Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "teledysk" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    #BlackLivesDontMatter – postapokalipsa i polityka w teledysku Señorita Vince’a Staplesa
    Autorzy:
    Kniaź, Lidia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607876.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    music video
    post-apocalypse
    #BlackLivesMatter
    ethnic minorities
    wideoklip
    teledysk
    klip
    postapokalipsa
    #BlackLivesMatter,
    mniejszości etniczne
    Opis:
    The article aims to analyze the vision of post-apocalypse in the music video for Vince Staples’ Señorita directed by Ian Pons Jewell. The music video utilizes the post-apocalyptic aesthetics to reflect upon tense racial relations in the contemporary United States. In Señorita the apocalypse has already happened – social, political, economic, and ecological – but the world after the catastrophe does not look much different from the one known in the first decades of the 21st century. In this paper I will focus on the visual side of the music video as well as its ending, which emphasizes the pessimistic overtone of the video. It turns out that the life in the futuristic ghetto is watched in a quasi-museum by an upper-class White American family. The ending stresses the attitude of the richest towards the people who are less educated or in a worse economic situation. Depending on the interpretation of the music video, Whites will either exterminate those regarded as less valuable and now watch their life in a minimalistic museum or will consider watching their life in real time as a reality TV type of entertainment. The vision of the future, according to the director and Vince Staples, is very post-apocalyptic in nature not only thanks to the specific type of aesthetics but also due to the Señorita’s pessimistic ending. Owing to the use of post-apocalyptic iconography portraying the life in the ghetto, the viewers may draw a conclusion that those from less privileged social groups have their “post-apocalypse” now.
    W artykule dokonano analizy wideoklipu do utworu Vince’a Staplesa Señorita, wyreżyserowanego przez Iana Pons Jewella. Napięte relacje międzyrasowe w Stanach Zjednoczonych przedstawione zostały za pomocą formuły postapokaliptycznej. W Señoricie apokalipsa jest już faktem – społeczna, polityczna, ekonomiczna oraz ekologiczna – jednak świat nie wydaje się znacząco różny od rzeczywistości znanej z pierwszych dekad XXI wieku. Szczególną uwagę poświęcono warstwie wizualnej teledysku oraz jego zakończeniu, które akcentuje pesymizm przekazu. Okazuje się bowiem, że rzeczywistość przedstawionego w obrazie futurystycznego getta oglądana jest w niby– muzeum przez amerykańską białą rodzinę z wyższej klasy. Wskazuje to na stosunek ludzi bogatych do tych nisko sytuowanych i gorzej wykształconych. W zależności od interpretacji wideoklipu zamożniejsi albo całkowicie pozbyli się ludzi uważanych za mniej wartościowych społecznie i teraz oglądają ich świat w minimalistycznym muzeum, albo traktują obserwowanie ich życia w czasie rzeczywistym jako rozrywkę typu reality TV. Wizja przyszłości według reżysera klipu i autora utworu jest na wskroś postapokaliptyczna. Użycie ikonografii postapokaliptycznej obrazującej życie w getcie pozwala wysnuć wniosek, że dla osób z mniej uprzywilejowanych grup społecznych, parafrazując tytuł klasycznego filmu Coppoli, „czas postapokalipsy” właśnie trwa.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teledysk muzyczny w przestrzeni badań nad edukacją, na przykładzie analizy i interpretacji teledysku do utworu The Last Refugee Rogera Watersa.
    Musical Video in Educational Research on the Example of Analysis and Interpretation of The Last Refugee by Roger Waters
    Autorzy:
    Golonka-Legut, Joanna
    Pryszmont-Ciesielska, Martyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2140827.pdf
    Data publikacji:
    2018-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    socjologia wizualna
    badania nad edukacją
    badania jakościowe
    kultura popularna
    muzyka popularna
    teledysk muzyczny
    uczenie się nieformalne
    visualsociology
    educational research
    qualitative research
    pop culture
    pop music
    music video
    non-formal learning
    Opis:
    W ciągu ostatnich kilkunastu lat można dostrzec swoistego rodzaju poszerzanie się obszaru badań społecznych, które wyraża się w podejmowaniu przez badaczy nowych zadań poznawczych. W badaniach  nad  edukacją  można  dostrzec  m.in.  wyraźne  zainteresowanie  wizualnością,  które  badacze  łączą z (roz)poznawaniem potencjału edukacyjnego codzienności. W takiej perspektywie warto zwrócić uwagę na kulturę popularną, która jest nie tylko wytworem, ale również naturalnym elementem życia codziennego człowieka. Opracowanie to podejmuje kwestie związane z rozumieniem teledysku jako tekstu kulturowego mającego postać narracji, który należy postrzegać jako autonomiczną formę audialno-wizualną. Kolejno zostaje wskazana propozycja badania teledysku muzycznego w badaniach nad edukacją. Próba zrozumienia istoty i (roz)poznania teledysku jako źródła wiedzy zostanie dokonana na podstawie analizy i interpretacji konkretnego materiału wizualnego – dokumentu zastanego, teledysku do utworu The  Last Refugee Rogera Watersa. Całość podejmowanych rozważań jest głosem badaczy-andragogów.
    For the last dozen or so years the area of social research has expanded. This is connected to different cognitive challenges taken up by researchers. As for educational research, we can notice, amongst others, a strong interest in visual aspects of education, that are associated with the (re)cognition of educational potential of everyday life. With this perspective, it is worth having a look at pop culture which is not only a product but also a natural component of everyday reality. This text is an attempt to understand music video as a culture text with a narrative, which should be seen as an independent audio-visual form. A study ona video clip in educational research is proposed. An attempt to understand the nature and to (re)cognizemusic video as a source of knowledge will be made through analysis and interpretation of certain visualmaterials – an existing research document – the video clip to The Last Refugee by Roger Waters. The wholestudy is conducted and discussed from the andragogical perspective.
    Źródło:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2018, 21, 3(83); 90-102
    1505-8808
    2450-3428
    Pojawia się w:
    Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Narration as the production of sense using the example of a music video of the song All by Myself by Celine Dion
    Narracja jako produkcja sensu na przykładzie teledysku All by myself Celine Dion
    Autorzy:
    Ostrowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1042229.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    teledysk
    narracja
    teoria systemów
    produkcja sensu
    Celine Dion
    music video
    narration
    theory of systems
    production of sense
    Opis:
    The narration in the music video to Celine Dion’s song All By Myself is a linearly organised construct or composition equipped with features of logicality, which organises specific linguistic or image-based material. It constructs a fiction based on the principles of dramatism. If one assumes that a music video can be analysed as a system which produces meaning, then the production occurs mainly within two dimensions. Firstly, as fiction, and secondly, as narration. The sequential editing adds significance to the entire film. The specific connection points of individual scenes influence the interpretation of the images by viewers – they extract the significance of a portion of the music video. Surely this phenomenon could be defined as a production of sense.
    Narracja w teledysku Celine Dion All by myself jest linearnie ułożoną, wyposażoną w cechy logiczności konstrukcją, kompozycją, porządkującą określony materiał językowy czy obrazowy. Buduje ona fabularną fikcję opartą o zasady dramatyzowania. Jeżeli przyjmiemy, iż teledysk może być analizowany jako system produkujący sens, to produkcja ta zachodzi głównie w dwóch wymiarach. Po pierwsze jako fikcja, a po drugie jako narracja. Montaż sekwencyjny nadaje znaczenie całości filmu. Określone miejsce połączenia scen wpływa na interpretację obrazu przez widza – jest wyłonieniem znaczenia części teledysku. Z pewnością można to zjawisko określić jako produkcję sensu.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2020, 58, 3; 95-111
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies