Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "tradycja." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 1277
Tytuł:
Bractwo Kapłańskie św. Piusa X w Polsce. Rozwój i działalność
The Society of Saint Pius X in Poland. Development and activity
Autorzy:
Tobiasz, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40434706.pdf
Data publikacji:
2024-06-05
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
Tradycja katolicka
kapłaństwo katolickie
bractwo
FSSPX
Msza Święta Trydencka
kapłan
catholic Tradition
SSPX
Society of priests
holy Tridentine Mass
priest
Opis:
The article presents briefly the history of the Society of Saint Pius X (SSPX), its goals, ideas and fruits of its activities and also informations about its canonical status. There is also shown the silhouette of the founder archbishop Marcel Lefebvre and his great commitment to protect the catholic Tradition. Next there are informations about the activity of the Society of Saint Pius X, which is connected first of all with the education of catholic priests to protect the catholic Tradition. The Society started its apostolate in Poland in 1993 and it is growing steadily.
Artykuł przedstawia krótką historię powstania Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X, cele według jego statutów, idee i owoce jego działalności oraz informacje o statucie kanonicznym Bractwa. Krótko nakreślona jest również sylwetka założyciela Bractwa arcybiskupa Marcelego Lefebvre`a oraz jego ogromne zaangażowanie w obronie Tradycji katolickiej. W dalszej części tekstu zawarte są informacje o działalności Bractwa, która obejmuje przede wszystkim wszystkie dzieła kształcenia kapłanów oraz przekazywanie nieskażonej Tradycji katolickiej. Ostatnia część artykułu opisuje działalność oraz dzieła FSSPX w Polsce, które rozwija się od roku 1993 coraz dynamiczniej.
Źródło:
Język. Religia. Tożsamość; 2024, 1 (29); 161-172
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:
Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Produkty tradycyjne i regionalne jako metoda kultywowania tradycji w aspekcie biznesowym
Traditional and regional products as a method of cultivating tradition in the business aspect
Autorzy:
Sołdaczuk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/35121070.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Ekonomiczny
Tematy:
traditional and regional products
tradition
enterprise strategies
produkty tradycyjne i regionalne
tradycja
strategie przedsiębiorstw
Opis:
Produkty regionalne oraz tradycyjne mogą być atrybutami konkurencyjności przedsiębiorstw. Umiejętne pozycjonowanie produktów regionalnych na rynku pozwala na stworzenie źródła głównych lub dodatkowych dochodów przedsiębiorstw wytwarzających wyroby tradycyjne i regionalne, a także zwiększać atrakcyjność regionu, z którym te wyroby są związane historycznie i kulturowo. Celem głównym artykułu jest wykazanie, iż produkty tradycyjne i regionalne, będące kontynuacją pewnych tradycji mogą stanowić istotny element strategii przedsiębiorstwa. Postawiono pytanie badawcze, czy kultywowanie tradycji w przedsiębiorstwie ma wpływ na jej strategię i konkurencyjność? Próba zbadania problemu została oparta na wybranej literaturze z zakresu tradycji, wyrobów tradycyjnych i regionalnych. Wyniki analizy dowodzą, że kultywowanie tradycji w postaci oferowania produktów regionalnych może zapewniać przedsiębiorstwu konkurencyjność na rynku.
Regional and traditional products may be attributes of enterprise competitiveness. Skillful positioning of regional products available on the market allows enterprises producing traditional and regional products to create a source of main or additional revenue. Additionally, it contributes to increase the attractiveness of the region from which these resources historically and culturally originate. The aim of the article is to demonstrate that traditional and regional products, which are a continuation of a certain tradition, can be an important element of the company's strategy. A research question was posed, does cultivating tradition in the company influence its strategy and competitiveness? An attempt to investigate the problem was developed based on a search in the field of tradition, traditional and regional products. The results of the analysis proving that cultivating tradition in the form of offering regional products can ensure the company's competitiveness on the market.
Źródło:
Współczesna Gospodarka; 2024, 18, 1 (42); 87-96
2082-677X
Pojawia się w:
Współczesna Gospodarka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religioznawstwo – drogi ku naukowości. Tradycja i nowoczesność. Ludzie, problemy i metody
Autorzy:
Kojkoł, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44895833.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
religious studies
scientism
parapsychology
Opis:
The main thesis of the article is the conviction that from the very beginning, religious studies has been subject to various cultural, political, ideological and, especially, worldview influences. These have given rise to questions such as: what is the basis of scientific knowledge about world religions? To what extent does it depend on the beliefs of the researchers? What are the scientific methods of acquiring this knowledge and what theories apply to it? In the article, I document that inspiration has come, and continues to come, from various directions. The ranks of religious scholars include linguists, ethnographers, anthropologists, archaeologists, orientalists, educationalists, psychologists, historians or even biblical scholars. Secular and denominational persons. Furthermore, on the basis of hermeneutic analyses of texts, I prove that Polish religious studies is not inferior in its research to Western scientific thought on religion and religiosity. I postulate a minimum of objectivity in this research, realising that it is virtually impossible without emotional involvement.
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2024, 1(291); 169-198
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sercańska patrystyka
Dehonian patristics
Autorzy:
Bieszczad, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40027187.pdf
Data publikacji:
2024-04-25
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
tradycja
dziedzictwo charyzmatyczne
etos
duchowość
pierwsi ojcowie
początki Zgromadzenia
fundacja dehoniańska
biografia
mit założycielski
tradition
charismatic legacy
ethos
spirituality
our predecessors
Dehonian origins
Dehonian foundation
biography
founding myth
Opis:
Tygodniowe konwersatorium w Centrum Studiów Dehoniańskich stało się okazją do zarysowania możliwości nowego projektu badawczego wewnątrz studiów dehoniańskich. Na kanwie rozważań o tradycjach sercańskich i dziedzictwie charyzmatycznym jawią się postaci, które odpowiadały na takie dziedzictwo bezpośrednio, przekuwając w życie charyzmat założycielski. Artykuł stara się określić status takiej tradycji w odniesieniu do postaci Założyciela i jego pierwszych towarzyszy. Zważywszy na historię początków Zgromadzenia, pełną punktów zwrotnych, lista tzw. pierwszych ojców została obdarzona szeregiem zastrzeżeń i podzielona na kilka poziomów, by uczynić zadość idei pierwszego ojca: zakonnika, który za życia Założyciela wytrwał w Zgromadzeniu do śmierci i wniósł znaczący wkład w konsolidację charyzmatu Zgromadzenia. Daje to okazję, by zastanowić się nad historią instytutu, jak i nad współczesną koncepcją biografii, która w krytycznym podejściu próbuje godzić inne metodologie (komemoratywną, hagiograficzną czy pozytywistyczną), które nawiązując do istotnych potrzeb badawczych, redukują przekaz historiograficzny. W końcowej części artykułu zostają zebrane elementy, które pozwoliłyby skonstruować projekt badawczy, określając jednocześnie jego możliwe cele.
A week-long workshop at the Dehonian Studies' Centre provided an opportunity to outline the possibility of a new research project within Dehonian Studies. Against the backdrop of reflections on Dehonian traditions and charismatic legacies, figures emerge who responded to such legacies directly by putting the founding charism into practice. This article seeks to define the status of such a tradition towards the figure of the Founder and his first companions. Given the history of the origins of the Congregation, full of turning points, the list of the so-called first fathers has been endowed with some caveats and divided into several levels to satisfy the idea of the first father: a religious who, during the Founder's lifetime, persevered in the Congregation until his death and made a significant contribution to the consolidation of the Congregation's charism. This provides an opportunity to reflect on the history of the institute, as well as on the contemporary concept of biography, which, in a critical approach, attempts to reconcile other methodologies (commemorative, hagiographic, or positivist) that, refer to the essential needs of research, reduce the historiographical narrative. The final section of the article brings together the elements that would allow the construction of a research project while defining its possible objectives.
Źródło:
Sympozjum; 2023, 2(45); 141-157
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strój w środowisku akademickim – od czapki studenckiej po rektorskie „gronostaje” na przykładzie Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie
Attire in the Academic Environment – from Student Caps to Rector’s “Ermine” Using the Example of the University of Agriculture in Krakow
Autorzy:
Jakubiec, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37511996.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
tradycja akademicka
strój akademicki
insygnia
czapka studencka
Uniwersytet Rolniczy im. H. Kołłątaja w Krakowie
academic tradition
academic costumes
insignia
student cap
University of Agriculture in Krakow
Opis:
W pracy przedstawiono szeroki przekrój strojów i insygniów Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie, które swoimi korzeniami sięgają średniowiecza. Omówiono najważniejsze dzieje i zmiany, które zachodziły w użytkowaniu ubiorów akademickich od czasów Uniwersytetu Jagiellońskiego po wytworzenie się samodzielnej Wyższej Szkoły Rolniczej w Krakowie. Autor przedstawił także współczesny wygląd strojów ceremonialnych: rektorskich, prorektorskich, dziekańskich oraz innych używanych na uczelni. W drugiej części omówiono tradycje stroju studenckiego, w tym czapki akademickiej, oraz współczesne stroje używane przez zespoły artystyczne budujące życie kulturalne w środowisku URK. W podsumowaniu zawarto wnioski dotyczące tego, jakie funkcje pełnią ubiory akademickie i jaka jest ich rola w działaniu krakowskiej wyższej uczelni rolniczej współcześnie.
The study delves into the diverse array of regalia and ceremonial attire employed by the University of Agriculture in Krakow, tracing their origins back to the Middle Ages. It explores significant milestones and transformations in the evolution of academic attire, spanning from the era of the Jagiellonian University to the establishment of an independent agricultural institution in Kraków. Detailed examinations are provided on the contemporary manifestations of ceremonial garb, including those of the rector, vice-rector, dean, and other officials within the university hierarchy. Additionally, the study investigates the enduring traditions surrounding student attire, encompassing the iconic academic cap and modern costumes worn by artistic ensembles that have enriched the cultural fabric of the academic community at URK. Concluding reflections offer insights into the multifaceted functions of academic attire and its integral role in the contemporary operations of the Kraków agricultural university.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2024, 44, 1; 423-442
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tradycje Armii Krajowej kultywowane w Jednostce Wojskowej Komandosów
Polish Home Army heritage in Commando Special Forces Group
Autorzy:
Wronka, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52229621.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Andrzeja Frycza Modrzewskiego w Krakowie
Tematy:
Armia Krajowa
Jednostka Wojskowa Komandosów
batalion „Zośka”
batalion „Parasol”
batalion „Miotła”
tradycja
Polish Home Army
Commando Special Forces Group
Zośka
Parasol
Miotła
heritage
Opis:
Artykuł poświęcony jest tradycjom Armii Krajowej (AK) (batalionów „Parasol”, „Zośka” oraz „Miotła”) kultywowanym w najstarszej jednostce Wojsk Specjalnych – Jednostce Wojskowej Komandosów (JWK) w Lublińcu. W artykule przedstawione zostało, jak żołnierze JWK z dumą kultywują tradycje AK. Dziedziczone tradycje AK widoczne są na najważniejszych symbolach JWK, takich jak: sztandar i oznaka rozpoznawcza JWK, oznaki rozpoznawcze pododdziałów, odznaka pamiątkowa Zespołu Bojowego C oraz pomnik ku czci żołnierzy formacji specjalnych. Pielęgnując dziedziczone tradycje AK, JWK realizuje wiele aktywności, przede wszystkim uroczystości rocznicowe (m.in.: rocznica wybuchu powstania warszawskiego, akcji pod Arsenałem, akcji Koppe i akcji Kutshera), urodziny kombatantów, spotkania świąteczne, działalność klubu JWK i wiele innych, często organizowanych oddolnie przez poszczególne zespoły lub wręcz pojedynczych żołnierzy (np. nadanie gen. bryg. Januszowi Brochwicz-Lewińskiemu pseud. „Gryf” tytułu honorowego członka JWK, opracowanie specjalnego kalendarza na 70. rocznicę wybuchu powstania warszawskiego czy opracowanie przy współpracy z Muzeum Powstania Warszawskiego filmu pod tytułem Upamiętniaj godnie). Dla żołnierza JWK dziedziczenie tradycji to nie ciążący obowiązek, lecz zaszczyt z bycia spadkobiercą najlepszych polskich pododdziałów specjalnych okresu II wojny światowej. Dziedziczenie tradycji batalionów „Parasol”, „Zośka” i „Miotła” ma także znaczenie dla wykonywania obowiązków przez żołnierzy JWK. Przez ponad dekadę komandosi z Lublińca udowadniają, iż należą do najwyższej światowej ligi wojsk specjalnych. „Parasolki”, „Miotły” i „Zośki” były widoczne m. in. w Afganistanie, gdzie przez kilkanaście lat 1. Pułk Specjalny Komandosów, a następnie JWK odpowiadała nie tylko za prowadzenie operacji największego ryzyka, lecz również za szkolenie lokalnych sił specjalnych. To spadkobiercy „Parasola” wspólnie z wyszkolonymi przez siebie „tygrysami” przeprowadzili jedną z najbardziej efektownych operacji w historii misji ISAF – operację Sledgehammer. Żołnierze JWK to ambasadorzy swoich poprzedników, którzy swoimi czynami dbają o to, by pamięć o wielkich patronach nigdy nie została zatracona.
The article is focused on Polish Home Army (Armia Krajowa – AK) heritage (home army battalions: ‘Parasol’, ‘Zośka’ and ‘Miotła’) preserved in the oldest Polish SOF unit: Commando Special Forces Group (JWK) in Lubliniec. The main thesis of the article is answering the question: do JWK soldiers proudly preserve AK heritage and how it is shown. AK heritage can be recognized on the most important JWK military symbols: colors, badges and the monument of fallen SOF soldiers. Preserving AK heriatage JWK carries out many activities. The main ones include: anniversary celebrations (including the anniversary of the outbreak of the Warsaw Uprising, the Arsenal Action, Koppe Action, Kutsher Action), veterans’ birthdays, holiday meetings, activities of the JWK Club and many, many others, often organized at the grassroots level by individual teams or even individual soldiers, which include: awarding Brig. Janusz Brochwicz-Lewiński pseudonym ‘Gryf’ as an honorary member of JWK, developing a special calendar for the 70th anniversary of the outbreak of the Warsaw Uprising, and developing a film in cooperation with the Warsaw Uprising Museum titled ‘Commemorate with dignity’. For a JWK soldier, inheriting tradition is not an obligation. It is an incredible honor and a reason to be proud of being the heir to the best Polish special forces units of World War II. Inheriting the traditions of the Home Army battalions ‘Parasol’, ‘Zośka’ and ‘Miotła’ is also important for the performance of duties by JWK soldiers. For over a decade, the commandos from Lubliniec have been proving that they belong to the world’s highest league of special forces. ‘Parasolki’, ‘Miotły’ and ‘Zośki’ patches were visible in Afghanistan, where for several years 1 PSK, and then JWK, was responsible not only for conducting the highest-risk operations but also for training Afghan special forces. It was the heirs of ‘Parasol’, together with the ‘Afghan tigers’ they had trained, who carried out one of the most spectacular operations in the history of the ISAF mission – Operation Sledgehammer. JWK soldiers are ambassadors of their predecessors who, through their actions, ensure that the memory of great patrons will never be lost.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2024, LV, 2; 107-119
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trwałość czy zmiana? W kręgu ludowych i nieludowych tradycji
Durability or change? In the circle of folk and non-folk traditions
Autorzy:
Wróblewska, Violetta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45890571.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
tradycja
folklor
kultura ludowa
kultura kaszubska
tradition
folklore
folk culture
Kashubian culture
Źródło:
Łódzkie Studia Etnograficzne; 2024, 63; 299-304
2450-5544
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Etnograficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie dziedziczenia tradycji cichociemnych spadochroniarzy Armii Krajowej przez Jednostkę Wojskową GROM
The significance of inheriting the traditions of the Cichociemni Paratroopers of the Home Army by the Special Missions Unit GROM
Autorzy:
Orłowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52229623.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Andrzeja Frycza Modrzewskiego w Krakowie
Tematy:
dziedzictwo
dziedziczenie
cichociemni spadochroniarze Armii Krajowej
Jednostka Wojskowa GROM
tradycja
Siły Zbrojne RP
Ukraina
Federacja Rosyjska
wojna w Ukrainie
Heritage
inheritance
Cichociemni Silent Unseen Paratroopers of the Home Army
Special Missions Unit GROM
tradition
Polish Armed Forces
Ukraine
Russian Federation
war in Ukraine
Opis:
W artykule opisano najważniejsze aspekty związane z dziedziczeniem tradycji cichociemnych spadochroniarzy Armii Krajowej przez Jednostkę Wojskową GROM. Przedstawiono specyfikę tego konkretnego przypadku, a także wskazano, jak ważnym elementem, z punktu widzenia funkcjonowania każdej składowej Sił Zbrojnych RP, jest świadomość dziedziczonych tradycji oraz ich kontynuacja. GROM, będąc wiodącym elementem w Siłach Zbrojnych RP, jest szczególnym przykładem ilustrującym przedmiotowe zjawisko.
This article aims to describe the key aspects related to the inheritance of the traditions of the Cichociemni Silent Unseen Paratroopers of the Home Army by the Special Missions Unit GROM. It also intends to outline the specifics of this particular case and, in doing so, provide a general indication of how the awareness of inherited traditions and their continuation is a crucial element in the functioning of each component within the Polish Armed Forces. Special Missions Unit GROM, as a leading element in the Polish Armed Forces, serves as a significant example to illustrate the phenomenon under discussion.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2024, LV, 2; 121-129
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Dzieciątko, ostrym skrwawione krzemieniem”. O obrzezaniu Jezusa w poezji barokowej
„Dzieciątko, ostrym skrwawione krzemieniem” [A Child, Bloodied with Sharp Flint]: On the Circumcision of Jesus in Baroque Poetry
Autorzy:
Szczukowski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14769575.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
circumcision
Child Jesus
baroque poetry
incarnation
religious tradition
obrzezanie
poezja barokowa
Dzieciątko Jezus
wcielenie
tradycja religijna
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest omówienie barokowych tekstów, które dotyczą wyeksponowanego w ewangelii wątku obrzezania. W kulturze religijnej dzieciństwo Jezusa „wytwarzało” znaki odwołujące się do warstwy alegorycznej i symbolicznej. To przede wszystkim żydowski rytuał obrzezania zostaje przywołany przez siedemnastowiecznych twórców. Okazuje się, że odgrywa on ważną rolę w poetyckich rozważaniach, które odwołują się do motywów związanych z okresem świat Bożego Narodzenia, wchodzą w dialog z tradycją religijną (czy teologiczną), próbującą uchwycić znaczenia przypisywane obrzezaniu Jezusa.
The aim of this article is to discuss the baroque texts that are concerned with the theme of circumcision as described in the gospel. In religious culture, Jesus’ childhood “produced” signs referring to the allegorical and symbolic layer. It is primarily the Jewish ritual of circumcision that was invoked by seventeenth-century authors. It turns out that it plays an important role in poetic considerations that refer to motifs related to the Christmas period, enter into a dialogue with the religious (or theological) tradition, trying to grasp the meanings attributed to the circumcision of Jesus.
Źródło:
Porównania; 2023, 33, 1; 107-119
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Prozodia starożytna”, „wiersze miarowe” i Norwidowskie recitativa
‘Ancient Prosody,’ ‘Measured Poems,’ and Norwid’s Recitatives
Autorzy:
Seweryn, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407688.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Józef Franciszek Królikowski
Stanisław Okraszewski
Cyprian Norwid
prozodia
sylabotonizm
melopoesis
recytatyw
retoryka
oda
tradycja antyczna
tradycja ludowa
oświecenie
romantyzm
prosody
syllabotonicism
rhetoric
ode
ancient tradition
folk tradition
recitative
Enlightenment
Romanticism
Opis:
Rozprawa poświęcona jest dawnej refleksji teoretycznoliterackiej na temat prozodii tekstu literackiego oraz – rozpatrywanej pod tym kątem – praktyce polskich pisarzy przełomu oświeceniowo-romantycznego (Józefa Franciszka Królikowskiego, Stanisława Okraszewskiego) i dojrzałego romantyzmu (Cypriana Norwida). Wychodząc od wczesnych sporów o sylabotonizm, łączonych wówczas z „muzycznością” poezji, autorka pokazuje dwa dominujące ujęcia tej problematyki: klasycystyczne, stawiające za wzór prozodię starożytną, nawiązujące do ideałów melopoesis, lokujące lirykę w kontekście muzyki i retoryki, oraz sentymentalno-romantyczne, nawiązujące do rodzimej tradycji ludowej i średniowiecznej, dystansujące się od „retoryczności” na rzecz nowego rozumienia „liryczności”. Echa tego sporu odzywają się w Norwidowskim dyskursie, a w warstwie prozodycznej jego poezji – prowokującej melorecytatywny sposób głosowej realizacji – można dostrzec kontynuację tradycji melopoesis, w której „retoryczność” nie była stawiana w opozycji do „liryczności” tekstu.
The study concerns historical theories on the prosody of a literary text, in particular theoretical and practical propositions submitted in the late Enlightenment and early Romanticism period by Polish writers – Józef Franciszek Królikowski and Stanisław Okraszewski, and the poet of mature Romanticism – Cyprian Norwid. Starting from the early disputes about syllabotonicism (accentual-syllabic versification), in the earlier formulations associated with the ‘musicality’ of poetry, the author shows two dominant approaches to this issue: the classicistic, and sentimental and romantic. The former puts ancient prosody forward as a model, refers to the ideals of melopoesis, and places lyric in the context of music and rhetoric; the latter, on the other hand, refers to the medieval tradition and native folklore which distance themselves from ‘the rhetorical’ in favour of a new concept of ‘the lyrical.’ The reverberation of this dispute echos in Norwid’s discourse, whereas in the prosodic layer of his poetry, provoking melodeclamation in a manner of voice realisation, one can see a continuation of the melopoesis tradition in which ‘the rhetorical’ of a poetical text does not contradict ‘the lyrical.’
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2023, 13 (16); 145-166
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Limits of Liberalism. Tradition, Individualism, and the crisis of freedom, Mark. T. Mitchell, University of Notre Dame Press, Indiana 2019, ss. 328 – Artykuł Recenzyjny
The Limits of Liberalism. Tradition, Individualism, and the crisis of freedom, Mark. T. Mitchell, University of Notre Dame Press, Indiana 2019, p. 328 — Review Article
Autorzy:
Dzięcioł, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40228142.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Christianity
knowledge
liberalism
relativism
tradition
chrześcijaństwo
liberalizm
relatywizm
tradycja
wiedza
Opis:
Mark T. Mitchell w recenzowanej pracy prezentuje model krytyki liberalizmu. Punktem wyjścia dla jego argumentacji jest obserwacja Michaela Polanyiego, zgodnie z którą źródła politycznego i duchowego kryzysu stanowią rezultat przyjęcia błędnej koncepcji wiedzy. Uniemożliwia ona formułowanie sensownych twierdzeń na temat kategorii, które utożsamia się z triadą platońską: prawdą, dobrem i pięknem.  Autor korzysta też z argumentów religijnych.  W toku swojego wywodu stwierdza, że człowiek potrzebuje łaski Boga, by przezwyciężyć swoją niedoskonałość, która stanowi immanen- tną część ludzkiej natury. Wartość erudycyjna publikacji jest trudna do przecenienia, a propozycja rozumienia tradycji w kategoriach epistemicznych i uczynienia z niej fundamentu dla konstrukcji nowego porządku społeczno-politycznego stanowi kwestię wartą poddania szerszej dyskusji. Widoczne są jednak pewne braki metodologiczne: niekompletność rekonstrukcji prezentowanych stanowisk, brak rozróżnień terminologicznych, które mogą powodować konfuzję znaczeniową oraz dyskusyjność przyjmowanych założeń. Książkę Mitchella należy więc postrzegać wielowymiarowo.
In the reviewed book, Mark T. Mitchell  presents a model for the critique of liberalism. The starting point for his argumentation is Michael Polanyi’s observation according to which the sources of political and spiritual crisis are the result of an incorrect conception of knowledge. This makes it impossible to formulate meaningful statements about categories, which we can identify as a Platonic Triad: truth, good, beauty. The book’s author also uses arguments from the field of religion. In the process of his argumentation, he claims that man needs God’s grace to overcome his imperfection, which is an inherent  part of human nature.  It is hard to question Mitchell’s book having value though it being erudite. Proposing to understand tradition in epistemic terms and making it a basis for the new social and political order are matters worth discussing in a broader fashion. However, certain methodological shortcomings of the book are apparent: an incomplete reconstruction of the positions being put forward, a lack of terminological distinctions that may cause semantic confusion, and the questionability of the assumptions being made. Therefore, Mitchell’s book should be viewed multidimensionally.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2023, 60, 1; 86-108
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antyczna tradycja o Pitagorasie z Samos jako twórcy fizjonomiki
The ancient tradition concerning Pythagoras of Samos’ role as the founder of physiognomy
Autorzy:
Domazet, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26731680.pdf
Data publikacji:
2023-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Historyczny
Tematy:
Pythagoras
Pythagorean community
physiognomy
Iamblichos
Porphyry
Aulus Gellius
wspólnota pitagorejska
fizjonomika
Jamblichos
Porfiriusz
Aulus Gelliusz
Pitagoras
Opis:
This paper collects and analyzes ancient sources that refer to Pythagoras of Samos as the founder of physiognomy. Interest in physiognomy, which deals with the relationship between the body and the spirit, has become more popular over the last few years; however, many aspects of research into the topic are still obscure and worthy of further study. Physiognomy was assumed by ancient authors to be the method by which candidates were selected to enter the Pythagorean community, used by the Greek philosopher and his followers. Information about Pythagoras, who – by simply looking at somebody – could recognize their character appears, in the works of Aulus Gellius, Hippolytus, Porphyry, Iamblichos, Proclos and Olympiodorus. Apart from discussing testimonia about Pythagoras and his physiognomic examinations, the text explores the role of physiognomy during the selection process for the Pythagorean community in order to provide a better understanding of elite traditions within society. The paper also supplies further insight with regards to the methodology behind physiognomical surveys, which were popular during antiquity.
Źródło:
Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis; 2023, 8; 27-41
2544-4379
Pojawia się w:
Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apiariusz z Sicca Veneria i odwoływanie się do Ojców na synodach Afryki Łacińskiej (IV-VI w.)
Apiarius of Sicca Veneria and the Appeal to the Fathers in the Synods of Latin Africa (4th-6th Centuries)
Autorzy:
Degórski, Bazyli
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43559616.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Apiarius of Sicca Veneria
Latin North Africa
early Christian Synods of Latin North Africa
authority of the Fathers
Tradition
Bishop of Rome
legal appellation
Apiariusz z Sicca Veneria
Łacińska Afryka Północna
wczesnochrześcijańskie synody Łacińskiej Afryki Północnej
autorytet Ojców
Tradycja
Biskup Rzymu
apelacja prawna
Opis:
Synody Kościoła łacińskiego Afryki IV-VI w. świadczą, że ich uczestnicy byli przekonani, iż trzeba opierać się na autorytecie poprzedników i odwoływać się do Tradycji. Wyrażenie „ojcowie” (lub rzadkie formy analogiczne, takie jak chociażby „bracia” – ἀδελφοί, fratres) było synonimem „Tradycji”, ponieważ wiązało się ściśle z autorytetem soborów, w szczególności Pierwszego Soboru w Nicei, którego znaczenie dogmatyczne nie ma sobie równego w historii Kościoła. Konsekwencją uznania Pierwszego Soboru Nicejskiego za niepodważalną Tradycję jest nadanie wypowiedziom Ojców charakteru normatywnego obowiązującego nawet Kościół Rzymski. Lektura dokumentów synodów afrykańskich ujawnia coraz wyraźniejsze precyzowanie wyznaczników Tradycji: apostolskiego pochodzenia, starożytności, powszechnej akceptacji. Ale to przede wszystkim uznanie działania Ducha świętego w kolegium synodalnym nadaje Tradycji moc wiążącą i pozwala na utożsamienie jej z wiarą i prawdą. Dokumentacja synodów afrykańskich stanowi decydujący krok w ewolucji relacji między Rzymem a innymi biskupstwami w zakresie prymatu jurysdykcyjnego czy autorytatywnej roli Rzymu. W swoich ostatecznych reperkusjach kwestia ta jest więc zabarwiona tonami eklezjologicznymi i ekumenicznymi. Omawiane teksty, przechodzące od uwarunkowań dyscyplinarnych i egzystencjalnych do centralnego problemu autorytetu w Kościele, pozwalają odkryć ogromny wkład Kościoła afrykańskiego w starożytną myśl chrześcijańską tego złotego wieku, w którym działali tacy Ojcowie, jak Aureliusz, Alipiusz, czy sam Augustyn.
The series of texts from the synods of the African Latin Church that speak of appealing to the Fathers contain strong arguments that irrefutably testify to the fact that the synodal fathers were convinced that it was always necessary to rely on the authority of the Fathers who lived earlier and to refer to the indisputable Tradition. We also learn from them that the expression “fathers” (or rare analogous forms such as, for example, “brothers” – ἀδελφοί, fratres) is synonymous with “Tradition”, since it is closely associated with the authority of the Councils, in particular the First Council of Nicaea, whose essential dogmatic significance is unparalleled in the history of the Church. The consequence of recognising the First Council of Nicaea as indisputable Tradition is to give the statements of the Fathers a normative character binding even on the Roman Church. A reading of the documents of the African synods reveals an increasing clarification of the determinants of Tradition: apostolic origin, antiquity, universal acceptance. But it is above all the recognition of the action of the Holy Spirit in the synodal college that gives Tradition its binding force and allows it to be identified with faith and truth. The documentation of the African synods represents a decisive step in the evolution of the relationship between Rome and other bishoprics in terms of jurisdictional primacy or the authoritative role of Rome. In its ultimate repercussions, the issue is thus tinged with ecclesiological and ecumenical tones. The texts discussed here allow us to discover the enormous contribution of the African Church to the ancient Christian thought of this golden age, in which Fathers such as Aurelius, Alypius and Augustine himself were active.
Źródło:
Vox Patrum; 2023, 87; 95-114
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architektura cerkiewna na Ukrainie 1991–2022
Orthodox Church Architecture in Ukraine 1991–2022
Autorzy:
Janocha, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52163946.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
sztuka ukraińska
architektura sakralna
architektura współczesna
tradycja bizantyńska
tradycja ruska
Ukrainian art
sacral architecture
modern architecture
Byzantine tradition
Ruthenian tradition
Opis:
Po upadku ZSSR nastąpiła na Ukrainie prawdziwa eksplozja budownictwa sakralnego. Artykuł, o charakterze przeglądowym, prezentuje czternaście spośród blisko tysiąca cerkwi zbudowanych na Ukrainie w okresie trzydziestolecia od odzyskania niepodległości do agresji rosyjskiej (1991–2022). Kryterium wyboru jest kategoria reprezentatywności, zarówno pod względem jakościowym, formalnym, regionalnym, jak i wyznaniowym (świątynie unickie oraz prawosławne Cerkwi Ukraińskiej i Cerkwi Patriarchatu Moskiewskiego). Przy całym zróżnicowaniu łączy je swoista kanoniczność w podejściu do materii architektonicznej. Opiera się ona zasadniczo na bizantyńskim modelu świątyni krzyżowo-kopułowej, przyjętym na Rusi Kijowskiej. Wybrane przykłady odzwierciedlają zjawisko odwołania do różnych tradycji budowlanych, za którymi kryją się pewne racje ideowe – między swojskością a importem, między ukraińskością a rusofilstwem, między Rusią Kijowską a barokiem, między tradycją a nowoczesnością. Za każdą decyzją wyboru stoi określone przesłanie historyczno-kulturowe, ale także i polityczne. Współczesne ukraińskie cerkwie są nowym wcieleniem, wręcz manifestacją, architecture parlante.  
After the fall of the USSR, there was a real explosion of religious construction in Ukraine. The review article presents fourteen out of nearly a thousand churches built in Ukraine in the thirty years from regaining independence until the Russian aggression (1991–2022). The selection criterion is the category of representativeness, both in terms of quality, formal, regional and denominational aspects (Uniate and Orthodox temples of the Ukrainian Church and the Church of the Moscow Patriarchate). Despite all their diversity, they have in common a certain canonicity in their approach to architectural matter. It is essentially based on the Byzantine model of a cross-dome temple, adopted in Kievan Rus. The selected examples reflect wide spectrum of forms between traditionalism and modernism, ukrainism and rusophilism, regionalism and universalism. Behind each choice there is a specific historical and cultural, but also political, message. Contemporary Ukrainian Orthodox churches are a new incarnation, even a manifestation, of architecture parlante.
Źródło:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2023, XIX; 155-171
2451-4985
2543-9561
Pojawia się w:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christological "Once for All" of the Revelation versus Marian Dogmas in Joseph Ratzinger’s Theology
Chrystologiczne "raz jeden" objawienia a dogmaty maryjne w teologii Josepha Ratzingera
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343717.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
dogmaty maryjne
mariologia
"raz jeden" Objawienia
ciągłość Objawienia
dynamiczna koncepcja Tradycji
Pismo Święte a Tradycja
Objawienie a Pismo Święte
Niepokalane Poczęcie
Wniebowzięcie
chrystologia a mariologia
Marian dogmas
Mariology
"once for all" of revelation
continuity of revelation
dynamic concept of Tradition
Scripture versus Tradition
revelation versus Scripture
Immaculate Conception
Assumption
Christology versus Mariology
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie dogmatów maryjnych w ich związku z Pismem Świętym jako świadectwem Objawienia oraz z Tradycją. Najpierw przedstawiono Ratzingera ujęcie relacji między jednorazowością Objawienia w Chrystusie a jego ciągłością oraz więzi między Pismem chroniącym „raz jeden” Objawienia a Tradycją, w której Objawienie pozostaje zawsze teraźniejsze. Następnie zaprezentowana została kwestia pamięci Kościoła, w której Duch Święty prowadzący do pełni prawdy odsłonił również maryjny wymiar Objawienia. Kolejno przedstawiono dynamiczną koncepcję Tradycji, jakiej domaga się ogłoszenie dogmatów maryjnych z 1854 i 1950 roku. W ostatniej i najważniejszej części artykułu wydobyto z twórczości bawarskiego teologa te treści mariologii, które wyrósłszy z ziarna tekstów natchnionych, rzucają światło na „raz jeden” Objawienia oraz jego świadectwo w Piśmie. Na przykładzie dogmatów maryjnych zarysowano twórczy i niewolny od napięć stosunek dwóch biegunów Objawienia, jednorazowości i ciągłości.
The purpose of this article is to show Marian dogmas in their relationship to Scripture as a testimony of revelation and to Tradition. In the first part, the author clarifies Ratzinger’s account of the relationship between the uniqueness of revelation in Christ and its continuity, as well as the links between Scripture preserving the “once for all” of revelation with Tradition, in which revelation is always present. The second part addresses the question of the Church’s memory, in which the Holy Spirit, guiding to all truth, also revealed the Marian aspect of revelation. Furthermore, the dynamic concept of Tradition demanded by the promulgation of the Marian dogmas of 1854 and 1950 is presented. In the last and most important part of the article, the author extracted from the work of the Bavarian theologian those contents of Mariology which, originating from the seeds of the inspired texts, shed light on the “once” of revelation and its testimony in Scripture. The example of Marian dogmas serves the purpose of outlining the creative though strained relationship between the two poles of revelation: uniqueness and continuity.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 85-136
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 1277

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies