Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "subglacial water" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Subglacial meltwater discharge within and around North Latvia Uplands during the Last Glaciation
Autorzy:
Ozols, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182768.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
szarża lodowcowa
obniżenia pseudodolinne
kem
oz
drumlin
wody subglacjalne
wody inglacjalne
cykl szarżowania
glacial surge
valley-like depression
kame
esker
diamicton
subglacial water
englacial water
surge cycle
Opis:
Osady i formy rzeźby Wysoczyzny Północnowidzemskiej są efektem szarży lądolodu. Ich powstawanie zainicjowała erozja i ruch lobu lodowcowego po rozległej warstwie wody subglacjalnej. Proces ten zakończył się drenażem wody tunelami subglacjalnymi i dominacją depozycji. Transport materiału i odpływ wód roztopowych podczas szarży zachodził od obszarów niżej położonych do stref interlobalnych (wysoczyzn) i strefy marginalnej lądolodu. Był on stymulowany głównie przez strumienie wód roztopowych, które deponowały materiał klastyczny w szczelinach i przetainach lodowych występujących na wzniesieniach interlobalnych, aż do wysokości zwierciadła wód inglacjalnych. Wysokie ciśnienie wód subglacjalnych spowodowało, że wysoko występowało również zwierciadło wody w szczelinach położonych na działach lodowych. Na Wysoczyźnie Północnowidzemskiej płaskie powierzchnie wierzchowinowe licznych kemów znajdują się na tej samej wysokości, co można wytłumaczyć jednakowym położeniem zwierciadła wód roztopowych w czasie ich powstawania. A więc najwyższe kemy wskazują na pierwszy etap wkraczania lądolodu na działy lodowe i na rozwój szczelin wskutek topnienia lodu. Odpływ subglacjalny wód roztopowych odbywał się zgodnie z głównymi kierunkami ruchu lobów lodowcowych, a więc ku krawędzi lądolodu na W. Podczas pierwszej i najbardziej dynamicznej fazy ostatniej szarży wody roztopowe odpływały wzdłuż obniżeń dolinnych ku SE, a następnie prawdopodobnie wokół wschodniego skraju Wysoczyzny Środkowowidzemskiej do Dźwiny. W końcowych fazach ostatniego zlodowacenia, kiedy fala kinematyczna szarżującego lądolodu zbliżała się do jego strefy marginalnej, wody roztopowe mogły wypływać swobodnie spod lodu, ciśnienie wody subglacjalnej malało, a zwierciadło wody inglacjalnej ulegało obniżeniu. Drenaż lobów lodowcowych, północnowidzemskiego i jeziora Vörts, odbywał się ku E i S tunelami subglacjalnymi rzek Rűja, Seda, Vaike Emajogi, Ohne i Pedele, a następnie przez basen subglacjalny Strenči do submarginalnego tunelu rzeki Gauja, która płynęła ku SW. Powstałe poprzeczne obniżenia pseudodolinne są świadectwem różnego rodzaju transportu materiału pod lądolodem. Osady strumieni wód roztopowych są laminowane przekątnie i równolegle oraz zawierają ripplemarki prądowe, zaś utwory prądów zawiesinowych mają uwarstwienie frakcjonalne. Osady utworzone wskutek upłynnienia i spływów masowych mają strukturę masywną bądź warstwową i zawierają zrotowane klasty miękkich skał i osadów. Materiał, który został zdeformowany w warunkach subglacjalnych w końcowej fazie szarży wskutek trakcji materiału plastycznego, zawiera zdeformowane klasty skał odpornych. Powstanie ilastego diamiktonu w stropie większości sekwencji wynika ze zmniejszenia ciśnienia hydraulicznego wody subglacjalnej, kiedy transport trakcyjny przez ladolód spowodował mieszanie materiału podścielającego i utworzył masę mułową, która po depozycji była przekształcana w ilaste osady masywne lub uławicone, określone na ogół jako glina lodowcowa bazalna.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2009, 25; 49-58
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zróżnicowanie facjalne glin jako wskaźnik fluktuacji ciśnienia wód subglacjalnych na kontakcie lodu i podłoża podczas zlodowacenia wisły w północnej części Pojezierza Dobrzyńskiego
Till facies diversity as an indicator of subglacial water pressure fluctuations at the ice/bed interface during Weichselian glaciation in N part of Dobrzyń Lakeland
Autorzy:
Narloch, W.
Wojciechowska, J. M.
Osowicka, A.
Wysota, W.
Piotrowski, J.A.
Sobiech, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/294428.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Geomorfologów Polskich
Tematy:
glina subglacjalna
poślizg bazalny
deformacja podłoża
Pojezierze Dobrzyńskie
subglacial till
basal sliding
bed deformation
Dobrzyń Lakeland
Opis:
Badaniom sedymentologicznym poddano gliny lodowcowe fazy poznańskiej zlodowacenia wisły na dwóch stanowiskach terenowych (Przeszkoda i Obórki), zlokalizowanych w północnej części Pojezierza Dobrzyńskiego. Podczas ostatniego zlodowacenia obszar ten był pokryty lobem lodowcowym Wisły, którego rozwój był najprawdopodobniej determinowany przez wiślany strumień lodowy. W rekonstrukcji procesów formowania glin oraz mechanizmów ruchu lodu została zastosowana kompleksowa analiza glin, w tym: cech sedymentacyjnych, uziarnienia, składu petrograficznego, orientacji dłuższej osi głazików oraz analiza mikromorfologiczna. Analizowane gliny są masywne i warstwowane. Badania sugerują występowanie złożonych i czasowo zmiennych warunków pod lobem Wisły, prawdopodobnie spowodowanych przez fluktuacje ciśnienia wód subglacjalnych. Ruch lodu był wynikiem kombinacji deformacji podłoża i poślizgu bazalnego.
Sedimentological analyses were performed on glacial till of the Weichselian glaciation in two field sites (Przeszkoda and Obórki) which are located in northern part of the Dobrzyń Lakeland. During the last glaciation this area was covered by the Vistula ice lobe which development has been determined by the Vistula Ice Stream. A multi-proxy approach including a study of sedimentary features, grain size, petrographic composition, till fabric and till micromorphology was used in reconstruction of till formation and ice movement mechanisms. Analysed tills are massive and stratified. We suggest existing of complex and temporally variable conditions under the Vistula ice lobe, probably caused by subglacial water fluctuations. Ice movement was caused by a combination of bed deformation and basal sliding.
Źródło:
Landform Analysis; 2013, 25; 125-133
1429-799X
Pojawia się w:
Landform Analysis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Surface NMR survey on Hansbreen Glacier, Hornsund, SW Spitsbergen (Norway)
Autorzy:
Turu, V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/295114.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Geomorfologów Polskich
Tematy:
Polythermal glacier
Surface nuclear magnetic resonance sounding (MRS)
GPR (Ground Penetrating Radar)
englacial water content
subglacial meltwater
subglacial aquifers
free water content
Opis:
Glaciers are widely spread on polar and sub-polar regions but also on middle latitude mountains, where cold-dry type glaciers, polythermal glaciers and temperate-wet glaciers are respectively present. Polythermal glaciers have a cold-ice layer (temperature below the pressure melting point) overriding a temperate-ice layer. Nineteen magneticc resonance soundings were done following a 3 Kmprofile on Hansbreen front. Resistivity on the glacier surface, magnetic susceptibility of rocks, electromagnetic noise and total earth's magnetic field measurements confirm that the MRS survey took place in the best conditions. MRS data show different signals amplitudes at the Larmor frequency according to the loop dimension. In a very high electrical resistive context (greater than 2 Mega Ohms meter for glacier ice) the surveyed depth is directly related to the loop area. For small loops (30msquare loop) amplitudes around 50 nV are common as well as some decay time (T*2) above 300 ms. Enlarging the loop size (60 m square loop) it is possible to observe a decrease of the signal amplitude at the Larmor frequency (E0 less than 20 nV) but also the time decay (100 ms greater than =T*2 greater than 40 ms). Increasing loop sizes (90 and 120msquare loops), a slight increase in amplitude at the Larmor frequency, close to 30 nV, is observed with very high time decays (T*2 greater than 500 ms). Ground Penetrating Radar surveys were carried out in Hansbreen at the same location as theMRSsurveyed zone. Available GPR data show a water content of 2,5% on the cold-ice layer (the first 35 m depth) and 2% of water content on the temperate- ice layer but a 4%of water content can also be detected. Both geophysical methods are not convergent because some water content on ice has too short relaxation times being undetectable with conventionalMRSdevices. In that sense the low T*2 time decays data from large MRS loops elucidates that at the temperate-ice layer water flows by seepage through veins and microfractures at a very low rate toward the glacier bottom and a large amount of free water is close to the cold/temperate transition surface. In the cold-ice layer large T*2 time decays are common because water flows through fissures or karstic like conduits. In summary, combining the MRS and GPR techniques gives glaciologists a powerful toolkit to elucidate water flow-paths on glaciers, supercooled meltwater content and subglacial water or aquifers.
Źródło:
Landform Analysis; 2012, 21; 57-74
1429-799X
Pojawia się w:
Landform Analysis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies