Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the Western Church" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-10 z 54
Tytuł:
Prawnokanoniczne pojęcie świętości w Kościele Zachodnim
Legal and Canonical Concept of Canonization in the Western Church
Autorzy:
Misztal, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1872246.pdf
Data publikacji:
2019-10-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
Holiness is a theological concept based on the Old and the New Testaments as well as on the whole Tradition of the Church. Drawing on the theological concepts canonical law determines, by the act of canonization, that some persons have been granted canonized holiness, i.e. towards the Church (coram Ecclesia). The Church carries out an investigation having completed the process concerning the life, virtues or martyrdom or the ancient cult. This investigation, called a canonization process, has undergone a great evolution starting from the primitive forms of canonization, through translations (translatio), to the papal acts (decrees, bullae). In the course of history the requirements were made ever stricter, ending up with a troublesome casuistry. The latest reforms, starting from Pius XI (1930) through Paul VI (1969) to John Paul II (1983), have led to deprive this process of formalism, to support the whole procedure with some scientific elements, and to found the process of canonization on the conciliar principle of collegiality in the Church. In Polish literature we have not had any legal and canonical study on the concept of canonization. The enclosed bibliography and basing all the arguments on the original sources will help the reader to deepen some selected issues of interest concerning this topic.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 1996, 6; 87-108
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Magdalena Biniaś-Szkopek, Regionalne warianty konfliktów małżeńskich i przedmałżeńskich w średniowiecznej Europie (wokół książki Wolfganga P. Müllera Marriage Litigation in the Western Church, 1215−1517, New York, Cambridge University Press 2021)
Autorzy:
Biniaś-Szkopek, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2120054.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2022, 2 (33); 199-207
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawosławie wobec reformacji Lutra
The Orthodox Church towards Luther’s Reformation
Autorzy:
Pańkowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040984.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Luther
orthodoxe Kirche
Westkirche
der Leipziger Disput
Primat
Rechtfertigung
Fegefeuer
Ekklesiologie
the Orthodox Church
the Western Church
the Leipzig dispute
primacy
justification
purgatory
ecclesiology
Luter
Kościół prawosławny
Kościół zachodni
dysputa lipska
prymat
usprawiedliwienie
czyściec
eklezjologia
Opis:
Rocznica 500lecia Reformacji dla Kościoła prawosławnego nie stanowi szczególnego powodu do radości, ponieważ stanowi kolejny podział w Kościele – powiedział metropolita Hilarion (Ałfiejew). Pomimo, że dotyczyła ona relacji Lutra i Kościoła zachodniego, jej odniesieniem stał się Kościół prawosławny, w którym Luter doszukiwał się pierwotnej nauki i eklezjologii. Dowodem tego był dysputa lipska, podczas której prymat, liturgikę, strukturę Kościoła, naukę o usprawiedliwieniu i czyśćcu Luter konfrontował z nauką Kościoła prawosławnego. Skoro Luter widział w prawosławiu osnowę dla swojej reformy, dlaczego nie zdecydował się na konwersję do Kościoła wschodniego? Karmires, podkreślając dużą znajomość prawosławia przez Lutra, twierdzi jednak, iż miała ona jedynie powierzchowny charakter, któremu brakował empirycznego poznania. Konkluduje ponadto, że Luter ani nie chciał, ani nie mógł przyjąć prawosławia ze względu na swoje przywiązanie do mentalności Kościoła zachodniego, a także teologii scholastycznej.
”The 500th anniversary of the Reformation for the Orthodox Church is not a special reason for joy, because that was another division in the Church” – Metropolitan Hilarion (Alfeyev) said. Although it concerned the relationship between Luther and the Western Church, its reference became the Orthodox Church, in which Luther sought primary teaching and ecclesiology. The proof of this was the Leipzig dispute, during which the primacy, liturgy, structure of the Church, the teaching of justification and purgatory, Luther confronted with the teaching of the Orthodox Church. If Luther saw in the Orthodox Church a framework for his reform, why did he not decide to convert to the Eastern Church? Karmires, emphasizing Luther's great knowledge of the Orthodox Church, claims, however, that it had only a superficial character, lacking empirical knowledge. He also concludes that Luther neither wanted nor accepted Orthodoxy because of his affection to the mentality of the Western Church and to scholastic theology as well.  
Der 500. Jahrestag der Reformation ist für die orthodoxe Kirche kein besonderer Anlass zur Freude, da es die nächste Teilung der Kirche bedeutet – sagte der Metropolit Hilarion (Ałfiejew). Obwohl sie das Verhältnis zwischen Luther und der westlichen Kirche betrifft, wurde die orthodoxe Kirche zum Referenzpunkt, da Luther in ihr die ursprüngliche Lehre und Ekklesiologie gesucht hat. Der Beweis dafür ist der Leipziger Disput, in der Luther die Problematik des Primats, der Liturgie, der Kirchenstruktur sowie der Rechtfertigung und des Fegefeuers mit der Lehre der orthodoxen Kirche konfrontiert hat. Wenn Luther in der Orthodoxie einen Bezugspunkt für seine Reform gesehen hat, warum hat er nicht zur orthodoxen Kirche konvertiert? Karmires ist der Meinung, dass trotz der detaillierten Kenntnisse Luthers über die Orthodoxie, sein Verständnis oberflächlich war, ohne empirische Erfahrung. Er stellt fest, dass Luther weder die Orthodoxie annehmen wollte noch konnte wegen seiner Verbundenheit mit der Mentalität der westlichen Kirche und der scholastischen Theologie.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2018, 13; 83-91
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W swoim Kościele Pan otworzył jego usta (por. Syr 15, 5). Orędownictwo św. Jana Apostoła i Ewangelisty w świetle formularzy mszalnych Kościoła zachodniego do Soboru Trydenckiego
In His Church the Lord Opened His Mouth (cf. Eccl. 15,5). Intercession of John the Apostle and Evangelist in Light of Mass Formularies Used in the Western Church Until the Council of Trent
Autorzy:
Pałęcki, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035055.pdf
Data publikacji:
2020-08-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
liturgia
kult świętych
Eucharystia
św. Jan Apostoł i Ewangelista
liturgy
veneration of saints
Eucharist
John the Apostle and Evangelist
Opis:
Od pierwszych wieków chrześcijaństwa kult świętych był nierozdzielnie związany z misterium Chrystusa. Zwłaszcza na początku oddawano szczególną cześć Matce Jezusa i najbliższym uczniom Chrystusa Pana. Jednym z tych uczniów Pana należących do grona Dwunastu, którego kult znany był od pierwszych wieków chrześcijaństwa, jest św. Jan Ewangelista. W tradycji zachodniej obchodzono dwa święta ku Jego czci: dzień narodzin dla nieba, 27 grudnia, oraz wspomnienie poddania go torturom, 6 maja. W kształtowaniu się kultu św. Jana oprócz przekazów biblijnych ważną rolę odegrały apokryfy Nowego Testamentu. Najczęściej z biblijnych przekazów w formularzach mszalnych przywoływano powołanie św. Jana jako rybaka ludzi, jego szczególną relację z Chrystusem podczas Ostatniej Wieczerzy oraz przekazanie pod jego opiekę Matki Pana. Wskazując na Jego naukę często odwoływano się do głoszonego przez niego Odwiecznego Słowa, które od początku było u Boga. Lektura tekstów liturgicznych ku czci św. Jana Ewangelisty pozwoliła ukazać tego Świętego w misterium Kościoła jako wzór zjednoczenia z Chrystusem i Jego Matką, oraz jako orędownika w codzienności życia wiernych.
From the first centuries the Christian cult of saints has been inseparably linked to the mystery of Christ. Particularly at the beginning, special veneration was given to the Mother of Jesus and to the closest disciples of Christ the Lord. One of these disciples of the Lord, belonging to the Twelve, whose cult has been known since the first centuries of Christianity, is St. John the Evangelist. In western tradition two feastdays are observed in his honor: the day of his birth into heaven, December 27, and the memorial of when he was given over to torture, May 6. Along with the biblical accounts, New Testament apocrypha played an important role in the formation of the cult of St. John. The biblical passages most often used in Mass formulas are the calling of St. John to be a fisher of men, his special relationship with Christ at the Last Supper, and the Mother of the Lord being entrusted into his care. In quoting his teaching, reference is often made to his proclamation of the Eternal Word, Who was with God from the beginning. A reading of the liturgical texts honoring St. John the Evangelist makes it possible to see this saint in the mystery of the Church as a model of union with Christ and with His Mother, and as an intercessor in the daily life of the faithful.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 8; 39-57
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przemiany zachodniej elewacji kościoła św. Bernardyna we Wrocławiu
The transformation of the western facade of the church of St Bernard in Wrocław
Autorzy:
Małachowicz, Maciej
Pietras, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/2206456.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
kościół św. Bernardyna
klasztor bernardynów
Wrocław
architektura
średniowiecze
Saint Bernard church
post-Bernardine complex
architecture
Middle Ages
Opis:
W artykule przedstawiono przemiany architektury kościoła dawnego klasztoru bernardynów we Wrocławiu, ze szczególnym uwzględnieniem detalu architektonicznego. W murach budowli dają się odnaleźć ślady poszczególnych faz, począwszy od wzniesienia oratorium w 1453 r., przez bazylikowy kościół z 1463 r., nowe oratoria, przebudowę po pożarze w 1628 r. aż po neogotyckie dodatki z końca XIX w. Badania prowadzone podczas odbudowy pod kierunkiem Edmunda Małachowicza w latach 1956–1963 znacznie uzupełniły obserwacje autorów artykułu, poczynione podczas prac w 2015 r. Podczas tych ostatnich odnaleziono fragmenty gotyckiego muru włączonego w barokowy szczyt zachodni, pozostałości zdwojonego portalu oraz relikty najstarszego oratorium. Na ich podstawie sporządzono rekonstrukcję pierwotnego wyglądu budowli, etapów konstrukcji i techniki wykonania.
The article provides the description of the transformations, revealed particularly in architectural details of the post-Bernardine church, the part of its monastic complex in Wrocław. There are visible traces of several stages of construction on the building’s walls. It is possible to recognize the first oratory, basilica-shaped church, further oratories, the parts reconstructed after the fire in 1628 till the 19th century, neo-Gothic additions. Edmund Małachowicz’ research work, which took place in 1956–1963, has been recently complemented by the authors of this article in 2015. The parts of Gothic masonry encased in Baroque gable, traces of double western portal and remnants of the first oratory were found during the latest exploration. Basing on earlier knowledge and current findings there were prepared reconstructions of the original appearance of the building, its stages of construction and technical details.
Źródło:
Dziedzictwo architektoniczne. Rekonstrukcje i badania obiektów zabytkowych; 171-177
9788374939805
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Małżeństwo oraz jego cele w opinii zachodnich Ojców Kościoła
Marriage and its Purposes in the Opinion of Western Church Fathers
Autorzy:
Delimata, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607391.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
The author describes the opinions of the Church Fathers on marriage and its purposes. The question is did some of the Church Fathers condemn matrimony. The answer is no. Some of the Church Fathers emphasized the disadvantages of the matrimony which was seen as an opposite site to the virginity or widows’ state. Moreover, these negative definitions was sometimes connected with the philosophical opinions oh the Church Fathers. Negative or positive image of marriage was also a consequence of the rhetoric utterances. The Church Fathers also emphasized the equal state of husband and wife and family life.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2008, 22; 103-115
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wachlarz w Kościele Wschodnim i Zachodnim oraz w kulturze świata
Fan in the Eastern and Western Church and in the culture of the world
Autorzy:
Wasilewska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783867.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
wachlarz typu ekran
oganiaczka
składany
brisé
Ripidion
flabellum
wachlarz na Bliskim i Dalekim Wschodzie
wachlarze japońskie osobiste
teatralne
wojenne
wachlarz chiński
koreański
fixed fan
folding fan
ripidion
Japanese personal
theater and military fans
Chinese fan
Korean fan
Opis:
The history of a fan – an object that could be seen as exquisite (or even superfluous) – is extremely rich and interesting from the point of view of customs, history and art history. It is amazing how this small object of everyday use, currently considered to be women’s fashion utensils, has had multiple and important functions for millennia. Since the earliest times, fans have been used for cooling, stripping insects, sun protection or setting fire. In ancient Egypt the fans were used by pharaohs and priests as attributes of power and grandeur. Until the 1950s, two fans (flabella) were used in the Western Church as an honorary distinction in processions during which the Pope was carried on shoulders on the gestatorial chair (sedia gestatoria). In the liturgy of the Eastern Church the use of fans (ripidia) has survived to our times, although their significance has already become entirely symbolic. Battle fans come from the Far East, where they served primarily as a sign of officer rank, but also as a weapon. They were used from the 6th to the 16th century, when they reached the peak of popularity. The fans arrived in Europe along with expeditions to the Far East. The golden times of fans came in the 17th and 18th centuries. They ruled in upper-class salons and royal courts throughout Europe. They have become a symbol of prosperity, refinement and coquetry regardless of the time of year. The fan has become the attribute of a lady. Folding fans have gained the most popularity. The fans were made of wood, precious metals, ivory, tortoiseshell, leather, parchment, silk, linen, paper, feathers, and also leaves. They were carved, painted, embroidered and decorated with jewels. They took different forms depending on the application and needs. They were small and large, straight, folded, pleated, round, semicircular, in the shape of a leaf or a streamer, on a long or short handle.
Historia wachlarza, wydawałoby się przedmiotu zbytkownego (a nawet zbędnego), jest niezwykle bogata i ciekawa z punktu widzenia obyczajów, historii i historii sztuki. To zdumiewające, jak ta niewielka rzecz codziennego użytku, współcześnie zaliczana do utensyliów mody kobiecej, przez tysiąclecia pełniła wielorakie i ważne funkcje. Od najdawniejszych czasów wachlarze były używane do ochłody, odpędzania owadów, ochrony przed słońcem czy do rozniecania ognia. W starożytnym Egipcie wachlarze paradne używane były przez faraonów i kapłanów jako atrybuty władzy i dostojeństwa. Do lat 50. XX wieku w Kościele Zachodnim były używane dwa wachlarze (flabella) jako wyróżnienie honorowe w procesjach, podczas których niesiono papieża na sedia gestatoria. W liturgii Kościoła Wschodniego do naszych czasów przetrwało używanie wachlarzy (ripidia), chociaż ich znaczenie stało się już zupełnie symboliczne. Znane są także wachlarze bojowe. Wywodzą się z Dalekiego Wschodu, gdzie służyły przede wszystkim jako oznaka rangi oficerskiej, ale także jako broń. Używane były od VI do XVI wieku, kiedy to osiągnęły szczyt popularności. Wachlarze do Europy przybyły wraz z wyprawami na Daleki Wschód. W XVII i XVIII wieku nastały złote czasy wachlarzy. Królowały w salonach wyższych sfer i na dworach królewskich całej Europy. Były symbolem dostatku, wykwintności i kokieterii bez względu na porę roku. Wachlarz stał się atrybutem damy. Największą popularność zyskały wachlarze składane. Wachlarze wykonywane były z drewna, metali szlachetnych, kości słoniowej, szylkretu, skóry, pergaminu, jedwabiu, płótna, papieru, piór, także z liści; były rzeźbione, malowane, haftowane i ozdabiane klejnotami. Przybierały różne formy w zależności od zastosowania i potrzeb, były małe i duże, proste, składane, plisowane, okrągłe, półkoliste, w kształcie liścia, chorągiewki, na długim lub krótkim uchwycie.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2019, 111; 357-392
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyczynek do badań nad początkiem Cerkwi na Zachodzie Rusi
Contributions to the Study of the Beginnings of the Orthodox Church in Western Rus’
Autorzy:
Liwoch, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420243.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Ruś Kijowska
chrześcijaństwo
drużyna książęca
kurhany
obol zmarłych
krzyże
Kievan Rus’
Christianity
princely retinue (druzhina)
burial mounds
obolus of the dead
crosses
Opis:
W 1882 r. T. Ziemięcki przeprowadził w Podhorcach (obwód lwowski, Ukraina) badania wykopaliskowe dwóch sąsiadujących ze sobą kurhanów, które nazwał wielką mogiłą bliźniaczą nr 1 i nr 2. W mogile nr 1 odkrył bogato wyposażony pochówek podwójny (zapewne małżeński), w którym znajdowały się dwa identyczne srebrne krzyżyki. Krzyże te należą do typu nazywanego skandynawskim (wariant B.1 typu 1.4.3 wg J. Staeckera). W mogile nr 2 znalazł szkielet mężczyzny, którego pochowano z wyposażeniem, w tym z dwoma krzyżami. Większy (zaginiony) był brązowym enkolpionem z wyobrażeniem Ukrzyżowania i Matki Boskiej Oranty, który znajduje analogie w krajach naddunajskich. Mniejszy jest srebrnym krzyżykiem w formie krzyża św. Piotra. W ustach zmarłych pochowanych w obu kurhanach znajdowały się drobne przedmioty złote, które interpretować należy jako lokalny wariant zwyczaju obola zmarłych. Oba groby są częścią nekropoli z pochówkami drużynnymi. Datować je trzeba na koniec X - 1. połowę XI w. Przedstawiane obiekty są najstarszymi niebudzącymi wątpliwości chronologicznych i interpretacyjnych śladami obecności schrystianizowanych (grecka wersja chrześcijaństwa) elit nad górnymi Bugiem i Dniestrem. Zmarli nie będąc duchownymi, byli jednak przedstawicielami nowej oficjalnej religii wśród słowiańskiej ludności, której nawracanie dopiero się rozpoczynało. Wydaje się zatem, że ich obecność w Podhorcach uznać można za początek Cerkwi w zachodniej części niegdysiejszej Rusi Kijowskiej.
In 1882 T. Ziemięcki conducted in Pìdgìrcì (Lviv district, Ukraine) a research excavation of two neighboring burial mounds which he called the Great Twin Barrows No. 1 and No. 2. In barrow No., he discovered on richly furnished double burial (probably of a married couple) where he found two identical silver crosses. The crosses belong to the so called Scandinavian type (variant B.1 type 1.4.3 acc. J. Staecker). In barrow No. 2, he found a skeleton of a male buried with furnishings, including two crosses. The bigger one (lost) was a bronze encolpion depicting the Crucifixion and the Virgin Orans, which can find analogies in the Danube countries. The smaller one is a silver St. Peter’s cross. In the mouths of the corpses found in both barrows there were tiny gold objects which could be interpreted as a local variation of the obolus of the dead custom. Both graves are a part of necropolis with druzhina burials. They date back to the end of the 10th century or the first half of the 11th century. The objects presented here are the earliest evidence to confirm the presence of a Christianized (Greek version of Christianity) elite in the region of the Upper Bug and Upper Dniester, which is not burdened with chronological or interpretative reservation. The deceased were not members of the clergy but, nevertheless, representatives of the new official religion in a pagan Slavic population whose conversion had barely begun. It seems, therefore, that their presence in Pìdgìrcì can be considered the beginning of the Orthodox Church in the western part of the former Kievan Rus’.
Źródło:
ELPIS; 2014, 16; 169-172
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KOŚCIÓŁ KATOLICKI NA POMORZU ZACHODNIM (1945–1989) W PUBLIKACJACH PRACOWNIKÓW INSTYTUTU PAMIĘCI NARODOWEJ
THE CATHOLIC CHURCH IN WESTERN POMERANIA (1945–1989) IN PUBLICATIONS OF THE INSTITUTE OF NATIONAL REMEMBRANCE
Autorzy:
Stanuch, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592143.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
historiography of the Catholic Church
sources editons
monographs
the Catholic Church in Western Pomerania
publications IPN
historiografia Kościoła katolickiego
edycje źródeł
monografie
Kościół katolicki na Pomorzu Zachodnim
publikacje IPN
Opis:
Instytut Pamięci Narodowej znany jest z bogatej oferty wydawniczej. Wśród wielu pozycji książkowych poczytne miejsce zajmują te związane z historią Kościoła w okresie PRL. Podobnie jest w szczecińskim Oddziale IPN, który funkcjonuje od 2005 roku. Wcześniej był delegaturą IPN Oddział w Poznaniu. Gdy w 2015 roku cały IPN świętował 15-lecie działalności, w Szczecinie obchodzono jubileusz 10-lecia. Jak zwykle przy takich okazjach dokonuje się różnego rodzaju podsumowań. Jednym z nich była analiza dotychczasowego stanu badań nad historią Kościoła katolickiego na Pomorzu Zachodnim i przedstawienie dorobku pracowników IPN w Szczecinie w tym zakresie. Dzięki ich dużemu zaangażowaniu i pracowitości zachodniopomorska historiografia Kościoła powiększyła się o wartościowe monografie, prace zbiorowe, publikacje źródłowe, albumy, materiały edukacyjne. Jest to dorobek widoczny, który w przedstawionym artykule został poddany ogólnej charakterystyce. Zasadniczy wniosek, jaki nasuwa się po analizie dorobku pracowników IPN, jest taki, że w każdym roku kalendarzowym pojawiała się nowa publikacja na temat historii Kościoła na Pomorzu Zachodnim. W przyszłości planowane są następne publikacje, które z pewnością w znacznym stopniu przyczynią się do lepszego poznania dziejów Kościoła na Pomorzu Zachodnim
Institute of National Remembrance is known for its wide range of publishing. Among the many books, those related to the history of the Church in the communist period, occupy a prominent place.It is similarly in Szczecin’s Branch of Institute of National Remembrance (former delegacy of the Branch in Poznań), which is operating since 2005. When in 2015 Institute of National Remembrance celebrated the 15th anniversary of activity in Poland, it also celebrated its 10th anniversary in Szczecin. As usual on such occasions, it is opportunity for making summary. One of them was to analyze the current state of research on the history of the Catholic Church in Western Pomerania and present achievements of employees Institute of National Remembrance in Szczecin in this field. Thanks to their great commitment and diligence West Pomeranian historiography of the Church increased by valuable monographs, collective works, source publications, educational materials, and other books. These are visible achievements, which in the article has been subjected to general characteristics. The basic request to be drawn after analyzing the achievements of employees IPN is that in each calendar year, appeared new publication about the history of the Church in Western Pomerania. Other publications will be created in future, for better understanding of the history of the Church in Western Pomerania.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2017, 1; 111-124
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Обрядова війна” 1860-х років на західноукраїнських землях і церковне малярство
„Ceremonial War” of the 1860s in the western Ukrainian lands and church painting
Autorzy:
Kupchynska, Larysa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062734.pdf
Data publikacji:
2022-12-28
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
„обрядова війна”
греко-католицька церква
митець
традиції
новаторство
церковне малярство
„ritual war”
Greek Catholic Church
artist
church painting
traditions
innovation
Opis:
У статті на прикладі творчої діяльності провідних митців розглянуто вплив „обрядової війни” 1860-х років на формування самобутнього осередку церковного живопису західноукраїнських земель другої половини ХІХ ст. Велику увагу присвячено одному з наслідків конкордату 1855 р. між Австрією і Ватиканом, яким була „обрядова війна” греко-католицької церкви 1860-х років. Конкретизовано багатолітню діяльність духовенства у напрямі очищення грецького обряду в греко-католицькій церкві. Розкрито роль митців у розвитку церковного живопису та індивідуальний підхід Олександра Рачинського, Корнила Устияновича і Корнила Романовського до переосмислення традицій українського іконопису минулих століть. Доведено, що вони шляхом вивчення історії українського і західноєвропейського мистецтва сприяли новому підходу до живописно-композиційних і образно-змістових вирішень церковного малярства, вони переосмислили давні традиції відповідно до вимог свого часу.
The article investigates into the influence of the „ritual war” of the 1860s on the formation of an authentic center of church painting in the western Ukrainian lands of the second half of the nineteenth century by the example of the creative life of prominent artists. Much attention is paid to one of the consequences of the 1855 concordat between Austria and the Vatican, which was the „ritual war” of the Greek Catholic Church in the 1860 s. The long-term activity of the clergy to purify the Greek rite in the Greek Catholic Church is detailed. The role of artists in the development of church painting and the individual approach of Oleksandr Rachynskyi, Kornyl Ustiianovych and Kornyl Romanovskyi to rethinking the traditions of Ukrainian icon painting of past centuries is revealed. It is proved that by studying the history of Ukrainian and Western European art they contributed to a new approach to pictorial-compositional and figurative-semantic solutions of church painting, they rethought ancient traditions with due regards to the requirements of their time.
Źródło:
Studia Ucrainica Varsoviensia; 2022, 10; 181-196
2299-7237
Pojawia się w:
Studia Ucrainica Varsoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-10 z 54

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies