Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "teoria poezji" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Stanisław Barańczak jako krytyk języka. Wokół dwóch esejów z tomu Poezja i duch uogólnienia
    Stanisław Barańczak as a critic of language. On two essays from Poetry and Spirit of Generalisation
    Autorzy:
    Trubicka, Hanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392325.pdf
    Data publikacji:
    2011-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    S. Barańczak
    teoria poezji
    esej
    krytyka języka
    Opis:
    The articles derives from a conviction that the later essays writing of Stanisław Barańczak in one of its important aspects is a criticism of the morally destructive features of the language. His theory of poetry as a particular kind of speech – directed to the concrete, multimeaning, always individual – is a simple consequence of a conviction abot what should be the language in general results from the deeply ethical objection to the generality, exaggerated abstractness, one-sidedness of an opinion. Manifestations of such “a laying the language in charge”, to use Barańczak’s own words, I can be found mostly in his two late essays titled Człowiek, Który Za Dużo Wie [The Man Who Knows Too Much] and Poezja i duch Uogólnienia [Poetry and the Spirit of Generalisation]. In their rhetoric I am looking for the supplement of his relation to language.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2011, 16; 133-156
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jak z uczuć uczynić argumenty? Środki retoryczne w wybranych szkicach krytycznoliterackich Michała Grabowskiego
    How to translate feelings into arguments? Rhetorical figures in selected literary critical essays by Michał Grabowski
    Autorzy:
    Dymek, Dominika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/954384.pdf
    Data publikacji:
    2017-12
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
    Tematy:
    critic's advice
    rhetorical figures
    emotions
    rhetorics
    theory of poetry
    środki retoryczne
    emocje
    retoryczność
    porady krytyka
    teoria poezji
    Opis:
    Sądzę, że przykład pisarstwa krytycznoliterackiego Michała Grabowskiego, krytyka doby romantyzmu, ukazuje nie tylko indywidualne zmagania krytyka z własnym tekstem, ale prezentuje także wzorzec udzielania porad dominujący w XIX-wiecznej krytyce. Przykład strategii retorycznych wykorzystanych przez Grabowskiego otworzy dyskusję nad znacznie szerszym zagadnieniem – pozwoli zaprezentować jeden z wielu romantycznych modeli krytyki, która mimo dowartościowania roli odbiorcy opierała się na retorycznym oddziaływaniu na wybory czytelnika. Choć krytykę Grabowskiego charakteryzuje koncyliacyjny ton, a pisarz zdaje się jedynie doradzać czytelnikom, to w jego wypowiedziach łatwo odnaleźć także próby sterowania rozwojem literatury i jej recepcją. W artykule przybliżam środki retoryczne, które wykorzystywał autor O poezji XIX wieku, co pozwoli na pełniejsze objaśnienie jego myśli krytycznoliterackiej.
    The example of critical literary texts by Michał Grabowski, a critic of the romantic era, demonstrates not only his individual struggle with his own text, but also presents the model of expressing recommendations that prevailed in the 19th century critique. The example of rhetorical strategies used by Grabowski will open a discussion about a much broader issue – it will make it possible to present one of many romantic models of criticism which, despite empowering the audience, was based on a rhetorical influence on the reader's choices. Although Grabowski's criticism is characterized by a conciliatory tone, and the author seems to only provide readers with advice, his expressions also reveal attempts at controlling the development of literature and its reception. I will thus present the tools used by the author of O poezji XIX wieku, which will allow me to more fully elucidate his literary critical views.
    Źródło:
    Res Rhetorica; 2017, 4, 4; 43-59
    2392-3113
    Pojawia się w:
    Res Rhetorica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teoria Poezji Nieosobistej Thomasa Eliota a Kanon Konstandinosa Kawafisa. Porównanie poglądów i założeń dwóch klasycystów
    Thomas Eliot’s Impersonal Theory of Poetry and the Canon of Constantine Cavafy. A Comparative Study of Ideas by the Two Classicists
    Autorzy:
    Tuszyńska, Krystyna
    Trzaska, Nina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/911998.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    modernism
    Eliot’s essays
    poetry of Cavafy
    Ars Poetica
    impersonal theory of poetry
    modernizm
    klasycyzm
    eseje Eliota
    poezja Kawafisa
    Ars poetica
    Teoria Poezji Nieosobistej
    Opis:
    Artykuł ma na celu ukazanie zbieżności poglądów dwóch przedstawicieli modernizmu, Thomasa S. Eliota i Konstandinosa P. Kawafisa. Studium porównawcze poprzedza krótka charakterystyka epoki, pozwalająca wysunąć tezę badawczą: Kawafis mógł wyprzedzić o kilkanaście lat postulaty literackie Eliota. Tekst skupia się na podobieństwie postaw literackich obu autorów, dlatego podstawę analiz stanowi wybrana twórczość eseistyczno-krytyczna Eliota oraz Kanon i pisma teoretyczne Kawafisa. Tekst koncentruje się na następujących aspektach: zestawienie świata przedstawionego Kawafisa z klasycystycznymi poglądami Eliota, omówienie głębszej warstwy założeń literackich obu autorów (porównanie Ars Poetica Kawafisa z Theory of Impersonal Poetry Eliota), spojrzenie na styl Aleksandryjczyka przez pryzmat sądów estetycznych Eliota oraz kwestie związane z procesem twórczym i cechami artysty (dojrzałość i miejsce poety w spektrum homo vates – homo faber).
    The purpose of this article is to present concurrences in the poetic conceptions of two modernist poets, Thomas Stearns Eliot and Constantine Petru Cavafy. Thecomparative study is preceded by the brief characteristic of modernism which results in formulation of the following research thesis: Cavafy’s work seems to predate Eliot’s literary postulates by several years. As the article focuses on similarities in stances of the two authors, the base of the research material consists of selected critical essays by Eliot as well as Canon and theoretical work of Cavafy, known as Ars Poetica. The following issues are featured: analogies between Cavafy’s poetry and classicist ideas of Eliot; elaboration on literary premises of the two authors (comparison of Cavafy’s Ars Poetica and Eliot’s Theory of Impersonal Poetry); reading Cavafy’s poems through the perspective of Eliot’s aesthetics, work process and characteristic traits of the writer.
    Źródło:
    Porównania; 2019, 25, 2; 291-316
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Between Romanticism and the Baroque – Władysław Syrokomla as a translator of Maciej Kazimierz Sarbiewski’s poetry: Theory and practice
    Między romantyzmem a barokiem. Władysław Syrokomla jako tłumacz poezji Sarbiewskiego – teoria i praktyka
    Autorzy:
    Buszewicz, Elwira
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2088449.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Polish literature of the 17th and 19th century
    New Latin poetry
    translation theory and practice in the Age of Romanticism
    Władysław Syrokomla (1823–1862)
    Maciej Sarbiewski (1595–1640)
    Władysław Syrokomla (Ludwik Kondratowicz)
    teoria i praktyka przekładu w dobie romantyzmu
    przekłady poezji polsko-łacińskiej
    Maciej Kazimierz Sarbiewski
    Opis:
    This article outlines the approach adopted by Władysław Syrokomla (the pen name of Ludwik Kondratowicz) in his translation of Latin verse and examines, by analyzing some of the poems he translated into Polish, how it worked in practice. He believed that the translator should strive for an empathic attunement to the writers voice (Einfühlung) while ‘remaining oneself’ and that abandoning ‘slavish imitation’ was the best way to animate a poem (an approach much criticized by philological authorities). These ideas are discussed in the fi rst part of the article; the second part contains analyses of his translations of Latin odes written by Maciej Sarbiewski, i.e. Ode I 19 (Ad caelestem adspirat patriam), II 3 (Ad suam testudinem), and IV 12 (Ad Ianum Libinium. Solitudinem suam excusat). Syrokomla does not engage in any intertextual games with the ancients; instead, he adapts the original to the formal and stylistic conventions of his time, most notably the Romantic concept of the poem as a projection of a poetic consciousness (‘ego’). In effect, Sarbiewski’s (neo) classical poetic personas become versions of the Romantic hero, most conspicuously in the case of Ode IV 12.
    Źródło:
    Ruch Literacki; 2019, 3; 289-299
    0035-9602
    Pojawia się w:
    Ruch Literacki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Эмацыянальны канцэпт: тэорыя і практыка ў паэзіі Максіма Танка
    Koncept emocjonalny: teoria i praktyka zastosowania w poezji Maksima Tanka
    The emotional concept: its theory and practice in Maksym Tank’s poetry
    Autorzy:
    Калядка, Святлана
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945124.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    emotional concept
    emotional space
    emotional field
    Maksym Tank’s creative work
    przestrzeń emocjonalna
    wiersze
    pole emocjonalne
    twórczość
    maksyma tanka
    Opis:
    W artykule przedstawiono teoretyczne znaczenie terminu „koncepcja emocji” oraz jej zastosowanie w poezji Maksyma Tanka. Szczególną uwagę zwrócono na ścisły związek pomiędzy koncepcją emocji i emocjonalnym intelektem oraz na specyficzne dla poety sposoby opisywania jedności człowiek-świat. Emocjonalny styl Maksyma Tanka rozwija się poprzez kodeks emocjonalny zawarty w jego utworach, które stanowią kanoniczną wartość literatury XX wieku.
    In the article theoretical meaning of “emotional concept” in Maksym Tank’s poetry is discussed. Emotional concept is connected with emotional intellect. Special attention is focused on the author’s individual ways of showing man-world unity. Maksym Tank’s emotional style develops through emotional code formed in his canonical literary works.
    Źródło:
    Białorutenistyka Białostocka; 2014, 6
    2081-2515
    Pojawia się w:
    Białorutenistyka Białostocka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Эмацыянальны канцэпт: тэорыя і практыка ў паэзіі Максіма Танка
    Koncept emocjonalny: teoria i praktyka zastosowania w poezji Maksima Tanka
    The emotional concept: its theory and practice in Maksym Tank’s poetry
    Autorzy:
    Калядка, Святлана
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2106769.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    przestrzeń emocjonalna
    wiersze
    pole emocjonalne
    twórczość Maksyma Tanka
    emotional concept
    emotional space
    emotional field
    Maksym Tank’s creative work
    Opis:
    W artykule przedstawiono teoretyczne znaczenie terminu „koncepcja emocji” oraz jej zastosowanie w poezji Maksyma Tanka. Szczególną uwagę zwrócono na ścisły związek pomiędzy koncepcją emocji i emocjonalnym intelektem oraz na specyficzne dla poety sposoby opisywania jedności człowiek-świat. Emocjonalny styl Maksyma Tanka rozwija się poprzez kodeks emocjonalny zawarty w jego utworach, które stanowią kanoniczną wartość literatury XX wieku.
    In the article theoretical meaning of “emotional concept” in Maksym Tank’s poetry is discussed. Emotional concept is connected with emotional intellect. Special attention is focused on the author’s individual ways of showing man-world unity. Maksym Tank’s emotional style develops through emotional code formed in his canonical literary works.
    Źródło:
    Białorutenistyka Białostocka; 2014; 165-182
    2081-2515
    Pojawia się w:
    Białorutenistyka Białostocka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Istność rzeczy w poezji anglosaskiej i spekulatywnym realizmie
    Thingness in English-language poetry and speculative realism
    Autorzy:
    Czemiel, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/517939.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Katedra Etnologii i Antropologii Kulturowej
    Tematy:
    poezja
    teoria literatury
    metafizyka
    filozofia zwrócona ku przedmiotom
    spekulatywny realizm
    poetry
    literary theory
    metaphysics
    object-oriented philosophy
    speculative realism
    Opis:
    Artykuł stawia sobie za cel wykazanie, że we współczesnej literaturze anglojęzycznej wyodrębnić można tradycję, którą cechuje specyficzne przywiązanie do rzeczy, w wielu aspektach zbieżne z dociekaniami prowadzonymi przez przedstawicieli filozofii zwróconej ku przedmiotom (object-oriented philosophy). Pewne aspekty twórczości omawianych poetów – Gerarda Manleya Hopkinsa, Seamusa Heaneya i Jorie Graham – można interpretować jako zwrot ku rzeczom, głównie ze względu na przywiązanie tych autorów do konkretu i szczegółu, co nie powstrzymuje ich jednak przed rozwijaniem swoich zainteresowań w pełnoprawną spekulację metafizyczną. W tym wymiarze, postantropocentryczna filozofia spod znaku realizmu spekulatywnego, a zwłaszcza myśl Grahama Harmana, dostarcza narzędzi konceptualnych pozwalających ująć zagadnienie „istności rzeczy” w perspektywie nowoczesnej, radykalnie zdemokratyzowanej ontologii posthumanistycznej. Krytyka automatyzmów językowych i poznawczych nie jest tu jednak ujęta w kategoriach „śmierci podmiotu”, ale raczej otwiera pole do rozważań nad istotnym miejscem estetyki, a zwłaszcza funkcji metafory
    This paper aims to show that within contemporary English-language poetry it is possible to discern a tradition characterized by a specific attachment to things, which in many ways runs parallel to the investigations of philosophers representing object-oriented philosophy. Certain aspects of poems by authors discussed here – Gerard Manley Hopkins, Seamus Heaney and Jorie Graham – can be interpreted as a turn towards objects, mainly due to the devotion of these poets to particulars and details, which nevertheless does not hinder their further explorations of objects and things, often leading to full-blown metaphysical speculation. In this sense, the post-anthropocentric philosophy of speculative realism, especially the thought of Graham Harman, supplies conceptual tools allowing to grasp the “thingness” from the perspective of a modern, democratic post-human ontology. However, such criticism of automatism in language and cognition is not reduced here to the “death of the subject,” but rather serves as means of further opening the field for consideration, especially regarding the important function of aesthetics and the role of a metaphor.
    Źródło:
    Tematy z Szewskiej; 2017, Rzeczy 1(18)/2017; 41-59
    1898-3901
    Pojawia się w:
    Tematy z Szewskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O biograficznych aluzjach do rzeczywistości w poezji. Wprowadzenie teoretycznoliterackie
    Biographical allusions to reality in poetry. Theoretical introduction
    Autorzy:
    Garczarek, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27309726.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    literary theory
    ontology
    biography
    literary allusion
    lyrical strategy
    possible worlds
    literary fiction
    teoria literatury
    ontologia
    biografia
    aluzja literacka
    strategia liryczna
    światy możliwe
    fikcja literacka
    Opis:
    Niniejszy artykuł stanowi wprowadzenie do teoretycznych rozważań dotyczących biograficznych aluzji do rzeczywistości obecnych w utworach poetyckich. Autor, podążając za teoriami fikcji literackiej znajdującymi swe źródło w myśli Arystotelesa, wyraża pogląd, że wszelkie naukowe dociekania dotyczące rzeczywistych prototypów kreacji światów przedstawionych muszą opierać się na odrzuceniu monizmu egzystencjalnego oraz uwzględniać istnienie "światów możliwych". Autor proponuje wprowadzić do obiegu literaturoznawczego pojęcie "biograficznej aluzji formułowanej przy użyciu strategii lirycznej". Okazuje się, że można wyróżnić trzy zasadnicze tego typu strategie: strategię świadectwa, wyznania oraz wyzwania.
    This article is an introduction to theoretical considerations focused on biographical allusions to reality that find their place in poetry. The author, following the theories of literary fiction rooted in Aristotle's thought, takes the position that all scientific considerations concerning the actual prototypes of the creation of the represented worlds must start with the rejection of existential monism and assume the existence of "possible worlds". The author proposes to introduce the concept of "biographical allusion formulated with the use of a lyrical strategy" into the science of literature. It turns out that there are three basic lyrical strategies of this type: testimony, confession, and challenge.
    Źródło:
    Tematy i Konteksty; 2022, 17, 12; 43-54
    2299-8365
    Pojawia się w:
    Tematy i Konteksty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hermeneutyka i teoria intertekstualności jako metodologia badań modernizmu w poezji serbskiej drugiej połowy XX w. na przykładzie cyklu „Deset soneta nerođenoj kćeri Ivana V. Lalicia
    Hermeneutics and the theory of intertextuality as a method of researching modernism in Serbian poetry of the second half of the 20th century on the example of poetic cycle Deset soneta nerođenoj kćeri by Ivan V. Lalić
    Autorzy:
    Maszkiewicz, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/968794.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-24
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Serbian poetry
    modernism
    post-war literature
    hermeneutics
    intertextuality
    Ivan V. Lalić
    poezja serbska
    modernizm
    literatura powojenna
    hermeneutyka
    intertekstualność
    Opis:
    The aim of this paper is to show that hermeneutics and the theory of intertextuality provide useful tools for the research in post-war Serbian modernism in poetry. The argumentation takes two steps. Firstly, the use of these methods is being legitimized in the context of general characteristics of the literature under consideration. Secondly, the functioning of such tools is presented in the example of a particular text, which in this case is Deset sonata nerođenoj kćeri ['Ten Sonnets for The Unborn Daughter'], a poetic cycle by Ivan V. Lalić. The kind of poetry researched in this paper is strongly influenced by the ideas of T. S. Eliot who said that an original literary work is the result of the author’s awareness of his place in tradition. For this reason such poetry contains numerous cultural and literary references which are an inevitable context of its interpretation. A hermeneutic and intertextual approach helps to expose such references and make them part of the process of understanding the poetry in question.
    Zadaniem pracy jest wykazanie, że hermeneutyka i teoria intertekstualności dostarczają narzędzi do badania poezji powojennego modernizmu serbskiego. Argumentacja opiera się na uzasadnieniu użycia tych metod najpierw w świetle ogólnej charakterystyki omawianej twórczości, a następnie na podstawie ich funkcjonowania w interpretacji konkretnego tekstu będącego jej typowym przykładem (cykl Ivana V. Lalicia Deset soneta nerođenoj kćeri). Poezja będąca przedmiotem zainteresowania tej pracy pozostaje pod silnym wpływem poglądów Thomasa S. Eliota, według którego oryginalna twórczość powinna wynikać ze zrozumienia przez autora swojego miejsca w tradycji. To powód występowania w omawianych utworach licznych nawiązań kulturowych i literackich, które stanowią kontekst niezbędny do interpretacji tej twórczości. Podejście hermeneutyczne i metody teorii intertekstualności pozwalają te elementy wydobyć i uwzględnić w rozumieniu sensu tekstu.
    Źródło:
    Adeptus; 2015, 6; 1-10
    2300-0783
    Pojawia się w:
    Adeptus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies