Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "thrombolysis" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Wskazania do leczenia operacyjnego w ostrej fazie udaru mózgu
    Indications for surgical treatment in acute stroke
    Autorzy:
    Brola, Waldemar
    Fudala, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1058075.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    indications
    leczenie zachowawcze
    non-invasive treatment
    stroke
    surgical treatment
    thrombolysis
    udar mózgu
    tromboliza
    leczenie chirurgiczne
    wskazania
    Opis:
    Stroke is an emergency state requiring immediate diagnosis and treatment. It is recommended that all acute stroke patients should be treated in a stroke unit. Thrombolytic therapy proved to be the most effective treatment. Although intravenous thrombolysis is available, only 10% of the patients are treated with recombinant tissue plasminogen activator (rt-PA) in the best Polish centres. Statistically, in scale of the country, the percentage of patients treated that way is no more than 1. Recently there has been a dynamic development of surgical neurology, which aims at surgical treatment of ischemic stroke including intraarterial thrombolysis, mechanical recanalisation of arteries (embolectomy), carotid endarectomy, remodeling, angioplasty and stenting. There is, however, lack of reliable research results confirming efficiency of these methods. According to recommendations of experts from the National Programme of Prevention and Treatment of Stroke POLKARD surgical stroke care is rarely advised. Surgical treatment is recommended in specific cases of ischemic stroke (malignant middle cerebral artery infarct, large spaceoccupying cerebellum infarct) and in some cases of intracerebral hemorrhage. Surgical treatment is restricted to patients with superficial intracerebral hematoma (cases with localization in basal ganglia), cases of rapid decrease of consciousness or neurological deterioration. Another issue is treatment of subarachnoid hemorhage connected with arteriovenous malformation where neurosurgical operations are more advised. In cases of aneurismal rupture neurosurgical clip is the method of choice.
    Udar mózgu jest stanem nagłym wymagającym szybkiej diagnostyki i terapii. Podstawowym postępowaniem w ostrej fazie udaru mózgu wciąż pozostaje leczenie zachowawcze, które należy prowadzić w warunkach pododdziału udarowego. Najlepsze efekty daje leczenie trombolityczne, ale mimo dostępności trombolizy dożylnej jedynie 10% pacjentów w najlepszych polskich ośrodkach jest leczonych rekombinowanym tkankowym aktywatorem plazminogenu (rt-PA). W skali kraju odsetek ten nie przekracza bariery 1%. W ostatnich latach dynamicznie rozwija się neurologia interwencyjna, której głównym celem jest zabiegowe leczenie niedokrwiennego udaru mózgu. Jej zakres działania obejmuje trombolizę dotętniczą, mechaniczną rekanalizację tętnic (embolektomię), endarterektomię, remodeling, angioplastykę i stentowanie tętnic w ostrym okresie udaru niedokrwiennego. Brak jest jednak wiarygodnych badań potwierdzających ich skuteczność. Zgodnie z Wytycznymi Grupy Ekspertów Narodowego Programu Profilaktyki i Leczenia Chorób Układu Sercowo-Naczyniowego POLKARD interwencja neurochirurgiczna wskazana jest w nielicznych sytuacjach. Leczenie chirurgiczne zalecane jest jedynie w szczególnych przypadkach udaru niedokrwiennego (złośliwy zespół tętnicy środkowej mózgu, rozległy zawał móżdżku) oraz w niektórych przypadkach krwotoku mózgowego. Leczenie operacyjne krwotoku ogranicza się do chorych z powierzchownie położonym krwiakiem bez zajęcia jąder podstawy oraz przypadków z szybko narastającymi zaburzeniami świadomości i pogłębiającym się deficytem neurologicznym. Osobnym zagadnieniem jest leczenie krwotoku podpajęczynówkowego związanego z malformacją tętniczo-żylną, gdzie zakres wskazań do operacji neurochirurgicznych jest znacznie większy. Chirurgiczne zamknięcie pękniętego tętniaka jest metodą z wyboru.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2010, 10, 1; 19-25
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tromboliza w udarze niedokrwiennym mózgu – 8 lat doświadczeń
    Thrombolysis in stroke – 8 years of experience
    Autorzy:
    Wawrzyńczyk, Maciej
    Pierzchała, Krystyna
    Łabuz-Roszak, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1039122.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    udar niedokrwienny
    leczenie trombolityczne
    skala rankina
    śmiertelność
    stroke
    thrombolysis
    case-fatality
    modified Rankin scale
    Opis:
    BACKGROUND Intravenous thrombolysis remains the only available method of treatment of ischemic stroke. In the Stroke Unit of the Neurological Department, this treatment has been in use since 2004, in the beginning as part of “POLKARD” and since 2009 as a procedure of the National Health Fund. We carried out an analysis of 70 patients given thrombolytic treatment throughout the years 2004–2011. MATERIAL AND METHODS We evaluated a group of 70 patients, considering their neurological state at qualification to treatment on the NIHSS (National Institute of Health Stroke Scale), onset-to-needle time, results of treatment in the modified Rankin Scale (mRS) and the case-fatality in the 90-day follow-up, as well as the occurrence of hemorrhagic complications of stroke. RESULTS Within the analyzed years, 70 patients were given thrombolysis, the most in 2011 – 19 patients. They were mainly men (43 patients, 61.4%), the mean age of the patients was 64.7 ± 12.5 years. The NIHSS at qualification to treatment was 12.8 ± 4.6 pts, and was significantly worse in patients with a fatal outcome (16.8 ± 6.3 vs 12.2 ± 4.1 pts). The mean onset-to-needle time was 130 minutes. Symptomatic intracerebral hemorrhage was seen in 7 (10.0%) patients. Complete or functional independence (mRS 0–2) was achieved in 38 (54.3%) patients. 11 (15.7%) patients died; in the group of patients treated in the years 2009–2011, the rate of death was lower (10.9%). CONCLUSIONS 1. In the group of 70 patients given thrombolysis, the result of treatment and its safety was comparable to data from randomized controlled trials and published previously for Poland 2. The improved outcome of thrombolysis achieved in recent years with a decreasing number of hemorrhagic complications, despite the increasing number of patients given thrombolysis, suggests the necessity for further measures to increase the recruitment of patients in the acute phase of stroke fulfilling the inclusion criteria for thrombolytic treatment.
    WSTĘP Tromboliza dożylna pozostaje jedyną metodą leczenia przyczynowego udaru niedokrwiennego mózgu. W Oddziale Udarowym Kliniki Neurologii w Zabrzu leczenie to stosowane jest od 2004 r., początkowo w ramach programu „POLKARD”, a od 2009 r. jako procedura Narodowego Funduszu Zdrowia. Przeprowadzono analizę 70 chorych leczonych trombolitycznie w latach 2004–2011. MATERIAŁ I METODY Grupę 70 pacjentów analizowano, uwzględniając: stan neurologiczny w chwili kwalifikacji do leczenia w skali NIHSS (National Institute of Health Stroke Scale), czas od wystąpienia objawów do podania leku, efekt leczenia w skali Rankina (modified Rankin Scale – mRS) i częstość zgonów w obserwacji 90-dniowej oraz występowanie powikłań krwotocznych udaru. WYNIKI W analizowanych latach leczono trombolitycznie 70 chorych, najwięcej, tj. 19 chorych, w 2011 r. Przeważali mężczyźni (43 chorych, 61,4%), średni wiek chorych wynosił 64,7 ± 12,5 roku. Punktacja w skali NIHSS w chwili kwalifi kacji do leczenia wynosiła 12,8 ± 4,6 pkt i była istotnie gorsza w grupie chorych, u których udar zakończył się zgonem (16,8 ± 6,3 vs 12,2 ± 4,1 pkt). Czas od wystąpienia objawów do podania leku wynosił średnio 130 min. Objawowy krwotok śródmózgowy uwidoczniono u 7 (10,0%) chorych. Całkowitą lub funkcjonalną niezależność (mRS 0–2) uzyskano u 38 (54,3%) chorych. Zmarło 11 (15,7%) chorych, wśród leczonych w latach 2009–2011 częstość zgonów była niższa (10,9%). WNIOSKI 1. W grupie 70 chorych leczonych trombolitycznie skuteczność leczenia i jego bezpieczeństwo były porównywalne z wynikami uzyskanymi zarówno w badaniach randomizowanych, jak i publikowanych wcześniej w Polsce. 2. Stwierdzana w ostatnich latach większa skuteczność leczenia przy mniejszej częstości obserwowanych powikłań, mimo większej liczby kwalifikowanych chorych, wskazuje na konieczność dalszych działań w celu zwiększenia rekrutacji chorych w ostrej fazie udaru, spełniających kryteria włączenia leczenia trombolitycznego.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 6; 37-44
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Thrombolysis by thienopyridines and their congeners
    Autorzy:
    Gryglewski, R.J.
    Dupin, J.P.
    Uracz, W.
    Swies, J.
    Madej, J.
    Hou, G.
    Gravier, D.
    Casadebaig, F.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/69959.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Fizjologiczne
    Tematy:
    thienopyridine
    prostacyclin
    ticlopidine
    clopidogrel
    collagen
    pyridopyrimidine
    arterial blood
    thrombolysis
    Źródło:
    Journal of Physiology and Pharmacology; 2000, 51, 4,1
    0867-5910
    Pojawia się w:
    Journal of Physiology and Pharmacology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The comparison of tenecteplase and alteplase in acute stroke treatment: meta-analysis of 5 randomized clinical trials
    Autorzy:
    Marciniec, Michał
    Szczepańska-Szerej, Anna
    Kulczyński, Marcin
    Popek-Marciniec, Sylwia
    Wyjadłowska, Karolina
    Rejdak, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1177755.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
    Tematy:
    alteplase
    cerebral infarction
    ischemic stroke
    rt-PA
    tenecteplase
    thrombolysis
    Opis:
    Thrombolysis with the use of intravenously administrated alteplase is the only approved thrombolytic treatment of acute ischemic stroke. Tenecteplase is a fibrinolytic protein bioengineered from human tissue plasminogen activator with higher fibrin specificity, enhanced affinity to fibrin-rich clots, faster clot lysis and prolonged plasma half-life. The aim of this study was to determine which thrombolytic therapy (tenecteplase versus alteplase) provides better efficacy and safety outcomes. Eligible studies for meta-analysis published from their inception to May 2018 were identified through a search of PubMed database and two clinical trial registries websites: ClinicalTrials.gov and EU Clinical Trials Register. A meta-analysis was conducted with the use of Statistica software version 13.1. Five studies comprising 1529 patients were included. Tenecteplase 0,25mg/kg administration resulted in significantly higher number of patients with excellent score (0-1) in modified Rankin Scale at 90 days compared to alteplase group (RR 1,30, p=0,0215, 95% CI 1,04–1,62). Additionally, more patients treated with tenecteplase 0,25 mg/kg tended to develop favorable score changes in NIHSS at 24 hours after stroke onset (>8 point improvement, scale quantifying stroke severity) compared to alteplase treatment (RR 1,60, p=0,0545, 95% CI 0,99–2,58). No above correlation were observed in higher dose of tenecteplase group (0,4 mg/kg). There were no significant differences in the frequency of symptomatic intracerebral hemorrhage (ICH) and the mortality rates within 90 days after stroke onset in comparison of tenecteplase and alteplase groups. Tenecteplase 0,25 mg/kg administration in acute ischemic stroke resulted in better functional outcome at 90 days after ischemic stroke onset and tended to restrict the severity of stroke at 24 hours in NIHSS compared to alteplase 0,9 mg/kg. The frequency of symptomatic ICH occurrence and mortality within 3 months between tenecteplase and alteplase were comparable.
    Źródło:
    World Scientific News; 2018, 100; 61-73
    2392-2192
    Pojawia się w:
    World Scientific News
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozwój i nowe perspektywy leczenia udaru mózgu w Polsce
    The development and new perspectives of stroke treatment in Poland
    Autorzy:
    Kaczorowski, Rafał
    Murjas, Barbara
    Bartosik-Psujek, Halina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437909.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    udar mózgu
    leczenie
    tromboliza
    trombektomia mechaniczna
    rehabilitacja
    ischemic stroke
    treatment
    thrombolysis
    mechanical thrombectomy
    Opis:
    Udar mózgu jest jednym z niewielu schorzeń neurologicznych znanych od starożytności. Jest to zespół kliniczny charakteryzujący się nagłym ogniskowym, a niekiedy uogólnionym zaburzeniem czynności mózgu, którego objawy utrzymują się dłużej niż 24 godziny lub wcześniej prowadzą do śmierci i nie mają przyczyny innej niż naczyniowa. Rocznie na udar mózgu na świecie zapada ok. 15 mln osób. W krajach wysoko rozwiniętych stanowi trzecią co do częstości przyczynę niesprawności osób dorosłych i drugą przyczynę zespołów otępiennych. W artykule przedstawiono historię leczenia udarów mózgu w Polsce, od pierwszych wzmianek w podręcznikach neurologii z lat 50. do czasów współczesnych. Przełomowe w leczeniu udarów mózgu okazały się minione 2 dekady, kiedy to dokonała się istotna zmiana w podejściu do osoby z udarem. Początkowo leczenie udaru polegało jedynie na pielęgnacji chorego i zapobieganiu powikłaniom ogólnoustrojowym oraz odleżynom. Dopiero w 2. połowie lat 90. XX w. rozpoczęto tworzenie wyspecjalizowanych oddziałów udarowych zapewniających kompleksową opiekę dla pacjentów. Przełomowe okazało się wprowadzenie do leczenia tkankowego aktywatora plazminogenu w celu rekanalizacji zamkniętego przez zmiany zakrzepowe lub zatorowe naczynia w ostrym okresie zachorowania. Leczenie to znacznie poprawiło stan funkcjonalny chorych. W ciągu ostatnich kilkunastu lat rozwija się koncepcja mechanicznej rekanalizacji naczyń wewnątrzczaszkowych, której pierwsze próby wykonywanesą w kilku ośrodkach w Polsce.
    Stroke is one of the few neurological disorders known since antiquity. It is a clinical syndrome characterized by a sudden focal, and sometimes generalized brain dysfunction whose symptoms persist for more than 24 hours or sooner leads to death and has no other reason than vascular. This disease is common, approximately 15 million people fall ill with a stroke a year. In developed countries it is the third most common cause of adult disability and the second cause of dementia syndromes. The article presents the history of treatment of a stroke in Poland from the first mention in the textbooks on neurology from the 50’s to the present time. The past two decades proved to be the breakthrough in the treatment of strokes, when a significant change in the approach to this disease was adopted. Stroke from a hopeless state has become an acute illness, on the treatment of which neurologists have an increasing impact. Initially, the treatment of a stroke involved only patient care and prevention of systemic complications and bedsores. It was not until the 2nd half of the 90’s of the twentieth century that specialized stroke units were established, providing comprehensive care for patients. A breakthrough was an introduction of the rt-PA -recombinant tissue plasminogen activator to the treatment whose task is recanalization of a vessel closed by a blood clot or embolism in the acute period of the disease. This treatment significantly improved the functional status of patients. For the last several years, the concept of mechanical recanalization of the intracranial vascular system has developed, whose first tests have been conducted in several centers in Poland.
    Źródło:
    Medical Review; 2015, 4; 376-386
    2450-6761
    Pojawia się w:
    Medical Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Porównanie efektywności pierwotnej angioplastyki z leczeniem trombolitycznym w kontekście opóźnionego wdrożenia leczenia: metaanaliza
    Comparison of effectiveness of primary angioplasty to thrombolysis and its relationship in context time delay: a meta-analysis
    Autorzy:
    Bodera, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031092.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    acute myocardial infarction
    metaanalysis
    primary coronary angioplasty
    reperfusion therapy
    thrombolytics
    ostry zawał mięśnia sercowego
    pierwotna angioplastyka wieńcowa
    terapia reperfuzyjna
    leczenie trombolityczne
    metaanaliza
    Opis:
    Meta-analyses of the various randomised trials comparing thrombolysis and primary angioplasty have demonstrated substantial benefits from angioplasty in terms of mortality, non-fatal re-infarction and stroke, and they have also proved that angioplasty has lower recurrence rates and less residual stenosis. Despite the obvious clinical superiority of primary angioplasty, thrombolytic treatment is the default treatment option in many countries because of practical limitations on the use of percutaneous interventions including e.g. appropriately skilled staff. The choice of proper management also needs to consider the possible time delay in initiating reperfusion with primary angioplasty compared to thrombolysis. Reperfusion therapy has become the unquestionable gold standard for the early management of acute ST-segment elevation coronary syndromes. The advantages of this strategy rises exponentially, if the therapy will be initiated earlier. The highest number of patients saved by reperfusion therapy is within the first hour after symptom onset. The time interval which is creating a window of opportunity has aptly termed the “golden hour”. The mechanism of this benefit relates to maximizing myocardial salvage by early restoration of adequate coronary blood flow, resulting in preservation of left ventricular function, thereby enhancing both early and long-term survival. It is currently uncertain as to how to best handle patients with aborted myocardial infarction. A strong case for coronary angiography with a view to coronary intervention seems convinced, especially if there is a large initial territory of heart at risk. Failure to intervene could attenuate the initial prognostic benefit. The effect of angioplasty-related time delay in reducing the mortality benefit of angioplasty relative to thrombolysis has been demonstrated using metaregression methods.
    Metaanalizy różnych randomizowanych prób klinicznych, porównujące rozpuszczanie skrzepliny za pomocą leków trombolitycznych i pierwotnej angioplastyki, wykazały znaczne korzyści z angioplastyki, biorąc pod uwagę: śmiertelność, powtórny zawał niepowodujący śmierci i udar, a także dowodzą, że angioplastyka wiąże się z niższym wskaźnikiem nawrotów. Pomimo oczywistej klinicznej wyższości pierwotnej angioplastyki leczenie trombolityczne jest leczeniem z wyboru w wielu krajach, przede wszystkim z powodu ograniczeń praktycznych interwencji przezskórnej, włączając w to na przykład niedobór zespołów o odpowiednich umiejętnościach. Wybór właściwego postępowania wymaga również uwzględnienia możliwego czasu opóźnienia w rozpoczęciu reperfuzji przy porównaniu pierwotnej angioplastyki z leczeniem trombolitycznym. Terapia reperfuzyjna stała się bezdyskusyjnie złotym standardem we wczesnym leczeniu ostrych zespołów wieńcowych z uniesieniem odcinka ST. Korzyści z zastosowania tej strategii leczniczej wydatnie rosną, jeśli zostanie ona wdrożona wcześnie. Największą liczbę ocalonych pacjentów dzięki terapii reperfuzyjnej obserwuje się w ciągu pierwszej godziny od wystąpienia objawów. Ten przedział czasu, dający największą szansę na przeżycie, nazwano trafnie „złotą godziną”. Mechanizm tej korzyści opiera się na maksymalnym zwiększeniu ilości tkanki mięśnia sercowego, uratowanej przed niedokrwieniem poprzez wczesne przywrócenie przepływu krwi w odpowiedniej tętnicy wieńcowej, co zapewnia zachowanie czynności lewej komory. To z kolei poprawia przeżycie krótko- i długoterminowe. Obecnie nie ma jednoznacznego stanowiska co do sposobu postępowania w przypadku przerwanego zawału mięśnia sercowego. Silne argumenty przemawiają za stosowaniem angiografii wieńcowej, z możliwością wykonania angioplastyki, szczególnie jeśli zagrożony jest duży obszar mięśnia sercowego. Niepowodzenia związane z wykonaniem zabiegu mogą rzutować na ocenę korzyści wynikających z takiej metody leczenia. Działanie zależnego od angioplastyki czasu opóźnienia w obniżaniu wskaźnika śmiertelności dla angioplastyki w odniesieniu do leczenia trombolitycznego wykazano z użyciem metod metaregresji.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 4; 245-249
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Leczenie przyczynowe (reperfuzyjne) w ostrej fazie niedokrwiennego udaru mózgu – od pierwszych prób do dziś
    Causative (reperfusion) treatment in acute ischaemic stroke – from the first attempts until today
    Autorzy:
    Rożniecki, Jacek J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1053065.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    fibrinolysis
    reperfusion therapy
    stroke
    thrombolysis
    tromboliza
    udar mózgu
    leczenie reperfuzyjne
    fibrynoliza
    rt-PA
    Opis:
    The review presents the development of causative treatment in the acute phase of ischaemic stroke over the past 20 years. The earliest methods of brain reperfusion, still in use today, are based on intravenous administration of a thrombolytic agent, but as the protocols improved, it was possible to extend the therapeutic time window for this method from initial 3 hours up to 4.5 hours (as standard), and even up to 6 hours in selected patients. The next step of brain reperfusion evolution was local, intra-arterial administration of a thrombolytic drug, and finally mechanical intravascular procedures were developed, which allowed the therapeutic window to be extended to 8 hours. The most advanced approaches, which combine 2 or 3 methods, enable safe and efficacious treatment of the acute phase of ischaemic stroke even up to 12 hours from its onset. This creates new perspectives for a development of vascular neurology and neurointerventional radiology, which in the future will give patients suffering from acute ischaemic stroke much more chances for survival and functional recovery than it has been very recently.
    W artykule przedstawiono, jak w ostatnich 20 latach rozwijały się metody przyczynowego – a więc rekanalizującego – leczenia w ostrej fazie niedokrwiennego udaru mózgu. Najwcześniejsze sposoby reperfuzji mózgu, wciąż stosowane, opierają się na dożylnym podaniu środka trombolitycznego; dzięki dopracowaniu protokołów leczenia udało się poszerzyć okno terapeutyczne dla tej metody z 3 godzin do 4,5 godziny (standardowo), a w niektórych przypadkach – nawet do 6 godzin. Kolejnym etapem rozwoju metod reperfuzji mózgu było lokalne, dotętnicze podawanie leku trombolitycznego. Wreszcie pojawiły się mechaniczne procedury wewnątrznaczyniowe, pozwalające poszerzyć okno terapeutyczne do 8 godzin. Najbardziej zaawansowane podejścia, łączące dwie lub trzy metody, umożliwiają bezpieczne i skuteczne leczenie chorych nawet w ciągu 12 godzin od wystąpienia objawów udaru mózgu. Stwarza to nowe perspektywy rozwoju neurologii naczyniowej i radiologii neurointerwencyjnej. W przyszłości pacjenci doznający niedokrwiennego udaru mózgu będą zatem mieć znacznie większe szanse na przeżycie i sprawne funkcjonowanie niż jeszcze bardzo niedawno.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2014, 14, 4; 228-234
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Intracranial haemorrhage in the course of ischaemic stroke in patients receiving IV thrombolytic therapy – a study of 141 patients from Gliwice and its vicinity. An attempt to determine risk factors based on authors’ own experience
    Krwotok śródczaszkowy w przebiegu udaru niedokrwiennego mózgu u chorych leczonych trombolitycznie i.v. w populacji z Gliwic i okolic – analiza 141 przypadków. Próba określenia czynników ryzyka na podstawie materiału własnego
    Autorzy:
    Opiełka, Witold
    Garstka, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030289.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    acute ischaemic stroke
    czynniki ryzyka
    objawowy krwotok śródczaszkowy
    risk factors
    symptomatic intracranial haemorrhage
    thrombolysis
    tromboliza
    udar niedokrwienny mózgu
    Opis:
    Introduction: Systemic thrombolytic therapy using recombinant tissue plasminogen activator is a recognised method for the causative treatment of acute ischaemic stroke. The aim of this study was to determine the safety of thrombolytic treatment, the incidence of the most dangerous complication – intracranial haemorrhage and to assess its influence on the final therapeutic outcome. An additional aim was to identify risk factors. Material and methods: A total of 141 patients treated from January 2013 to June 2015 at the Stroke Unit were included in the analysis. The patients were assessed in terms of neurological deficit according to the National Institutes of Health Stroke Scale, their functional status using the modified Rankin Scale and Brunnstrom motor ability scale. A multivariate analysis of different risk factors for intracranial haemorrhage was performed. Results: Symptomatic intracranial haemorrhage occurred in 3.5% of cases, asymptomatic haemorrhage was reported in 7.1% of cases. A statistically significant difference was found in mortality rate (p = 0.0043) between the thrombolytic subgroup (5%) and the group not receiving causative therapy (13%). The neurological status in the subgroup with symptomatic intracranial haemorrhage deteriorated in the 2nd hour of treatment, then it remained stable and reached a high value of the National Institutes of Health Stroke Scale median – 23; it differed significantly compared to other patients (p = 0.009 in the 2nd hour; p = 0.001 on day 7). The functional status of patients with symptomatic intracranial haemorrhage did not improve; it was assessed at baseline and at the end of treatment and remained at the same level (modified Rankin Scale – median = 5 and 5). There was a significant increase in mobility, presenting as a 2 point drop in the median, in other patients. Conclusions: Thrombolytic treatment is a relatively safe procedure. Mortality during hospital treatment in the group treated using recombinant tissue plasminogen activator was significantly lower compared to patients not treated with systematic thrombolysis. The final therapeutic outcome in patients with symptomatic intracranial haemorrhage is significantly inferior compared to other patients.
    Wstęp: Układowa tromboliza przy wykorzystaniu rekombinowanego tkankowego aktywatora plazminogenu jest uznaną metodą przyczynowego leczenia ostrego udaru niedokrwiennego. Celem pracy jest określenie bezpieczeństwa leczenia trombolitycznego, częstości występowania najgroźniejszego powikłania, jakim jest krwotok śródczaszkowy, i ocena jego wpływu na końcowy efekt leczniczy. Dodatkowym celem jest zdefiniowanie czynników mających wpływ na jego powstanie. Materiał i metoda: Analizą objęto 141 chorych leczonych od stycznia 2013 do czerwca 2015 roku na Oddziale Udarowym. Chorych oceniano, uwzględniając: deficyt neurologiczny zgodnie ze skalą National Institutes of Health Stroke Scale, stan funkcjonalny przy wykorzystaniu modyfikowanej skali Rankina i skali sprawności ruchowej Brunnstrom. Przeprowadzono wieloczynnikową analizę różnych czynników mogących mieć wpływ na ryzyko wystąpienia krwotoku śródczaszkowego. Wyniki: U 3,5% chorych wystąpił objawowy krwotok śródczaszkowy, a u 7,1% bezobjawowe ukrwotocznienie. Stwierdzono istotną statystycznie różnicę śmiertelności (p = 0,0043) pomiędzy grupą chorych poddanych leczeniu trombolitycznemu (5%) a grupą chorych nieleczoną przyczynowo (13%). Stan neurologiczny podgrupy z objawowym krwotokiem śródczaszkowym pogorszył się w 2. godzinie leczenia, nie zmienił się i osiągnął wysoką wartość mediany National Institutes of Health Stroke Scale – 23; różnił się istotnie w stosunku do pozostałych chorych (p = 0,009 w 2. godzinie i p = 0,001 w 7. dobie). Stan funkcjonalny chorych z objawowym krwotokiem śródczaszkowym nie poprawił się, oceniany na początku i końcu leczenia utrzymywał się na tym samym poziomie (modyfikowana skala Rankina – mediana = 5 i 5). W pozostałej grupie chorych stwierdzono wzrost sprawności ruchowej, przejawiający się spadkiem mediany o 2 punkty. Wnioski: Leczenie trombolityczne jest postępowaniem względnie bezpiecznym. Śmiertelność w czasie leczenia szpitalnego w badanej grupie leczonej rekombinowanym tkankowym aktywatorem plazminogenu jest istotnie mniejsza w stosunku do grupy chorych nieleczonych układową trombolizą. Końcowy efekt leczniczy wśród pacjentów z objawowym krwotokiem śródczaszkowym w trakcie obserwacji szpitalnej jest istotnie gorszy w stosunku do pozostałych pacjentów.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2015, 15, 4; 170-186
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Influence of Atheromatous Lesions in the Ilio-Femoral Segment on the Occurrence of Stentgraft Thrombosis After Endovascular Treatment of an Abdominal Aortic Aneurysm
    Autorzy:
    Solonynko, Bohdan
    Gałązka, Zbigniew
    Jakimowicz, Tomasz
    Szmidt, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1396926.pdf
    Data publikacji:
    2012-12-01
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    abdominal aortic aneurysym
    atherosclerosis
    ischaemia
    stentgraft
    endovascular rep air
    vascular graft
    endarterectomy
    thrombectomy
    thrombolysis
    Opis:
    Limb graft thrombosis (LGT) is one of the most frequent severe complications after endovascular repair of abdominal aortic aneurysms. The aim of the study was to assess the influence of atherosclerosis in ileo-femoral segment on the incidence of LGT as well as to analyze the methods of treatment of LGT. Material and methods. The medical records of 564 consecutive patients operated endovascularly for abdominal aortic aneurysm by means of bifurcated stentgrafts in the Department of General, Vascular and Transplantat Surgery of Medical University of Warsaw were analyzed. The minimal observation time after surgery was one year. Patients with inflammatory, ruptured and falls aneurysms as well as those with the observation period below 12 months were excluded from the study. Patients were divided into two groups: test (B) and control (K) depending on the progression of atherosclerosis in the iliac arteries. Group B included 184 patients (13 women and 171 men), with advanced atherosclerotic lesions of ilio-femoral segment, corresponding to the A - C class in the TASC classification. The remaining 380 patients (25 women and 355 men) without significant blood flow disorders in the iliac arteries, constituted the group K. The computed tomography was done in all patients with acute limb ischemia. Results. During the observation time up to 114 month, the LGT occurred in 43 (7.6%) cases: [group B - 34/184 (18.5%), group K - 9/380 (2.4%)]. The treatment of LGT included an attempt of patency restoring of the prosthesis by means of thrombolysis or thrombectomy combined with stenting. In case of failure the cross-over femoro-femoral bypass was implanted. Thrombectomy was successful in 21 of 40 cases (52.5%), the local thrombolysis was done in 5 patients and it was successful in three cases and in the remaining two patients the thrombectomy was done. In 16 of 24 patients after patency restoring of the prosthesis the angioplastics and stenting was done. In 17 cases the femoro-femoral bypass was implanted. Conclusions. The atherosclerosis in ileo-femoral segment significantly increases the risk of LGT. An attempt of patency restoring (thrombectomia or thrombolysis) combined with stenting and cross-over femoro- femoral bypass implantation in case of failure seems to be the successful method of LGT treatment.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2012, 84, 11; 551-559
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Influence of absorption and scattering on the velocity of acoustic streaming
    Autorzy:
    Secomski, W.
    Wójcik, J.
    Klimonda, Z.
    Olszewski, R.
    Nowicki, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/332699.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Akustyczne
    Tematy:
    ultrasound
    radiation force
    starch
    contrast agent
    blood
    thrombolysis
    Opis:
    Streaming velocity depends on intensity and absorption of ultrasound in the media. In some cases, such as ultrasound scattered on blood cells at high frequencies, or the presence of ultrasound contrast agents, scattering affects the streaming speed. The velocities of acoustic streaming in a blood-mimicking starch suspension in water and Bracco BR14 contrast agent were measured. The source of the streaming was a plane 20MHz ultrasonic transducer. Velocity was estimated from the averaged Doppler spectrum. The single particle driving force was calculated as the integral of the momentum density tensor components. For different starch concentrations, the streaming velocity increased from 8.9 to 12.5mm/s. This corresponds to a constant 14% velocity increase for a 1 g/l increase in starch concentration. For BR14, the streaming velocity remained constant at 7.2mm/s and was independent of the microbubbles concentration. The velocity was less than in reference, within 0.5mm/s measurement error. Theoretical calculations showed a 16% increase in streaming velocity for 1 g/l starch concentration rise, very similar to the experimental results. The theory has also shown the ability to reduce the streaming velocity by low-density scatterers, as was experimentally proved using the BR14 contrast agent.
    Źródło:
    Hydroacoustics; 2017, 20; 159-168
    1642-1817
    Pojawia się w:
    Hydroacoustics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Generation and measurement of acoustic streaming in limited space
    Autorzy:
    Secomski, W.
    Nowicki, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/332336.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Akustyczne
    Tematy:
    ultrasound
    radiation force
    blood
    thrombolysis
    Opis:
    The aim of this work was to use the streaming phenomena to assist clot dissolution in blood vessel. Such treatment is called sonothrombolysis. Acoustic streaming is a steady flow in a fluid driven by the acoustic wave propagating in a lossy medium. It is a non-linear effect and it depends on ultrasound intensity, and sound absorption in the media. The source of ultrasound was a flat piezoceramic disc generating long pulses at 1 MHz frequency and 0.2 W/cm2 ITA acoustical intensity. The streaming was generated in a vessel simulating free space, and next repeated in a multi-well cell culture plate, and in the limited space inside the 8 mm diameter silicone tube positioned perpendicular to the ultrasonic beam. The tube was filled with a mixture of water, glycerol, and starch, so with acoustic properties similar to blood. The streaming velocity was recorded either by the Siemens Acuson Antares ultrasonic scanner operating in the color Doppler mode at 8.9 MHz, or by the custom built 20 MHz pulsed Doppler flowmeter. The results obtained using both systems were very similar. The recorded streaming velocities were 3.2 cm/s, 6.1 cm/s and 0.3 cm/s, respectively. They were an order of magnitude smaller than that calculated theoretically. However, the results obtained confirm existence of streaming, even very close to the source, in the limited space. This effect will be explored in in-vitro experiments of blood clot dissolution within the tube simulating a blood vessel.
    Źródło:
    Hydroacoustics; 2016, 19; 361-368
    1642-1817
    Pojawia się w:
    Hydroacoustics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cloning and expression of a new recombinant thrombolytic and anthithrombotic agent - a staphylokinase variant
    Autorzy:
    Kowalski, Michał
    Brown, George
    Bieniasz, Magdalena
    Oszajca, Katarzyna
    Chabielska, Ewa
    Pietras, Tadeusz
    Szemraj, Zofia
    Makandjou-Ola, Eusebio
    Bartkowiak, Jacek
    Szemraj, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1040615.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    K2 domain of t-PA
    thrombolytic and antithrombotic agents
    thrombolysis
    staphylokinase
    recombinant protein
    hirulog
    antiplatelet activity
    Opis:
    To develop a more potent antithrombin agent with thrombolytic and antiplatelet properties, a new staphylokinase (SAK) variant was constructed. The kringle 2 domain (K2) of tissue type-plasminogen activator (t-PA) containing a fibrin-specific binding site (i), the RGD sequence (Arg-Gly-Asp) for the prevention of platelet aggregation (ii) and the antithrombotic agent - hirulog (iii) was assembled to the C-terminal part of recombinant staphylokinase (r-SAK). cDNA for the hybrid protein SAK-RGD-K2-Hirul was cloned into Pichia pastoris pPIC9K yeast expression vector. The introduction of K2 t-PA, the RGD sequence and hirulog into the C-terminus of r-SAK did not alter the staphylokinase activity. We observed a higher clot lysis potency of SAK-RGD-K2-Hirul as evidenced by a faster and more profound lysis of 125I-labeled human fibrin clots. The potency of thrombin inhibition by the hirulog C-terminal part of the recombinant fusion protein was almost identical to that of r-Hir alone. These results suggest that the SAK-RGD-K2-Hirul construct can be a more potent and faster-acting thrombolytic agent with better antithrombin and antiplatelet properties compared to r-SAK and SAK-RGD-K2-Hir.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2009, 56, 1; 41-53
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Application of Alteplase in the therapeutic window of stroke in the course of cardiomyopathy
    Zastosowanie Alteplazy w oknie terapeutycznym udaru mózgu w przebiegu kardiomiopatii
    Autorzy:
    Richter, Przemysław
    Leszczyński, Piotr
    Nabiałek, Aleksandra
    Tytan, Oksana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033251.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Towarzystwo Pomocy Doraźnej
    Tematy:
    stroke
    thrombolysis
    therapeutic window
    history
    atrial fibrillation
    Opis:
    Stroke is a threat to the health and life of the patient. Only early diagnosis and treatment in the so-called therapeutic window, enable effective help. This case represents an untreated 65-year-old man who suffered an acute stroke and was in a severe condition with full aphasia and hemiparesis transmitted by a medical emergency team in the emergency room of a hospital with a peripheral unit. Reliable intelligence at the scene, rapid transport to a dedicated treatment center, early imaging diagnostics and implemented thrombolytic therapy within 4.5 hours after the onset of symptoms, allowed to obtain a satisfactory final effect, despite co-existing cardiomyopathy.
    Udar mózgu stanowi zagrożenie zdrowia i życia pacjenta. Tylko wczesne rozpoznanie, diagnostyka i leczenie w tzw. oknie terapeutycznym, umożliwiają skuteczną pomoc. Omawiany przypadek przedstawia nieleczonego 65.letniego mężczyznę, który doznał ostrego udaru mózgu i w stanie ciężkim z pełną afazją i niedowładem połowiczym został przekazany przez zespół ratownictwa medycznego na izbie przyjęć szpitala dysponującego oddziałem udarowym. Rzetelny wywiad na miejscu zdarzenia, szybki transport do dedykowanego ośrodka leczniczego, wczesna diagnostyka obrazowa i wdrożona terapia trombolityczna w przeciągu 4,5 godziny od wystąpienia objawów, pozwoliły na uzyskanie satysfakcjonującego efektu końcowego, mimo współistniejącej kardiomiopatii.
    Źródło:
    Critical Care Innovations; 2018, 1, 1; 37-43
    2545-2533
    Pojawia się w:
    Critical Care Innovations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analysis of thrombolytic therapy in ischemic stroke treatment
    Analiza przebiegu leczenia udaru niedokrwiennego mózgu z wykorzystaniem trombolizy
    Autorzy:
    Rosińczuk, Joanna
    Bonk, Katarzyna
    Kołtuniuk, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1037715.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    treatment
    ischemic stroke
    thrombolysis
    leczenie
    udar mózgu
    tromboliza
    Opis:
    INTRODUCTION: Stroke is a widespread disease in the community. For this reason, its treatment is a major challenge for medical staff. Currently one of the most effective methods of treatment of ischemic stroke is thrombolysis. MATERIALS AND METHODS: The medical records of 91 patients diagnosed with acute ischemic stroke treated with thrombolysis and hospitalized in the Lower Silesian Specialist Hospital in Wroclaw in the years 2007–2013 have been analyzed for the study. Statistical analysis of the material was performed. RESULTS: The analysis of the studied material showed that: ‒ only a small number of patients with ischemic stroke are treated with thrombolysis ‒ the largest group of patients were individuals who at the stage of qualification for the treatment scored 6 points in The National Institutes of Health Stroke Scale, or NIH Stroke Scale (NIHSS) ‒ neurological deficits were resolved in 46% of patients within 24 hours after thrombolytic therapy ‒ an average point value according to the modified Rankin scale assessing the patients' level of disability was 1.08 after completion of hospitalization. CONCLUSIONS: 1. The neurological condition of most patients during thrombolytic treatment improved significantly during the ad-ministration of rt-PA. 2. After the hospitalization process, 6 out of 10 patients demonstrated full self-reliance. 3. Active involvement of the patient and the family in the therapeutic process enhances patient autonomy. 4. There was no record of a worse health condition following the treatment. 5. Thrombolytic therapy is an effective treatment for ischemic stroke.
    WSTĘP: Udar mózgu jest szeroko rozpowszechnionym schorzeniem w społeczeństwie, dlatego jego leczenie stanowi poważne wyzwanie dla personelu medycznego. Obecnie jedną z najskuteczniejszych metod leczenia ostrej fazy udaru niedokrwiennego jest tromboliza. MATERIAŁ I METODY: Analizie poddano dokumentację medyczną 91 pacjentów ze zdiagnozowanym udarem niedo-krwiennym mózgu, leczonych z wykorzystaniem trombolizy, hospitalizowanych w Dolnośląskim Szpitalu Specjali-stycznym we Wrocławiu w latach 2007–2013. Materiał poddano analizie statystycznej. WYNIKI: Analiza materiału badawczego wykazała, iż: ‒ tylko niewielki odsetek chorych z udarem niedokrwiennym jest leczony za pomocą trombolizy, ‒ wśród badanych najliczniejszą grupę stanowiły osoby, które na etapie kwalifikacji do leczenia uzyskały 6 pkt w skali NIHSS, ‒ w pierwszej dobie po leczeniu trombolitycznym stwierdzono u 46% pacjentów całkowite wycofanie się deficytów neurologicznych, ‒ po zakończonej hospitalizacji średnia liczba punktów według zmodyfikowanej skali Rankina, oceniająca stopień niesprawność pacjentów, wyniosła 1.08. WNIOSKI: 1. Stan neurologiczny większości pacjentów leczonych trobolitycznie uległ znacznej poprawie w trakcie podawania leku Actylise. 2. Po zakończonej hospitalizacji pełny zakres samodzielności odzyskało 6 na 10 pacjentów. 3. Aktywny udział chorego i rodziny w procesie terapeutycznym zwiększa samodzielność pacjenta. 4. Nie stwierdzono przypadków pogorszenia stanu zdrowia w wyniku leczenia. 5. Leczenie trombolityczne jest skuteczną metodą leczenia udaru niedokrwiennego mózgu.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2015, 69; 125-131
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies