Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "substancje pomocnicze" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Superdezintegranty - substancje pomocnicze w suplementach diety w postaci tabletek
    Superdisintegrants - excipients in dietary supplements in the form of tablets
    Autorzy:
    Wolska, E.
    Boniecka, M.
    Sznitowska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/826612.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    bezpieczenstwo zywnosci
    higiena zywienia
    suplementy diety
    tabletki
    superdezintegranty
    wysokowydajne substancje rozsadzajace zob.superdezintegranty
    substancje rozsadzajace zob.superdezintegranty
    kroskarmeloza
    krospowidon
    skrobia
    mechanizm dzialania
    zywienie czlowieka
    Opis:
    Wśród środków spożywczych wyróżnia się suplementy diety, które produkowane są m. in. w postaci tabletek. Za jedną z najważniejszych substancji pomocniczych w takiej postaci uznaje się substancje rozsadzające, warunkujące rozpad tabletek w przewodzie pokarmowym i uwolnienie substancji aktywnych. Tradycyjne substancje rozsadzające stosowane w tabletkach to np. skrobia, hydrofilowe pochodne celulozy czy pektyny. Celem niniejszej pracy była charakterystyka substancji rozsadzających, tzw. superdezintegrantów, jak np. kroskarmeloza, krospowidon czy glikolan sodowy skrobi. Użycie superdezintegrantów pozwala uzyskać tabletki, które bardzo szybko rozpadają się w żołądku, uwalniając substancję aktywną w krótkim czasie. Mechanizm działania superdezintegrantów jest złożony i może polegać na pęcznieniu cząstek, odzyskiwaniu pierwotnego kształtu po sprasowaniu, egzotermicznych reakcjach zwilżania czy działaniu sił kapilarnych. W artykule, poza właściwościami stosowanych polimerów i mechanizmami ich działania omówiono także sposoby wprowadzania superdezintegrantów do tabletek (przed lub/i po granulacji). Uwzględniono również status prawny charakteryzowanych substancji pomocniczych na podstawie ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia oraz wymagań obowiązującej Farmakopei.
    Amidst food products, there are dietary supplements, which are manufactured, among other things, in the form of tablets. Disintegrants in this form are considered to be one of the most important excipients since they determine the disintegration of tablets in the gastrointestinal tract and the release of the active substances. Traditional disintegrants used in tablets are, for example: starch, hydrophilic cellulose derivatives, or pectins. The objective of the review was to characterize the new generation of disintegrants, so called superdisintegrants, e.g. croscarmellose, crospovidone, and sodium starch glycolate. The utilization of superdisintegrants makes it possible to produce tablets that rapidly disintegrate in the stomach and release the active substance in a short time. The mechanism of action of superdisintegrants is complex and may include the swelling of particles, recovering the original shape by particles after they are compressed, exothermic wetting reactions, or capillary forces. In addition to the properties of the polymers used and the mechanisms of their action, the paper also discusses the methods of incorporating disintegrants into tablets (before or/and after the granulation process). The legal status of the substances being described is also taken into account based on the regulation on food and feed safety as well as on the requirements of the Pharmacopoeia in force.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2016, 23, 3
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Laktoza zawarta w lekach a nietolerancja laktozy – fakty i mity
    Lactose in drugs and lactose intolerance – realities and myths
    Autorzy:
    Zdrojewicz, Zygmunt
    Zyskowska, Kamila
    Wasiuk, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1034923.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    laktoza
    nietolerancja laktozy
    substancje pomocnicze
    Opis:
    Lactose intolerance is a set of clinical symptoms occurring after lactose intake, characterised by abdominal pain, bloating and diarrhoea. Adult-type hypolactasia is the most common cause of lactose intolerance and is associated with the physiological loss of lactase activity in adulthood. Hypolactasia occurs in 30% of the population of Polish adults. It should be noted that the presence of lactase deficiency does not mean that the patient will develop symptoms of lactose intolerance. Currently, many patients self-diagnose lactose intolerance based on the occurrence of various symptoms and begin to apply a restrictive diet, avoiding dairy products without consulting a doctor. Self-reported lactose intolerance is often not confirmed by objective tests. A restrictive diet can, however, lead to complications. Studies have shown that the occurrence of lactose intolerance symptoms depends on the dose of consumed disaccharide, and the dose of 12 g is considered to be well-tolerated in most patients. This means that, for many patients, it is not necessary to completely eliminate lactose from diet. Lactose is one of the most commonly used excipients in pharmaceutical industry. Some studies have shown that small amounts of lactose contained in medicines do not cause symptoms in patients; however, their role in inducing symptoms of lactose intolerance has not been confirmed so far. Moreover, the information on the exact content of lactose in drugs is often limited. This data could positively impact the quality of care for lactose intolerant patients and increase their medication compliance.
    Nietolerancja laktozy to zespół objawów klinicznych występujący po spożyciu laktozy, w którym pojawiają się ból brzucha, biegunka i wzdęcia. Hipolaktazja typu dorosłych jest najczęstszą przyczyną nietolerancji laktozy i wiąże się z fizjologiczną utratą aktywności laktazy w życiu dorosłym. Szacuje się, że w Polsce hipolaktazja występuje u 30% populacji dorosłych. Należy zaznaczyć, że niedobór laktazy nie jest równoznaczny z tym, że u pacjenta wystąpią objawy nietolerancji laktozy. Obecnie wielu pacjentów samodzielnie rozpoznaje u siebie nietolerancję laktozy na podstawie występowania różnych objawów i zaczyna stosować restrykcyjną dietę z wykluczeniem nabiału bez konsultacji z lekarzem. Okazuje się jednak, że w ten sposób stwierdzona nietolerancja laktozy często nie znajduje potwierdzenia po przeprowadzeniu obiektywnych testów. Restrykcyjna dieta może prowadzić natomiast do wielu powikłań. Badania wykazały, że wystąpienie objawów nietolerancji laktozy zależy od dawki spożytego dwucukru, a za dawkę dobrze tolerowaną u większości pacjentów uznaje się 12 g laktozy. Oznacza to, że u wielu pacjentów nie jest konieczne całkowite wyeliminowanie laktozy z diety. Laktoza należy do najczęściej stosowanych substancji pomocniczych w przemyśle farmaceutycznym. Chociaż niektóre badania wykazały, że niewielkie ilości laktozy zawarte w lekach nie wywołują objawów u pacjentów, rola leków w wywoływaniu objawów nietolerancji laktozy nie została do tej pory potwierdzona. Ponadto informacje na temat dokładnej zawartości laktozy w lekach są często ograniczone. Dane te mogłyby jednak pozytywnie wpłynąć na poziom opieki lekarzy nad pacjentami z nietolerancją laktozy oraz zwiększyć przestrzeganie zaleceń lekarskich przez tę grupę pacjentów.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2018, 14, 3; 261-266
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Selected excipients and surfactants in oral solid dosage form with extract of Phaseoli pericarpium (Phaseolus vulgaris L.)
    Wybrane substancje pomocnicze i surfaktaty w stałej doustnej postaci leku zaierającej ekstrakt z owoceu fasoli (Phaseolus vulgaris L.)
    Autorzy:
    Marczynski, Z.
    Kowalczykiewicz, K.
    Bodek, K.H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/71942.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Opis:
    The common bean (Phaseolus vulgaris L.) is an annual plant grown in many countries all over the world including its different varieties in Poland. Herbal raw material are elongated pods – pericarp. Phaseoli pericarpium decreases the glucose blood level. Phaseoli pericarpium extracts manifest duretic properties, can be used in the treatment of edema, kidney diseases with decreased urinary excretion, nephrolithiasis. To investigate the usefullness of selected excipients as carriers of dry extract from Phaseolus vulgaris pericarp. Methods: The method of direct tableting was used. In the further stage, the obtained tablets were subjected to appropriate tests. The first stage of the study evaluates Prosolv SMCC 50, PROSOLV EASYtab, EMDEX, Carmellose calcium and PRUV. These were used to manufacture 4 batches of tablets. In the second stage, an oral solid dosage was manufactured on the basis of the formulation composition of batch 1 tablets (Phaseoli pericarpium extract, Prosolv SMCC 50, PRUV). Then, different surfactants (cholesterol oxyethylate nTE = 30, cholesterol oxyethylate nTE = 40, Rofam nTE = 50), were successively added to this formulation, to obtain 3 batches of tablets. All 7 batches were manufactured in the Erweka tableting machine. Then, they were subjected to morphological tests and physicochemical evaluation. The release of active substances to 3 selected acceptor fluids (water, artificial gastric juice, artificial intestinal juice) was measured in accordance with the requirements of the general and specific monographs in European Pharmacopoeia 7. Results: The manufactured tablets had a smooth uniform surface with no stains, spalls or mechanical damage and yellow color originating from the extract. The obtained tablets, with surfactants in their com- Herba Pol 2015; 61(4): 78-92 EXPERIMENTAL PAPER 79 Selected excipients and surfactants in oral solid dosage form with extract of Phaseoli pericarpium (Phaseolus vulgaris L.) Vol. 61 No. 4 2015 position, demonstrated pharmaceutical availability slightly higher than batch 1 tablets without surfactants. Conclusions: Excipients applied in appropriate proportions appear to be useful in the manufacturing of uncoated tablets containing extract of Phaseoli pericarpium.
    Fasola zwyczajna (Phaseolus vulgaris L.) to roślina jednoroczna. Jest uprawiana w wielu krajach świata, w tym również w licznych odmianach w Polsce. Surowcem zielarskim są wydłużone strąki fasoli – owocnia. Owocnia fasoli obniża poziom cukru we krwi. Wyciągi ze strąków fasoli mają działanie moczopędne, mogą być używane w leczeniu obrzęków, chorobach nerek ze zmniejszonym wydalaniem moczu, kamicy nerkowej. Celem pracy było zbadanie przydatności wybranych substancji pomocniczych jako nośników suchego mianowanego ekstraktu z owocni fasoli zwyczajnej (Phaseolus vulgaris L.) Zastosowano metodę bezpośredniego tabletkowania. W dalszym etapie otrzymane tabletki poddano odpowiednim badaniom. Pierwszy etap pracy to ocena takich substancji jak Prosolv SMCC 50, PROSOLV EASYtab, EMDEX, Carmellose calcium, PRUV. Użyto ich do wykonania 4 serii tabletek. Drugi etap to wykonanie stałej doustnej postaci leku na bazie składu formulacyjnego tabletek serii 1 (wyciąg z owocni fasoli zwyczajnej, Prosolv SMCC 50, PRUV). Dodano do niego dodatkowo kolejno różne surfaktanty (cholesterol oxyethylate nTE=30, cholesterol oxyethylate nTE=40, Rofam nTE=50), uzyskując 3 serie tabletek. Tabletki wszystkich 7 serii wykonano w tabletkarce uderzeniowej firmy Erweka. Następnie poddano je badaniom morfologicznym, ocenie właściwości fizykochemicznych, a także zbadano profile uwalniania substancji biologicznie czynnych do 3 wybranych płynów biorczych (woda, sztuczny sok żołądkowy, sztuczny sok jelitowy) zgodnie z wymogami przepisów ogólnych i szczegółowych monografii Farmakopei Europejskiej 7 (Eur Ph 7). Wyniki: Otrzymane tabletki miały gładką, jednolitą powierzchnię bez plam, odprysków i uszkodzeń mechanicznych. Charakteryzowały się żółtym kolorem pochodzących z ekstraktu. Tabletki posiadające w swoim składzie surfaktanty odznaczały się nieznacznie lepszą dostępnością farmaceutyczną w stosunku do tabletek serii 1 bez surfaktantów. Zastosowane substancje pomocnicze w odpowiednich proporcjach okazały się przydatne do wytworzenia tabletek niepowlekanych, zawierających wyciąg z owocni fasoli zwyczajnej.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2015, 61, 4
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies