Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the Orthodox Church" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Prawosławie wobec reformacji Lutra
The Orthodox Church towards Luther’s Reformation
Autorzy:
Pańkowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040984.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Luther
orthodoxe Kirche
Westkirche
der Leipziger Disput
Primat
Rechtfertigung
Fegefeuer
Ekklesiologie
the Orthodox Church
the Western Church
the Leipzig dispute
primacy
justification
purgatory
ecclesiology
Luter
Kościół prawosławny
Kościół zachodni
dysputa lipska
prymat
usprawiedliwienie
czyściec
eklezjologia
Opis:
Rocznica 500lecia Reformacji dla Kościoła prawosławnego nie stanowi szczególnego powodu do radości, ponieważ stanowi kolejny podział w Kościele – powiedział metropolita Hilarion (Ałfiejew). Pomimo, że dotyczyła ona relacji Lutra i Kościoła zachodniego, jej odniesieniem stał się Kościół prawosławny, w którym Luter doszukiwał się pierwotnej nauki i eklezjologii. Dowodem tego był dysputa lipska, podczas której prymat, liturgikę, strukturę Kościoła, naukę o usprawiedliwieniu i czyśćcu Luter konfrontował z nauką Kościoła prawosławnego. Skoro Luter widział w prawosławiu osnowę dla swojej reformy, dlaczego nie zdecydował się na konwersję do Kościoła wschodniego? Karmires, podkreślając dużą znajomość prawosławia przez Lutra, twierdzi jednak, iż miała ona jedynie powierzchowny charakter, któremu brakował empirycznego poznania. Konkluduje ponadto, że Luter ani nie chciał, ani nie mógł przyjąć prawosławia ze względu na swoje przywiązanie do mentalności Kościoła zachodniego, a także teologii scholastycznej.
”The 500th anniversary of the Reformation for the Orthodox Church is not a special reason for joy, because that was another division in the Church” – Metropolitan Hilarion (Alfeyev) said. Although it concerned the relationship between Luther and the Western Church, its reference became the Orthodox Church, in which Luther sought primary teaching and ecclesiology. The proof of this was the Leipzig dispute, during which the primacy, liturgy, structure of the Church, the teaching of justification and purgatory, Luther confronted with the teaching of the Orthodox Church. If Luther saw in the Orthodox Church a framework for his reform, why did he not decide to convert to the Eastern Church? Karmires, emphasizing Luther's great knowledge of the Orthodox Church, claims, however, that it had only a superficial character, lacking empirical knowledge. He also concludes that Luther neither wanted nor accepted Orthodoxy because of his affection to the mentality of the Western Church and to scholastic theology as well.  
Der 500. Jahrestag der Reformation ist für die orthodoxe Kirche kein besonderer Anlass zur Freude, da es die nächste Teilung der Kirche bedeutet – sagte der Metropolit Hilarion (Ałfiejew). Obwohl sie das Verhältnis zwischen Luther und der westlichen Kirche betrifft, wurde die orthodoxe Kirche zum Referenzpunkt, da Luther in ihr die ursprüngliche Lehre und Ekklesiologie gesucht hat. Der Beweis dafür ist der Leipziger Disput, in der Luther die Problematik des Primats, der Liturgie, der Kirchenstruktur sowie der Rechtfertigung und des Fegefeuers mit der Lehre der orthodoxen Kirche konfrontiert hat. Wenn Luther in der Orthodoxie einen Bezugspunkt für seine Reform gesehen hat, warum hat er nicht zur orthodoxen Kirche konvertiert? Karmires ist der Meinung, dass trotz der detaillierten Kenntnisse Luthers über die Orthodoxie, sein Verständnis oberflächlich war, ohne empirische Erfahrung. Er stellt fest, dass Luther weder die Orthodoxie annehmen wollte noch konnte wegen seiner Verbundenheit mit der Mentalität der westlichen Kirche und der scholastischen Theologie.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2018, 13; 83-91
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obecność Kościoła prawosławnego w przestrzeni medialnej
Presence of the Orthodox Church in the Media Space
Autorzy:
Karczewski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2168691.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
media
telewizja
internet
radio
Orthodoxia
Cerkiew.pl
Opis:
The paper describes the main problems and challenges connected to the presence of the Orthodox Church and religious content in the media space – especially in electronic media (radio, television, internet). The text outlines the general history and current status of activities of the Polish Autocephalous Orthodox Church in the media, with particular emphasis on the role of the laity. Problems and possible ways of solving them are presented, as well as challenges faced by the clergy and lay people who use new forms of evangelization.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2018, Rola laikatu w życiu Cerkwi, 9; 150-157
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nierozerwalność małżeństwa w Kościele prawosławnym
Indissolubility of Marriage in the Orthodox Church
Autorzy:
Kałużny, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554145.pdf
Data publikacji:
2010-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
nierozerwalność małżeństwa
małżeństwo
Kościół prawosławny
Opis:
The Orthodox Church lays a big emphasis on indissolubility of marriage as the Roman Catholic Church does. However, the Orthodox Church does not treat the indissolubility as an absolute requirement of the law, but as a moral ideal which should be defended by the Church. When the indissolubility turns out to be inaccessible - the spouses having not become mature enough for receiving the mystery which the Church entrusts them with – then the Orthodox Church allows for a divorce and another marriage of the divorced. Attempts at justifying the practice of divorce in the Orthodox tradition focus on three basic arguments: 1/ a literal interpretation of Matthew’s clause (5:32); 2/ a specific concept of marriage in which the emphasis is put on its personalistic and synergic dimension; 3/ reference to the “principle of oikonomia”. So far, the issue of marriage indissolubility has not been subject of a broader debate in the ecumenical dialogue between the Roman Catholic Church and the Orthodox Church. The documents of the dialogue were confined to stating the differences between the Roman Catholic and Orthodox positions on this issue. These differences have their pastoral implications, especially in the context of determining the singleness of persons who were ever married in the Orthodox Church.
Źródło:
Sympozjum; 2010, 1(19); 41-60
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia ikony w Kościele prawosławnym
The theology of icons in the Orthodox Church
Autorzy:
Skomoroszko, Andrej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154388.pdf
Data publikacji:
2022-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
teologia
ikona
chrystologia
antropologia
liturgia
theology
icon
christology
anthropology
liturgy
Opis:
Artykuł przedstawia miejsce ikony w teologii oraz jej funkcję w liturgii w Kościele prawosławnym. Na początku zarysowano bogatą teologię ikony i jej znaczenie w tradycji wschodniej. W Kościele Wschodnim ikona jest chrystologiczna, antropologiczna i liturgiczna, gdyż ukazuje prawdziwego Boga w Chrystusie. Również ważna jest rola ikony w wyjaśnianiu wiernym nauczania Jezusa Chrystusa. Funkcje te pełni ikona przede wszystkim w obrębie świątyni, głównie podczas liturgii, która sprawowana na ziemi jest też uważana za obraz – ikonę niebiańskiej liturgii. Znajdując właściwe miejsce w przestrzeni sakralnej, ikony potwierdziły swoje liturgiczne i teologiczne znaczenie w życiu Kościoła Wschodniego.
The article presents the place of the icon in theology and its function in the liturgy in the Orthodox Church. At the beginning, the rich theology of the icon was outlined and its importance in the Eastern tradition. In the Eastern Church, the icon is Christological, Anthropological and Liturgical because it shows the true God in Christ. The role of the icon in explaining to the faithful the teaching of Jesus Christ is also important. These functions areperformed primarily by the icon within the temple, mainly during the liturgy, which when celebrated on earth is also considered an image – an icon of the heavenly liturgy. Finding the right place in the sacred space, the icons confirmed their liturgical and theological importance in the life of the Eastern Church.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2022, 23; 371-382
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nierozerwalność małżeństwa w rozumieniu Cerkwi prawosławnej
Indissolubility of marriage according to the Orthodox Church
Autorzy:
Rosochacki, Piotr Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662952.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Cerkiew prawosławna
nierozerwalność małżeństwa
małżeństwo
rozwód
Orthodox Church, indissolubility of marriage, divorce
Opis:
Though the indissolubility of marriage is deeply rooted in the faith and the tradition of both the Catholic and Orthodox Churches, the understanding of this attribute of marriage is one of the differences in the doctrine on marriage in the teaching of the sister Churches. In the article the question of the indissolubility of marriage was presented from the point of view of teaching of the Orthodox Church with the detailed consideration given to the regulations of the Russian Orthodox Church (the Patriarchate of Moscow). Both the biblical and theological arguments were presented which gave the understanding of the indissolubility of the orthodox marriage, but also its eternal character. The author has shown the conflict which lays between the theological theory – teaching about the eternal marriage and the pastoral practice, which due to human weakness lets the new marriages to be blessed. “The sacrament of love” (as the marriage is often named in the orthodox theology) is for eternity – not only till the end of life, the article shows the actual juridical situation of the reasons for which the marriage could be dissolved. The article is a help to understand the teaching of the Orthodox Church in such an important sphere of the ecclesiastical law as the conjugal law.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2018, 29, 1; 27-49
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kozaczyzna Zaporoska wobec synodów kijowskich w latach 1628–1629
The Zaporozhian Cossacks towards the Kiev synod in 1628–1629
Autorzy:
Drozdowski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171280.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Kiev
synods
the Orthodox Church
bisho
the Cossacks
Opis:
The article shows the attitude the Cossacks presented on two Kiev synods in 1628 and 1629. Their strong position during the Synod of Kiev in 1628 led Meleciusz Smotrycki to give up his efforts not only to reconcile the Orthodox and Orthodox priests, but above all to persuade the latter to accept union. The Cossacks, opposing the presence of the followers of the Orthodox Church at the synod of Lwów, undoubtedly expressed their uncompromising stance on the issue of the Uniate-Orthodox reconciliation. The attitude of the Cossacks at the synods of Kiev in 1628–1629 also provides us with another argument for her independent actions in the religious field, which should be treated as a clear testimony of the importance of matters of faith in her activities. Just like during the Kiev events from the beginning of 1625, the Cossacks’ activity was at odds with the attitude of the then authorities of the Orthodox Church, which undoubtedly were both Job Borecki and Piotr Mohyła. The undeniable fact of the Zaporozhians’ influence on the change of their initially positive attitude towards the idea of re-entering the union with the Uniate Church, makes them increasingly self-supporting in defending the rights, privileges and, above all, the sovereignty of the Orthodox Church regardless of the weaknesses of its spiritual leaders.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2019, Вѣнецъ хваленїѧ. Studia ofiarowane profesorowi Aleksandrowi Naumowowi na jubileusz 70-lecia, 10; 41-51
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakrament namaszczenia chorych w Kościele prawosławnym
The Sacrament of Holy Unction in the Orthodox Church
Autorzy:
Szmajda, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497096.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
sakrament namaszczenia chorych
Kościół prawosławny
świeca
oliwa
wino
materia sakramentu
chory
7 kapłanów
Ewangelia
Sacrament of Holy Unction
Orthodox Church
candle
oil
matter of sacraments
sick
seven priests
Gospel
Opis:
Sakrament sięga swymi korzeniami do pierwszych wieków Chrześcijaństwa. Modlitwa i namaszczenie olejem chorego, ukazuje wierność nauce zawartej w Nowym Testamencie: „Choruje ktoś pośród was? Niech wzywa prezbiterów Kościoła i niech się modlą nad nim, namaszczając go olejem w imię Pana! A modlitwa wiary zbawi dotkniętego słabością i Pan mu ulży, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone” (Jk 5,13‑16). Troska o chorych wiernych jest obowiązkiem całej Cerkwi. Obrzęd ten powinien być sprawowany w cerkwi, w obecności tak wielu parafian, jak to tylko możliwe. Jeśli chory nie może się poruszać, wówczas obrzęd jest sprawowany w domu lub tez w szpitalu. W obrzęd uzdrowienia chorych powinna być zaangażowana cała Cerkiew, ponieważ choroba jednego z członków, podobnie jak grzech każdego z nich, dotyka całej Cerkwi. Takie właśnie znaczenie ma również cerkiewny wymóg, aby obecnych było siedmiu prezbiterów, którzy siedmiokrotnie czytają Ewangelię oraz modlitwy, w czasie których pomazują chorych olejem.
The origins of the Sacrament of Holy Unction are found in the first centuries of Christianity. Prayer and anointing the sick with oil shows faithfulness to the teachings of the New Testament: “Is any one among you suffering? Let him pray. Is any cheerful? Let him sing praise. Is any among you sick? Let him call for the elders of the church, and let them pray over him, anointing him with oil in the name of the Lord; and the prayer of faith will save the sick man, and the Lord will raise him up; and if he has committed sins, he will be forgiven” (James 5:13‑16). Providing care for sick Christians is the obligation of the whole Church. This rite should be performed in the church, and in the presence of as many parishioners as possible. If the sick person is not able to move, the rite is then performed at home or in the hospital. “The whole Church should be engaged in the rite of healing, because the sickness of one of its members, as in the case of sin, has an impact on the whole Church”. This rite also requires that seven priests, who read fragments of the Gospel and prayers, and later anoint the sick with oil, be present.
Źródło:
Język. Religia. Tożsamość; 2019, 2(20); 63-78
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:
Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An Icon from the Orthodox Church in Tatаurоvо (Eastern Siberia)
Autorzy:
Panasiuk, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508842.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
icon
Orthodoxy
Catholicism
Siberia
Opis:
An Icon from the Orthodox Church in Tatаurоvо (Eastern Siberia)In the Orthodox church in Tataurovo (Татаỳрово), a settlement in Eastern Siberia, consecrated in 2013, there is a noncanonical old icon with features of eastern and western painting. Ikona z cerkwi prawosławnej z Tataurowa (wschodnia Syberia)W miejscowości Tataurowo (Татаỳрово), znajdującej się we wschodniej Syberii, w prawosławnej cerkwi konsekrowanej w 2013 roku znajduje się niekanoniczna stara ikona nosząca cechy zarówno wschodniego, jak i zachodniego malarstwa.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2017, 6
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Międzynarodowy dialog teologiczny Kościoła prawosławnego z Kościołem rzymskokatolickim
International Theological Dialogue between the Orthodox Church and the Roman Catholic Church
Autorzy:
Kuźma, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420363.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Chrześcijaństwo
Dialog teologiczny
Kościół rzymskokatolicki
Kościół prawosławny
problem Uniatyzmu i prozelityzmu
Christianity
Theological Dialogue
Roman Catholic Church
Orthodox Church
problem of Uniatism and proselytism
Opis:
Artykuł omawia historię i wartości teologiczne pierwszej fazy Międzynarodowego Dialogu Teologicznego między Kościołem prawosławnym i rzymskokatolickim w latach 1981-2000. Omówiony został proces przygotowawczy do rozpoczęcia dialogu. Podkreślona została rola i znaczenie działań patriarchy Konstantynopola Atenagorasa (1948-1972), który w znaczący sposób przyczynił się do rozwoju kontaktów ekumenicznych. Ze strony Kościoła rzymskokatolickiego istotnym dla kontaktów między-chrześcijańskich okazało się wstąpienie na tron rzymski kolejno papieży Jana XXIII (1958-1963) i Pawła VI (1963-1978), oraz zwołanie Soboru, Vaticanum II. Omówione zostały osiem sesji plenarnych, które odbyły się w latach 1982-2000, oraz przygotowania do nich. Rezultatem spotkań Komisji okazały się wspólnie przyjęte dokumenty teologiczne: 1) Misterium Kościoła i Eucharystii w świetle tajemnicy Trójcy Świętej (Monachium 1982), 2) Wiara, sakramenty i jedność Kościoła (Bari 1987), 3) Sakrament kapłaństwa w sakramentalnej strukturze Kościoła ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia Sukcesji apostolskiej dla uświęcenia i jedności Ludu Bożego, (Valamo 1988), 4) Uniatyzm, metoda unijna przeszłości a obecne poszukiwanie pełnej wspólnoty (Balamand 1993). Omówione też zostały najistotniejsze problemy w tym dialogu tj. problem uniatyzmu i prozelityzmu, który zdominował tematykę spotkań po roku 1991.
This article discusses the history and theological values in the first phase of the International Theological Dialogue between the Orthodox Church and the Roman Catholic Church in the years from 1981 to 2000. In particular, this article addresses the preparatory process of commencing the dialogue and producing common theological documents; and also discusses the most important problems in the dialogue, such as the problem of Uniatism and proselytism, which have dominated the subject matter of the dialogue since 1991.
Źródło:
ELPIS; 2014, 16; 11-18
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Święcenia kapłańskie kobiet z perspektywy prawosławnej
Ordination of Women from the Perspective of the Orthodox Church
Autorzy:
Kałużny, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953978.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
prawosławie
święcenia (ordynacja) kobiet
kapłaństwo
dialog ekumeniczny
Orthodoxy
ordination of women
priesthood
ecumenical dialogue
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest prezentacja aktualnego stanowiska prawosławia w sprawie możliwości święceń kapłańskich kobiet. Z problemem święceń (ordynacji) kobiet Kościoły prawosławne zetknęły się w latach 60. ubiegłego stulecia w ramach Światowej Rady Kościołów. Początkowo teologowie prawosławni postrzegali tę kwestię jako obcą dla ich świadomości eklezjalnej. Z biegiem czasu, pod wpływem kontaktów z Kościołami chrześcijańskimi na Zachodzie, prawosławie uświadomiło sobie wagę problemu i potrzebę pogłębionej refleksji na ten temat. Wyzwanie to podjęli teologowie prawosławni, zwłaszcza z Europy Zachodniej i USA. Praktyka święceń kapłańskich kobiet została negatywnie oceniona w dokumencie końcowym Międzyprawosławnej Konsultacji Teologicznej na Rodos (1988). Podobne stanowisko strona prawosławna wyraziła w dokumentach końcowych międzywyznaniowych dialogów ekumenicznych. Zawarte w tych tekstach prawosławne argumenty przeciw święceniom kobiet koncentrują się wokół tradycji poświadczonej w Piśmie Świętym, antropologii, symbolizmu liturgicznego i jedności chrześcijan. Aktualne stanowisko prawosławia w sprawie możliwości święceń kapłańskich kobiet jest więc negatywne. Można jednocześnie zauważyć pewne zróżnicowanie poglądów teologów prawosławnych w tej kwestii, co może świadczyć o tym, że debaty wokół święceń kapłańskich kobiet w prawosławiu nie można uznać za zakończoną.
The present article aims at explicating the present position of the Orthodoxy on a possibility of ordaining women to the priestly office. The Orthodox Churches met with the problem of women’s ordination in 1960’s when participating in the World Council of Churches. At first, the Orthodox theologians saw this issue as something alien to their ecclesiastic awareness. In the course of time however, influenced by contacts with Christian Churches in the West, the Orthodoxy realized the importance of the problem and the need for a deeper reflection on it. The challenge was taken up by Orthodox theologians, especially those from Western Europe and the USA. The practice of ordaining women was negatively evaluated in the final document of the Rhodes Inter-Orthodox Consultation (1988). The Orthodox party took a similar position in the final documents of interconfessional ecumenical dialogues. The Orthodox arguments against ordination of women which are contained in these texts concentrate on the Tradition testified in the Holy Scriptures, anthropology, liturgical symbolism and Christian communion. Thus, the present position of the Orthodoxy on a possibility of women’s ordination to the priestly office is negative. At the same time, one can notice certain differences in opinions of Orthodox theologians on this issue, which can mean that the debate on ordination of women should not be regarded as finished.
Źródło:
Polonia Sacra; 2015, 19, 4(41); 133-153
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The celebrant of the Holy Sacrament of the Eucharist. Rules and canonical norms of the Orthodox Church
Autorzy:
Mititelu, Cătălina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554705.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Holy Sacrament
Eucharist
Orthodox Church
canon law
theology
Opis:
This review presents the canonical legislation text of the Orthodox Church, from the first millennium – corroborated with the text of the typiconal guidelines made and published over the centuries in this part of this ecumenical Christian world – concerning the celebration of the Divine Sacrament of the Eucharist and, ipso facto, its celebrant. Thus an opportunity is created to offer to the reader (canonist or theologian) some eloquent testimonies of the liturgical-canonical Tradition of this Church, which is part of the common liturgical-canonical heritage of the ecumenical Church of the first millennium.
Źródło:
Annales Canonici; 2014, 10; 137-150
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Małżeństwo i rozwód w Kościele prawosławnym – aspekt prawno-kanoniczny
Autorzy:
Zaborowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554747.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
marriage
divorce
legal conditions to marry
the Orthodox Church
Christianity
Opis:
The study above shows briefly legal issues related to marriage in the Orthodox Church. It takes notes of fundamental differences regarding a sacramental marriage in the Latin and Orthodox Churches. The study is divided into two chapters separated into particular points.The first chapter discusses legal conditions to marry, i.e. marriage formalities and main obstacles. The second one approaches us to a divorce issue in the Orthodox church: its form and circumstances. The analysis of the issues mentioned above is to show differences and similarities between marriage-related legislation in both Christian Churches.
Źródło:
Annales Canonici; 2012, 8
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Some Remarks on the Views of the Orthodox Church in the United States on an Appropriate Model of Church–State Relations
Autorzy:
Marek, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/505965.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2010, 2; 105-120
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cerkiew Prawosławna w ogniu ukraińskiej rewolucji 1917-1918
The Orthodox Church in the midst of the Ukrainian revolution of 1917-1918
Autorzy:
Kucy, Aleksy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929171.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cerkiew Prawosławna
Sobór
autokefalia
rewolucja ludowa w Rosji
The Orthodox Church
council
autocephalia
February Recolution in Russia
Opis:
The political events in the wake of the February revolution of 1917 in Russia resulted in new, independent national political entities. Ukraine went through the three-stage political metamorphosis, realized by three different governments: socialist, conservative and nationalist. Socio-political transformations also affected religion. The Orthodox Church was exposed to numerous reforming ambitions and aspirations. The main idea was to make the Church national and to grant it an autocephalous status – a problem that the particular Ukrainian revolutionary governments were trying to solve in their own ways. It is worthwhile to analyse the testimonies of the time, which illustrate the engagement of the Orthodox clergy in the processes mentioned above, and the role that the clergy played in the formation of a new Ukrainian statehood.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 2; 79-106
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie laikatu i kleru w Kościele prawosławnym
The Concept of Laity and Clergy in the Orthodox Church
Autorzy:
Kostiuczuk, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2168704.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Kościół prawosławny
kler
laikat
hierarchia
Opis:
The article describes the terminological issues referring to the concept of laity and clergy on the basis of the Holy Scripture and their use in the early Christian Church. In the further part of the article, we refer to the formation of the clergy, its degrees and the requirements and privileges basing on the canons. The question of various translations of canons into modern languages is also discussed, with reference to concepts related to clergy and laity. The last part of the article is devoted to the Orthodox understanding of the role and service of the laity in the Orthodox Church.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2018, Rola laikatu w życiu Cerkwi, 9; 8-17
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filip Melanchton – prekursor dialogu z Kościołem wschodnim
Philipp Melanchthon – a precursor of dialoque with the Orthodox Church
Autorzy:
Pracki, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/425346.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Parafia Ewangelicko-Augsburska w Gdańsku z siedzibą w Sopocie
Tematy:
Reformation
Orthodoxe Kirche
Dialog
Ökumene
Opis:
Philipp Melanchthon (1497-1560), mit seiner inklusiven Perspektive in evangelischer Ekklesiologie, war wie ein Theologe von heute. Zu den wichtigsten dogmatischen Themen des sechzehnten Jahrhunderts, die auch im modernen ökumenischen Dialog weitergeführt werden, soll man die Confessio augustana graeca – die von Melanchthon ins griechische Übersetzte Augsburgische Konfession – und die theologische Korrespondenz zwischen dem Patriarchen von Konstantinopel Jeremiah II und dem lutherischen Theologen der Universität Tübingen, erwähnen. Die beiden wurden als Protagonisten in der Geschichte des ökumenischen Dialogs betrachtet. Bei der Übersetzung der Augustana hat Philipp Melanchthon statt der apologetischen Themen, die Begriffe der Orthodoxie und der Wiedergeburt bewusst betont, um die theologische Sensibilität des Ostens zu beachten. Auch im liturgischen Kontext kommt die griechische Version der Mentalität der Griechen entgegen. Zu den wichtigsten Initiativen des deutschen Reformators gehörte die zweiseitige Annäherung der Reformation und der Orthodoxe Kirche, die im interkonfessionellen multilateralen Dialog des XX-sten Jahrhunderts wiedererneuert wurde.
Źródło:
Gdański Rocznik Ewangelicki; 2011, 5; 218-239
1898-1127
Pojawia się w:
Gdański Rocznik Ewangelicki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Resurrection of Christ in the teachings of the Orthodox Church
Zmartwychwstanie Chrystusa w nauce Kościoła prawosławnego
Autorzy:
Białous, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/695605.pdf
Data publikacji:
2019-01-01
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Opis:
This article argues that in the thinking of the Orthodox Church, in spite of the simplified preconceptions, the kerygma of the resurrection is not limited to preach the theology of glory, but it covers the entire paschal mystery: the Cross of Christ, His descent into hell, His victory over death and the entrance to the glory of the Father. Such a way of seeing is a result of the biblical and patristic teachings. Its great importance lies in the fact that it takes into account the unity of the mystery of Jesus Christ, God and man. Therefore it assume the intrinsic unity of the cross and the incarnation, the passion and the glory. This unity is strongly present in the Orthodox theology but also the Liturgy celebrated in the Lent, Easter or Sunday.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2014, 22, 1
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekskluzywizm soteriologiczny w Kościele prawosławnym?
Autorzy:
Leśniewski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131942.pdf
Data publikacji:
2020-12-01
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
the Orthodox Church
soteriological exclusivism
salvation
ecclesiality
fundamentalism
ecumenical openness
Opis:
The Orthodox Church teaches that it is the only true Church. Does it form the dogmatic thesis that salvation is only available in the Orthodox Church? Soteriological exclusivism is a reality, which is difficult to an unambiguous assessment. Depending on their presuppositions concerning the ecumenical openness, recognition of the ecclesiality of other Christian Churches and God’s saving will, Orthodox theologians reject or allow the possibility of salvation of people outside the visible borders of the Orthodox Church. In the search for the answer to the question posed in the title of the article, the theological reflection was undertaken on three main issues, namely: Orthodoxy as the true Church of Christ and the Holy Spirit, soteriological radicalism of the Orthodox Church and the possibility of salvation in other Churches and Christian Communities, and the openness to the opportunity of salvation for the Christians outside the Orthodox Church. The analyzes show that the soteriological views of Orthodox theologians are basically conditioned by their fundamentalist or ecumenical convictions.
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2020, 4/278; 105-116
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kalendarze używane w życiu liturgicznym Kościoła prawosławnego
Calendars used in the liturgical life of the Orthodox Church
Autorzy:
Kostiuczuk, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171313.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
kalendarz liturgiczny
Pascha
Kościół prawosławny
reforma
gregoriańska
Opis:
The calendar in a crucial element of the liturgical sphere of the Orthodox Church. All the attempts to change any detail in the calendar had significant consequences. At the very beginning the Christians celebrated Passover together with the Jews. The persecution of the Christian Church resulted in a great differentiation between Christian and Old Testament tradition. With the passage of time, the Christian Passover was celebrated at different time, on a fixed date, and the rules which were supposed to help to compute the exact date of Passover established at that time, are still being used in the Orthodox Church. The reform of a calendar raised by Pope George was introduced in 1582. According to its reformers, the spring equinox was to be always dated on 21st of March, and the 21st day of March did not mean only the earliest celebration of Jewish Passover but the spring equinox as well. The reintroduction of a new calendar style into the liturgical practice of the Orthodox Church (sometimes called a new Julian calendar), which also occurred in particular local churches is, in fact, illogical. The admission of the reforms and leaving the date of Passover computed with the Julian calendar resulted in the introduction of two calendars into the Orthodox Church. Additionally, a constant date change of nonshifting celebrations towards the shifting ones imputed on the basis of a standing rule of Passover boards, will introduce further changes in so called typik, which will cause an inevitable confusion in liturgical practice of mass serving.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2013, Kalendarz w życiu Cerkwi i wspólnoty, 4; 59-68
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewolucja statusu prawnego cerkwi w Korczminie
The evolution of the legal status of the Orthodox Church in Korczmin
Autorzy:
Bielecki, Marek
Skorniewski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912807.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
GREEK CATHOLIC CHURCH
ORTHODOX CHURCH
church-state relations (Poland)
churches and religious associations
freedom of religion
law on religion
religious freedom
Greek Catholic Church
Orthodox Church
Kościół greckokatolicki
prawo wyznaniowe
cerkiew
relacje panstwo - kościół
kościoły i inne związki wyznaniowe
związek wyznaniowy
Opis:
Kościół greckokatolicki w Polsce od momentu powstania w 1596 r. narażony był na częste zmiany swojego statusu prawnego. Działo się tak dlatego, że Kościół prawosławny, nie mogąc pogodzić się ze stratą dużej liczby wiernych i licznych dóbr materialnych, usilnie dążył do powtórnego włączenia go w swoje struktury. Przedmiotem niniejszego opracowania jest ukazanie ewolucji statusu prawnego majątku będącego w posiadaniu Kościoła greckokatolickiego, na przykładzie zabytkowej cerkwi w Korczminie, położonej w powiecie tomaszowskim w województwie lubelskim. Opracowanie składała się z dwóch zasadniczych części. W pierwszej została omówiona - ograniczona do najważniejszych wydarzeń - ewolucja uwarunkowań historyczno-prawnych działalności Kościoła greckokatolickiego w Polsce, w drugiej zaprezentowane zostały wyniki badań dotyczące cerkwi w Korczminie. Artykuł ukazuje jak decyzje władz centralnych wpływały na sytuację obiektu i jego właścicieli. Autorzy zwracają ponadto uwagę na wciąż istniejący problem braku ostatecznej regulacji statusu prawnego wielu obiektów należących do Kościoła greckokatolickiego, pomimo upływu ponad 20 lat od przemian, które dokonały się w Polsce.
Ever since its inception in 1596, the Greek Catholic Church in Poland has been compelled to alter her legal status several times. This was caused by the desire of the Orthodox Church, unable to come to terms with the loss of numerous adherents and property, to seek to incorporate the Greek Catholics back into its structure. This paper discusses the evolution of the legal status of the property held by the Greek Catholic Church, namely a historical Orthodox church in Korczmin near Tomaszow Lubelski, the Lublin region. The study has been structured into two main parts. The first covers the major facts of the evolving historical and legal aspects of the Greek Catholic Church in Poland; the other shows the outcomes of the research done on the Orthodox church in Korczmin. The authors demonstrate how the central government's decisions affected the status of the property and its owners. Further, they underscore the existing problem of failure to ultimately resolve the legal status of many immovables owned by the Greek Catholic Church, despite the twenty years that have passed since the political transformation in Poland.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2011, 14; 221-239
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postulaty religijne w wystąpieniach kozackich pierwszej połowy XVII wieku
The Religious Aspects of the Cossacks’ Uprisings in the First Half of 17th Century
Autorzy:
Drozdowski, Mariusz Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951733.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the Cossacks
religion
the Orthodox Church
uprising
rebellion
Polish-Lithuanian Commonwealth
Opis:
This paper focuses mostly on the religious aspects of the Cossacks’ uprisings in the first half of 17th century (mainly the 1625, 1630, 1637 and 1638 uprisings), and discusses their impact on the origins, the course and following peace negotiations as well. The paper is based mostly on Cossack primary sources like manifestos, proclamations issued by the leaders, together with the directions which were to be followed during the peace talks, and the not Cossack sources as well. They prove how the religious aspects, namely the appeals to defend the persecuted orthodox confession, contributed to the character of the developments. Another question was, to what extent the religious engagement of the Cossacks uprisings at that time was caused by a sincere concern for the Orthodox Church situation, or perhaps there were other reasons, not having much in common with the faith. The analysis discusses also the Cossack delegates’ actions and policy on the Commonwealth Sejm in the years 1631–33, during which they firmly demanded restoration of the status the Orthodox Church had before 1596.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2016, 10; 85-98
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Natura unitatis ecclesiae et eventa anno domini 1054
Nature of the ecclesiastic unity and 1054 events
Autorzy:
Bendza, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613303.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
the Church History
the Orthodox Church
Ecclesiology
Great East-West Schism
Opis:
This article above could be called as a supplement to the History of the Church – it has been written not to present in a narrative way the common-known course of the East-West Schism which began in the 11th century, but to give some remarks and to present some little known details, which could be helped to create a new dimension of reflexion, and even of discussion on problems included in this article. The event of the 1054th in modern historiography are treated as absolutely end of the “Church unity indivisibility period”. This point of view does not divide the Author of this article, so he decided to present a new- quality-reflexion, thanks of it the described events could be recognized as the consequence of earlier revealing trends. The Author also shows, that the Church unity is not so clear, because in the Church History you can meet some separatist tendencies. It is but very important, that no one of them could foil the principal ecclesiastical hallmark, the Unity. This Unity could situate the reality of Church in the God’s Plan of Salvation, making it independent from human decisions, disagreement cases or arrogance. The unity reflexion based both on the biblical and patristic analysis, permit us in new way treat the events of 1054th. Their “schismatic” character, especially in context of the patristic texts seems to by rather a heated discussion, in which both interested parts desire in cooperation to respond their epoch challenge. It was, after all, the great epoch of the Gregorian Roman Catholicism reform and of “theological Byzantine golden age”. So it should be better, when we treat the Schism simple as a division, and in the rough Hierarchy’s declarations we find signs of Church responsibility. This way of thinking is justified by creating Normans’ power and increasing problems with Caesaropapism tendencies. The conclusion of this article is clear: in consequence of the 1054th events “Byzantine Golden age” was about to be broken, but the Church Unity remained untouched…
Niniejszy artykuł ma charakter uzupełniający, nie został więc napisany celem narratywnego przedstawienia powszechnie już znanego przebiegu Wielkiej Schizmy Wschodniej, lecz aby przy pomocy kilku uwag i ekspozycji kilku mniej znanych szczegółów umożliwić nowy wymiar refleksji, a może wręcz dyskusji nad zagadnieniami, stanowiącymi treść niniejszej pozycji. Wydarzenia roku 1054 w historiografii uchodzą za jednoznaczne zakończenie „okresu niepodzielnej jedności eklezjalnej”. Celem więc niniejszego artykułu była refleksja nad jakością tej jedności i konstatacja, iż opisane wydarzenia można uznać za konsekwencję tendencji obecnych już wcześniej. Z drugiej wszakże strony Autor wykazuje, iż jedność Eklezji to nie brak tendencji separatystycznych, lecz że nie są one w stanie zniweczyć tego jednego z najistotniejszych znamion rzeczywistości eklezjalnej, jakim jest jedność. Sytuuje ona Eklezję w Bożym Planie Zbawienia, uniezależniając ją od ludzkich decyzji, od przypadków niezgody czy pychy. Refleksja nad jednością, poparta analiza biblijną i patrystyczną, pozwala też w inny sposób odnieść się do wydarzeń roku 1054. Ich „schizmatyckość” w świetle tekstów z epoki, jawi się raczej jako gorąca dyskusja obu zainteresowanych stron, które pragną wspólnie, w sposób duchowy odpowiedzieć na wyzwania ich epoki, epoki reformy gregoriańskiej po stronie rzymskokatolickiej czy „złotego wieku Bizancjum”, także teologii zapewniającemu odpowiedni rozwój.Można więc uznać, iż lepiej nazwać „Schizmę” po prostu podziałem, a ostre wypowiedzi hierarchów uznać za wyraz troski o właściwy kształt Eklezji, zwłaszcza w kontekście rodzącej się potęgi Normanów czy narastających tendencji cezaropapistycznych. Autor nie ukrywa w konkluzji, iż na okresie „złotego wieku Bizancjum” pojawiła się pierwsza, poważniejsza rysa, jednak jedności kościelnej nic nie jest w stanie naruszyć…
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 65; 49-73
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cerkiew prawosławna w II Rzeczypospolitej
Autorzy:
Mironowicz, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057321.pdf
Data publikacji:
2018-12-11
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
The Orthodox Church
2nd Polish Republic
Cerkiew prawosławna
II Rzeczpospolita
Opis:
Po odrodzeniu się państwa polskiego, w okresie II Rzeczypospolitej prawosławie nie było już wspierane autorytetem władzy, ale było utożsamiane z wyznaniem zaborcy. Przemiany społeczno-ustrojowe w Rosji Radzieckiej osłabiły pozycję patriarchatu moskiewskiego, który nadał Kościołowi prawosławnemu w Polsce autonomię, a kierownictwo nad nim powierzył lokalnemu soborowi biskupów z egzarchą o uprawnieniach metropolity. W latach 1918-1939 Kościół prawosławny w granicach Rzeczypospolitej liczył ponad 4 miliony wiernych i był podzielony na siedem diecezji. Władze polskie z jednej strony dążyły do ustanowienia niezależnej od Moskwy struktury cerkiewnej, z drugiej zaś ograniczały liczbę parafii prawosławnych i jego rolę w społeczeństwie. Odpowiedź na pytanie o pozytywne i negatywne fakty w dziejach prawosławia na terenie II Rzeczypospolitej wymaga całościowego spojrzenia na politykę państwa wobec Cerkwi w latach 1918-1939. Do pozytywnych procesów należy zaliczyć unormowanie się stanu prawnego Kościoła prawosławnego w państwie polskim. Co prawda ostateczne uregulowanie stanu prawnego na mocy Przepisów Tymczasowych z 1922 roku i dekretu Prezydenta RP z 1938 roku nie zadawalały ani władze państwowe ani cerkiewne to było ważnym etapem na drodze budowania osobowości prawnej Cerkwi. Dekret stwierdził autokefaliczność Kościoła prawosławnego w Polsce oraz prawo swobodnego rządzenia się w granicach ustawodawstwa państwowego. Głową Kościoła, jego naczelnym zarządcą i przedstawicielem był metropolita, który był jednocześnie arcybiskupem diecezji warszawskiej i archimandrytą Ławry Poczajowskiej. Organem najwyższym Kościoła, regulującym sprawy Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, był Sobór Generalny składający się z biskupów oraz przedstawicieli duchowieństwa i świeckich. Sobór Generalny mógł zmienić ustrój Kościoła z dominującego w latach 1918-1938 ustroju synodalno-konsystorskiego, w którym naczelną władzę posiadał Synod biskupów na ustrój soborowy, oparty na zasadach wybieralności episkopatu i dziekanów z czynnym głosem przedstawicieli wiernych. Organem wykonawczym Soboru Biskupów był Synod składający się z metropolity, który był jego przewodniczącym, biskupa wojskowego i 2 biskupów diecezjalnych.
In 1918 the independent republic of Poland was proclaimed. In 1920-1921, after the Polish-Soviet war, the Polish border was moved 200 km east of the Curzon line, which is more or less the Soviet-polish border of 1945. During the 2nd Polish Republic the Orthodox Church was not supported by an ascendancy of the authority yet, but was identified with the Russian invader’s religion. The Polish authorities treated Orthodoxy not as the religion of their people, but as the faith of the former occupant. The transfer of Orthodox Church property was part of the government’s policy of building a revived Polish state and its national unity on the basis of Roman Catholicism. This policy meant decreasing the number of Orthodox parishes and monasteries, the confiscation of church property by the state or its transfer to the Roman Catholic Church, closing Orthodox churches, and converting the faithful to Roman Catholicism. Throughout the mid-war period (1938-1939) the Orthodox Church had no regulated legal status. It was only after the transfer of Orthodox churches and estates by the state and the Roman Catholic Church that president Ignacy Mościcki signed a decree of 18 November 1938 On the attitude towards the Autocephalous Orthodox Church. On the basis of that decree the position of the highest authority governing the matters of the Autocephalous Orthodox Church was given to the General Council (Sobor) which consisted of bishops and representatives of the clergy and faithful. The executive body of the Church was a synod consisting of the metropolitan, the army bishop and two diocese bishops. The 1938 decree was the first document in the history of the Orthodox Church in the Second Polish Republic, which settled the relations between the Polish state and the Orthodox Church. It removed the state temporariness criticised by the clergy and faithful. On the basis of this decree the Orthodox Church was greatly subjected to the state and its policy. Within three weeks of issuing the decree, on 10 December 1938, a governmental decree was issued containing “The Internal Statute of the Polish Autocephalous Orthodox Church”. It settled in detail the competence of the Orthodox metropolitan, the General Council, the Bishops’ Council and the Bishops’ Synod.
Źródło:
ELPIS; 2018, 20; 85-109
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obrońca Wiary - topos hagiograficzny w Cerkwi prawosławnej
Defender of the Faith – hagiography’s topos in the Orthodox Church
Autorzy:
Dżega, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420324.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Obrońcy Wiary
Ortodoksja
Święte Nieposłuszeństwo
Święta Pycha
Święta Doskonałość
ŚwiętaGorliwość
Święci Ojcowie-Hierarchowie
Męczennicy
Mnisi
Chrystusowa Pokora
Diabelska Pokora
Smiriennomúdrije
Defender of the Faith
Orthodoxy
Holy Insubordination
Holy Pride
Holy Perfection
Holy Zeal
Holy Fathers-Hierarchs
Martyrs
Monks
Christ’s Humility
Devil’s Humility
Opis:
In this article, the author wanted to show the specific for Orthodoxy – topos Her defender. As demonstratedby this topos is universal for any kind of holiness. Starting from the Martyrs ending the Hierarchs and Ascetics, inthe Orthodox Church, there is a never-ending battle for Purity of the Faith in Christ. In this paper author have shown thethree main determinants for the Fight of Faith: 1) Holy Zeal, 2) Holy Pride and 3) Holy Insubordination. To confirm histhesis the author gives some examples from the history of the Eastern Orthodox Church. At the same time author usingthe patristic and liturgical texts.
Źródło:
ELPIS; 2013, 15; 187-206
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół prawosławny w Gruzji w latach zaboru rosyjskiego i władzy sowieckiej (XIX-XX w.)
La Chiesa ortodossa in Georgia nel periodo dell’Imperio Russo e del regime Sovietico (XIX-XX sec.)
Autorzy:
Chmielecki, Tymon Tytus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041824.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sacerdozio
Georgia
Chiesa ortodossa
duchowieństwo
Gruzja
Kościół prawosławny
clergy
the Orthodox Church of the East
Opis:
La Georgia e stata soggetta dalla Russia per quasi duecento anni: prima, quale vittima dell'annessione del Paese dagli Zar russi (1801-1917) e poi, sotto la forma dell'occupazione sovietica (1921-1991 ). Le autorità imperiali russe, sin dall'inizio, non poterono sopportare l'indipendenza della Chiesa ortodossa georgiana, governata del Cattolicos-Patriarca di tutta la Georgia, Antonio II. Nel 1811 deposero il patriarca e sottomisero la Chiesa all'autorità del Sacro Sinodo Russo. In questo modo si interruppe la continuità dell'autocefalia georgiana durata milletrecento anni. La programmata russificazione del Paese non risparmio quest'antica Chiesa. Il Cattolicos fu sostituito dagli esarchi russi, il numero delle eparchie fu ridotto a quattro, la lingua liturgica georgiana chuzuri fu soppressa e sostituita dallo sla-vo, si chiusero sistematicamente antichi monasteri e si face venire in massa il clero russo. Chiese e conventi subirono una serie di saccheggi e devastazioni. Le faccende della rivoluzione bolscevica procurarono un breve momento d'indipendenza: il 25 marzo 1917 la Chiesa riprese l'autocefalia e venne nominato il Cattolicos-Patriarca Kirion II. La rinascita religiosa fu presto impedita dal'occupatzione dell'Armata sovietica che cominciando dal febbraio 1921 segno un periodo di settant'anni esatti di regime antireligioso comunista. Il Patriarca e i Vescovi furono arrestati, quasi il 90% delle chiese furono chiuse e adibite ad edifici di utilità pubblica (musei, magazzini, cinema ecc.), i fedeli furono ostacolati nelle funzioni religiose e, se non obbedivano, venivano perseguitati. La propaganda atea non risparmio ne'bam-bini ne'giovani, ai quali fu assolutamente proibito di partecipare al culto e a qualsiasi istruzione cristiana fino all'età di 18 anni. Negli anni trenta la gerarchia ortodossa georgiana potè ricostituirsi, ma la sua esistenza dipendeva fortemente dalla collaborazione con il regime. La penetrazione di agenti del KGB nella gerarchia ecclesiastica e le divisioni tra il clero e il Cattolicato ridussero ulteriormente l'operatività della Chiesa nel suo insieme. Agli albori dell'indipendenza statale (1991), la società massimamente scristianizzata divenne una forte sfida per l'odierna gerarchia ortodossa, favorita dal Governo.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1998, 70; 303-314
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies