Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "spirit of penance" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Duch pokuty i wezwanie do nawrócenia
    The spirit of penance and call to repentance
    Autorzy:
    Sobolewski, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056787.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-07
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
    Tematy:
    pokuta
    sakrament pokuty
    post
    modlitwa przebłagalna
    wynagrodzenie Bogu za grzechy
    jałmużna
    asceza
    kryzys ducha pokuty
    penance
    the Sacrament of Penance
    fasting
    prayer of propitiation,
    reparation to God for sins
    almsgiving
    ascetism
    crisis of the penitential spirit
    Opis:
    The need of being purified of sins, reconciled with Got and willingness of having the wrongs committed repaired, has always been present not only in Judaism and Christianity but also in all other religions. The Old Testament shows the Chosen Nation’s sinfulness, the mystery of its iniquity as well as the ability to do penance and be converted. Various peniten-tial practices are its expression. Among them a distinctive place is given to fasting, prayer and almsgiving. The Old Testament speaks about Got who is full of mercy and forgives those who repent and shows them His love. Jesus began his teaching with the call to repentance and penance. Christianity has accepted penitential legacy of the New Testament and that of the first Christians, creating numerous pious practices and devotions for the benefit of the spiritual revival. In the course of the ages the spirit of penance in the Church has developed and in various ways enlivened hearts of the faithful. This article deals with the spirit of penance in the Old and New Testament. It also analyses penitential liturgy and ascetic practices that were in support of spiritual revival. The final part points to the most popular contemporary penitential acts and devotions that prompt repentance among the faithful.
    Źródło:
    Teologiczne Studia Siedleckie; 2014, XI/11; 75-99
    1733-7496
    Pojawia się w:
    Teologiczne Studia Siedleckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duch sakramentalnej pokuty
    The Spirit of Sacramental Penance
    Autorzy:
    Biskup, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047686.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-05
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    penance
    reformation
    the sacrament of penance
    atonement - sacramental penance
    Recontiliatio et paenitentia
    pokuta
    pokuta sakrmenatalna
    nawrócenie
    miłosierdzie
    Opis:
    30. rocznica adhortacji Recontiliatio et paenitentia, ogłoszonej przez Ojca Świętego Jana Pawła II, jest dobrą okazją, aby skłonić do refleksji na temat znaczenia i sensu pokuty i nawrócenia. Adhortacja inspiruje nas do rozpoczęcia podróży odkrycia  pokuty w duchu ewangelicznym, co z kolei pociąga za sobą zrozumienie ducha sakramentalnej pokuty. Cała Ewangelia jest przeniknięta Boską Miłością ku człowiekowi, objawioną przez Boga Syna - Jezusa Chrystusa. Pokuta i nawrócenie powinny być przepojone miłością i pragnieniem doświadczania miłości miłosiernej Boga przez człowieka. Stąd jest to wielowymiarowa radość, która stanowi owoc pokuty. Jesteśmy w stanie podkreślić potrójne potwierdzenie pokuty, wynikająca ze zrozumienia ewangelicznej wizji.
    The 30th anniversary of the Exhortation Recontiliatio et Paenitentia, announced by the Holy Father John Paul II, is a good occasion to induce reflection on the meaning and sense of penance and repentance, as well as on sacramental penance. The Exhortation inspires us to embark on a journey of discovery of the evangelical spirit of penance, which in turn implies understanding of the spirit of sacramental penance. The whole Gospel is permeated with Divine Love towards a human being, revealed by God's Son - Jesus Christ. Penance and repentance should also be imbued with Love and desire for experiencing the merciful love of God by man. Hence, it is the multidimensional joy that constitutes the fruit of penance. We are able to emphasize the triple affirmation of penance, stemming from the understanding of its evangelical spectrum. Penance means: Yes said to Christ, Yes said to man and Yes said to Love. This very notion of penance negates all the old negativity concerning outer forms of penance. Moreover, it also has an effect on the "new quality" of sacramental penance, in which there is room not only for atonement but also for expression of gratitude for the gift of God's Mercy. The realization of sacramental penance, as the answer of love filled with repentance for the committed sin, and the answer to the granted, forgiving Love of God, comes from the resultant, constantly growing joy, at the same time. It is the Paschal Joy at Christ's victory over evil. Hallelujah!
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2015, 10, 2(18); 89-99
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dusze na pokucie. O ludowym pochodzeniu martwicy z "To lubię" i jej pokrewieństwie z marą pcimską
    The souls in penance: on the folk origin of the spirit from “I like it” and its relationship with the spirit from Pcim
    Autorzy:
    Karpeta, Paulina
    Radziszewska, Olga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1789175.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-17
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
    Tematy:
    bajka ludowa
    opowieści wierzeniowe
    morfologia bajki
    systematyka bajki
    Adam Mickiewicz
    dusze na pokucie
    ballada
    Pcim
    folk tale
    belief stories
    morphology of the folk tale
    systematics of folk tale
    ballad
    souls in penance
    Opis:
    Nie udało się dotychczas ustalić, czy wiejska pieśń, na którą Adam Mickiewicz powołuje się w przypisie do ballady To lubię, rzeczywiście istniała. Lista bajek ludowych (opowieści wierzeniowych) rozważanych jako pokrewne jest za to dość długa. Podobieństwo pomiędzy poszczególnymi utworami oralnymi a balladą wykazywano na podstawie występowania tych samych wątków, a szczególnie motywu kary za nieczułość i odrzucanie miłości. Żadna z bajek nie okazała się jednak na tyle podobna do To lubię, by rozwiać wątpliwości badaczy, skłaniających się do wniosku, że Mickiewicz pomysł zaczerpnął z tradycji literackiej, a przypis zmistyfikował. Przyjęcie innych kryteriów podobieństwa umożliwi sięgnięcie do bardzo popularnej i rozbudowanej grupy bajkowej — dusze na pokucie. Zespół ten łączy stały schemat morfologiczny, w którym największej wariantywności podlega typ grzechu. Do grupy dołączyć powinna bajka zanotowana w Pcimiu (woj. małopolskie) w 2019 r. W wersji tej pokuta polega na straszeniu kichaniem do momentu, gdy ktoś odpowie pożyczeniem zdrowia. To lubię i bajkę z Pcimia łączy podobieństwo na tle morfologicznym — taka sama sekwencja wątków, ułożonych w identycznej kolejności, oraz zastosowanie retrospekcji. Kierunek pokrewieństwa nie jest jednak jasny. Mickiewicz pomysł na To lubię mógł zaczerpnąć z folkloru lub ballada ta już po powstaniu zbłądziła pod strzechy i na nowo zainspirowała kulturę ludową.
    It has not yet been established whether the folk song Adam Mickiewicz refers to in the footnote to the ballad „I Like It” actually existed. On the other hand, the list of related folk tales is quite long. The similarity between individual oral pieces and the ballad has already been demonstrated by pointing out common themes, especially the penance for insensitivity and rejection of love. However, none of the folk tale turns out to be similar enough to “I Like It” to dispel doubts of those researchers who think that Mickiewicz took the idea from literary tradition and faked the footnote. Other similarity criteria should be applied to enable establishing references to the very popular and extensive folk tale group – souls in penance. All tales from this group share the same morphological pattern in which the type of sin is subject to the greatest variability. The group should be joined by a folk tale recorded in Pcim in 2019. In this version, penance is about sneezing until someone replies with a God bless you. “I Like It” and the tale from Pcim share a morphological background – the same sequence of threads arranged in the same order and the use of retrospection. However, the direction of this relation is not clear. Mickiewicz’s idea for “I Like It” could have been taken from folklore, or the ballad found its way to the countryside and inspired folk culture.
    Źródło:
    Literatura Ludowa; 2021, 64, 6; 27-38
    2544-2872
    0024-4708
    Pojawia się w:
    Literatura Ludowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geneza i zasady formacyjne ruchu „Czciciele Ducha Świętego Ogniska Pokutne” w świetle pism fundatorki s. Marii od Ducha Świętego
    The Genesis and Formation Principles of the Movement “Worshipers of the Holy Spirit Fires of Penance” in the Light of the Writings of Sr. Maria of the Holy Spirit
    Autorzy:
    Rachwalik, Walter
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1419209.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
    Tematy:
    Worshipers of the Holy Spirit Fires of Penance
    Sr. Maria of the Holy Spirit
    Helena Ostrogórska
    Opis:
    In 1967, Sr. Maria Helena Ostrogórska, a Discalced Carmelite, gave rise to a charismatic prayer group called “Worshipers of the Holy Spirit – Penitential Fires”. The members, hidden from the world, undertake voluntary penance for their own sins, for the sins of the Polish nation and for all humanity. Thus, they respond to the message of Our Lady of Fatima, calling for repentance and prayer. She is the author of numerous theological and ascetic writings.
    Źródło:
    Studia Ełckie; 2021, 23, 1; 73-88
    1896-6896
    2353-1274
    Pojawia się w:
    Studia Ełckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miłosierdzie Boga a duch skuruchy i przebaczenia w życiu człowieka
    Gods mercy and the spirit of repentance and forgiveness in our lives
    Autorzy:
    Wejman, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1592164.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    the sacrament of penance
    the spirit of repentance
    forgiveness
    trust
    mercy
    sakrament pokuty
    duch skruchy
    przebaczenie
    ufność
    miłosierdzie
    Opis:
    Istotna kwestia, jaka została zawarta w sformułowaniu tematu, sprowadza się do ukazania postawy przebaczenia człowieka względem tego, który wobec niego zawinił, i wskazania jej skutków w życiu ludzkim. Tak określony cel wymagał odsłonięcia wpierw natury miłosierdzia Boga. Głębia i pełnia Jego miłosierdzia względem człowieka ujawnia się w przebaczeniu mu jego nieposłuszeństwa przez ofiarowanie przez Boga Ojca Syna Jednorodzonego, który przyjmując naturę ludzką, stał się człowiekiem i jako Bóg-człowiek złożył siebie w ofierze na kalwaryjskim krzyżu. Skoro Bóg w Chrystusie okazał człowiekowi przebaczenie, to tym samym zaprosił go do świadczenia przebaczenia innym ludziom i określił sposób jego okazywania. W tym względzie przebaczenie drugiemu człowiekowi ze strony człowieka staje się nie tyle zachętą, ile zadaniem. Wprawdzie człowiek jest wolny i w ramach swej wolności może tego aktu nie okazać winowajcy, ale tym samym sytuuje siebie w ostatecznym rozrachunku w płaszczyźnie sprawiedliwości. Ostateczną konkluzją analiz jest stwierdzenie, że okazane przez Boga w Chrystusie przebaczenie człowiekowi jego przewinień stanowi dla niego niejako zobowiązanie do świadczenia przebaczenia względem jego winowajców. Tak okazywane przebaczenie, choć jest trudne, to jednak staje się owocne zarówno dla przebaczającego, jak i tego, komu się przebacza. Pierwszemu pozwala zachować godność dziecka Bożego, trwać w pokoju ze wspólnotą ludzką i zaświadczyć o Bogu miłosierdzia, a uzyskującemu przebaczenie umożliwia osobistą odnowę i wejście na drogę międzyludzkiej solidarności.
    Important issue that has been included in the wording of the theme is down to show the basics attitude of forgiveness of man from the one who sinned against him and indicate its effects in human life. Such a goal required the first unveiling of the nature of God’s mercy. The depth and fullness of His mercy to man is revealed in forgiving him his disobedience by the sacrifice of God the Father, only begotten Son, that assuming a human nature became a man and as God-man sacrificed himself on the Calvary cross. Since God in Christ showed forgiveness to man, he is thus invited him to provide forgiveness of others and determined way of showing it. In this regard, the forgiveness of another person from the man is not as much incentive, it is task. While man is free, and in the context of their freedom to act can not be the culprit, but thus situates himself in the end in the plane of justice. The final conclusion of the analysis is that shown by God in Christ forgive man his trespasses, for him, as it were an obligation to provide forgiveness to the culprits. Yes produced forgiveness, although it is difficult, it becomes fruitful for both forgiving and to whom to forgive. First to preserve the dignity of a child of God abide in peace with the human community and testify to God’s mercy, and – forgiveness that accesses allows a personal renewal and entering the path of human solidarity.
    Źródło:
    Colloquia Theologica Ottoniana; 2016, 2; 185-200
    1731-0555
    2353-2998
    Pojawia się w:
    Colloquia Theologica Ottoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pneumatologiczny wymiar sakramentów uzdrowienia komunii
    Pneumatological dimension of the sacraments of the healing of communion
    Autorzy:
    Jagodziński, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2011240.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Heiliger Geist
    Kommunion
    Heilung
    Krankensalbung
    Buße und Versöhnung
    the Holy Spirit
    communion
    sacraments of healing
    the Sacrament of Anointing of the Sick
    the Sacrament of Penance and Reconciliation
    Duch Święty
    komunia
    sakramenty uzdrowienia
    sakrament namaszczenia chorych
    sakrament pokuty i pojednania
    Opis:
    Kościół jest sakramentem zbawienia w komunii i wszystkie sakramenty są sakramentami komunii – trynitarną ekonomią zbawienia urzeczywistnianą liturgicznie w siedmiu znakach ewangelicznych o charakterze żywej komunii między Bogiem a człowiekiem. „Nowe przychodzenie Chrystusa za sprawą Ducha Świętego i jego stała obecność i działanie w życiu duchowym dokonują się w rzeczywistości sakramentalnej (…) Kościół jest widzialnym szafarzem świętych znaków, podczas gdy Duch Święty działa jako niewidzialny szafarz życia, które one oznaczają (…) Chrystus rozprzestrzenia się w sposób sakramentalny w mocy Ducha–Parakleta” (Jan Paweł II, Dominum et Vivificantem, 61–64). Do sakramentów uzdro¬wienia komunii należą sakramenty pokuty i namaszczenie chorych. Wina i grzech są zakłóceniami komunikacji i ranami zadanymi komunii. Duch Święty stawia ludzi w obecności Chrystusa i umożliwia im poznanie prawdy, by mogli żyć z nią w zgodzie. Zmartwychwstały Chrystus wzywa do nawrócenia i przemiany myślenia, a inicjatywa szukania i wychodzenia naprzeciw Chrystusowi należy też do Ducha Świętego. Proces wyzwalania się człowieka z niewoli grzechu i nieprawości dokonuje się w sakramencie pokuty i pojednania pod wpływem Ducha Świętego, który oczyszcza i przemienia wszystkich ogniem swojej obecności. Każdy człowiek jest narażony na chorobę i jej konsekwencje wyłączające ze społeczności. Wczesnochrześcijańskie modlitwy poświęcenia przypisują uzdrawiające działanie w sferze cielesnej i duchowej olejowi świętemu, który otrzymuje moc od Ducha Świętego przyzywanego w modlitwie epikletycznej Kościoła. Skutkiem przyjęcia sakramentu namaszczenia chorych jest szczególny dar Ducha Świętego – łaska umocnienia, pokoju i odwagi w przezwyciężaniu trudności związanych z ciężką chorobą lub niedołęstwem starości, odnowienie ufności i wiary w Boga oraz umocnienie przeciw pokusom złego ducha, zniechęceniu i trwodze przed śmiercią oraz uzdrowienie duszy i ciała. Słowa Listu św. Jakuba 5,14–15 były pierwotnie modlitwą wstawienniczą prezbiterów gminy nad chorym połączoną z symbolicznym nałożeniem rąk – solidarnym działaniem wiernych w komunikacyjnym słowie i niewerbalnym symbolu komunikacyjnym mającym na celu wyproszenie u Boga uratowania ciężko chorej osoby ze sfery śmierci jako załamania się komunikacji oraz przedłużenia życia w komunii z Bogiem i z ludźmi. Modlitwa przy namaszczeniu dotyczy także przetrwania chorego poza granicą choroby i śmierci w dającym życie Duchu Świętym oraz we wspólnocie ze zmartwychwstałym Chrystusem. Namaszczenie chorych jest świętowaniem uniwersalnej obecności posłannictwa Syna i Ducha Świętego w człowieku i w Kościele ponad chorobą i śmiercią.
    The Church is the sacrament of salvation in communion and all the sacraments are the sacraments of communion – the Trinitarian economy of salvation liturgically realized in the seven evangelical signs that are in the nature of living communion between God and man. “New coming of Christ by the power of the Holy Spirit, and his constant presence and action in the spiritual life are accomplished in the sacramental reality. (…) The Church is the visible dispenser of the sacred signs, while the Holy Spirit acts in them as the invisible dispenser of the life which they signify. Together with the Spirit, Christ Jesus is present and acting. (…) The fullness of the salvific reality, which is Christ in history, extends in a sacramental way in the power of the Spirit Paraclete” (John Paul II, Dominum et Vivificantem, 61–64). The sacraments of the healing of communion are the Sacrament of Penance and the Sacrament of the Anointing of the Sick. Guilt and sin are disruptions of communication and wounds inflicted on communion. The Holy Spirit places people in the presence of Christ and enables them to know the truth so that they can live in harmony with it. The risen Christ calls us to conversion and change of thinking, and the initiative to seek and reach out to Christ belongs also to the Holy Spirit. The process of liberating man from the bondage of sin and iniquity is always done in the Sacrament of Penance and Reconciliation under the influence of the Holy Spirit, who purifies and transforms all with the fire of his presence. Everyone is at risk of disease and its consequence is exclusion of society. Early Christian prayers of consecration attribute the healing effect in the bodily and spiritual realms to the holy oil, which receives power from the Holy Spirit invoked in the epicletic prayer of the Church. The effect of receiving the Sacrament of the Anointing of the Sick is a special gift of the Holy Spirit – the grace of strengthening, peace and courage in overcoming the difficulties associated with a serious illness or inadequacy of old age, renewing trust and faith in God and strengthening against the temptations of the evil spirit, discouragement and fear of death, and healing of soul and body. The words from the Letter of St. James 5:14–15 were originally a prayer of intercession of the priests of the community over the sick, combined with the symbolic laying on of hands – the solidarity of the faithful in a communicative word and a non-verbal communication symbol aimed at asking God to save a seriously ill person from the sphere of death as a breakdown in communication and to prolong life in communion with God and people. The anointing prayer also concerns the survival of the sick beyond the borders of sickness and death in the life-giving Holy Spirit and in communion with the risen Christ. The anointing of the sick celebrates the universal presence of the mission of the Son and the Holy Spirit in man and in the Church beyond sickness and death.
    Die Kirche ist das Sakrament des Heils in Gemeinschaft, und alle Sakramente sind die Sakramente der Gemeinschaft - die trinitarische Heilsökonomie, die liturgisch in den sieben evangelischen Zeichen verwirklicht wird, die in der Natur der lebendigen Gemeinschaft zwischen Gott und Mensch sind. „Das neue Kommen Christi durch den Heiligen Geist und seine ständige Präsenz und sein Wirken im geistlichen Leben vollziehen sich in der sakramentalen Wirklichkeit … . Zu den Sakramenten der heilenden Gemeinschaft gehören die Buße und die Krankensalbung. Schuld und Sünde sind Kommunikationsstörungen und Wunden, die der Gemeinschaft zugefügt werden. Der Heilige Geist versetzt die Menschen in die Gegenwart Christi und befähigt sie, die Wahrheit zu erkennen, damit sie in Harmonie damit leben können. Der auferstandene Christus ruft uns zur Umkehr und zum Umdenken auf, und die Initiative, Christus zu suchen und zu erreichen, gehört auch dem Heiligen Geist. Der Prozess der Befreiung des Menschen aus der Knechtschaft der Sünde und Ungerechtigkeit findet im Sakrament der Buße und Versöhnung unter dem Einfluss des Heiligen Geistes statt, der jeden mit dem Feuer seiner Gegenwart reinigt und verwandelt. Jeder ist von Krankheiten bedroht und ihre Folgen sind ausschließlich der Gesellschaft vorbehalten. Frühchristliche Weihegebete schreiben dem heiligen Öl heilende Wirkungen im physischen und spirituellen Bereich zu, das vom Heiligen Geist, der im epikletischen Gebet der Kirche angerufen wird, Kraft erhält. Die Wirkung des Sakramentes der Krankensalbung ist eine besondere Gabe des Heiligen Geistes - die Gnade der Stärkung, des Friedens und des Mutes, die mit einer schweren Krankheit oder Unzulänglichkeit des Alters verbundenen Schwierigkeiten zu überwinden, das Vertrauen und den Glauben an Gott zu erneuern , und Stärkung gegen die Versuchungen des bösen Geistes, Entmutigung und Todesangst und Heilung von Seele und Körper. Die Worte des Briefes von St. Jakobus 5,14-15 waren ursprünglich ein Fürbittegebet der Priester der Gemeinde für die Kranken, verbunden mit der symbolischen Handauflegung – der Solidarität der Gläubigen im kommunikativen Wort und nonverbalen Kommunikationssymbol mit dem Ziel, Gott um Erlösung zu bitten einen schwerkranken Menschen aus der Sphäre des Todes als Kommunikationszusammenbruch und Verlängerung des Lebens in Gemeinschaft mit Gott und mit den Menschen. Das Salbungsgebet betrifft auch das Überleben der Kranken über die Grenze von Krankheit und Tod hinaus im lebenspendenden Heiligen Geist und in Gemeinschaft mit dem auferstandenen Christus. Die Krankensalbung feiert die universelle Präsenz der Sendung des Sohnes und des Heiligen Geistes im Menschen und in der Kirche über Krankheit und Tod hinaus.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2021, 28; 127-142
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Starotestamentalne wezwanie do pokuty za grzechy i nawrócenia
    Call for repenance and conversion in the Old Testament
    Autorzy:
    Sobolewski, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056801.pdf
    Data publikacji:
    2013-12-07
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
    Tematy:
    formy pokuty
    pokuta
    duch pokutny
    modlitwa
    post
    jałmużna
    zatwardziałość serca
    nawrócenie.
    forms of penance
    penance
    spirit of penance
    prayer
    fast
    alms
    hardness of heart
    conversion
    Opis:
    Not only in the Old Testament, but in the pagan religions we meet with many forms of penance for sins and conversion. This raises the desire of reparation of evil done and liberation from sins. God in the Old Testament very often called to conversion both individual persons as well as the whole community of Israel. He revealed His mercy, kindness and graciousness for people whose sins remain unpaid by excusing of the sentence. The readiness to forgive sins of those, who repent and the will to bestow them with peace fully expresses His kindness and mercy. The author in the present article discusses the necessity and nature of penance, to which the just and at the same time merciful God urges his people. Then, the hardness and impiety, idolatry and resistance will be shown, because they brought the right punishment of God and shut out the possibility of forgiveness and reconciliation. Finally, the common penitential practices and penitential liturgy in the Old Testament will be discussed, as they express the desire of sincere conversion. Prayer, fasting and almsgiving became in Christianity the main practices, which serve to obtain the forgiveness of sins and rebuild the communion with God.
    Źródło:
    Teologiczne Studia Siedleckie; 2013, X/10; 105-123
    1733-7496
    Pojawia się w:
    Teologiczne Studia Siedleckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies