Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "stolarczyk, Michał" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Wychowanie państwowe w Drugiej Rzeczypospolitej w świetle programów szkolnych (po wprowadzeniu Reformy Oświatowej z 1932 roku)
Autorzy:
Stolarczyk, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606517.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
state education, ideology, curricula, sanation, integration
wychowanie państwowe, ideologia, programy szkolne, sanacja, integracja
Opis:
The idea of ensuring Poland the status of power, promoted by Józef Piłsudski’s camp, entailed the need to create a strong state organization and shape consolidated society, homogenous in respect of its world view, solidarily and persistently working for the highest good, that is, the state, if taken into consideration the rhetoric of the sanation camp. This could not be done without the adoption of the appropriate educational doctrine and its conversion into an efficient educational system covering possibly the broadest spectrum of society. As a result, crystallising after 1926, the educational ideology of the sanation became known as the so-called state education, which, by shaping the desired ideal of the citizen – the state adherent – was expected to “remedy” social relations in the country. The school reform of 1932, bringing a new program framework, became its conceptualization. By pointing out shallowness of goals drawn in the old curricula and their excessive vagueness, the authors of the new core curriculum focused on the very practical character of teaching. The slogan that followed it was “Poland and its culture”. It was expected that emphasisng the cultural heritage of Poland would have an integrative value in the ethnically diversed society of the Second Polish Republic. This gave rise to an implication that Poland was the legacy of many nations that created its cultural mosaic, contributing in a unique manner to the continuity of the state, despite its formal, over 100-year absence both on maps and in human consciousness. According to new assumptions, the most important for every citizen was to respect the value of the state, to be devoted to its development, to shape a sense of civic responsibility regardless of belonging to the specified national group. The promotion of these patterns had to take place on many levels of social life, not only on the institutional one. Hence, emphasis was placed on linking didactic work with educational influence and school work with non-school activities. This article deals with the assumptions of curricula in a relation to teaching contents referring to the state education.
Lansowana przez obóz Józefa Piłsudskiego idea budowy wielkomocarstwowej Polski wiązała się z potrzebą stworzenia silnej organizacji państwowej oraz ukształtowania skonsolidowanego, homogenicznego światopoglądowo społeczeństwa, solidarnie i wytrwale pracującego na rzecz dobra najwyższego, czyli – w retoryce sanacyjnej – państwa. Nie mogło się to odbyć bez przyjęcia przez obóz władzy odpowiedniej doktryny wychowawczej i przekucia jej w sprawnie działający system edukacyjny obejmujący jak najszersze kręgi społeczne. W efekcie krystalizująca się po 1926 r. ideologia wychowawcza sanacji zyskała miano tzw. wychowania państwowego2, przez które, urabiając pożądany ideał obywatela-państwowca, spodziewano się „uzdrowić” stosunki społeczne w kraju. Jego konceptualizacją stała się reforma szkolnictwa z 1932 r. przynosząca nową ramę programową. Wytykając starym programom miałkość celów i zbytnią ogólnikowość, autorzy nowej podstawy stawiali na wybitnie praktyczny charakter nauczania. Hasło, jakie miało mu przyświecać, to Polska i jej kultura. Spodziewano się bowiem, iż położenie akcentu na dorobek kulturalny Polski wniesie walor integrujący w zróżnicowane etnicznie społeczeństwo II Rzeczypospolitej. Dawano w ten sposób do zrozumienia, że Polska to spuścizna wielu nacji, które tworzyły jej mozaikę kulturową w swoisty sposób przyczyniającą się do ciągłości państwa, pomimo jego formalnie ponad stuletniej nieobecności zarówno na mapach, jaki i w ludzkiej świadomości. W myśl nowych założeń, najważniejszym dla każdego obywatela winno stać się poszanowanie tej wartości, jakim było państwo, oddanie dla jego rozwoju, kształtowanie poczucia odpowiedzialności obywatelskiej niezależnie od przynależności do grupy narodowej. Krzewienie tychże wzorców musiało odbywać się na wielu płaszczyznach życia społecznego, nie tylko instytucjonalnej. Stąd kładziono nacisk na powiązanie pracy dydaktycznej z oddziaływaniem wychowawczym, pracy szkolnej z pozaszkolną. Niniejszy artykuł zajmuje się analizą założeń programów szkolnych, szkoły powszechnej i średniej pod kątem treści związanych z wychowaniem państwowym.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2018, 37, 3
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomoc dzieciom przestępnym w II Rzeczypospolitej – instytucje kuratora sądowego i sądów dla nieletnich
Helping delinquent children in the Second Republic – the institutions of probation and juvenile courts
Autorzy:
Stolarczyk, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38576874.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Związek Nauczycielstwa Polskiego
Tematy:
care
guardianship
a delinquent child
court guardians
probation
juvenile justice system
Opis:
Aim: The purpose of this article is to introduce the organization and operation of the guardianship system for delinquent children in the interwar period, with particular emphasis on the institution of the guardian ad litem and juvenile courts. Methods: The article uses historical methods applied in pedagogical research, primarily the historical analysis of source materials and the comparative method, allowing to evaluate the rich source material and show the detailed content of the presented topic. Results: One of the basic solutions adopted for delinquent youth became the establishment of the institution of guardians’ ad litem, permanently inscribed in the history of Polish probation and inseparable from juvenile justice. This apparatus functioned from 1919 to 1929, then transformed into the institution of juvenile probation officers at municipal and juvenile courts. Conclusions: The fact that it was decided at the very beginning of independent Poland to regulate the juvenile justice system demonstrates the need to help delinquent children. The legislative provisions of the time bear the hallmarks of a modern juvenile justice system based on the application of custodial and educational measures when dealing with minors. Many of them take account of the tasks of both upbringing and re-socialization, diagnostics, as well as prevention and control, which are so current today. Unfortunately, the realities of Poland at that time did not allow, mainly for economic reasons, to implement all of the solutions mentioned hereinabove, which does not change the fact that the period of the Second Republic was very creative for the Polish judicial thought and welfare policy.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Oświatowy; 2023, LXVI, 3-4; 35-48
0033-2178
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Oświatowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nervus belli : bezpieczeństwo wojskowo-skarbowe Rzeczypospolitej w XVI i XVII wieku
Bezpieczeństwo wojskowo-skarbowe Rzeczypospolitej w XVI i XVII wieku
Autorzy:
Stolarczyk, Michał.
Współwytwórcy:
Szymczyk, Katarzyna. Autor
Wydawnictwo Instytutu Historii i Stosunków Międzynarodowych w Piotrkowie Trybunalskim (Uniwersytet Jana Kochanowskiego ; Kielce). Wydawca
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Piotrków Trybunalski : Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego. Filia
Tematy:
Budżet wojenny i wojskowy
Finanse publiczne
Finanse wojskowe
Finansowanie
Wojsko
Opracowanie
Opis:
Mapy na wyklejkach.
Bibliografia na stronach [295]-305. Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Michał Stolarczyk: Sytuacja społeczna dziecka „moralnie zaniedbanego” w Polsce w okresie międzywojennym (1918–1939), Piotrków Trybunalski 2023, s. 253
Autorzy:
Fussy, Jan
Kaźmierczak, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38580936.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Związek Nauczycielstwa Polskiego
Źródło:
Przegląd Historyczno-Oświatowy; 2023, LXVI, 3-4; 160-164
0033-2178
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Oświatowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucjonalne i przedsiębiorcze formy wypoczynku w czasie wolnym od pracy w ramach turystyki na wsi w okresie pandemii koronawirusa SARS CoV-2 i innych czynników pozaekonomicznych
Autorzy:
Roman, Antoni
Karpowicz, Joanna
Nowicki, Bohdan
Kosiński, Robert
Lukin, Siarhey
Roman, Michał
Grabcewicz, Zoja
Roman, Bartłomiej
Kędzierski, Leszek
Kosendiak, Aureliusz
Gierasimiuk, Tomasz
Stolarczyk, Piotr
Data publikacji:
2022-06-25
Wydawca:
Towarzystwo Zapobiegania Tonięciom i Ratowania Tonących
Opis:
W życiu każdego człowieka najważniejszą sprawą życiową i najcenniejszą wartością jest zdrowie. Określa się je jako dobrostan, błogostan, dobro-byt czyli pełnię dobrego stanu (z ang. wellbeing): - fizycznego (biologicznego), - psychicznego (emocjonalnego i umysłowego, inaczej intelektualnego), - duchowego (świadomościowego), - społecznego (rodzinnego, towarzyskiego i zawodowego). Według definicji Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) pojęcie „zdrowie” oznacza dobrostan, inaczej stan pełnego, zadawalającego samo-poczucia fizycznego, psychicznego, duchowego i społecznego, a nie wyłącznie brak choroby czy niedomagania. Inna definicja określa zdrowie jako motywowaną zdolność do aktywności i pracy, a nie jedynie brak choroby, czy nie-domagania w postaci niepełnosprawności, starości i niesamodzielności. Do oceny stanu zdrowia stosuje się najczęściej tzw. mierniki negatywne, określające z reguły brak zdrowia (stan docelowy, pożądany) jako chorobę i jej skutki. Są też oceny stanu zdrowia na bazie mierników pozytywnych, określające np. rozwój badanej jednostki ludzkiej, jej sprawność fizyczną na podstawie prób czynnościowych (przez pomiar tętna po wysiłku fizycznym, pomiary ciśnienia krwi, czy oddechu). Stanowią one cenne uzupełnienie mierników negatywnych. Podanie dokładnej granicy między zdrowiem a chorobą, inaczej pomiędzy stanem normalnym i docelowym a stanem patologicznym jest bardzo trudne, a czasami niemożliwe. Umownie przyjmuje się, że stan zdrowia czyli określoną sprawność funkcji fizjologicznych organizmu ludzkiego mierzy się metodami klinicznymi lub próbami laboratoryjnymi. Utrzymanie zdrowia wymaga pracy, przez: - przyswajanie, opanowanie wiedzy, posiadanie mądrości i wykształcenie umiejętności w działalności prozdrowotnej i czynności profilaktyczno-leczniczych, - zdobywanie doświadczenia w sferze prozdrowotnej, wykształcenie trwałych nawyków kulturowych, w tym kultury aktywności fizycznej i higieny, - odpowiednich postaw tj. świadomości wobec zdrowia fizycznego, psychicznego, duchowego i społecznego. Według Marca Lalonde'a występują cztery pola zdrowia (i związane z nimi czynniki), wpływające na stan zdrowia człowieka i społeczeństwa, takie jak: - biologia (warunki genetyczne, czynniki genetyczne) (16%), - warunki środowiskowe, środowisko życia (środowisko przyrodnicze i kulturowe w miejscu funkcjonowania człowieka, tj. w domu, szkole, pracy, podczas odpoczynku) (21%), - opieka zdrowotna, inaczej służba zdrowia (10%) - jej struktura oraz sprawność (efektywność) i skuteczność funkcjonowania systemu zdrowotnego, a także dostępność do świadczeń medycznych (oferty terapeutycznej) oraz ich jakość, - styl (jakość) życia, pracy, i odpoczynku po pracy (53%), o którym decyduje aktywność fizyczna, sposób odżywiania się, umiejętności radzenia sobie ze stresem, zachowania seksualne czy stosowanie używek, a także racjonalne zagospodarowanie czasu wolnego. Między pracą zawodową a wypoczynkiem po pracy powinna zachodzić ścisła korelacja. Kategoria „zdrowie” ma charakter interdyscyplinarny, jest przedmiotem zainteresowania wielu dyscyplin naukowych, w tym szeroko rozumianej medycyny (sztuki leczenia, a w niej psychiatrii, psychologii klinicznej), a po-nadto filozofii (i związanej z nią etyki), socjologii, pedagogiki, kultury fizycznej, ekonomii, zarządzania i nauk technicznych. Zdrowie stanowi najważniejszy i podstawowy składnik kapitału ludzkiego, determinującego kreatywność i przedsiębiorczość, a przez to wydajności pracy. Jako pierwsi kapitałem ludzkim zajęli się: - Theodore William Schultz (1902-1998) - amerykański ekonomista, laureat Nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii w 1979, - Stanley Becker (1930-2014) - amerykański ekonomista, laureat Nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii w 1992. Promocję i ochronę zdrowia, a także leczenie i usprawnianie organizmu ludzkiego, inaczej produkcję zdrowia można realizować w ramach systemu państwowego opieki zdrowotnej oraz w wiejskich obiektach turystycznych, w ciszy, spokoju i w naturalnym otoczeniu, wśród życzliwie nastawionej do turystów społeczności lokalnej i władz samorządów terytorialnych oraz organizacji społecznych. Produkty turystyki zdrowotnej na wsi mogą stać się ważną rezerwą jako komplementarny lub substytucyjny (alternatywny) zasób w państwowym systemie promocji ochrony zdrowia, w którym kluczowym pod-miotem są szpitale. Innowacyjnym sposobem usprawniania organizmu ludzkiego i motywowania jednostki ludzkiej do działania są turnusy rehabilitacyjne, w programie których istnieje możliwość świadczenia usług zdrowotnych na wsi. Potrzebne jest upowszechnianie instytucjonalnych i przedsiębiorczych form pobytu w środowisku wiejskim w czasie wolnym, w ramach funkcjonowania: - gospodarstw agroturystycznych lub agroekoturystycznych, - gospodarstw ekoturystycznych, - gospodarstw etnoturystycznych, - gospodarstw terapoturystycznych, - wiosek tematycznych, - NAL (nie obozowej akcji letniej) i obozów i zimowisk harcerskich, - świetlic terapeutycznych na wsi, - dziennych domów pobytu, - klastrów na terenach wiejskich, - wiejskich domów pracy twórczej, - wiejskich inkubatorów kreatywności i przedsiębiorczości, - kół gospodyń wiejskich, - targów agroekoturystycznych, - turnusów rehabilitacyjnych, - przygodowo-rozwojowych placów zabaw, - zielonych przedszkoli i szkół, - klasztorów, - zagród edukacyjnych, - gospodarstw opiekuńczych, - wiejskich domów kultury, - wiejskich kiermaszów produktów lokalnych i regionalnych, - centrum informacyjno-marketingowego na wsi, - wsi przyszłości, - infrastruktury turystycznej na obszarach wiejskich, - ogrodów sensorycznych, ogrodów wyobraźni, ogrodów wrażeń, ogrodów medytacji, ogrodów kontemplacji, - ogrodów botanicznych, - ogrodów kwiatowo-roślinnych, - ścieżek terapeutycznych, - ścieżek zdrowia, - siłowni na świeżym powietrzu, - WTZ (warsztatów terapii zajęciowej), - DPS (domów pomocy społecznej), - domów aktora, domów „jesieni życia”, domów „późnej starości”. - hospicjów. Pomysły na instytucjonalne i przedsiębiorcze formy wypoczynku na wsi stanowią kluczowy zasób w systemie ochrony zdrowia i klucz służący rozwojowi turystyki na wsi oraz podnoszeniu jej konkurencyjności, co wpływa na wzrost poziomu życia społeczności wiejskiej. Staje się to szczególnie ważne w okresie licznych ograniczeń, w tym dostępu do przygranicznej bazy turystycznej i wzrostu kosztów działalności turystycznej na wsi. Spowodowane jest to oddziaływaniem czynników ekonomicznych (inflacja, bezrobocie) oraz negatywny wpływ elementów pozaekonomicznych np. biologicznych (w postaci pandemii koronawirusa SARS CoV-2), militarnych (konflikt zbrojny na Ukrainie, zagrożenia na granicy polsko-białoruskiej) i politycznych, w tym ambicji politycznych i pryncypiów ideologiczno-ustrojowych oraz przynależności do bloków gospodarczych, wojskowych i politycznych w Europie Środkowo-Wschodniej.
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
Anatomical knee endoprostheses – does a better-fit lead to better outcomes? A review article
Endoprotezy anatomiczne stawu kolanowego – czy lepsze dopasowanie to lepsze wyniki? Praca przeglądowa
Autorzy:
Maciąg, Bartosz Michał
Budzińska, Martyna
Żarnovsky, Krystian
Adamska, Olga
Stolarczyk, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2186040.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Exemplum
Tematy:
total knee arthroplasty
anatomic knee prosthesis
morphometric implants
całkowita endoprotezoplastyka stawu kolanowego
implanty anatomiczne
implanty morfometryczne
Opis:
Introduction. Total knee replacement is the most efficient method of treating end-stage osteoarthritis of the knee joint. The surgery aims to relieve patients of pain, restore range of motion and improve patients’ quality lives. Prostheses design is still being modified and improved through cooperation between orthopaedic surgeons and engineers. Some of the most modern solutions aimed to fit native patients’ anatomy as much as possible are anatomic knee systems. Materials and methods. The literature was reviewed, and articles related to the subject were researched. Therefore, publications including keywords such as total knee replacement, anatomic implants and morphometric implants were searched in the PubMed, Cochrane and Google Scholar databases. All data was selected and verified individually. Analysis and synthesis of studies were prepared separately. Results. Many studies describe the advantages of anatomic prostheses over standard prostheses. Anatomical prostheses have a broader range of available sizes, thus providing better coverage of the distal end of the femur and the proximal tibia, allowing for the resection of less bone tissue, which is beneficial in the event of a possible need for a future revision of the endoprosthesis, enabling better selection of the tibial element rotation by better matching to the tibial plateau, which affects the alignment and patellar movement, and the structure of the trochlear geometry that also affects the patellar movement and reduces the risk of trochlear dysplasia. Conclusions. Anatomical implants enable better alignment of the prosthesis elements and the native femoral and tibial bone. Using these models makes it possible to obtain a greater range of motion and, consequently, improved functional outcomes compared to non-anatomical ones. It also enables less bone resection and better radiological outcomes.
Wstęp. Endoprotezoplastyka całkowita stawu kolanowego jest uznawana za najskuteczniejszą metodę leczenia zaawansowanej choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego. Celem operacji jest zmniejszenie bólu kolan, przywrócenie zakresu ruchu i poprawa jakości życia pacjentów. Projekt protez jest wciąż modyfikowany i udoskonalany dzięki współpracy ortopedów i inżynierów. Jednymi z najnowocześniejszych rozwiązań mających na celu maksymalne dopasowanie do anatomii pacjentów są anatomiczne systemy kolanowe. Materiał i metody. Dokonano przeglądu literatury i przeanalizowano artykuły związane z tą tematyką. W bazach PubMed, Cochrane i Google Scholar przeszukano publikacje zawierające słowa kluczowe takie jak całkowita endoprotezoplastyka stawu kolanowego, implanty anatomiczne, implanty morfometryczne. Wszystkie dane zostały dobrane i zweryfikowane indywidualnie. Analizę i syntezę badań przygotowano osobno. Wyniki. Wiele artykułów opisuje przewagę protez anatomicznych nad modelami protez standardowych. Protezy anatomiczne posiadają szerszy wachlarz dostępnych rozmiarów przez co oferują lepsze pokrycie dalszego końca kości udowej oraz bliższego piszczelowej, pozwalają na resekcję mniejszej ilości tkanki kostnej co jest korzystne w przypadku możliwej w przyszłości konieczności rewizji endoprotezy, umożliwiają lepsze dobranie rotacji elementu piszczelowego przez lepsze dopasowanie do plateau piszczeli co wpływa na alignment i tor ruchu rzepki, a także budowa bruzdy dla rzepki wpływa korzystnie na tor ruchu rzepki i zmniejsza ryzyko rozwoju dysplazji. Wnioski. Implanty anatomiczne umożliwiają lepsze dopasowanie elementów protezy do natywnej struktury kości. Dzięki zastosowaniu tych modeli możliwe jest uzyskanie większego zakresu ruchu w stawie, a w rezultacie lepszych wyników funkcjonalnych. Implanty anatomiczne pozwalają także na mniejszą resekcję tkanki kostnej.
Źródło:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2023, 88, 1; 13-16
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posture stability and risk of fall test in the objective assessment of balance in patients with ectopic bone tissue after total hip replacement
Stabilność postawy i test ryzyka upadku w obiektywnej ocenie balansu u pacjentów z ektopową tkanką kostną po endoprotezoplastyce całkowitej stawu biodrowego
Autorzy:
Maciąg, Bartosz Michał
Żarnovsky, Krystian
Adamska, Olga
Maciąg, Grzegorz Jan
Czuchaj, Paweł
Łapiński, Marcin
Świercz, Maciej
Tsitko, Hanna
Stolarczyk, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2191574.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Exemplum
Tematy:
total hip replacement
heterotopic ossification
posture stability
risk of fall
biomechanical assessment
aloplastyka stawu biodrowego
skostnienia pozaszkieletowe
stabilność postawy
ocena biomechaniczna
ryzyko upadków
Opis:
Introduction. Total hip replacement is an operative treatment method for end-stage osteoarthritis, considered the most effective nowadays. One of the typical complications after the procedure is heterotopic ossification which may influence patient posture stability and increase the risk of falls. Aim. The study aimed to assess whether patients developing heterotopic ossifications after total hip replacement have a higher risk of falls in comparison to the matched-cohort group without them. Materials and methods. 46 out of 312 patients undergoing a total hip replacement in 2020 who developed heterotopic ossifications were observed. For these patients, a propensity score based on age, sex, and BMI was generated, and a matched-cohort control group consisting of 39 patients was selected. Each patient was operated on via an anterolateral approach, and an uncemented total hip prosthesis was implanted. Patients from both cohorts underwent postoperative radiological and biomechanical assessment and fulfilled WOMAC and Oxford questionnaires pre-and postoperatively. Statistical analyses of the results were performed. Results. There were statistically significant differences between cohorts in the postural stability test (4.9±1.1 vs 2.0±1.0 p<0.05), antero-posterior stability index (3.6±1.2 vs 1.6±0.9, p<0.05), medio-lateral stability index (3.0±1.3 vs 1.0±0.7, p<0.05) and risk of fall test (9.8±1.0 vs 7.8±1.0, p<0.05). No statistically significant differences were observed in the WOMAC and Oxford questionnaires. Conclusions. Our study proved that heterotopic ossifications, which appear in hip abductor muscles, could have an impact on balance and the risk of falls in patients after total hip replacement. In the elderly population, this can result in serious consequences such as a periprosthetic fracture or head trauma after total hip replacement.
Wstęp. Endoprotezoplastyka całkowita stawu biodrowego jest operacyjną metodą leczenia schyłkowej choroby zwyrodnieniowej stawów uznawaną obecnie za najskuteczniejszą. Jednym z typowych powikłań po zabiegu są skostnienia pozaszkieletowe, które mogą wpływać na stabilność postawy pacjenta i zwiększać ryzyko upadków. Cel. Celem badania była ocena, czy pacjenci, u których dochodzi do powstania skostnień pozaszkieletowych po całkowitej aloplastyce stawu biodrowego mają większe ryzyko upadków w porównaniu z grupą z dobranej kohorty bez skostnień. Materiał i metody. Zaobserwowano 46 z 312 pacjentów poddanych całkowitej aloplastyce stawu biodrowego w 2020 roku, u których rozwinęły się heterotopowe skostnienia. Dla tych pacjentów wygenerowano wskaźnik skłonności oparty na wieku, płci oraz BMI i wybrano dopasowaną grupę kontrolną składającą się z 39 pacjentów. Każdy pacjent był operowany z dostępu przednio-bocznego z użyciem bezcementowej protezy całkowitej stawu biodrowego. Pacjenci z obu kohort przeszli pooperacyjną ocenę radiologiczną i biomechaniczną oraz wypełnili przed- i pooperacyjnie kwestionariusze WOMAC i Oxford. Przeprowadzono analizę statystyczną wyników. Wyniki. Wystąpiły statystycznie istotne różnice między kohortami w teście stabilności postawy (4,9±1,1 vs 2,0±1,0 p<0,05), wskaźniku stabilności przednio-tylnej (3,6±1,2 vs 1,6±0,9, p<0,05), wskaźniku stabilności przyśrodkowo-bocznej (3,0±1,3 vs 1,0±0,7, p<0,05) oraz test ryzyka upadku (9,8±1,0 vs 7,8±1,0, p<0,05). Nie zaobserwowano statystycznie istotnych różnic w kwestionariuszach WOMAC i Oxford. Wnioski. Nasze badanie wykazało, że heterotopowe skostnienia pojawiające się w mięśniach odwodzących biodra mogą mieć wpływ na równowagę i ryzyko upadków u pacjentów po całkowitej aloplastyce stawu biodrowego. W populacji osób starszych po całkowitej aloplastyce stawu biodrowego może to skutkować bardzo poważnymi konsekwencjami, takimi jak złamanie okołoprotezowe lub uraz głowy.
Źródło:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2022, 87, 4; 160-164
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies