Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the right to lie" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    SPORY W LITERATURZE NIEMIECKIEJ O NIEZGODNE Z PRAWDĄ ZEZNANIA OSKARŻONEGO O POPEŁNIENIE PRZESTĘPSTWA
    DISPUTES IN GERMAN LITERATURE REGARDING THE UNTRUE EVIDENCE PROVIDED BY A PERSON ACCUSED OF AN ALLEGED CRIME
    Autorzy:
    Byczyk, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693726.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    penal law
    criminal law
    criminal procedure
    accused
    the right to lie
    justification
    German law
    law comparatistics
    history of law
    penal process
    exception to the prohibition of committing offences
    criminal procedure and the constitution
    prawo karne
    postępowanie karne
    oskarżony
    prawo do kłamstwa
    kontratyp
    prawo niemieckie
    komparystyka prawna
    historia prawa
    proces karny
    kontratypy pozaustawowe
    gwarancje procesowe
    Opis:
    An attempt is being made to outline the historical evolution of the debate in the German doctrine concerning the right of the accused to lie. The considerations begin with a claim that this issue was not solved during the codification work carried out in the nineteenth century, and had consequently given rise to an ample discussion among German lawyers, that resulted in the formulation of three major positions. According to the first one, the accused in the penal process should be obliged to confess the truth. The opposite view stressed that the accused could resort to lying as long as he did not infringe the rights of others. And only recently (R. Torka) has originated a conception that under certain circumstances, namely when infringing the rights of the others is the sine que non condition for the escaping of criminal responsibility, a so-called right to lie of the accused has to be taken into account. The arguments brought to life by German lawyers may also considerably enrich the debate over the same issue in Poland.
    Autor stara się przedstawić ewolucję debaty na temat prawa oskarżonego do kłamstwa w doktrynie niemieckiej. Punktem wyjścia rozważań autora jest stwierdzenie, że problem ten nie został rozstrzygnięty w trakcie prac kodyfikacyjnych w XIX w. Dało to asumpt do szerszej debaty prawników niemieckich. Wykształciły się zasadniczo trzy główne stanowiska. Wedle pierwszego z nich oskarżony w procesie karnym powinien być zobligowany do wyjaśniania zgodnie z prawdą. Pogląd przeciwstawny przyznawał mu w tej materii pełną swobodę, ograniczoną jedynie prawami osób trzecich. Dopiero niedawno pojawiła się koncepcja (R. Torka), że w pewnych okolicznościach, a więc wtedy, gdy naruszenie praw innych osób ma być warunkiem sine qua non uniknięcia odpowiedzialności karnej, przyjąć należy tak zwany kontratyp prawa do kłamstwa. Argumenty podnoszone przez jurystów niemieckich mogą również wzbogacić debatę na ten temat prowadzoną w Polsce.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 1; 133-143
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Próba oceny prawnokarnych skutków fałszywych wyjaśnień na tle prawa do obrony
    An Attempt to Assess the Criminal-Law Consequences of False Explanations Against the Background of the Rights of the Defence
    Autorzy:
    Kulik, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1964257.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
    Tematy:
    fałszywe wyjaśnienia
    prawo do kłamstwa
    prawo do obrony
    false statement by accused
    a right to lie
    right to defence
    Opis:
    Artykuł dotyczy prawnokarnych konsekwencji fałszywych wyjaśnień oskarżonego w postępowaniu karnym. Autor przedstawia stanowiska wyrażone w tej materii w literaturze i orzecznictwie. Następnie przedstawia i uzasadnia swój pogląd. Uważa, że fałszywe wyjaśnienia nie są zabronione pod groźbą kary, ponieważ nie ma takiego typu czynu zabronionego. Takie zachowanie jest jednak niezgodne z prawem. To prawda, że jest to rodzaj obrony, ale nie jest to wykonywanie prawa do obrony. Nie wydaje się, aby fałszywe wyjaśnienia mogły mieć znaczenie jako okoliczność obciążająca przy wymiarze kary lub mogły być podstawą stosowania środka zapobiegawczego w postępowaniu (np. tymczasowego aresztowania). Nie ulega z kolei wątpliwości, że fałszywe wyjaśnienia stanowiące zniesławienie lub fałszywe oskarżenia mogą prowadzić do odpowiedzialności karnej.
    The paper deals with the issue of the legal consequences of a false statement given by the accused in criminal proceedings. The author presents positions expressed in this matter in the literature and jurisprudence. He then presents and justifies his own view. He believes that a false statement by the accused is not criminally prohibited, because there is no such type of offence. However, such behaviour is unlawful. It is true that this is a kind of defence, but it is not the execution of the right to defence. Nevertheless, it does not appear that the false statement could result in an intensification of the penalty or in the use of a preventive measure in the proceedings (for example temporary custody). It is undoubted, however, that false statement resulting in defamation or false accusation may lead to criminal liability.
    Źródło:
    Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2020, 12, 1; 229-246
    2080-1084
    2450-7938
    Pojawia się w:
    Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kompromis czy kłamstwo? Głos w sporze o zakres prawnej ochrony życia w Polsce
    A Compromise—or a Lie? A Voice in the Controversy over the Scope of Legislation on Human Life Protection in Poland
    Autorzy:
    ŚLĘCZKA, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047036.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-13
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    aborcja, prawo do życia, kompromis, etyka prawa
    abortion, right to life, compromise, ethics of the law
    Opis:
    Jesienią 2016 roku okazało się, że obywatelska inicjatywa rozszerzenia prawnej ochrony życia dzieci poczętych nie znajdzie politycznego poparcia w polskim parlamencie. W publiczną debatę na temat zakresu legalności aborcji w Polsce włączyli się publicyści, dziennikarze, politycy, jak również niektórzy filozofowie i etycy katoliccy, między innymi ks. Alfred Wierzbicki. Jego teza o „mądrym prawie”, które w pewnych sytuacjach pozostawia kobiecie ostateczną decyzję w sprawie życia dziecka poczętego, na gruncie etyki personalistycznej jest niemożliwa do uzasadnienia. Tekst ma charakter polemiczny wobec poglądu wyrażonego przez księdza Wierzbickiego i zawiera krytykę „argumentu z kompromisu”, przywoływanego przez zwolenników zachowania w polskim prawie cywilnym legalności aborcji w wymiarze przyjętym w ustawie z roku 1993. Ważnym ogniwem przedstawionej krytyki jest analiza logiczno-etyczna przyjmowanych obecnie procedur uchwalania prawa w polskim parlamencie. To one bowiem sprawiają, że dla posła pro- life niemożliwe jest dzisiaj konsekwentne i zgodne z sumieniem prezentowanie swojego stanowiska aksjologicznego.
    In the fall of 2016, it became apparent that the civil initiative to widen the extent of legal protection of the lives of the unborn will not find a political support from the members of the Polish Parliament. The public debate on the ‘permissible’ scope of abortion in Poland involved debates among publicists, journalists, and politicians, but also certain Catholic philosophers, in particular ethicists, among them Fr. Alfred Wierzbicki. However, Fr. Wierzbicki’s thesis that a ‘wise’ law will leave the decision as to whether the life of an unborn child should continue to the child’s mother, is rendered impossible within personalist ethics. The paper embraces a polemic with Fr. Wierzbicki’s view and advances a criticism of the ‘argument to moderation,’ put forward by the proponents of preserving unchanged the 1993 legal regulation which made it possible to perform abortion under certain circumstances. The nexus of the criticism thus formulated is the twofold (logical and ethical) analysis of the law-making procedures accepted by the Polish Parliament. As it turns out, it is precisely these procedures that make it impossible for its pro-life members to cast their votes on the issue of ‘permissibility’ of abortion in a way that would enable them to manifest their axiological standpoint in a coherent way, and thus to follow their consciences. Translated by Dorota Chabrajska
    Źródło:
    Ethos; 2016, 29, 4 (116); 297-306
    0860-8024
    Pojawia się w:
    Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Granice prawa. W odpowiedzi na polemikę Piotra Ślęczki SDS Kompromis czy kłamstwo? Głos w sporze o zakres prawnej ochrony życia w Polsce
    The Boundaries of Law: A Response to “A Compromise—or a Lie? A Voice in the Controversy over the Scope of Legislation on Human Life Protection in Poland,” a Polemics of Piotr Ślęczka, SDS
    Autorzy:
    WIERZBICKI, Alfred M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046693.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    prawo do życia, norma moralności, norma prawna, demokracja, wartości, kompromis aksjologiczny, kompromis polityczny
    right to life, the norm of morality, legal norm, democracy, values, axiological compromise, political compromise
    Opis:
    Rozważania o granicach prawach są odpowiedzią autora na krytykę jego stanowiska przez Piotra Ślęczkę SDS (zob. P. Ślęczka SDS, Kompromis czy kłamstwo? Głos w sporze o zakres prawnej ochrony życia w Polsce 29(2016) nr 4(116), s. 297-305). Kontekstem tych rozważań jest społeczna inicjatywa zaostrzenia prawa chroniącego życie człowieka nienarodzonego oraz masowy protest, z jakim inicjatywa ta spotkała się w Polsce w roku 2016. Ustawa z roku 1993 dopuszcza legalną aborcję w trzech przypadkach. W interpretacji autora hiatus między normą moralną a normą prawną jest wynikiem uwzględnienia przez prawodawcę granic samego prawa. Po pierwsze, źródłem granicy prawa jest demokratyczna procedura jego stanowienia na drodze głosowania. Kompromis prawny nie musi z konieczności stawać się kompromisem aksjologicznym. Po drugie, źródłem granicy prawa jest uwzględnienie przygodnej i dramatycznej kondycji ludzkiej, wobec której prawodawca zawiesza kategoryczny charakter normy prawnej bez podważania obowiązywalności normy moralnej. Prawo wycofuje się w takich sytuacjach od nakazywania czynów heroicznych czy też przekraczających psychologiczną zdolność podmiotu. U podstaw analiz znajduje się pogląd, że wierność wartościom oraz zdolność do kompromisu są filarami demokracji, a mądrość prawodawcy polega na trosce o ich wzajemną więź w sytuacji poważnego konfliktu aksjologicznego.
    The present considerations regarding the boundaries of law are a response to Fr. Piotr Ślęczka’s criticism of the author’s standpoint (see Piotr Ślęczka, SDS, “A Compromise—or a Lie? A Voice in the Controversy over the Scope of Legislation on Human Life Protection in Poland,” Ethos 29:4(116) (2016): 297-305). The context of the considerations is the public initiative to toughen the prenatal life protection law and the mass protests the initiative in question encountered in Poland in 2016. The 1993 anti-abortion law allows legal abortion if one of three exceptions is met. The author holds that the hiatus between the moral norm and the legal norm results here from the lawmaker’s consideration of the boundaries of law as such. Firstly, the boundaries of law are a consequence of the democratic procedures of voting used in lawmaking. However, a legal compromise does not necessarily turn into an axiological one. Secondly, the boundaries of law are a consequence of the lawmaker’s consideration of the human condition, its contingency and tragic realities, in the face of which the lawmaker suspends the categorical nature of the legal norm without, however, questioning the imperative nature of the respective moral norm. In cases in question the law abstains from prescribing heroic acts or acts beyond the psychological capacity of the subject. The author’s standpoint stems from the view that both faithfulness to values and the ability to compromise are the pillars of democracy. The wisdom of the lawmaker lies in the concern for preserving the link between the two in the situation of a grave axiological conflict. Translated by Dorota Chabrajska
    Źródło:
    Ethos; 2017, 30, 1 (117); 283-289
    0860-8024
    Pojawia się w:
    Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies