Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "theatrical aesthetics" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Goll et Witkacy : entre l’expressionnisme et le surréalisme
    Goll and Witkacy: between expresionism and surrealism
    Goll i Witkacy: między ekspresjonizmem a surrealizmem
    Autorzy:
    Kaczmarek, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/966755.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Yvan Goll
    Witkacy
    theatrical aesthetics
    expressionism
    surrealism
    estetyka teatralna
    ekspresjonizm
    surrealizm
    Opis:
    Studiując dzieła, a nade wszystko teksty teoretyczne Yvana Golla i Stanisława Ignacego Witkiewicza, trudno nie zwrócić uwagi na wiele punktów wspólnych pomiędzy tymi wielkimi twórcami teatru. O ile Polak znał ponad wszelką wątpliwość surrealizm i wiele innych izmów panujących w Europie pierwszych dziesięcioleci XX wieku, o tyle Alzatczyk pochodzenia żydowskiego z pewnością nie miał możliwości zapoznania się z dokonaniami propagatora Czystej Formy. Niemniej, obaj stworzyli podobne, choć nieco różniące się między sobą, dwie estetyki teatralne, które wpisują się w Wielką Reformę Teatralną, i czynili to w tym samym czasie. Choć te dwie silne osobowości artystyczne nie znały się, to jednak wypracowały analogiczną nowatorską formułę ekspresji, zrodzoną w tyglu wielokulturowości, jakim była w owych czasach awangardowa Europa.
    Studying works, especially theoretical texts of Yvan Goll and Stanisław Ignacy Witkiewicz it is difficult not to pay attention to many common points between these two great creators of the theatre. Supposing the Pole knew beyond a reasonable doubt surrealism and many other “isms” prevailing in Europe in the first decades of the twentieth century, it is quite sure that the Alsatian with Jewish origins did not have the opportunity to get acquainted with the achievements of the initiator of the Pure Form. Nevertheless, they both created the two similar, but slightly different from each other, theatrical aesthetics, which constitute a part of the Great Theatre Reform and they did it at the same time. Although these two strong artistic personalities did not know each other, they have developed an analogous innovative formula of expression, created in the crucible of multiculturalism, which at that time was the avant-garde Europe.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2014, 009
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W sprawie partytury teatralnej
    On the Theatrical Score
    Autorzy:
    Żurawski, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/36139921.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    proces teatralny
    produkcja teatralna
    estetyka teatralna
    Jerzy Grzegorzewski
    dokumentacja teatru
    archiwum teatralne
    theatrical process
    theatrical production
    theatrical aesthetics
    theatre documentation
    theatre archive
    Opis:
    W sprawie partytury teatralnej podejmuje zagadnienia metodologicznych i technicznych problemów związanych z rekonstruowaniem dzieła teatralnego na podstawie zachowanej dokumentacji i innych materiałów archiwalnych, a także z opracowywaniem tzw. partytury udokumentowanej i krytycznej. W tym celu konfrontuje założenia schillerowskiej teatrologii (Zbigniew Raszewski, Jerzy Timoszewicz) i bedierowskiej tekstologii (Konrad Górski, Zbigniew Goliński) z rozwiązaniami postulowanymi przez performatykę (Tomasz Kubikowski, Diana Poskuta-Włodek) i współczesne edytorstwo naukowe (Maria Prussak, Krzysztof Mrowcewicz). Tekst stanowi fragment teoretycznego suplementu pracy doktorskiej Mateusza Żurawskiego Edycja krytyczna scenariuszy autorskich Jerzego Grzegorzewskiego, przygotowanej pod kierunkiem dr. hab. Tomasza Kubikowskiego i dr. hab. Krzysztofa Mrowcewicza w Instytytucie Badań Literackich PAN (2017).
    The paper addresses some methodological and technical issues involving the process of reconstructing a theatrical production based on its surviving documentation and other archival materials as well as the working out of the so-called documented and critical score. With that in mind, the author confronts the premises and assumptions of the Schillerean theatrology (Zbigniew Raszewski, Jerzy Timoszewicz) and Bédierean text-editing (Konrad Górski, Zbigniew Goliński) with solutions proposed by performative studies (Tomasz Kubikowski, Diana Poskuta-Włodek) and contemporary scholarly editing (Maria Prussak, Krzysztof Mrowcewicz). The paper is a part of a theoretical supplement to Mateusz Żurawski’s doctoral dissertation, Edycja krytyczna scenariuszy autorskich Jerzego Grzegorzewskiego (‘A critical edition of authorial scenarios by Jerzy Grzegorzewski’) written under the supervision of Dr. Habil. Tomasz Kubikowski and Dr. Habil. Krzysztof Mrowcewicz at the Institute of Literary Research of the Polish Academy of Sciences (2017).
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2018, 67, 1/2; 99-112
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wojciech Klimczyk, Wirus mobilizacji. Taniec a kształtowanie się nowoczesności (1455–1795), Tom 1: Dworskie kroki; Tom 2: Mieszczańskie gesty, Universitas, Kraków 2015.
    Autorzy:
    Kondrasiuk, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/36139125.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    historia teatru
    historia tańca
    performans teatralny
    estetyka teatralna
    choreografia
    choreografie społeczne
    kinesis
    theatre history
    dance history
    theatrical performance
    theatrical aesthetics
    choreography
    social choreographies
    Opis:
    Wojciech Klimczyk w dziele Wirus mobilizacji prezentuję historię Europy Zachodniej widzianą poprzez przemiany w jej praktykach tanecznych, albo – zgodnie z językiem używanym przez Klimczyka – przegląd kolejnych choreografii społecznych. W dwóch obszernych tomach zaszyto w istocie kilka książek pokrewnych tematycznie: historię choreografii wraz z historią tańców; społeczno-polityczną oraz kulturową historię tańca; historię stanowisk estetycznych w tej dziedzinie; kinetyczne analizy obrazów i dramatów; przegląd stanowisk filozoficznych wykonany z perspektywy definiowania ludzkiej cielesności. Autor bezpośrednio wskazuje też badaczy, którym zawdzięcza ramy teoretyczne. Swoją osobliwą wizję historyczności opiera na foucaultowskiej koncepcji „épistème", za Bourdieu opisuje mechanizmy dystynkcji, „wytwarzające” tańcem hierarchie społeczne, a od Rancière’a przejmuje ponadczasowe pojęcie „postrzegalnego”, przeformułowując je w „poruszalne”. Wszystko to pozwala mu na wyprowadzenie nadrzędnej, generalizującej kategorii kinesis, manifestującej się nie tylko w tańcu artystycznym, ale przede wszystkim – w wielu innych widowiskach kulturowych.
    In his work, Wirus mobilizacji, Wojciech Klimczyk presents a history of Western Europe interpreted through the changing dancing practices, or to use Klimczyk’s own vocabulary, an owerview of subsequent social choreographies. The two sizeable volumes contain several books on related topics: a history of choreography including a history of dances; a social and political history of dancing; a history of aesthetic positions with respect to dance; kinetic analyses of paintings and dramas; an overview of philosophical reflexion with an eye to how human body is defined. Klimczyk openly refers to the scholars who have supplied him with the theoretical framework for his endeavour. His curious idea of historicity is based on Foucault’s concept of épistème; following Pierre Bourdieu, he describes the mechanisms of distinction that produce social hierarchies through dance; whereas Rancière has inspired him with the atemporal concept of the perceivable, which Klimczyk uses as an analogy for his own concept of “the movable.” All of it enables him to arrive at a more general, higher-level category of kinesis whose changeable form permeates history and manifests itself not only in artistic dance, but most of all in many other cultural spectacles.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2018, 67, 1/2; 225-229
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Paranoiczne zerwania, wspólnotowe przywrócenia – teatralna metaforyka w teoriach queerowych
    Paranoic Breakoffs, Community Returns – Theatrical Metaphors in Queer Theories
    Autorzy:
    Trzeciak, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/445715.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    queer studies,performativity,performance,affect, aesthetics
    queer studies,performatywność,performans,afekt,estetyka
    Opis:
    In queer studies, both socially- and literature-oriented, theatrical metaphors are used to formulate ontological and epistemological research basis and its object. According to Judith Butler’s gender theory, performance and performativity are the basic concepts regarding a constructive understanding of identity. On that account, this article presents different uses of theatrical vocabulary, ranging form Judith Bulter’s differentiation between “performance” and “performativity”, to Eve Kosofsky Sedgwick’s project of “reparative performance”, which goes far beyond Butler’s exclusion of artistic context.
    W społecznych i literaturoznawczych teoriach queerowych metaforyka teatralna określa ontologiczne i epistemologiczne podstawy badawcze oraz ich przedmioty. W źródłowej dla badań teorii płci Judith Butler performans i performatywność funkcjonują jako centralne pojęcia konstruktywistycznego rozumienia tożsamości. Celem niniejszego artykułu jest przyjrzenie się przemianom, jakim podlegają w zróżnicowanych dyskursach queer studies konteksty i słowniki teatralne. Główną osią są queerowe praktyki interpretacji tekstów kultury, których ewolucja ukazuje emancypacyjną i wspólnotową funkcję teatralizacji języków teoretycznych, pozwalających na wykorzystanie scenicznej estetyki do lektur afektywnych i naprawczych.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2019, 7
    2353-4583
    2449-7401
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    «W tym strasznym Wrocławiu»: Korespondencja Edmunda Wiercińskiego z Teresą Roszkowską 1950–1952
    «In This Horrible Wrocław»: The Correspondence Between Edmund Wierciński and Teresa Roszkowska, 1950–1952
    Autorzy:
    Chojnacka, Anna
    Piekut, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/36139786.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    estetyka teatralna
    teatr polski
    produkcja teatralna
    Edmund Wierciński
    Teresa Roszkowska
    theatre aesthetics
    Polish theatre
    theatrical production
    Opis:
    Malarka i scenografka Teresa Roszkowska i aktor i reżyser Edmund Wierciński znali się ponad dwadzieścia lat. Roszkowska zaprojektowała oprawę sceniczną do siedmiu przedstawień w reżyserii Wiercińskiego, to właśnie z jej udziałem powstały jego najlepsze spektakle. Wierciński i Roszkowska tworzyli zgrany i twórczy duet. Rozumieli się doskonale, byli wobec siebie lojalni. Na scenie tworzyli całościowe kompozycje, a jednocześnie dbali o najdrobniejsze szczegóły. Listy Teresy Roszkowskiej znajdują się w Archiwum Wiercińskich w Zbiorach Specjalnych Instytutu Sztuki PAN, sygn. 1209/8. Listy Edmunda Wiercińskiego pochodzą z Pracowni Historii Szkolnictwa Teatralnego w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, gdzie zostały zdeponowane przez adresatkę.
    The painter and stage designer Teresa Roszkowska (1904–1992) and the actor and director Edmund Wierciński (1899–1955) had known each other for more than twenty years. Roszkowska designed the sets for seven productions directed by Wierciński, and the productions on which he collaborated with her were some of the best in his work.Wierciński and Roszkowska were a creative and well-working duo. They understood each other perfectly and were loyal to each other. They created comprehensive compositions on stage without losing sight of detail. The letters by Teresa Roszkowska are now part of the Wiercińskis’ Archive in the Special Collections of the Institute of Art at the Polish Academy of Sciences, No. 1209/8. The letters by Edmund Wierciński are kept at the Pracownia Historii Szkolnictwa Teatralnego (Laboratory of Research into the History of Theatre Education) of the Aleksander Zelwerowicz National Academy of Dramatic Art in Warsaw, where the addressee deposited them.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2018, 67, 1/2; 135-162
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies