Wszystkie pola: the Christian unity - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: The Requirements for an Ecumenical Dialogue according to Pope John Paul II’s Encyclical Letter „Ut unum sint"
Autorzy:: Dură, Nicolae V.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/40275476.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: ecumenical dialogue
the Second Vatican Council
the Christian unity
Opis:: In the Christian theological language, the term “ecumenism” was put in circulation by the Ecumenical Movement initiated by the Christians after the First World War. But, in the language of the Catholic Church, the term “ecumenism,” used with the meaning of the “ecumenical movement,” was introduced by the renowned theologian Yves Congar in 1937. And, then, it was taken over by the Second Vatican Council for the text of the decree on ecumenism Unitatis redintegratio. The Roman Catholic Church joined the Ecumenical Movement in 1961, when its delegates were presents at the Session — held in New Delhi — of the Ecumenical Council. Among other things, from the text of the Encyclical Ut unum sint published by Pope John Paul II in the year 1995, we could notice that His Holiness asserted that an ecumenical dialogue — that remains in fact one of the main instruments for the reestablishment of the ecumenical unity — has to fulfill the requirements stipulated by the Second Vatican Council, adopted however to the ecumenical realities of the present times.
Źródło:: Ecumeny and Law; 2022, 10, 2; 91-118
2353-4877
2391-4327
Pojawia się w:: Ecumeny and Law
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Pope John Paul II’s Encyclical Letter "Ut unum sint" and Its Praiseworthy Contribution to the Cause of Christian Unity
Autorzy:: Mititelu, Cătălina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/40277912.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: Christian unity
ecumenical unity
Second Vatican Council
Christian Churches
Opis:: A careful examination of the text of Pope John Paul II’s encyclical Ut unum sint allows us to see, first of all, the fact that His Holiness was closely acquainted with the ecclesiological doctrine of the Second Vatican Council, in which he, in fact, played an active part, including by drafting some synodal documents, such as the decree on ecumenism Unitatis redintegratio. Moreover, in his ecumenical approach, Pope John Paul II aptly advocated for the participation of the Catholic Church in the work of the Ecumenical Council of Churches and for the restoration of the unity of Christians, hence his full ecumenical commitment to engage in ecumenical dialogue with all the Churches, and particularly with the Eastern Church, which he suggestively called “sister Church”. In fact, both his pastoral-practical activity of ecumenical commitment, as well as his encyclicals, abundantly confirm that the Supreme Pontiff has indeed made a praiseworthy contribution to the cause of Christian unity, which the Founder of the Church himself wanted (cf. John 17:21), and which must remain an example for us Christians of today and tomorrow.
Źródło:: Ecumeny and Law; 2022, 10, 2; 135-156
2353-4877
2391-4327
Pojawia się w:: Ecumeny and Law
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Bibliografia Sankturarium Matki Jedności Chrześcijan w Świętej Lipce za lata 1618-2018
Bibliography of the sanctuary of the Mother of Christian Unity in Święta Lipka for the years 1618-2018
Autorzy:: Sukiennik, Edgar
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/783819.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Święta Lipka
jezuici
kult maryjny
bibliografia
badania historyczne
The Jesuits
The Marian cult
bibliography
historical research
Opis:: The Marian sanctuary in Święta Lipka, in the Masurian Lakeland macroregion, is one of the most famous sacred places in Poland. Pilgrims from Poland and from abroad have been coming here since the Middle Ages. People pray to Our Lady of the miraculous painting. They also listen to music that is played on a baroque pipe organ. In 2018, the sanctuary celebrated important jubilees: the 400th anniversary of the protection of the Polish king Sigismund III Waza over the sanctuary; the 125th anniversary of the music school graduation of the composer Feliks Nowowiejski; the 50th anniversary of the crowning of the image of Our Lady by the Polish Primate, Cardinal Stefan Wyszyński and the Archbishop of Kraków, Cardinal Karol Wojtyła. The festive jubilee gave the opportunity to summarize scientific research on the church and monastery of the Jesuits. The author of the bibliography presents what we already know about the sanctuary, and also suggests research areas that have not yet been analyzed by historians.
Sanktuarium maryjne w Świętej Lipce na Mazurach to jedno z najbardziej znanych miejsc pielgrzymkowych w Polsce. Od czasów średniowiecza przybywają tu pielgrzymi z Polski i z krajów sąsiednich, aby modlić się przed słynącym łaskami wizerunkiem Matki Bożej oraz słuchać koncertów muzycznych, które wykonywane są na imponujących organach barokowych. W 2018 roku sanktuarium przeżywało trzy ważne rocznice: 400-lecie oddania Świętej Lipki pod opiekę króla polskiego Zygmunta III Wazy i jego następców, 125-lecie ukończenia świętolipskiej szkoły muzycznej przez Feliksa Nowowiejskiego oraz 50-lecie koronacji obrazu Matki Bożej Świętolipskiej przez prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego oraz metropolitę krakowskiego kard. Karola Wojtyłę. Uroczysty jubileusz stworzył okazję do wielu podsumowań w zakresie stanu badań historycznych nad dziejami kościoła i klasztoru jezuitów. Prezentowana bibliografia usiłuje zebrać to, co już wiadomo na temat sanktuarium, oraz próbuje zasugerować obszary badawcze, które jeszcze oczekują na swoich dziejopisów.
Źródło:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2019, 112; 363-395
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Katechetyczne znaczenie listów pasterskich biskupa opolskiego na Tydzień Powszechnej Modlitwy o Jedność Chrześcijan (2016–2018)
Catechetical meaning of pastoral letters of bishop of Opole for the Week of Prayer for Christian Unity (2016–2018)
Autorzy:: Kostorz, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595007.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: katecheza, ekumenizm, Tydzień Powszechnej Modlitwy o Jedność Chrześcijan, diecezja opolska, formacja ekumeniczna
catechesis, ecumenism, the Week of Prayer for Christian Unity, diocese of Opole, ecumenical formation
Opis:: This article focuses on catechetical meaning of the Week of Prayer for Christian Unity inthe diocese of Opole based on pastoral letters of bishop A. Czaja issued in years 2016–2018for the very purpose of the Week’s celebrations. These letters are very important for thecatechesis focused on ecumenism. They consist of valuable teachings on the Catechismas well as invitation to get involved in the ecumenical movement. In those pastoral lettersare presented especially issues that are derived from particular goals of the catechesis like:growth in understanding of the faith, introduction to the mission, formation in prayer, aswell as fostering life within the community.
Artykuł podejmuje problematykę katechetycznego znaczenia Tygodnia Powszechnej Modlitwyo Jedność Chrześcijan w diecezji opolskiej w oparciu o listy pasterskie z lat 2016–2018, jakie bp A. Czaja skierował do wiernych w związku z obchodami tego tygodnia.Są one ważne z punktu widzenia współczesnej katechezy ukierunkowanej ekumenicznie.Zawierają cenne pouczenia katechizmowe oraz zaproszenie do włączenia się w ruch ekumeniczny.W sposób szczególny w listach pasterskich bpa A. Czai obecne są zagadnienia,które wynikają z realizacji takich zadań katechezy, jak: rozwój poznania wiary, wprowadzeniedo misji, wychowanie do modlitwy oraz wychowanie do życia wspólnotowego.
Źródło:: Studia Oecumenica; 2018, 18; 89-102
1643-2762
Pojawia się w:: Studia Oecumenica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: W poszukiwaniu nowych dróg ku jedności chrześcijan
In Search of New Ways Towards Christian Unity
Autorzy:: Leśniewski, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31340939.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: jedność chrześcijan
kryzys chrześcijaństwa
wspólne świadectwo o Chrystusie
Trójca Święta
prawda
uzgodnienia dialogów teologicznych
przemiana umysłu (gr. metanoia)
the unity of Christians
the crisis of Christianity
the common witness about Christ
the Holy Trinity
the truth
agreements of theological dialogues
the change of the intellect (Gr. metanoia)
Opis:: The first part of the article describes signs of a crisis of Christianity in the contemporary world. One can distinguished both the deepening of a crisis of faith and various threats, which have been very dangerous for Christians. Among many causes of the modern crisis of faith it should be pointed out the tolerance for pathologies, the triumph of atheistic philosophies, the anthropological reductionism, and the relativisation of personal evil. Apart from that in some countries in the world Christians have been persecuted and even put to death. It is necessary to take into account this general context if one would like to take into consideration the problem of the necessity of common witness on Christ and the cause of the lack of Christian Unity. Today, as the Author ascertain in the second part of his text, it is impossible to deal with ecumenical matters without relating them to various factors influencing on the situation of Christianity in the world. As it is evident, so far the full Eucharistic Fellowship has not been reached by the ecumenical dialogue. Practically, a greater part of agreements of theological dialogues have not got reception on the parish level. There is no common Christian language, which could be commonly used, what it points out to a deep disagreement about the Truth. From the Orthodox point of view unity is to be understood not as a mere administrative arrangement and a human achievement, but as a manifestation of grace and as the fullness of the new life which renews the earth-born and the whole of their world. In order to understand why the Christian unity is so difficult to acquire it is necessary to look at the Church of Christ as a personal community in resemblance of the Holy Trinity as the community of the Divine Persons. The Author in the third part of the article underlines that the Trinitarian relations between God the Father, the Son of God and the Holy Spirit consist the most perfect pattern for relations between human persons in the fellowship of the Church. From such a point of view the Church is not an occasional ‘happening’, where the Word of God is preached and listened to and the sacraments are performed, but as the reality of sonship in the Spirit, that is, as a constant movement of filial grace from the Father, giving his Son to us in the Spirit, and as a return of this by us, ‘giving grace’ to him by offering back to him his Son in his incarnate, sacrificial and risen state as the head of a body comprising all of us and all that exists. The fourth part of the article refers to a question of the unity of the Church and understanding of truth. The problem of understanding of truth in the Church may be expressed in the following question: How can we hold at the same time to the historical nature of truth and the presence of ultimate truth here and now? For an answer to this question it can be very helpful to look at the Greek Fathers, both their failures and their success, in arriving at an understanding of truth which might have meaning for a person of Greek mentality, without betraying or distorting the message of the Bible. Their spiritual and intellectual contribution has been essential for a reflection on the relation between truth and salvation. They underlined that human person as the whole (not only his reason, but all functions of his intellect in connection to soul and body) was committed into the process of learning truth. Therefore bodily ascetism in the Church is one of essential conditions of approach to truth, the supreme road to theological knowledge. It is not possible for human being to come to know the truth of life, the truth of God and the truth of his own existence purely through intellectual categories, relative analogies and conventional expressions, because they give only a relative and conventional knowledge. Knowing God is possible only in Christ, who as the personal Truth has been the source of all truths. In order to know Christ as Truth it requires opening for His presence not only on the level of reason, but approaching Him in ones intellect, soul and body. Particularly, the change of the intellect (Gr. μετάνοια) is very important on the way toward the uniting Truth. There are some important conclusions, indicated in the final part of the article, resulting from the Christian understanding of the uniting Truth for ecumenical endeavors. Particularly important is not to treat the doctrinal ecumenism solely as an intellectual convergence process in separation from all that, what constitute the life of the Church of Christ. One has to remember that notions taken from kataphatic theology should be supplemented by notions from apophatic theology, because the knowledge of God is knowing the Unknowable. Striving for the unity of Christians, similarly to striving for the unity of a human person in relation to God, requires the change of intellect, by the attention (Gr. προσοχή), watchfulness (Gr. νῆψις), prayer, the Liturgy and ascetism.
Źródło:: Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2010, 2; 35-56
2081-6731
Pojawia się w:: Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Pius XII and the Idea of European Unity
Pius XII i idea europejskiej jedności
Autorzy:: Hrabovec, Emília
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2142937.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Holy See
Europe
Pius XII
Christian civilisation
European unity
Stolica Apostolska
Europa
cywilizacja chrześcijańska
jedność europejska
Opis:: Papież Pius XII popierał ideę jedności europejskiej, ale przypomniał Europejczykom o zasadach, na których należy budować sprawiedliwe i trwałe współistnienie Europy: „prawo moralne, które Stwórca objawił przez prawo naturalne” w odniesieniu do godności osoby ludzkiej i wszystkich społeczności naturalnych. Był przekonany, że Europa nie powinna być superpaństwem, nieszanującym kultur narodowych, ale syntezą narodów zachowujących swoją tożsamość i ponadnarodową solidarność, opartą nie na zbiegu interesów gospodarczych i politycznych, ale na jedności ducha chrześcijańskiego.
Pope Pius XII supported the idea of unifying Europe, but reminded Europeans of the principles on which a just and durable European convivence had to be based: on the “moral law that the Creator revealed by means of natural law”, in respect of the dignity of human persons and of all natural communities. He was convinced that Europe should not be a super state disrespecting national cultures, but a synthesis of national identities and transnational solidarity based not on a coincidence of economic or political interests, but on the unity of Christian spirit.
Źródło:: Polonia Sacra; 2020, 24, 4; 121-136
1428-5673
Pojawia się w:: Polonia Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Jedność Kościoła w teologicznej twórczości Ks. Stanisława Nagiego SCJ
The Unity of the Church in the Theological Works of Rev. Stanisław Nagy SCJ
Autorzy:: Bujak, Janusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2108771.pdf
Data publikacji:: 2022-08-24
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: apologetyka
eklezjologia
jedność chrześcijan
jedność Kościoła
znamiona Kościoła
apologetics
ecclesiology
Christian unity
unity of the Church
Marks of the Church
Opis:: Temat jedności Kościoła należy do najważniejszych kwestii zarówno w eklezjologii, jak i teologii ekumenicznej. Celem artykułu jest ukazanie, przy zastosowaniu metody diachronicznej i porównawczej, w jaki sposób ewoluowało i rozwijało się pojęcie jedności Kościoła w twórczości teologicznej ks. Stanisława Nagiego SCJ, późniejszego kardynała. W pierwszym paragrafie zostały ukazane jego poglądy na jedność Kościoła z apologetycznego okresu jego twórczości, który trwał jeszcze kilka lat po zakończeniu Soboru Watykańskiego II. Paragraf drugi prezentuje nowe ujęcie jedności Kościoła w myśli ks. S. Nagiego, które pojawiło się w związku z eklezjologią Soboru Watykańskiego II i włączeniem się Kościoła katolickiego do ruchu ekumenicznego. Nowość ta wyrażała się w odnajdywaniu wspólnej płaszczyzny eklezjologii katolickiej i protestanckiej w postaci uznawania niewidzialnego i widzialnego wymiaru Kościoła oraz w wyjaśnieniu możliwości pozytywnej oceny ruchu ekumenicznego w dokumentach soborowych poprzez zastosowanie rozróżnienia na „jedność chrześcijan” i „jedność Kościoła” obecnego w dekrecie o ekumenizmie Unitatis redintegratio. Eklezjologia jedności Kościoła obecna w pismach ks. Stanisława Nagiego SCJ, późniejszego kardynała, wpisuje się w nurt „hermeneutyki ciągłości”, o której pisał Joseph Ratzinger/Benedykt XVI, wskazując na trwałość tożsamości Kościoła.
The topic of Church unity is one of the most important issues in both ecclesiology and ecumenical theology. The aim of the article is to show, using a diachronic and comparative method, how the concept of Church unity evolved and developed in the theological work of Stanisław Nagy, S.C.J., later a Cardinal. The first paragraph presents the Nagy’s views on Church unity from his apologetic period, which lasted some years after the end of the Vatican Council. The second paragraph presents a new approach to Church unity in Nagy’s thought, which emerged in connection with the ecclesiology of the Second Vatican Council and the inclusion of the Catholic Church into the ecumenical movement. This novelty was expressed in finding common ground between Catholic and Protestant ecclesiology in the recognition of the invisible and visible dimensions of the Church and in clarifying the possibility of a positive assessment of the ecumenical movement in the conciliar documents by applying the distinction between “Christian unity” and “Church unity” present in the decree on ecumenism Unitatis Redintegratio. The ecclesiology of the Church unity present in the writings of Stanisław Nagy, S.C.J., later a Cardinal, is a part of the current of the “hermeneutics of continuity” of which Joseph Ratzinger/Benedict XVI wrote, pointing to the permanence of the identity of the Church.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 7; 41-59
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Z Benedyktem XVI w drodze ku pełnej jedności chrześcijan
With Benedict XVI toward Complete Unity of Christians
Autorzy:: Warzeszak, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1009324.pdf
Data publikacji:: 2017-12-17
Wydawca:: Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:: Benedykt XVI
ekumenizm
protestantyzm
dialog
Marcin Luter
Reformacja
jedność chrześcijan
Benedict XVI
ecumenism
Protestantism
dialogue
Martin Luther
the Reformation
Christian unity
Opis:: This present study aims to familiarise the Reader with some of the ideas contained in speeches of Benedict XVI – given at ecumenical meetings, chiefly with Protestants, but also during the general audiences on the Weeks of Prayer for Christian Unity and during the vespers for the conclusion of those Weeks. In his speeches, Benedict XVI indicates the positives that he sees in Martin Luther's teachings, emphasises the significance of the Declaration on the Doctrine of Justification, whilst also pointing out what still needs to be refined together. He states that one must not disregard theological issues in the ecumenical dialogue. The warnings of Benedict XVI against making mistakes in the ecumenical dialogue and in the interpretation of unity itself are significant. In each of his speeches, he encourages to deepen one's spiritual ecumenism, invites to pray for unity, demonstrates that complete and visible unity is, above all, the work of God. His encouragements to bear witness to God's priority in the Christian life together to the world, to oppose secularisation together, to defend the human dignity and life and their associated ethical values together are also important.
Źródło:: Warszawskie Studia Teologiczne; 2017, 30, 3-4; 54-86
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:: Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Gilson’s Notion of Theologism in The Unity of Philosophical Experience and Reason and Revelation in the Middle Ages
Autorzy:: Capehart, James D.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/507592.pdf
Data publikacji:: 2019-03-20
Wydawca:: International Étienne Gilson Society
Tematy:: Gilson
Bonaventure
Anselm
theologism
Christian theology
Christian philosophy
Christianity
faith
reason
Opis:: The author examines Gilson’s development of the term “theologism” from his 1937 The Unity of Philosophical Experience and his 1938 Reason and Revelation in the Middle Ages. This term is important for understanding Gilson’s developing doctrine on Christian philosophy. The treatment of it helps to show how Gilson’s understanding of Christian philosophy does not entail the formal conflation of philosophy with Christianity—as some have accused. In fact, the knowledge of what theologism is—referring primarily to the misuse of philosophy by the theologian—helps to set the stage for seeking an understanding of the proper relationship of Christianity to philosophy, a unity which maintains formal distinction. This knowledge also provides a hermeneutical tool for the proper interpretation of Gilson’s later writings on Christian philosophy.
Źródło:: Studia Gilsoniana; 2019, 8, 1; 11-44
2300-0066
Pojawia się w:: Studia Gilsoniana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Kościół czy Kościoły?
The Church or the Churches?
Autorzy:: Derdziak, Liubov
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/571811.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Kościół
Wspólnoty kościelne
katolicki
lokalny
jedność
różnorodność
wielość
Church
Christian communities
catholic
local
unity
variety
plurality
Opis:: Pan Jezus założył swój Kościół na fundamencie apostołów, a sam jest kamieniem węgielnym. Jednak wskutek podziałów dokonujących się w Jego Mistycznym Ciele pojawiło się wiele Kościołów oraz Wspólnot kościelnych. Odwołując się do pierwszych źródeł, jakimi są dokumenty soborów powszechnych Kościoła katolickiego, autorka niniejszego artykułu podejmuje próbę odnalezienia, w dzisiejszej złożonej sytuacji, Kościoła Chrystusowego. W swoich rozważaniach o Kościele autorka porusza kilka tematów. Najpierw przypomina źródło pojawienia się Kościoła, którym był odwieczny zamysł Boga Ojca, zrealizowany przez naszego Pana Jezusa Chrystusa wypełniającego Jego wolę. Kontynuację swojej misji Pan Jezus zlecił wybranym przez siebie apostołom. Odwołuje się do tradycji dogmatycznej, która zaświadcza o jedyności i katolickości Kościoła założonego przez Jezusa Chrystusa. Przypomina, że od początku katolickość była w tym Kościele, w którym apostoł Piotr został ustanowiony pierwszym spośród wybranych. Natomiast podziały w Mistycznym Ciele Chrystusa pojawiły się wskutek grzechu pychy. Te rany podziałów można zaleczyć jedynie poprzez poddanie się Duchowi Świętemu, który jest Duchem jednoczenia, którego tchnienie najbardziej uwidacznia się w Kościele katolickim, który szczerze szuka jedności w dialogu ekumenicznym z Kościołami odłączonymi. Ukazując jedność w wielości, autorka przypomina, iż Kościoły lokalne nie są niczym innym, jak tylko córkami Kościoła powszechnego, a ich łączność z następcą świętego Piotra poprzez biskupa miejsca zaświadcza o różnorodności w jedności.
Jesus Christ built His Church up upon the foundation of the Apostles. And He is himself as the chief cornerstone. Still, in result of divisions made in His mystical body, there is a lot of Churches and Christian communities. The author of this statement tries to find the Christ’s Church in the complicated situation of today, analysing the first sources – the documents of the Ecumenical Councils of the Catholic Church. In statement author concentrates on a few questions. At the beginning she recalls the Source of Church, the eternal God’s concept. Fulfilled by Jesus Christ, who was obedient to his will. Jesus asked the apostles he’d chosen to continue his mission. Here we recall dogmatic tradition, which tells about the unity and Catholicism of the Chuch created by Jesus. She recollects that from the beginning there was Catholicism in Church, in which Apostle Peter was chosen to be the first among those chosen. Divisions in the Mystical Christ Body appeared as the result of pride. These wounds may be cured only by obedience to the Holy Spirit, who is the Spirit of unity, and whose impact is the most visible in the Catholic Church which sincerely searches for the unity in the ecumenical dialog with disconnected churches. Showing unity in plurality author recalls that local churches are the daughters of General Church, and their unity with the pope through local bishops and shows the variety in unity.
Źródło:: Polonia Sacra; 2016, 20, 2(43); 111-139
1428-5673
Pojawia się w:: Polonia Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: UNITY OF THE CHURCH VS. ETHICAL DIFFERENCES DIFFICULTIES ASSOCIATED WITH AND THE PROSPECTS FOR THE DOCUMENT THE CHURCH: TOWARDS A COMMON VISION
Jedność Kościoła wobec różnic etycznych. Trudności i perspektywy dokumentu Ku wspólnej wizji Kościoła
Autorzy:: Składanowski, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595276.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Christian unity
ecumenical ecclesiology
ethical differences
ecumenical ethics
Opis:: Artykuł stanowi próbę komentarza do części dokumentu Ku wspólnej wizji Kościoła poświęconej zagadnieniom etycznym. Tekst dotyka tego, czy i do jakie- go stopnia problematyka etyczna dzieli chrześcijan. Następnie przedstawia dwie propozycje rozwiązań w odpowiedzi na istniejący, a niekiedy wręcz pogłębia- jący się podział wśród chrześcijan, jeśli chodzi o zagadnienia etyczne: wspólne rozeznawanie etyczne oraz wspólny dyskurs etyczny, wraz z ich możliwościami i ograniczeniami.
Źródło:: Studia Oecumenica; 2014, 14; 91-98
1643-2762
Pojawia się w:: Studia Oecumenica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Being Alive, Living a Life. The Unity of the Concept of Life in Pseudo-Dionysius the Areopagite
Autorzy:: Stępień, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1789190.pdf
Data publikacji:: 2021-09-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Pseudo-Dionysius The Areopagite
Plotinus
Life
Christian Neoplatonism
Proclus
Opis:: The writings of Corpus Dionysiacum present a concept of life which is different from the one that we profess nowadays. Its view is backed up mainly by the Platonic tradition, which since the times of Plato has tended to see life as an intellectual principle. Therefore, in the Neoplatonic system we can find the conviction that life, in its fullest sense, is intellectual and at its peak is a vision of the One. In the system of Proclus, life, apart from being a principle, is also a god and the main principle of the whole world of intellectual and intellective gods. Pseudo-Dionysius in his writings exploits the concept of the unparticipable and participable principle, and since God is for him Trinity completely beyond participation and knowledge, the divine names play the role of participable henads. However, for Dionysius, names are neither hypostases nor living gods, which is clearly visible in case of the name of Life. All things participate in the name of life and in this name God is the only principle of life in the universe. However, life is not a property to own, but rather a constant struggle to approach the Trinity. Therefore, by committing a sin, an angel or a man loses life, which in the case of a man can be regained through sacramental activity. An analysis of the thoughts of Pseudo-Dionysius reveals a conception of life which is unified contrary to its shattered modern understanding. While biological, mental, moral lives fundamentally differ for us, for Dionysius those are merely aspects of the same thing, and therefore in his view life can be lost and regained not only in the metaphorical, but also the ontological sense.
Źródło:: Verbum Vitae; 2021, 39, 3; 1007-1024
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:: Verbum Vitae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Benedict XVI’s Ecumenical Dialogue with the Eastern Orthodox Church
Autorzy:: Warzeszak, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2150210.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: ecumenical dialogue
path toward unity
fraternity
ancient Christian tradition
Orthodox Church
ecumenical collaboration
Opis:: The author of this article presents Benedict XVI’s ecumenical dialogue with the Eastern Orthodox Church as a whole through the speeches, declarations, and homilies that he delivered to representatives of the Eastern Church. This dialogue is undoubtedly significant. As a pope, Benedict XVI fostered and authoritatively promoted this interchange by initiating meetings, participating in communal prayer, teaching, treating those who he encountered with fraternal friendship and charity, and overcoming various obstacles. The Holy Father emphasized the theological studies that the two Churches share in common, because complete and visible communion cannot exist without unity of faith. As always – and particularly as the theologian and as the Prefect of the Congregation for the Doctrine of the Faith – he taught that both Churches could celebrate the Eucharist together only when they are fully united. When would this happen? According to Benedict XVI, such union is a gift from God for which the faithful must pray and toward which they must work by: evangelizing together, mutually resisting ideologies hostile to Christianity and humanity, ensuring peace and justice among Christians and those who follow other religions, and cooperating in charitable care of the poor, the sick, and the needy.
Źródło:: Rocznik Teologii Katolickiej; 2020, 19; 187-210
1644-8855
Pojawia się w:: Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Globalne Forum Chrześcijańskie w przestrzeni jedności Kościoła Chrystusowego
lobal Christian Forum in the Space of Unity of the Christ’s Church
Autorzy:: Skrzyś, Aleksander
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2076685.pdf
Data publikacji:: 2021-12-02
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Globalne Forum Chrześcijańskie
Konrad Raiser
Światowa Rada Kościołów
ekumenizm
Global Christian Forum
World Council of Churches
ecumenism
Opis:: W pierwszej części artykułu autor prezentuje sylwetkę pomysłodawcy i założyciela Globalnego Forum Chrześcijańskiego, a zarazem Sekretarza Generalnego Światowej Rady Kościołów (1993-2003), dr. Konrada Raisera. W drugiej części opracowania naświetlone zostały okoliczności powstania jak i szeroki kontekst pluralizmu konfesyjnego uczestników tej inicjatywy ekumenicznej. Autor ukazał główne zasady i metody jej działania, poddając analizie przebieg i dorobek światowych zgromadzeń Forum. Trzecia część pracy obrazuje proces powstania i działanie inicjatywy ekumenicznej o zasięgu lokalnym, jaką jest – powołane na wzór Globalnego Forum Chrześcijańskiego – Polskie Forum Chrześcijańskie. W podsumowaniu zawarto krótką charakterystykę porównawczą działań platformy globalnej i jej polskiego odpowiednika.
In the first part of the article author presents the profile of dr Konrad Raiser the originator and founder of the Global Christian Forum and General Secretary of the World Council of Churches (1993-2003) as well. In the second part of the work there are related circumstances and wide context in which the idea of the Forum came into existence. Author approximates the confessional pluralism of whole spectrum of contributors in this ecumenical initiative. There are also presented principles on which the Forum is based and main lines of its activity. The supplement consists in the analysis of the course and achievements of the global gatherings of GChF. The third part of the work shows the development and work of the Polish Christian Forum, which is a local ecumenical initiative on the patterned of the global Forum. In the summary reader can find a short comparative characterisation of the activities of the global platform and its Polish equivalent.
Źródło:: Studia Oecumenica; 2021, 21; 47-62
1643-2762
Pojawia się w:: Studia Oecumenica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Przesłanie dla Polski św. Andrzeja Boboli
The message of St. Andrew Bobola for Poland
Autorzy:: Warchoł, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/571146.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Andrzej Bobola
cud
jedność chrześcijan
Andrew Bobola
miracle
Christian unity
Opis:: Każdy ze świętych ogłoszonych przez Kościół jest jedyny i niepowtarzalny w życiu i przesłaniu. Święty Andrzej Bobola błyszczy wśród nich wyjątkowością, gdyż inicjatywa wyniesienia na ołtarze nie wyszła od wiernego ludu, ale od niego, przebywającego już w królestwie Bożym. Jego prośba o kanonizację potwierdzona była skuteczną pomocą jezuitom w Pińsku, a potem w wyzwoleniu Polski z niewoli okupantów. Został także patronem Polski. Wobec tych znaków ludzie uwierzyli mu, dlatego z szacunkiem czcili jego ciało, które nie ulegało rozkładowi. Pomimo tylu nieszczęść nikt nie potrafił go zniszczyć. Do dziś leży w sanktuarium ku jego czci w Warszawie. Także w obecnych czasach św. Andrzej jest potrzebny do duchowego zmartwychwstania Polski. Przypomniał o tym w Strachocinie, objawiając się po raz trzeci i nakazując, aby go czcić.
Every saint canonized by the Church is unique through their life and message. St. Andrew Bobola is a shining example among them since the initiative for his canonization process did not stem from the faithful in as much as from the saint himself appearing after his death and asking for it. His request was confirmed thanks to his efficacious aid of the Jesuits in Pińsk, and later during Poland’s liberation from the occupying forces. In light of these signs, people believed him and greatly honored his body which miraculously did not decay and remained intact even after unsucceful attempts to destroy it. The body lies to this day in the Warsaw Shrine dedicated to him. St. Andrew Bobola’s powerful intersession is still very much needed now for Poland’s spiritual resurrection.
Źródło:: Polonia Sacra; 2017, 21, 4(49); 149-166
1428-5673
Pojawia się w:: Polonia Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:: Unity in Diversity. The “Prophets” Muḥammad, Abraham and Jesus and the Islamo-Christian Dialogue
Jedność w różnorodności. „Prorocy” Mahomet, Abraham i Jezus a islamsko-chrześcijański dialog
Autorzy:: Mooren, Thomas
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480559.pdf
Data publikacji:: 2015-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: Muḥammad
Abraham
Jesus
Islamology
Missiology
Islamo-Christian Dialogue
Interreligious Dialogue
Mahomet
Jezus
Islamologia
Misjologia
dialog islamo-chrześcijański
dialog międzyreligijny
Opis:: The author argues that dialogue between Islam and Christianity is necessary to avoid intolerance and politicization of both religions. However, a real dialogue must be based not only on achieving easy approval resulting from the real similarities, but also – and perhaps primarily – on becoming aware of the differences. Such a dialogue can lead to unity in diversity, in which there will be no place for domination of a party, but rather a competition in faith and investigation towards achieving holiness. The article discusses three problems that largely divide Christians and Muslims: Muhammad as a prophet, the role of Abraham in the Islamic revelation and the question of divine filiation of Jesus. The author, relying on the Qur’an, presents mainly the standpoint of Islam (supplemented for comparison with relevant excerpts from the book of Genesis and the New Testament) that sees Mohammed and his revelation as the crowning of a long series of prophets. Although Jesus also is considered a prophet and is one of the most important ones, but suras of the Qur’an strongly emphasize that he cannot be God’s son, because it would impair the perfection and self-sufficiency of the one God, and thus would deny His divinity. The Koran also performs the “Islamization” of Abraham, seeing him as a fully conscious follower of the monotheistic, universalistic religion and a kind of prefiguration of Muhammad – the only just one struggling with pagan (and even more broadly – un-Islamic) environment.
Autor dowodzi, że dialog pomiędzy islamem a chrześcijaństwem jest warunkiem uniknięcia nietolerancji i polityzacji tych religii. Jednak rzeczywisty dialog musi opierać się nie tylko na osiągnięciu łatwej zgody wynikającej z realnych podobieństw, lecz również – a może przede wszystkim – na uświadomieniu sobie różnic. Taki dialog może doprowadzić do jedności w różnorodności, w której nie będzie miejsca na dominację którejś ze stron, lecz raczej na współzawodnictwo w wierze i w dochodzeniu do świętości. W artykule zostały omówione trzy problemy, które w znacznym stopniu dzielą chrześcijan i muzułmanów: Mahomet jako prorok, rola Abrahama w muzułmańskim objawieniu i kwestia Bożego synostwa Jezusa. Autor, opierając się na Koranie, przedstawia głównie stanowisko islamu (uzupełnione dla porównania odpowiednimi fragmentami z księgi Rodzaju i Nowego Testamentu), które widzi w Mahomecie i jego objawieniu ukoronowanie długiego szeregu proroków. Chociaż Jezus również uznany został za proroka i to jednego z najważniejszych, jednak sury Koranu mocno podkreślają, że nie może on być Bożym synem, ponieważ umniejszałoby to doskonałość i samowystarczalność jedynego Boga, a tym samym zaprzeczałoby Jego boskości. Koran dokonuje również „islamizacji” Abrahama, widząc w nim w pełni świadomego wyznawcę monoteistycznej, uniwersalistycznej religii i swego rodzaju prefigurację Mahometa – jedynego sprawiedliwego zmagającego się z pogańskim (a nawet szerzej – nieislamskim) otoczeniem.
Źródło:: Nurt SVD; 2015, 2; 294-324
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:: The Popes and the Idea of European Unity
Papieże i idea jedności europejskiej
Autorzy:: Hrabovec, Emília
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2142929.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: John XXIII
Paul VI
John Paul II
Benedict XVI
Christian civilisation
European unity
Jan XXIII
Paweł VI
Jan Paweł II
Benedykt XVI
cywilizacja chrześcijańska
jedność europejska
Opis:: Podczas gdy Pius XII był prawie egzystencjalnie związany z ideą europejską i obroną przed antychrześcijańskimi ideologiami, jego dwóch następców próbowało otworzyć „zachodnioeuropejską cytadelę” dialogu ze światem zewnętrznym. Jan Paweł II, zamiast iść na kompromis w sprawie sekularyzmu i marksizmu, zapoczątkował nową ewangelizację, ale zachował fundamentalny europejski optymizm. Benedykt XVI, wręcz przeciwnie, nie wahał się przyznać, że nawet kultura europejska, przekształcona w laicystyczną utopię, która zastępuje Boga wolą człowieka, może zaniknąć.
While Pius XII was almost existentially bound up with European thought and with the defence against anti-Christian ideologies, his two successors initiated a tentative of opening of the “Western European citadel” towards a dialogue with the outer world. John Paul II relaunched a new evangelisation instead of compromises with secularism and Marxism, but maintained a fundamental European optimism, whereas Benedict XVI did not hesitate to admit that the European culture, transformed into a laicist utopia which substitutes God by the obstinate self-will of man, could disappear, too.
Źródło:: Polonia Sacra; 2021, 25, 1; 119-135
1428-5673
Pojawia się w:: Polonia Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:: Ekumenizm w optyce ewangelizacji w ujęciu papieża Franciszka
Ecumenism in the perspective of evangelization according to Pope Francis
Autorzy:: Kałużny, Tadeusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2076682.pdf
Data publikacji:: 2021-12-02
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: ekumenizm
jedność chrześcijan
Kościół
ewangelizacja
papież Franciszek
ecumenism
Christian unity
Church
evangelization
Pope Francis
Opis:: Celem niniejszego opracowania jest prezentacja kluczowych aspektów ekumenicznej wizji papieża Franciszka w perspektywie ewangelizacji. Na początku zwrócono uwagę na współzależność ruchu ekumenicznego i ewangelizacyjnej misji Kościoła. Następnie przedstawiono w kluczu misyjnym wybrane elementy ekumenicznej wizji papieża Franciszka: naturę i cel dążeń ekumenicznych, model jedności oraz podstawowe wymiary dynamiki dążenia do jej urzeczywistnienia. W końcowej części sformułowano wnioski i wskazano na zagadnienia domagające się dalszych badań. Z przeprowadzonych analiz wynika, że postrzeganie ekumenizmu w optyce ewangelizacji stanowi ważny klucz do lepszego zrozumienia ekumenicznej myśli i aktywności papieża Franciszka.
The present essay aims at presenting key aspects of the ecumenical vision of Pope Francis in the perspective of evangelization. First, the author focused upon the interdependence of the ecumenical movement and the evangelizing mission of the Church. Next, the author presented selected elements of the ecumenical vision of Pope Francis: the nature and aim of ecumenical efforts, the model of unity and basic dimensions of the dynamics of striving to realize it. Finally, the author formulated his conclusions and pointed to some issues which must be investigated further. It follows from the analysis made that perceiving ecumenism in the perspective of evangelization is an important key to a better understanding of the ecumenical thought and activity of Pope Francis.
Źródło:: Studia Oecumenica; 2021, 21; 7-26
1643-2762
Pojawia się w:: Studia Oecumenica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:: The Unity of the Parish and the Celebration of the Eucharist in Small Parish Communities in the Light of Recent Documents of the Magisterium of the Church
Jedność parafii a celebracja Eucharystii w małych wspólnotach w parafii w świetle najnowszych dokumentów Kościoła
Autorzy:: Broszkowski, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/671966.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:: Reforma liturgiczna
Sobór Watykański II
Droga Neokatechumenalna
Eucharystia
jedność parafii
Magisterium Kościoła
wtajemniczenie chrześcijańskie
Liturgical reform
Second Vatican Council
Neocatechumenal Way
Eucharist
unity of the parish
Magisterium
Christian initiation
Opis:: Autor analizuje zauważane przez niektórych duszpasterzy napięcie pomiędzy celebrowaniem Eucharystii w małych wspólnotach istniejących w parafiach a jednością parafii jako całości oraz teologiczne zasady tej jedności w świetle wybranych wypowiedzi Magisterium Kościoła XX i XXI wieku. Analiza tekstów Magisterium wskazała, że jedność parafii ma wymiar najpierw duchowy, niewidzialny, a następnie także zewnętrzny, widzialny. Konstytuują ją przede wszystkim więzy wyznania wiary, sakramentów, kościelnej hierarchii oraz komunii. Jedność między parafianami buduje się poprzez wtajemniczanie ich w Misterium paschalne oraz w codzienne obcowanie ze Słowem Bożym. W myśl nauczania papieży Jana Pawła II i Benedykta XVI małe wspólnoty zamiast zagrażać jedności parafii, mogą przyczynić się do umocnienia jej jedności poprzez prowadzenie parafian do zjednoczenia z Misterium paschalnym. Wnioski teologiczne autor uzupełnił wynikami badań socjologicznych stanu religijności osób świeckich w parafiach, które sygnalizują poważny kryzys życia wiary i moralności oraz potrzebę sięgania po małe wspólnoty jako środowisko formacyjne i narzędzie wtajemniczenia chrześcijańskiego dorosłych.
The author analyses the problem of parish unity faced with separate Eucharistic celebrations organised by small communities existing in a parish. He tries to formulate theological principles of that unity in the light of the Magisterial documents of 20th and 21st century. The unity of a parish is most importantly connected with the spiritual, invisible dimension, which is also expressed in the external, visible way by bonds of profession of faith, sacraments, Church hierarchy, and communion. Unity between parishioners is built by initiating them into the Paschal Mystery and into daily meditation of the Word of God. Instead of seeing in them a threat to unity, both John Paul II and Benedict XVI indicate that small communities participate in the process of strengthening the unity of the parish by leading people along the mystagogical way towards the initiation into the Paschal Mystery. The author also refers to sociological data about religiosity in contemporary Polish parishes indicating that there is a serious crisis in the life of faith and a dire need for the communities as a means of Christian initiation.
Źródło:: Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2013, 66, 1
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:: Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:: Ekumenizm w opiniach i postawach chrześcijan w Bydgoszczy. Studium socjologiczne
Ecumenism in the opinions and attitudes of Christians in Bydgoszcz. Sociological study
Autorzy:: Weber, Justyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595145.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: socjologia religii, ekumenizm, jedność chrześcijańska, relacje międzywyznaniowe
sociology of religion, ecumenism, Christian unity, interdenominational relationships
Opis:: Sociologists often deal with issues such as religion, spirituality, Church institutions’ functioning and theirs relationships with social environment or religious based conflicts. There are specific disciplins (e.g. sociology of religion, sociology of Church, sociology of parish), which are specialized in research, trends examining and creating concepts and theories within this spheres of social life. However, the issue of interconfessional relationships, which are focused on cooperation and unity, is taken by sociologists relatively seldom. In the article I try to reply on this deficiency by presenting the problem of ecumenism from sociological perspective. Based on own research, I discuss following issues: declarative Christians’ attitude to ecumenism, their personal commitment in ecumenical movement, knowledge about ecumenism, respondents’ opinions on ecumenical institutions (e.g. The World Council of Churches) and on ecumenical commitment of their own confessional groups. The main conclusions concern discrepancies between declarations of positive attitudeto idea of ecumenism and low level of knowledge and personal activity in this field. The article – besides attempt of showing ‘ecumenical situation’ among secular Christians – try to invite for the debate on justification of dealing with ‘ecumenism issue’ by sociologists.
Socjologowie często podejmują problematykę religii, duchowości, funkcjonowania instytucji religijnych, ich relacji z otoczeniem społecznym czy konfliktów na tle religijnym. Niektóre z dyscyplin szczegółowych, np. socjologia religii, socjologia Kościoła, socjologia parafii, wyspecjalizowały się w badaniach, obserwacji trendów oraz tworzeniu koncepcji i teorii dotyczących zjawiska religii i religijności. Jednak problem relacji międzywyznaniowych, które są nastawione na współpracę i pojednanie, podejmowany jest stosunkowo rzadko na gruncie socjologii. Niniejszym tekstem, ukazującym kwestię ekumenizmu z perspektywy socjologicznej, staram się odpowiedzieć na te niedobory. Na podstawie badań własnych omawiam zagadnienia deklaratywnego stosunku chrześcijan do ekumenizmu, ich osobistego zaangażowania w ruch ekumeniczny, wiedzy na jego temat, a także ocen respondentów dotyczących instytucji ekumenicznych i działań własnego Kościoła w tym zakresie. Główne spostrzeżenia dotyczą rozbieżności postaw ankietowanych chrześcijan: istnieje dysproporcja pomiędzy deklaratywnym poparciem dla idei i działań ekumenicznycha osobistym zaangażowaniem w ruch i wiedzą na jego temat. Poza próbą nakreślenia „sytuacji ekumenicznej” wśród świeckich chrześcijan celem artykułu jest zaproszenie do debaty nad zasadnością zajmowania się kwestią ekumenizmu przez socjologów.
Źródło:: Studia Oecumenica; 2018, 18; 103-130
1643-2762
Pojawia się w:: Studia Oecumenica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:: Chrześcijańskie korzenie Europy w ujęciu Benedykta XVI
Christian Roots of Europe in the Teachings of Benedict XVI
Autorzy:: Warzeszak, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1396428.pdf
Data publikacji:: 2021-08-17
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: wiara w Boga
europejskie korzenie
kultura chrześcijańska
jedność
etyka
ideologie
Faith of God
european roots
christian culture
identity
unity
ehtics
ideologies
Opis:: Autor artykułu, wykorzystując teksty przemówień, które Benedykt XVI kierował do Europejczyków podczas swego pontyfikatu, starał się ukazać, jaki wkład wniosło chrześcijaństwo, a zwłaszcza Kościół katolicki w budowę cywilizacji europejskiej. Otóż – według papieża – chrześcijaństwo przyniosło przede wszystkim religię monoteistyczną – objawioną wiarę w Boga w Trójcy Osób, a wyeliminowało politeizm i bałwochwalstwo; wniosło religię racjonalną, a uwolniło od irracjonalnych mitów i zabobonów; wniosło kulturę słowa, a przez wieki likwidowało analfabetyzm; wprowadziło ethos pracy, rozwinęło kulturę artystyczną: muzyczną, teatralną i malarską, powołało dzieła miłosierdzia, ukształtowało tożsamość narodów oraz tożsamość Europy. Autor przedstawił też oceny papieża odnośnie do sytuacji politycznej, społecznej i ideologicznej we współczesnej Europie oraz jego opinie w kwestii jej zjednoczenia, uwzględniające plusy i minusy tego procesu, jak: zapewnienie pokoju na kontynencie i w świecie, rozwój gospodarczy i cywilizacyjny, dążenie do jedności, a nie do jednolitości; zdrową świeckość i poszanowanie autonomii Kościoła. Uwzględnił wreszcie wezwania, aby podstawą pomyślnej przyszłości Europy stało się respektowanie wartości uniwersalnych i chrześcijańskich. Chrześcijaństwo służy bowiem „oczyszczaniu rozumu”, przyczynia się do formowania sumień i kształtowania humanizmu integralnego, a cześć oddawana Bogu oznacza zarazem troskę o człowieka.
The author of the article tried to show – based on the speeches of Benedict XVI to Europeans – what the Christianity, especially the Catholic Church, has brought to the European civilization. Well, the Christianity brought the monotheistic religion – the revealed faith in God in the Trinity of Persons. It cleansed of polytheism and idolatry; it brought rational religion and freed from irrational myths and superstitions; it brought a culture of word, and, over the centuries, it eliminated illiteracy; it introduced the ethos of work, musical culture and a number of its other kinds, the works of charity. It shaped the identity of nations and the identity of Europe. The author also presents the Pope’s assessment of the contemporary political, social and ideological situation in Europe. He pointed out that the union of Europe ensures peace on the continent and in the world, as well as economic and civilization development. This union is to lead, according to the original assumptions, to unity, not to uniformity; wholesome secularism must respect the autonomy of the Church. The respect of universal and Christian values is the base of a successful future. Christianity serves “purification of the reason”, contributes to the formation of conscience and an integral humanism. Worshiping God means caring for man.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2021, 15, 1; 59-105
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:: Stoicka pneuma a Pawłowa koncepcja Ducha w Rz 8. Cz.2: Paweł i stoicy na temat Ducha – podobieństwa i różnice
The Stoic Pneuma and the Pauline Concept of Spirit in Rom 8. Part 2: Paul and the Stoics on the Spirit – Similarities and Differences
Autorzy:: Kowalski, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1051184.pdf
Data publikacji:: 2018-10-04
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: rz 8
pneuma
stoicy
duch/duch
moralność chrześcijańska
nowe
życie
krasis
dzieci boże
Rom 8
Spirit/spirit
Christian morality
new life
unity
children of God
Opis:: In the second part of the article the author draws comparison between the Stoic and Pauline notion of pneuma. First, the stoic and cognate medical views on the Spirit/spirit are presented. According to them, pneuma functions as the principle of life, cognitive entity, element binding the cosmos, responsible for unifying various bodies, and passing the image of the father on his progeny. The stoic categories and phenomenology of pneuma are then applied to Rom 8. A notorious difficulty in distinguishing between the divine and human spirit, the cognitive, life-giving and unifying faculties of pneuma bespeak the similarity between the stoic and Pauline thought. Yet, the relationship seems to be rather formal and limited to the use of the same language. Paul goes well beyond both the stoic and Jewish concepts of pneuma, presenting the Spirit as introducing the believers into the community with God, enabling them to imitate Jesus, granting the life of resurrection, interceding for Christians and making them brothers and sisters. Two more functions of the Spirit, his abiding in the believers and his ability to imprint in them God’s image, open more promising venues for comparison between Paul and the stoics. The stoic idea of krasis and popular philosophical and medical views on procreation may help to understand how Paul and his audience imagined the Sprit dwelling in Christians and making them conform to the image of Christ. The article ends with a reflection on the applicability of the stoic notions of pneuma to Rom 8.
Źródło:: The Biblical Annals; 2018, 8, 4; 491-543
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:: The Biblical Annals
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:: And God Created a Woman – Contemplation of Beautiful Femininity in the Perspective of Christian Anthropology
E Dio creò la donna - La contemplazione della bellezza feminile nella prospettiva della teologia del corpo
Autorzy:: Olszewski, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/36465836.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: sensuality
unity
carnality
transcendence
zmysłowość
jedność
cielesność
transcendencja
Opis:: The text of the article is inspired by the question: how to interpret the beauty of femininity revealed in the work of creation in order to understand it in all its richness? The thought of John Paul II helps us in this, taken from his theology of the body, which critically assesses contemporary reductionist trends with a materialistic tint. At the same time, based on the above-mentioned author, we expand our reflection based on other Christian authors with an analogous inspiration. Against the utilitarian proposal, there is an argument about the paradisiacal delight of female beauty experienced by the first man. Only starting from this perspective can one speak of a man's first vocation: to have and hold a woman as a gift. This logic of gift leads us to discover that the erotic is not necessarily associated with lust, or worse, with subsequent downfall. It remains a gift given to man if the erotic is inscribed in what is ethical. Hence the conclusion that the erotic sphere is capable of directing our experience positively, towards the experience of being moved by the other. We are not only at the level of satisfying natural needs. In this way, we discover a completely different dimension of beauty. Beauty revealed by the erotic thrill accompanying the contemplation of femininity. Here we come to the conclusion that it has the power to transcend our purely human, often reduced, understanding of the forces dormant in human nature. It even leads to a statement about the supernatural power of eros, towards fullness, towards what is ultimate. Only then will we be able to understand what role the Creator assigned to the experience of Adam's admiration for the beauty revealed in Eve's femininity. The communion of a man and a woman born in beauty directs us to the divine source - the communion of Persons in the Holy Trinity. In a sense, the beauty revealed in a woman, the more carnal it is, the more it reveals to us the most profoundly spiritual and infinite spheres. The final answer to the question about the beauty of femininity and its role in meeting a man is the figure of the one we call All Beautiful - Mary.
Lo spunto per il testo dell’articolo che stiamo per presentare lo troviamo nella seguente domanda: in che modo si dovrebbe interpretare la bellezza femminile rivelata nell’opera della creazione per poter capirla in tutta la sua ricchezza? Ci aiuta il pensiero di Giovanni Paolo II e degli altri autori, racchiuso nella teologia del corpo, che in maniera puntuale sviluppa una critica sulle tendenze che riducono la visione dell’uomo alla sfera puramente materialista. A questo riguardo, poggiandosi sul pensiero del papa polacco, allarghiamo la nostra riflessione citando altri autori cristiani di analoga ispirazione.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2023, 17, 1; 79-113
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:: Benedict XVI’s Participation in the Ecumenical Dialogue with the Orthodox Church
Udział Benedykta XVI w dialogu ekumenicznym z Kościołem prawosławnym
Autorzy:: Warzeszak, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1050601.pdf
Data publikacji:: 2020-09-25
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: dialog ekumeniczny
droga do pełnej jedności
braterstwo
starożytna tradycja chrześcijańska
Kościół prawosławny
współpraca ekumeniczna
ecumenical dialog
way to full unity
fraternity
antique Christian tradition
Orthodox Church
ecumenical collaboration
Opis:: The author of this article presents the involvement of Benedict XVI in the ecumenical dialogue with the Eastern Orthodox Church as a whole based on speeches, declarations and homilies delivered to representatives of this Church. Undoubtedly, it is significant. As a pope, he encouraged this dialogue by his authority, fraternal treatment filled with friendship and love, meetings, communal prayer and teaching. He overcame various difficulties and contributing to the progress of this dialogue. He emphasized joint theological research, because without the unity of faith there is no complete and visible unity. As always – as the theologian and as the Prefect of the Congregation for the Doctrine of the Faith – he taught that common celebration of the Eucharist could take place only in full unity: when will it happen? It is God’s gift for which we have to pray and work at the same time: to evangelize together, to resist ideologies hostile to Christianity and humanity, to care for peace and justice among Christians and followers of other religions, and to cooperate in charitable work for the poor, the sick and the needy.
Autor tego artykułu przedstawia – opierając się na przemówieniach, deklaracjach, homiliach wygłoszonych do przedstawicieli Kościoła prawosławnego Wschodu – udział Benedykta XVI w dialogu ekumenicznym z tym Kościołem jako całością. Niewątpliwie jest on znaczący. Benedykt XVI jako papież zachęcał do tego dialogu swym autorytetem, pełnym przyjaźni i miłości braterskim traktowaniem, spotkaniami, wspólną modlitwą, pouczeniami, przełamywał różne trudności, przyczyniał się do postępu w dialogu. Kładł nacisk na wspólne badania teologiczne, gdyż bez jedności wiary nie ma pełnej i widzialnej jedności. Jak zawsze – i jako teolog, i jako prefekt Kongregacji Wiary – uczył, że wspólne sprawowanie Eucharystii może mieć miejsce dopiero przy pełnej jedności. Kiedy ona nastąpi? Niewątpliwie jest darem Bożym, o który należy się modlić i zarazem pracować: wspólnie ewangelizować, wspólnie przeciwstawiać się wrogim chrześcijaństwu i człowiekowi ideologiom, dbać o pokój i sprawiedliwość pomiędzy chrześcijanami i wyznawcami innych religii, razem działać charytatywnie na rzecz ubogich, chorych i potrzebujących.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2020, 14, 1; 68-88
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:: Analiza objawienia na podstawie Sensu życia Jewgienija Trubieckoja
Autorzy:: Trochimowicz, Adam
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2040965.pdf
Data publikacji:: 2019-12-29
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Jewgienij Trubieckoj
Philosophie der Alleinheit
Überbewusstsein
Überzeitlichkeit
christliche Offenbarung
natürliche Offenbarung
Sophianismus der Welt
Freiheit
Kreativität
Verantwortung
Lebenssinn
gemeinschaftliche Erfahrung
Konziliarität
Eucharistie
Evgeny Trubetskoy
philosophy of all-unity
superconsciousness
timelessness
Christian revelation
natural revelation
sophianism of the world
freedom
creativity
responsibility
meaning of life
community-based experience
sobornicity
Eucharist
filozofia wszechjedności
ponadświadomość
ponadczasowość
objawienie chrześcijańskie
objawienie naturalne
sofijność świata
wolność
twórczość
odpowiedzialność
sens życia
doświadczenie wspólnotowe
soborowość
Eucharystia
Opis:: Sens życia Jewgienija Trubieckoja (1863–1920) to jedno z ważniejszych dzieł renesansu religijno-filozoficznego w Rosji. Porusza kwestię wartości ludzkiego życia mimo oczywistości zła, przemocy i upadku moralnego. W tym celu rosyjski myśliciel odwołał się do filozofii wszechjedności i kategorii objawienia, przy czym to drugie rozumiał w sposób szeroki i wąski. W szerokim znaczeniu objawia się nieustannie wyższa sensowność (wszechjedność), dzięki czemu człowiek może poznawać i rozwijać się, natomiast w wąskimznaczeniu objawił się Jezus Chrystus, który w paschalnej tajemnicy odsłonił ludzkości najgłębszy sens życia. Każdy człowiek może przyjąć albo odrzucić treść objawienia. Przyjąć objawiony sens pomaga świadomość kolektywna, doświadczenie wspólnotowe, życie w Kościele, Eucharystia, wzajemna odpowiedzialność nie tylko za braci w wierze, ale także za całe stworzenie. W niniejszym artykule omówiono także kwestie objawienia naturalnego i objawienia w religiach niechrześcijańskich oraz warunków i specyfiki objawienia chrześcijańskiego.
The Meaning of Life by Yevgeny Trubetskoy (1863–1920) is one of the most important works of the religious-philosophical renaissance in Russia. The book addresses the issue of value of human life despite the evidence of evil, violence and moral decline. In order to achieve his aim the Russian thinker referred to the philosophy of all-unity and the category of revelation. However, he understood the latter category in two ways: broad and narrow. In the broad sense the higher meaning of revelation (all-unity) is constantly revealed to humans,which allows them to cognize and develop. In the narrow sense revelation came from Jesus Christ who has revealed the deepest sense of life by means of His paschal mystery. Every human being has a choice to accept or reject the content of the narrow revelation. Such things as collective consciousness, community-based experience, living within Church, Eucharist, and common responsibility not only for the fellow believers, but also for the whole creation – can help to accept the narrow revelation. The following article discusses also the aspects of natural revelation, revelation in non-Christian religions, conditions andcharacteristics of Christian revelation.
Sinn des Lebens von Jewgienij Trubieckoj (1863–1920) gehört zu den wichtigsten Werken der religiös-philosophischen Renaissance in Russland. Es berührt die Frage nach dem Wert des menschlichen Wesens trotz der Selbstverständlichkeit des Bösen, der Gewalt und des moralischen Zerfalls. Der russische Denker bedient sich hier der Philosophie der Alleinheit und der Kategorie der Offenbarung, wobei er sowohl auf ein enges, wie auch ein breites Offenbarungsverständnis zurückgreift. In einer breiteren Bedeutung offenbart sich dem Menschen ständig eine höhere Sinnhaftigkeit (Alleinheit), wodurch er erkennen und sich entwickeln kann. In der engeren Bedeutung geht es um die Offenbarung Jesu Christi, der der Menschheit in seinem Paschamysterium den tiefsten Sinn des Lebens enthüllt hat. Jeder Mensch kann den Inhalt der Offenbarung annehmen oder ablehnen. Bei der Annahme des offenbarten Sinnes sind das kollektive Bewusstsein, die kollektive Erfahrung, das Leben in der Kirche, die Eucharistie und die gegenseitige Verantwortung, nicht nur für die Brüder, sondern für die ganze Schöpfung behilflich. Im vorliegenden Artikel wurden auch Fragen der natürlichen Offenbarung sowie der Offenbarung in den nichtchristlichen Religionen sowie die Voraussetzungen der Offenbarung und das Spezifische der christlichen Offenbarung besprochen.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2019, 14; 187-204
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "the Christian unity" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język