Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "spore" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
The estimation of fungal spore concentrations using two counting methods
Ocena koncentracji zarodników grzybów przy zastosowaniu dwóch metod liczenia
Autorzy:
Stepalska, D.
Wolek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28069.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
estimation
fungal spore
spore concentration
counting method
aerobiology
Cladosporium
Alternaria
spore
statistical analysis
Krakow city
Polska
Opis:
The aim of the study was to estimate the spore counts of Alternaria and Cladosporium using the single longitudinal traverse and twelve transverse traverses methods. Both the single and twelve traverses methods generally showed similar average daily concentration fluctuations of the two studied spore types on the same days, although the single traverse method usually presented higher spore concentrations. However, analysing the distribution of concentrations obtained using both methods, there were days when the single or twelve traverses method showed a rise or fall in concentration which was not reflected by the other method. In case of Cladosporium higher daily concentrations obtained using the twelve traverses method occurred more frequently in the months of the highest spore concentrations. The higher concentrations of Alternaria spores obtained using this method occurred more frequently in the months of the lowest concentrations. Analysis of correlation (Pearson’s correlation coefficient r) between those variables (number of days with higher concentration and monthly concentration) showed that the correlation was significant for Cladosporium and not significant for Alternaria, for both at the significance level alpha = 0.05. The results of the Wilcoxon’s Paired Sample Test indicated that for both taxa the average daily concentrations obtained using the 1 traverse method were significantly higher than those obtained using the 12 traverses method.
Celem pracy była ocena koncentracji zarodników Alternaria i Cladosporium przy zastosowaniu metody liczenia zarodników w 1 pasie horyzontalnym i w 12 pasach wertykalnych w preparacie mikroskopowym. Obydwie metody liczenia wykazały podobne wahania dobowych koncentracji obydwu typów zarodników w tych samych dniach, chociaż metoda liczenia w 1 pasie horyzontalnym wykazała wyższe koncentracje zarodników. Jednak analizując rozkład koncentracji uzyskanych dwoma metodami stwierdzono, że wystąpiły dni, kiedy metoda 1 pasa horyzontalnego lub 12 pasów wertykalnych wykazywała wzrost lub spadek koncentracji, czego nie odzwierciedlała druga z metod. W przypadku Cladosporium wyższe dobowe koncentracje przy zastosowaniu metody 12 pasów wertykalnych występowały częściej w miesiącach o najwyższej koncentracji zarodników. Wyższe koncentracje zarodników Alternaria przy zastosowaniu tej samej metody występowały częściej w miesiącach o najniższej koncentracji zarodników. Analiza korelacji (współczynnik korelacji Pearson’a r) między tymi zmiennymi (liczbą dni z wyższą koncentracją a koncentracją miesięczną) wykazała, że istnieje istotna korelacja w przypadku Cladosporium i nieistotna w przypadku Alternaria na poziomie istotności alfa = 0.05. Wynik nie parametrycznego testu Wilcoxon’a wskazuje, że dla obydwu taksonów średnie dobowe koncentracje uzyskane za pomocą metody 1 pasa horyzontalnego są istotnie wyższe niż uzyskane za pomocą metody 12 pasów wertykalnych.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Meriderma species (Myxomycetes) from the Polish Carpathians: a taxonomic revision using SEM-visualized spore ornamentation
Autorzy:
Janik, P.
Ronikier, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/59045.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
Meriderma
Myxomycetes
Polska
Carpathians Mountains
taxonomy
revision
SEM analysis
spore
Opis:
Meriderma represents a recently described genus of nivicolous myxomycetes with high morphological variability. Due to many complications in its taxonomy and species recognition in the past, the group was considered a morphologically variable complex. Recent clarifications and recognition of morphological boundaries into species and morphotypes has fostered a classification revision of specimens found in the Carpathians. Material used in this study was systematically collected in the Polish part of the Carpathians from 2004 to 2009. As a result of micro- and macroscopic observations of 54 collections, we recorded nine taxa of Meriderma. Seven of these (all but M. carestiae and M. cribrarioides) are the first records for Poland and for the Carpathians overall. Our observations based on analysis of spore ornamentation by SEM are in accordance with recently proposed classification and confirm segregation of taxa based on spore ornamentation pattern.
Źródło:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2016, 85, 1
0001-6977
2083-9480
Pojawia się w:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spore-like bodies in some Early Paleozoic acritarchs: clues to chlorococcalean affinities
Autorzy:
Kazmierczak, J
Kremer, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20169.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
spore-like body
Early Paleozoic
Paleozoic
acritarch
microfossil
Chlorococcales
phytoplankton
evolution
polygonomorph
acanthomorph
sphaeromorph
herkomorph acritarch
Opis:
We present discoveries of internal bodies in problematic Silurian and Devonian organic−walled microfossils classified traditionally as polygonomorph, acanthomorph, sphaeromorph, and herkomorph acritarchs. These bodies are comparable with reproductive structures (autoand/or aplanospores) of modern unicellular green algae (Chlorococcales). Our findings suggest that many of these microfossils may represent asexually reproducing (sporulating) vegetative cells of chlorococcalean algae. The presence of spore−like bodies in the studied acritarchs supports earlier suggestions, based on ultrastructural and biomarker studies, that some acritarchs can be affined with green algae.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2009, 54, 3; 541-551
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Small mammals feeding on hypogeous fungi
Autorzy:
Połatyńska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/765039.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
mycophagy
fungivory
spore dispersal rodents
Opis:
Grzyby stanowią pokarm dla wielu gatunków zwierząt. Spośród ssaków, większość gatunków żywi się grzybami w niewielkiej ilości oraz natrafiając na nie w czasie poszukiwania innego pokarmu, jednak dla niektórych gatunków, grzyby mogą stanowić dominujący element diety. Najwięcej przykładów mykofagicznych ssaków można znaleźć wśród małych zwierząt: torbaczy (walabie i kanguroszczury) oraz gryzoni (wiewiórki, myszy i nornice). Grzyby podziemne zajmują bardzo specyficzną niszę ekologiczną, jako partnerzy mykoryzowi drzew, tworzący zamknięte owocniki, nie przystosowane do dyspersji zarodników z prądami powietrza. Z tego powodu głównymi wektorami rozpraszania tych grzybów są zwierzęta odżywiające się podziemnymi owocnikami i roznoszące zarodniki w odchodach. Zwierzęta które regularnie żywią się grzybami posiadają fizjologiczne i morfologiczne adaptacje do trawienia tego typu pokarmu i uzyskania z niego jak największej ilości przyswajalnej materii. Zarodniki pozostają zdolne do dalszego rozwoju po wydaleniu na zewnątrz organizmu zwierzęcego. Badania laboratoryjne wskazują, że w przypadku niektórych gatunków wpływa to wręcz korzystnie na tempo dalszego rozwoju zarodników, oraz na ich zdolność do zawiązywania mykoryzy. Zwierzęta w ekosystemie leśnym zależą od drzew jako od miejsc schronienia, żerowania i rozmnażania. Tyczy się to zarówno gatunków mykofagicznych, roznoszących zarodniki grzybów podziemnych, jak i zwierząt drapieżnych. Z kolei drzewa zależą od grzybów mykoryzowych wpływających na ich rozwój i kondycję. Ważnym jest zatem, aby poszerzać wiedzę o powiązaniach między organizmami tworzącymi ekosystem leśny, gdyż jakiekolwiek zaburzenie w tej sieci zależności (jak na przykład selektywna wycinka drzew, lub ograniczanie populacji gryzoni uznanych za szkodniki), może wpłynąć na pozostałe elementy ekosystemu. 
Fungi serve as a food source for a wide variety of animals. Among mammals, most species feed on fungi occasionally or accidentally while foraging for other type of food, but some species are frequent mycophags and fungi can be a dominant component of their diet. Examples of mycophags can be found among marsupials: wallabies and bettongs; and rodents: squirrels, chipmunks, voles and mice. Hypogeous fungi produce closed, underground sporocarps without opening mechanisms, and thus are unable to release their spores into the air. In case of those fungi, animals feeding on sporocarps and spreading spores in their faeces are considered to be the main vector of spore dispersal. Animals that frequently feed on fungi and other heavy digestible food have developed morphological adaptations such as longer gut retention and a spiral construction of the proximal colon, to digest more fungal material which is rich in nitrogen. The spores stay viable after passing through the animal gut, and in some cases their ability to germinate and form mycorrhiza is enhanced after leaving the intestine. Hypogeous fungi are mycorrhizal partners for plants and it is therefore possible that the interactions between mycorrhizal fungi and animals spreading their spores also play an important role in ecosystem functioning.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Biologica et Oecologica; 2014, 10; 89-95
1730-2366
2083-8484
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Biologica et Oecologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The spores of Alternaria in aeroplankton and its relationships with the meteorological factors
Zarodniki rodzaju Alternaria w aeroplanktonie i ich korelacje z czynnikami pogodowymi
Autorzy:
Grinn-Gofron, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28057.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
spore
airborne spore
Alternaria
aeroplankton
relationship
meteorological factor
statistical correlation
Opis:
Alternaria spores are known to be potent aeroallergens and their concentrations in the air are strongly dependent on meteorological factors. There are many articles from different parts of the world about relationships between Alternaria spore count and weather parameters. The aim of the study was to review all available publications about airborne Alternaria spores and compare the results in short, useful form.
W wielu pracach dotyczących badań nad stężeniem zarodników rodzaju Alternaria w powietrzu pojawiały się różnego rodzaju analizy statystyczne opisujące charakter zależności pomiędzy stężeniem spor w powietrzu i czynnikami pogodowymi. W większości przypadków były to proste statystyki opisowe m.in. współczynnik korelacji Spearmana czy analiza regresji wielokrotnej. W ciągu ostatnich kilku lat ukazało się kilka prac z prognostycznymi modelami statystycznymi (Szwecja, Grecja, Polska). Statystycznie istotne, pozytywne korelacje były notowane dla dobowych temperatur maksymalnych i średnich a negatywne dla: wysokości opadów deszczu, ciśnienia atmosferycznego, temperatury punktu rosy i prędkości wiatru. Żaden z autorów nie zanotował istotnej statystycznie korelacji pomiędzy stężeniem zarodników rodzaju Alternaria a temperaturą minimalną. Przy obecnym stanie badań nad relacjami statystycznymi pomiędzy obecnością (stężeniem) zarodników w powietrzu a czynnikami meteorologicznymi warto budować statystyczne modele prognostyczne, które dają bardziej precyzyjne informacje o badanych związkach i znacznie upraszczają prognozowanie sezonów zarodnikowania i konstruowanie kalendarzy dla lekarzy alergologów.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The occurrence of Cladosporium spores in the air and their relationships with meteorological parameters
Występowanie zarodników Cladosporium w powietrzu i ich korelacje z czynnikami pogody
Autorzy:
Grinn-Gofron, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28065.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
occurrence
Cladosporium
spore
air
relationship
meteorological parameter
airborne spore
statistical correlation
Opis:
Together with Alternaria, Cladosporium spores are known to be potent aeroallergens and its concentrations in the air are strongly dependent on meteorological factors. There are many articles from different parts of the world about relationships between Cladosporium spore count and weather parameters. The aim of the study was to review all available publications about Cladosporium spores in the air and compare the results in a short, useful form.
Zarodniki rodzaju Cladosporium są najczęściej i najliczniej notowanym taksonem grzybowym w większości stacji badawczych na świecie. Są też, razem z rodzajem Alternaria, uznane za czynnik wywołujący objawy alergii i astmy w okresie letnim czyli podczas wysokich temperatur i przy braku opadów. Było to powodem podjęcia prób określenia który z czynników pogody ma najsilniejszy wpływ na wysokość ich koncentracji w powietrzu. Statystycznie istotne, pozytywne korelacje były notowane dla dobowych temperatur maksymalnych, średnich i minimalnych a negatywne dla wysokości opadów deszczu i ciśnienia atmosferycznego. Żaden z autorów nie zanotował istotnej statystycznie korelacji pomiędzy stężeniem zarodników rodzaju Cladosporium a prędkością wiatru. W prognostycznych modelach statystycznych najważniejszymi czynnikami meteorologicznymi wpływającymi na obecność zarodników Cladosporium w powietrzu była średnia temperatura powietrza i temperatura punktu rosy. Przy obecnym stanie badań nad relacjami statystycznymi pomiędzy obecnością (stężeniem) zarodników w powietrzu a czynnikami meteorologicznymi warto popracować nad ulepszeniem istniejących metod badawczych lub zastosowaniem nowych, które precyzyjniej i bardziej jednoznacznie określiłyby rangę poszczególnych czynników meteorologicznych.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The occurrence of Ganoderma spores in the air and its relationships with meteorological factors
Występowanie zarodników Ganoderma w powietrzu i korelacje z czynnikami pogodowymi
Autorzy:
Grinn-Gofron, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26687.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
airborne spore
occurrence
Ganoderma
spore
air
relationship
meteorological factor
statistical correlation
Opis:
According to a recent study, Ganoderma may be the third genus, after Alternaria and Cladosporium, whose spores cause symptoms of allergy and whose levels are directly related to meteorological factors. There are only few articles from different parts of the world about the relationships between Ganoderma spore count and meteorological factors. The aim of the study was to review all available publications about airborne Ganoderma spores and to compare the results in a short useful form.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2010, 63, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Seasonal occurrence of Alternaria [1993-2004] and Epicoccum [1994-2004] spores in Trieste [NE Italy]
Autorzy:
Rizzi-Longo, L
Pizzulin-Sauli, M.
Ganis, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51828.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
Alternaria
seasonal occurrence
Epicoccum
spore
seasonal variation
meteorological factor
Trieste
Italy
airborne spore
human disease
respiratory disease
Źródło:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2009, 16, 1; 63-70
1232-1966
Pojawia się w:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spore stratigraphy of Lower Devonian and Eifelian (?), alluvial and marginal marine deposits of the Radom-Lublin area (central Poland)
Stratygrafia sporowa aluwialnych i przybrzeżnomorskich utworów dolnego dewonu i eiflu (?) obszaru radomsko-lubelskiego
Autorzy:
Turnau, E.
Miłaczewski, L.
Wood, G. D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191950.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
spore stratigraphy
Oppel zones
Lower Devonian
Eifelian
Radom-Lublin area
Polska
Opis:
The Czarnolas and Zwoleń Formations of the Terebin IG 5 borehole, and the Terrigenous suite of the Giełczew PIG 5 borehole were analyzed for their spores. Palynological slides from a previous study of the Czarnolas Formation from the Pionki 4 borehole were re-examined and re-interpreted based on new observations and recent spore zonation publications. Two new cryptospores (Cymbohilates pusillus n. sp., Cymbohilates baculatus n. sp.) and two new trilete spores (Retusotriletes niger n. sp., Retusotriletes tuberiferus n. sp.) are described and illustrated. The Lower Devonian and probable Eifelian spore assemblages are assigned to Streelispora newportensis- Emphanisporites micrornatus (NM), Verrucosisporites polygonalis-Dibolisporites wetteldorfensis (PoW), Emphanisporites foveolatus-Verruciretusispora dubia (FD), and Acinosporites apiculatus-Calyptosporites proteus (AP) Oppel zones. These zones have been recognized in the Ardenne-Rhine regions. These data can also be compared to worldwide eustatic signatures. The spore data indicate that in the Radom-Lublin area marine sedimentation ended in either late early or early late Lochkovian, and the successive flooding commenced in late Emsian, probably the serotinus chron.
Utwory dewońskie obszaru radomsko-lubelskiego występują w obrębie brzeżnej części platformy wschodnioeuropejskiej. Można tu wyróżnić wyraźne, ograniczone uskokami jednostki strukturalne, a to: wyniesiona część platformy (EPEEP), rów mazowiecko-lubelski (MLT) i wyniesienie radomsko-kraśnickie (RKU). Na ościennym terytorium Ukrainy przedłużenie wyniesionej części platformy zwane jest wyniesieniem północno-wołyńskim (NVU) i depresją południowo-wołyńską (SVD), a kontynucja rowu mazowiecko-lubelskiego nosi nazwę rowu lwowskiego (LT) (Fig. 1). Womawianym rejonie obecne są wszystkie trzy oddziały systemu dewońskiego leżące zgodnie na górnym sylurze. Ich podział biostratygraficzny jest wciąż niepełny, szczególnie jeśli chodzi o przybrzeżnomorskie i aluwialne osady nie zawierające diagnostycznej fauny. Celem niniejszej pracy jest przynajmniej częoeciowe wypełnienie tej luki. Przeprowadzone badanie palinologiczne dotyczyły formacji czarnoleskiej i zwoleńskiej z otworu Terebin IG 5 oraz serii terygenicznej z otworu Giełczew PIG 5 (Tabele 1, 2). Formacja czarnoleska i seria terygeniczna reprezentują osady przybrzeżnomorskie, zaś formacja zwoleńska osady aluwialne. Ponownie zbadano zespoły spor z formacji czarnoleskiej z otworu Pionki 4. Uzyskane przed 20 laty wyniki zostały w tej pracy reinterpretowane w oparciu o najnowsze obserwacje i nowsze publikacje dotyczące zonacji sporowej (Fig. 2). Zbadane zespoły były na ogół urozmaicone. Zawierały one zarówno kryptospory, jak i spory ze znakiem zrostowym (por. Figury 3–6). W interpretowaniu uzyskanych wyników badań posłużono się zonacją sporową stworzoną dla dewonu obszaru ardeńsko-reńskiego. Wyróżniono szereg zon Oppla oraz zon filogenetycznych lub interwałowych (Fig. 2). Górną część formacji czarnoleskiej (Terebin IG 5 i Pionki 4) zaliczono do zony Oppla Streelispora newportensis-Emphanisporites micrornatus (NM), zony filogenetycznej M (górna część dolnego lochkowu lub dolna część górnego lochkowu). Dolną część formacji zwoleńskiej (Terebin IG 5) zaliczono również do zony Oppla NM, zony ewolucyjnej Si (dolna częoeć górnego lochkowu). Górna częoeć formacji zwoleńskiej (Terebin IG 5) należy do zony Oppla Verrucosisporites polygonalis-Dibolisporites wetteldorfensis (PoW), zon interwałowych W i Su (prag, być może także najniższy ems). Seria terygeniczna (Giełczew PIG 5) należy do zon Oppla Emphanisporites foveolatus-Verruciretusispora dubia (FD) górnego emsu i Acinosporites apiculatus-Calyptosporites proteus (AP), obejmującej pogranicze ems/eifel. Uzyskane wyniki pozwalają na wysunięcie następujących stwierdzeń: 1. Górna część formacji czarnoleskiej (Pionki 4 i Terebin IG 5) reprezentuje ostatni etap sedymentacji morskiej, zakończonej w późnym wczesnym lochkowie (lub wczesnym późnym lochkowie). 2. Formacja zwoleńska (Terebin IG 5) zawiera utwory górnego lochkowu po prag lub najniższy ems. W tym rejonie brakuje znacznej części osadów emsu obecnych w rejonie Radomia (Pionki 1, 4, Ciepielów IG 1) 3. Seria terygeniczna (Giełczew PIG 5) należy do górnego emsu i (prawdopodobnie) dolnego eiflu. Początek sedymentacji morskiej w tym rejonie można datować pośrednio jako poziom konodontowy serotinus. Dolna granica tej serii odpowiada więc dolnej granicy formacji grzegorzowickiej i jej odpowiedników w Górach Świętokrzyskich. Zatem cykl transgresywnoregresywny II Narkiewicza et al. (1998) odpowiada cyklowi Ic Johnsona et al. (1985).
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2005, 75, No 2; 121-137
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A fungal spore calendar for the atmosphere of Szczecin, Poland
Kalendarz zarodnikowania grzybów w atmosferze Szczecina (Polska)
Autorzy:
Bednarz, A.
Pawlowska, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27290.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
A calendar of fungal spore seasons for Szczecin during 2013 was established using a 7-day volumetric Lanzoni trap. Thirty-five spore taxa were identified. The dominant spore types detected were Cladosporium (66%), Didymella (29%), Alternaria (1.67%), and Leptosphaeria type (1.21%). The spores were present throughout the study year. However, there was a wide daily fluctuation in the concentration values with a tendency towards an increase during the summer months. Seasonally, the spore levels of Cladosporium, Alternaria, and Leptosphaeria type peaked in summer (June–September), while those of Didymella mainly in July. Most of the other spore types had the highest concentrations in summer but occurred in the air from spring to late fall.
Kalendarz sezonu zarodnikowania dla miasta Szczecin (2013) został opracowany przy wykorzystaniu aparatu wolumetrycznego Lanzoni 2000. W wykazie uwzględniono 35 zidentyfikowanych taksonów, z czego dominującymi rodzajami były Cladosporium (66%), Didymella (26%), Alternaria (1.67%) i Leptosphaeria (1.21%). Zarodniki były obecne w powietrzu przez cały rok badań, ale wyraźne zwiększenie ich stężenie notowano w czasie miesięcy letnich. Sezonowo, liczebność Cladosporium, Alternaria i Leptosphaeria osiągnęła najwyższą wartość w lecie i na początku jesieni (czerwiec–wrzesień) a Didymella głównie w lipcu. Dla większości pozostałych rodzajów najwyższe stężenia zaobserwowano latem, ale zarodniki występowały w powietrzu od wiosny (marzec) do późnej jesieni (listopad).
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2016, 69, 3
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of wild boars in spore dispersal of hypogeous fungi
Autorzy:
Piattoni, F.
Ori, F.
Morara, M.
Iotti, M.
Zambonelli, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/67198.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Wild boars (Sus scrofa L.) are well-known for soil disturbance in natural and cultivated truffières but their role in spore dispersal is poorly investigated. In the present work we studied the occurrence of hypogeous fungal spores in faecal contents of 14 wild boars randomly hunted in “Parco dei Gessi e Calanchi dell’Abbadessa” Regional Park (North of Italy) where truffle production has been previously investigated for three years. Six methods for spore analysis in faeces were compared and the suspension of faeces in ZnSO4 (70%) solution resulted to be the most reliable. Hypogeous fungal spores, including Tuber magnatum and Tuber aestivum spores, were detected in 9 animals. This result suggests that the detection of fungal spores in faeces of wild boars may provide information on the presence of hypogeous fungi in an area. However, the poor abundance of spores suggests that the wild boar can be considered an opportunistic mycophagist, ingesting truffles only occasionally, as a seasonal source of food. Considering the magnitude of wild boar movements during seasonal migrations, it is possible to speculate that they play a key role in truffle long distance dispersal.
Źródło:
Acta Mycologica; 2012, 47, 2
0001-625X
2353-074X
Pojawia się w:
Acta Mycologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Endogone lactiflua [Zygomycota, Endogonales] occurs in Poland
Autorzy:
Blaszkowski, J
Adamska, I.
Czerniawska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/57734.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
sporocarp
Polska
Endogonales
Zygomycota
Endogone lactiflua
morphology
fungi
spore
taxonomy
distribution
Opis:
Morphological properties of sporocarps and spores of Endogone lactiflua (Zygomycota, Endogonales), a fungus for the first time found in Poland, are described and illustrated. Endogone lactiflua was wet sieved and decanted from a sample taken from the zone extending from the upper soil layer to rhizosphere of Pinus sylvestris growing in a forest dune in northern Poland. The recovered spores mainly occurred in large and compact sporocarps, although both small aggregates with a few spores and single zygosporangia of this fungus were also isolated. Endogone lactiflua is the fourth species of the genus Endogone found to occur in Poland. The distribution of the fungus in the world is also presented.
Źródło:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2004, 73, 1
0001-6977
2083-9480
Pojawia się w:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Seasonal variation of Ganoderma spore concentrations in urban and suburban districts of the city of Szczecin, Poland
Autorzy:
Grinn-Gofron, A.
Strzelczak, A.
Przestrzelska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/49672.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Źródło:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2015, 22, 1
1232-1966
Pojawia się w:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aalenian to Cenomanian terrestrial palynofloras of SW Scania, Sweden
Autorzy:
Vajda, V
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23372.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
pollen
palynoflora
Cenomanian
Cretaceous
paleovegetation
palynology
Scania
Sweden
paleoclimate
marine condition
spore
paleontology
Opis:
I describe dispersed miospore assemblages recovered from 35 drill-core samples from Höllviken 2, Norrevång 1, and Svedala 1 wells, all in SW Scania, Sweden. Over eighty taxa of pollen and spores, ranging from the Aalenian to the Cenomanian were identified. Four pollen/spore zones have been defined on the basis of key taxa and on the variation in the frequency of miospore groups. The palynofacies analysis indicates that a continental depositional environment prevailed during the Aalenian in Scania. A stratigraphic hiatus existed from the Aalenian then on until the Valanginian, when the depositional environment subsequently became marine. The marine conditions continued until the Cenomanian. A gradual increase in marine palynomorphs is found in the Cenomanian succession, indicating a transgression. On the basis of the palynoflora it is suggested that the vegetation consisted of cycads, conifers, pteridophytes and a very limited number of angiosperms.
W pracy opisano rozproszone zespoły miospor pochodzące z 35 próbek rdzeni wiertniczych z otworów Höllviken 2, Norrevång 1 i Svedala 1, położonych w południowo-zachodniej Skanii, w Szwecji. Oznaczono ponad osiemdziesiąt taksonów pyłku i zarodników, wieku od aalenu po cenoman. Wyznaczono cztery poziomy pyłkowo-zarodnikowe na podstawie taksonów przewodnich i zmian częstości występowania poszczególnych grup miospor. Analiza palinofacjalna wskazuje, że w aalenie przeważało w Skanii kontynentalne środowisko sedymentacyjne. Luka stratygraficzna trwała od aalenu do walanżynu, kiedy to zapanowal morski reżim sedymentacyjny, trwający aż do cenomanu. Stopniowy wzrost udziału form morskich w sukcesji cenomańskiej wskazuje na transgresję. Zbadana palinoflora wskazuje na to, że w kredzie przeważaly na badanym obszarze sagowce, szpilkowe, paprotniki i nieliczne okrytozalążkowe.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2001, 46, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies