Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "synodalność" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 48
Tytuł:
Działalność pastoralna Kościoła w świetle Dossier Europejskiego Zgromadzenia Synodalnego
The pastoral activity of the Church in the light of the Dossier of the European Synod Assembly
Autorzy:
Siepert, Hubert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32910508.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
pastoral theology
synodality
ecclesiology
Church in Europe
teologia pastoralna
synodalność
eklezjologia
Kościół w Europie
Opis:
Started by Pope Francis in 2021, the Synod on Synodality is intended to be a guiding principle for the self-awareness of the Church in the coming decades of the 21st century. The Church faces numerous challenges as a global institution, grappling with various issues among its followers who currently inhabit all continents. The situation of young churches in Africa, emerging after the era of colonialism, is different, as they seek their own identity. Similarly, the Church operates differently on the Old Continent, permeated by ideas of freedom, secularism, and liberalism. This article focuses on certain topics presented by participants of the synodal meeting in Prague in early 2023, addressing the functioning of the Church in Europe. The content of the article centers around the discussion of the idea of synodality and its place in the history of the Church and its current ecclesial vision. It then explores the relationship between mercy and truth in theology, openness to contemporary culture while preserving tradition, and the dynamics of power competition within the Church. All of these aspects are presented based on the Dossier of the Synodal Meeting in Prague, which outlines practical and pastoral challenges for the Church’s activities in Europe.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2024, 33, 1; 247-262
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synodalność – prawo i obowiązek wszystkich wiernych
Sinodality – The Right and Duty of all the Faithful
Autorzy:
Skawiński, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38707676.pdf
Data publikacji:
2024-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
opinions of the faithful
freedom of speech in the Church
duty to manifest opinions
councils in the particular Church
synodal process
opinie wiernych
wolność słowa w Kościele
obowiązek ujawniania opinii
rady w Kościele partykularnym
proces synodalny
Opis:
The article addresses the issue of synodality in three dimensions. First, it discusses synodality in the light of can. 212 § 3 of the Code of Canon Law. Secondly, it addresses the issue of obligatory disclosure of oneʼs opinions arising from the above-mentioned canon. This is an attempt to answer the question whether participation in the synodal process may oblige a faithful to manifest his or her opinions concerning the good of the Church, and if so, on what basis. Thirdly, the article expands the question about the existence of legal grounds for the obligation to manifest oneʼs opinions in the canons regarding the existing councils of a particular Church. This extension of the analysis is justified by the principle that synodality does not require the creation of new structures. This leads to the final conclusion that existing canons already contain provisions regulating speaking in the synodal process.
W artykule poruszono problematykę synodalności w trzech wymiarach. W pierwszej artykuł omawia synodalność w świetle kan. 212 § 3 Kodeksu Prawa Kanonicznego. Po drugie, porusza kwestię obowiązkowego ujawniania swoich poglądów wynikających z wyżej wymienionego kanonu. Jest to próba odpowiedzi na pytanie, czy i na jakiej podstawie uczestnictwo w procesie synodalnym może obligować wiernych do ujawniania swoich poglądów dotyczących dobra Kościoła. Po trzecie, artykuł poszerza kwestię istnienia podstaw prawnych obowiązku ujawniania swoich poglądów w kanonach dotyczących rad istniejących w Kościele partykularnym. To rozszerzenie analizy uzasadnione jest zasadą, że synodalność nie wymaga tworzenia nowych struktur. Prowadzi to do ostatecznego wniosku, że istniejące kanony dotyczące Kościoła partykularnego zawierają przepisy regulujące wypowiadanie się w procesie synodalnym.
Źródło:
Studia Ełckie; 2024, 26, 2; 191-206
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Homilie to często klęska”. Konieczność poprawy jakości homilii
“The Homily is a Disaster”. The Need to Improve the Quality of Homilies
Autorzy:
Sławiński, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430924.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
homily
synodality
preaching
poland
francis
homilia
synodalność
przepowiadanie
Polska
Franciszek
Opis:
Artykuł podejmuje najnowszą historię zabiegów Kościoła o poprawę jakości homilii. Materiałem źródłowym są teksty zawarte w dokumentach z różnych synodów w XXI wieku podejmujących kwestię homilii oraz dokumenty z różnych etapów synodu o synodalności, a także opublikowane owoce badań przeprowadzonych przez teologów w Polsce nad realnie wygłoszonymi homiliami. Przeprowadzone analizy pozwoliły stwierdzić, że uczestnicy Mszy Świętej bardzo sobie cenią słuchanie homilii i oczekują ich, nawet w dni powszednie. Krytyczna ocena jakości homilii dotyczy ubóstwa treści doktrynalnych, słabego osadzenia w celebrowanym misterium, braku spójności wskazań moralnych z proklamowanym orędziem. W krótkim podsumowaniu zaproponowana jest propozycja poprawy jakości homilii.
This article deals with the newest history of the Church’s efforts to improve the quality of homilies. The source material is the texts contained in documents from various synods in the 21st century dealing with the issue of homilies and documents from various stages of the synod on synodality, as well as the published results of research conducted by theologians in Poland on some given homilies. The conducted analyzes allows for the conclusion that the participants of the Holy Mass greatly appreciate listening to homilies and expect them, even on weekdays. A critical assessment of the quality of the homily concerns the poverty of doctrinal content, poor grounding in the celebrated mystery, and the lack of coherence of moral indications with the proclaimed message. In a short summary, some suggestions to improve the quality of homilies are proposed.
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 3; 79-104
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Benedykta XVI „wymyślanie Kościoła idealnego” w kontekście synodalności papieża Franciszka
Benedict XVI „inventing the ideal Church” in the context of the synodality of Pope Francis
Autorzy:
Kasperowicz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40020084.pdf
Data publikacji:
2023-03-01
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
synodalność
Franciszek
Benedykt XVI
ideologizowanie
synodality
Francis
Benedict XVI
ideologizing
Opis:
Papież Benedykt XVI w ostatnim wywiadzie z Peterem Seewaldem tłumaczy, czym jest prawdziwe bycie w Kościele: to nie „wymyślanie Kościoła idealnego, ale gotowość do życia i pracy właśnie w Kościele, który jest nękany przez moce zła”. Ojciec święty rozwija tę myśl, przekazując, jak z jego punktu widzenia Kościół zmieniał się razem ze światem i vice versa. Papież Franciszek w Dokumencie przygotowawczym XVI Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów Ku Kościołowi synodalnemu: komunia, uczestnictwo i misja zwraca uwagę, że „synodowanie można porównać do teatru trzech zasadniczych aktorów: Jezusa, tłumu (świata) oraz Kościoła (…), ale jest jeszcze czwarty dodatkowy aktor, zwany przez Papieża antagonistą”, stąd rodzi się potrzeba rozeznawania. To nauczanie koresponduje z doświadczeniem, jakie pozostawił światu Benedykt XVI, gdyż łączenie rzeczywistości Boskiej z ludzką słabością jest charakterystyczne dla Kościoła katolickiego od wieków. Święty Augustyn w De civitate Dei napisał, że na ziemi ludzkość nie osiągnie stanu całkowitej przynależności do Państwa Bożego. Nie przekreśla to jednak procesu synodowania, ale nastraja do pokory.
Pope Benedict XVI, in the last interview with Peter Seewald, explains what true being in the Church is: it is not "inventing an ideal Church, but the readiness to live and work precisely in the Church, which is plagued by the powers of evil." The Holy Father develops this idea, conveying how from his point of view the Church changed with the world and vice versa. Pope Francis in the Preparatory Document of the XVI Ordinary General Assembly of the Synod of Bishops "Towards a synodal Church: communion, participation and mission" points out that "synodation can be compared to a theatre of three main actors: “synodation can be compared to a theatre of three main actors: Jesus, the crowd (of the world) and the Church (...), but there is a fourth additional actor, called by the Pope the antagonist”, hence the need for discernment. This teaching corresponds to the experience that Benedict XVI left to the world, because combining divine reality with human weakness has been characteristic of the Catholic Church for centuries. St. Augustine in De civitate Dei wrote that on earth humanity will not reach the state of complete belonging to the State of God. However, this does not rule out the process of synodation, but it instills humility.
Źródło:
Sympozjum; 2022, 2(43); 145-164
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziesięć tez o teologii synodalności
Ten Theses on Theology of Synodality
Autorzy:
Kupczak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36832891.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Church
communio ecclesiology
consultations
discernment
governance
participation
Second Vatican Council
Synod of Bishops
synodality
eklezjologia komunii
konsultacje
Kościół
rozeznanie
Sobór Watykański II
synod biskupów
synodalność
uczestnictwo
władza
Opis:
Trwający w Kościele katolickim Synod o synodalności otoczony jest przez wiele różnego rodzaju kontrowersji. Innowacyjna forma synodu, w którym Synod Biskupów obraduje wewnątrz szerszego ciała o definiowanych dopiero kompetencjach, zapowiedzi kluczowych zmian zarówno w nauczaniu Kościoła, jak też w jego strukturze wywołują wśród wielu nadzieję na obudzenie nowego dynamizmu Kościoła, ale też obawy przed zerwaniem ciągłości z Tradycją i zatratą chrześcijańskiego proprium. U źródeł tych nowych nadziei i niepokojów jest wciąż pytanie: Czym jest synodalność, do której wzywa Kościół papież Franciszek? Niniejszy tekst stara się odpowiedzieć na to pytanie, opierając się na najlepszym tekście teologicznym, który został napisany na ten temat w ostatnich latach: dokumencie Międzynarodowej Komisji Teologicznej Synodalność w życiu i misji Kościoła z 2018 roku. Najważniejsze stwierdzenia tego dokumentu zostaną przedstawione w formie dziesięciu tez, które dotyczą m.in.: historycznych i teologicznych źródeł pojęcia synodalności, odnowionej eklezjologii Soboru Watykańskiego II, praktycznych sposobów realizowania synodalności, struktury władzy i współodpowiedzialności w Kościele, warunków oraz kryteriów autentyczności procesusynodalnego.
The ongoing in the Catholic Church Synod on synodality is surrounded by many different controversies. The innovative form of the synod, in the Synod of Bishops deliberates within a broader body with yet to be defined competences, announcements of significantchanges both in the teaching of the Church and in her structure, awake among many Catholics hope for awakening new dynamism in the Church, but also fear of breaking continuity with Tradition and the loss of the Christian proprium. At the source of thesenew hopes and anxieties lies a question: what is really the synodality to which Pope Francis calls the Church? This text tries to answer this question; this answer is based on the best theological text that has been written on this topic in recent years, the 2018 document of the International Theological Commission Synodality in the Life and Mission of the Church. The most important statements of this document will be presented in the form of ten theses, which concern, among others: the historical and theological sources of the concept of synodality, the renewed ecclesiology of the Second Vatican Council, practicalways of implementing synodality, the structure of power and co-responsibility in the Church, the conditions and criteria of the authenticity of the synodal process.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2023, 17, 2; 57-77
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
II Synod Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej w historyczno-teologicznej perspektywie synodalności Kościoła
The Second Synod of the Diocese of Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) in the historical and theological perspective of the synodality of the Church
Autorzy:
Wojtczak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30098247.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Synodalität
Synode
Kollegialität
Kirchenrecht
Zweite Synode der Diözese Koszalin-Kołobrzeg
synodality
synod
collegiality
canon law
the Second Synod of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese
synodalność
kolegialność
prawo kanoniczne
II Synod Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Opis:
Synodalność Kościoła od samego początku ukazuje wspólnotę wiary jako jeden lud pielgrzymujący, w którym każdy ma swoje miejsce i dzieli odpowiedzialność za Kościół. Współcześnie praktyka Kościoła kładzie duży akcent na zaangażowanie wiernych świeckich w troskę o Kościół i przez prawodawstwo umożliwia im również udział we władzy kościelnej. Wyrazem wspólnej odpowiedzialności i przejawem synodalności na szczeblu partykularnym był II Synod Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej.
From the very beginning, the synodality of the Church shows the community of faith as one pilgrim people, in which every person has their place and also a responsibility for the Church. In modern times, the practice of the Church places great emphasis on the involvement of the lay faithful in the care of the Church and, through legislation, also enables them to participate in Church authority. The Second Synod of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese was an expression of shared responsibility and a manifestation of synodality at the particular level.
Die Synodalität der Kirche zeigt die Gemeinschaft des Glaubens von Anfang an als ein pilgerndes Volk, in dem jeder seinen Platz hat und die Verantwortung für die Kirche teilt. Die heutige kirchliche Praxis legt großen Wert auf die Einbeziehung der Laien in die Sorge für die Kirche und ermöglicht ihnen durch die Gesetzgebung auch die Beteiligung an der kirchlichen Autorität. Ein Ausdruck geteilter Verantwortung und eine Manifestation der Synodalität auf partikularer Ebene war die zweite Synode der Diözese Koszalin-Kołobrzeg.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2023, 30; 265-286
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem synodalności Kościoła w świetle analizy egzegetycznej perykopy Mk 2,18-22
Autorzy:
Włoszczyk, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408365.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
egzegeza biblijna
synodalność Kościoła
przypowieść o młodym winie i starych bukłakach
interpretacja symboliczna
Biblical exegesis
Synodality of Church
arable of young wine and old wineskins
symbolical interpretation
Opis:
Artykuł jest symbolicznym odczytaniem słów Jezusa na temat postu, zawartych w przypowieści Mk 2,18-22, w świetle zaproszenia na drogę synodalności, które w 2014 r. sformułował papież Franciszek. Artykuł przedstawia, w jaki sposób odkrycie synodalności jest dotarciem do nowości Ewangelii (młode wino) oraz że potrzeba przy tym elastyczności umysłu i otwartości na zmianę (nowy bukłak). Tekst składa się z trzech części: literackiego przedstawienia perykopy, analizy egzegetycznej oraz omówienia teologicznego znaczenia przypowieści o młodym winie i starych bukłakach wraz z odniesieniem tych motywów do „sprawy synodalności”.
This article is a symbolical reading of the words of Jesus in Mark 2:18-22 in the light of the invitation to the path of synodality made by Pope Francis in 2014. The article shows how the discovery of synodality is a finding of the newnessof the Gospel (young wine) and that it takes flexibility of mind and openness to change (new wineskin). The article consists of three parts: literature presenting of pericope, an exegetical analysis and a discussion of the theological significance of the parable of the young wine and the old wineskins, and how the motifs relate to the “matter of synodality”.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2023, 43, 2; 37-50
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reinterpretacja prymatu biskupa Rzymu w kontekście współczesnej debaty o synodalności
Reinterpretation of the Primacy of the Bishop of Rome in the Context of the Contemporary Debate about Synodality
Autorzy:
Krupka, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/50105947.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ecclesiology
primacy
collegiality
synodality
eklezjologia
prymat
kolegialność
synodalność
Opis:
Artykuł podejmuje temat reinterpretacji rozumienia prymatu biskupa Rzymu w kontekście współczesnej debaty o synodalności. Po pierwsze, wskazano na wybrane historyczne argumenty przemawiające za ściśle eklezjalną interpretacją prymatu. Po drugie, omówiono prymacjalną teologię Vaticanum I. Po trzecie, opisano recepcję definicji prymatu i nieomylności papieża, ze szczególnym uwzględnieniem pojęcia kolegialności. Na końcu wykazano, w jaki sposób współczesna debata o synodalności jest konkretnym wyzwaniem dla rozumienia prymatu. Analiza źródeł historycznych oraz Magisterium Kościoła skłania do wniosku, że synodalność Kościoła domaga się także bardziej eklezjalnego widzenia prymatu. Rola biskupa Rzymu może być właściwie zrozumiała jedynie z uwzględnieniem jego głębokiego kościelnego zakorzenienia jako sługi jedności Kościoła. Współczesne dokumenty Kościoła wyrażają to przede wszystkim poprzez powiązane widzenie trzech rzeczywistości: prymatu (biskupa Rzymu), kolegialności (biskupów) oraz synodalności (Ludu Bożego).
The article discusses the reinterpretation of the understanding of the primacy of the Bishop of Rome in the context of the contemporary debate about synodality. Firstly, selected historical arguments are used for a strictly ecclesiastical interpretation of primacy. Secondly, the primatial theology of First Vatican Council is discussed. Thirdly, the reception of the definition of primacy and infallibility is described, with particular emphasis on the concept of collegiality. Finally, it is shown how the contemporary synodality debate presents a concrete challenge to the understanding of primacy. The analysis of historical sources and the Magisterium of the Church leads to the conclusion that the synodality of the Church also requires a more ecclesial view of primacy. The role of the Bishop of Rome can be fully understood only by taking into account his deep ecclesial roots as a servant of the of the Church unity. Contemporary Church documents express this concept through the related vision of primacy (the Bishop of Rome), collegiality (the bishops) and synodality (the people of God).
Źródło:
Verbum Vitae; 2023, 41, 1; 93-114
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rewizja życia a synodalne wartości jedności, uczestnictwa i misji
Revision of life and the synodal values of communion, participation, and mission
Autorzy:
Pietrzak, Andrzej
Gruszecki, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52158746.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Kościół w Ameryce Łacińskiej
synod
synodalność
rewizja życia
jedność
uczestnictwo
misja
metoda „wiedzieć-ocenić-działać”
Church in Latin America
synodality
revision of life
unity
participation
mission
see-judge-act method
Opis:
Rewizja życia w połączeniu z metodą „wiedzieć–ocenić–działać” jest godnym uwagi narzędziem wprowadzania w życie synodalnych wartości jedności, uczestnictwa i misji. Opierając się na doświadczeniach Kościoła w Ameryce Łacińskiej, w artykule przedstawia się dwa argumenty na poparcie tej tezy. Po pierwsze, rewizja życia zapobiega redukowaniu synodu jedynie do deklaratywnych orzeczeń, erudycyjnych analiz i decyzji. Po drugie, pomaga przezwyciężyć franchisingową mentalność podziału na tych, którzy tworzą rezolucje synodalne i tych, którzy mieliby je wdrażać. Tym samym przyczynia się do wyjścia z osobistej i strukturalnej strefy komfortu ku wzrostowi i permanentnej chrystycznej poiesis.
The Revision of life combined with the know-judge-act method is a noteworthy tool for putting into practice the synodal values of unity, participation, and mission. Based on the experience of the Church in Latin America, the article presents two arguments in support of this thesis. First, the revision of life prevents the synod from being reduced to mere declarative pronouncements, erudite analyses, and decisions. Secondly, it helps to overcome the franchise mentality between those who create synodal resolutions and those who should implement them. Thus, it contributes to leaving the personal and structural comfort zone towards growth and permanent Christ poiesis.
Źródło:
Nurt SVD; 2023, 2; 113-125
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozeznawanie wspólnotowe jako podstawowa metoda realizacji synodalności w życiu Kościoła według zamysłu papieża Franciszka
Community Discernment as a Fundamental Method of Implementing Synodality in the Life of the Church as Intended by Pope Francis
Autorzy:
Froniewski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36833744.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
pope Francis
synod
synodality
discernment
sensus fidei
papież Franciszek
synodalność
rozeznawanie
Opis:
Artykuł jest syntetyczną próbą ukazania nowych elementów, które wprowadza papież Franciszek, gdy prezentuje swoje rozumienie realizacji synodalności w życiu Kościoła. Jako podstawową metodę dla Kościoła synodalnego eksponuje on rozeznawanie, co można zauważyć w jego nauczaniu już od początku tego pontyfikatu. Tekst obejmuje cztery części. Pierwsza określa krótko generalne założenia eklezjologiczne obecnego synodu o synodalności. Druga ukazuje samo rozeznawanie duchowe jako metodę w ciągu dziejów, a trzecia aplikację tejże metody w życiu Kościoła w nauczaniu Franciszka. Ostatnia skupia się na sensus fidei jako podstawie teologicznej procesu rozeznawania synodalnego. Konkluzja ukazuje cel zastosowania rozeznawania w wizji Kościoła synodalnego według zamysłu Franciszka.
This article is a synthetic attempt to show the new elements that Pope Francis introduces when he presents his understanding of the realisation of synodality in the life of the Church. He exposes discernment as a fundamental method for the synodal Church, whichcan be seen in his teaching since the beginning of this pontificate. The text comprises four parts. The first sets out short the general ecclesiological assumptions of the present Synod on synodality. The second shows spiritual discernment itself as a method throughout history, and the third the application of this method in the life of the Church in Francis’ teaching. The last focuses on the sensus fidei as the theological ground of the synodal discernment process. The conclusion reveals the purpose of the application of discernment in the vision of the synodal Church as intended by Francis.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2023, 17, 2; 79-89
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synod w Kościele katolickim w Polsce jako fundament doświadczenia jedności wspólnoty
The Synod in the Catholic Church in Poland as a Foundation for the Experience of Community Unity
Autorzy:
Proniewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36850063.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Synod
pope Francis
synodality
church in Poland
papież Franciszek
synodalność
kościół w Polsce
Opis:
Jesienią 2021 roku rozpoczął się w Kościele katolickim synod o synodalności pod hasłem „Ku Kościołowi synodalnemu: komunia, uczestnictwo i misja”. Prace synodalne zostały przeprowadzone na trzech poziomach: diecezjalnym, krajowym i kontynentalnym i zostały rozłożone na trzy lata (2021–2023). W dniach 4-29 października XVI Zgromadzenie Synodu na etapie powszechnym odbędzie się w Rzymie. W artykule zostały uwzględnione analizy z prac przeprowadzonych wśród wierzących Kościoła katolickiego w Polsce, zarówno duchownych jak i świeckich. Treści zostały zredagowane i przedłożone w dwóch punktach: przy zastosowaniu metody historycznej zostały opisane wydarzenia synodalne i dzięki metodzie hermeneutyki spekulatywnej zostały wypunktowane merytoryczne treści, w których szczególną uwagę zwrócono na początki, cykliczność działań, syntezę krajową, trudności i perspektywy. Przyszłość pokaże na ile proces synodalności przeniknął do mentalności i przyczynił się do dynamiki życia Kościoła.
In the autumn of 2021, the Synod on Synodality began in the Catholic Church under the theme "Towards a Synodal Church: Communion, Participation and Mission". The synodal work was carried out at three levels: diocesan, national and continental, and was spread over three years (2021-2023). From 4 to 29 October, the XVI Assembly of the Synod will be held in Rome. The article includes analyses from the work carried out among the believers of the Catholic Church in Poland, both clergy and laity. The content has been edited and presented in two points: using the historical method, the synodal events have been described, and thanks to the method of speculative hermeneutics, the substantive content has been pointed out, in which particular attention is paid to the beginnings, the cyclical nature of the activities, the national synthesis, the difficulties and perspectives. The future will show to what extent the process of synodality has permeated the mentality and contributed to the dynamism of the Church's life.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2023, 17, 2; 143-160
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synodalność Kościoła w ujęciu papieża Franciszka
Synodality of the Church as Seen by Pope Francis
Autorzy:
Sawa, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36841875.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
synodalność
papież Franciszek
rozeznawanie
sensus fidei
komunia
synodality
Pope Francis
discernment
communion
Opis:
Pontyfikat Franciszka naznaczony jest uwrażliwieniem katolików na synodalną strukturę Kościoła. Zwłaszcza zwołanie Synodu poświęconego synodalności jest w tym kluczowe, by odkryć synodalność, nauczyć się jej i wprowadzić w codzienność życia wspólnoty. W związku z tym konieczne jest pogłębiona analiza nauczania Franciszka o synodalności. Dlatego w artykule przedstawiono właściwy kontekst synodalności, którą jest ewangelizacja i odnowa Kościoła. Następnie ukazano właściwe filary Franciszkowej synodalności, która wiąże się ze spotkaniem, słuchaniem i rozeznawaniem. Nie ma to więc nic wspólnego z parlamentaryzmem, rezygnacją z prawdy czy hierarchicznej struktury Kościoła. Synodalność jest realizacją sensus fidei, a wyraża się w triadzie komunia, uczestnictwo, misja. Właściwe funkcjonowanie synodalności domaga się również znajomość jej źródeł. Wśród teologicznych są Objawienie i dialog Boga z człowiekiem, eklezjologia Ludu Bożego i komunii, działanie Ducha Świętego, różnorodność charyzmatów i idea współuczestnictwa, antropologia relacji. Do kościelnych należą m.in. synody, kolegialność biskupów, formy współuczestnictwa ochrzczonych (m.in. rady). Wreszcie ważne są doświadczenia jezuickiego rozeznawania indywidualnego i wspólnotowego. Artykuł podejmuje również kwestie wyzwań, które stoją przed Kościołem w kontekście synodalności. Nie mogą one jednak zatrzymać podążania wspólną drogą, by Kościół coraz bardziej przyciągał współczesnych ludzi do Ewangelii.
Francis’ pontificate is marked by his efforts to make Catholics more sensitive to the synodal structure of the Church. In particular, the convening of the Synod on Synodality is central to discovering what synodality is, how to learn it and how to incorporate it into the daily life of the communities. What is therefore needed is an in-depth analysis of Francis’ teaching on synodality. The article presents the contexts of synodality, namely the evangelisation and the renewal of the Church. Then it discusses the proper pillars of Francis’ synodality, which involves encounter, listening and discernment. It has nothing to do with parliamentarism or abandonment of truth or the hierarchical structure of the Church. The synodality brings the sensus fidei into life and is expressed in the communion, participation, mission triad. For synodality to work, its sources must also be known. The theological ones include the Revelation and the dialogue between God and man, the ecclesiology of the People of God and the communion, the action of the Holy Spirit, the diversity of charisms, the idea of co-participation, and the anthropology of relations. Among ecclesiastical sources are synods, collegiality of bishops, and bodies (e.g. councils) facilitating participation of the baptised. Finally, the experience of individual and community discernment in the Jesuit tradition is also crucial. The article also addresses the challenges facing the Church with respect to synodality. However, the challenges cannot stop the Church from following its path to attract people to the Gospel.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2023, 17, 2; 191-217
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synodalność w myśli Josepha Ratzingera
Synodality in the Theological Thought of Joseph Ratzinger
Autorzy:
Samulnik, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36838262.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
synod
synodalność
Kościół
prymat
episkopat
Joseph Ratzinger
synodality
Church
primacy
episcopate
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie linii myślenia Josepha kardynała Ratzingera na temat idei synodalności. W kolejnych krokach swojej refleksji Bawarski teolog stawia na pozór rudymentalne, choć zasadnicze pytania: Czym jest synod? Jaka jest funkcja instytucji synodu w Kościele? Ratzinger nie stroni również od pytań dotyczących aktualnej problematyki związanej z drogą synodalną. Przybierają one ton prowokacyjny: Czy w Kościele katolickim nie powinien trwać nieprzerwany synod, który łączyłby  zasadę synodalności z zasadą papieskiego prymatu? Czy synod może funkcjonować wyłącznie jako własny, niezależny organ części bądź całości kolegium biskupów danego regionu? Kto ostatecznie kieruje Kościołem? Własne próby odpowiedzi na postawione pytania autor osadza przede wszystkim w Tradycji Kościoła, a także w kontekście bliskiej Bawarczykowi eklezjologii communio. Istotnym atutem jest również zawarty w refleksji wymiar pragmatyczny podejścia do zagadnienia synodalności. 
The aim of this article is to present Joseph Cardinal Ratzinger's line of thought on the idea of synodality. In the following steps of his reflection, the Bavarian theologian poses seemingly rudimentary, yet fundamental questions: What is a synod? What is the function of the institution of synod in the Church? Ratzinger also does not shy away from questions on current issues related to the synodal path. They take on a provocative tone: Shouldn't there be an uninterrupted synod in the Catholic Church that combines the principle of synodality with the principle of papal primacy? Can a synod function only as its own independent body of part or all of the college of bishops of a region? Who ultimately governs the Church? The author's own attempts to answer the questions posed are set primarily in the Tradition of the Church and in the context of an ecclesiology of communio close to Bavarian theologian. The pragmatic dimension of the approach to the question of synodality contained in the reflection is also an important asset.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2023, 17, 2; 161-170
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synodalność w prawosławnej, protestanckiej i katolickiej refleksji teologicznej
Synodality in Orthodox, Protestant and Catholic theological reflection
Autorzy:
Bujak, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30098241.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Synode
Konzil
Synodalität
Katholizität
Orthodoxie
Luthertum
synod
council
synodality
Catholicism
Orthodoxy
Lutheranism
sobór
synodalność
katolicyzm
prawosławie
luteranizm
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie wybranych kwestii z zakresu teologicznej refleksji nad znaczeniem synodów w teologii prawosławnej, luterańskiej i katolickiej. Teologowie prawosławni uzasadniają synodalny wymiar Kościoła nauczaniem Chrystusa, praktyką okresu apostolskiego i rozwojem synodalności w pierwszym tysiącleciu Kościoła. W Kościołach prawosławnych synodalność ma charakter episkopocentryczny i wyraża się na poziomie Kościoła lokalnego, z biskupem na czele oraz na poziomie regionalnym. Po zerwaniu jedności z Kościołem rzymskim w roku 1054 Kościoły prawosławne nie odbyły żadnego soboru o wymiarze ekumenicznym. To, co jest charakterystyczne dla wschodniej teologii synodów i soborów, to przekonanie, że ich decyzje nie są obowiązujące ex sese, ale uzyskują swoją ważność po recepcji przez wiernych. We Wspólnotach kościelnych wywodzących się z reformacji mamy różne formy organizacji synodalnej. W luteranizmie niemieckim do XX wieku obowiązywał model Kościoła państwowego, w którym sprawami Kościoła zarządzali władcy świeccy biskupów. Akceptacja takiej formy zarządzania Kościołem wynikała z wielu czynników, m.in. z teologii Marcina Lutra o powszechnym kapłaństwie i braku biskupów, których zastąpili właśnie książęta. W XIX, a zwłaszcza w XX wieku Kościoły luterańskie w Niemczech wypracowały struktury synodalne, w których główną rolę odgrywają świeccy. Decyzje podejmowane na synodach nie są uznawane za nieomylne, dlatego mogą podlegać zmianom. Również Wspólnoty luterańskie nie znają ekumenicznego wymiaru synodów. W Kościele rzymskokatolickim, podobnie jak w Kościołach prawosławnych, za źródło synodalności uznaje się praktykę Kościoła apostolskiego, zwłaszcza Sobór Apostolski opisany w Dziejach Apostolskich w rozdziale piętnastym, i okres pierwszego tysiąclecia Kościoła, w którym rozwinęły się struktury synodalne i soborowe. W Kościele rzymskokatolickim mamy dwa poziomy synodalności: pierwszy dotyczy prymatu papieża i kolegium biskupów będących z nim w jedności, drugi natomiast opiera się na udziale wszystkich ochrzczonych w życiu Kościoła, który polega na ich funkcji doradczej. Charakterystyczne dla Kościoła rzymskokatolickiego jest zachowanie wszystkich trzech poziomów synodalności: lokalnego, regionalnego i powszechnego, dzięki papieżowi, który zwołuje sobory. W Kościele rzymskokatolickim decyzje soborowe nie wymagają zatwierdzenia przez wiernych świeckich, ale uznawane są obowiązujące po przyjęciu ich przez zgromadzenie soborowe i papieża. Obecnie trwa dyskusja nad większym włączeniem w wiernych świeckich w podejmowanie decyzji dotyczących życia Kościoła.
The aim of this article is to show some issues of a theological reflection on the meaning of synods in Orthodox, Lutheran, and Catholic theology. Orthodox theologians justify the synodal dimension of the Church by the teaching of Christ, the practice of the apostolic period, and the development of synodality in the first millennium of the Church. In the Orthodox Churches, synodality is episcopocentric and is expressed both at the local church level with the bishop in the lead and at the regional one. After breaking up of the unity with the Roman Church in 1054 the Orthodox Churches did not hold any council of an ecumenical dimension. What is characteristic of the Eastern theology of synods and councils is the conviction that their decisions are not obligatory ex sese but acquire their validity after acceptance by the faithful. In the ecclesiastical communities dating back to the Reformation, we have various forms of synodal organization. German Lutheranism had a state church model until the 20th century in which the affairs of the Church were managed by the lay rulers of the bishops. This form of Church governance was due to a number of factors including Martin Luther’s theology of the universal priesthood and the lack of bishops who were replaced by princes. In the 19th and especially in the 20th century the Lutheran churches in Germany developed synodal structures in which lay people play a central role. Decisions made at synods are not considered infallible so they can be changed. The Lutheran communities are also unaware of the ecumenical dimension of synods. In the Roman Catholic Church, as in the Orthodox Churches, the source of synodality is considered to be the practice of the Apostolic Church especially the Apostolic Council described in Acts, chapter 15, and the period of the first millennium of the Church in which synodal and conciliar structures developed. In the Roman Catholic Church, we have two levels of synodality: the first concerns the primacy of the pope and the college of bishops who are in communion with him, while the second is based on the participation of all the baptized in the life of the Church, which consists of their advisory function. Thanks to the pope who convenes councils it is characteristic of the Roman Catholic Church to maintain all three levels of synodality: local, regional and universal. In the Roman Catholic Church conciliar decisions do not to be approved by the lay faithful, but they are considered binding once adopted by the conciliar assembly and the Pope. Currently, there is a discussion on the bigger inclusion of the lay faithful in making decisions regarding the life of the Church.
Ziel dieses Artikels ist es, ausgewählte Themen der theologischen Reflexion über die Bedeutung von Synoden in der orthodoxen, lutherischen und katholischen Theologie zu beleuchten. Orthodoxe Theologen begründen die synodale Dimension der Kirche mit der Lehre Christi, der Praxis der apostolischen Zeit und der Entwicklung der Synodalität im ersten Jahrtausend der Kirche. In den orthodoxen Kirchen ist die Synodalität bischöflich geprägt und kommt auf der Ebene der Ortskirche mit dem Bischof an der Spitze und auf regionaler Ebene zum Ausdruck. Nach dem Bruch der Einheit mit der römischen Kirche im Jahr 1054 haben die orthodoxen Kirchen kein Konzil mit ökumenischer Dimension abgehalten. Kennzeichnend für die östliche Theologie der Synoden und Konzilien ist die Überzeugung, dass ihre Beschlüsse nicht von vornherein verbindlich sind, sondern ihre Gültigkeit erst nach der Annahme durch die Gläubigen erlangen. In den kirchlichen Gemeinschaften, die aus der Reformation hervorgegangen sind, gibt es verschiedene Formen synodaler Organisation. Im deutschen Luthertum gab es bis zum zwanzigsten Jahrhundert ein staatskirchliches Modell, bei dem die Angelegenheiten der Kirche von den Laienvorständen der Bischöfe verwaltet wurden. Die Akzeptanz dieser Form der Kirchenleitung war auf eine Reihe von Faktoren zurückzuführen, unter anderem auf Martin Luthers Theologie des allgemeinen Priestertums und das Fehlen von Bischöfen, die lediglich durch Fürsten ersetzt wurden. Im neunzehnten und vor allem im zwanzigsten Jahrhundert entwickelten die lutherischen Kirchen in Deutschland synodale Strukturen, in denen die Laien eine zentrale Rolle spielen. Die auf den Synoden gefassten Beschlüsse gelten nicht als unfehlbar und können daher geändert werden. Auch die lutherischen Gemeinschaften sind sich der ökumenischen Dimension der Synoden nicht bewusst. In der römisch-katholischen Kirche wie auch in den orthodoxen Kirchen werden die Praxis der apostolischen Kirche, insbesondere das in der Apostelgeschichte, Kapitel 15, beschriebene Apostolische Konzil, und die Zeit des ersten Jahrtausends der Kirche, in der sich synodale und konziliare Strukturen entwickelten, als Quelle der Synodalität betrachtet. In der römisch-katholischen Kirche gibt es zwei Ebenen der Synodalität: Die erste betrifft den Primat des Papstes und des Bischofskollegiums, das mit ihm in Gemeinschaft steht, während die zweite auf der Beteiligung aller Getauften am Leben der Kirche beruht, die in ihrer beratenden Funktion besteht. Ein Merkmal der römisch-katholischen Kirche ist die Beibehaltung aller drei Ebenen der Synodalität: lokal, regional und universal, dank des Papstes, der Konzilien einberuft. In der römisch-katholischen Kirche bedürfen konziliare Beschlüsse nicht der Zustimmung der Laien, sondern werden als verbindlich anerkannt, sobald sie von der konziliaren Versammlung und dem Papst angenommen worden sind. Gegenwärtig gibt es eine Debatte über die stärkere Einbeziehung der Laien in die Entscheidungsfindung über das Leben der Kirche.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2023, 30; 45-67
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synodalność w teologii Soboru Watykańskiego II
Synodality in the Theology of Vatican II
Autorzy:
Kasprzak, Artur Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36842842.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
synodality
collegiality
Vatican Council II
People of God
communio ecclesiarum
Lumen gentium
Authority in the Church
synodalność
kolegialność
Sobór Watykański II
Lud Boży
Władza w Kościele
Opis:
Od czasu publikacji konstytucji apostolskiej Episcopalis Communio w 2018 r. przez papieża Franciszka, instytucja Synodu Biskupów otrzymała głęboką reinterpretację zakresu swojej formuły. Obecnie trwające zwyczajne Ogólne Zgromadzenie Synodu Biskupów – poświęcone tematowi Dla Kościoła synodalnego komunia, uczestnictwo i misja –rodzi wiele fundamentalnych pytań o właściwe teologiczne rozumienie Synodu Biskupów. Odwołanie się w tych wszystkich aktualnych pytań do dyskusji Soboru Watykańskiego II jest niewątpliwie słuszne i wskazane. To właśnie podczas tego Soboru zostały ukształtowane zręby jak należy rozumieć Synod Biskupów oraz jego pierwsze powołanie do życia. Analiza tego studium pochyla się zatem nad podstawowymi elementami teologii synodalności, jakie wprowadzone zostały do eklezjologii Konstytucji dogmatycznej o Kościele, a są nimi takie kwestie jak: lud Boży, Kościół jako communio ecclesiarum, kolegialność episkopalna. Jak wykazuje niniejsza analiza, soborowe sformułowanie tych wszystkich istotnych dla odnowionej eklezjologii tematów i przemyśleń nie oznacza jednak, że teologia synodalności Vaticanum Secundum nie miała ograniczeń. Samo powołanie w 1965 r. Synodu Biskupów przez papieża Pawła VI i opracowanie motu proprio Apostolica sollicitudo nie odbyło się poprzez współpracę papieża ze zgromadzonymi jeszcze podczas Soboru biskupami. Zakres Synodu Biskupów wg woli Pawła VI otrzymał tylko funkcję konsultatywną, gdy tymczasem zamysłem większości Ojców Soborowych było nadanie temu synodowi kolegialności efektywnej.
Since the publication of the apostolic constitution Episcopalis Communio in 2018 by Pope Francis, the institution of the Synod of Bishops has received a profound reinterpretation of the scope of its formula. The current Ordinary General Assembly of the Synod of Bishops - dedicated to the theme – For a Synodal Church Communion, Participation and Mission – raises many fundamental questions about the proper theological understanding of the Synod of Bishops. The reference in all these topical questions to the discussions of the Second Vatican Council is undoubtedly right and advisable. It was at this Council that the framework of how the Synod of Bishops and its first vocation should be understood was shaped. The analysis of this study therefore leans towards the basic elements of the theology of synodality that were introduced into the ecclesiology of the Dogmatic Constitution on the Church, and these are issues such as the people of God, the Church as communio ecclesiarum, and episcopal collegiality. However, as this analysis shows, the conciliar formulation of all these important themes and reflections for a renewed ecclesiology does not mean that the theology of synodality of Vaticanum Secundum had no limitations. The very establishment of the Synod of Bishops in 1965 by Pope Paul VI and the elaboration of the motu proprio Apostolica sollicitudo did not take place through the collaboration of the Pope with the bishops still gathered at the Council. The scope of the Synod of Bishops, according to the will of Paul VI, was given only a consultative function, whereas the intention of the majority of the Council Fathers was to give this synod an effective collegiality.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2023, 17, 2; 109-127
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 48

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies