Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "symbolika ciała" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Anna Kuśmirek (red.), Symbolika ciała w Starym Testamencie (Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego 2016)
Autorzy:
Niedźwiedzki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2105757.pdf
Data publikacji:
2018-03-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ciało
Opis:
Recenzja książki: Anna Kuśmirek (red.), Symbolika ciała w Starym Testamencie (Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego 2016). Ss. 291. PLN 35. ISBN 978-83-8090-186-5
Book review: Symbolika ciała w Starym Testamencie (ed. Anna Kuśmirek) (Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego 2016). Pp. 291. PLN 35. ISBN 978-83-8090-186-5
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 33; 491-497
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ruch, taniec, symbolika ciała jako formy transgresji konstruktywnej „ku sobie”
Movement, dance, symbolism of the body as a form of constructive transgression “towards each others”
Autorzy:
Tłuczek, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40221001.pdf
Data publikacji:
2014-12-10
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
transgresja
ruch
taniec
symbolika ciała
emocje
transgression
movement
dance
body symbolism
emotions
Opis:
Drogą do samorozwoju, autokreacji poprzez zmianę postaw i zachowań w stosunku do siebie i świata może stać się praca z ciałem. Nasze doświadczenia ruchowe pozwalają wydobyć na światło dzienne zagubione emocje, a tym samym zwiększyć wiedzę na temat samego siebie. Im bardziej wszechstronne jest postrzeganie naszego ciała, tym więcej pojawia się możliwości rozwoju. Ruch, praca z ciałem pozwala człowiekowi na działania transgresyjne czyli przekraczanie własnych granic w celu rozwoju osobistego. W powyższym opracowaniu zostaną zaprezentowane metody pracy z ciałem, które są wykorzystywane zarówno w terapii jaki i warsztatach rozwojowych. Ukierunkowane są one na wywoływanie zmian zarówno na poziomie ciała jak i psychiki.
The way to self-development and self-creation by changing attitudes and behaviour in relation to others and to the world may be a work with the body. Our experiences of movement allow us to bring to light lost emotions, and thereby increase the knowledge of ourselves. The more comprehensive the perception of our body, the more possibilities we have for our self-development. Movement – working with the body – allows a person to undertake transgressive actions which extend our own limitations to personal development. In this article I present a few methods of body working which are used both in therapy and development workshops. These methods are targeted to cause changes in a person’s body and mentality.
Źródło:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny; 2014, 9; 105-113
1896-1819
2391-5145
Pojawia się w:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Las representaciones femeninas, sus diseños corporales y su simbología en el occidente mesoamericano
West Mesoamerican women’s representations, their body designs and symbology
Przedstawienia kobiece, dekoracje ciała i ich symbolika w zachodniej Mezoameryce
Autorzy:
Cancino, Daniel Ruiz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2177348.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Opis:
The female ceramic figurines realized in the west Mesoamerica territory, have an important body painted decoration which represent singly or combined geometric designs like spirals, straight, zigzag and wavy lines, circles, concentric circles, triangles, crosses and points are observed like decoration. This order designs transcends by the location in breasts, pelvic and belly area, in addition to this, most of them allude to the sexed body. It is thus the symbolic codes present in the sculptures can be interpreted from the relationship with thoughts of life, where societies are intimately linked with the cycles of nature, with the universe distribution of vertical and horizontal way, which refer archetypal concepts in Mesoamerica. Therefore it is important to consider these representations as possible social and cosmological allegories conceptions of culture that developed in the late formative and half Classic period (BC 200 – AD 400/600), during the tradition of the Tumbas de Tiro in territory comprised by the present states of Jalisco, Colima, Nayarit, Michoacan and the south central of Sinaloa.
Ceramiczne figurki kobiet tworzone w zachodniej Mezoameryce mają na ciele zdobienia w formie pojedynczych lub połączonych geometrycznie wzorów, takich jak: spirale, linie proste, linie łamane i faliste, koła, koncentryczne okręgi, trójkąty, krzyże i punkty. Te uporządkowane wzory zlokalizowane są na piersiach, w okolicy miednicy i brzucha, a ponadto większość z nich nawiązuje do ciała kobiecego. Stanowią więc symboliczne kody obecne w figurkach. Mogą być one interpretowane w relacji ze sposobem myślenia, w którym społeczeństwo jest ściśle powiązane z cyklami natury, z pionowym i poziomym rozmieszczeniem wszechświata, które odnosi się do archetypowych koncepcji obecnych w Mezoameryce. Dlatego ważna jest analiza tych przedstawień jako możliwych społecznych i kosmologicznych koncepcji kultury, które rozwinęły się pod koniec kształtowania się okresu klasycznego i funkcjonowały do jego połowy (200 r. p.n.e. – 400/600 r. n.e.) w tradycji Tumbas de Tiro na terytorium obejmującym dzisiejsze stany: Jalisco, Colima, Nayarit, Michoacan i południowo-środkowy region Sinaloa.
Źródło:
Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2015, 5; 35-60
2299-260X
Pojawia się w:
Sztuka Ameryki Łacińskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od substancji szlachetnej do ciała imitacyjnego. Obraz i znaczenie figur woskowych w geście wotywnym
From a Noble Substance to an Imitative Body. The Picture and the Meaning of Wax Figures in a Votive Gesture
Autorzy:
Jagla, Jowita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887742.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wosk
figura woskowa
wota
ikonografia
symbolika
wax
wax figure
votive gifts
iconography
symbolism
Opis:
W bogatym zbiorze darów wotywnych na niewątpliwą uwagę zasługują wota woskowe powszechne już od wczesnego średniowiecza i wykorzystywane po wiek XX. Wota te miały dużą różnorodność, począwszy od świec po bryły wosku, aż wreszcie woskowe figury często naturalnych rozmiarów, które zaczęły być wykorzystywane w geście wotywnym na przełomie XIII i XIV wieku na północy Europy. W XV i XVI wieku zwyczaj ten upowszechnił się wśród majętnej szlachty niemieckiej, austriackiej i włoskiej. Wykonanie woskowych figur wotywnych wymagało znacznej wprawy, dlatego wytwarzali je specjalnie wykwalifikowani artyści (we Włoszech figury woskowe zwane Boti wytwarzali twórcy określani mianem Cerajuoli albo Fallimagini), klasztory współpracowały z artystami - rzemieślnikami zobowiązując się dostarczać wosk, natomiast rzemieślnicy przygotowywali materiał, czyli drewniane stelaże, naturalne włosy, szklane oczy, farby, tekstylia i brokat. W kolejnych stuleciach produkcja wotów woskowych rozwijała się coraz prężniej, szczególnie na północy Europy, przy czym wytwórcami powyższych obiektów stawali się często mniej zdolni modelatorzy woskowi, rzemieślnicy i piernikarze. Ci ostatni wykonywali głównie figury woskowe o mniejszych rozmiarach, odlewane bądź wyciskane z dwuczęściowych wklęsłych modeli (ten typ wotów przypominał w swojej formie i ujęciu figury z pierników). Odrębne i dość niezwykłe zjawisko stanowią wotywne figury woskowe (szczególnie dzieci w wieku od trzech do dwunastu lat) fundowane na obszarze Górnej i Dolnej Frankonii (diecezje Bamberg i Wiirzburg) od połowy XIX stulecia do połowy wieku XX. Aktywizacja popularności tego gestu wotywnego okrzepła mniej więcej około 1880 roku, punkt kulminacyjny osiągnął on w latach 1900-1910 i skończył się w latach pięćdziesiątych XX stulecia. Frankońskie wota konstruowano zawsze w podobny sposób: miały one woskowe twarze i dłonie (rzadziej stopy), pozostałe zaś członki wykonywano z drewna, metalu i różnych materiałów wyściełających. Dominującym wzorem dla produkcji owych wotów były lalki, dlatego tak jak lalki miały one na głowach peruki z naturalnych włosów, szklane oczy i otwarte usta. Niezwykle ważną rolę pełniły ubrania, w które odziewano figury, będące naturalnymi, prawdziwymi strojami dzieci (dziewczynki chętnie ubierano w sukienki z pierwszej komunii); co więcej wota te posiadały strój kompletny, a więc ubierano je w autentyczną bieliznę, pończochy, skórzane buciki. Figury ozdabiano różańcami i bukietami kwiatków trzymanych w dłoniach, oraz wiankami na głowach wotów dziewczęcych. Figury ustawiano w szklanych gablotach, witrynach i kasetach wyklejanych niekiedy z tyłu tapetą i podpisywanych na przedniej szybie dłuższym tekstem, który wyjaśniał dane wotantów (imię i nazwisko dziecka, ewentualnie jego rodziców) i czas ofiarowania figury. Mimo wielu cech różniących frankońskie wota od wotywnych figur z innych regionów, wszystkie te obiekty łączy ponadczasowa i ponadterytorialna idea, w której cytując H. Beltinga „sztuczne ciało przejęło religijną reprezentację żywego ciała [...]”.
In a rich arsenal of votive gifts wax ones undoubtedly deserve a special attention. They were common as soon as early Middle Ages and they were used until the 20th century. There was a variety of such votes, starting with candles, through lumps of wax, and ending with full-scale wax figures that started being used as a votive gesture at the break of the 13th and 14th centuries in the north of Europe. In the 15th and 16th centuries this custom became popular among the wealthy German, Austrian and Italian noblemen. Making wax votive figures took a lot of skill so they were made by specially qualified artists (in Italy wax figures called “Boti” were produced by sculptors called “Cerajuoli” or “Fallimagini”). Religious orders collaborated with the artists-artisans, undertaking to supply wax, whereas the artisans prepared wooden frames, natural hair, glass eyes, paints, textiles and brocade. In the next centuries the production of wax votes developed ever more dynamically, especially in the north of Europe, with less skilled wax modelers, artisans and gingerbread bakers often being their producers. The latter ones mainly made smaller wax figures, cast or squeezed from two-part concave models (this type of votes in its form and type reminded of figures made of gingerbread). Wax votive figures (especially of children aged three to twelve) founded at the area of Upper and Lower Franconia (the Bamberg and Würzburg Dioceses) from the middle of the 19th to the middle of the 20th century are a separate and rather unusual phenomenon. Popularity of this votive gesture became stable about 1880, in the years 1900-1910 it reached its climax; and in the 1950s it came to an end. Franconian votes were always constructed in a similar way: they had wax faces and hands (more rarely feet), and the other members were made of wood, metal and some other padding materials. Dolls were a dominating model for the production of these votes, and that is why, like dolls, they had wigs made of natural hair on their heads, glass eyes and open mouths. A very important role was played by clothing, in which figures were willingly dressed; they were children’s natural, real clothes (girls were often dressed in the First Communion dresses); moreover, the votes had complete clothing, which means they had genuine underwear, tights, leather shoes. The figures were supplied with rosaries and bouquets held in their hands, and on the heads of girls there were garlands. The figures were put in cabinets and glass cases, sometimes with wallpaper on the back wall, and they had a longer text on the front glass with the name of the child, or possibly of its parents, and the time when the figure was offered. Despite the many features making the Franconian votes different from votive figures from other regions, all these object are joined by a timeless and universal idea, in which – quoting H. Belting – “an artificial body has assumed the religious representation of a living body (…)”.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 4; 89-110
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowa moda, nowe trendy - współczesne oblicze tatuaży w więziennej twórczości
New Fashion, New Trends - the Modern Aspect of Tattoos in Prison Creativity
Autorzy:
Snopek, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371590.pdf
Data publikacji:
2015-07-28
Wydawca:
Fundacja Pedagogium
Tematy:
tatuaż więzienny
podkultura więzienna
przyczyny zdobienia ciała
symbolika i funkcje tatuaży
więzienny artysta
moda w więzieniu
the prison’s tattoo
the prison’s subculture
the reasons for bodies decorating
the symbolism and functions of tattoos
the prison’s artist
the fashion in prisons
Opis:
Artykuł dotyczy zjawiska tatuażu więziennego. Można uznać, iż współczesny tatuaż wolnościowy w Polsce przechodzi swój „rozkwit”, co zostało zapoczątkowane od 1989 roku, a od nowego tysiąclecia zaczął być on traktowany jako sztuka na najwyższym poziomie artystycznym. W konsekwencji tego, również i tatuaż więzienny zaczął ewoluować. W myśl koncepcji transmisyjnej, skazani wszelkie wzorce przenoszą z wolności do środowiska więziennego i tam dostosowują je do panujących warunków. Dlatego też, poruszone problemy oscylują zarówno wokół tradycyjnej symboliki tatuaży więziennych, jak również ich współczesnego „oblicza”. W artykule opisany został także rys historyczny oraz znaczenie więziennego tatuatora, którego pozycja – ze względu na zainteresowanie wśród więźniów tatuażem estetycznym – znacznie wzrosła.
The article is concerning the phenomenon of the prison’s tattoo. It is possible to recognize that the modern freedom tattoo in Poland is going through his “growth” what was initiated since 1989, and for the new millennium he started being treated as arts at the highest artistic level. In consequence of above-mentioned, the prison’s tattoo started evolving also. In through of the transmission concept, prisoners are moving all patterns from the freedom to the prison environment and there they are adapting them to the prevailing conditions. Therefore, broaching problems are oscillating around of the traditional symbolism of prison’s tattoos and them modern “faces”, too. In the article was described the histories adumbration, as well as meaning of prisoner who doing tattoos in penal institutions, who’s position – considering of the interest of aesthetic tattoo among prisoners – is appreciably grew.
Źródło:
Resocjalizacja Polska; 2015, 9; 69-95
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:
Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies