers to the issue of a court’s obligation to notify the parties to a hearing of its continuation. Implementation of a mechanism ensuring that parties to a trial are given a real opportunity to engage in a hearing proves that a given legal system respects the most important rules and proceedings securities. The obligation to notify the parties of the continuation of a hearing should be considered in relation to the proceedings securities of the parties and the principle of the concentration of the process, because these concepts reflect the directions of the major interests that clash in a trial, namely the individual interests (mainly of the parties) and the public interest. Those interests are frequently divergent. The issue of notifying the parties of the continuation of a hearing occurs when there is a break in the process. Pursuant to the existing laws, this happens in connection with the following: suspension of the proceedings, postponement of the hearing, break in the hearing, adjournment of the passing of the judgment and reopening of the hearing. Doubts arise especially in the event when a hearing is being adjourned and a new time and place where it will be continued is announced but not all the parties are present at the time of the announcement of a decision to discontinue the hearing. The paper attempts to analyse some important issues that arise in relation to the above.
    Abstrakt: W artykule zwrócono uwagę na kwestię obowiązku zawiadamiania przez sąd stron o kontynuacji rozprawy w świetle tego, że zapewnienie rzeczywistej możliwości udziału stron w rozprawie głównej świadczy o respektowaniu przez dany system prawny najważniejszych zasad i gwarancji procesowych. Obowiązek zawiadamiania stron o kontynuacji rozprawy należy rozpatrywać w świetle gwarancji procesowych stron oraz zasady koncentracji procesu, gdyż pojęcia te odzwierciedlają kierunki najważniejszych interesów, jakie ścierają się w procesie, a mianowicie: interesów indywidualnych (przede wszystkim stron) oraz interesu społecznego. Interesy te są przy tym często rozbieżne. Kwestia zawiadamiania stron o kontynuacji rozprawy aktualizuje się w sytuacji, gdy zachodzi przerwanie ciągłości rozprawy. Na gruncie obowiązującego prawa ma to miejsce w związku z następującymi instytucjami procesowymi: zawieszeniem postępowania, odroczeniem rozprawy, przerwą w rozprawie, odroczeniem wydania wyroku i wznowieniem przewodu sądowego. Wątpliwości pojawiają się zwłaszcza wtedy, gdy przerwanie ciągłości rozprawy następuje z jednoczesnym wskazaniem czasu i miejsca jej kontynuowania, a nie wszystkie strony są obecne w chwili ogłaszania decyzji. W artykule podjęto próbę zanalizowania niektórych istotnych problemów nasuwających się w związku z zawiadamianiem stron o kontynuacji rozprawy na tle poszczególnych wyżej wskazanych instytucji procesowych.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 2; 99-111
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kogo sędzia może wezwać w procesie kanonicznym?
    Who Can be Summoned in a Canonical Trial?
    Autorzy:
    Greszata-Telusiewicz, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1844706.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wezwanie
    strony procesowe
    proces kanoniczny
    citation
    parties in a case
    canonical trial
    Opis:
    Citation is an institution of procedural law that arises when a judge makes a decision to accept a complaint for a trial, expressed in the form of a decree that establishes parties to a process and binds them with formal-procedural relations with a judge and the object of contention. As a result, parties in a case are formally summoned to take part therein (citation sensu stricto), as are other participants, too (citatio sensu lato). This summons must be effected through a notification, i.e. an institution of procedural law which involves making the contents of a decree known to the parties and other participants of a case – here a citation decree. In terms of legal effectiveness, citation and notification are so tightly interwoven that a procedural distinction between them points merely to a particular sequence of activities in the theoretical structure of the process that must follow one another, since there is a formal-legal citation does not exist without its notification. The most obvious and essential subject of a notified citation is the parties – a petitioner and respondent – as well as another person who becomes involved in the case as a party. It seems quite obvious that an attorney ad litem can be appointed, and – given the circumstances – a legal guardian, court-appointed curator, or a special attorney. Moreover, a defender of the bond and a promoter of justice can be summoned to act as parties. Witnesses are also subject to citation.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2013, 23, 3; 117-130
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kryteria oceny dowodów w procesach o nieważność małżeństwa
    Measures of Proofs’ Consideration in the Canonical Trial of Nullity of Marriage
    Les critères d’évaluation des preuves dans les processus de nullité de mariage
    Autorzy:
    Witkowski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1891683.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    proces kanoniczny
    pewność moralna
    strony
    sędzia
    domniemanie prawne
    canonical trial
    moral certitude
    parties
    judge
    legal presumption
    Opis:
    Evidentiary procedure is elementary part of every court process. The judge derives moral certitude (which is necessary to pronounce the sentence) from the proofs. Cumulation of the evidences is not enough – the judge needs to weigh them. The procedural canon law uses two different systems of weighing proofs: system of formal truth and system of free appraisal of evidence. The number of evidences and their sources demands pointing the way they were verified. The first measure is usefulness of evidence for the case. The first analysis of usefulness should be done by the parties, who adduce or deliver such a proof. The judge can decide that some of proofs have no connection with the case. Next measure of proofs is licitness. When the proof is not licit or it was gained indecent way, it cannot be used in trial. Very similar measure to licitness is legitimacy. As far as evidentiary prohibitions, validity of legal acts and penal protection of evidentiary means are concerned legitimacy is seen in the same way as licitness. Another criteria is presumption of certain proof’s probative force which coming from legal presumptions included in legal provisions. Important group of legal criterions are formal requirements such as time, form and way of adducing the proofs. There can be applied means which enhance proof’s credible for confirmation of proof’s probative force. The personal evidentiary means as declaration of the parties and testimonies should be strengthen by an oath and testimonial letters. Meanwhile for the material proofs as documents it is needed presumption that they arose in tempore non suspecto.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2014, 3 (16) nr 1; 87-107
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawno-procesowe ograniczenia w gromadzeniu dowodów w sprawach o nieważność małżeństwa
    The Legal and the Procedural Limitations in Collecting Proofs in Nullity of Marriage Cases
    Les limitations juridiques et procédurales pendant réunir des preuves dans les cas de nullité du mariage
    Autorzy:
    Witkowski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1917757.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    proces kanoniczny
    sędzia
    strony
    zakaz dowodowy
    dowód niegodziwy
    canonical trial
    judge
    parties
    proof prohibition
    illicit proof
    Opis:
    Artykuł dotyczy etapu dowodowego w sprawach o nieważność małżeństwa. Przepisy odnoszące się do tego etapu procesowego, nie ograniczają się jedynie do wymienienia i zdefiniowania możliwych w procesaie kanonicznym środków dowodowych. W zdecydowanej większości są to normy, które należy zachować przy zbieraniu dowodów. Wśród tych norm należy wskazać wprost te, które można określić jako prawno-procesowe ograniczenia w gromadzeniu dowodów. Pierwszy rodzaj ograniczeń stanowią zakazy dowodowe, które zabraniają dostarczania i przyjmowania określonych dowodów. Wśród nich są: zakaz dotyczący dowodów niegodziwych oraz zakaz składania przez niektóre osoby zeznań w charakterze świadka (np. spowiednik, strona lub sędzia w danej sprawie). Kolejną grupę stanowią ograniczenia zbliżone do zakazów, ale nie mają one charakteru absolutnego, ponieważ w określonych okolicznościach mogą być uchylone przez sędziego. Do nich można zaliczyć dopuszczenie dowodów utajnionych oraz zeznań osoby małoletniej poniżej czternastego roku życia lub upośledzonej umysłowo. Ważna grupa ograniczeń wynika z praw osobowych. Według tych norm nie można zobowiązać do złożenia zeznań osób objętych tajemnicą urzędową lub zawodową oraz obawiających się naruszenia ich dóbr osobistych. Należy wskazać również na wymogi merytoryczne i formalne przedkładanych dowodów. Wiele ograniczeń przy gromadzeniu dowodów będzie dotyczyło przestrzegania procedury sądowej. Do ograniczeń proceduralnych należy zaliczyć przestrzeganie terminów składania dowodów oraz miejsca i sposobu ich przeprowadzenia.
    This article applies to the evidentiary procedure in cases of nullity of marriage. The legal provisions which relate to this stage of the process are not limited only to mentioning and defining possible canonical proofs in the process. These norms, in the great majority should be taken during the gathering of the proofs. Among these legal provisions we should indicate directly at those, that can be described as legal and procedural limitations in collecting proofs. The first type of limitations are proof prohibitions, which prohibit the delivery and acceptance of certain facts. Among these are: a ban on illicit proof and the ban on giving testimony by some people as a witness (e.g. a confessor, a party or a judge in a particular case). Another type consists of limitations which are similar to bans. This group has not an absolute character, because in defined circumstances the judge may waive them. These may include: the acceptance of secret proofs or the testimony of minors below the fourteenth year of age and those of limited mental capacity. An important group of limitations stems from personal rights. According to these norms, persons which are bound by professional secrecy or whose fear that from their own testimony ill repute, dangerous hardships, or other grave evils will befall them, their spouses, or persons related to them by consanguinity or affinity, cannot be forced to give testimony. It should be noted also to the substantive and formal requirements of presented proofs. Many limitations in collecting proofs will concern the adherence to judicial procedure. The procedural limitations can include the legal provisions relating to adherence to deadlines for submitting proofs and norms concerning the place and manner of the taking of proofs.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2016, 5, 1; 229-245
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Działania instrukcyjne sądu pierwszej instancji w postępowaniu dowodowym w procesie cywilnym po nowelizacji ustawą z 4.07.2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw
    Instructions of the court of first instance in the taking of evidence in a civil trial after the amendment by the Act of 4 July 2019 amending the Act – Code of Civil Procedure and some other acts
    Autorzy:
    Manowska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2173440.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Instytut Wymiaru Sprawiedliwości
    Tematy:
    czynności procesowe
    obowiązek informacyjny sądu
    pouczenie stron
    model procesu cywilnego
    zasada lojalności procesowej
    procedural actions
    information obligation of the court
    instruction to the parties
    model of the civil process
    the principle of procedural loyalty
    Opis:
    Ustawą z 4.07.2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019 r. poz. 1469 ze zm.) kolejny raz zmieniono model procesu cywilnego w obszarze postępowania dowodowego. Zmiany dotyczą przede wszystkim fazy przygotowawczej przed etapem gromadzenia materiału dowodowego oraz zasad jego gromadzenia w kontekście realizacji zasady koncentracji materiału dowodowego. W ramach tej nowelizacji zmodyfikowano i rozszerzono także obowiązek informacyjny sądu wynikający zarówno z przepisów ogólnych, jak i szczególnych. Obejmuje on pouczenia o prawach i obowiązkach procesowych stron, co ma usprawnić i przyspieszyć gromadzenie materiału procesowego. Wzmocnieniu uległa także zasada lojalności procesowej, która powinna być stosowana przez sąd wobec stron. Znalazło to wyraz w nowych rozwiązaniach wprowadzonych w art. 156[1] oraz art. 156[2] Kodeksu postępowania cywilnego. Pierwszy z nich obejmuje pouczenie stron o prawdopodobnym wyniku sprawy w świetle zgłoszonych do tej chwili twierdzeń i dowodów. Drugi z wymienionych przepisów wyraża to, że sąd ma obowiązek uprzedzenia stron o możliwości rozstrzygnięcia o żądaniu lub wniosku strony na innej podstawie prawnej niż wskazana przez stronę. W artykule przeprowadzono analizę tych przepisów regulujących obowiązek informacyjny sądu, które mogą mieć wpływ na przebieg postępowania dowodowego.
    With the introduction of the Act of 4 July 2019 amending the Act – Code of Civil Procedure and certain other acts (Journal of Laws 2019.1469), the model of the civil proceedings in the area of proceedings to take evidence was changed once again. The amendments mainly pertain to the preparatory phase before the evidence collection stage and the rules of evidence collection in the context of implementation of the principle of evidence material concentration. As part of the amendment, the court’s information requirement, laid down both in general and specific provisions, has been modified and extended. It includes instructions on the rights and procedural obligations of the parties, which is expected to streamline and accelerate the collection of evidence to be used in court. The principle of procedural loyalty, which should be applied by the court in relation to the parties, has also been enhanced. This is reflected in the new solutions introduced in Article 156[1] and Article 156[2]. The first Article includes instructions to the parties on the likely outcome of the case in light of the arguments and evidence submitted to date. The second Article sets out the obligation on the part of the court to warn the parties of the possibility of ruling on the application or request on a legal basis other than the one indicated by the party. The paper analyses the provisions governing the court’s information requirement, which may affect the course of proceedings.
    Źródło:
    Prawo w Działaniu; 2022, 52; 30-49
    2084-1906
    2657-4691
    Pojawia się w:
    Prawo w Działaniu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies